Low-symptomatic skeletal muscle disease in patients with a cardiac disease – Diagnostic approach in skeletal muscle laminopathies

Mild skeletal muscle symptoms might be accompanied with severe cardiac disease, sometimes indicating a serious inherited disorder. Very often it is a cardiologist who refers a patient with cardiomyopathy and/or cardiac arrhythmia and discrete muscle disease for neurological consultation, which helps to establish a proper diagnosis. Here we present three families in which a diagnosis of skeletal muscle laminopathy was made after careful examination of the members, who presented with cardiac arrhythmia and/or heart failure and a mild skeletal muscle disease, which together with positive family history allowed to direct the molecular diagnostics and then provide appropriate treatment and counseling

Mutations in the COL1A1 and COL1A2 genes associated with osteogenesis imperfecta (OI) types I or III

Although over 85% of osteogenesis imperfecta (OI) cases are associated with mutations in the procollagen type I genes (COL1A1 or COL1A2), no hot spots for the mutations were associated with particular clinical phenotypes. Eight patients that were studied here, diagnosed with OI by clinical standards, are from the Polish population with no ethnic background indicated. Previously unpublished mutations were found in six out of those eight patients. Genotypes for polymorphisms (Sp1 - rs1800012 and PvuII - rs412777), linked to bone formation and metabolism were determined. Mutations were found in exons 2, 22, 50 and in introns 13 and 51 of the COL1A1 gene. In COL1A2, one mutation was identified in exon 22. Deletion type mutations in COL1A1 that resulted in OI type I had no effect on collagen type I secretion, nor on its intracellular accumulation. Also, a single base substitution in I13 (c.904-9 G>T) was associated with the OI type I. The OI type III was associated with a single base change in I51 of COL1A1, possibly causing an exon skipping. Also, a missense mutation in COL1A2 changing Gly→Cys in the central part of the triple helical domain of the collagen type I molecule caused OI type III. It affected secretion of the heterotrimeric form of procollagen type I. However, no intracellular accumulation of procollagen chains could be detected. Mutation in COL1A2 affected its incorporation into procollagen type I. The results obtained shall help in genetic counseling of OI patients and provide a rational support for making informed, life important decisions by them and their families

Association of the I/D Polymorphism of ACE and A1166C Polymorphism of the Angiotensin II AT1 Receptor Gene and Blood Preassure in Men without Clinical Manifestations of Atherocslerotic Diseases

Wstęp Na występowanie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u ludzi wpływ mają czynniki środowiskowe i genetyczne. Układ renina-angiotensyna-aldosteron wywiera znaczny wpływ na regulację ciśnienia tętniczego poprzez działanie na gospodarkę wodno-elektrolitową, funkcję śródbłonka i kurczliwość błony mięśniowej naczyń. Większość poznanych działań angiotensyna II wywiera poprzez receptor AT1. Celem naszej pracy była analiza współwystępowania polimorfizmów I/D genu ACE i A1166C genu receptora AT1 angiotensyny w zależności od wysokości ciśnienia tętniczego. Materiał i metody Badaniem objęto 539 mężczyzn w wieku 44 ± 9 lat, u których nie rozpoznawano wcześniej jawnych schorzeń miażdżycopochodnych. U każdego badanego określono na czczo poziom glikemii i frakcji lipidów. Ponadto zmierzono ciśnienie tętnicze, masę ciała, wzrost, obwód talii i bioder. Analizę polimorfizmów I/D genu ACE i A1166C genu receptora AT1 angiotensyny II przeprowadzono za pomocą łańcuchowej reakcji polimerazy DNA oraz techniki długości fragmentów restrykcyjnych i elektroforezy uzyskanych produktów na żelu agarozowym. Wyniki Wykonana analiza znaczenia interakcji wariantów polimorficznych genów AT1R i ACE dla nadciśnienia tętniczego nie wykazała istotnych zależności. Iloraz szans dla nadciśnienia tętniczego związany z genotypem AC+CC genu receptora AT1 wynosił 0,59 (95% CI 0,28–1,26) wśród homozygot DD genu ACE, p = 0,36 i 1,26 (95% CI 0,76–2,07) wśród heterozygot ID, p = 0,36 oraz 0,76 (95% CI 0,36–1,61) wśród homozygot II, p = 0,61. Współwystępowanie badanych polimorfizmów było także nieistotne statystycznie po uwzględnieniu wpływu innych czynników ryzyka miażdżycy. Wnioski Nie stwierdzono istotnego związku współwystępowania wariantów polimorficznych I/D genu ACE i A1166C genu receptora angiotensyny AT1 z nadciśnieniem tętniczym w badanej przez autorów grupie mężczyzn.Background Genetic and enviromental factors influence the developement of arteraial hypertension. Increased activity of the renin-angiotensin-aldosteron system can facilitate development of arteriosclerosis and may play a role in pathophysiology of arterial hypertension. We investigated the interaction between ACE gene I/D polymorphism and AT1 receptor gene A1166C polymorphism on the risk of arterial hypertension. Material and methods We examined 539 men, mean age 44 ± 9 years, who did not have any symptoms of coronary artery disease, stroke or other atherosclerotic diseases. We measured blood pressure, weight, height, weist and hip circumference, fasting serum glucose and lipids levels. In each subject resting ecg was recorded. The polymerase chain reaction, RFLP procedure and agarose gel electrophoresis were used to determine the ACE I/D genotype and the angiotensin II AT1 receptor A1166C genotype. Results The odds ratio for arterial hypertension associated with the AT1R AC+CC genotype was 0.59 (95% Cl 0.28–1.26) for men without the ACE I allele p = 0.36 and 1.26 (95% Cl 0.76–2.07) in ID heterozygotes, p = 0.36 and 0.76 (95% Cl 0.36–1.61) in II homozygotes, p = 0.61. The assoctiation was also not significant after adjustment for other significant common atherosclerotic risk factors. Conclusions We did not find any significant interaction between ACE and AT1R gene polymorphisms in men with and without arterial hypertension

Brak związku polimorfizmu PlA1/A2 genu glikoproteiny płytkowej GPIIIa z przebytym zawałem serca wśród 397 mężczyzn z angiograficznie potwierdzoną miażdżycą tętnic wieńcowych

Wstęp: Szczególna rola płytek krwi w rozwoju choroby wieńcowej, a zwłaszcza jej ostrych postaci - niestabilnej choroby wieńcowej oraz zawału serca - jest dobrze udokumentowana. Ponieważ glikoproteiny błony komórkowej płytek krwi pełnią kluczową rolę w procesie agregacji, podejmuje się próby określenia związku polimorfizmu genów je kodujących, zwłaszcza polimorfizmu PlA1/A2 GPIIIa, z różnymi postaciami choroby wieńcowej. Ponieważ wyniki badań są niejednoznaczne, celem niniejszej pracy jest określenie potencjalnego związku występowania wariantów tego polimorfizmu z przebytym zawałem serca w grupie chorych z angiograficznie potwierdzoną istotną miażdżycą tętnic wieńcowych. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w grupie 397 mężczyzn z rozpoznaną chorobą wieńcową (śr. wiek 57 &plusmn; 10 lat), hospitalizowanych w trybie elektywnym, u których istotną miażdżycę tętnic wieńcowych, tzn. zwężenie o 50% lub więcej światła przynajmniej jednej z głównych nasierdziowych tętnic wieńcowych, potwierdzono badaniem angiograficznym. Zawał serca przebyło 61% chorych. Badanie polimorfizmu PlA1/A2 genu glikoproteiny płytkowej GPIIIa wykonano za pomocą analizy długości fragmentów restrykcyjnych (RLFP, restriction fragment length polymorphism). Wyniki: W badanej grupie stwierdzono następujący rozkład częstości genotypów polimorfizmu PlA1/A2 GPIIIa: PlA2A2 - 1% (n = 3), PlA1A2 - 24% (n = 97) i PlA1A1 - 75% (n = 297), który pozostawał w zgodzie z równowagą Hardy&#8217;ego-Weinberga. Nie wykazano istotnych różnic w rozkładach genotypów polimorfizmu PlA1/PlA2 GPIIIa między chorymi z przebytym oraz bez przebytego zawału serca. Iloraz szans przebytego zawału serca związanego z występowaniem przynajmniej jednego allelu PlA2 (OR, odds ratio) wyniósł 1,12 (95% CI: 0,70-1,79), p = 0,63. Nie wykazano również związku polimorfizmu PlA1/A2 GPIIIa z przebytym zawałem serca w podgrupie pacjentów < 60 rż. (n = 236) OR = 0,95 (95% CI: 0,52-1,75; p = 0,86), jak i w grupie chorych o mniejszym ryzyku miażdżycy (BMI < 26 kg/m2 i stężenie cholesterolu całkowitego < 250 mg%) (n = 103) OR = 1,30 (95% CI: 0,52-3,29; p = 0,57). Nie stwierdzono istotnego związku pomiędzy polimorfizmem PlA1/A2 GPIIIa a żadnym z badanych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Wniosek: Na podstawie uzyskanych wyników autorzy stwierdzają brak związku pomiędzy wariantami polimorficznymi PlA1/A2 genu glikoproteiny płytkowej GPIIIa z przebytym zawałem serca wśród mężczyzn z angiograficznie potwierdzoną miażdżycą tętnic wieńcowych. (Folia Cardiol. 2001; 8: 499-507

Brak związku polimorfizmu PlA1/A2 genu glikoproteiny płytkowej GPIIIa z przebytym zawałem serca wśród 397 mężczyzn z angiograficznie potwierdzoną miażdżycą tętnic wieńcowych

Wstęp: Szczególna rola płytek krwi w rozwoju choroby wieńcowej, a zwłaszcza jej ostrych postaci - niestabilnej choroby wieńcowej oraz zawału serca - jest dobrze udokumentowana. Ponieważ glikoproteiny błony komórkowej płytek krwi pełnią kluczową rolę w procesie agregacji, podejmuje się próby określenia związku polimorfizmu genów je kodujących, zwłaszcza polimorfizmu PlA1/A2 GPIIIa, z różnymi postaciami choroby wieńcowej. Ponieważ wyniki badań są niejednoznaczne, celem niniejszej pracy jest określenie potencjalnego związku występowania wariantów tego polimorfizmu z przebytym zawałem serca w grupie chorych z angiograficznie potwierdzoną istotną miażdżycą tętnic wieńcowych. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w grupie 397 mężczyzn z rozpoznaną chorobą wieńcową (śr. wiek 57 &plusmn; 10 lat), hospitalizowanych w trybie elektywnym, u których istotną miażdżycę tętnic wieńcowych, tzn. zwężenie o 50% lub więcej światła przynajmniej jednej z głównych nasierdziowych tętnic wieńcowych, potwierdzono badaniem angiograficznym. Zawał serca przebyło 61% chorych. Badanie polimorfizmu PlA1/A2 genu glikoproteiny płytkowej GPIIIa wykonano za pomocą analizy długości fragmentów restrykcyjnych (RLFP, restriction fragment length polymorphism). Wyniki: W badanej grupie stwierdzono następujący rozkład częstości genotypów polimorfizmu PlA1/A2 GPIIIa: PlA2A2 - 1% (n = 3), PlA1A2 - 24% (n = 97) i PlA1A1 - 75% (n = 297), który pozostawał w zgodzie z równowagą Hardy&#8217;ego-Weinberga. Nie wykazano istotnych różnic w rozkładach genotypów polimorfizmu PlA1/PlA2 GPIIIa między chorymi z przebytym oraz bez przebytego zawału serca. Iloraz szans przebytego zawału serca związanego z występowaniem przynajmniej jednego allelu PlA2 (OR, odds ratio) wyniósł 1,12 (95% CI: 0,70-1,79), p = 0,63. Nie wykazano również związku polimorfizmu PlA1/A2 GPIIIa z przebytym zawałem serca w podgrupie pacjentów < 60 rż. (n = 236) OR = 0,95 (95% CI: 0,52-1,75; p = 0,86), jak i w grupie chorych o mniejszym ryzyku miażdżycy (BMI < 26 kg/m2 i stężenie cholesterolu całkowitego < 250 mg%) (n = 103) OR = 1,30 (95% CI: 0,52-3,29; p = 0,57). Nie stwierdzono istotnego związku pomiędzy polimorfizmem PlA1/A2 GPIIIa a żadnym z badanych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Wniosek: Na podstawie uzyskanych wyników autorzy stwierdzają brak związku pomiędzy wariantami polimorficznymi PlA1/A2 genu glikoproteiny płytkowej GPIIIa z przebytym zawałem serca wśród mężczyzn z angiograficznie potwierdzoną miażdżycą tętnic wieńcowych. (Folia Cardiol. 2001; 8: 499-507

Neue Untersuchungsergebnisse zum alter von dunkelbäuchigen Ringelgänsen Branta b. bernicla

info:eu-repo/semantics/publishe

Utrata heterozygotyczności loci sprzężonych z genami BRCA1 i BRCA2 w rakach jajnika

Praca wykonana w Katedrze i Zakładzie Biologii i Genetyki

Scal Polymorphism of the Atrial Natriuretic Peptide Gene and Blood Preassure in Subjects without Clinical Manifestations of Atherosclerotic Disease

Wstęp Ważne miejsce w patofizjologii chorób układu krążenia zajmują peptydy natriuretyczne. Zaangażowane są one głównie w regulację gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu i ciśnienia tętniczego poprzez działanie na układ sercowo-naczyniowy, nerki i centralny układ nerwowy. Celem pracy było zbadanie rozkładu wariantów polimorficznych genu kodującego przedsionkowy peptyd natriuretyczny (gen ANP) w grupie osób bez jawnych klinicznie schorzeń miażdżycopochodnych. Rozkład polimorfizmu genu ANP porównano z rozkładem wysokości ciśnienia tętniczego oraz czynników ryzyka miażdżycy. Materiał i metody Badaniem objęto 424 osób, 346 mężczyzn w wieku 44 &plusmn; 9 lat i 78 kobiet w wieku 45 &plusmn; 7 lat, u których nie rozpoznawano wcześniej jawnych schorzeń miażdżycopochodnych. U każdego badanego określono na czczo poziom glikemii i frakcji lipidów. Ponadto zmierzono ciśnienie tętnicze, masę ciała, wzrost, obwód talii i bioder oraz zarejestrowano elektrokardiogram. Analizę polimorfizmu Scal genu ANP przeprowadzono za pomocą łańcuchowej reakcji polimerazy DNA. Wyniki Nie stwierdzono występowania istotnych różnic w rozkładzie genotypów polimorfizmu Scal genu ANP między grupą mężczyzn bez nadciśnienia (A2A2 - 72%, A2A1 + AIAl - 28%) i z nadciśnieniem tęt- niczym (A2A2- 66%,A2Al +A1A1 - 34%) oraz kobiet (odpowiednioA2A2-76%,A2A1 +AlAl -24% oraz A2A2 - 62%, A2A1 + A1A1 - 38%) ani między podgrupami ciśnienia tętniczego dla obu płci. Podobnie nie wykazano różnic w częstości występowania alleliAl i A2 między grupą bez nadciśnienia (allel Al - 16%, allel A2 - 84% u mężczyzn i allel A1 -12%, allel A2 - 88% u kobiet) i z nadciśnieniem tętniczym (allel Al -19%, allelA2 - 81% u mężczyzn i allel A1 - 20%, allel A2 - 80% u kobiet). Rozkłady badanych czynników ryzyka miażdżycy także były niezależne od geno- typu polimorfizmu Scal genuANP. Nie stwierdzono występowania istotnych różnic w rozkładzie genotypów polimorfizmu Scal genuANP między grupą osób niskiego ( 20%) ryzyka incydentu wieńcowego dla mężczyzn i kobiet.Wnioski Obecność określonego wariantu polimorficznego genu ANP najprawdopodobniej nie ma znacznego wpływu na ciśnienie tętnicze.Background The complex system of natriuretic peptides plays important role in the pathogenesis of the cardiovascular diseases. It is involved in the regulation ofhomeostasis and blood pressure. The aim of our study was to assess the atrial natriuretic peptide gene (ANP gene) polymorphic variants in subjects without clinical manifestations of atherosclerotic diseases. The ANP gene polymorphism distribution was compared with blood pressure and other risk factors of atherosclerosis distribution. Material and methods We examined 424 subjects, 346 men mean age 44 &plusmn; 9 years and 78 women, mean age 45 &plusmn; 7 years, who did not have any symptoms of coronary artery disease, stroke or other atherosclerotic diseases. We measured blood pressure, weight, height, waist and hip circumference, fasting serum glucose and lipids levels. In each subject resting ecg was recorded. The polymerase chain reaction and agarose gel electrophoresis were used to determine the Scal ANP genotype. Results There was no significant difference in the genotype distribution and allel frequency between subjects with normal (A2A2 - 72%, A2A1 + AlAl - 28%, allel A1 -16%, allel A2- 84% in men and A2A2- 76%, A2A1 + + A1A1- 24%, allel A1 -12%, allel A2 - 88% in women) and high blood pressure (A2A2 - 66%, A2A1 + A1A1 - 34%, allel A1 -19%, allel A2 - 81% in men and A2A2 -62%,A2Al +A1A1-38%, allelAl -20%, allelA2- 80% in women). Distribution of common atherosclerosis risk factors was independent from ANP gene Scal polymorphism. There was also no significant difference in the genotype distribution between subjects with low (< 5%) and high ( > 20%) risk of coronary event for men and women. Conclusions It seems that the presence of a particular ANP gene Scal polymorphic variant has no significant influence on blood pressure level and other studied risk factors of atherosclerosis

Angiotensin Converting Enzyme

Wstęp Ważną rolę w patogenezie schorzeń układu sercowo-naczyniowego przypisuje się układowi renina-angiotensyna-aldosteron. Celem naszej pracy było zbadanie rozkładu wariantów polimorficznych genu kodującego enzym konwertujący angiotensynę I (gen ACE) w grupie osób bez jawnych klinicznie schorzeń miażdżycopochodnych. Rozkład polimorfizmu genu ACE porównano z rozkładem wysokości ciśnienia tętniczego oraz czynników ryzyka rozwoju miażdżycy. Metody Badaniem objęto 307 osób: 254 mężczyzn i 53 kobiet, w wieku 44 &plusmn; 9 lat, u których nie rozpoznawano wcześniej jawnej choroby wieńcowej, udaru mózgu czy innych schorzeń miażdżycopochodnych. U każdego badanego określono poziom glikemii oraz lipidów. Zmierzono ciśnienie tętnicze, masę ciała, wzrost, obwód talii i bioder. Wykonano również 12-odprowadzeniowy elektrokardiogram. Analizę polimorfizmu I/D genuACE przeprowadzono za pomocą łańcuchowej reakcji polimerazy DNA i elektroforezy uzyskanych produktów na żelu agarozowym. Wyniki Nie stwierdzono występowania istotnych różnic w rozkładzie genotypów polimorfizmu I/D genu ACE między grupą osób bez nadciśnienia (DD - 34%, ID - 40% i II - 26%) i z nadciśnieniem tętniczym (DD - 39%, ID - 36% i II - 25%) ani między poszczególnymi grupami ciśnienia tętniczego. Podobnie nie wykazaliśmy różnic w częstości występowania apeli D i I między grupą bez nadciś- nienia (allel D - 54%, allel I - 46%) i z nadciśnie- niem tętniczym (allel D - 57%, allel I- 43% ). Roz- kłady badanych czynników ryzyka miażdżycy także były niezależne od genotypu polimorfizmu I/D genu ACE. Nie stwierdzono występowania istotnych różnic w rozkładzie genotypów polimorfizmu I/D genu ACE oraz częstości występowania apeli D i 1 między grupą osób niskiego (< 5%) i wysokiego (> 20%) ryzyka incydentu wieńcowego. Wnioski Obecność określonego wariantu polimorficznego genu ACE najprawdopodobniej nie ma znacznego wpływu na ciśnienie tętnicze. Nie stwierdzono także związku tych wariantów z innymi podstawowymi czynnikami ryzyka rozwoju miażdżycy.Background The renin-angiotensin-aldosteron system plays important role in the patogenesis of the cardiovascular diseases. The aim of our study was to assess angiotensin converting enzyme gene (ACE gene) polymorphic variants in subjects without clinical manifestations of atherosclerotic diseases. 'The ACE gene polymorphism distribution was compared with blood preassure and other risk factors of atherosclerosis distribution. Material and metod We examined 307 subjects, 254 men and 53 women, mean age 44 &plusmn; 9 years, who did not have any symptoms of coronary artery disease, stroke or other cardiovascular diseases. We measured blood preassure, weight, height, weist and hip circumference, serum glucose and lipids levels. In each subject ecg was performed. The polymerase chain reaction and agarose gel electrophoresis were used to determine the ACE I/D genotype.Results There was no significant difference in the genotype distribution and allel frequency between subjects with normal (DD - 34%, ID - 40% i II - 26°l0, allel D - 54%, allel I - 46%) and high blood pressure (DD - 39%, ID - 36% i II - 25%, allel D - 57%, allel I - 43%). Distribution of common atherosclerosis risk factors was independent from ACE gene IJD polymorphism. There was also no significant difference in the genotype distribution and allel frequency between subjects with low (< 5%) and high (> 20%) risk of coronary event. Conclusions It seems that the presence of a particularACE gene polymorphic variant has no significant influence on blood pressure level and other studied risk factor of atherosclerosis