Knowledge and awareness of a medical faculty students in Turkey about global warming, climate change and their consequences

This study was conducted to assess the knowledge and awareness of the students of the Faculty of Medicine on global warming, climate change and their consequences. In this Cross-sectional study a questionnaire was applied by reaching 404 persons from the Faculty of Medicine. The mean of knowledge points for global warming is 26.15 ± 2.88. The higher the grade, the lower the mean score (p=0.002), the higher the knowledge score of women (p=0.001). 4.5% of the students stated that they were a member of any environmental organization, 14.4% said they participated in environmental activities and 79.5% defended the necessity of environment related courses. As a result, it is found that the students of the Faculty of Medicine have a high level of knowledge of global warming. However, there is a lack of knowledge on the link between global warming and climate change and health problems and a lack of sensitivity to environmental activities. Education programs on global warming and climate change will be useful in the study group and other young groups. ÖzetBu çalışma Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Küresel Isınma, İklim Değişikliği (KIİD) ve sonuçları konusundaki bilgi durumlarının ve farkındalıklarının değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu kesitsel çalışmada, Tıp Fakültesinden 404 kişiye ulaşılarak bir anket uygulanmıştır. Küresel ısınma bilgi puan ortalaması 26.15±2.88’dir. Sınıf yükseldikçe puan ortalamasının düştüğü (p=0.002), kadınların bilgi puanının daha fazla olduğu bulunmuştur (p=0.001). Öğrencilerin %4.5’i herhangi bir çevre kuruluşuna üyeliği olduğunu, %14.4’ü çevre ile ilgili aktivitelere katıldığını belirtmiş, %79.5’i ise çevre ile ilgili derslerin gerekliliğini savunmuştur. Sonuç olarak Tıp Fakültesi öğrencilerinin küresel ısınma ile ilgi bilgi düzeyleri yüksek bulunmuştur. Ancak KIİD ile sağlık sorunlarının ilişkilendirilmesi konusunda bilgi, yine çevre ile ilgili aktivitelere duyarlılık eksiklikleri mevcuttur. Bu araştırmanın yapıldığı çalışma grubu ve diğer genç gruplarda KIİD ile ilgili eğitim programları faydalı olacaktır

Knowledge levels of prehospital emergency health workers about occupational disease risk factors and influencing factors

Introduction: Today, occupational diseases are growing more and more significant. This study aims to determine pre-hospital health workers' degree of awareness regarding the risk factors they can run into related to occupational diseases and the factors that affect them.Methods: This is a cross-sectional study. The study's sample population consists of 504 pre-hospital emergency medical services employees in Elazig province. The sample group has not been chosen, and the entire population is intended to be reached. The questionnaire consists of 25 questions. Face-to-face interviews using a questionnaire were conducted on a volunteer basis. The rate of participating in the survey was 84.6%. The collected data were entered into a statistical package program. For statistical analysis, Fisher's Exact and Chi-square tests were performed.Results: The participants' average age was 30,61±9,83. Women comprised 59.6% of the workforce, 55.4% of those employed at district health facilities, and 40.9% were paramedics. 90,2% of the participants voluntarily choose the occupation. 93% of workers believed that musculoskeletal illnesses were a danger associated with their line of work. The risk of exposure to violence was the top "stress-generating issue" for 69.6% of workers.Conclusion: The majority of respondents willingly chose the profession. Most frequently, ergonomic issues are considered to be risk factors for employment. Long night shift hours and a misfit night shift coworker are sources of high stress for doctors and emergency medical technicians (EMTs) respectively. It is suggested that health professionals receive more training on occupational diseases, that they become more sensitive to various biological and chemical risk factors, with the exception of common viruses like HBV transmission, and it is recommended to take further action against violence.Keywords: Occupational diseases, health workers, risk factors, emergency medical services, ergonomic

Job Satisfaction and Affecting Factors in Primary Health Care Providers

Objective: The aim of this study is to assess the job sat­isfaction of the primary health care providers and the fac­tors affecting it. Methods: This cross-sectional and descriptive study was carried out among the staff in The Public Health Care Centers (PHCC) by performing a questionnaire under di­rect observation. Results: Out of 310 people consisting of the study uni­verse, 282 participants (94%) were reached. The par­ticipants were 104 doctors, 132 assistant health care providers and 46 others (janitors, drivers) The mean age of the participants was 37.21±7.70; 60.6% of them were women, 80.1% married, 96.5% graduated from at least High school. The mean of the general job satisfac­tion point of the participants in the study is 63.24±13.63. While the mean of the general job satisfaction point of the physicians and the nurses is found higher, the mean of the general job satisfaction point of janitors and other staff was found lower. The mean of the general job sat­isfaction point was found higher among the permanent and contract employee, women, health care staff, those whose wife/husband works, who chose his job willingly, more educated; who has longer working hours, high in­come, has 3 or less children and finds his job suitable for his skills; however the marital status, having children and age do not affect the mean job satisfaction point. Conclusion: Subjects having high income, found his job suitable for his skills, chose his job willingly had higher job satisfaction scores. This implies that there should be a wage balance among the staff with the same status. The lower job satisfaction score in PHCC indicates the neces­sity of improving the conditions of these centers

Elazığ Kent Merkezinde Bulunan Ortaöğretimde Okuyan Öğrencilerde Obezite Sıklığı ve Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi

Amaç: Bu çalışma Elazığ kent merkezinde bulunan ortaöğretim okullarında okuyan öğrencilerde obezite sıklığını ve etkileyen faktörleri incelenmek amacıyla yapılmıştır. Yöntemler: Tanımlayıcı, kesitsel tipte olan bu çalışmada; Elazığ il merkezinde bulunan 35 ortaöğretim okulundan 28 okul araştırma kapsamına alındı. 2201 öğrencinin boy ölçümleri ve ağırlık ölçümleri yapılarak öğrencilerin Vücut Kitle İndeksleri-VKİ (ağırlık (kg)/ boy² (m²) hesaplandı. VKİ çocuklarda yaşa ve cinse göre değişkenlik gösterdiğinden, Uluslararası Obezite Çalışma Grubunun (International Obesty Task Force; IOTF) 2-18 yaş fazla ağırlık ve obezite sınırlarını içeren uluslar arası VKİ (IOTF) değerleri kullanıldı. 18 yaş üstü öğrenciler ise erişkinler için kullanılan VKİ değerlerine göre sınıflandırıldı. Obezite sıklığı ve etkileyen faktörler anket formu ile değerlendirildi. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 16.30±1.28 olup, obezite sıklığı %13,5 bulundu. Obez olanların %13,2’si erkek, %0,3’ü kız öğrencidir (p<0.05). VKİ değerleri ile aile gelir düzeyi, ailenin eğitim düzeyi, aile tipi arasında anlamlı ilişki bulunmadı. Kantinden en çok tüketilen yiyecekler simit poğaça ve bisküvi idi ve obezite ile aralarında anlamlı bir ilişki vardı (p<0.05). Televizyon karşısında geçirdikleri zaman, bilgisayar karşısında geçirdikleri zaman, haftalık süt ve süt ürünleri tüketimi, çay kahve tüketimi ve kahvaltı yapma durumu ile VKİ değerleri arasında obezite lehine anlamlı bir ilişki bulundu (p<0.05). Sonuç: Obezite sıklığı çalışmaya alınan grupta %13,5 olarak bulundu. Öğrencilere sağlıklı ve dengeli beslenme ile ilgili eğitim verilebilir. Fiziksel aktivite arttırılmalıdır

Birinci basamakta çalışan hekimlerin aşılar hakkında bilgi, tutum ve davranışları

Birinci Basamakta Çalışan Hekimlerin Aşılar Hakkında Bilgi, Tutum Ve Davranışları Ayse Ferdane Oğuzöncül, Kevser Tuncer Kara, S. Erhan Deveci Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Ad AMAÇ Aşı, hastalıklardan korunmak amacıyla bağışıklık sistemini uyaran çözeltidir. Aşı reddi çağımızın büyüyen sorunlarındandır. Bu çalışma, aile hekimlerinin aşı hakkında bilgi, tutum ve davranışlarını araştırmak amacıyla yapılmıştır. YÖNTEMLER Tanımlayıcı tipte olan bu çalışmada evren olarak belirlenen Elazığ il ve ilçelerinde çalışan aile hekimlerinin %88,7’isine ulaşıldı. Etik kurul izni ve gerekli izinler alındı. Yüzyüze anket yöntemiyle elde edilen veriler SPSS 22 programı ile değerlendirildi. p <0,05 istatistiksel anlamlılık olarak kabul edildi. BULGULAR Çalışmaya katılan aile hekimlerinin %66,7’si erkek olup, yaş ortalaması 40,67±8,85 idi. Sorulan 13 adet bilgi sorusuna doğru cevap verme ortalama 7,59±2,17 idi. Katılımcıların uygulamaktan en fazla çekindikleri halde kendilerine, yakınlarına en çok uyguladıkları takvim dışı aşı, grip aşısı olmuştur. Çocuk sahibi olma durumu ile doğru cevaplama sayısı arasında anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Kendine ve yakınlarına takvim dışı aşı uygulama durumu ile doğru cevaplama sayısı arasında anlamlı fark tespit edilemedi (p>0,05). HPV aşısı ile ilgili sorularda “bilmiyorum” cevabı diğer aşılara oranla daha fazla işaretlenmişti. SONUÇ Aşı uygulamada primer sorumlu olan aile hekimlerinin aşı ile ilgili yanlış bilgilerinin olduğu tespit edilmiştir. Tutumları ile bilgi düzeyleri ilişkili bulunmamıştır. ANAHTAR KELİMELER: aşı, aşı reddi, aşı bilgi düzeyi, aile hekimleri, aşı tutum ve davranış Oral Presentatio

Prevalence of Obesity in Elementary Schools in Mardin, South-Eastern of Turkey: A Preliminary Study

Objective: This research determines the frequency of obesity among primary school-aged children and evaluates the relationship between obesity and family and environmental factors.Material and Methods: Three thousand four hundred sixty students, aged 6-15 years in three primary schools in Mardin city center were taken into the study. Information about eating habits and family-environmental factors were obtained by questionnaire. For each student we calculated the body mass index (BMI) and the ≥97 percentile was defined as obese, and between 85-97th percentile as overweight. These values were calculated with the SPSS statistical program. Chi-square and t-tests were used for analysis. p<0.05 was considered statistically significant. Results: 48.2% of the students were female. In the assessment of body mass index (BMI) the overweight rate for children was 15.78%, the obese rate was 10.57%. The prevalence of obesity according to gender was 9.05% for girls and 11.97% for boys (p<0.01). The mean BMI of the girls in the age group 13-15 is higher than in males of the same age. Those in the higher socio-economic group had a higher prevalence of obesity (p<0.01). Paternal obesity affected child obesity (p<0.01). Children who eat irregular meals (p=0.05), watch more than 2 hours per day TV (p=0.03), were breastfed for less than 6 months (p<0.05) and the mothers’ obesity (p<0.05) were found to have a significantly higher prevalence of obesity.Conclusion: Obesity is increasing throughout the world as a health problem. Being obese in childhood and having obese parent(s) are two of the risk factors of being obese in adulthood. Persistence of obesity into adulthood is the most serious aspect of the problem. The therapeutic success rate in obesity is unfortunately not high. Therefore, a preventive strategy involving early identification of those at risk by incorporating body mass assessments to routine childhood growth assessment appears to be the most prudent strategy

Mardin ili ilköğretim öğrencileri arasındaki obezite prevelansı

Amaç: Bu araştırmada, Mardin ilindeki ilköğretim çağı çocukları arasında obezite sıklığı, obezite ile aile ve çevre faktörleri arasındaki ilişki değerlendirildi. Materyal ve Metot: Çalışmada Mardin il merkezindeki, üç ilköğretim okulunda 6-15 yaş grubundaki, 3460 çocuğun boy ve ağırlık ölçümleri yapıldı. Beslenme alışkanlıkları ve aile-çevre faktörlerine ait bilgiler anket yolu ile elde edildi. Her öğrenci için vücut kitle indeksi (BMI) hesaplandı. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından çocuk ve adolesanlarda fazla kilolu olma ve obezitenin sınıflandırılmasında kullanılması önerilen ve 2007 yılında yayınlanan 5-19 yaş grubu çocuklar ve adolesanlar için büyüme referans değerleri baz alınarak hesaplandı. Söz konusu referans değerlerine göre vücut kitle indeksi (BMI)değeri 97. persentil üzerinde olan çocuklar obez; BMI değeri 85-97. persentil arasında olanlarda fazla kilolu olarak tanımlandı. Veriler bilgisayarda SPSS istatistik programı ile değerlendirildi. Analizler için ki-kare ve t-testleri kullanıldı. P<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Öğrencilerin % 48.2’si kız idi. Fazla ağırlığı (overweight) olan çocuk %15.78, obez olan çocuk oranı %10.57 idi. Cinsiyete göre obezite sıklığı kız çocuklar için %9.05 ve erkek çocuklar için %11.97 idi. Erkeklerde obezite sıklığı anlamlı derecede daha yüksekti (p<0.01). 13 -15 yaş grubundaki kızların BMI ortalamaları, aynı yaş grubundaki erkeklere göre anlamlı derecede yüksekti. Sosyoekonomik düzeyi yüksek olanlarda (p<0.01), düzensiz öğün yiyenlerde (p=0.05) , günde 2 saatten fazla TV seyredenlerde (p=0.03), 6 aydan az anne sütü alanlarda (p<0,05), annesi (p<0.05) veya babası (p<0.01) obez olanlarda obezite sıklığı anlamlı derecede daha yüksek bulundu. Sonuç: Obezite bir sağlık sorunu olarak dünya çapında artmaktadır. Çocukluk çağında obez olmak ve obez ebeveyn/(ebeveynlere) sahip olmak, erişkinlikte obez olmanın risk faktörlerinden ikisidir. Yetişkinlikte, obezitenin kalıcılığı, sorunun en ciddi yönüdür. Obezitede tedavi başarı oranı, ne yazık ki yüksek değildir. Bu nedenle, rutin çocukluk çağı büyüme değerlendirilmesi için, vücut kitle indeksinin eklenerek, risk altında olanların erken tespiti ile ilgili bir önleyici strateji en akılcı yol olarak görünmektedir.Objective: This research determines the frequency of obesity among primary school-aged children and evaluates the relationship between obesity and family and environmental factors. Material and Methods: Three thousand four hundred sixty students, aged 6-15 years in three primary schools in Mardin city center were taken into the study. Information about eating habits and family-environmental factors were obtained by questionnaire. For each student we calculated the body mass index (BMI) and the &amp;#8805;97 percentile was defined as obese, and between 85-97th percentile as overweight. These values were calculated with the SPSS statistical program. Chi-square and t-tests were used for analysis. p&lt;0.05 was considered statistically significant. Results: 48.2% of the students were female. In the assessment of body mass index (BMI) the overweight rate for children was 15.78%, the obese rate was 10.57%. The prevalence of obesity according to gender was 9.05% for girls and 11.97% for boys (p&lt;0.01). The mean BMI of the girls in the age group 13-15 is higher than in males of the same age. Those in the higher socio-economic group had a higher prevalence of obesity (p&lt;0.01). Paternal obesity affected child obesity (p&lt;0.01). Children who eat irregular meals (p=0.05), watch more than 2 hours per day TV (p=0.03), were breastfed for less than 6 months (p&lt;0.05) and the mothers' obesity (p&lt;0.05) were found to have a significantly higher prevalence of obesity. Conclusion: Obesity is increasing throughout the world as a health problem. Being obese in childhood and having obese parent(s) are two of the risk factors of being obese in adulthood. Persistence of obesity into adulthood is the most serious aspect of the problem. The therapeutic success rate in obesity is unfortunately not high. Therefore, a preventive strategy involving early identification of those at risk by incorporating body mass assessments to routine childhood growth assessment appears to be the most prudent strategy