HTK-Alcar, a modified organ transplantation solution, decreases ischemic injury in the rat kidney tissue

Objectives: Histidine-tryptophan-ketoglutarate (HTK) solution is the storage solution used in organ transplantation. However, such solutions cannot completely eliminate tissue damage. Acetyl L-carnitine (Alcar) is a strong antioxidant. In this study we aimed to determine the protective effects of HTK solution prepared with Alcar in kidney tissue. Methods: Twenty-four rats used in this study were divided into 4 groups. Kidneys of rats in groups 1 and 2 were stored for 4 hours in HTK and HTK+Alcar solutions, respectively. Kidneys of rats in groups 3 and 4 were stored for 24 hours in HTK and HTK+Alcar solutions, respectively. Histological and immunohistochemical examinations of the kidneys were performed. In addition, TUNEL analysis was performed for the evaluation of apoptosis. Results: The findings of histomorphological damage in short-term HTK and HTK+Alcar groups were mild, but it was found widely in long-term HTK and ong-term HTK+Alcar groups on histologic evaluation. When histological scoring was made from kidney sections stained with H&E, the scores in HTK+Alcar groups decreased significantly compared to HTK groups. It was also seen that the score level increased significantly in long-term groups. According to immunohistochemical evaluation, in short- and long-term HTK +Alcar groups, the acetyl-L-carnitine prevented the antiapoptotic mechanisms to be activated and the intense expression of Bcl-2 has not occurred. In short- and long-term HTK groups, osteopontin showed more immunopositive result. Conclusion: It was determined that the modified HTK solution prevented the increase of the activation of the expected oxidant mechanisms resulting in ischemia. This contribution of acetyl-L-carnitine was also found in long-term group findings. © Copyright 2020 by Gazi University Medical Faculty

The effects of melatonin on possıble damage will be occur on adipocytokines and liver tissue with the coadministration of fructose and Bisphenol A

Metabolik sendrom (MetS) oluşumunda ve ilerlemesinde modern kent hayatının getirdiği sedanter yaşam, yüksek kalorili beslenmeye bağlı obezite artışı, fiziksel inaktivite, stress, genetik faktörler ve çevresel etmenlerin katkısı olduğu bilinmektedir. MetS, anormal adipoz doku fonksiyonlarına, karaciğer yağlanmasına, kalp hastalıklarına, anormal gastrointestinal aktivitelere, sistemik inflamasyona, pankreas hormonlarının salınımına, mide hormonlarının aktivitelerine, kronik diyabet komplikasyonlarına, erkek ve dişi üreme fonksiyon bozuklukları gibi birçok fizyolojik ve biyokimyasal olaylara etki ederek biyolojik sistemlerde bozukluğa yol açmaktadır. Çalışmada kullanılan kimyasallardan çevresel endokrin bozuculardan olan BPA ve günlük diyette sıkça karşımıza çıkan karaciğer yağlanmasına neden olan Fruktoz'un serbest radikal oluşumunda artışa, glukoz otooksidasyonuna, protein glikasyonuna ve antioksidan savunma sistemlerinde değişikliğe yol açarak MetS oluşumuna katkıda bulunduğu yapılan çalışmalarla gösterilmiştir. Bu bilgilerden yola çıkarak deneyde Sprague Dawley cinsi 42 tane, erişkin, erkek sıçan kullanıldı ve 7 grup oluşturuldu. Grup 1: (n=6) Kontrol, Grup 2: (n=6) Fruktoz uygulanan grup, Grup 3: (n=6) BPA uygulanan grup, Grup 4: (n=6) Fruktoz ve BPA'nın eşzamanlı uygulandığı grup, Grup 5: (n=6) Fruktoz ve Melatonin uygulanan grup, Grup 6: (n=6) BPA ve Melatonin uygulanan grup, Grup 7: (n=6) Fruktoz+BPA+Melatonin uygulanan grup şeklinde düzenlendi. Deney sonunda alınan doku ve kan örneklerine, literatüre uygun olarak gerekli araştırmalar yapılmış olup, Fruktoz ve BPA'nın eş zamanlı uygulamasının MetS oluşumuna, adipositokinlere ve karaciğer dokusuna olan olası etkileri araştırıldı ve güçlü bir antioksidan olduğu bilinen melatoninin bu sürece olan etkileri incelendi. BPA, Fruktoz ve her ikisinin eşzamanlı uygulamasının karaciğer dokusunda hasara yol açtığı, melatonin uygulamasının ise bu hasarı önlemede başarılı olduğu görülmüştür.It is known that formation and progression of Metabolic Syndrome (MetS), the modern city life in the contributes to the sedentary lifestyle, increased obesity due to high calorie diet, physical inactivity, stress, genetic factors and environmental factors. MetS causes abnormal adipose tissue function, hepatic steatosis, heart disease, abnormal gastrointestinal activity, systemic inflammation, the release of pancreatic hormones, the activity of gastric hormones, chronic complications of diabetes which affects many physiological and biochemical processes, such as male and female reproductive function disorders. Studies have shown that BPA, which is an environmental endocrine disruptor, and fructose, which causes liver steatosis that frequently confronts the daily diet, contributes to the formation of MetS by causing increased free radical formation, glucose autooxidation, protein glycation and alteration of antioxidant defense systems. For these purpose, fourty-two pubertal male Sprague Dawley rats were divided equally into seven groups. Groups are designed; Group 1:(n=6) Control, Group 2: (n=6) Fructose Group, Group 3: (n=6) BPA Group, Group 4: (n=6) Fructose+BPA Group, Group 5: (n=6) Fructose+Melatonin Group, Group 6: (n=6) BPA+Melatonin Group, Group 7: (n=6) Fructose+BPA+Melatonin Group. At the end of the experimental period, received the blood samples and liver tissue, in light of these information and consistent with the literature, we investigated any variations in the liver tissue and adipocytokines when exposed to BPA and Fructose and to determine the possible effects of melatonin exposure against the variations which may occur. While, BPA, Fructose and the simultaneous application of both cause liver damage, whereas melatonin application was found to be successful in preventing this damage

Antioksidan Melatoninin Neonatal Dönemde Bisfenol A Uygulanan Rat Ovaryumları Üzerine Etkisi

Amaç: Bu çalışmanın amacı neonatal dönem Bisfenol A (BPA) uygulanmasına karşı melatoninin rat ovaryumları üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada Wistar Albino cinsi, 24 adet, yenidoğan dişi rat 4 gruba ayrılmıştır (n=6). Kontrol ve BPA grubu ratlara, sırasıyla, susam yağı + etanol ve BPA (100 mg/kg) postnatal 10 gün boyunca (PNG0-PNG10) subkutan olarak enjekte edilmiştir. Melatonin grubu ratlara günlük (10 mg/kg) melatonin (PNG20-PNG30) ve BPA+melatonin grubu ratlara ise günlük (100 mg/kg) BPA (PNG0-PNG10) ve (10 mg/kg) melatonin (PNG20-PNG30) 10 gün boyunca, subkutan olarak enjekte edilmiştir. Histolojik ve morfolojik analizler yapılarak ovaryum dokuları incelenmiştir. Bunlara ek olarak oosit hücre siklusu marker CDC-2 immunohistokimyal yöntem kullanılarak tespit edilmiştir.Bulgular: Histolojik bulgular neonatal dönemde BPA maruziyetinin ovaryumda dejeneratif değişikliklere neden olduğunu göstermiştir. Morfolojik analizler sonucunda, vücut ağırlık artışları ve ovaryum dokusu ağırlıkları gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmazken BPA grubunda diğer gruplara kıyasla kilo alımının ve ovaryum dokusu ağırlığının daha fazla olduğu saptanmıştır. Bunlara ek olarak, immunohistokimyasal bulgularımızda, Cdc-2 immunreaktivitesinin BPA grubu ratlarda diğer gruplarla karşılaştırıldığında daha düşük olduğu saptanmıştır.Sonuç: Neonatal dönemde BPA maruziyetinin folikülogeneze zarar verdiği, bu durumun da ovarium foliküllerinde dejeneratif değişikliklere neden olduğu ve melatonin de BPA tarafından hasar verilen rat ovaryumları üzerinde pozitif etkisi olabileceği kanısına varılmıştır

Duktus Deferens Ligasyonu Yapilmiş Ratlarda Erkek Genital Sisteminin Karşılaştırmalı olarak İncelenmesi

Amaç: Tek taraflı vazektomi sonrası prepubertal ve pubertal sıçan testislerindeki ve duktus deferenslerindeki yapısal ve morfolojik değişiklikler araştırıldı. Vazektomi dünyada yaygın olarak uygulanan güvenilir ve popüler bir erkek doğum kontrol yöntemidir. Yöntem: Altı puberte öncesi ve 6 pubertal dönemdeki Wistar albino cinsi erkek sıçan 4 gruba ayrıldı. Her sıçanın sağ duktus deferensine tek taraflı duktus deferens ligasyonu işlemi uygulandı. Sağ testis ve duktus deferens dokuları ligasyon grubu, sol dokular ise kontrol grupları olarak değerlendirildi. Operasyondan iki ay sonra, vas deferens ve testis dokuları parafin blok kesitleri elde etmek için çıkarıldı ve morfometrik çalışmalar ışık mikroskobu kullanılarak gerçekleştirildi. Hematoksilen-eozin boyama ve Vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) kullanılarak immünhistokimyasal boyama yapıldı. Bulgular: Tüm vazektomi uygulanmış sıçanların testis ve duktus deferens dokularında yapısal ve morfolojik değişiklikler olduğu ve spermatogenezis sürecinde azalmanın olduğu gözlemlenmiştir. Seminifer tübül epitel çapı ve seminifer tübül çapı artmıştır. Duktus deferens'in epitel yapısında ve Duktus deferens kasını oluşturan kas lifleri arasında dejeneratif değişiklikler olduğu gözlemlenmiştir. Ayrıca, prepubertal ve pubertal vazektomize sıçanlarda seminifer tübüllerde VEGF immünreaktivitesi gözlenmemiştir Sonuç: Puberte öncesi ve pubertal dönemde tek taraflı ligasyon operasyonu, duktus deferens ve testis dokusunda hasarına neden olabilirObjective: We investigated structural and morphological changes in prepubertal and pubertal rat testis and ductus deferens after unilateral vasectomy. Vasectomy is reliable and popular male contraception method, applied widely in the world. Methods: Six pre-pubertal and 6 pubertal male Wistar albino rats were divided into four groups. Unilateral ductus deferens ligation was performed on right ductus deferens of each rat. Right testis and ductus deferens tissues were evaluated as ligation group while left tissues were control groups. Two months after operation, the vas deferens and testes removed to obtain paraffin block sections and morphometric studies carried out with light microscopy. Hematoxylin-eosin staining and vascular endothelial growth factor (VEGF) immunohistochemically staining were applied. Results: Structural and morphological changes and decrease in spermatogenesis process have been observed at testis and ductus deferens tissues of all vasectomized rat. The seminiferous epithelium and the seminiferous tubule diameter were thickened. Degenerative changes have been observed at the epithelial structure of Ductus deferens and among muscle fibers forming the muscle of the Ductus deferens. Moreover, in prepubertal and pubertal vasectomized rat VEGF immunoreactivity was not observed in seminiferous tubule. Conclusion: The unilateral ligation operation can cause damage at ductus deferens and testis tissue in the pre-pubertal and pubertal perio

The therapeutic effects of coenzyme Q10 on surgically induced endometriosis in Sprague Dawley rats

The aim of this study was to evaluate the effects of coenzyme Q10 in the treatment of endometriosis rat models. Twenty seven Sprague Dawley rats were divided into four groups; Control Group (n = 7; Endometriosis group), Reference Group (n = 6; Endometriosis + Buserelin acetate, 20 mg/kg), CoQ10 Group-I (n = 7; Endometriosis + CoQ10, 50 mg/kg) and CoQ10 Group-II (n = 7; Endometriosis + CoQ10, 100 mg/kg). At the end of the experiment, all the rats were sacrificed, and the volume and histoarchitecture of endometrial implants were evaluated. The mast cells were determined by Toluidine blue and collagen fiber density was analysed by Masson's Trichrome staining. Tumour necrosis factor and vascular endothelial growth factor (VEGF) levels were analysed by enzyme-linked immunosorbent assay in peritoneal fluid and VEGF and matrix metalloproteinase-9 (MMP-9) were evaluated by immunohistochemistry. Terminal deoxynucleotidil transferase-mediated dUTP Nick end labelling (TUNEL) was also used for the detection of apoptotic cells. The CoQ10 treatment significantly decreased the volume of endometriotic implants, VEGF, and MMP-9 immunoreactivity and increased TUNEL-positive cells. The findings of the study suggest that CoQ10 can be used in endometriosis treatment by suppressing the endometriotic implants.IMPACT STATEMENT What is already known on this subject? Endometriosis is a gynaecological disorder and previous studies have shown that different treatments with antioxidants cause significant regression in the endometriotic implants. What the results of this study add? In this study, CoQ10 reduced intra-abdominal adhesion scores and volume of the endometriotic implants. In addition, CoQ10 treatment affected mast cell, TNF-alpha, VEGF, and MMP-9. What of these findings for clinical practice and/or further research? CoQ10 treatments may be possible to apply, it can contribute to science in terms of a new therapeutic treatment for endometriosis. Further studies are required to evaluate the Coenzyme Q10's effects on pain and subfertility in endometriosis.Projects of Scientific Investigation at Gazi University [01/2019-17]This study was supported by the Projects of Scientific Investigation at Gazi University [grant number 01/2019-17]

Sisplatin ile İndüklenmiş Uterus Toksisitesinde Asetil L-Karnitinin Koruyucu Etkisinin Araştırılması

Objective: The aim of the study was to investigate the prophylactic effects of acetyl L-carnitine against to uterus induced by cisplatin. Methods: Twenty-four female Wistar albino rats were divided into four groups: group I (control) was administered with saline; group II was administered with acetyl L-carnitine; group III was administered with cisplatin; group IV was pretreated with acetyl L-carnitine before cisplatin intraperitoneal injection. After 72h of cisplatin injection uterine tissue was removed. Histological and immunohistochemical investigations were performed, respectively. Results: We found that the number of TUNEL and caspases positive cells were increased in the endometrial epithelium, subepithelial connective tissue, endometrial glands and stroma in group III compare to the other groups. Furthermore inflammation and edema were observed in uterus of rats in group III. Conclusion: We can concluded that pretreatment of acetyl L-carnitine administration has protective effect on histological alteration of uterus caused by cisplatin.Amaç: Bu çalışmanın amacı, asetil L-karnitinin, sisplatinin neden olduğu uterus hasarına karşı profilaktik etkilerini araştırmaktır. Yöntem: Yirmi dört adet Wistar albino cinsi dişi sıçanlar dört gruba ayrıldı: 1. gruba (kontrol) salin uygulaması yapıldı; 2. gruba asetil L-karnitin uygulaması yapıldı; 3. gruba sisplatin uygulaması yapıldı; 4. grup ise sisplatinin intraperitoneal enjeksiyonu öncesinde asetil L-karnitin ile ön tedaviye tabi tutuldu. Sisplatin enjeksiyonundan 72 saat sonra uterus dokusu çıkarıldı. Histolojik ve immünohistokimyasal incelemeler yapıldı. Bulgular: TUNEL ve kaspaz pozitif hücre sayılarının, diğer gruplara göre 3. grupta endometriyal epitelde, subepitelyal bağ dokusunda, endometriyal bezlerde ve stromada arttığını bulduk. Ayrıca 3. Gruptaki ratların uterusunda inflamasyon ve ödem gözlenmiştir. Sonuç: Asetil L-karnitin ön tedavi uygulamasının, sisplatin kaynaklı uterus histolojisinin değişikliği üzerinde koruyucu etkisi olduğu sonucuna vardık