Mit cyklopa w antyku i literaturze hiszpańskiej złotych wieków

W literaturze starożytnej obecne są dwa, biegunowo odmienne, motywy podania o Cyklopie: epicki, znany z IX ks. Odysei, przywołany później i poddany modyfikacji przez Eurypidesa w dramacie satyrowym Cyklop oraz liryczno-erotyczny spopularyzowany przez Teokryta w XI sielance, Skargi Cyklopa. Wersję Teokryta rozbudował Owidiusz w XIII ks. Metamorfoz. Pomostem między obydwoma wariantami mitycznymi jest tzw. dytyramb Filoksenosa z Kytery. Mit Polifema, głównie w postaci, jaką nadał mu Owidiusz, przewija się przez hiszpański wiek XVI aż do początku kolejnego stulecia, znajdując wielu naśladowców i tłumaczy. Pod koniec XVI wieku sięga do niego również Lope de Vega w powieści pasterskiej La Arcadia (1598), nadając mu formę tradycyjnej hiszpańskiej strofy romance. Mit stanowi odbicie historii będącej przedmiotem narracji, wzbogacając powieść o elementy perspektywy autobiograficznej. W Fábula de Polifemo (1612) Luisa de Góngory mit ulega całkowitej transformacji. W jego interpretacji przeważają barokowe kontrasty i hiperbola. Struktura dzieła oparta jest na zbieżności przeciwieństw: potworności Polifema i piękna Galatei. Mit staje się też okazją do transpozycji koncepcji piękna, wywodzącej się od petrarkizmu: obserwować można dominantę planu metaforycznego, zastępującego elementy rzeczywistości

Journalism and literature in Spain – short and (selective) history of relationships

Publikacja jest zbiorem artykułów eksplorujących relacje między dziennikarstwem a literaturą z różnych perspektyw i w różnych obszarach językowych. Wobec postępującej w ostatnich dziesięcioleciach kontaminacji między dziennikarstwem a literaturą autorzy tekstów pochylają się nad historycznymi związkami między badanymi dziedzinami (począwszy od starożytności do czasów najbardziej współczesnych), stawiają pytania dotyczące kontekstów kulturowych determinujących badaną ekspresję, przyglądają się typowym dla niej środkom wyrazu, wychwytują nieuniknioną hybrydyzację form oraz kreślą sylwetki konkretnych dziennikarzy-pisarzy. Wartością dodaną jest zderzenie perspektyw badawczych w odniesieniu do różnych kręgów kulturowych (hiszpański, latynoamerykański, francuski, bułgarski, polski, amerykański, angielski, germański, klasyczny, włoski). Takie ujęcie prowadzi do wieloaspektowej problematyzacji niezwykle aktualnego wymiaru współczesnej kultury.Celem artykułu jest analiza związków między dziennikarstwem a literaturą hiszpańską w perspektywie historycznej. Od początku swego istnienia dziennikarstwo w Hiszpanii było silnie związane z literaturą, a obydwie dziedziny stanowiły dla siebie wzajemną inspirację. Twórczość pisarzy-dziennikarzy, takich jak Mariano José de Larra, Benito Pérez Galdós, Miguel de Unamuno, Azorín, Miguel Delibes, Javier Cercas czy Juan José Millás, może być właściwie zrozumiana, jeśli weźmie się pod uwagę ich działalność dziennikarską. W ostatnich dziesięcioleciach opisywane relacje uległy zacieśnieniu, czego dowodem może być powieść non-fiction zatytułowana El impostor (2014) Javiera Cercasa.The aim of this article is to analyze relationships between journalism and Spanish literature in the historical perspective. From the beginning of its existence journalism in Spain has been closely connected with literature and both spheres represented inspiration for one another. The output of such writers-journalists as Mariano José de Larra, Benito Pérez Galdós, Miguel de Unamuno, Azorín, Miguel Delibes, Javier Cercas or Juan José Millás may be properly understood only if one considers their journalistic writing. In recent decades the relationships in question have tightened, a proof of which may be El impostor (2014), a non-fiction novel by Javier Cercas

Representaciones literarias de la Transición: declive de los proyectos colectivos (España–Argentina)

El presente artículo estudia las maneras en las que la literatura española y la argentina representan la desactivación del discurso marxista, acudiendo al ejemplo de Un día volveré de Juan Marsé (1982) y Los topos de Félix Bruzzone (2008). En ambos casos, el declive del proyecto izquierdista guarda una relación genética con el contexto de las respectivas transiciones, la española y la argentina, categorías históricas que quedan definidas como esencialmente diferentes, aunque en ambos casos llevan a la instauración de la democracia de un modo pacífico. En las novelas analizadas, el agotamiento de la militancia por la justicia social viene acompañado por una peculiar erotización del ser humano

Functional Characterization of the Eukaryotic Cysteine Desulfurase Nfs1p from Saccharomyces cerevisiae

Previous studies have indicated that the essential protein Nfs1 performs a crucial role in cellular iron-sulfur (Fe/S) protein maturation. The protein is located predominantly in mitochondria, yet low amounts are present in cytosol and nucleus. Here we examined several aspects concerning the molecular function of yeast Nfs1p as a model protein. First, we demonstrated that purified Nfs1p facilitates the in vitro assembly of Fe/S proteins by using cysteine as its specific substrate. Thus, eukaryotic Nfs1 is a functional orthologue of the bacterial cysteine desulfurase IscS. Second, we showed that only the mitochondrial version but not the extramitochondrial version of Nfs1p is functional in generating cytosolic and nuclear Fe/S proteins. Mutation of the nuclear targeting signal of Nfs1p did not affect the maturation of cytosolic and nuclear Fe/S proteins, despite a severe growth defect under this condition. Nfs1p could not assemble an Fe/S cluster on the Isu scaffold proteins when they were located in the yeast cytosol. The lack of function of these central Fe/S cluster assembly components suggests that the maturation of extramitochondrial Fe/S protein does not involve functional copies of the mitochondrial Fe/S cluster assembly machinery in the yeast cytosol. Third, the extramitochondrial version of Nfs1p was shown to play a direct role in the thiomodification of tRNAs. Finally, we identified a highly conserved N-terminal {beta}-sheet of Nfs1p as a functionally essential part of the protein. The implication of these findings for the structural stability of Nfs1p and for its targeting mechanism to mitochondria and cytosol/nucleus will be discussed

A long-term context (931–2005 C.E.) for rapid warming over Central Asia

Author Posting. © The Author(s), 2014. This is the author's version of the work. It is posted here by permission of Elsevier for personal use, not for redistribution. The definitive version was published in Quaternary Science Reviews 121 (2015): 89-97, doi:10.1016/j.quascirev.2015.05.020.Warming over Mongolia and adjacent Central Asia has been unusually rapid over the past few decades, particularly in the summer, with surface temperature anomalies higher than for much of the globe. With few temperature station records available in this remote region prior to the 1950s, paleoclimatic data must be used to understand annual-to-centennial scale climate variability, to local response to large-scale forcing mechanisms, and the significance of major features of the past millennium such as the Medieval Climate Anomaly (MCA) and Little Ice Age (LIA) both of which can vary globally. Here we use an extensive collection of living and subfossil wood samples from temperature-sensitive trees to produce a millennial-length, validated reconstruction of summer temperatures for Mongolia and Central Asia from 931 to 2005 CE. This tree-ring reconstruction shows general agreement with the MCA (warming) and LIA (cooling) trends, a significant volcanic signature, and warming in the 20th and 21st Century. Recent warming (2000-2005) exceeds that from any other time and is concurrent with, and likely exacerbated, the impact of extreme drought (1999-2002) that resulted in massive livestock loss across Mongolia.This research was supported by the National Science Foundation under grants AGS-PRF #1137729, ATM0117442, and AGS0402474

Research Results on Survival Rate for Postoperative Colon Cancer Surgery

Objective: Although the incidence of colorectal cancer is relatively low in Mongolia, the postoperative survival rate has not been fully studied. Thus, we have aimed in the present study to analyze the survival rate after surgical treatment of colorectal cancer. Methods: We studied the patient history of all patients who underwent surgery in the General Surgery Department, National Cancer Center of Mongolia from January 2013 to December 2015 and evaluated the results. Results: The average survival rate of all patients was 42 months or 95 %. In patients with colorectal cancer, the 5-year survival rate after surgery was 59.3 %. By stages, the percentage of patients diagnosed in stage I was 100 %, in stage II 75 %, in stage III 64.4 %, and in stage IV 12.5 %, and the survival rate varied from stage to stage. It was also found that early diagnosis was directly related to survival rate (p = 0.000). Furthermore, the outcome of postoperative chemotherapy had a direct effect on the postoperative survival rate (p = 0.000). The average survival rate is 1280 days 1172.7 - 1389.06 (95 % conf. Interval), 42 months 38.5 - 45.6 (95 % conf. Interval), 3.5 years 3.2 - 3.8 (95 % conf. Interval), which was relatively high compared to other cases of cancer. In addition, the survival time is statistically related to the outcome of surgery and postoperative treatment (p = 0.000). Conclusion: The results of our study show that viability decreases statistically in later stages of cancer manifestation