Retrospective evaluation of childhood alopecia areata cases

Amaç: Alopesi areata (AA)lı olguların yaklaşık %20si çocuklardır. Çocukluk çağında görülen alopesi areata ile ilgili sınırlı bilgi bulunmaktadır. Kliniğimizde takip edilen AAlı çocuk olguların demografik özelliklerini, hastalık tedavilerini ve takiplerini incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Yaşları 16 ve altında olan 110 AA hastasına ait veriler geriye dönük olarak incelendi. Yaş, cinsiyet, hastalık başlangıç yaşı, hastalık süresi, AA tipi ve başlangıç yeri, tırnak tutulumu, eşlik eden dermatoz veya sistemik hastalık varlığı, laboratuvar testleri, AA tedavileri ve takip edildikleri döneme ait bilgiler değerlendirildi. Bulgular: Olguların % 46,4ü kadın, %53,6sı erkekti. Yaş ortalamaları 10,35 yıldı. Hastalık başlangıç yaşı 8,65 yıldı. AA başlangıç yeri % 83,6 olguda scalp, % 5,4 olguda kaş, %5,4 olguda vücut kılları, %2,7 olguda kirpik, %2,7 olguda kaş ve kirpikti. Hastalık tutulum tipi %73,4 olguda AA, %19 olguda alopesi totalis, %5,4 olguda alopesi üniversalis, %1,8 olguda ofiyazisti. Tırnak tutulumu %36,3 olguda mevcuttu. Nevüs flammeus %2,7 olguda mevcuttu. Hastalık süresi ortalama 17,02 aydı. Eşlik eden dermatoz %2,7 olguda vitiligo, %6,3 olguda atopik dermatitti. Eşlik eden sistemik hastalık %1,8 olguda otoimmün tiroidit, %2,7 olguda Down sendromuydu. Tiroid otoantikorları olguların %0,9unda yüksekti. Olguların %4,5inde hipotiroidi, %0,9unda hipertiroidi saptandı. Olguların %24,5ine topikal kortikosteroid losyon, %30,9una antralin, %0,9una minoksidil %2lik losyon, %0,9una kalsipotriol losyon, %1,8ine topikal kalsinörin inhibitörü, %10una intralezyonel kortikosteroid tedavisi verildi. Topikal tedaviye dirençli %15,4 olguda sistemik kortikosteroid ve PUVA tedavisine geçildi. Olguların %14,5inde topikal tedaviler değişik kombinasyonlarda kullanıldı. Olguların %34,5inde remisyon gözlendi. Ortalama remisyon süresi 12,2 aydı. Olguların %26,3ünde ortalama 2 kez nüks gözlendi. Sonuç: Sonuçlarımızın, ülkemizdeki AAlı çocuk olguların epidemiyolojik verilerine katkıda bulunacağını düşünüyoruz. (Türkderm 2013; 47: 158- 60)Background and Design: Approximately 20% of alopecia areata (AA) cases are children. There is limited information about childhood AA. We aimed to examine demographic features, treatments and prognosis of children with AA followed in our clinic. Materials and Methods: We retrospectively analyzed the records of 110 AA patients 16 years of age or older. Data on age, gender, age at disease onset, duration of the disease, types of AA and onset area, nail involvement, accompanying systemic and dermatological diseases, laboratory tests, treatments and the prognosis, and follow-up period were evaluated. Results: 46.4% of subjects were female and 53.6% were male.The mean age was 10.35 years. The age at disease onset was 8.65 years. Primary onset areas of AA were: scalp in 83.6% of patients, - eyebrows - in 5.4%, - body hair - in 5.4%, - eyelashes - in 2.7%, and eyebrows and eyelashes in 2.7% of patients. Types of the disease were: AA in 73,4% cases, - alopecia totalis -in 19%, - alopecia universalis - in 5.4%, and ophiaisis in 1.8% of subjects. Nail involvement and nevus flammeus were observed in 36.3% and 27% of subjects, respectively. The mean disease duration was 17.02 months. The accompanying dermatoses were: vitiligo in 2.7% of cases and atopic dermatitis in 6.3% of cases. The accompanying systemic diseases were: autoimmüne thyroiditis and Down syndrome in in 1.8% and 2.7% of patients, respectively. Thyroid autoantibodies were found to be high in 0.9% of subjects. We have treated 24.5%of patients with topical corticosteroid lotion, - 30.9%- with anthralin, - 0.9%- with 2% minoxidil lotion, - 0.9%- with calcipotriol lotion, - 1.8%- with topical calcineurin inhibitors, and 10% of cases with intralesional corticosteroids. We have treated 15.4% of subjects, who were resistant to topical treatment, with systemic corticosteroids and PUVA therapy. 14.5% of patients received different combinations of topical treatments. Remission was observed in 34.5% of cases. The mean remission duration was 12.2 months. On average, two relapses occurred in 26.3% of subjects. Conclusion: We assume that our results will contribute to epidemiologic data on childhood AA in our country. (Turkderm 2013; 47: 158-60

Helikobakter pilori enfeksiyonu Mikozis fungoides için risk faktörü müdür?

Giriş: Kutane T hücreli lenfomalar KTHL ’ın iki önemli varyantı; Mikozis fungoides ve Sezary sendromudur. KTHL’ın oluşumun- daki, otolog dendiritik hücrelerin, tümöral yöndeki dönüşümlerini, hangi antijenlerin başlattığı bilinmemektedir. Helicobacter py- lori’nin H.pylori bazı dermatozlarla ilişkili olduğu bilinmektedir. H.pylori; kronik gastrit, peptik ülser ve gastrik mukoza ilişkili lenfoid doku lenfomanın MALT gastrik B hücreli lenfoması ile kuvvetle ilişkili gram - bakteridir. Bu çalışmada H.pylori enfeksi- yonu ile MF gelişimi arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve yöntem: Bu çalışma yaş-cinsiyet eşlemeli vaka-kontrol çalışmasıdır. MF’i olan 50 olgunun 37 %74 ’si evre1 n=13 %26 evre1A n=24 %48 evre 1B , 13 %26 ’ü evre 2A’ıydı. H.pylori enfeksiyonu ile ilişkisiz dermatolojik hastalığı bulunan 50 olgu kontrol olguları olarak alındı. H.pylori için H. pylori gayta antijen tes- tiyle bakıldı. Bulgular: MF olgularının ortanca yaşı 48 38.75-59.25 , kontrol olgularının ortanca yaşı 53 yıldı. MF olgularının ortalama hastalık süresi 7 yıldı. MF ve kontrol olgularının yaş ve cinsiyet açısından aralarında fark saptanmadı. MF olguları- nın 12 %24 ’sinde H.pylori gayta antijen test + idi. Cinsiyet p=0.185 , evre p=0.1570 , hastalık süresi p=0.846 ile H.pylori + ‘liği arasında fark saptanmadı. MF ve kontrol olgularının H.pylori gayta antijen + ’liği arasında fark saptanmadı p=0.648 . Sonuç: Çalışmamızda H.pylori enfeksiyonu ile MF arasında ilişki saptanmadı. Farklı toplumlarda prospektif, multimerkez çalışmaların ya- pılmasının faydalı olacağını, H.pylori antijeninin MF olgularının MF lezyonu olan dokusunda bakılmasının olası ilişkiyi araştırmada yardımcı olabileceğini düşünmekteyi

Epidemiology of pemphigus in Turkey: One-year prospective study of 220 cases

Pemphigus is a group of rare and life-threatening autoimmune blistering diseases of the skin and mucous membranes. Although they occur worldwide, their incidence shows wide geographical variation, and prospective data on the epidemiology of pemphigus are very limited. Objective of this work is to evaluate the incidence and epidemiological and clinical features of patients with pemphigus in Turkey. All patients newly diagnosed with pemphigus between June 2013 and June 2014 were prospectively enrolled in 33 dermatology departments in 20 different provinces from all seven regions of Turkey. Disease parameters including demography and clinical findings were recorded. A total of 220 patients were diagnosed with pemphigus during the 1-year period, with an annual incidence of 4.7 per million people in Turkey. Patients were predominantly women, with a male to female ratio of 1:1.41. The mean age at onset was 48.9 years. Pemphigus vulgaris (PV) was the commonest clinical subtype (n=192; 87.3%), followed by pemphigus foliaceus (n=21; 9.6%). The most common clinical subtype of PV was the mucocutaneous type (n=83; 43.2%). The mean Pemphigus Disease Area Index was 28.14±22.21 (mean ± Standard Deviation).  The incidence rate of pemphigus in Turkey is similar to the countries of South-East Europe, higher than those reported for the Central and Northern European countries and lower than the countries around the Mediterranean Sea and Iran. Pemphigus is more frequent in middle-aged people and is more common in women. The most frequent subtype was PV, with a 9-fold higher incidence than pemphigus foliaceus.   </p

İdyopatik fotodermatozlar

Amaç: Fotodermatozlar güneşle oluşan veya artan geniş bir grup hastalıkları içermektedir. İdyopatik fotodermatozlar: polimorfik ışık erupsiyonu, kronik aktinik dermatit, aktinik prurigo, hidro vaksiniforme, solar ürtikerdir. Polimorfik ışık erüpsiyonu en sık görülen idyopatik fotodermatozdur. Ana bulgular: Fotodermatozları birbirinden ayırmak, tanıyı koymak her zaman kolay olmamaktadır. Tanıda güneşle ilişkili bölgelerin hastalıktan etkilenmesi, fototest önemlidir. Sonuç: Ayırıcı tanı için anamnez detaylı alınmalı ve gerekli ilgili testler yapılmalıdır. Tedavide güneşten korunmak başta olmak üzere çeşitli tedavi yöntemleri bulunmaktadı

Idiopathic photodermatoses

Amaç: Fotodermatozlar güneşle oluşan veya artan geniş bir grup hastalıkları içermektedir. İdyopatik fotodermatozlar: polimorfik ışık erupsiyonu, kronik aktinik dermatit, aktinik prurigo, hidro vaksiniforme, solar ürtikerdir. Polimorfik ışık erüpsiyonu en sık görülen idyopatik fotodermatozdur. Ana bulgular: Fotodermatozları birbirinden ayırmak, tanıyı koymak her zaman kolay olmamaktadır. Tanıda güneşle ilişkili bölgelerin hastalıktan etkilenmesi, fototest önemlidir. Sonuç: Ayırıcı tanı için anamnez detaylı alınmalı ve gerekli ilgili testler yapılmalıdır. Tedavide güneşten korunmak başta olmak üzere çeşitli tedavi yöntemleri bulunmaktadır.Objective: Photodermatoses are a wide group of diseases that are activating or causing by sun. Idiopathic photodermatoses: polymorphic light eruption, chronic actinic dermatitis, actinic prurigo, hydroa vacciniforme, solar urticaria. Polymorphic light eruption is the most common idiopathic phodermatose. Main findings: It is very difficult to diagnose and distinguish photodermatoses. Eruptions at the sun-exposed area and phototests are important for diagnose. Conclusion: Clinical history and tests for differential diagnose must be done. Main therapy is avoiding from sun and there are many treatment options suitable

The Relationship of Hematological Parameters with Metabolic Syndrome in Type 1 and Type 2 Psoriasis

Objective: Psoriasis is a chronic, inflammatory disease with a rate of 2% in the population, with periods of remission and exacerbation. Psoriasis has been accepted as an independent risk factor for cardiovascular diseases and is known to be closely related to metabolic syndrome. It is known that the mean platelet volume (MPV), the platelet distribution width (PDW), the red blood cell distribution width (RDW) levels are parameters predicting systemic inflammation. Studies have found that some of these parameters can be used to predict metabolic syndrome in patients with psoriasis. In the literature, there is no study showing the relationship between the frequency of metabolic syndrome (MS) and hematological parameters by evaluating type 1 and type 2 psoriasis separately. Materials and Methods: A total of 186 participants were included in the study, 93 patients over 18 years of age with psoriasis diagnosed and 93 age and gender equivalent control groups, who applied to the dermatology clinic. Results: While PDW was significantly different between psoriasis and control group, RDW was significantly different in the type 2 psoriasis group compared to the type 1 psoriasis group. Although MPV, RDW, and PDW were higher in the MS groups for both type 1 and type 2 psoriasis groups, and they did not create a statistically significant difference in any of them. Conclusions: This study showed that the frequency of MS and related parameters were different between patients with type 1 and type 2 psoriasis, and we found that type 2 psoriasis was more associated with MS. In addition, we think that among the inflammatory parameters, especially RDW, may be an important marker for type 2 and type 1 psoriasis and comorbidities

Assessment of knowledge, attitudes, and behavior about skin care and moisturizers in patients presenting to dermatology outpatient clinics

Amaç: Sağlıklı derinin devamı için deri tiplerine özel hazırlanmış temizleme ve kozmetik ürünlerinin (besleyici, nemlendirici, güneş koruyucu gibi) kullanılması ve/veya uygulanması deri bakımı olarak isimlendirilir. Çalışmamızda dermatoloji polikliniğine başvuran olguların deri bakımı hakkında bilgi seviyesini, deri bakımı ürünü kullanma alışkanlıklarını, nemlendiriciler hakkında bilgi seviyeleri ve bu ürünleri kullanma alışkanlıklarını değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Mart-Mayıs 2013 tarihleri arasında herhangi bir nedenle dermatoloji polikliniğine başvuran olgulara deri bakım ürünleri ve nemlendiricileri, kullanma alışkanlıkları, deri bakımı ile ilgili bilgileri nereden edindikleri, ürün seçiminde dikkat ettikleri noktalar, ürünleri kime danışarak ve nereden aldıkları, alırken neye dikkat ettiklerini sorgulayan anket doldurtuldu. Bulgular: Araştırmaya katılan 984 olgunun 608i (%61,8) kadın, 376sı (%38,2) erkekti. Çalışmamızda 474 olgu (%48,2) deri bakımı deyince temizlik anladığını, 337 olgu (%34,2) ise deri hastalığının olmaması olduğunu belirtti. Üç yüz üç (%30,8) olgu bir ürün, 213 (%21,6) iki ürün, 284 (%28,9) üç ve daha fazla ürün biliyorken, 184 (%18,7) olgu deri bakım ürünlerini bilmiyordu. Deri bakım ürünlerini 200ü düzenli ve 328i bazen olmak üzere 528 (%53,7) olgu kullanmakta, 456 (%46,3) olgu da kullanmamaktaydı. Olgularımız deri bakım ürünlerini seçerken; 648 (%65,9) olgu dermatoloğundan, 154ü (%15,7) internetten, 106sı (%10,8) reklamlardan, 37si (%3,8) komşusundan, 39u (%4) eczacısından yardım almaktaydı. Çalışmamızda; olguların 300ü (%30,5) nemlendiricileri kullanırken, 340ı (%34,6) bazen kullanmaktaydı, 344 (%35) olgu da nemlendirici kullanmadığını belirtti. Sonuç: Düzenli deri bakım ürünü kullanma alışkanlığı olgularımızın çoğunda bulunmamaktadır. Toplumun düzenli deri bakımı ve nemlendiricilerin doğru seçimi, uygun yerlerden alımı ve kullanılmasıyla ilgili bilgilendirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır.Background and Design: Skin care includes the use of cleaning and cosmetic products (nourishing, moisturizing, sunscreen, etc.) that are specially prepared for different skin types. In our study, we aimed to determine the knowledge and behaviors about skin care and moisturizers in patients attending dermatology outpatient clinics. Materials and Methods: Patients, who attended our dermatology outpatient clinic for any reason between March 2013 and May 2013, were requested to fill out a questionnaire containing questions about their knowledge of skin care products and moisturizers and how to use them, using behaviors, where they get knowledge about them, what are the things they consider when choosing them, whom they ask for advice for these products, where they buy these products, and what are the things they consider when buying them. Results: The study involved 984 patients. 608 (61.8%) were female, 376 (38.2%) were male. 474 (48.2%) patients defined skin care as cleaning, (34.2%) 337 patients as lack of skin disease. 303 (30.8%) patients knew one skin care product, 213 (21.6%) - two skin care products, 284 (28.9%) - more products, and 184 (18.7%) patients had no idea. 528 (53.7%) patients were using skin products, 200 of them were using regularly and 328 were using sometimes. 456 (46.3%) patients were not using any skin care product. 648 (65.9%) subjects stated that they get information from dermatologists, 154 (15.7%) - via internet, 106 (10.8%) - via advertisements, 37 (3.8%) - from neighbors, and 39 (4%) subjects stated that they get information from pharmacy when choosing skin care products. 300 (30.5%) patients were regularly using moisturizers, 340 (34.6%) patients were using sometimes, 344 (35%) were not using moisturizers. Conclusion: Our patients did not have the behavior of using skin care products regularly. Our society needs to be informed about regular skin care, and choosing the right moisturizers, buying these products from appropriate places as well as using these products correctly