A scanning electron microscopic study of hypercementosis

The purpose of this study was to evaluate morphological characteristics of teeth with hypercementosis that are relevant to endodontic practice. Twenty-eight extracted teeth with hypercementosis had their root apexes analyzed by scanning electron microscopy (SEM). The teeth were divided according to tooth groups and type of hypercementosis. The following aspects were examined under SEM: the contour and regularity of the root surface; presence of resorption; presence and number of apical foramina, and the diameter of the main foramen. The progression of club shape hypercementosis was directly associated with the presence of foramina and apical foramen obstruction. Cases of focal hypercementosis presented foramina on the surface, even when sidelong located in the root. Circular cementum hyperplasia form was present in 2 out of 3 residual roots, which was the highest proportion among the tooth types. The detection of a large number of foramina in the apical third of teeth with hypercementosis or even the possible existence of apical foramen obliteration contributes to understand the difficulties faced during endodontic treatment of these cases

Extracellular loops 2 and 3 of the calcitonin receptor selectively modify agonist binding and efficacy.

Class B peptide hormone GPCRs are targets for the treatment of major chronic disease. Peptide ligands of these receptors display biased agonism and this may provide future therapeutic advantage. Recent active structures of the calcitonin (CT) and glucagon-like peptide-1 (GLP-1) receptors reveal distinct engagement of peptides with extracellular loops (ECLs) 2 and 3, and mutagenesis of the GLP-1R has implicated these loops in dynamics of receptor activation. In the current study, we have mutated ECLs 2 and 3 of the human CT receptor (CTR), to interrogate receptor expression, peptide affinity and efficacy. Integration of these data with insights from the CTR and GLP-1R active structures, revealed marked diversity in mechanisms of peptide engagement and receptor activation between the CTR and GLP-1R. While the CTR ECL2 played a key role in conformational propagation linked to Gs/cAMP signalling this was mechanistically distinct from that of GLP-1R ECL2. Moreover, ECL3 was a hotspot for distinct ligand- and pathway- specific effects, and this has implications for the future design of biased agonists of class B GPCRs

Effect of eplerenone on parathyroid hormone levels in patients with primary hyperparathyroidism: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Increasing evidence suggests the bidirectional interplay between parathyroid hormone and aldosterone as an important mechanism behind the increased risk of cardiovascular damage and bone disease observed in primary hyperparathyroidism. Our primary object is to assess the efficacy of the mineralocorticoid receptor-blocker eplerenone to reduce parathyroid hormone secretion in patients with parathyroid hormone excess.</p> <p>Methods/design</p> <p>Overall, 110 adult male and female patients with primary hyperparathyroidism will be randomly assigned to eplerenone (25 mg once daily for 4 weeks and 4 weeks with 50 mg once daily after dose titration] or placebo, over eight weeks. Each participant will undergo detailed clinical assessment, including anthropometric evaluation, 24-h ambulatory arterial blood pressure monitoring, echocardiography, kidney function and detailed laboratory determination of biomarkers of bone metabolism and cardiovascular disease.</p> <p>The study comprises the following exploratory endpoints: mean change from baseline to week eight in (1) parathyroid hormone(1–84) as the primary endpoint and (2) 24-h systolic and diastolic ambulatory blood pressure levels, NT-pro-BNP, biomarkers of bone metabolism, 24-h urinary protein/albumin excretion and echocardiographic parameters reflecting systolic and diastolic function as well as cardiac dimensions, as secondary endpoints.</p> <p>Discussion</p> <p>In view of the reciprocal interaction between aldosterone and parathyroid hormone and the potentially ensuing target organ damage, the EPATH trial is designed to determine whether eplerenone, compared to placebo, will effectively impact on parathyroid hormone secretion and improve cardiovascular, renal and bone health in patients with primary hyperparathyroidism.</p> <p>Trial registration</p> <p>ISRCTN33941607</p

DEFORMATION PATTERN IN THE WESTERN NORTH AEGEAN TROUGH: PRELIMINARY RESULTS

Πρώτα αποτελέσματα της επεξεργασίας βυθομετρικών δεδομένων και σεισμικών τομών που συλλέχθηκαν στη διάρκεια τεσσάρων πλόων του προγράμματος ΕΣΠΑ "YPOTHER/Aegean Explorations" με το Ω/Κ Αιγαίο παρέχουν νέα στοιχεία για τον τεκτονικό ιστό, την κινηματική των ρηγμάτων και το είδος της παραμόρφωσης στο δυτικό τμήμα της Τάφρου του Βορείου Αιγαίου (NAT). Το δυτικό τμήμα του Ρήγματος Βόρειας Ανατολίας (NAF), με διεύθυνση N40°E, εντοπίζεται κατά μήκος του νότιου περιθωρίου της NAT. Πολυάριθμα δευτερεύοντα ρήγματα με μεγάλη γωνία κλίσης αρχίζουν από το ίχνος του NAF και με μικρή γωνία ως προς αυτό. Η διεύθυνση τους αλλάζει σταδιακά από NE SW σε SE-NW και δημιουργούν ένα σύνολο επάλληλων και διακλαδιζόμενων, καμπύλων ρηγμάτων, μια καλοσχηματισμένη δομή "ουράς αλόγου" (horsetail structure) στο δυτικό άκρο του NAF. H δομή αυτή παραμορφώνει την ιζηματογενή ακολουθία της NAT δημιουργώντας επιμήκη, ατρακτοειδούς και καμπύλου σχήματος, ανυψούμενα και βυθιζόμενα, τεκτονικά μπλοκ. Σε αντίθεση με το αναμενόμενο πλαγιο-εφελκυστικό καθεστώς, το δυτικό τμήμα της NAT παραμορφώνεται με διάτμηση και πλαγιο-συμπίεση που συνάδουν με συμπίεση σε διεύθυνση NW-SE. Η πιθανή εξήγηση της παραμόρφωσης αυτής σχετίζεται με την αλλαγή της διεύθυνσης του NAF από N40°E σε N70°E στο ανατολικό τμήμα της NAT.Preliminary interpretation of swath bathymetry data and seismic profiles acquired during four cruises of "YPOTHER/Aegean Explorations" project aboard R/V Aegaeo provides insights into the fault network, fault kinematics and deformation pattern of the western part of the North Aegean Trough (NAT). The N40°E trending western part of the dextral North Anatolian Fault (NAF) runs along the southern margin of the NAT. Numerous high-angle fault splays initiate from and at low angle to NAF. They run firstly in NE-SW direction and then gradually turn to SE-NW forming an imbricate fault pattern, a nicely developed horsetail structure at the western termination of the NAF. The horsetail pattern deforms the NAT's sedimentary infill forming elongate, curved, uplifting or subsiding tectonic blocks arranged along the fault splays. Instead of the expected transtension, the Western NAT's infill displays dextral shearing and transpression associated with a major stress axis in NW-SE direction. The possible explanation for the transpressional deformation of the Western NAT infill may be related with the change of the trend of NAF from N40°E in the western trough to N70°E east of Lemnos Island

HIGH-RESOLUTION GEOMORPHOLOGICAL MAPPING OF THE SHALLOW CONTINENTAL SHELF WEST OF THE KAVALA BAY, NORTH AEGEAN

Σημαντικές γεωμορφολογικές δομές του ρηχού τμήματος της υφαλοκρηπίδας δυτικά του Κόλπου της Καβάλας χαρτογραφήθηκαν χρησιμοποιώντας τα δεδομένα από μια υδρογραφική αποτύπωση (τον Ιούνιο 2014) 320 ναυτικών μιλίων, η οποία περιελάμβανε υψηλής διακριτικότητας πολυδεσμική βαθυμετρική καταγραφή και διασκόπηση πυθμένα με σεισμική ανάκλαση. Αναγνωρίστηκε ένα σύστημα ρηγμάτων αποτελούμενο από ένα σετ δυο κυρίων κανονικών ρηγμάτων (καταγεγραμμένο μήκος και μετρημένο κατακόρυφο άλμα αυτών: 12 χλμ, 5 χλμ και &gt; 40 μ, 25 μ, αντίστοιχα,) με έντονη επιφανειακή εκδήλωση στο θαλάσσιο πυθμένα, καθώς και τρία δευτερεύοντα ρήγματα νότια των κύριων ρηγμάτων, τα οποία φανερώνουν συνιζηματογενή τεκτονισμό. Η εντυπωσιακή διαφορά στις υφές των ιζημάτων που καλύπτουν αφενός το υποκείμενο ρηξιτέμαχος του βορειότερου κυρίου ρήγματος και αφετέρου την οροφή του νοτιότερου κυρίου ρήγματος δείχνει τη σημαντική επίδραση του τεκτονισμού στις ιζηματολογκές διεργασίες της περιοχής μελέτης. Όσον αφορά τις υπάρχουσες γεωμορφές, οι περισσότερο ενδιαφέρουσες είναι εκείνες των αμμωδών θινών στο βορειοανατολικό τμήμα της περιοχής μελέτης, ευρισκόμενες σε βάθη από 25 μ μέχρι τουλάχιστον 65 μ. Οι μεγάλες διαστάσεις τους καθώς και ο προσανατολισμός τους ως προς την ακτογραμμή υποδηλώνουν ως μηχανισμό σχηματισμού τους την δράση ισχυρών πυθμιαίων ρευμάτωνProminent geomorphological features of the shallow continental shelf west of the Kavala Bay (Loutra Eleftheron-Nea Peramos) were mapped using the data from a hydrographic survey (June 2014) of 320 nautical miles during which high resolution multibeam bathymetry and seismic-reflection subbottom profiling were carried out simultaneously. A fault zone comprised by a set of two primary sigmoidal gravity faults (recorded lengths and measured offsets: 12 km, 5 km and &gt; 40 m, 25 m, respectively), with distinct expression on the seabed, and three other secondary gravity faults situated southern of the major faults, revealing synsedimentary tectonics, was identified. The striking difference between the texture of the footwall block sediments of the northern major fault and the texture of the sediments occupying the deep hanging wall block of the southern major fault emphasizes the impact of local tectonics on the sedimentary evolution of the study area. Concerning the observed bedforms, the most interesting were the sand dunes occurring at depths from 25 m to 65 m at least and occupying the northeast part of the study area. Their large dimensions and orientation in relation to the coastline position imply as a mechanism for their formation intense bottom-current activity

HIGH-RESOLUTION GEOMORPHOLOGICAL MAPPING OF THE SHALLOW CONTINENTAL SHELF WEST OF THE KAVALA BAY, NORTH AEGEAN

Σημαντικές γεωμορφολογικές δομές του ρηχού τμήματος της υφαλοκρηπίδας δυτικά του Κόλπου της Καβάλας χαρτογραφήθηκαν χρησιμοποιώντας τα δεδομένα από μια υδρογραφική αποτύπωση (τον Ιούνιο 2014) 320 ναυτικών μιλίων, η οποία περιελάμβανε υψηλής διακριτικότητας πολυδεσμική βαθυμετρική καταγραφή και διασκόπηση πυθμένα με σεισμική ανάκλαση. Αναγνωρίστηκε ένα σύστημα ρηγμάτων αποτελούμενο από ένα σετ δυο κυρίων κανονικών ρηγμάτων (καταγεγραμμένο μήκος και μετρημένο κατακόρυφο άλμα αυτών: 12 χλμ, 5 χλμ και > 40 μ, 25 μ, αντίστοιχα,) με έντονη επιφανειακή εκδήλωση στο θαλάσσιο πυθμένα, καθώς και τρία δευτερεύοντα ρήγματα νότια των κύριων ρηγμάτων, τα οποία φανερώνουν συνιζηματογενή τεκτονισμό. Η εντυπωσιακή διαφορά στις υφές των ιζημάτων που καλύπτουν αφενός το υποκείμενο ρηξιτέμαχος του βορειότερου κυρίου ρήγματος και αφετέρου την οροφή του νοτιότερου κυρίου ρήγματος δείχνει τη σημαντική επίδραση του τεκτονισμού στις ιζηματολογκές διεργασίες της περιοχής μελέτης. Όσον αφορά τις υπάρχουσες γεωμορφές, οι περισσότερο ενδιαφέρουσες είναι εκείνες των αμμωδών θινών στο βορειοανατολικό τμήμα της περιοχής μελέτης, ευρισκόμενες σε βάθη από 25 μ μέχρι τουλάχιστον 65 μ. Οι μεγάλες διαστάσεις τους καθώς και ο προσανατολισμός τους ως προς την ακτογραμμή υποδηλώνουν ως μηχανισμό σχηματισμού τους την δράση ισχυρών πυθμιαίων ρευμάτωνProminent geomorphological features of the shallow continental shelf west of the Kavala Bay (Loutra Eleftheron-Nea Peramos) were mapped using the data from a hydrographic survey (June 2014) of 320 nautical miles during which high resolution multibeam bathymetry and seismic-reflection subbottom profiling were carried out simultaneously. A fault zone comprised by a set of two primary sigmoidal gravity faults (recorded lengths and measured offsets: 12 km, 5 km and > 40 m, 25 m, respectively), with distinct expression on the seabed, and three other secondary gravity faults situated southern of the major faults, revealing synsedimentary tectonics, was identified. The striking difference between the texture of the footwall block sediments of the northern major fault and the texture of the sediments occupying the deep hanging wall block of the southern major fault emphasizes the impact of local tectonics on the sedimentary evolution of the study area. Concerning the observed bedforms, the most interesting were the sand dunes occurring at depths from 25 m to 65 m at least and occupying the northeast part of the study area. Their large dimensions and orientation in relation to the coastline position imply as a mechanism for their formation intense bottom-current activity

Loss of circadian rhythm of blood pressure following acute stroke

BACKGROUND: Epidemiology of acute stroke in developing countries differs from that in the developed world, for example, the age at stroke, risk factors, subtypes of stroke and prognosis. Hypertension remains a dominant risk factor and prognostic indicator in patients with stroke in all communities. The risk of stroke is directly related to elevations of blood pressure. A number of clinical studies have shown that the control of hypertension leads to a reduction in the incidence of stroke in a community. However there is still considerable controversy surrounds the changes in blood pressure in various subtypes of strokes and problem of management of elevated BP after stroke. We studied the circadian rhythm of blood pressure in patients following acute stroke. METHODS: To study the circadian rhythm of blood pressure, fifty consecutive patients with an acute stroke who were admitted to medical emergency within 120 hours of onset were included in the study. After a detailed history and clinical examination, a continuous blood pressure monitor (Spacelab 90207) was attached on the side ipsilateral to intracranial lesion (unaffected arm). The blood pressure was recorded for 24 hours at 15 minutes interval during daytime (6.00 am–6.00 pm) and 20 minutes interval overnight (6 pm to 6 am). RESULTS: Risk factors for stroke in 50 patients included hypertension in 31(62%), diabetes mellitus in 4 (8%), smoking in 13 (26%) and previous history of transient ischemic attack in 7 (14%) patients. Mean systolic pressure and diastolic pressure at admission were higher in patients with hemorrhagic stroke -29 patients (177 ± 24 mmHg and 105 ± 19 mmHg respectively) compared to patients with ischemic strokes-21 patients (150 ± 36 mm Hg and 89 ± 18 mm Hg respectively, p value <0.01 in both comparisons). The normal diurnal variation in blood pressure (night time dipping of more than 10%) was abolished in 44 (88%) of patients. Out of 44 nondippers, 29 patients showed reverse dipping i.e. rise of BP during night time compared to day time levels. None of the risk factors, clinical or laboratory variables, type of stroke or blood pressure changes differed significantly between these two groups. CONCLUSIONS: Therefore, we showed a pathologically reduced or abolished circadian BP variation after stroke. Absence of normal dipping results in a higher 24 hour blood pressure load and may have more target organ damage than those with normal diurnal variation of blood pressure

GEOMORPHOLOGY, SEDIMENTOLOGY AND GEOCHEMISTRY IN THE MARINE AREA BETWEEN SIFNOS AND KIMOLOS ISLANDS, GREECE

Στην ελάχιστα μελετημένη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των νησιών Σίφνου και Κιμώλου πραγματοποιήθηκε μια εκτεταμένη ωκεανογραφική μελέτη, με σκοπό την καταγραφή της υποθαλάσσιας μορφολογίας και των χαρακτηριστικών των επιφανειακών ιζημάτων, καθώς και της πηγής προέλευσης αυτών. Έγιναν καταγραφές με πολυδεσμικό βυθόμετρο και δειγματοληψίες επιφανειακών ιζημάτων με box corer με το Ω/Κ Αιγαίο και ακολούθησαν αναλύσεις μεγέθους κόκκων, ορυκτολογίας και γεωχημείας. Ένα μεγάλο βαθυμετρικό βύθισμα εντοπίστηκε βόρεια της Κιμώλου, με μέγιστο βάθος 743 μ., που συγκεντρώνει λεπτόκοκκα ιζήματα. Η κατανομή των ιζημάτων ως προς το μέγεθος κόκκων χαρακτηρίζεται από σταδιακή μείωση του μεγέθους από νότο προς βορρά. Η ορυκτολογική σύσταση περιλαμβάνει ασβεστίτη, Mg-ασβεστίτη, αραγωνίτη, δολομίτη, χαλαζία, Κ-άστριους, πλαγιόκλαστα, αμφίβολους και αργιλικά ορυκτά. Οι κύριες ιζηματολογικές επαρχίες που αναγνωρίστηκαν είναι 1) η ρηχή περιοχή πλησίον της Κιμώλου, με υψηλό περιεχόμενο σε Si, Al, K, Rb και Ba, 2) η βαθιά περιοχή δυτικά της Σίφνου, όπου εμφανίζεται και το μεγάλο βύθισμα, που χαρακτηρίζεται από υψηλό περιεχόμενο σε Fe, Ti, Na, Mg, S, Cr, Cu, Ni, V, Zn και 3) το στενό μεταξύ Σίφνου και Κιμώλου, με υψηλότερο περιεχόμενο σε Ca, S και Sr. Στο βύθισμα αυτό, παρατηρήθηκε σημαντικός εμπλουτισμός των ιζημάτων σε μαγγάνιο, ενώ τα οξείδια του Mn φαίνεται να προσροφούν διάφορα μέταλλα.An extensive oceanographic survey was conducted in the marine area between Kimolos and Sifnos Islands, a rather poorly-studied sector of the Aegean Sea, in order to gain better understanding of submarine geomorphological features and associated sediment provenance. Multi-beam bathymetry and surface sediment sampling with a box corer were carried out on board R/V Aegaeo, followed by grain-size analysis, XRD and XRF measurements. A large circular depression was identified north of Kimolos reaching a water depth of 743 m, filled with fine grained sediments. Surface sediment distribution is characterized by gradual decrease in grain-size from silty sand to silt in a S-N direction. The mineralogical composition comprises calcite, Mgcalcite, aragonite, dolomite, quartz, K feldspars, plagioclase, amphiboles and clay minerals. Major sediment provinces identified were: (i) the shallow sector proximal to Kimolos, characterized by higher contents in Si, Al, K, Rb and Ba; (ii) the deep area west of Sifnos, including the large depression, characterized by higher contents in Fe, Ti, Na, Mg, S, Cr, Cu, Ni, V, Zn; and (iii) the south passage between Kimolos and Sifnos, which exhibits higher Ca, S, and Sr contents. Manganese enrichment was observed in and around the bathymetric depression, where Mn oxides act efficiently as scavengers of a suite of metals

GEOMORPHOLOGY, SEDIMENTOLOGY AND GEOCHEMISTRY IN THE MARINE AREA BETWEEN SIFNOS AND KIMOLOS ISLANDS, GREECE

Στην ελάχιστα μελετημένη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των νησιών Σίφνου και Κιμώλου πραγματοποιήθηκε μια εκτεταμένη ωκεανογραφική μελέτη, με σκοπό την καταγραφή της υποθαλάσσιας μορφολογίας και των χαρακτηριστικών των επιφανειακών ιζημάτων, καθώς και της πηγής προέλευσης αυτών. Έγιναν καταγραφές με πολυδεσμικό βυθόμετρο και δειγματοληψίες επιφανειακών ιζημάτων με box corer με το Ω/Κ Αιγαίο και ακολούθησαν αναλύσεις μεγέθους κόκκων, ορυκτολογίας και γεωχημείας. Ένα μεγάλο βαθυμετρικό βύθισμα εντοπίστηκε βόρεια της Κιμώλου, με μέγιστο βάθος 743 μ., που συγκεντρώνει λεπτόκοκκα ιζήματα. Η κατανομή των ιζημάτων ως προς το μέγεθος κόκκων χαρακτηρίζεται από σταδιακή μείωση του μεγέθους από νότο προς βορρά. Η ορυκτολογική σύσταση περιλαμβάνει ασβεστίτη, Mg-ασβεστίτη, αραγωνίτη, δολομίτη, χαλαζία, Κ-άστριους, πλαγιόκλαστα, αμφίβολους και αργιλικά ορυκτά. Οι κύριες ιζηματολογικές επαρχίες που αναγνωρίστηκαν είναι 1) η ρηχή περιοχή πλησίον της Κιμώλου, με υψηλό περιεχόμενο σε Si, Al, K, Rb και Ba, 2) η βαθιά περιοχή δυτικά της Σίφνου, όπου εμφανίζεται και το μεγάλο βύθισμα, που χαρακτηρίζεται από υψηλό περιεχόμενο σε Fe, Ti, Na, Mg, S, Cr, Cu, Ni, V, Zn και 3) το στενό μεταξύ Σίφνου και Κιμώλου, με υψηλότερο περιεχόμενο σε Ca, S και Sr. Στο βύθισμα αυτό, παρατηρήθηκε σημαντικός εμπλουτισμός των ιζημάτων σε μαγγάνιο, ενώ τα οξείδια του Mn φαίνεται να προσροφούν διάφορα μέταλλα.An extensive oceanographic survey was conducted in the marine area between Kimolos and Sifnos Islands, a rather poorly-studied sector of the Aegean Sea, in order to gain better understanding of submarine geomorphological features and associated sediment provenance. Multi-beam bathymetry and surface sediment sampling with a box corer were carried out on board R/V Aegaeo, followed by grain-size analysis, XRD and XRF measurements. A large circular depression was identified north of Kimolos reaching a water depth of 743 m, filled with fine grained sediments. Surface sediment distribution is characterized by gradual decrease in grain-size from silty sand to silt in a S-N direction. The mineralogical composition comprises calcite, Mgcalcite, aragonite, dolomite, quartz, K feldspars, plagioclase, amphiboles and clay minerals. Major sediment provinces identified were: (i) the shallow sector proximal to Kimolos, characterized by higher contents in Si, Al, K, Rb and Ba; (ii) the deep area west of Sifnos, including the large depression, characterized by higher contents in Fe, Ti, Na, Mg, S, Cr, Cu, Ni, V, Zn; and (iii) the south passage between Kimolos and Sifnos, which exhibits higher Ca, S, and Sr contents. Manganese enrichment was observed in and around the bathymetric depression, where Mn oxides act efficiently as scavengers of a suite of metals