Numerical Simulation in Microforming for Very Small Metal Elements

Microforming is a technology of very small metal elements production, which are required as a parts for many industrial products resulting from microtechnology. This chapter gives a review of the state-of-the-art microforming of metals and its numerical simulations. Phenomena occurring in the miniaturization of microbulk-forming technologies are described. The main problems in microforming are size effects, which have physical and structural sources and directly affect the material flow mechanics in microscale. Size effects must be taken into account in all areas of the forming process chain, demanding new solutions, especially in workpiece structure and die surface numerical modeling

Summary and analysis of performance and stability characteristics of the refan JT8D-109 engine

The refan JT8D-109 performance and stability characteristics are reported as determined from sea level testing, altitude testing, and DC-9 flight testing. The test results are summarized as follows: (1) TSFC at SLS achieved design goal of 12.66 percent reduction. (2) TSFC at altitude average cruise power 0.5 percent higher than design goal, (3) TSFC at altitude maximum cruise power 1.7-3.7 percent higher than design goal, (4) ground starting consistent with JT8D-9 base engine, (5) successful flight starts without starter assist, (6) transient surge margin equivalent to JT8D-9, (7) stable engine operation with inlet distortion, and (8) stable engine operation during snap acceleration and deceleration. A flight idle setting is required for acceptable aborted-landing go-around acceleration time due to increase in low-rotor moment of inertia, and a performance improvement program should be conducted as part of any future certification program

Małopłytkowość indukowana protaminą — nowy problem czy inny typ małopłytkowości poheparynowej?

Protamine is widely used to neutralize the anticoagulant effects of unfractionated heparin, particularly after cardiac surgery. Recent reports suggest that some patients undergoing cardiopulmonary bypass exposed to heparin and protamine may develop thrombocytopenia. Multimolecular protamine-heparin complexes lead to immunization and production of immunoglobulin G class antibodies that may activate platelets through FcγIIa receptors. Some patients injected with protamine during cardiopulmonary bypass have increased the risk of early thromboembolic events due to the presence of these antibodies in the blood. In the present review, we will focus on studies investigating the mechanism of platelet activation by anti-protamine-heparin antibodies. We will compare antibodies that are associated with immune heparin-induced thrombocytopenia. In addition, we will describe the clinical consequences of protamine-induced thrombocytopenia, risk factors and general guidelines for management of thromboembolic complications in the post-cardiac surgery patients.Protamina jest powszechnie stosowanym środkiem odwracającym antykoagulacyjne działanie heparyny niefrakcjonowanej, szczególnie po zabiegach kardiochirurgicznych. Najnowsze badania wskazują, że część pacjentów poddanych zabiegowi krążenia pozaustrojowego jest narażona na trombocytopenię w trakcie ekspozycji na heparynę. Wielkocząsteczkowe kompleksy protaminy i heparyny wywołują immunizację i produkcję immunoglobulin G, które aktywują płytki krwi za pośrednictwem receptora FcγIIa. Podczas krążenia pozaustrojowego infuzja protaminy u niektórych pacjentów zwiększa ryzyko wczesnych powikłań zakrzepowych, spowodowanych obecnością tych przeciwciał we krwi. W niniejszym przeglądzie skupiono się na pracach, w których przebadano mechanizm aktywacji płytek krwi przez anty-protaminowo-heparynowe przeciwciała. Porównano je z przeciwciałami wywołującymi immunologiczną małopłytkowość poheparynową. Ponadto opisano kliniczne konsekwencje trombocytopenii indukowanej protaminą, czynniki ryzyka i ogólne wytyczne dotyczące terapii powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów kardiochirurgicznych

The toxicokinetic profile of Dex40-GTMAC3 : a novel polysaccharide candidate for reversal of unfractionated heparin

Though protamine sulfate is the only approved antidote of unfractionated heparin (UFH), yet may produce life threatening side effects such as systemic hypotension, catastrophic pulmonary vasoconstriction or allergic reactions. We have described 40 kDa dextrans (Dex40) substituted with glycidyltrimethylammonium chloride (GTMAC) as effective, immunogenically and hemodynamically neutral inhibitors of UFH. The aim of the present study was to evaluate in mice and rats toxicokinetic profile of the most promising polymer – Dex40-GTMAC3. Polymer was rapidly eliminated with a half-time of 12.5±3.0 min in Wistar rats, and was mainly distributed to the kidneys and liver in mice. The safety studies included the measurement of blood count and blood biochemistry, erythrocyte osmotic fragility and the evaluation of the histological alterations in kidneys, liver and lungs of mice and rats in acute and chronic experiments. We found that Dex40-GTMAC3 is not only effective but also very well tolerated. Additionally, we found that protamine may cause overt hemolysis with appearance of permanent changes in the liver and kidneys. In summary, fast renal clearance behavior and generally low tissue accumulation of Dex40-GTMAC3 is likely to contribute to its superior to protamine biocompatibility. Intravenous administration of therapeutic doses to living animals does not result in the immunogenic, hemodynamic, blood and organ toxicity. Dex40-GTMAC3 seems to be a promising effective and safe candidate for further clinical development as new UFH reversal agent

The polypill in the primary and secondary prevention of cardiovascular diseases — efficacy, clinical safety and impact on the adherence

Mimo ciągłego postępu nauk medycznych częstość występowania chorób układu sercowo-naczyniowego (CVD) stale się zwiększa. Warto podkreślić, że obserwowane w ostatnich dwóch dekadach zmniejszenie o połowę śmiertelności z powodu tej grupy chorób jest głównie skutkiem odpowiedniej prewencji wtórnej. W tym kontekście poprawa stopnia przestrzegania zaleceń terapeutycznych (adherence) pozostaje kluczowym wyzwaniem dla badań i praktyki klinicznej, co podkreślono w wytycznych European Society of Cardiology/American Heart Association w zakresie zapobiegania CVD. W świetle ostatnio opublikowanych badań polypill jest przydatnym narzędziem zwiększającym stopień przestrzegania zaleceń terapeutycznych. Z punktu widzenia technologii farmaceutycznej opracowanie akceptowalnej formulacji dla polypill to zadanie złożone, trudne i kosztochłonne. W istocie szeroka popularyzacja stosowania polypill może przynieść wymierne korzyści systemowi ochrony zdrowia, również polskim pacjentom. Użyteczność takiej formulacji udowodniono w realiach rzeczywistej praktyki klinicznej, w zakresie zwiększania stopnia przestrzegania zaleceń terapeutycznych, bezpieczeństwa oraz skuteczności klinicznej. Ostatnio opublikowanedoniesienia naukowe wskazują ponadto, że polypill poprawia rokowanie pacjentów w prewencji wtórnej CVD. Biorąc pod uwagę postęp nauk medycznych i farmaceutycznych w tym względzie, należy oczekiwać coraz większej liczby produktów leczniczych tego typu na rynku Unii Europejskiej.Despite continuous advances in medicine, the prevalence of cardiovascular disease (CVD) has steadily increased. Interestingly, the half of the overall reduction in CVD mortality observed over the past two decades could be attributed to appropriate treatment for secondary prevention. In this sense, the improvement of adherence remains a key challenge for medical research and clinical practice, which has been also highlighted in the European Society of Cardiology/American Heart Association guidelines on cardiovascular disease prevention. In light of the recently published works. Polypill, defined as a fixed dose combination, is one of the useful tools to improve patients' adherence. Although, from pharmaceutical point of view, the development of an acceptable formulation remains particularly complex and rather expensive, it could essentially improve cost-effectiveness by, for instance, reaching underdeveloped regions. Indeed, polypill may simplify healthcare delivery, support the comprehensive prescription of evidence-based drugs. The use of polypill has been affirmed in the context of daily clinical practice beyond a reasonable doubt by improving adherence, safety and clinical efficacy profile. The results from recently published clinical trials in the area of cardiovascular prevention confirm the benefit of polypill particularly in the secondary prevention. Given the advancements in this field of research, the increased number of polypills in the European Union pharmaceutical market in the near future is warranted