70 research outputs found

    SYMPTOM FREQUENCY CHARACTERISTICS OF THE HAMILTON DEPRESSION RATING SCALE OF MAJOR DEPRESSIVE DISORDER IN EPILEPSY

    Get PDF
    Background: Depressive disorders are common among patients with epilepsy (PWE). The aim of this study was to explore symptom frequencies of 17-item Hamilton Depression Rating Scale (HDRS-17) and recognize the clinical characteristics of Major Depressive Disorder in PWE. Subjects and methods: A sample of 40 adults outpatients with epilepsy and depression was diagnosed using SCID-I for DSM-IVTR and HDRS-17. The total HDRS-17 score was analysed followed by the exploratory analysis based on the hierarchical model. Results: The frequencies of HDRS-17 items varied widely in this study. Insomnia related items and general somatic symptoms items as well as insomnia and somatic factors exhibited constant and higher frequency. Feeling guilty, suicide, psychomotor retardation and depressed mood showed relatively lower frequencies. Other symptoms had variable frequencies across the study population. Conclusions: Depressive disorders are common among PWE. In the study group insomnia and somatic symptoms displayed highest values which could represent atypical clinical features of mood disorders in PWE. There is a need for more studies with a use of standardized approach to the problem

    Rezonans magnetyczny w kardiologii

    Get PDF
    Obrazowanie serca za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI, magnetic resonance imaging) jest nową metodą zyskującą coraz szersze zastosowanie w praktyce klinicznej. W ostatniej dekadzie jakość obrazu, a tym samym czułość i specyficzność diagnostyczna metody, znacznie się poprawiły, dzięki czemu badanie to stało się cennym uzupełnieniem diagnostyki kardiologicznej. Niektóre z zastosowań MRI są obecnie uznawane za metodę z wyboru w nieinwazyjnej diagnostyce obrazowej serca. Należą do nich między innymi ocena nieprawidłowych struktur wewnątrz- i okołosercowych, choroby osierdzia, badanie morfologiczne prawej komory, ocena wad wrodzonych (szczególnie po korekcji kardiochirurgicznej u dorosłych), a także ocena funkcjonalna (np. kurczliwość, frakcja wyrzutowa), w których MRI wykazuje większą czułość i specyficzność diagnostyczną niż echokardiografia. Niezwykle obiecujące są także badania czynnościowe pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. U tych chorych w czasie jednego badania można uzyskać informacje o stanie naczyń wieńcowych, perfuzji, kurczliwości i żywotności mięśnia sercowego oraz wykryć obecność powikłań po zawale serca, na przykład: tętniak serca, skrzepliny, perforację przegrody międzykomorowej, niedomykalność zastawki dwudzielnej, upośledzenie frakcji wyrzutowej, obecność płynu w worku osierdziowym. Innym, niezwykle ciekawym sposobem badania serca jest spektroskopia rezonansu magnetycznego (MRS, magnetic resonance spectroscopy), która pozwala na nieinwazyjną ocenę metabolizmu mięśnia sercowego i jest stosowana w patologiach mięśnia, na przykład u chorych z kardiomiopatiami, niedokrwieniem czy w monitorowaniu po transplantacji serca. Warto również podkreślić, że badanie to jest pozbawione działań niepożądanych, a ponadto w wielu przypadkach nie wymaga podawania środka kontrastowego. W niniejszym artykule przedstawiono wskazania i przeciwwskazania do badania MRI serca oraz omówiono wybrane zastosowania kliniczne tej metody

    Wielorzędowa tomografia komputerowa w kardiologii

    Get PDF
    Wielorzędowa tomografia komputerowa (MDCT, multi-row-detector computed tomography) stała się w ostatnich latach nowym, ważnym elementem nieinwazyjnej diagnostyki serca i naczyń. Pozwala ona na zobrazowanie struktur anatomicznych, takich jak: naczynia wieńcowe, jamy serca, zastawki, osierdzie, a także umożliwia wstępną ocenę funkcjonalną — pomiar kurczliwości czy frakcji wyrzutowej. Niezwykle istotnym zastosowaniem tej metody jest także ilościowa ocena stopnia uwapnienia naczyń wieńcowych (calcium scoring) pozwalająca na określenie stopnia zaawansowania miażdżycy. W obrazowaniu dużych naczyń (aorta, naczynia krążenia płucnego) MDCT uznaje się obecnie za metodę z wyboru. Zastosowanie odpowiednich algorytmów badania i oprogramowania komputerowego umożliwia ocenę wymienionych struktur w czasie jednego badania pacjenta. W poniższym artykule omówiono: metodykę badania serca za pomocą tomografii komputerowej, ograniczenia tej metody, przygotowanie pacjenta do badania, przeciwwskazania, a także wymieniono kliniczne aplikacje w kardiologii

    Zakażenie Chlamydia pneumoniae u chorych z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej

    Get PDF
    Background. Infection with Chlamydia pneumoniae, a common human respiratory tract pathogen, has been recently associated with cardiovascular syndromes, such as atherosclerosis, myocardial infarction and stroke. According to the literature data significantly high percentage of CAD patients exhibited serological markers of chronic Chlamydia pneumoniae infection. Chlamydia pneumoniae DNA and antigens were also detected (using variety of methods) in carotid arteries atherosclerotic plaques. The aim of the study was to evaluate the frequency of Chlamydia pneumoniae infection in CAD patients by measuring specific serum IgG, IgM and IgA levels and by detection of Chlamydia pneumoniae DNA in carotid atherosclerotic plaques. Material and methods. 28 patients operated for CAD (8 female, 20 male; mean age 64.5 years) and 20 control subjects matched for age and sex (4 female, 16 male) without clinical signs and symptoms of cardiovascular and pulmonary disease were enrolled in the study. Microimmunofluorescence method was applied to evaluate the level of anti-Chlamydia pneumoniae IgG, IgA and IgM. Chlamydia pneumoniae micro-IF test (Labsystem) was used. Nested PCR was used for Chlamydia pneumoniae DNA detection in atherosclerotic plaques, obtained during carotid endartherectomy. The results were evaluated by means of STATISTICA software programme and considered statistically significant when was less than 0.05 (p < 0.05). Results. Serologic markers of chronic Chlamydia pneumoniae infection were detected in 22 of 28 (78.6%) patients and in 6 of 20 (30%) healthy controls. In 36.4% (8/22) of patients with serologic markers of chronic Chlamydia pneumoniae infection we observed high titers of specific IgG and IgA, which can indicate reinfection or exacerbation of chronic infection. Interestingly, all patients in this group presented to have TIA symptoms. Chlamydia pneumoniae DNA was present in carotid atherosclerotic plaques obtained from 17 (60.7%) patients. Conclusions. Serological signs of chronic Chlamydia pneumoniae infection occur statistically more frequent in CAD patients compared to healthy controls. Active Chlamydia pneumoniae infection is associated with TIA symptoms. There is an urgent need of standardization of PCR methods detecting DNA Chlamydia pneumoniae in atherosclerotic plaques.Wstęp. Wzrastająca liczba danych seroepidemiologicznych i doświadczalnych wskazuje na możliwy udział Chlamydia pneumoniae, niedawno odkrytego ludzkiego patogenu wewnątrzkomórkowego, w patogenezie chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak miażdżyca, zawał serca i udar mózgu. Według danych z piśmiennictwa u znacznego odsetka chorych z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej wykryto serologiczne wskaźniki przewlekłego zakażenia Chlamydia pneumoniae. Korzystając z różnych metod, wykryto również DNA i antygeny Chlamydia pneumoniae w blaszkach miażdżycowych zlokalizowanych w obrębie tętnic szyjnych wewnętrznych. Celem pracy była ocena częstości występowania zakażenia Chlamydia pneumoniae u chorych z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej poprzez oznaczenie miana swoistych przeciwciał klasy IgG, IgM i IgA oraz poprzez detekcję DNA Chlamydia pneumoniae w blaszkach miażdżycowych, usuniętych podczas zabiegu udrożnienia tętnic szyjnych wewnętrznych. Materiał i metody. Badaniem objęto 28 chorych z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej (8 kobiet, 20 mężczyzn), średni wiek chorych wynosił 64,5 roku. Grupa kontrolna składała się z 20 osób, zbliżonych pod względem wieku i płci do grupy badanej, bez objawów chorób układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Ocenę miana swoistych przeciwciał anty-Chlamydia pneumoniae klasy IgG, IgA i IgM przeprowadzono, stosując metodę mikroimmunofluorescencji, za pomocą testu Chlamydia pneumoniae Micro-IF firmy Labsystems (Finlandia). Do wykrywania DNA Chlamydia pneumoniae w blaszkach miażdżycowych użyto metody nested PCR. W analizie statystycznej wykorzystano program Statistica. Za istotne statystycznie przyjęto p < 0,05. Wyniki. Serologiczne wskaźniki przewlekłego zakażenia Chlamydia pneumoniae stwierdzono u 22 spośród 28 chorych (78,6%) oraz u 6 spośród 20 osób z grupy kontrolnej (30%). U 36,4% pacjentów (8/22), u których rozpoznano serologicznie przewlekłe zakażenie Chlamydia pneumoniae, zaobserwowano wysokie miana swoistych przeciwciał klasy IgG i IgA, wskazujące na reinfekcję lub zaostrzenie przewlekłego zakażenia. U wszystkich chorych w tej grupie odnotowano objawy przemijającego niedokrwienia mózgu. DNA Chlamydia pneumoniae stwierdzono u 17 (60,7%) chorych z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej. Wnioski Serologiczne wskaźniki przewlekłego zakażenia Chlamydia pneumoniae występują statystycznie częściej u chorych z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej niż w grupie kontrolnej. Aktywne zakażenie Chlamydia pneumoniae wiąże się z występowaniem objawów przemijającego niedokrwienia mózgu. Istnieje pilna potrzeba standaryzacji metod PCR wykrywających DNA Chlamydia pneumoniae w blaszkach miażdżycowych

    Testing of the Resistance to Scuffing of Spiral Bevel Gears: Test Rig, Method, and Results of Verification Testing

    Get PDF
    In spite of long-term development of the technology of bevel gear production, the automotive industry reports various operational demands such as the need of the size and mass reduction of gears without lowering their durability and reduction of friction leading to a decrease in the energy losses and a decrease of the tendency to scuffing. What is more expected, EU regulations may impose the use of new generation gear oils (ecological-friendly) providing the proper operational properties of the transmission. In view of these demands, a new, bevel gear test rig and scuffing test method have been developed at ITeE-PIB. The idea resulted from a necessity to improve reliability of tests—popular gear tests are run mostly on spur gears having the tooth geometry significantly different than bevel gears. The test rig, test method, and results of verification testing are presented. The effect of various gear oils and the deposition of a low-friction coating on the resistance to scuffing were investigated. It is shown that the new test rig fulfils the research requirements and that the new test method has a good resolution

    Chlamydia pneumoniae infection in abdominal aortic aneurysm patients

    Get PDF
    Wstęp. Wzrastająca liczba danych seroepidemiologicznych i wyniki badań doświadczalnych wskazują na możliwy udział Chlamydia pneumoniae, niedawno odkrytego ludzkiego patogenu wewnątrzkomórkowego, w patogenezie chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak miażdżyca i AAA. Według danych z piśmiennictwa u dużego odsetka chorych na AAA wykryto serologiczne wskaźniki przewlekłego zakażenia Chlamydia pneumoniae. Przewlekłe zakażenie drobnoustrojem wewnątrzkomórkowym, jakim jest Chlamydia pneumoniae, może wskazywać na nieadekwatną odpowiedz typu komórkowego. Cel pracy. Celem pracy była ocena częstości zakażenia Chlamydia pneumoniae u chorych na AAA przez oznaczenie stężenia swoistych przeciwciał klasy IgG, IgM i IgA oraz ocena odpowiedzi typu komórkowego przez oznaczenie stężenia IL-12 i IFN-&#947;   w surowicy krwi. Materiał i metodyka. W badaniach uczestniczyło 28 chorych na AAA (5 kobiet, 23 mężczyzn) w wieku 55-80 lat (średni wiek - 68,5 roku). Grupa kontrolna składała się z 20 osób zbliżonych pod względem wieku i płci do grupy badanej, bez objawów chorób układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Ocenę miana swoistych przeciwciał anty-C. pneumoniae klasy IgG, IgA i IgM przeprowadzono z zastosowaniem metody mikroimmunofluorescencji za pomocą testu Chlamydia pneumoniae Micro-IF (Labsystems, Finlandia). Stężenia cytokin w surowicy chorych oznaczano metodą ELISA przy użyciu zestawu OptEIA set firmy Pharmingen. Analizę statystyczną przeprowadzono z użyciem programu Statistica. Za istotne statystycznie przyjęto p < 0,05. Wyniki. Serologiczne wskaźniki przewlekłego zakażenia Chlamydia pneumoniae stwierdzono u 25/28 chorych (89,3%) oraz u 6/20 osób z grupy kontrolnej (30%). U 40% chorych (10/25), u których rozpoznano serologicznie przewlekłe zakażenie C. pneumoniae, stwierdzono wysokie miana swoistych przeciwciał klasy IgG i IgA. Stężenia IL-12 i IFN-&#947; były znacząco niższe w tej grupie chorych w porównaniu z pozostałymi pacjentami i grupą kontrolną. Wnioski. Wyniki badań przeprowadzonych przez autorów potwierdzają, że u chorych na AAA znacząco częściej obserwuje się przewlekłą infekcję C. pneumoniae w porównaniu z grupą kontrolną. U 40% badanych wysokie miana swoistych przeciwciał klasy IgG i IgA świadczą o aktywnej infekcji. Równocześnie niskie stężenia cytokin promujących odpowied. komórkową (IL-12 i IFN-&#947;) mogą wskazywać na brak ochrony przeciwko patogenom wewnątrzkomórkowym, takim jak Chlamydia pneumoniae. Interesujące, że u tych chorych rozpoznano objawowego tętniaka aorty brzusznej.Introduction. Infection with Chlamydia pneumoniae, a common human respiratory pathogen, has been recently associated with cardiovascular syndromes, such as myocardial infarction, stroke, atherosclerosis and abdominal aortic aneurysm (AAA). According to the literature data significantly high percentage of AAA patients exhibited serological markers of persistent C. pneumoniae infection. Chronic infection with intracellular pathogen such as C. pneumoniae may indicate down-regulated cell-mediated immune response. Objectives. The aim of our study was to evaluate the frequency of C. pneumoniae infection in AAA patients by measuring C. pneumoniae specific serum IgG, IgM and IgA levels and their cell-mediated response by measuring the concentrations of IL-12 and IFN-g in patients' sera. Material and methods. 28 patients operated for AAA (5F, 23M, mean age 68.5 years) and 20 control subjects matched for age and sex (4F, 16M) without clinical signs and symptoms of cardiovascular and pulmonary disease took part in our study. Microimmunofluorescence method has been applied to evaluate the level of anti-C. pneumoniae IgG, IgA and IgM. Chlamydia pneumoniae micro-IF test (Labsystem) has been used. The concentration of cytokines was evaluated using ELISA method by OptEIA set (Pharmingen). The results were evaluated by means of STATISTICA programme and considered statistically significant when p < 0.05. Results. Serologic markers of persistent C. pneumoniae infection were detected in 25/28 (89.3%) patients and in 6/20 (30%) healthy controls. In 40% (10/25) of patients with serologic markers of persistent C. pneumoniae infection we have observed high titers of specific IgG and IgA. Mean concentrations of IL-12 and IFN-g were significantly decreased in this group of patients. Conclusions. Our study confirms that persistent C. pneumoniae infection occurs significantly more frequently in AAA patients than in healthy controls. In 40% of patients, high titers of specific IgG and IgA may indicate active infection. Simultaneous low concentrations of cytokines promoting Th1 type response, namely IL-12 and IFN-g, in this group can indicate lack of protection against intracelluar pathogens such as C. pneumoniae. Interestingly, all patients in this group were diagnosed as having symptomatic AAA

    Clinical consequences of closure of internal iliac arteries in patients with abdominal aortic aneurysms subjected to endovascular treatment

    Get PDF
    Wstęp. U chorych z tętniakami aorty brzusznej, obejmującymi tętnice biodrowe wspólne i miejsce ich podziału na tętnice biodrowe zewnętrzne i wewnętrzne, stent-graft powinien wyłączyć z krążenia zarówno tętniak aorty, jak i tętnic biodrowych. W takich przypadkach zachodzi konieczność pokrycia stent-graftem ujścia tętnic biodrowych wewnętrznych. Cel pracy. Oceniono kliniczne następstwa zamknięcia tętnic biodrowych wewnętrznych u chorych z tętniakami aorty brzusznej, które obejmowały również tętnice biodrowe wewnętrzne. Materiał i metody. Spośród 104 chorych leczonych śródnaczyniowo u 16 zabieg implantacji stent-graftu wymagał zamknięcia po jednej stronie tętnicy biodrowej wewnętrznej. U 6 osób implantowano jednostronny stent-graft aortalno-biodrowy i wykonano skrzyżowany przeszczep udowo-udowy, a u 10 użyto stent-graftu rozwidlonego. U wszystkich pacjentów embolizację tętnic biodrowych wewnętrznych przeprowadzono przy użyciu spiral embolizacyjnych. Wyniki. Spośród 16 chorych z tętniakami aorty brzusznej leczonych śródnaczyniowo, u których zamknięto na drodze embolizacji tętnicę biodrową wewnętrzną, u 9 osób w okresie pozabiegowym wystąpiły przejściowe objawy, wskazujące na niedokrwienie w obszarze unaczynienia tętnicy biodrowej wewnętrznej. Wszyscy ci chorzy zgłaszali chromanie w obrębie pośladka. U jednego pacjenta podejrzewano zmiany niedokrwienne jelita grubego, jeden chory zgłaszał zaburzenia potencji. Wnioski. U osób leczonych śródnaczyniowo z tętniakami aorty brzusznej, obejmującymi rozwidlenie tętnic biodrowych, zamknięcie tętnicy biodrowej wewnętrznej może być konieczne, lecz wiąże się ono z ryzykiem wystąpienia zmian niedokrwiennych.Background. In patients with abdominal aortic aneurysms affecting the common iliac arteries and the site of their division into external and internal iliac arteries, the stent-graft should exclude both the aneurysm of the aorta and that of the iliac arteries from the circulation. In such cases the stent-graft should cover the ostium of internal iliac arteries. Aim of the study. To determine the clinical outcome of hypogastric artery occlusion in patients who underwent endovascular treatment of aortoiliac aneurysmal disease. Material and methods. Out of 104 patients with abdominal aortic aneurysms, 16 required occlusion of one of the hypogastric arteries because of their involvement in aneurysmal disease. In 6 patients aortounilateral iliac stent-grafts were implanted with cross-femoral by-pass grafts. In 10 patients bifurcated stent-grafts were used. In all 16 patients the hypogastric arteries were closed by means of coils. Results. Out of 16 patients with abdominal aortic aneurysms treated with stent-grafts, 9 developed symptoms attributable to hypogastric artery embolisation. All of them had buttock claudication. One of these patients complained of a worsening of sexual function. In another patient bowel ischaemia was suspected. All the symptoms called for follow-up. Conclusions. When treating aortoiliac aneurysmal disease through an endovascular approach, the occlusion of the internal iliac artery is often necessary but carries with it a small but finite chance of morbidity

    The quality of life in patients treated for abdominal aortic aneurysms by classical and endovascular methods

    Get PDF
    Cel pracy. Porównanie wyników leczenia tętniaków aorty brzusznej metodą operacyjną w trybie planowym oraz leczonych za pomocą endoprotez rozwidlonych. Ocena jakości życia przy użyciu skróconego formularza 36-punktowego SF-36 (Short From 36-Item Health Survey) oraz ankiety specyficznej opracowanej specjalnie dla potrzeb tej pracy. Zestawienie wyników obu metod leczenia i ich porównanie. Materiał i metody. W okresie od stycznia 1998 roku do grudnia 2001 roku leczono 384 chorych z AAA. W trybie nagłym operowano 39 chorych, w trybie planowym - 301 chorych, natomiast 44 chorych leczono techniką endowaskularną za pomocą endoprotez rozwidlonych. Pacjentów poproszono o wypełnienie formularzy przed zabiegiem i 30 dni po operacji podczas wizyty kontrolnej. Pytania dotyczyły: samooceny aktualnego stanu zdrowia pacjenta, dolegliwości bólowych, kłopotów z poruszaniem się, możliwości wykonywania codziennych czynności, kłopotów ze snem, dolegliwości ze strony ran pooperacyjnych. Wyniki. W grupie chorych operowanych planowo z powodu AAA na 301 przypadków wystąpiło 7 zgonów, wykonano 5 reoperacji w tym samym dniu z powodu ostrego niedokrwienia kończyny dolnej oraz 3 relaparotomie z powodu krwawienia do jamy brzusznej. Wszystkie operacje wykonano w znieczuleniu ogólnym przez laparotomię z cięcia pośrodkowego. Wszczepiono 187 protez prostych i 114 rozwidlonych. W powyższej grupie było 38 kobiet i 263 mężczyzn. W drugiej grupie założono 44 endoprotezy z dostępu chirurgicznego do tętnicy udowej w pachwinie po jednej lub obu stronach. Wszystkich 44 chorych zakwalifikowanych do założenia stentgraftów (grupa A) oraz 61 chorych operowanych (grupa B) poproszono o wypełnienie ankiet. W grupie 44 chorych po założeniu endoprotez (grupa A) i w grupie 61 osób po leczeniu operacyjnym (grupa B) 30 dni od zabiegu zanotowano: 6% (A)/24% (B) chorych odczuwało dolegliwości bólowe, 0% (A)/16% (B) miało problemy z poruszaniem się, 23% (A)/24% (B) cierpiało na bezsenność, 20% (A)/49% (B) odczuwało brak energii, 10% (A)/19% (B) zgłaszało stany depresyjne, a 3% (A)/38% - dolegliwości związane z przeprowadzonym zabiegiem, np. ze strony ran pooperacyjnych. Wniosek. Wewnątrznaczyniowe techniki zakładania endoprotez umożliwiają szybszy powrót do zdrowia i są obciążone znacznie mniejszą liczbą dolegliwości pooperacyjnych. Jakość życia chorych w okresie 30 dni od zabiegu jest w sposób istotny lepsza w porównaniu z grupą chorych leczonych klasyczną metodą operacyjną.Aim of the study. A comparison of the results of treatment of patients with abdominal aortic aneurysms (AAA) in the planned procedure by means of operation method and treated by use of Y-grafts; an evaluation of the quality of life by the use of the Short Form 36-Item Health Survey and a specific survey conducted especially for this work; a specification of the results for both methods and a comparison of them. Material and methods. From January 1998 to December 2001, 384 patients suffering from AAA were treated. 39 of them were operated in the acute procedure, 301 in the planned one whereas 44 patients were treated by means of endovascular technique using Y-grafts. The patients were asked to fill in questionnaires before the surgical intervention and 30 days after it, during the control visit. The questions from the survey concerned: patients&#8217; opinion of their actual health status, aches, troubles with moving, the ability to perform everyday activities, sleeping problems and indispositions resulting from postoperative wounds. Results. In the group of patients operated due to AAA according to the plan there were noted: 7 deaths per 301 cases, 5 reoperations because of critical leg ischaemia on the same day and 3 relaparotomies were performed due to bleeding into the abdominal cavity. All of the operations were conducted under general anaesthesia by laparotomy from the intermediate skin incision. 187 normal grafts and 114 bifurcated ones were implanted. The above group included 38 women and 263 men. In the other group 44 endoprostheses were implanted. The endovascular grafts were inserted from the surgical access in the groin to the iliac artery in one or two groins. All the 44 patients classified to the procedure of implantation stentgrafts and 61 patients operated on were asked to fill in the surveys. The results of the performed observations were the following: it was observed that in the group of patients with endoprostheses (group A) and 61 after surgical interventions (group B) in the period of 30 days after the intervention: 6% of A vs. 24% of B patients complained of pain disorders, 0% of A vs. 16% of B had problems with moving, 23% of A vs. 24% of B had troubles with sleeping, 20% of A vs. 49% of B had a feeling of low energy, 10% of A vs. 19% of B reported depression periods, 3% of A vs. 38% of B reported some disorders as a result of the performed operations, e.g. from postoperative wounds. Conclusion. Endovascular techniques of endograft implantation allow a quicker return to good condition and assure one of a significantly smaller number of postoperative disorders. The quality of patients&#8217; life in the period of 30 days after the surgical intervention is significantly better in comparison to the patients treated by means of the classical operation method

    Serological markers of Chlamydia pneumoniae infection in patients with cardiovascular disease

    Get PDF
    Wstęp. Wzrastająca liczba danych seroepidemiologicznych i doświadczalnych wskazuje na możliwy udział Chlamydia pneumoniae, niedawno odkrytego ludzkiego patogenu wewnątrzkomórkowego, w patogenezie chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak tętniak aorty brzusznej (AAA), zawał serca i udar mózgu. Według danych z piśmiennictwa, u znacznej liczby osób ze schorzeniami układu krążenia wykryto serologiczne wskaźniki przewlekłego zakażenia C. pneumoniae. Cel pracy. Celem pracy była ocena częstości występowania zakażenia Chlamydia pneumoniae u osób z chorobą wieńcową serca, miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej i AAA, poprzez oznaczenie miana swoistych przeciwciał klasy IgG, IgM i IgA w surowicy. Materiał i metody. W badaniach uczestniczyło 47 chorych (8 K, 39 M, średni wiek chorych 64,4 lata) z ostrym zawałem serca lub niestabilną chorobą wieńcową, 17 chorych (3 K, 14 M, średni wiek chorych 66,5 r.) operowanych z powodu miażdżycowego zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz 28 chorych (5 K, 23 M, średni wiek chorych 68,5 r.) operowanych z powodu AAA. Grupa kontrolna składała się z 20 osób, zbliżonych pod względem wieku i płci do osób z grupy badanej, bez objawów chorób układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Ocenę miana swoistych przeciwciał anty-C. pneumoniae klasy IgG, IgA i IgM przeprowadzono z zastosowaniem metody mikroimmunofluorescencji za pomocą testu Chlamydia pneumoniae Micro-IF firmy Labsystems (Finlandia). Analizę statystyczną przeprowadzono z użyciem programu Statistica. Za istotne statystycznie przyjęto p < 0,05. Wyniki. Serologiczne wskaźniki przewlekłego zakażenia Chlamydia pneumoniae stwierdzono u 37/47 (80,9%) osób z chorobą wieńcową, u 12/17 (70,6%) chorych z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej, u 22/28 (78,6%) chorych z AAA oraz u 6/20 (30,0%) osób z grupy kontrolnej. U 21/37 (56,8%) osób z chorobą wieńcową, u 5/12 (41,7%) chorych z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej i u 10/25 (40,0%) chorych z AAA z serologicznymi wskaźnikami przewlekłego zakażenia C. pneumoniae odnotowano wysokie miana swoistych przeciwciał klasy IgG i IgA, wskazujące na aktywne zakażenie. Wszyscy chorzy z miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej i AAA, u których zaobserwowano serologiczne wskaźniki aktywnego zakażenia, byli chorymi z objawami. Wnioski. Serologiczne wskaźniki przewlekłego zakażenia C. pneumoniae występują statystycznie częściej u osób z chorobą wieńcową, miażdżycowym zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz AAA w porównaniu z grupą kontrolną. Aktywne zakażenie C. pneumoniae wiąże się z objawami AAA oraz występowaniem objawów przemijającego niedokrwienia mózgu.Background. Infection with Chlamydia pneumoniae, a common human respiratory pathogen, has recently been associated with cardiovascular syndromes, such as AAA, myocardial infarction and stroke. According to the literature data, a significantly high percentage of patients with cardiovascular diseases exhibited serological markers of chronic C. pneumoniae infection. Aim of the study. The aim of our study was to evaluate the frequency of C. pneumoniae infection in CHD, CAD and AAA patients by measuring specific serum IgG, IgM and IgA levels. Material and methods. 47 patients (8 F, 39 M), mean age 64.4 years, with acute myocardial infarction (AMI) or unstable angina (UA); 17 patients (3 F, 14 M), mean age 66.5 years operated for CAD and 28 patients (5 F, 23 M), mean age 68.5 years operated for AAA participated in the research. 20 control subjects matched for age and sex (4 F, 16 M) without clinical signs and symptoms of cardiovascular and pulmonary disease, took part in our study. Microimmunofluorescence method was applied to evaluate the level of anti-C. pneumoniae IgG, IgA and IgM. Chlamydia pneumoniae micro-IF test (Labsystem) was used. The results were evaluated by means of STATISTICA program and considered statistically significant when p < 0.05. Results. Serological markers of chronic C. pneumoniae infection were detected in 37/47 (80.9%) CHD patients, in 12/17 (70.6%) CAD patients, in 25/28 (89.3%) AAA patients and in 6/20 (30%) healthy controls. 21/37 (56.8%) CHD, 5/12 (41.7%) CAD and 10/25 (40.0%) AAA patients with serological signs of chronic infection had high titres of specific IgG and IgA, indicating active infection. All CAD and AAA patients with active infection were symptomatic. Conclusions. Serological signs of chronic C. pneumoniae infection occur statistically more frequently in CHD, CAD and AAA patients in comparison with healthy controls. Active C. pneumoniae infection is associated with symptomatic CAD and AAA
    corecore