Strategie argumentacyjne w debacie dotyczącej etycznych aspektów dopuszczalności donacji mitochondrialnej

ARGUMENTATION STRATEGIES IN THE DEBATE ON MITOCHONDRIAL DONATION Bioethical aspects of mitochondrial donation have recently become one of the most debated issues. The growing interest in the philosophical and bioethical problems it generates has become even more visible since mitochondrial donation was legally allowed in Great Britain in 2015. In this paper we will take a closer look at the arguments employed in the debate, such as 1) argument from uncertainty closely connected with an obligation to use safe and already known alternative medical procedures; 2) the threat of losing personal identity; 3) the fear of creating a child of three parents; 4) detrimental outcome of manipulation in the human germ line. We will analyze the arguments showing that they are in fact the result of the lack of precision in employing medical terminology, the simplification of argumentation or the manifestation of ‘status quo bias’

HOW TO VERIFY WHETHER THE SOCCER PLAYER\u27S KNEE IS FUNCTIONING PROPERLY?

Although isokinetic tests are very widely used as the screening tool in different groups of athletes, there is still very limited number of studies describing proper shape of isokinetic curve for elite soccer players. Isokinetic evaluations are usually restricted to the analysis of only few values, from hundreds of available parameters. That is why the authors decided to investigate and describe the shape of the model isokinetic curve for elite soccer players, based on 126 isokinetic tests performed at isokinetic velocity of 60°/s. The authors proposed and calculated parameters describing the shape of model isokinetic curve designated for mean and standard deviation of all included into analysis isokinetic tests. The resultant curve shape occurred to be very repetitive in every of three tested repetitions. Results of this study might serve as an useful reference model in physiotherapy or clinical practice thanks to its simplicity in interpretation

Wpływ terenowych lekcji wychowania fizycznego, płci i miejsca zamieszkania na wydolność i sprawność fizyczną dzieci szkół podstawowych

The search for new methods of increasing the efficiency of physical education school lessons is of great importance. The reason for it frequently confirmed in the literature, is a lack of increase of pupils’ skills, both in physiological and mental area. Thus, we should highlight the need of pedagogical intervention on all stages of school education.The aim of the study was to evaluate the influence of selected individual and environmental conditions, e.g. gender, area of exercises and places of residence on physical endurance and fitness of children in school age.The research method was a natural experiment, the main assumption of which was to organize  physical education lessons mostly outdoor during the period of two years of experiment duration. Research included 203 primary school children – 102 boys and 101 girls. The experimental group that conducted approximately 65% of lessons outdoor, included 86 pupils. The control group included 117 pupils who exercised the same number of lessons usually indoor (in school rooms). 113 pupils came from urban areas and 90 – from rural areas. To test physical abilities of children International Test of Physical Fitness and Cooper’s test were used. We also determined Fitness Index and Index of Restitution Efficiency.Lessons conducted outdoor positively influenced speed, jumping ability and endurance of children. The results of Index of Restitution Efficiency were improved and the increase of oxygen consumption was observed. Boys demonstrated better endurance and to lower extent better physical fitness as compared with girls. Place of residence was the factor of the lowest significance.We confirmed the need of organizing physical education classes outdoor. Contact with nature has been shown to be an advisable form of human activity, especially in period of persistent ecological threads of health.Analiza nowych metod zwiększania efektywności lekcji wychowania fizycznego ma doniosłe znaczenie. Przyczyną tego jest wielokrotnie wzmiankowany w literaturze brak progresu umiejętności uczniów, zarówno na płaszczyźnie fizjologicznej jak i mentalnej. Dlatego wskazuje się na potrzebę interwencji pedagogicznych na wszystkich poziomach edukacji.Celem badań była ocena wpływu wybranych indywidualnych i środowiskowych warunków takich jak płeć, miejsce ćwiczeń czy miejsce zamieszkania na wydolność i sprawność fizyczną dzieci w wieku szkolnym.Metodą badawczą był eksperyment naturalny, którego głównym założeniem była organizacja lekcji wychowania fizycznego w terenie w czasie 2 lat trwania badań. Badaniami objęto 203 dzieci szkoły podstawowej – 102 chłopców i 101 dziewcząt. Grupa eksperymentalna realizująca 65% lekcji na otwartej przestrzeni, liczyła 86 uczniów. Grupa kontrolna w liczbie 117 uczniów realizowała taką samą liczbę lekcji w pomieszczeniach szkolnych. 113 uczniów pochodziło z obszarów miejskich, a 90 – z wiejskich. Do testowania sprawności i wydolności wykorzystano Międzynarodowy Test sprawności Fizycznej oraz test Coopera. Wyznaczono również indeks sprawności i wskaźnik skuteczności restytucji.Lekcje organizowane w terenie otwartym wpłynęły pozytywnie na szybkość, skoczność i wytrzymałość dzieci. Poprawie uległ wskaźnik skuteczności restytucji i zaobserwowano zwiększenie poboru tlenu. Chłopcy wykazali większą wytrzymałość i w nieco mniejszym stopniu także wyższy poziom sprawności fizycznej w porównaniu z dziewczętami. Czynnikiem o najmniejszym znaczeniu okazało się miejsce zamieszkania.Należy potwierdzić potrzebę organizacji terenowych lekcji wychowania fizycznego. Kontakt z przyrodą wydaje się być wskazaną formą aktywności człowieka, szczególnie w dobie utrzymujących się ekologicznych zagrożeń zdrowia

Ocena efektów treningu fizycznego z zastosowaniem dodatkowego obciążenia kończyn w trakcie wczesnej rehabilitacji pacjentów po leczonym interwencyjnie ostrym zespole wieńcowym

Introduction. We aimed to investigate the effects of modified cardiac rehabilitation programme on functional fitness level. We modified the programme with the elements of resistance training relied on use of the ankle and wrist weights (1, 0.5 kg each). Material and methods. The study was performed on 40 patients in 2–3 weeks following acute coronary syndrome (ACS), after they underwent percutaneous coronary intervention (PCI). Patients were divided in to two groups: two groups of 20 patients each: control group with standard training and experimental group with elements of resistance training. An analysis of the data was performed before and after 18-session rehabilitation programme. The study was performed only in patients at moderate risk of cardiac disease according to American College of Sports Medicine 8th edition risk stratification. Results. Contemporary standard of cardiac rehabilitation provided to the patients post-ACS improved significantly (p < 0.05) the endurance parameters assessed with the 6-min walking test (from 517.75 ± 57.27 to 581 ± 94.04 m for the standard rehabilitation and from 523.00 ± 45.43 to 598.47 ± 57.30 m for modified programme with the elements of resistance). The strength of the arms and legs assessed with the dynamometry improved significantly with more pronounced improvement in the group with resistance training elements than in the standard rehabilitation group (from 33.10 ± 8.35 to 42.65 ± 11.90 kg and from 127.00 ± 25.49 to 154.40 ± 31.86 kg, respectively; p < 0.05). The strength endurance assessed with the SFT for the legs increased significantly in both groups. Conclusions. Early-phase cardiac rehabilitation extended with the elements of resistance training results in greater improvement, especially in the elements of strength.Wstęp. Poprawa funkcjonalnej sprawności w celu utrzymania przydatności społecznej jest jednym z głównych celów współczesnej rehabilitacji, w tym kardiologicznej. Przesłanka ta mobilizuje do poszukiwania możliwie najpełniejszych programów treningowych sprzyjających nie tylko poprawie wydolności krążeniowo-oddechowej, ale także korzystnie wpływających na takie elementy, jak wytrzymałość siłowa, gibkość i koordynacja ruchowa. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 40 pacjentów poddanych rehabilitacji w okresie 3–4 tygodni po leczonym interwencyjnie ostrym zespole wieńcowym (ACS). Pacjentów kwalifikowano losowo do dwóch 20-osobowych grup: kontrolnej, w której stosowano standardową formę treningu wytrzymałościowego, i eksperymentalnej, w której w czasie treningu zastosowano dodatkowo ciężarki umieszczone na kończynach (1; 0,5 kg). Parametry sprawności fizycznej oceniono przed i po 18 sesjach rehabilitacyjnych. Badaniu poddano wyłącznie pacjentów cechujących się umiarkowanym ryzykiem rozwoju choroby serca, zgodnie z 8. wydaniem stratyfikacji ryzyka według American College of Sports Medicine. Wyniki. Oba modele treningowe prowadzą do istotnej poprawy wydolności fizycznej ocenianej za pomocą 6-minutowej próby marszowej (z 17,25 ± 4,00 do 20,05 ± 5,13 w grupie objętej treningiem standardowym oraz 20,85 ± 4,32 do 24,84 ± 4,75 w grupie, w której zastosowano elementy treningu oporowego). Siła mięśniowa kończyn górnych i dolnych ulega istotnie większej poprawie w grupie pacjentów ćwiczących z dodatkowym obciążeniem. Wytrzymałość siłowa w obu grupach treningowych istotnie się poprawia (odpowiednio: z 21,50 ± 5,74 do 24,80 ± 7,56 oraz z 24,55 ± 5,18 do 24,80±7,56), jednak w grupie z elementami treningu oporowego wzrost jest istotnie większy (p = 0,054). Wnioski. Trening wytrzymałościowy zmodyfikowany poprzez zastosowanie dodatkowych obciążeń kończyn u pacjentów poddanych wczesnej rehabilitacji po leczonym interwencyjnie ACS prowadzi do znamiennie większej poprawy siły i wytrzymałości siłowej.

The role of gut microbiota in cardiovascular disease

  Flora bakteryjna przewodu pokarmowego pełni ważną rolę w profilaktyce i leczeniu licznych chorób. Jest obiektem badań klinicznych i pozostaje w kręgu zai nteresowań wielu dziedzin medycyny. Dieta to najważniejszy czynnik, który wpływa na profil flory jelitowej, gdzie istotny jest zarówno rodzaj, jak i skład przyswajanego pokarmu. Flora jelitowa jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jej skład jest unikalny dla każdego, spełnia ona jednak te same funkcje biologiczne. W edług danych Światowej Organizacji Zdrowia w 2015 roku z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego (CSN) zmarło około 20 milionów osób. Prowadzi się coraz więcej badań klinicznych potwierdzających istnienie związku pomiędzy florą bakteryjną jelit a chorobami układu sercowo-naczyniowego. K orzystne efekty prozdrowotne wynikające z modulacji flory za pomocą probiotyków mogą się okazać dobrą strategią w leczeniu i zapobieganiu CSN. To obiecujące rozwiązanie, które w sposób naturalny może wpłynąć na poprawę samopoczucia i zdrowia ludzi.    It is well known that gut microbiota plays an important role in prevention and treatment of many diseases. A number of clinical research focus on this issue, which remains of interest in many fields of medicine. Since the type and the composition of consumed food are vital, diet is the most important factor affecting gut microbiota. The gastrointestinal microbiota is essential for the functioning of human body. Its composition is unique for every person, but serves the same biological functions. According to the WHO data, approximately 20 million of people died from cardiovascular disease in 2015. Recent research has confirmed the relationship between gut flora and cardiovascular disease. Thus, the use of probiotics in modulation of gastrointestinal microbiota can be beneficial and may be used in prevention and treatment of cardiovascular disease. This solution seems a natural and an easy way of influencing physical and mental health.