Usefulness of Serum D-Dimer Level in Acute Renal Infarction

Acute renal infarction (ARI) is a rarely encountered disease in emergency services, but is of particular importance owing to higher mortality and morbidity rates in the absence of early diagnosis and intervention. On the other hand, urolithiasis cases are admitted to emergency departments very frequently with the complaint of pain. ARI with non-specific symptoms or urolithiasis-like pain would increase the likelihood of being omitted in crowded emergency rooms. Previous studies reported supportive diagnostic role in ARI of increased serum lactate dehydrogenase and C-reactive protein levels and white blood cell count in the presence of hematuria; however, none mentioned D-dimer as a likely diagnostic or prognostic marker. We hereby present 2 case reports where a contrast-enhanced tomographic scan performed on the basis of suspicions raised by high serum D-dimer levels which established the definitive diagnosis ARI. Our aim was to emphasize that serum D-dimer may be used as a criterion for supporting or excluding the thromboembolic events, such as renal and mesenteric infarction

Situs inversus totalis and secondary biliary cirrhosis: a case report

Situs inversus totalis is is a congenital anomaly associated with various visceral abnormalities, but there is no data about the relationship between secondary biliary cirrhosis and that condition. We here present a case of a 58 year-old female with situs inversus totalis who was admitted to our clinic with extrahepatic cholestasis. After excluding all potential causes of biliary cirrhosis, secondary biliary cirrhosis was diagnosed based on the patient's history, imaging techniques, clinical and laboratory findings, besides histolopathological findings. After treatment with tauroursodeoxycholic acid, all biochemical parameters, including total/direct bilirubin, alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, alkaline phosphatase and gama glutamyl transferase, returned to normal ranges at the second month of the treatment. We think that this is the first case in literature that may indicate the development of secondary biliary cirrhosis in a patient with situs inversus totalis. In conclusion, situs inversus should be considered as a rare cause of biliary cirrhosis in patients with situs inversus totalis which is presented with extrahepatic cholestasis

HOW USEFUL IS ELASTOGRAPHY IN THE FOLLOW-UP OF ACHILLES TENDON REPAIR?

Introduction: In addition to conservative modalities in the treatment of Achilles tendon injuries, open, percutaneous and minimally invasive semi-open techniques, as well as biological open surgical repair methods are used as surgical options. Compression elastography is one of the methods used for the follow-up of treatment in Achilles tendon injuries. Methods: 23 patients were included in our study between July 2013 and June 2014, as long as they had at least 4 years of follow-up. In the final control, the intact side and the operated side were both examined and compared. The variables were the American Orthopedic Foot and Ankle Score (AOFAS) which is measured as a functional score considering plantar flexion and dorsiflexion; calf circumference; Achilles tendon anteroposterior (AP) diameter; and elastographic examination. Results: The strain ratio value and AP diameter of the patients was significantly higher on the operated side than on the non-operated side (p 0.05). No correlation was observed between strain ratio and AOFAS (p: 0,995). Conclusion: Elastography is not a useful technique to evaluate functional results on long-term tendon healing. Level of Evidence III; Retrospective comparative study. © 2022. Acta Ortopedica Brasileira. All Rights Reserved.Thanks to Prof. Dr. Ebru Yeşildağ for consultation of study plannin

Comparative Investigation And Evaluation Of Occupational Safety Professional Trainings In Mining Sector

Significant changes occurred in work force, social structure, production rate and process and economy due to the use of new energy sources by Industrial Revolution that began in England in the 18th century. During the transition period from labor and intensive business process to mass production of machinery and equipment, in 20th century, working life have been confronted with occupational accidents, occupational diseases and environmental problems. Today, the issue of occupational health and safety is considered as ongoing global problem. It is known that this issue arises from rapid industrial and agricultural developments especially in developing countries. In addition to the positive contribution of technological developments to human life, risks arising from the work are carried out by the employees. While many of countries are shifting from labor and intensive processes to mechanization in the manufacturing, mining and agricultural sectors depending upon developments, it is important that the potential occupational health and safety problems can be avoided before they occur. In our country, important structural arrangements have been made in the field of OHS in recent years. Although many positive developments have been made in this process which started with the entry into force of Law No: 6331, occupational accidents and diseases continue to be experienced. As it is known, catastrophic accidents occurred in mining sector in recent years. Therefore, in Turkey, occupational health and safety conditions in mining sector needs to be improved quickly. One of the most important elements in establishing OHS at work is occupational safety experts. In this sense, demand for a well-trained and qualified man-power increases steadily. Today, in developed countries as in all occupational groups, there is a tendency to specialize in a specific subject in the field of occupational safety expertise. In this thesis, occupational safety professionals training and certification systems applied in US, Australia and China, where mining activities are performed safely and efficiently, are compared with the current situation in our country. Information is given on the functioning and content of occupational safety expertise in those countries. The difference between the system in our country and the systems in other countries has been revealed. As a result, model recommendations have been developed on sectoral occupational safety professional in the mining sector.ÖZET i ABSTRACT iii TEŞEKKÜR v İÇİNDEKİLER vi ÇİZELGELER DİZİNİ viii ŞEKİLLER DİZİNİ ix KISALTMALAR x 1. GİRİŞ 1 1.1. Tezin Amacı 3 1.2. Tezde Uygulanan Yöntem 3 1.3. Tezin Tanıtımı 4 2. KAVRAMSAL ÇERÇEVE 5 2.1. İş Sağlığı ve Güvenliği 5 2.2. İş Sağlığı ve Güvenliğinin Tarihsel Gelişimi 8 2.3. İş Güvenliği Uzmanlığı ve Tarihsel Gelişimi 10 3. TÜRKİYE’NİN İSG PROFİLİ 12 3.1. İş Kazası İstatistikleri 12 3.2. Meslek Hastalığı İstatistikleri 15 4. TÜRKİYE’DE İŞ GÜVENLİĞİ UZMANLIĞI 16 4.1. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası 16 4.2. İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu 17 4.3. İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliği 18 4.4. İş Güvenliği Uzmanlarının Görev, Yetki, Sorumluluk ve Eğitimleri Hakkında Yönetmelik 18 5. BAZI ÜLKELERDE İŞ GÜVENLİĞİ UZMANLIĞI 27 5.1. Amerika Birleşik Devletleri 29 5.2. Avustralya 40 5.3. Çin Halk Cumhuriyeti 48 6. MADENCİLİK SEKTÖRÜ İÇİN MADEN İŞ GÜVENLİĞİ UZMANLIĞI EĞİTİM VE SERTİFİKASYON MODELİ 56 6.1. Bazı Gelişmiş Ülkeler ile Türkiye’deki Sistemin Karşılaştırılması 57 6.2. Maden İş Güvenliği Uzmanlığı Standardı Oluşturulma Süreci ve Öneriler 61 6.3. Eğitim ile İlgili Öneriler 70 6.4. Sınav ve Belgelendirme 71 6.5. Meslek ve Tecrübe Kriterleri 77 6.6. Uygulamaya Dair Öneriler 78 7. SONUÇ VE ÖNERİLER 79 KAYNAKÇA 82 EKLER 87 ÖZGEÇMİŞ 88İngiltere’de 18. yüzyılda başlayan ve Sanayi Devrimi olarak adlandırılan süreçte yeni güç kaynaklarının kullanımı sayesinde iş gücünde, toplumsal yapıda, üretim hızında, üretim yapısında ve ekonomide önemli değişiklikler gerçekleşmiştir. Emek yoğun iş sürecinden makine ve ekipman odaklı kitle üretimine geçişle birlikte, çalışma hayatı 20. yy’da iş kazaları, meslek hastalıkları ve çevre sorunları ile karşı karşıya kalmıştır. Günümüzde de halen meydana gelen iş sağlığı ve güvenliği (İSG) sorunları küresel bir sorun olarak ele alınmaktadır. Bu sorunun özellikle gelişmekte olan ülkelerde meydana gelen hızlı endüstriyel ve tarımsal gelişmeden kaynaklandığı bilinmektedir. Teknolojik gelişmelerin bir yandan çalışma hayatına birçok katkısı olurken diğer yandan yeni riskleri de beraberinde getirmektedir. Gelişmelere bağlı olarak insan odaklı üretim biçiminden mekanizasyon ve otomasyona dayalı üretime geçilirken potansiyel iş sağlığı ve güvenliği sorunlarının gerçekleşmeden önlenmesi güvenli ve verimli çalışma alanlarının oluşturulması için önem arz etmektedir. Ülkemizde iş sağlığı ve güvenliği konusunda son yıllarda önemli yapısal düzenlemeler yapılmıştır. 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun 30/6/2012 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmesi ile başlayan bu süreçte olumlu birçok gelişme kaydedilse de iş kazası ve meslek hastalıkları ciddi boyutlarda yaşanmaya devam etmektedir. Bilindiği üzere özellikle madencilik sektöründe son yıllarda felaket düzeyinde kazalar meydana gelmiştir. Bu sebeple Türkiye’de madencilik sektöründe iş sağlığı ve güvenliği koşullarının hızlı bir şekilde iyileştirilmesi gerekmektedir. İşyerlerinde İSG’nin tesis edilmesinde önemli unsurlardan biri de iş güvenliği uzmanlarıdır. Bu anlamda iyi eğitilmiş nitelikli insan gücüne duyulan talep de giderek artmaktadır. Günümüzde gelişmiş ülkelerde, her meslek grubunda olduğu gibi iş güvenliği uzmanlığı alanında da özgün konularda uzmanlaşmanın gerekli olduğu görülmektedir. Bu tez çalışmasında, madencilik faaliyetlerinin güvenli ve verimli şekilde yapıldığı; Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Avustralya ve Çin Halk Cumhuriyeti’nde uygulanan iş güvenliği uzmanlığı eğitim ve sertifikasyon sistemleri incelenerek ülkemizdeki mevcut durum ile karşılaştırılmıştır. Söz konusu ülkelerdeki iş güvenliği uzmanlığının işleyişi ve içerikleri hakkında bilgiler verilmiştir. Ülkemizdeki sistemin ve diğer ülkelerdeki sistemlerin arasındaki farklar ortaya çıkarılmıştır. Sonuç olarak, madencilik sektörü için gerekli maden iş güvenliği uzmanlarının yetiştirilmesinde uygulanabilecek bir eğitim ve sertifikasyon modeli önerilmiştir