Reçine Temizleme İşleminin Su Bazlı Verniklerin Sertlik Değerine Etkisi

Bu çalışmanın amacı, odunun yan bileşiği olan reçine ve reçine temizleme yöntemlerinin su bazlı verniklerin katman sertliğini nasıl etkilediğini belirlemektir. Bu amaçla, anatomik yapısı itibariye farklı reçine miktarlarına sahip sarıçam (Pinus sylvestris L.), karaçam (Pinus nigra subsp.), melez (Larix decidua) ve Ladin (Picea abies) odunları tercih edilmiştir. Örneklere aseton, selülozik tiner, sodyum hidroksit (NaOH) , sodyum hidroksit+ hidrojen peroksit (NaOH + H2O2) ve Arap sabunu kimyasalları kullanılarak, fiziksel ve kimyasal reçine temizleme işlemi uygulanmıştır. Daha sonra bu örnek yüzeylerine tek ve iki bileşenli su bazlı vernikler sürülmüştür. Ardından, örnekler ASTM-D 1211 de belirtilen esaslar doğrultusunda sıcak-soğuk testine tabi tutulmuştur. Örneklerde meydana gelen sertlik değişimleri ASTM D 2240’e göre incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, reçine temizleme kimyasalları ve yöntemlerinin su bazlı verniklerin katman sertliği üzerinde etkisinin olmadığı tespit edilmiştir

Ahşap Yüzeylerde Kullanılan Su Bazlı Vernikler İle İlgili Türkiye’de Yapılan Çalışmalar

Ahşap malzeme birçok alternatif malzeme içerisinde eski çağlardan günümüze kadar kullanılan ve çok tercih edilen organik bir malzemedir. Kısıtlı orman kaynakları ve günümüzde tüketimin artmasıyla endüstriyel alandaki ahşabın korunarak uzun zaman kullanılabilmesi ve estetik değerinin artırılabilmesi için çeşitli üst yüzey işlemleri yapılmaktadır. Ağaç malzemeyi daha uzun süre ve daha doğru şekilde kullanmak için yüzey işlemi ve koruyucu katman seçimi oldukça önem arz etmektedir. Ahşap endüstrisinde yüzey işlemlerinde çoğunlukla solvent esaslı vernik ve boyalar kullanılmaktadır. Son yıllarda çevre bilinci, solvent bazlı vernik ve boyların sağlık üzerindeki olumsuz etkileri ve bu sistemlerdeki bağlayıcı reçinelerin geliştirilmesi göz önüne alındığında su bazlı gereçlerin kullanımı yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada su bazlı verniklerin katman özellikleri ve ağaç malzemede kullanımına yönelik ülkemizde yapılan bilimsel çalışmalar ve uygulamalar tarihsel gelişim sırası göz önünde tutularak incelenmiştir. Yapılan çalışmaların içerik ve sonuçlarının bir kaynakta toplanarak konu ile ilgili araştırmacı ve uygulayıcıların bilgisine sunulmak üzere derleme çalışması olarak hazırlanmıştır

Effect of Bleaching on Hardness, Gloss, and Color Change of Weathered Woods

The aim of this study was to eliminate the problems of hardness, gloss, and color change of some wood materials exposed to weathering conditions using a bleaching procedure to attempt to return the wood material to its natural state. For this, wood samples of Scots pine (Pinus sylvestris L.), Eastern beech (Fagus orientalis L.), sessile oak (Quercus petraea L.), and chestnut (Castanea sativa Mill.) were exposed to weathering conditions based on 12 months ASTM D-1641, followed by a bleaching procedure using 18% solutions of S1 (NaOH + H2O2), S2 (NaOH + Ca(OH)2), S3 (KMnO4 + NaHSO3 + H2O2), S4 (NaSiO3 + H2O2), and the commercial product S5 (Cuprinol Decking Restorer- (H2C2O4 + C2H4(OH)2). The color, gloss, and hardness changes of samples were determined according to ASTM D 2244-2, EN ISO 2813, and ASTM D 2240 standards. As a result, hardness and gloss values of all woods decreased due to weathering conditions and the wood color turned grey due to degradation. When comparing the weathered samples to the bleached samples, the hardness value was found to be highest in pine wood bleached with the S2 solution, and the gloss value was highest in oak wood bleached with the S1 solution. The greatest color change was found in pine, beech, and chestnut samples bleached with the S4 solution and in oak samples bleached with the S1 solution

THE DETERMINATION OF ADHESION STRENGTH OF WOOD VENEER AND SYNTHETIC RESIN PANEL (LAMINATE) ADHESIVES

WOS: 000280247000013Wood veneer and laminates are stuck on various surfaces of wood-based boards by using different adhesives. Veneer must always be stuck to the surface to be veneered very well. However, such failures as structural differences among the equipments and adhesives used, irregular adhesion because of the errors in pressing and the errors of the users, wavings, swelling etc. arise in adhesion. The aim of this study is to determine the adhesion strength of Scots pine (Pious sylvestris L.), Sessile oak (Quercus petraea L.), Eastern beech (Fagus orientalis L.) wood veneer and synthetic resin panel (laminate) on 18 mm particle board, medium density fiberboard (MDF) and ply-wood material in different amounts (100, 150, 200 g.m(-2)) which were stuck with Polyvinyl acetate (PVAc), Urea-formaldehyde (UF) and contact (rubber based) adhesives. The adhesion strength of samples has been determined in accordance with the Turkish Standard (TS) 5339. According to research results, while the highest adhesion strength was observed on laminate on which adhesive was applied with 200 g.m(-2) PVAc adhesive on ply-wood, the lowest adhesion strength was observed on particle board which was stuck with 200 g.m(-2) contact adhesive on Eastern beech veneer.Duzce University Scientific Research ProjectDuzce University [BAP - 2005-06.01.227]This study is Duzce University Scientific Research Project, Project No: BAP - 2005-06.01.22

Effects of Weathering on SomePhysicalProperties of Wood

Bu çalışma, açık hava iklim şartlarına maruz bırakılan sarıçam (Pinussylvestris L.), Doğu Kayını (FagusorientalisL.), sapsız meşe (Quercus petraea L.) ve Anadolu Kestanesi (CastaneasativaMill.) odunlarında meydana gelen sertlik, parlaklık ve renk değişimini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu maksatla, örnekler ASTM D-1641 esaslarına göre 12 ay süre ile açık hava iklim şartlarında bırakılmış, örneklerde oluşan sertlik, parlaklık ve renk değişimleri, ASTM D 2240, EN ISO 2813 ve ASTM D 2244 standartlarına göre belirlenmiştir. Sonuç olarak, açık hava iklim şartları tüm ağaç malzeme yüzeylerinin sertlik, parlaklık ve renk değerlerini azaltıcı etki yapmıştır. En fazla değişim sertlikte sapsız meşede, parlaklık ve renkte ise sarıçamda meydana gelmiştir.This study has been held with the aim of determining changes in the hardness, gloss and color of Scotch Pine (PinussylvestrisL.), Eastern Beech (FagusorientalisL.), sessile oak (Quercuspetraea L.) and Anatolian Chestnut (Castanea sativa Mill.) woods which have been exposed to weathering conditions. For this reason, samples have been exposed to weathering conditions for 12 months by essentially taking ASTM D-1641 into consideration and changes in the hardness, gloss and color of the samples have been determined according to ASTM D 2240, EN ISO 2813 and ASTM D 2244 standards. In conclusion, weathering conditions have a reducing effect on hardness, gloss and color values of all woods. Maximum change has been occured on sessile oak in terms of hardness and on Scotch Pine in terms of gloss and color

Reçine Temizleme İşleminin Su Bazlı Verniklerin Sertlik Değerine Etkisi

Bu çalışmanın amacı, odunun yan bileşiği olan reçine ve reçine temizleme yöntemlerinin su bazlı verniklerin katman sertliğini nasıl etkilediğini belirlemektir. Bu amaçla, anatomik yapısı itibariye farklı reçine miktarlarına sahip sarıçam (Pinus sylvestris L.), karaçam (Pinus nigra subsp.), melez (Larix decidua) ve Ladin (Picea abies) odunları tercih edilmiştir. Örneklere aseton, selülozik tiner, sodyum hidroksit (NaOH) , sodyum hidroksit+ hidrojen peroksit (NaOH + H2O2) ve Arap sabunu kimyasalları kullanılarak, fiziksel ve kimyasal reçine temizleme işlemi uygulanmıştır. Daha sonra bu örnek yüzeylerine tek ve iki bileşenli su bazlı vernikler sürülmüştür. Ardından, örnekler ASTM-D 1211 de belirtilen esaslar doğrultusunda sıcak-soğuk testine tabi tutulmuştur. Örneklerde meydana gelen sertlik değişimleri ASTM D 2240’e göre incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, reçine temizleme kimyasalları ve yöntemlerinin su bazlı verniklerin katman sertliği üzerinde etkisinin olmadığı tespit edilmiştir

Reçine Temizleme İşleminin Su Bazlı Verniklerin Sertlik Değerine Etkisi

Bu çalışmanın amacı, odunun yan bileşiği olan reçine ve reçine temizleme yöntemlerinin su bazlı verniklerin katman sertliğini nasıl etkilediğini belirlemektir. Bu amaçla, anatomik yapısı itibariye farklı reçine miktarlarına sahip sarıçam (Pinus sylvestris L.), karaçam (Pinus nigra subsp.), melez (Larix decidua) ve Ladin (Picea abies) odunları tercih edilmiştir. Örneklere aseton, selülozik tiner, sodyum hidroksit (NaOH) , sodyum hidroksit+ hidrojen peroksit (NaOH + H2O2) ve Arap sabunu kimyasalları kullanılarak, fiziksel ve kimyasal reçine temizleme işlemi uygulanmıştır. Daha sonra bu örnek yüzeylerine tek ve iki bileşenli su bazlı vernikler sürülmüştür. Ardından, örnekler ASTM-D 1211 de belirtilen esaslar doğrultusunda sıcak-soğuk testine tabi tutulmuştur. Örneklerde meydana gelen sertlik değişimleri ASTM D 2240’e göre incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, reçine temizleme kimyasalları ve yöntemlerinin su bazlı verniklerin katman sertliği üzerinde etkisinin olmadığı tespit edilmiştir

Effect of High-Temperature Treatment on the Mechanical Properties of Rowan (Sorbus aucuparia L.) Wood

Korkut, Suleyman/0000-0002-4871-354X; budakci, mehmet/0000-0002-7583-8532WOS: 000274667700011Heat treatment is a wood modification method that has been used to some extent in improving timber quality. The high temperature thermal treatment of wood is an environmentally friendly method for wood preservation. This technique has attracted considerable attention both in Europe and in North America in recent years. This article presents the results of experimental studies on influence of heat treatment on the mechanical properties of Rowan (Sorbus aucuparia L.) wood performed in order to understand its role in wood processing. Samples were exposed to temperature levels of 120, 150, and 180 degrees C for time spans ranging from 2 to 10h. Mechanical properties including compression strength, modulus of elasticity, modulus of rupture, Janka hardness, impact bending strength, tension strength perpendicular to grain, tension strength parallel to grain, shear strength, and cleavage strength of heat-treated samples were determined. Maximum reduction values of 34.12, 28.40, and 26.37% were found for impact bending strength, tension strength parallel to grain, and cleavage strength for the samples exposed to 180 degrees C for 10h, respectively. Overall, the results showed that treated samples had lower mechanical properties than those of the control samples. Statistically significant difference was determined (P=0.05) between mechanical properties of the control samples and those treated at 180 degrees C for 10h

DETERMINING ADHESION STRENGTH OF SOME WOOD VARNISHES ON DIFFERENT WOOD SURFACES

WOS: 000277980500013In this study, different thickness varnish layers were applied by using cellulosic, polyurethane, acrylic and water based varnishes on pine (Pinus sylvestris L.), fir (Abies Bornmulleriana Mattf), Eastern beech (Fagus orientalis L.), and oak (Quercus petraea L.) wood surfaces. Effects of wood species and different thickness varnish layers on adhesion strength of varnish films were determined with a pull-off test according to the ASTM-D 4541. Results of the study indicated that the effect of wood species and varnish type are significant in adhesion, while the effect of layer thickness is not significant. In addition, it was deduced that the strength of adhesion is higher in hardwoods than softwoods. The highest strength was measured with acrylic and polyurethane varnishes. Tests also showed that failures mostly occur on the interface of first coat (filling coat) and the wood surface. Thus, it can be concluded that the final coat (top coat) does not have any effect on the strength of adhesion