An avian influenza H5N1 virus vaccine candidate based on the extracellular domain produced in yeast system as subviral particles protects chickens from lethal challenge

AbstractHighly pathogenic avian influenza is an on-going problem in poultry and a potential human pandemic threat. Pandemics occur suddenly and vaccine production must be fast and effective to be of value in controlling the spread of the virus. In this study we evaluated the potential of a recombinant protein from the extracellular domain of an H5 hemagglutinin protein produced in a yeast expression system to act as an effective vaccine. Protein production was efficient, with up to 200 mg purified from 1 L of culture medium. We showed that the deletion of the multibasic cleavage site from the protein improves oligomerization and, consequentially, its immunogenicity. We also showed that immunization with this deleted protein protected chickens from challenge with a highly pathogenic avian influenza H5N1 virus. Our results suggest that this recombinant protein produced in yeast may be an effective vaccine against H5N1 virus in poultry

The effect of Propionibacterium acnes on maturation of dendritic cells derived from acne patients' peripherial blood mononuclear cells.

Propionibacterium acnes (P. acnes) has been implicated in the pathogenesis of acne vulgaris which is the most common cutaneous disorder. It has a proinflammatory activity and takes part in immune reactions modulating the Th1/Th2 cellular response. The exposure of dendritic cells (DCs) to whole bacteria, their components, cytokines or other inflammatory stimuli and infectious agents induces differentiation from immature DCs into antigen-presenting mature DCs. The aim of the study was to evaluate the capability of P. acnes to induce the maturation of DCs. We stimulated monocyte derived dendritic cells (Mo-DCs) from acne patients with various concetrations of heat-killed P. acnes (10(6)-10(8) bacteria/ml) cultured from acne lesions. The results showed an increase in CD80+/CD86+/DR+ and CD83+/CD1a+/DR+ cells percentage depending on the concetration of P. acnes. The expression of CD83 and CD80 (shown as the mean fluorescence intensity - MFI) increased with higher concetrations of P. acnes. There were also significant correlations between MFI of CD83, CD80, CD86 and concetration of P. acnes. The study showed that P. acnes in the concetration of 10(8) bacteria/ml is most effective in the induction of Mo-DCs maturation. Futher studies concerning the influence on the function of T cells are needed

Valsartan in the treatment of primary hypertension : Polish multicenter, randomised studies

Wstęp Celem pracy jest ocena skuteczności hipotensyjnej i tolerancji walsartanu u pacjentów z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. Metody Badaniami objęto 93 pacjentów (34K/60M), w wieku 18-80 lat (śr. 50 lat) z nadciśnieniem pierwotnym pochodzących z 6 ośrodków klinicznych w Polsce, u których przy końcu 2-tygodniowego stosowania placebo wartości ciśnienia rozkurczowego (DBP — diastolic blood pressure) mieściły się w granicach 95-115 mm Hg. Walsartan (Diovan®, Novartis) stosowano w jednorazowej dawce dobowej 80 mg przez 8 tygodni, z możliwością dodania hydrochlorotiazydu w dawce 12,5 mg/dobę po 4 tygodniach leczenia pacjentom, u których DBP nie spadło poniżej 95 mm Hg. Ciśnienie mierzono co 2 tygodnie metodą tradycyjną (standaryzowane manometry rtęciowe). Po okresie stosowania placebo (PA), po 4 i 8 tygodniach leczenia aktywnego u pacjentów wykonywano całodobową rejestrację ciśnienia tętniczego (ABPM) aparatem Spacelab 90121. Wyniki W dwóch 4-tygodniowych okresach badania uzyskano istotne statystycznie obniżenie ciśnienia tętniczego w porównaniu z okresem po PA. Ciśnienie skurczowe (SBP — systolic blood pressure) po 8 tygodniach leczenia obniżyło się ze 156 ± 14,8 mm Hg do 136 ± 15 mm Hg — mierzone metodą standardową oraz ze 144 ± 15,3 mm Hg do 134 ± 14,3 mm Hg — w rejestracji dobowej. Ciśnienie rozkurczowe obniżyło się odpowiednio z 103 ± 4,4 mm Hg do 89 ± 8,9 mm Hg — mierzone metodą standardową oraz z 98 ± 12,2 do 90 ± 12,9 mm Hg — w zapisie dobowym ABPM. U 61 osób poddanych monoterapii (Diovan®) po 8 tygodniach leczenia SBP średnio obniżyło się o 20 mm Hg, a DBP o 16 mm Hg — mierzone metodą standardową, a w zapisie dobowym ABPM odpowiednio o 9 i 8 mm Hg. U 32 pacjentów wymagających leczenia skojarzonego SBP po 8 tygodniach leczenia obniżyło się o 21 mm Hg, zaś DBP o 13 mm Hg — mierzone metodą standardową, a w zapisie dobowym odpowiednio o 12 i 9 mm Hg. Działania niepożądane w postaci bólów i zawrotów głowy, osłabienia i zgagi obserwowano u 6 pacjentów stosujących Diovan® i u 8 chorych leczonych metodą skojarzoną. Powyższe dolegliwości były umiarkowane i ustępowały w trakcie dalszego leczenia. Wnioski Walsartan jest skutecznym i dobrze tolerowanym lekiem hipotensyjnym zarówno w monoterapii, jak i w leczeniu skojarzonym z hydrochlorotiazydem.Background The aim of the study was the evaluation of valsartan’s efficacy and tolerance in patients with mild and moderate essential hypertension. Material and Methods The research carried out in six medical centres in Poland included 93 patients (60 male, 34 female), aged 18–80 (mean age: 50), with primary hypertension, whose diastolic blood pressure (DBP) at the end of a two-week placebo treatment ranged 95–115 mm Hg. Valsartan (Diovan®, Novartis) was administered as a single daily dose of 80 mg for 8 weeks. In case of patients whose DBP did not come down below 95 mm Hg after 4 weeks, a daily dose of 12,5 mg hydrochlorothiazide was added to the treatment. Blood pressure was measured with the traditional method (standardised mercurial manometers) every 2 weeks. After the period of placebo administration (PA), and after 4 and 8 weeks of treatment, 24-hour ambulatory blood pressure measurements (APBM) were performed with a Spacelab 90121 recorder. Results In both 4-week treatment periods, statistically significant reduction of blood pressure, as compared to the period of PA, was observed. After 8 weeks of treatment, systolic blood pressure (SBP) decreased from 156 ± ± 14,8 mm Hg to 136 ± 15 mm Hg (standard measurement), and from 144 ± 15,3 mm Hg to 134 ± 14,3 mm Hg (ABPM). DBP decreased respectively from 103 ± ± 4,4 mm Hg to 89 ± 8,9 mm Hg (standard method) and from 98 ± 12,2 to 90 ± 12,9 mm Hg in ABPM. After 8 weeks, in 61 patients who underwent only valsartan treatment, SBP decreased by 20 mm Hg on average, and DBP decreased by 16 mm Hg in standard method, and in ABPM by 9 and 8 mm Hg, respectively. After 8 weeks, in 32 patients who required combination treatment, SBP decreased by 21 mm Hg on average, and DBP decreased by 13 mm Hg in standard method, and in ABPM by 12 and 9 mm Hg, respectively. Side effects in form of headache, vertigo, general weakness and pyrosis were observed in 6 patients taking valsartan and in 8 in the combination treatment group. The side effects were moderate and withdrew as the treatment continued. Conclusion Valsartan is an effective and well tolerated antihypertensive drug, both when administered in monotherapy and in combination with hydrochlorothiazide

La conservazione preventiva del patrimonio librario come possibile alternativa al restauro tradizionale

The present paper focuses on the close relation between library collections and their preservation environment, aiming, in particular, at highlighting the importance of promoting and sustaining the monitoring. The paper proposes some simple and ready-to-use technologies – smart monitoring – to prevent future damages

Ultralight vector dark matter search using data from the KAGRA O3GK run

Among the various candidates for dark matter (DM), ultralight vector DM can be probed by laser interferometric gravitational wave detectors through the measurement of oscillating length changes in the arm cavities. In this context, KAGRA has a unique feature due to differing compositions of its mirrors, enhancing the signal of vector DM in the length change in the auxiliary channels. Here we present the result of a search for U(1)B−L gauge boson DM using the KAGRA data from auxiliary length channels during the first joint observation run together with GEO600. By applying our search pipeline, which takes into account the stochastic nature of ultralight DM, upper bounds on the coupling strength between the U(1)B−L gauge boson and ordinary matter are obtained for a range of DM masses. While our constraints are less stringent than those derived from previous experiments, this study demonstrates the applicability of our method to the lower-mass vector DM search, which is made difficult in this measurement by the short observation time compared to the auto-correlation time scale of DM

Search for eccentric black hole coalescences during the third observing run of LIGO and Virgo

Despite the growing number of confident binary black hole coalescences observed through gravitational waves so far, the astrophysical origin of these binaries remains uncertain. Orbital eccentricity is one of the clearest tracers of binary formation channels. Identifying binary eccentricity, however, remains challenging due to the limited availability of gravitational waveforms that include effects of eccentricity. Here, we present observational results for a waveform-independent search sensitive to eccentric black hole coalescences, covering the third observing run (O3) of the LIGO and Virgo detectors. We identified no new high-significance candidates beyond those that were already identified with searches focusing on quasi-circular binaries. We determine the sensitivity of our search to high-mass (total mass M>70 M⊙) binaries covering eccentricities up to 0.3 at 15 Hz orbital frequency, and use this to compare model predictions to search results. Assuming all detections are indeed quasi-circular, for our fiducial population model, we place an upper limit for the merger rate density of high-mass binaries with eccentricities 0<e≤0.3 at 0.33 Gpc−3 yr−1 at 90\% confidence level

Czynniki sukcesu negocjacji zdalnych

Negotiation is an important aspect of social and economic life. Skilful negotiators can stop wars, achieve a lasting peace, as well as resolve conflicts of various kinds for the benefit of all parties involved. With the onset of the pandemic, the inability of negotiating partners to meet in person, face-to-face, has led businesses and all other economic actors to turn to virtual negotiation applications that can be conducted remotely. The aim of this article is to identify the key success factors of remote negotiations, to show entrepreneurs and other economic actors good practices in this field, as well as to identify those areas in which in-person negotiations differ from virtual ones. The study was of a qualitative nature and consisted of a questionnaire survey carried out on a purposive sample. People for whom negotiation is an important part of their professional life were selected. The main conclusion of the research is that the success factors for remote negotiation are essentially the same as for in-person negotiation, but the latter needs taking more care about technology – both in terms of one’s own skills in operating the equipment and in ensuring adequate quality of the infrastructure.Negocjacje stanowią ważny aspekt życia społecznego oraz gospodarczego. Wprawnym negocjatorom możemy zawdzięczać koniec wojny albo jej zapobiegnięcie, a także wiele innych korzystnych rozwiązań różnego rodzaju konfliktów. Wraz z początkiem pandemii niemożność spotkania się partnerów negocjacyjnych na żywo, twarzą w twarz, skłoniło przedsiębiorstwa, ale też inne podmioty, do sięgnięcia po aplikacje umożliwiające prowadzenie negocjacji w formule zdalnej, czyli na odległość. Celem artykułu jest zidentyfikowanie kluczowych czynników sukcesu negocjacji zdalnych, by wskazać dobre praktyki w tym zakresie, a także zidentyfikować te obszary, którymi różnią się negocjacje stacjonarne od zdalnych. Przeprowadzone badanie miało charakter jakościowy i polegało na badaniu ankietowym próby celowej. Wybrano do niej osoby, dla których negocjacje stanowią istotny element życia zawodowego. Główny wniosek płynący z badań skłania do stwierdzenia, że czynniki sukcesu negocjacji zdalnych są zasadniczo takie same, jak stacjonarnych, przy czym większej staranności należy dołożyć w kwestii technologii – zarówno własnych umiejętności w zakresie obsługi sprzętu, jak też zapewnienia odpowiedniej jakości infrastruktury

Success Factors in Virtual Negotiations

Negocjacje stanowią ważny aspekt życia społecznego oraz gospodarczego. Wprawnym negocjatorom możemy zawdzięczać koniec wojny albo jej zapobiegnięcie, a także wiele innych korzystnych rozwiązań różnego rodzaju konfliktów. Wraz z początkiem pandemii niemożność spotkania się partnerów negocjacyjnych na żywo, twarzą w twarz, skłoniło przedsiębiorstwa, ale też inne podmioty, do sięgnięcia po aplikacje umożliwiające prowadzenie negocjacji w formule zdalnej, czyli na odległość. Celem artykułu jest zidentyfikowanie kluczowych czynników sukcesu negocjacji zdalnych, by wskazać dobre praktyki w tym zakresie, a także zidentyfikować te obszary, którymi różnią się negocjacje stacjonarne od zdalnych. Przeprowadzone badanie miało charakter jakościowy i polegało na badaniu ankietowym próby celowej. Wybrano do niej osoby, dla których negocjacje stanowią istotny element życia zawodowego. Główny wniosek płynący z badań skłania do stwierdzenia, że czynniki sukcesu negocjacji zdalnych są zasadniczo takie same, jak stacjonarnych, przy czym większej staranności należy dołożyć w kwestii technologii – zarówno własnych umiejętności w zakresie obsługi sprzętu, jak też zapewnienia odpowiedniej jakości infrastruktury.Negotiation is an important aspect of social and economic life. Skilful negotiators can stop wars, achieve a lasting peace, as well as resolve conflicts of various kinds for the benefit of all parties involved. With the onset of the pandemic, the inability of negotiating partners to meet in person, face-to-face, has led businesses and all other economic actors to turn to virtual negotiation applications that can be conducted remotely. The aim of this article is to identify the key success factors of remote negotiations, to show entrepreneurs and other economic actors good practices in this field, as well as to identify those areas in which in-person negotiations differ from virtual ones. The study was of a qualitative nature and consisted of a questionnaire survey carried out on a purposive sample. People for whom negotiation is an important part of their professional life were selected. The main conclusion of the research is that the success factors for remote negotiation are essentially the same as for in-person negotiation, but the latter needs taking more care about technology – both in terms of one’s own skills in operating the equipment and in ensuring adequate quality of the infrastructure