THE SIGNIFICANCE OF AGE AND GENDER ON CLINIC-PATHOLOGIC OUTCOMES OF BLADDER CANCER

Amaç: Çalışmamızda yaş ve cinsiyetin mesane kanserli olgularda klinik ve patolojik özellikler üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya, kliniğimizde primer mesane kanseri tanısı konulan ve verileri kaydedilmiş 329 olgu dahil edildi. Hastalar cinsiyetlerine göre ve 60 yaş altı ve üstü olacak şekilde gruplandırılarak primer tümör patolojik özellikleri, eşlik eden carsinoma in sitü varlığı, tümör derecesi ve ilk sistoskopideki nüks yönünden değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda 42 bayan ve 287 erkek hasta mevcuttu (kadın erkek oranı 6,8:1). Kadın hastalarda T1 evresinde hastalık ve yüksek grade daha yüksek oranda gözlendi ve ilk sistoskopide daha yüksek nüks oranı gözlendi. Erkek hastalarda eşlik eden CIS kadınlara nazaran daha yüksek oranda tespit edildi. 60 yaş altındaki genç hastalarda T1 evresinde daha çok hasta mevcuttu. Genç hastalarda daha yüksek grade ve anlamlı fark gösteren CIS eşlik etmekteydi. Ek olarak yine genç hastalarda ilk sistoskopide nüks oranı daha yüksekti. Sonuç: Kadın hastalarda daha agresif tümör özellikleri gözlenmektedir. Erkeklerde yüksek oranda eşlik eden CIS; sigara kullanımı ile ilişkili olabilir. Genç hastalarda yüksek evre ve gradeli, yüksek riskli hastalık daha sık gözlenmektedir. Genç hastalarda bu bulgular ışığında daha agresif ve radikal tedavilere yönelmek uygun seçim olacaktır SUMMARY Objective: Our aim was to evaluate the significance of gender and age on clinical and pathologic variables of patients with primary bladder cancer. Materials and method: A total of 329 patients with primary bladder cancer and complete data are included in the study. Patients were stratified according to gender and age above or below 60 years old. Histological features of primary bladder tumor, presence of carcinoma in situ, tumor grade and recurrence of tumor at first cystoscopy are evaluated in each group. Results: Forty-two female and 287 male patients were included in the study (male to female ratio: 6.8:1). High grade disease and T1 stage were more prevalent in females. Recurrence rate at first cystoscopy were higher in women. Concomitant CIS were higher in men. Young patients below 60 years old had more T1 disease; high tumor grade and concomitant CIS. Moreover tumor recurrence at first cystoscopy were more prevalent in patients younger than 60 compared to older subjects. Conclusions: More aggressive bladder tumor properties are observed in women. High rate of concomitant CIS may be related to smoking habits in men. Higher stages and high grade, i.e high risk tumors are more frequently observed in patients below 60 years old. Thus priority to radical and more aggressive treatment regimens should be considered in younger patients

THE EFFICACY OF DICLOFENAC SUPPOSITORY ADMINISTRATED AFTER BIOPSY FOR THE CONTROL OF PAIN AND DISCOMFORT IN TRANSRECTAL ULTRASONOGRAPHY-GUIDED PROSTATE BIOPSY

Amaç: Transrektal ultrasonografi eşliğinde prostat biyopsilerinde (TRUS-Bx) işlem bitiminde uygulanan diclofenac supozituarın hastalarda ağrı ve rahatsızlık kontrolü üzerine olan etkisi araştırılmıştır. Gereç ve yöntem: Anormal parmakla rektal inceleme ve/veya yüksek serum PSA değeri nedeni ile TRUS-Bx yapılan 100 olgu çalışmaya alındı. TRUS-Bx, sadece rektum içine intrarektal 20 cc (çift uygulama) %2'lik lidokain jel (5 cc perianal bölgeye, kalan 15 cc rektum içine) uygulamasını takiben TRUS eşliğinde 18 Gauge Tru-cut biyopsi iğnesiyle, 10-12 kadranda gerçekleştirildi. Ellibeş hastaya işlem bitiminde rektal olarak 100 mg diclofenac sodyum (Voltaren® suppozituar) verildi. Kırkbeş hastaya ek ilaç verilmedi. Biyopsi sonrası, vizüel analog skala (VAS) kullanılarak ağrı ve rahatsızlık skorları işlem sonrası ilk 12 saat sonunda diclofenac alan ve almayan gruplarda karşılaştırıldı. Bulgular: Biyopsi sonrası ortalama ağrı ve rahatsızlık skorları diclofenac alan grupta sırasıyla 2 ± 0,9 ve 2,4 ± 0,7 olarak tespit edilirken tedavisiz grupta sırasıyla 1,9 ± 1 ve 2,2 ± 1,1 olarak bulundu. İşlem sonrası ilk 12 saatlik değerlendirmede diclofenac alan grupta ağrı ve rahatsızlık skorlarının (0,9 ± 0,8, 1,1 ± 0,9) tedavisiz gruba (1,3 ± 0,6, 1,4 ± 0,8) göre daha düşük olduğu görüldü. Gruplar karşılaştırıldığında 12. saatteki ağrı skorları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p=0,01) rahatsızlık skorlarında fark gözlenmesine rağmen istatistiksel olarak anlamlı düzeyde değildi (p= 0,084). Her iki grup arasında yaş, önceki biyopsi sayısı, kor biyopsi sayısı, prostat hacmi, biyopsi öncesi serum PSA düzeyi ve komplikasyonlar bakımından anlamlı farklılık saptanmadı. Voltaren alan gruptaki hastalar biyopsi sonrasında daha rahat bir gün geçirdiklerini ifade ettiler. Sonuç: TRUS biyopsi yapılan hastalarda tek doz diclofenac suppozituar etkin, güvenli bir şekilde işlem sonrası dönemde ağrı kontrolünü sağlamakta, hastaya konfor ve hayat kalitesinde artış sağlamaktadır. SUMMARY Objective: Transrectal ultrasonography-guided prostate biopsy (TRUS-Bx) is the gold standart for the diagnosis of prostate cancer. There are various methods defined in the current literature for the control of pain dring this procedure. In this study we have evaluated the efficacy of intrarectal administration of voltaren suppository administered at the end of biopsy for control of pain and discomfort. Material and method: 100 consecutive men underwent TRUS-Bx prostate biopsies for serum PSA elevation and/or suspicious digital rectal examination findings for prostate cancer were included in this study. TRUS-Bx were performed with 18 G Trucut biopsy needle from 10-12 cores after intrarectal administration of 20 cc (twice) %2 Lidocaine gel (5 cc on perianal region, 15 cc into the rectum). Fifty-five patients received voltaren treatment at the end of biopsy. No additional treatment were given in the second group of 45 patients. After the biopsy; a self-administrated 10-point linear visual scale was used to determine and compare the pain and discomfort scores of the two groups (diclofenac and no treatment) at 12 hour after biopsy. Results: The mean pain and discomfort scores after the biopsy whom were given 100 mg voltaren were 2 ± 0.9 and 2.4 ± 0.72.0; for no treatment group these scores were 1.9 ± 1 and 2.2 ± 1.1 respectively. The 12 hour evaluation showed that pain and discomfort scores in voltaren group (0.9 ± 0.8 and 1.1 ± 0.9) were lower than no treatment group (1.3 ± 0.6 vs 1.4 ± 0.8). When two groups were compared, the difference for pain scores was statistically significant (p=0.01). Although discomfort scores at 12th hour diminished, the difference did not reach statistical significance (p=0.084). There were not any considerable differences between the two groups regarding the age, previously performed biopsies, the core numbers, prostate volume, pre-biopsy serum PSA values and the complications of the procedure. Patients in the voltaren arm expressed a more comfortable day after biopsy. Conclusion: Diclofenac suppository administration after biopsy for relief of pain during TRUS-Bx is an effective, safe and simple method and enhance patient comfort and quality of life

THE HISTOPATOLOGIC RESULTS OF TURP IN PATIENTS WITH HPIN OR SUSPICIOUS FOR CANCER AT BIOPSY

Amaç: Çalışmamızda prostat biyopsilerinde Yüksek Dereceli prostat İntraepitelyalNeoplazi (H-PIN) veya Malignite kuşkulu odak saptanan ancak ileri derecedeobstrüksiyon bulguları nedeniyle Transüretral Prostat Rezeksiyonu (TURP) uygulananhastaların histopatolojik sonuçları karşılaştırılmaktadır.Gereç ve yöntem: Anormal rektal tuşe bulgusu ve/veya PSA yüksekliği nedeniyleTRUS biyopsi uygulanan 270 H-PIN veya malignite kuşkulu olgunun verileriretrospektif incelendi. Bu olgulardan TURP uygulanan 26 (20'si H-PIN, 6'sı Malignitekuşkulu odak içeren) hasta çalışmaya dahil edildi. Prostat biyopsisi, TRUS eşliğinde 18Gauge Tru-cut biyopsi iğnesiyle, 10-12 kadranda gerçekleştirildi. Histopatolojiksonuçlar biyopsi ve TUR örnekleriyle karşılaştırıldı.Bulgular: TURP uygulanan 26 hastanın sadece 1 tanesinde (%3,8) kanser tespit edildi.H-PIN olan olgularının sadece 1 tanesinde prostat kanseri (Gleason 3+3=6) tespitedildi. Malignite kuşkulu odak içeren olguların hiçbirinde kanser görülmedi.Preoperatif PSA kanser tespit oranları ile ilişkisiz bulundu.Sonuç: Biyopside H-PIN veya malignite kuşkulu odak olan olgularda erken dönemdecerrahi endikasyon varlığında geciktirilmeden TUR-P uygulanabilir. Bu işlemin kansertanısında belirgin bir önemi yoktur. Klinisyen rektal inceleme ve PSA değerlerine görekanser şüphesi taşıyorsa re-biyopsi veya satürasyon biyopsilerini TUR-P sonrasıdönemde gerçekleştirmelidir.SUMMARYObjective: Our aim was to compare the histopathologic results of patients with HPINor suspicious for cancer at biopsy who underwent subsequent TURP due to severeinfravesical obstruction.Material and Method: Medical records of 270 patients having H-PIN or suspiciousfor cancer at biopsy due to elevated PSA and or abnormal rectal examination wereexamined. 26 of them (20 H-PIN and 6 Suspicious for cancer) who underwentsubsequent TURP due to severe obstruction or retention were included in the study TRUS-guided prostate biopsies were performed with an 18 Gauge Tru-Cut biopsyneedle from 10-12 cores. Histopathologic results were evaluated at TURP specimens.Results: The final pathological evaluation of the surgical specimens revealed 1prostatic adenocarcinomas in the TURP group Prostate cancer (Gleason score of 3+3=6)was detected in 1 of HPIN and none of suspicious for cancer. Preoperative PSA wasfound unrelated in the prediction of cancer in TURP.Conclusion: Suspicious pathology or H-PIN does not predict final pathology atTURP which justifies early intervention to obstruction when necessary. TURP haslimited impact on cancer detection and thus clinicians follow patient with PSA andrectal examination and perform re-biopsies after transurethral prostatectomy whennecessary

Studying the treatment processes of soil samples from radionuclides

Object of research: Soil samples contaminated with radionuclides and processes for treatment of contaminated soil. The problem to be solved: Isolation of radionuclides from contaminated soil samples by extraction with weak solutions of acids and alkalis. Main scientific results: Treatment of soil samples contaminated with uranyl nitrate using extraction with weak solutions of nitric and hydrochloric acid, caustic sodium and subsequent washing of soil residues with distilled water is effective process and leads to a more than tenfold decrease in the content of uranium isotopes (U238, U235, U234 and U236) in the soil samples. At the same time, there is a decrease in the content of natural radionuclides (Na22, K40, Zn65, Sn113, Sn126) in the extracted soil samples. An increase in their content in the extract of the analyzed soil samples corresponds to a decrease in their content in the residue of the extracted soil samples. The analysis of the values of the decrease in the content of natural radionuclides in the soil contaminated with uranyl nitrate corresponds to the values of the decrease in their content in the identical soil, but not contaminated with uranium isotopes. The combined extraction with weak solutions of acids and alkalis leads to the enrichment of the soil with nitrates and chlorine-containing compounds. The area of practical use of the research results: Subdivisions of the Ministry of Emergency Situations and Chemical Troops specializing in the study of emergencies and natural disasters can use the results of these studies in the elimination of the consequences of global environmental disasters and incidents that pose a threat to the life of the civilian population and the personnel of paramilitary units. Innovative technological product: The proposed method for treatment of soil contaminated with radionuclides makes it possible to more than tenfold reduce their concentration in the soil. Scope of application of an innovative technological product: treatment of contaminated soil in areas affected by nuclear tests or accidents at nuclear power plants

Hyal -1 as a prognostic factor for recurrence and progression in primary t1 bladder urothelial cancer

AMAÇKasa invaze olmayan mesane kanserlerinde nüks ve progresyonu etkileyen faktörlerdenbahsedilmiş, çeşitli çalışmalar yapılarak önemleri hakkında değişik sonuçlar yayınlanmıştır.Çalışmamızda pT1 mesane ürotelyal kanserlerde immünhistokimyasal yöntemle HYAL-1düzeylerinin nüks ve progresyonun tahminindeki rolünü saptamayı amaçladık.YÖNTEMÇalışmamıza kliniğimizde pT1 mesane ürotelyal kanseri tanısı alan, patoloji arşivindenkanserli doku parafin bloklarına ulaşılan ve takip bilgileri olan 89 hasta dahil edildi. Hastalaryaş, cinsiyet, derece, eşlik eden KİS varlığı, tümör boyutu, tümör sayısı açısındandeğerlendirildi.Çalışma kapsamına alınan olgulara ait H&E boyalı preparatlar arşivden çıkarılarak 2004DSÖ sınıflamasına göre yeniden derecelendirildi. İki patolog tarafından HYAL-1ekspresyonu immunohistokimya ile değerlendirildi ve boyama yoğunluğu içinderecelendirildi.BULGULARTakip süresinde (median takip süresi 36 ay) 89 hastanın 38'inde(%42,7) nüks, 22'sinde(%24,7) progresyon saptandı. Çalışmaya dahil edilen 89 T1 mesane kanserli hastanındokularının HYAL-1'le boyama özelliklerine bakıldığında; 82'si (%92,1) yüksek ekspresyon(10 olguda +2 ve 72 olguda +3), sadece 7'si (%7,9) düşük ekspresyon (1 olguda 0 ve 6olguda +1) olarak değerlendirildi. Derece, eşlik eden KİS varlığı, tümör sayısı, tümör boyutu,yaş ve cinsiyet gibi parametrelerin HYAL-1'le boyama özellikleri istatistiksel olarak anlamlıdeğildi. T1 mesane urotelyal kanserlerde HYAL-1 ekspresyonunun nüks ve progresyonöngörmedeki etkisinin istatistiksel olarak anlamlı düzeyde olmadığını saptadık. T1 mesaneürotelyal kanserlerde klinik patolojik parametrelerden sadece eşlik eden KİS varlılığın(p=0,021) nüks üzerinde istatistiksel olarak anlamlı olduğunu saptarken, derecenin (p=0,005)ve eşlik eden KİS varlığının (p=0,003) progresyonla anlamlı ilişki gösterdiğini tespit ettik.SONUÇ.Çalışmamızda HYAL-1 ekspresyonun T1 mesane urotelyal kanserlerde nüks ve progresyonuön görmede rolünün olmadığını saptadık.OBJECTIVEThere have been lots of studies about the prognostic factors recurrence and progression ofbladder tumors without muscle invasion and various results on their importance have beenpublished. In this study we aimed to evaluate the prognostic value of HYAL-1 in T1urothelial bladder tumors.METHODSEighty nine T1 urothelial bladder cancer patients whose paraffin blocks had been obtainedfrom pathology archives and follow up informations had been registered prospectively wereincluded in our study. Age, sex, grade, presence of accompanying CIS, tumor size andnumber of tumor were evaluated.Hematoxilen-eosin stained slights of tissue specimens obtained by the included patients werere-examined in terms of 2004 WHO classification. HYAL-1 expression was detected andgraded for staining density by 2 pathologists.RESULTSBy the follow up (median follow up 36 months) 38 (42,7%) of 89 patients had recurrence, 22(24,7%) had progression. Among 89 patients, 82 (92.1%) had high grade staining scores (+2n=10, +3 n=72) and only 7 patients had low grade staining (0 n=1, +1 n=6). Tumor Grade,accompanying CIS, multiplicity, age and sex were not found to have significantly related withHYAL-1 staining features. HYAL-1 expression was not statistically effective for predictingrecurrence and progression in T1 urothelial bladder cancer. Among various clinic pathologicalparameters only accompanying CIS (p=0,021) was statistically significant on recurrence;grade (p=0,005) and accompanying CIS (p=0,003) were found significantly related withprogression.4.CONCLUSIONIn our study we found that HYAL-1 expression has no role on predicting recurrence andprogression in T1 urothelial bladder cancer

A COMPARISON OF THE TEACHERS IN ELEMENTARY SCHOOLS IN TURKEY AND AZERBAIJAN FACED WITH MOBBING CONDUCT

Bu araştırmada, Azerbaycan ve Türkiye'de Milli Eğitim Bakanlıklarına bağlı ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin, okulda maruz kaldıkları yıldırma (mobbing) eylemlerinin düzeyi, özellikleri ve bu eylemlerin kimler tarafından uygulandığı incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi, Türkiye ve Azerbaycan'ın başkentleri, Ankara ve Bakü'deki Milli Eğitim Bakanlığına bağlı ilköğretim okullarında görev yapan toplam 300 öğretmenden oluşmuştur. Veriler, SPSS veri analiz programında işlenerek ankete katılan öğretmenlerin kimlik bilgilerinde frekans ve yüzde, gruplar arasındaki görüş farklılıklarını saptamada t-testi, varyans analizi yapılmış ve 0,05 anlamlılık düzeyinde test edilmiştir. Türkiye ve Azerbaycan'da ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin çoğunluğunun kadınlardan oluştuğu gözlemlenmiş ve bunun yanı sıra, Azerbaycan'da öğretmenlerin yaş ortalamasının kırk yaş ve üzeri olduğu, Türkiye'de öğretmenlerin mesleki kıdem süresi genellikle 1-20 yıl arasıyken, Azerbaycan'da 21 yıl ve üzeri olduğu, Türkiye'de Öğretmenlerin çalıştığı okullardaki görev süreleri 1-10 yıl arasıyken, Azerbaycan'da bu durum 11-20, 21 yıl ve üzeri olarak görülmektedir. Türkiye'deki öğretmenlere olumsuz davranış sergileyen kişilerin okul müdürleri, müdür yardımcıları tarafından yapıldığı görülürken, Azerbaycan'da bunlarla birlikte velilerin de olumsuz davranış sergilediği görülmektedir. İlköğretim okullarında yıldırma davranışlarının erkek ve daha kıdemli öğretmenler tarafından, daha çok Yabancı Dil, Sosyal Bilimler, Beden Eğitimi ve Güzel Sanatlar öğretmenlerine yönelik olduğu saptanmıştır. Her iki ülkede de olumsuz davranış sergileyenlerin içerisinde erkeklerin oranı kadınlara göre oldukça fazladır.In this research an analysis was conducted on teachers in elementary schools attached to the Ministries of Education in Turkey and Azerbaijan that were subject to the level and characteristics of mopping as well as to those who conducted these activities. This research sample is comprised of a total of 300 elementary school teachers attached to the Ministries of Education of Turkey's and Azerbaijan's capital, Ankara and Baku. The data was processed according to the SPSS data analysis program and the frequency and percentage of their identity, a t-test in determining the differences of view among groups and and a variance analysis were conducted at a 0.05 meaningful level. It was observed that the majority of teachers in elementary schools in Turkey and Azerbaijan were women and aside from this the average age of teachers in Azerbaijan were found to be forty and above and while the occupational length of service of teachers in Turkey is between 1-20 years, in Azerbaijan it is 11-20 years and above 21 years. While those who conduct a negative reaction to teachers in Turkey are school principals and assisttant school principals, in Azerbaijan, aside from these individuals, are parents as well. It was determined that mobbing behavior in elementary schools took place by men and senior teachers mostly towards foreign language, social sciences, physical education and fine arts. In both countries, among the individuals that exhibit a negative reaction, it can be observed that men are considerably more than women

L'intérêt de la greffe autogène en implantologie

NICE-Antenne de St Jean d'Angely (060882105) / SudocNICE-BU Médecine Odontologie (060882102) / SudocPARIS-BIUM (751062103) / SudocSudocFranceF

Can Recurrence and Progression be Predicted by HYAL-1 Expression in Primary T1 Bladder Cancer?

Background: Molecular prognostic markers have been under investigation for the last decade and no validated marker to date has been proven to be used in daily clinical practice for urinary bladder cancers. The aim of the present study is to evaluate the significance of HYAL-1 expression in prediction of recurrence and progression in pT1 urothelial carcinomas. Materials and Methods: Eighty-nine urothelial carcinoma cases staged as T1 according to 2004 WHO classification were studied. Representative sections from every case were stained immunohistochemically for HYAL-1 and scored between 0 and +3, according to staining density, and graded as low and high for the scores 0-1 and 2-3, respectively. Results: Of the 89 pT1 bladder cancer patients, HYAL-1 expression was high in 92.1% (82 patients; 72 patients +3 and 10 patients +2) and low in 7.9% (only 7 patients; 6 patients +1 and 1 patient 0) of the cases. Of the 89 patients, 38 (42.7%) had recurrence and 22 (24.7%) showed progression. HYAL-1 staining did not show significant characteristics for tumor grade, accompanying CIS, multiplicity, tumor size, age and sex. HYAL-1 expression did not have any prognostic value in estimating recurrence or progression. Conclusions: HYAL-1 expression was found to be high, but did not have any prognostic importance in T1 bladder urothelial carcinomas