Short-term efficacy of physical interventions in osteoarthritic knee pain. A systematic review and meta-analysis of randomised placebo-controlled trials.

BACKGROUND: Treatment efficacy of physical agents in osteoarthritis of the knee (OAK) pain has been largely unknown, and this systematic review was aimed at assessing their short-term efficacies for pain relief. METHODS: Systematic review with meta-analysis of efficacy within 1-4 weeks and at follow up at 1-12 weeks after the end of treatment. RESULTS: 36 randomised placebo-controlled trials (RCTs) were identified with 2434 patients where 1391 patients received active treatment. 33 trials satisfied three or more out of five methodological criteria (Jadad scale). The patient sample had a mean age of 65.1 years and mean baseline pain of 62.9 mm on a 100 mm visual analogue scale (VAS). Within 4 weeks of the commencement of treatment manual acupuncture, static magnets and ultrasound therapies did not offer statistically significant short-term pain relief over placebo. Pulsed electromagnetic fields offered a small reduction in pain of 6.9 mm [95% CI: 2.2 to 11.6] (n = 487). Transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS, including interferential currents), electro-acupuncture (EA) and low level laser therapy (LLLT) offered clinically relevant pain relieving effects of 18.8 mm [95% CI: 9.6 to 28.1] (n = 414), 21.9 mm [95% CI: 17.3 to 26.5] (n = 73) and 17.7 mm [95% CI: 8.1 to 27.3] (n = 343) on VAS respectively versus placebo control. In a subgroup analysis of trials with assumed optimal doses, short-term efficacy increased to 22.2 mm [95% CI: 18.1 to 26.3] for TENS, and 24.2 mm [95% CI: 17.3 to 31.3] for LLLT on VAS. Follow-up data up to 12 weeks were sparse, but positive effects seemed to persist for at least 4 weeks after the course of LLLT, EA and TENS treatment was stopped. CONCLUSION: TENS, EA and LLLT administered with optimal doses in an intensive 2-4 week treatment regimen, seem to offer clinically relevant short-term pain relief for OAK

Fine needle aspiration and cutting needle biopsy in thorax masses with CT and US: comparison of imaging technique and biopsy methods

Perkütan transtorasik iğne biyopsisi iyi bilinen ve toraksın kitle lezyonlannda uygulanan bir yöntemdir. Fluoroskopi önderliğinde eskiden beri başarıyla uygulanan bu yöntemde kullanılan iğneler kesici ve aspirasyon iğnesi olmak üzere iki çeşittir. Fluoroskopi eşliğinde yapılan PTİB lerde komplikasyonları nedeniyle kesici iğneler tercih edilmemiş genellikle aspirasyon iğneleri kullanılmıştır. BT ve US nin PTİB kılavuz yöntem olarak kullanılmaya başlanması ile eskiden fluoroskopide görülemeyen bazı küçük lezyonlardan, biyopsi yapılabilmiş ve seçilmiş olgularda kesici iğneler komplikasyon çıkmadan kullanılabilmiştir. Çalışmamızda toraks kitle lezyonlannda PTIB nin gerekliliğini gözönüne alarak yöntemi US ve BT eşliğinde uygulamayı, kliniğimizdeki doğru tanı ve komplikasyon oranlarını bulmayı amaçladık. Sonuçları literatür verileri ışığında tartıştık. Çalışmamız 16-81 yaş arasındaki üçü kadın 30 u erkek 34 hastayı kapsamaktadır. Ondokuz hastaya US, 15 hastaya BT eşliğinde PTIB yaptık. BT de yalnız aspirasyon biyopsisi yaptık. US deki 19 hastanın üçünde aspirasyon biyopsisi, 16 sında aspirasyon ve kesici iğne biyopsilerinin herikisini de uyguladık. BT önderliğinde yaptığımız aspirasyon biyopsisinin doğru tanı oranı % 86.7 dır. Olguların % 26.6 (4/15) sında pnömotoraks, %6.6 (1/15) sında hemoptizi oldu. US önderliğinde yaptığımız kesici iğne biyopsisinin doğru tanı oranı % 88.2, aspirasyon biyopsisinin ki % 78.9 dir. US de girişim yaptığımız lezyonlan malign ve benign olarak ayırdığımızda kesici iğne biyopsisinin doğruluk oranı malign lezyonlarda % 86.6, benign lezyonlarda % 100 dür. Aspirasyon biyopsisinin doğru tanı oranı malign lezyonlarda % 82.3, benign lezyonlarda % 50 dir. Sonuçların incelenmesinde kesici iğnelerdeki doğru tanı oranının özellikle benign lezyonlarda, aspirasyondan daha yüksek olduğu saptanmıştır. US eşliğindeki kesici iğne ve aspirasyon biyopsilerimizin hiçbirisinde komplikasyon olmadı. Çalışmamızın sonuçları literatür bilgileri ile uyumludur. Buna dayanarak toraks kitle lezyonlarındaki PTİB uygulanırken aşağıdaki algoritmin izlenmesinin doğru tanı oranını yükselttiği, komplikasyon oranını azalttığı kanısındayız. 1. Toraks duvarında veya duvara bitişik tüm lezyonlarda görüntülenebilirse US eşliğinde girişim yapılmalıdır. 2. US eşliğinde girişim yapılacak olgularda lezyon, iki cm den büyükse kesici iğne, küçükse aspirasyon iğnesi kullanılmalıdır