Nauka prawa finansowego po I dekadzie XXI wieku

Księga pamiątkowa dedykowana profesorowi Apoloniuszowi Kosteckiem

Taxation of cross-border workers

Autorka omawia kluczowe kwestie związane z opodatkowaniem osób osiągających czasowo dochody z pracy poza państwem rezydencji, nazywanych umownie pracownikami transgranicznymi. Opodatkowanie pracowników transgranicznych jest regulowane umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania, które przesądzają, w którym państwie dochód jest opodatkowany, oraz prawem krajowym, które określa wysokość podatku i zasady jego poboru. Na podstawie umów wynagrodzenie pracownika transgranicznego będzie opodatkowane albo tylko w państwie rezydencji podatkowej, albo zarówno w państwie rezydencji jak i państwie wykonywania pracy. W przypadku spełnienia łącznie trzech warunków, dotyczących długości pobytu pracownika za granicą, rezydencji pracodawcy wypłacającego wynagrodzenie oraz nieponoszenia tego wynagrodzenia przez zakład pracodawcy, wynagrodzenie jest opodatkowane tylko w państwie rezydencji pracownika. Jeżeli chociaż jeden z tych warunków nie jest spełniony, prawo do opodatkowania wynagrodzenia ma państwo wykonywania pracy i państwo rezydencji, co powoduje podwójne opodatkowanie i konieczność zastosowania przez to ostatnie państwo jednej z dwóch metod jego unikania: metody zwolnienia lub metody kredytu podatkowego. Obecnie polskie umowy podatkowe są zmieniane za pośrednictwem konwencji MLI (Multilateral Instrument), w wyniku czego metoda zwolnienia jest zastępowana mniej korzystną dla podatnika metodą kredytu podatkowego. Jednocześnie od 2021 r. ograniczeniu kwotowemu uległa tzw. ulga abolicyjna, która niwelowała różnice między tymi metodami. Wysokość podatku w Polsce jako państwie rezydencji pracownika transgranicznego oraz jako państwie źródła dla pracownika będącego nierezydentem podatkowym reguluje ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nieliczne są regulacje, które dotyczą statusu pracownika transgranicznego. W przypadku nierezydentów dotyczą one głównie zasad poboru podatku. W przypadku rezydentów obok rozwiązań korzystnych (zwolnienie części przychodu od opodatkowania z tytułu odliczenia diet za pobyt za granicą), autorka wskazuje na niekorzystną dla podatników linię orzeczniczą, zgodnie z którą przychodem pracownika są wydatki ponoszone przez pracodawcę, w szczególności na opłacenie mieszkania (noclegów) w czasie pobytu za granicą.Workers earning temporarily income outside their residence state are conventionally referred to as crossborder workers. The taxation of cross-border workers is regulated by tax treaties, which determine the state in which income is taxed, and by national law, which determines the amount of tax and the rules for its collection. On the basis of treaties, the remuneration of a cross-border worker will be taxed either only in the residence state or both in the residence state and in the state where the employment is exercised. If the three conditions relating to the length of the employee's stay abroad, the residence of the paying employer and the non-payment of this remuneration by the employer's permanent establishment are met, the remuneration is taxed only in the residence state of the employee. If at least one of these conditions is not met, the state where the employment is exercised and the residence state have the right to tax remuneration, which results in double taxation and the need for the latter state to use one of two methods of avoiding it: the exemption method or the tax credit method. Recently, Polish tax treaties have been amended through the MLI convention, as a result of which the exemption method is replaced by a tax credit method that is less favorable to the taxpayer. At the same time, the so-called abolition relief, which eliminated the differences between these methods, was limited in amount from 2021. The amount of tax in Poland as the residence state of an cross border worker and as a source state for an employee who is a tax non-resident is regulated by the Personal Income Tax Act, with few regulations regarding the status of a cross-border worker. In the case of non-residents, they mainly relate to the rules of tax collection. In the case of residents, apart from favorable solutions (exemption from taxation due to the deduction of allowances for stay abroad), it is worth pointing out to the case-law unfavorable for taxpayers, according to which the employee's income is the expenses incurred by the employer, in particular for paying for the apartment (accommodation) during stay of an employee abroad

Imposition de l'accroissement du fonds

Dans le présent article la notion de l'accroissement du fonds est comprise en tant que changement du fonds individuel dans une période précise. L'impôt qui charge l'accroissement du fonds est qualifié d'impôt sur la fortune. Les systèmes d'impôts de la plupart des pays réalisent l'imposition de l'accroissement du fonds sous la forme d'impôt sur l'héritage et sur la donation. Le fonctionnement de cet impôt dans un pays socialiste est mis en doute. Voici les questions les plus importantes: L'impôt sur la donation et sur l'héritage est-il inadéquat aux nouvelles conditions socio-économiques? son rôle, est-il déjà accompli? devrait-on l'abandonner? Où bien, dans les nouvelles conditions l'impôt sur l'héritage et sur la donation remplit les autres fonctions qu'avant. La Pologne a servi d'exemple pour délibérer sur ce problème. La conclusion de l'analyse des charges fiscales concernant l'héritage et les donations est la suivante: l'impôt subit les transformations afin de s'en servir pour la réalisation des tâches fiscales. Un tel état des choses paraît injustifié. Ils existent des possibilités de créer et d'approfondir les disproportions de grandeur de: biens des individus. Dans cette situation l'impôt sur l'héritage et sur la donation devrait annuler ces disproportions c'est-à-dire remplir les tâches sociales.Digitalizacja i deponowanie archiwalnych zeszytów RPEiS sfinansowane przez MNiSW w ramach realizacji umowy nr 541/P-DUN/201