Управување со човечките ресурси во банкарскиот сектор

Менаџментот на човечки ресурси е процес на управување со луѓе во организациите на структуриран и темелен начин. Ова ги опфаќа областите на екипирање (ангажирање на луѓе), задржување на луѓе, утврдување и управување со плати и надоместоци, управување со перформансите, управување со промени и грижа за излез од компанијата за заокружување на активностите. Функцијата на управување со човечки ресурси освен активностите за ангажирање на луѓе, нивна обука и развој исто така вклучуваат управување со пристапот кон бенифициите и надоместоците на вработените, евиденцијата на вработените и кадровските политики. Човечките ресурси се фокусираат на максимизирање на продуктивноста на вработените, како и за спроведување на политиките и процесите во организацијата. Управувањето со човечките ресурси постојано се менува и унапредува проследено со чести предизвици и промени во бизнисот. Стана јасно дека вработените без оглед која работа ја извршуваат не се потпираат на вработувањето само поради извршување на своите работни задачи и добивање плата за тоа, туку и за докажување на своите способности. Управувањето со човечките ресурси е потсистем на секоја компанија, па исто така и на банките. Банкарската индустрија е високорегулирана велесила која го стабилизира економското опкружување на државите во целиот свет. Банките чуваат чувствителни, лични информации за своите клиенти, а комерцијалните банки често имаат и вреден инвентар – пари. Вработените во банка, од раководители до комерцијалисти, мора да имаат повисоко ниво на интегритет и доверба од вработените во повеќето други индустрии, што ја прави улогата на човечки ресурси во банкарскиот сектор многу поважна. Банкарскиот сектор прерасна од неколку институции кои првенствено се вклучени во прифаќање на депозити и финансирање на население и стопанство, во сложен пазар на повеќе играчи, каде што голем број комерцијални банки, финансиски институции и специјализирани банки работат со различни производи и активности. Речиси секоја банка и финансиска МАГИСТЕРСКИ ТРУД „УПРАВУВАЊЕ СО ЧОВЕЧКИТЕ РЕСУРСИ ВО БАНКАРСКИОТ СЕКТОР“ 6 институција е вклучена во различни функции на работното место и на тој начин бара многу ефикасен тим и соодветна работна сила. Како и многу други организирани сектори, банкарството бара повеќеслојна работна сила за нејзините различни барања на професионалци и персонал. Денес банките се фокусираат на дизајнирање процеси и услуги за привлекување, развој и задржување на врвни таленти. Банките ја сфатиле оваа потреба и презеле чекори за да ја задржат својата работна сила, мотивирани преку соодветно охрабрување како конференции, спортски настани, вечери, патувања спонзорирани од банката, собири итн. Ова е начин на кој вработените создаваат чувство на припадност. Клучни зборови: УЧР, вработени, банки, организација, работн

Susceptibility to monogenetic parasites in Serrasalminídeo / Suscetibilidade a parasitas monogenéticos em Serrasalminíd

The development of activities related to aquaculture has considerably increased the relevance of studies on parasites and other pathogens of aquatic organisms, especially those with potential for cultivation and commercialization. The objective of this study was to evaluate the susceptibility and occurrence of monogenetic infections in Colossoma macropomum, Piaractus mesopotamicus, Piaractus brachypomus and their hybrids. The animals were cultivated for 10 months in a closed recirculation system. After this period they were slaughtered and necropsies performed with total removal of the gills. These were fresh analyzed and positive for monogenetics were fixed in 10% formaldehyde. The monogenetics present in the gills of each fish were quantified and submitted to the preparation of slides to identify the genera. For identification, sclerotized structures were observed, such as hooks, anchors, haptor bars and copulatory complex; important in identifying the genera and species of this group. Based on the quantification, parasitism intensity and parasite occurrence were established. No fish collected showed clinical signs of parasitic infections. During the parasitological analysis of the gills two genera of monogenetics Anacanthorus sp. and Mymarothecium sp. For Anacanthorus sp. Piaractus mesopotamicus species, pirapicu hybrids and post F1 animals were the most resistant animals. For Mymarothecium sp. pacu species and all hybrids showed resistanc

Performance and carcass traits in the diallel crossing of pacu and tambaqui

With the purpose of evaluating the changes and the degree of heterosis on performance and carcass traits of fish from the diallel crossing between Pacu and Tambaqui, four genetic groups were generated through hormonal induction: pacu, tambaqui, tambacu and paqui. For 196 days, 400 juveniles of each genetic group were stocked in a pond divided into four parts of equal size, one for each group. At the end of this period, when the fish weighed on average 1024 g (±115.52 g), 20 specimens of each genetic group were sampled, weighed, measured: head length; standard length; body height; and width; and also processed resulting in following body yield: viscera; carcass; head; fillet; rib; residue and skin yields. There was positive heterosis for body weight, viscera and skin yield and head measures and negative heterosis for carcass and filet yield and body width, indicating that the hybrids have better performance on weight gain, but are inferior in relation to the carcass conformation

Deposition of bodily chemical components in the carcass of tilapia (oreochromis sp.) strains

The knowledge of how animals deposited chemical components as water, protein, fat and ash in the carcass is importance for the formulation of a balanced diet, allowing maximum performance with a low environmental impact. So, the study was carried out to evaluate the influence of different tilapia strains (Chitralada, Commercial, Red and Universidade Federal de Lavras [UFLA]) on the deposition of bodily chemical components in the carcass. The bodily components analyzed were water, protein, fat and ash. For the determination of the bodily chemical deposition curves by age, the exponential, Brody, logistic, Gompertz and von Bertalanffy models were adjusted. The Commercial and UFLA strains deposited water at a faster speed (P&lt;0.05) compared with the remaining strains. As for protein, the Red strain had a lower estimated maturity weight (49.37 g), and was more precocious (202 days) with regard to maximum deposition in comparison to the other strains (Chitralada, UFLA and Commercial) in which there was an estimated maturity weight of 231.5 g and maximum depositionfor 337 days. There were no differences (P&gt;0.05) for the logistic model parameter between Red, UFLA and Commercial strains for fat, which presented a maximum fat deposition (0.23 g) at 310 days of age. Regarding ash deposition, the Commercial strain presented a higher maximum deposition (0.10 g) at 337 days, occurring later than the other strains that presented maximum deposition (0.033g) at 254 days of age. Thus, it was concluded that the genetic strains evaluated differ in chemical deposition curves of water, protein, fat and ash.O conhecimento de como os animais depositam componentes químicos como água, proteína, gordura e cinzas na carcaça é importante para a formulação de uma dieta equilibrada, permitindo o máximo desempenho com baixo impacto ambiental. Logo, o trabalho foi conduzido, com o objetivo de avaliar a influência de diferentes linhagens de tilápia sobre a deposição de componentes químicos na carcaça. Os componentes corporais analisados foram água, proteína, gordura e cinzas. Para a determinação das curvas de deposição química corporal em função da idade foram ajustados os modelos exponencial, Brody, logístico, Gompertz e vonBertalanffy. Houve ajuste apenas do modelo exponencial para a água, tendo as linhagens UFLA e Comerciais as que depositaram numa velocidade mais rápida (P<0,05) em relação às demais linhagens. Quanto à proteína, a linhagem Vermelha foi a que teve menor peso à maturidade, estimado (49,37g) e foi mais precoce quanto à deposição máxima em relação as outras linhagens (Chitralada, UFLA e Comercial), no qual obtiveram peso a maturidade estimada em 231,5g e deposição máxima aos 337 dias de idade. Não houve diferença (P>0,05) dos parâmetros do modelo logístico entre as linhagens Vermelha,UFLA e Comercial para extrato etéreo, sendo a deposição máxima (0,23 g) aos 310 dias de idade. Em relação à deposição de cinzas, a linhagem Comercial teve maior deposição máxima (0,10 g) e, aos 337 dias de idade, sendo mais tardia em relação as outras linhagens que obtiveram deposição máxima de 0,033 g, aos 254 dias de idade. Portanto, conclui-se que as linhagens genéticas avaliadas diferem quanto às curvas de deposição química de água, proteína, extrato etéreo e cinzas

Weight and morphometric growth of different strains of tilapia (Oreochromis sp)

The objective of this study was to evaluate the morphometric growth and weight gain of strains of tilapia (Thai, Red, UFLA and Commercial) by nonlinear models. Initially, 500 male fingerlings of each strain, at 85 (Red and UFLA) and 86 (Thai and Commercial) days of age, were stocked separately in raceways with 56 m³. Twenty fish of each strain were randomly sampled, weighed and measured monthly. Five nonlinear models (Brody, von Bertalanffy, Gompertz, logistic and exponential) were tested, choosing one that best fit to the data. The variables studied were: weight, standard length (SL), head length (HL), height 1 (H1), height 2 (H2), height 3 (H3), first distance (D1), second distance (D2), first width (W1), second width (W2) and third width (W3). The exponential model had the best fit to weight and morphometric data, with the exception of W2, in which the best fitted model was von Bertalanffy. The convergence of the exponential model to data indicates that the cultivation period studied was not enough for the strains to reach maturity weight. The UFLA strain presented the lowest value for parameter "a" (initial weight estimate), 8.71 g, and the highest for parameter k (specific growth rate), 0.0127, when compared with other evaluated strains. However, the highest k of UFLA was not enough to overcome the final weight observed for the Commercial strain (603.1 g), which was higher than all other strains. Regarding the morphometric measurements, the UFLA strain also had the highest k for the variables SL, HL, HH, H1, H2, H3 and D2, and similar k to Commercial and Thai strains for the variables D1 and W3 respectively. The strains differ as to weight gain and morphometric growth

Characterization of different techniques for obtaining minced fish from tilapia waste

Abstract The majority of tilapia farming is used for the production of fillets, resulting in the generation of waste that can be used to increase food stocks by producing minced fish. The aim of this study was to characterize and evaluate the viability of boiling and mechanical techniques for obtaining minced fish in relation to performance, physical-chemical and microbiological parameters and to reduce the waste generated in the process of filleting Nile tilapia. Based on performance outcomes, the mechanical technique proved to be 12% more efficient than the boiling one. The cost of the boiling technique was higher due to performance and operating costs. In both techniques microbiological alterations were not observed. Centesimal analysis results showed a difference in humidity between the techniques, which was expected due to loss of water during the boiling process, which possibly also affected protein levels. Over all, the use of a deboning machine allied lower operating cost, better performance, quality and practicality. The debone machine technique it's feasible considering the large volume of waste generated daily on fish farms, which requires a speedy and effective disposal. Further, makes possible obtaining a nutritional raw material of high added-value and contributing to the reduction of environmental impacts