Involvement of Vav2 in the EphA4 signaling pathway of \u3ci\u3eXenopus laevis\u3c/i\u3e as a possible Rho regulator

The purpose of this research is to shed light on the involvement of the Vav2 guanine nucleotide exchange factor in the Xenopus laevis EphA4 signaling pathway. In the first phase of the project, the presence of Vav2 mRNA within seven different Xenopus laevis embryogenic stages was detected via embryogenic stage collection, retrotranscription, PCR, using forward and reverse Vav2 primers, agarose gel electrophoresis, and UV gel visualization. In the second phase of the project, Western Blotting techniques were used to determine the presence of Vav2 protein in Xenopus laevis embryogenic stages

The Co-Evolution of India’s Policy on Science, Technology, and Innovation with University Education: The Need for Innovation in Higher Educational Institutions

Innovation-focused education and research have been identified as critical contributors to enhancing the innovative behaviour of individuals, organisations, and economies. Therefore, Higher Educational Institutions (HEIs) embrace innovations to transform teaching, research, and knowledge transfer that impact economic and social objectives. The research objective of this study is to shed light on India’s needs for its higher education and innovation policies to develop faster growth and provide lessons on what it is doing right. For this, we study the gaps in the two policies: Science, Technology, and Innovation Policy (STIP) and National Educational Policies (NEP) applicable to HEIs. This study uses content analysis of the policies, with two experts’ opinions on the evolution of the policies. It finds that the Indian government has consciously striven to adopt new developments, urgently needing to improve infrastructural facilities for knowledge-driven innovation. Yet, fostering private industry’s role in innovation has not been adequate. The study concluded that policymakers need to collaborate with all the players for focused education and research, resulting in responsible innovation

Childhood maltreatment, personality vulnerability profiles, and borderline personality disorder symptoms in adolescents

Adverse childhood experiences are significant risk factors in the development of adolescent borderline personality disorder symptoms (BPDs). Theorists have posited that two personality vulnerabilities factors, self-criticism and dependency, may inform our understanding of this relationship. However, no research has examined the associations between early negative experiences, personality vulnerabilities, and adolescent BPDs. The current study aimed to identify profiles of dependency and self-criticism to examine the associations of these profiles with cumulative forms of childhood maltreatment (CM) and BPDs as well as to explore the mediating and moderating role of vulnerable personality profiles in the relationship between cumulative CM and BPDs. Two hundred and forty-one nonclinical and clinical adolescents participated in the study (Mage = 16.37, SD = 1.84). The findings indicated three different profiles: average dependent profile, dependent and self-critical profile, and self-critical profile. Individuals in the average dependent profile presented lower levels of CM and BPDs. Mediation analyses showed that relative to the average dependent profile, a higher cumulative CM history predicted a higher probability of belonging in the dependent and self-critical profile or the self-critical profile and, in turn, this was associated with higher levels of BPDs. No moderating effects of profiles of dependency and self-criticism were found

Walwuloplastyka balonowa w krytycznym zwężeniu zastawki aortalnej u noworodków

Wstęp: Krytyczne zastawkowe zwężenie aorty stanowi wadę wrodzoną serca powodującą niewydolność serca już w najwcześniejszym okresie życia dziecka, stanowiąc bezpośrednie zagrożenie życia. Leczenie wady polega na operacyjnym nacięciu spoideł zastawki aortalnej lub na przezskórnej walwuloplastyce balonowej. Celem pracy jest przedstawienie własnych doświadczeń w leczeniu noworodków z krytycznym, zastawkowym zwężeniem aorty za pomocą balonowej walwuloplastyki. Materiał i metody: Badaniami objęto 27 noworodków w wieku 1-27 dni (śr. 7 dni) z krytycznym zwężeniem zastawki aortalnej, leczone interwencyjnie w Klinice Kardiologii Instytutu CZMP w Łodzi w latach 1996-2003. Zastosowanie stałej podaży prostaglandyny E1 było konieczne u 18 pacjentów, a 16 dzieciom podano aminy katecholowe. U 8 noworodków stosowano oddech zastępczy przed zabiegiem. U wszystkich pacjentów przed zabiegiem wykonano pełne badanie echokardiograficzne, w którym oceniano: zastawkę aortalną (jej budowę i średnicę pierścienia), gradient zwężenia lewa komora–aorta, wymiar rozkurczowy lewej komory i frakcję wyrzutową, obecność i stopień niedomykalności zastawki dwudzielnej. Analizie porównawczej poddano grupę dzieci, które przeżyły z grupą dzieci, które zmarły. Wyniki: U wszystkich pacjentów zabieg wykonano z dostępu przez prawą tętnicę szyjną wspólną. Tylko w jednym przypadku skuteczną walwuloplastykę wykonano przez tętnicę udową. Uzyskano zmniejszenie średniego gradientu w miejscu zwężenia z 58 mm Hg do 22 mm Hg. Zabieg przeżyło 19 pacjentów (70,4%). Zgon w badanej grupie nastąpił u 8 osób (29,6%). Podczas około 52-miesięcznej obserwacji u 4 pacjentów konieczne było zastosowanie leczenia kardiochirurgicznego. U pozostałych 15 chorych resztkowy gradient lewa komora–aorta wynosił średnio 36 mm Hg przy prawidłowej kurczliwości lewej komory. Wnioski: Balonowa walwuloplastyka zastawki aortalnej jest skuteczną metodą paliatywnego leczenia noworodków z krytycznym jej zwężeniem. Wyniki terapii zależą od stanu dziecka przed zabiegiem i stopnia uszkodzenia mięśnia lewej komory

Walwuloplastyka balonowa w krytycznym zwężeniu zastawki aortalnej u noworodków

Wstęp: Krytyczne zastawkowe zwężenie aorty stanowi wadę wrodzoną serca powodującą niewydolność serca już w najwcześniejszym okresie życia dziecka, stanowiąc bezpośrednie zagrożenie życia. Leczenie wady polega na operacyjnym nacięciu spoideł zastawki aortalnej lub na przezskórnej walwuloplastyce balonowej. Celem pracy jest przedstawienie własnych doświadczeń w leczeniu noworodków z krytycznym, zastawkowym zwężeniem aorty za pomocą balonowej walwuloplastyki. Materiał i metody: Badaniami objęto 27 noworodków w wieku 1-27 dni (śr. 7 dni) z krytycznym zwężeniem zastawki aortalnej, leczone interwencyjnie w Klinice Kardiologii Instytutu CZMP w Łodzi w latach 1996-2003. Zastosowanie stałej podaży prostaglandyny E1 było konieczne u 18 pacjentów, a 16 dzieciom podano aminy katecholowe. U 8 noworodków stosowano oddech zastępczy przed zabiegiem. U wszystkich pacjentów przed zabiegiem wykonano pełne badanie echokardiograficzne, w którym oceniano: zastawkę aortalną (jej budowę i średnicę pierścienia), gradient zwężenia lewa komora–aorta, wymiar rozkurczowy lewej komory i frakcję wyrzutową, obecność i stopień niedomykalności zastawki dwudzielnej. Analizie porównawczej poddano grupę dzieci, które przeżyły z grupą dzieci, które zmarły. Wyniki: U wszystkich pacjentów zabieg wykonano z dostępu przez prawą tętnicę szyjną wspólną. Tylko w jednym przypadku skuteczną walwuloplastykę wykonano przez tętnicę udową. Uzyskano zmniejszenie średniego gradientu w miejscu zwężenia z 58 mm Hg do 22 mm Hg. Zabieg przeżyło 19 pacjentów (70,4%). Zgon w badanej grupie nastąpił u 8 osób (29,6%). Podczas około 52-miesięcznej obserwacji u 4 pacjentów konieczne było zastosowanie leczenia kardiochirurgicznego. U pozostałych 15 chorych resztkowy gradient lewa komora–aorta wynosił średnio 36 mm Hg przy prawidłowej kurczliwości lewej komory. Wnioski: Balonowa walwuloplastyka zastawki aortalnej jest skuteczną metodą paliatywnego leczenia noworodków z krytycznym jej zwężeniem. Wyniki terapii zależą od stanu dziecka przed zabiegiem i stopnia uszkodzenia mięśnia lewej komory

The Italian version of the Depressive Experiences Questionnaire: psychometric properties and validation in students, community, and clinical groups

The current study evaluated the psychometric properties of the Italian validation of the Depressive Experiences Questionnaire (DEQ), conceived as a measure of self-criticism and dependency, i.e. two personality factors acting, according to Blatt (2004), as risk factors for depression in particular and psychopathology in general. A series of standardized measures [Beck Depression Inventory-II (BDI-II), DEQ, Symptom Checklist-90-R (SCL-90-R), Millon Clinical Multiaxial Inventory, 3rd edition (MCMI-III)] was administered to three samples (i.e., students, community and clinical). Factorial validity was evaluated along with convergent and predictive validity. In order to evaluate the reliability and internal consistency, a specific subgroup of participants was retested on the DEQ and BDI-II. Results showed correlations between DEQ dimensions and some personality traits of the MCMI-III. The traditional three-factor model of the DEQ structure as identified by principal component analysis appears to be as stable factors as typically found in American samples, although some items showed elevated cross-loading or low loadings on any factor. Clinical and diagnostic implications of the findings will be discussed

The Italian version of the Depressive Experiences Questionnaire: psychometric properties and validation in students, community, and clinical groups

The current study evaluated the psychometric properties of the Italian validation of the Depressive Experiences Questionnaire (DEQ), conceived as a measure of self-criticism and dependency, i.e. two personality factors acting, according to Blatt (2004), as risk factors for depression in particular and psychopathology in general. A series of standardized measures [Beck Depression Inventory-II (BDI-II), DEQ, Symptom Checklist-90-R (SCL-90-R), Millon Clinical Multiaxial Inventory, 3rd edition (MCMI-III)] was administered to three samples (i.e., students, community and clinical). Factorial validity was evaluated along with convergent and predictive validity. In order to evaluate the reliability and internal consistency, a specific subgroup of participants was retested on the DEQ and BDI-II. Results showed correlations between DEQ dimensions and some personality traits of the MCMI-III. The traditional three-factor model of the DEQ structure as identified by principal component analysis appears to be as stable factors as typically found in American samples, although some items showed elevated cross-loading or low loadings on any factor. Clinical and diagnostic implications of the findings will be discussed