„America First”. Relacje administracji Trumpa z Unią Europejską

The article presents the actions of the Trump administration towards the European Union. By analyzing the problem, they tried to find out the causes of tensions between Washington and Brussels and to outline the main axis of the dispute. It was the strained trade relations, which even entered the phase of an undeclared trade war between the US and the EU. It has been shown that the essence of the problem was that Trump used higher tariffs on goods imported from Europe as an instrument of exerting pressure and implementing policies aimed at the EU. As a result, the cohesion of the transatlantic alliance was weakened.W artykule przedstawiono działania administracji Trumpa wobec Unii Europejskiej. Analizując problem, starano się dociec przyczyn napięć na linii Waszyngton–Bruksela oraz zarysować główną oś sporu. Były nią napięte relacje handlowe, które weszły nawet w fazę niewypowiedzianej wojny handlowej między USA a UE. Wykazano, że istotą problemu było to, że Trump używał wyższych ceł na towary sprowadzane z Europy jako instrumentu wywierania nacisku oraz realizowania polityki wymierzonej w UE. Wspólnota zaś reagowała cłami odwetowymi. W efekcie osłabiano spoistość sojuszu transatlantyckiego

Od asymetrii do zrównoważonego partnerstwa: relacje Stany Zjednoczone-Republika Federalna Niemiec

Throughout the Cold War, US-German relations were characterized by a clear asymmetry. This resulted not only from the imbalance between those countries’ potentials, but also from formula of the West German dependence on the American patron: the FRG relied heavily on the support and guarantees provided byWashington. In 1990, the unification of Germany introduced new elements to the relationship. New Germany became a sovereign and „normal” state, at the same time their rank and position in Europe was on the rise accompanied by a gradual weakening of the sense of dependence on the American patron. As a result, at the turn of the century US-German relations have entered a phase of mitigating the asymmetry. This process was accompanied by an unprecedented downturn in mutual relations: Germany became more assertive with respect to the Washington expectations and demands; they also became able to attitudes contrary to the American policy agenda. The United States understood that they are now dealing with a more difficult partner: one conscious of its rank, and strongly articulating its own interestsand expectations.Washington – Berlin relations have thus entered the phase of a more balanced partnership.Throughout the Cold War, US-German relations were characterized by a clear asymmetry. This resulted not only from the imbalance between those countries’ potentials, but also from formula of the West German dependence on the American patron: the FRG relied heavily on the support and guarantees provided byWashington. In 1990, the unification of Germany introduced new elements to the relationship. New Germany became a sovereign and „normal” state, at the same time their rank and position in Europe was on the rise accompanied by a gradual weakening of the sense of dependence on the American patron. As a result, at the turn of the century US-German relations have entered a phase of mitigating the asymmetry. This process was accompanied by an unprecedented downturn in mutual relations: Germany became more assertive with respect to the Washington expectations and demands; they also became able to attitudes contrary to the American policy agenda. The United States understood that they are now dealing with a more difficult partner: one conscious of its rank, and strongly articulating its own interestsand expectations.Washington – Berlin relations have thus entered the phase of a more balanced partnership

USA–Unia Europejska. Stan i perspektywy relacji transatlantyckich

USA – European Union. Condition and Prospects of Trans-Atlantic RelationsUSA–Unia Europejska. Stan i perspektywy relacji transatlantyckic

Ukraina i stosunki transatlantyckie

Europe/the European Union, with its obvious trump cards, should be an active and efficient player on the international arena. Such are the expectations of the United States, formulated especially by the administration of Barack Obama. However, from the American perspective, the EU has not proved successful as an important international actor, engaged in resolving global problems and prepared to assume greater responsibility for the course of events in the world. This inertia of the EU resulted in the marginalisation of Europe in American politics, as manifested by the latter’s pivot to the Pacific Rim. It was only after the developments in the Ukraine, which resulted from Russia’s imperial tendencies, that a greater activity and coherence in American and European politics was triggered, having a positive influence also on transatlantic relations.Europe/the European Union, with its obvious trump cards, should be an active and efficient player on the international arena. Such are the expectations of the United States, formulated especially by the administration of Barack Obama. However, from the American perspective, the EU has not proved successful as an important international actor, engaged in resolving global problems and prepared to assume greater responsibility for the course of events in the world. This inertia of the EU resulted in the marginalisation of Europe in American politics, as manifested by the latter’s pivot to the Pacific Rim. It was only after the developments in the Ukraine, which resulted from Russia’s imperial tendencies, that a greater activity and coherence in American and European politics was triggered, having a positive influence also on transatlantic relations

Security theory and practice: Germany towards security problems and international cooperation in the 21st century

Z wprowadzenia: "Pierwsze ćwierćwiecze XXI wieku obfituje w dyskusje na temat wagi i znaczenia wyzwań międzynarodowych. Również niemieccy politycy prezentują strategie i programy osiągania przez Niemcy celów i interesów na arenie międzynarodowej. Ocena realizacji niemieckiej polityki bezpieczeństwa oraz poziomu współpracy międzynarodowej wymaga uwzględnienia wielu czynników o charakterze podmiotowym i przedmiotowym. Minister obrony Ursula von der Leyen proponowała „przywództwo z centrum”, a prezydent Joachim Gauck postulował zwiększenie „odpowiedzialności międzynarodowej” Niemiec. Podczas gdy minister spraw zagranicznych Guido Westerwelle opowiedział się za trwaniem przy „kulturze wstrzemięźliwości”, socjaldemokraci Sigmar Gabriel i Frank-Walter Steinmeier optowali za polityką zaangażowania Niemiec. Kanclerz Angela Merkel odnosząc się do dyskusji dotyczących rozbrojenia podkreślała, że odstraszanie stanowi istotny element stabilizacji środowiska międzynarodowego i postulowała realistyczne podejście do problematyki zbrojeń."(...

What’s next for American leadership? United States hit by Trump presidency and pandemic

W opracowaniu przedstawiono kondycję Stanów Zjednoczonych doświadczonych pandemią COVID-19 i kontrowersyjną prezydenturą Donalda Trumpa. Starano się odpowiedzieć na pytanie, jak supermocarstwo radziło sobie z bezprecedensowym wyzwaniem i dlaczego w tym starciu USA się nie sprawdziły. Choć analizowano też sytuację wewnętrzną, to jednak uwaga była skoncentrowana na aspekcie zewnętrznym. Główna konkluzja brzmi następująco: starcie z pandemią obnażyło słabość i niekompetencję administracji Trumpa, czego potwierdzeniem było bogate żniwo ofiar śmiertelnych i chorych, jakie zbierał koronawirus w USA. Ekipa Trumpa nie sprawdziła się również na arenie międzynarodowej, rezygnując z tradycyjnej w takich sytuacjach przywódczej roli Ameryki, a wykazując się egoizmem czy małostkowością. Administracja Bidena podjęła próbę odbudowy rangi USA, stając jednak przed trudnym zadaniem. Pierwsze posunięcia nowej ekipy spowodowały nie tylko powrót USA na tradycyjną trajektorię amerykańskiej polityki zagranicznej, gdzie liczą się zasady i standardy, ważna jest wiarygodność i przewidywalność. Proces wzmacniania roli USA zaowocował także odbudową relacji transatlantyckich, stanowiących jeden z filarów siły Ameryki na arenie międzynarodowej. W artykule przyjęto strategię badawczą opartą na śledzeniu wydarzeń, ich ocenie, jakościowym i krytycznym analizowaniu tekstów, prowadzeniu ocen porównawczych.The study presents the situation of the United States experienced by the COVID-19 pandemic and the controversial presidency of Donald Trump. Efforts were made to answer the question of how the superpower was coping with an unprecedented challenge and why the US did not work in this clash. Although the internal situation was also analysed, attention was focused on the external aspect. The main conclusion is that the pandemic has exposed the weakness and incompetence of the Trump administration, as evidenced by the rich toll of deaths and sick that the coronavirus has collected in the US. Nor has the Trump team proven itself internationally, abandoning America’s traditional leadership role in such situations, and showing selfishness or pettiness. The Biden administration has attempted to rebuild the U.S. ranks, but faces a difficult task. The new team’s first moves not only brought the US back to the traditional trajectory of US foreign policy, where principles and standards matter, credibility and predictability are important. The process of strengthening the US role has also resulted in the reconstruction of transatlantic relations, which are one of the pillars of America’s strength on the international stage. The article adopts a research strategy based on the tracking of events, their evaluation, qualitative and critical analysis of texts, conducting comparative evaluations

What’s next for American leadership? United States hit by Trump presidency and pandemic

W opracowaniu przedstawiono kondycję Stanów Zjednoczonych doświadczonych pandemią COVID-19 i kontrowersyjną prezydenturą Donalda Trumpa. Starano się odpowiedzieć na pytanie, jak supermocarstwo radziło sobie z bezprecedensowym wyzwaniem i dlaczego w tym starciu USA się nie sprawdziły. Choć analizowano też sytuację wewnętrzną, to jednak uwaga była skoncentrowana na aspekcie zewnętrznym. Główna konkluzja brzmi następująco: starcie z pandemią obnażyło słabość i niekompetencję administracji Trumpa, czego potwierdzeniem było bogate żniwo ofiar śmiertelnych i chorych, jakie zbierał koronawirus w USA. Ekipa Trumpa nie sprawdziła się również na arenie międzynarodowej, rezygnując z tradycyjnej w takich sytuacjach przywódczej roli Ameryki, a wykazując się egoizmem czy małostkowością. Administracja Bidena podjęła próbę odbudowy rangi USA, stając jednak przed trudnym zadaniem. Pierwsze posunięcia nowej ekipy spowodowały nie tylko powrót USA na tradycyjną trajektorię amerykańskiej polityki zagranicznej, gdzie liczą się zasady i standardy, ważna jest wiarygodność i przewidywalność. Proces wzmacniania roli USA zaowocował także odbudową relacji transatlantyckich, stanowiących jeden z filarów siły Ameryki na arenie międzynarodowej. W artykule przyjęto strategię badawczą opartą na śledzeniu wydarzeń, ich ocenie, jakościowym i krytycznym analizowaniu tekstów, prowadzeniu ocen porównawczych.The study presents the situation of the United States experienced by the COVID-19 pandemic and the controversial presidency of Donald Trump. Efforts were made to answer the question of how the superpower was coping with an unprecedented challenge and why the US did not work in this clash. Although the internal situation was also analysed, attention was focused on the external aspect. The main conclusion is that the pandemic has exposed the weakness and incompetence of the Trump administration, as evidenced by the rich toll of deaths and sick that the coronavirus has collected in the US. Nor has the Trump team proven itself internationally, abandoning America’s traditional leadership role in such situations, and showing selfishness or pettiness. The Biden administration has attempted to rebuild the U.S. ranks, but faces a difficult task. The new team’s first moves not only brought the US back to the traditional trajectory of US foreign policy, where principles and standards matter, credibility and predictability are important. The process of strengthening the US role has also resulted in the reconstruction of transatlantic relations, which are one of the pillars of America’s strength on the international stage. The article adopts a research strategy based on the tracking of events, their evaluation, qualitative and critical analysis of texts, conducting comparative evaluations

From asymmetry to sustainable partnership : German- American relations

W artykule podkreśla się, że Białoruś i Rosja wykształciły wzajemną współpracę wojskową w celu ochrony własnego bezpieczeństwa narodowego, nienaruszalności terytorialnej, suwerenności oraz ogólnej stabilności państwa. Partnerstwo militarne jest gwarantem pomocy na wypadek zagrożenia ze strony państwa trzeciego. Oba państwa podejmują liczne próby harmonizacji służb bezpieczeństwa oraz wspólnego programu produkcji uzbrojenia. Ponadto jednym z obszarów działalności Związku Białorusi i Rosji są stosunki militarne, mające na celu ujednolicenie organizacyjne i kontrolne armii obu krajów. Wzajemna koordynacja obejmuje badania logistyczne, manewry wojskowe oraz ujednolicenie uregulowań prawnych w krajowych siłach zbrojnych. Białoruś jest jednym z narzędzi w rosyjskiej strategii bezpieczeństwa narodowego, pełniącego rolę lojalnego partnera. Dzięki rosyjskiej obecności w państwie Łukaszenki, Rosja ma ułatwiony kontakt z Obwodem Kaliningradzkim. Poprzez poszerzenie strefy wpływów na zachód uzyskała bezpośrednie sąsiedztwo z UE. Siły zbrojne Federacji Rosyjskiej pomimo ciągłego unowocześniania są wciąż mało zorganizowane i niedostatecznie zmodernizowane. Ogromne braki w organizacji armii ujawniły się w sierpniu 2008 roku podczas wojny rosyjsko-gruzińskiej. Rosjanie nie potrafili przeprowadzić szybkiej ofensywy, a sukces na polu bitewnym zawdzięczają tylko przewadze liczebnej. Władze rosyjskie i białoruskie w celu uniknięcia jednorazowych reform w zakresie obronności sformułowały kompleksowe strategie. W sposób całościowy i generalny traktują one o bezpieczeństwie narodowym i wyznaczają priorytetowe cele mające przyczynić się do zachowania suwerenności i integralności państwowej, jak również wzrostu uznania i prestiżu wśród innych europejskich państw.Throughout the Cold War, US-German relations were characterized by a clear asymmetry. This resulted not only from the imbalance between those countries’ potentials, but also from formula of the West German dependence on the American patron: the FRG relied heavily on the support and guarantees provided byWashington. In 1990, the unification of Germany introduced new elements to the relationship. New Germany became a sovereign and „normal” state, at the same time their rank and position in Europe was on the rise accompanied by a gradual weakening of the sense of dependence on the American patron. As a result, at the turn of the century US-German relations have entered a phase of mitigating the asymmetry. This process was accompanied by an unprecedented downturn in mutual relations: Germany became more assertive with respect to the Washington expectations and demands; they also became able to attitudes contrary to the American policy agenda. The United States understood that they are now dealing with a more difficult partner: one conscious of its rank, and strongly articulating its own interests and expectations.Washington – Berlin relations have thus entered the phase of a more balanced partnership

Niemcy i kryzys w relacjach transatlantyckich

Prezydentura Donalda Trumpa okazała się wielkim wyzwaniem dla wspólnoty transatlantyckiej. Jednym z czynników załamania w relacjach amerykańsko-europejskich była zmiana strategii USA wobec Europy, wynikająca z podejścia Trumpa do stosunków na arenie międzynarodowej, w którym liczy się przede wszystkim wąsko pojmowany interes amerykański. W tej nowej sytuacji Niemcy straciły pozycję bliskiego i cennego partnera USA, a stały się groźnym konkurentem gospodarczym i handlowym, finansowym obciążeniem w zakresie bezpieczeństwa. Taktyka Niemiec wobec narastającego napięcia we wzajemnych stosunkach oraz kryzysu w relacjach transatlantyckich polegała na albo na próbie łagodzenia sporu, albo przerzucaniu ciężaru negocjacji z USA na forum Unii Europejskiej, wreszcie asertywności wobec niektórych żądań administracji Trumpa. Powrócono też w Niemczech do koncepcji budowy autonomii strategicznej Europy i przejęcia przez UE roli globalnego gracza, co nie zmienia faktu, że długo jeszcze europejskie możliwości w zakresie bezpieczeństwa – bez amerykańskiego wsparcia – będą niewystarczające i nieskuteczne.Donald Trump’s presidency proved to be a great challenge for the transatlantic community. One of the factors of the breakdown in American-European relations was the change of US strategy towards Europe, resulting from Trump’s approach to international relations, in which the narrowly understood American interest counts the most. In this new situation, Germany has lost the position of a close and valuable partner of the USA, and has become a dangerous economic and commercial competitor, or a financial burden in terms of security. Germany’s tactics in the face of increasing tension in mutual relations and the crisis in transatlantic relations consisted of either attempting to settle the dispute or shifting the burden of negotiations with the US on the European Union forum, and finally assertiveness towards some of Trump’s demands. Germany also returned to the concept of building Europe’s strategic autonomy and taking over the role of a global player by the EU, which does not change the fact that European security capabilities will be insufficient and ineffective for a long time without American support.Die Präsidentschaft von Donald Trump wurde zur großen Herausforderung für die transatlantische Gemeinschaft. Einer der Faktoren des Zusammenbruchs in den amerikanisch– europäischen Beziehungen war die Änderung der Strategie der USA zu Europa, die aus Trumps Einstellung zur Gestaltung der Beziehungen auf der internationalen Szene resultierte, in der vor allem nur amerikanisches Interesse von Bedeutung ist. In dieser Situation hat Deutschland die Position des vertrauten und geschätzten Partners der USA verloren und wurde zum gefährlichen wirtschaftlichen und geschäftlichen Konkurrenten sowie zur finanziellen Belastung im Bereich der Sicherheitspolitik. Deutschlands Taktik angesichts zunehmender Spannungen und der Krise in den gegenseitigen und transatlantischen Beziehungen bestand darin, dass es die Streitfragen entweder zu lindern versuchte oder die Verhandlungen zur Lösung der bilateralen deutsch-amerikanischen Probleme auf die Ebene der EU verlegte; eine andere Maßnahme war assertive Haltung gegenüber einigen Forderungen seitens Trumps Administration. In Deutschland kehrte man auch zum Konzept des Aufbaus einer strategischen Autonomie von Europa und der Übernahme durch die EU der Rolle eines Globalspielers zurück, was aber an der Tatsache nichts ändert, dass es noch lange die europäischen Möglichkeiten im Bereich der Sicherheit – ohne amerikanische Unterstützung – unzureichend und erfolglos bleiben.Президентство Дональда Трампа оказалось большим вызовом для трансатланти- ческого сообщества. Одним из факторов возникновения проблем в европейско- американских связях было изменение стратегии США в отношении Европы, вытека- ющее из подхода Трампа к международному сотрудничеству. Этот подход, прежде всего, учитывает узко понимаемые интересы США. В создавшейся ситуации Гер- мания потеряла позицию близкого и важного партнера США и стала грозным эконо- мическим и торговым конкурентом, финансовой нагрузкой в области безопасности. Тактика Германии по отношению к растущему напряжению во взаимоотношениях и кризису трансатлантических связей, состояла в попытках смягчить возникшие раз- ногласия, перенести бремя переговоров с США на форум Европейского Союза, или же давать отпор некоторым требованиям администрации Трампа. Германия вер- нулась также к концепции строительства стратегической автономии Европы и вы- ступления ЕС в роли глобального игрока. Однако, следует отметить факт, что еще долгое время, европейские возможности в области безопасности – без американ- ской поддержки – будут недостаточными и неэффективными