Composición de semillas de sésamo de Turquía y caracterización de sus aceites

A proximate composition of four varieties of Turkish sesame seeds (moisture, ash, protein, oil) was determined along with a characterization of their oils (fatty acids, triacylglycerols and desmethylsterols) The results of the proximate analysis showed the following contents: moisture, 4,40%; ash, 4,41%; protein, 21,00%; and oil, 54,26%. Oleic and linoleic acids were the major unsaturated fatty acids while palmitic and stearic were the main saturated. The triacylglycerol composition of the sesame oil samples was determined by HPLC and LOL; LOO; PLO; LLL; OOO were the major triglycerides while triacylglycerols containing oleic and linoleic acyl residues comprize 62,45% of the total. The major desmethyl sterols found in sesame seed oils were β-sitosterol, campasterol, stigma-sterol, and Δ-5, avenasterol. Small proportions of cholesterol, clerosterol 5,24 stigmastedienol, Δ-7, stigmastenol and avenasterol were also identified.Se ha evaluado la composición proximal de cuatro variedades de semillas de sésamo de Turquía así como el aceite obtenido mediante extracción en frío con hexano (composición en ácidos grasos, triglicéridos y esteroles). Las composiciones medias de las semillas fueron similares para todas las muestras siendo los valores medios 4,40%, 4,41%, 21,00%, 54,26% para humedad, cenizas, proteínas y aceite, respectivamente. Los ácidos oleico y linoleico fueron los ácidos grasos mayoritarios mientras los ácidos palmítico y estearico fueron los principales ácidos saturados. Los triglicéridos mayoritarios, determinados mediante HPLC fueron LOL; LOO; PLO; LLL y OOO, suponiendo un 62,45% del porcentaje total de los triglicéridos. Los esteroles mayoritarios fueron β-sitosterol, campesterol, estigmasterol, Δ-5, avenasterol, identificándose también pequeñas cantidades de colesterol, clerosterol 5,24 estigmastedienol, Δ-7 estigmastenol y avenasterol

Genetic characterization of native donkey (Equus asinus) populations of Turkey using microsatellite markers

This study presents the first insights to the genetic diversity and structure of the Turkish donkey populations. The primary objectives were to detect the main structural features of Turkish donkeys by microsatellite markers. A panel of 17 microsatellite markers was applied for genotyping 314 donkeys from 16 locations of Turkey. One hundred and forty‐two alleles were identified and the number of alleles per locus ranged from 4 to 12. The highest number of alleles was observed in AHT05 (12) and the lowest in ASB02 and HTG06 (4), while ASB17 was monomorphic. The mean HO in the Turkish donkey was estimated to be 0.677, while mean HE was 0.675. The polymorphic information content (PIC) was calculated for each locus and ranged from 0.36 (locus ASB02) to 0.98 (locus AHT05), which has the highest number of alleles per locus in the present study. The average PIC in our populations was 0.696. The average coefficient of gene differentiation (GST) over the 17 loci was 0.020 ± 0.037 (p < 0.01). The GST values for single loci ranged from −0.004 for LEX54 to 0.162 for COR082. Nei’s gene diversity index (Ht) for loci ranged from 0.445 (ASB02) to 0.890 (AHT05), with an average of 0.696. A Bayesian clustering method, the Structure software, was used for clustering algorithms of multi‐locus genotypes to identify the population structure and the pattern of admixture within the populations. When the number of ancestral populations varied from K = 1 to 20, the largest change in the log of the likelihood function (ΔK) was when K = 2. The results for K = 2 indicate a clear separation between Clade I (KIR, CAT, KAR, MAR, SAN) and Clade II (MAL, MER, TOK, KAS, KUT, KON, ISP, ANT, MUG, AYD and KAH) populations. © 2020 by the authors. Licensee MDPI, Basel, Switzerland

Zeytinyağının bünyesindeki uçucu aroma madde nitelikleri ile zeytin yaprağı ve çiçeğinin rafine zeytinyağına tat, koku, stabilite ve diğer kalite özelliklerine etkileri üzerinde araştırmalar

Zeytinyağına bitki yağları arasında üstün nitelik kazandıran en önemli özelliklerinden birisi de kendine özgü tadı ve kokusudur. Bu bakımdan; yapılan çalışmada farklı yörelerden toplanan 4 Türk, 1 İtalyan zeytinyağı örneğinin uçucu aroma profilleri elde edilerek nitelik b-ve nicelik yönünden farklılık gösterdikleri belirlenmiştir. Çalışma sırasında aroma maddeleri yönünden zengin olduğu belirlenen Havran zeytinyağı örneğinde; etanol, aseton, 3-metil-1-pentanol, 3-metil-bütanol 2-4, dimetil-pentanal, 3-metil-1-pentanol, n-oktan 2-hekzenal, hekzan-1-ol, 3-oktanon, 2-oktanon, hekzenyl-asetat, linalol, 2-nonanon, nonan,-1-al'ın bulunduğu gaz kromatografisi-kütle spektrometresi ile belirlenmiştir. Yemeklik özelliklerini yitiren zeytinyağlarının rafinasyonu sırasında tad, koku, renk maddeleri ile stabiliteyi artıran bir çok bileşiğin elimine edildiği bilinmektedir. Çalışmanın 2. bölümünde rafine zeytinyağına doğal kaynaklardan yararlanarak (zeytin yaprağı ve çiçeği) tad, koku ve stabilite yönünden üstün nitelik kazandırılması amaçlanmıştır. Bu maksatla zeytin yaprağı ve çiçeği rafine zeytinyağıyla ekstre edilerek yağın tad, koku ve stabilite ile diğer kalite özellikleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Daha zeytin yaprağından çeşitli çözgenlerle elde edilen ekstralar rafine yağa ilave edilerek yağın tad, koku, stabilite ve diğer kalite özelliklerine etkileri saptanmıştır. Bulunan sonuçlar şöyledir: Zeytin yaprağı ve çiçeğinin rafine zeytinyağı tad ve kokusu üzerine olumlu etki yaptıkları belirlenmiştir.Zeytin yaprak ve çiçeğinin rafine yağla ekrtre edilmesi örneklerin stabiliteleri rafine yağa göre 10 dakika ile 3 saat 50 dk. arasında azalma göstermiştir. Rafine zeytinyağı denemeye başlarken %0,18 olan serbest yağ asitleri niceliği 235 gün bekleme sonunda %025'e, aynı süre ve şartlarda bekletilen zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerde; %0.21-%0.22 zeytin çiçeği ekstraktı içeren örneklerde ise; %0.24-%0.34'e yükselmiştir. Başlangıçta 6.33 meg/kg olan rafine zeytinyağının peroksit değeri 235 gün sonra 12.03 meg/kg'a yükselirken zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerde aynı süre sonunda 12.25 meg/kg-14.87 meg/kg'a yükselmiş zeytin çiçeği ekstraktı içeren örneklerde ise 2.12-5.92 meg/kg'a düşmüştür.Zeytin yaprak ve çiçeği ekstraktı içeren rafine zeytinyağının 235 gün bekletilmesi sırasında 232 nm ve 270 nm dalga boylarında gösterdiği soğurmalarda genellikle artış görülmüştür. Rafine zeytinyağıyla zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerin 235 gün bekletilmesi sırasında doymuş, doymamış ve toplam karbonil bileşikleri niceliklerinde düzenli olmayan değişmeler görülmüş, zeytin çiçeği ekstraktı içeren örneklerin 235 gün bekletilmesi sırasında ise rafine zeytinyağına göre karbonil bileşikleri niceliğinde azalma olduğu belirlenmiştir. Rafine zeytinyağıyla zeytin yaprağı ve çiçeği ekstraktı içeren örneklerin 235 gün bekletilmeleri sırasında ΔE değerleri 0.07-0.14 arasında değişme göstermiş R değerlerinde ise düzenli olmamakla beraber azalma olduğu görülür. Zeytin yaprağının çeşitli çözgenlerle elde edilen ekstrakların rafine zeytin yağının tad, koku ve stabilitesi üzerine etkileri; hekzan, dietil eter ve %90 lık etanolle elde edilen zeytin yaprağı ekstraklarının rafine zeytinyağının tad, kokusu üzerine olumlu etkileri belirlenmiştir. Rafine yağın stabilitesi üzerine en olumlu etkiyi dietil eter ile elde edilen zeytin yaprağı ekstraktları göstermiştir. Rafine yağa %0.25 konsantrasyonunda ilave edilen zeytin yaprağı ekstraktı stabilite değerini 41 saat 40 dakikaya yükseltmiştir. Diğer çözgenlerle elde edilen ekstrakların da rafine yağın stabilite değerini ölçüde arttırdıkları görülmüştür. Dietil eter ile elde edilen zeytin yaprağı ekstraktı ile zeytin çiçeği ekstraktı içeren rafine zeytinyağı 205 gün bekletilmesi sırasında kalite ile ilgili özelliklerinde oluşan değişmeler şöyledir: Denemeye başlarken %.0.14 olan rafine yağın serbest yağ asitleri niceliği 205 gün sonunda %0.18 e yükselmiştir. Zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerin aynı süre sonunda serbest yağ asitleri miktarı ise %0.21 değerine, yaprak ekstraktı ile birlikte zeytin çiçeği ekstrakı da içeren örnekler ise önemli sayılabilecek artış göstererek %0,52-%95 e yükselmiştir.Rafine zeytinyağının denemeye başlarken 4,26 mg/kg olan peroksit değeri 205 gün sonra 10,02 meg/kg, zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerde aynı sürede 6,96-10,63 meg/kg, yaprak ekstraktı içeren örneklerde ise 6,08-6,43 meg/kg a yükseldikleri görülmüştür. Rafine zeytinyağı ile zeytin yaprağı ve çiçeği ekstraktı içeren örneklerin 232 nm ve 270 nm deki soğurma değerlerinde genellikle artış olmuştur. Yaprak ve çiçek ekstraktı içeren tüm örneklerin doymuş, doymamış karbonil bileşikleri niceliğinde genellikle artış vardır. Rafine yağ ile yaprak ve çiçek ekstraktı içeren örneklerin ΔE değerleri 0,05-014 arasında değişme göstermiş R değerlerinde ise önemli değişme olmamıştır. Sonuç olarak dietil eter ile elde edilen yaprak ekstraktının rafine yağa tad, koku ve stabilitesi üzerine önemli sayılabilecek olumlu etkilileri saptanmıştır

Incorporating features of distribution and progression for automatic Makam classification

Comunicació presentada al 2nd CompMusic Workshop, celebrat els dies 12 i 13 de juliol de 2012 a Istanbul (Turquia), organitzat per CompMusic.Automatic classification of makams from symbolic data is a rarely studied topic. In this paper, first a review of an n-gram based approach is presented using various representations of the symbolic data. While a high degree of precision can be obtained, confusion happens mainly for makams using (almost) the same scale and pitch hierarchy but differ in overall melodic progression, seyir. To further improve the system, first n-gram based classification is tested for various sections of the piece to take into account a feature of the seyir that melodic progression starts in a certain region of the scale. In a second test, a hierarchical classification structure is designed which uses n-grams and seyir features in different levels to further improve the system.This work was funded in part by the European Research Council under the European Union’s Seventh Framework Programme (FP7/2007-2013) / ERC grant agreement 267583 (CompMusic) and in part by TÜBİTAK ARDEB grant no:3501-109E196. All staff notation representations used in this paper is taken from Mus2okur software, a digital encyclopedia for Turkish music (http://www.musiki.org/)

Incorporating features of distribution and progression for automatic Makam classification

Comunicació presentada al 2nd CompMusic Workshop, celebrat els dies 12 i 13 de juliol de 2012 a Istanbul (Turquia), organitzat per CompMusic.Automatic classification of makams from symbolic data is a rarely studied topic. In this paper, first a review of an n-gram based approach is presented using various representations of the symbolic data. While a high degree of precision can be obtained, confusion happens mainly for makams using (almost) the same scale and pitch hierarchy but differ in overall melodic progression, seyir. To further improve the system, first n-gram based classification is tested for various sections of the piece to take into account a feature of the seyir that melodic progression starts in a certain region of the scale. In a second test, a hierarchical classification structure is designed which uses n-grams and seyir features in different levels to further improve the system.This work was funded in part by the European Research Council under the European Union’s Seventh Framework Programme (FP7/2007-2013) / ERC grant agreement 267583 (CompMusic) and in part by TÜBİTAK ARDEB grant no:3501-109E196. All staff notation representations used in this paper is taken from Mus2okur software, a digital encyclopedia for Turkish music (http://www.musiki.org/)

Usul and Makam driven automatic melodic segmentation for Turkish music

Automatic melodic segmentation is a topic studied extensively, aiming at developing systems that perform grouping of musical events. Here, we consider the problem of automatic segmentation via supervised learning from a dataset containing segmentation labels of an expert. We present a statistical classification-based segmentation system developed specifically for Turkish makam music. The proposed system uses two novel features, a makam-based and an usul-based feature, together with features commonly used in literature. The makam-based feature is defined as the probability of a note to appear at the phrase boundary, computed from the distributions of boundaries with respect to the piece’s makam pitches. Likewise, the usul-based feature is computed from the distributions of boundaries with respect to beats in the rhythmic cycle, usul of the piece. Several experimental setups using different feature groups are designed to test the contribution of the proposed features on three datasets. The results show that the new features carry complementary information to existing features in the literature within the Turkish makam music segmentation context and that the inclusion of new features resulted in statistically significant performance improvement.Scientific and Technological Research Council of Turkey (112E162

Seasonal variation in amino acid and phenolic compound profiles of three Turkish white wine grapes

Changes in amino acids and phenolic compounds in Emir, Narince, and Sultaniye grapes were monitored by high-performance liquid chromatography for two consecutive seasons. Seasonal and varietal variations in amino acid content were observed among the cultivars. Arginine, histidine, and alanine were the most prominent amino acids in all 3 cultivars in both years, with arginine being the highest found in the Sultaniye cultivar, varying between 910 and 955 mg/L. The phenolic contents also showed seasonal and varietal variations. Of the phenolic compounds identified, catechin was the most abundant in all three cultivars, with the highest found in Narince ranging between 106 and 109 mg/kg. Procyanidin B1 and gallic acid were the second most prominent.Changes in amino acids and phenolic compounds in Emir, Narince, and Sultaniye grapes were monitored by high-performance liquid chromatography for two consecutive seasons. Seasonal and varietal variations in amino acid content were observed among the cultivars. Arginine, histidine, and alanine were the most prominent amino acids in all 3 cultivars in both years, with arginine being the highest found in the Sultaniye cultivar, varying between 910 and 955 mg/L. The phenolic contents also showed seasonal and varietal variations. Of the phenolic compounds identified, catechin was the most abundant in all three cultivars, with the highest found in Narince ranging between 106 and 109 mg/kg. Procyanidin B1 and gallic acid were the second most prominent