The role of the architectural heritage in the process of creating the image of contemporary Polish cities. Its perception and evaluation

Architectural and urban heritage, can form and support the competitiveness of the town, opening up extra chances for employment, investment and social life - on a higher level than the concurrence does. But to achieve such a stage the local community must be conscious of the wealth of cultural heritage it has in the environment, people must be taught to recognize, to asses, to appreciate and – finally – to protect historical monuments and their details. In any conditions of rapid urbanization, social pressure can save many valuable architectural objects and complexes. Education and promotion of architectural heritage could improve these processes. The scope of the paper is to present how the city inhabitants understand the meaning of the selected historical urban and architectural structures, details, their expectations about the forms of information and the promotion of the historical heritage. I will also present the method of checking the knowledge of architectural heritage and the level of identity the city inhabitants have about the historical place. The study was included in the public space in the center of silesian cities within the limits set by the observation, according to the criterion of historical and aesthetic values in a given area's monuments. The criterion where the intensity of retail and service functions and the administration

Wpływ terapii dyskursywnej na rozwój kreatywności językowej w komunikacji osób z autyzmem

Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00

Migotanie przedsionków z szybką czynnością komór w czasie przełomu tarczycowego

We present the case of an unconscious 81 year-old woman admitted to the Emergency Department with fever and significant tachycardia up to 210 bpm. The patient was referred by the general physician to the neurology department with suspected stroke. Atrial fibrillation (AF) with rapid ventricular rate was found. The causes of significant tachycardia, in this case, were complex and associated with dehydration, fever, infection and thyroid storm. It could be assumed that the deterioration of the patient’s general condition and a decreased fluid intake had caused hypertonic dehydration which could have led to further acceleration of the heart rhythm and loss of consciousness.  Thyroid function tests are indicated in all cases of paroxysmal AF. In the presented case, the suspicion of thyroid storm was based on the results of analysis and it was confirmed later by the results of free traction of thyroid hormones’ levels. The very fast ventricular rate was related to metabolic disorders and the influence of thyroid hormones on the electrophysiological properties of the atrioventricular junction. In order to stabilise the condition of the patient, passive oxygen therapy, an antipyretic drug, the correction of water and electrolyte disturbances, and digoxin were administered. This treatment improved the patient’s general condition and state of consciousness, resulting in slowing heart rate and respiratory rate. W pracy przedstawiono przypadek nieprzytomnej 81-letniej kobiety przywiezionej na szpitalny oddział ratunkowy z gorączką i znaczną tachykardią do 210/min skierowanej przez lekarza rodzinnego na neurologię z podejrzeniem udaru mózgu. W zapisie elektrokardiograficznym stwierdzono migotanie przedsionków (AF) z szybką czynnością komór. Przyczyny wystąpienia znacznej tachykardii w tym przypadku były złożone i związane z odwodnieniem, gorączką, infekcją oraz przełomem tarczycowym. Pogorszenie stanu pacjentki i zmniejszone przyjmowanie płynów prowadziło do odwodnienia hipertonicznego, co mogło prowadzić do dalszego przyspieszenia rytmu serca i utraty przytomności.  Badanie czynności tarczycy jest wskazane u wszystkich pacjentów z napadowym AF. W prezentowanym przypadku pozwoliło ono podejrzewać przełom tarczycowy, potwierdzony następnie w badaniu stężeń wolnych frakcji hormonów tarczycy. Bardzo szybka częstość komór w tym wypadku wiązała się z zaburzeniami metabolicznymi oraz wpływem hormonów tarczycy na właściwości elektrofizjologiczne łącza przedsionkowo-komorowego. W celu wstępnej stabilizacji stanu pacjentki zastosowano nawadnianie, tlenoterapię bierną, podano lek przeciwgorączkowy, uzupełniano niedobór elektrolitów i podano digoksynę, co pozwoliło na poprawę stanu ogólnego pacjentki i jej stanu świadomości, zwolnienie czynności serca i częstotliwości oddychania.

Granulomatosis with polyangiitis (Wegener’s granulomatosis) with hard palate and bronchial perforations treated with rituximab — a case report

We present a case of a 57-year-old woman suffering from granulomatosis with polyangiitis (GPA), who in the seventh months of immunosuppressive treatment (cyclophosphamide) progressed with new pulmonary changes and perforations of the hard palate and bronchi. Rituximab was introduced resulting in B-cell depletion and disappearance of anti-PR3 antibody. Palatal holes have substantially diminished and all bronchial perforations disappeared, covered by fibrous tissue. In the fourth month after rituximab administration, large scarring obstruction of the right main bronchus with upper and middle lobes atelectasis emerged. Because of increasing dyspnoea, stenotic bronchus was re-opened by bronchoscopy. Intervention was complicated by bilateral pneumothorax and later, on the seventh day, by fatal pulmonary bleeding. To our knowledge, this is the first report of GPA refractory to cyclophosphamide complicated by palatal and bronchial perforations.Przedstawiamy przypadek 57-letniej pacjentki z ziarniniakowatością z zapaleniem naczyń (GPA), u której pomimo trwającej siedem miesięcy terapii immunosupresyjnej (cyklofosfamidem) doszło do progresji choroby podstawowej. Z uwagi na to, że u chorej stwierdzono nowe zmiany w płucach oraz perforacje oskrzeli i podniebienia twardego, włączono rituximab, co doprowadziło do zmniejszenia ilości limfocytów B we krwi obwodowej oraz do zaniknięcia przeciwciał anty-PR3. Perforacje podniebienia uległy znacznemu zmniejszeniu, natomiast perforacje oskrzeli zanikły i zostały pokryte przez tkankę włóknistą. Po czterech miesiącach od rozpoczęcia leczenia rituximabem uwidoczniono niedodmę płatów górnego i środkowego prawego wynikającą z niedrożności oskrzela głównego prawego (wtórnie do procesu bliznowacenia). Z uwagi na narastającą niewydolność oddechową wykonano zabieg poszerzenia oskrzela, powikłany obustronną odmą, a następnie, siódmego dnia po zabiegu, doszło do krwawienia dooskrzelowego zakończonego zgonem chorej. Według naszej wiedzy przedstawiony przypadek jest pierwszym opublikowanym opisem pacjenta z ziarniniakowatością z zapaleniem naczyń oporną na cyklofosfamid, która została powikłana perforacjami oskrzeli i podniebienia.

T-cell prolymphocytic leukemia

T-cell prolymphocytic leukemia (T-PLL) is a rare mature T-cell lymphoma. The diagnosis of T-PLL is made based on the criteria proposed in 2019 by the T-PLL International Study Group (TPLL-ISG). T-PLL may be diagnosed in an ‘active’ or an ‘inactive’ form. While T-PLL is most often characterized by an aggressive clinical course, approximately 20–30% of patients may have a stable or slowly progressive disease in the initial period. Only the active form requires treatment. The treatment initiation criteria were defined in the consensus proposed by the TPLL-ISG. Data on the effectiveness of various therapeutic approaches comes from small, non-randomized studies. No drug is approved for the treatment of T-PLL. The standard of care in the first line of treatment is intravenous alemtuzumab. Consolidation therapy in eligible patients consists of allogeneic hematopoietic stem cell transplantation, preferably after TBI-based conditioning. In the remaining patients, neither maintenance nor consolidation treatment is recommended. There is no standard therapy for the relapse, although, based on genome studies, many drugs may be potentially effective, including histone deacetylase inhibitors and BCL2 inhibitors

Granulomatosis with polyangiitis (Wegener's granulomatosis) with hard palate and bronchial perforations treated with rituximab : a case report

We present a case of a 57-year-old woman suffering from granulomatosis with polyangiitis (GPA), who in the seventh months of immunosuppressive treatment (cyclophosphamide) progressed with new pulmonary changes and perforations of the hard palate and bronchi. Rituximab was introduced resulting in B-cell depletion and disappearance of anti-PR3 antibody. Palatal holes have substantially diminished and all bronchial perforations disappeared, covered by fibrous tissue. In the fourth month after rituximab administration, large scarring obstruction of the right main bronchus with upper and middle lobes atelectasis emerged. Because of increasing dyspnoea, stenotic bronchus was re-opened by bronchoscopy. Intervention was complicated by bilateral pneumothorax and later, on the seventh day, by fatal pulmonary bleeding. To our knowledge, this is the first report of GPA refractory to cyclophosphamide complicated by palatal and bronchial perforations

Małopłytkowość indukowana protaminą — nowy problem czy inny typ małopłytkowości poheparynowej?

Protamine is widely used to neutralize the anticoagulant effects of unfractionated heparin, particularly after cardiac surgery. Recent reports suggest that some patients undergoing cardiopulmonary bypass exposed to heparin and protamine may develop thrombocytopenia. Multimolecular protamine-heparin complexes lead to immunization and production of immunoglobulin G class antibodies that may activate platelets through FcγIIa receptors. Some patients injected with protamine during cardiopulmonary bypass have increased the risk of early thromboembolic events due to the presence of these antibodies in the blood. In the present review, we will focus on studies investigating the mechanism of platelet activation by anti-protamine-heparin antibodies. We will compare antibodies that are associated with immune heparin-induced thrombocytopenia. In addition, we will describe the clinical consequences of protamine-induced thrombocytopenia, risk factors and general guidelines for management of thromboembolic complications in the post-cardiac surgery patients.Protamina jest powszechnie stosowanym środkiem odwracającym antykoagulacyjne działanie heparyny niefrakcjonowanej, szczególnie po zabiegach kardiochirurgicznych. Najnowsze badania wskazują, że część pacjentów poddanych zabiegowi krążenia pozaustrojowego jest narażona na trombocytopenię w trakcie ekspozycji na heparynę. Wielkocząsteczkowe kompleksy protaminy i heparyny wywołują immunizację i produkcję immunoglobulin G, które aktywują płytki krwi za pośrednictwem receptora FcγIIa. Podczas krążenia pozaustrojowego infuzja protaminy u niektórych pacjentów zwiększa ryzyko wczesnych powikłań zakrzepowych, spowodowanych obecnością tych przeciwciał we krwi. W niniejszym przeglądzie skupiono się na pracach, w których przebadano mechanizm aktywacji płytek krwi przez anty-protaminowo-heparynowe przeciwciała. Porównano je z przeciwciałami wywołującymi immunologiczną małopłytkowość poheparynową. Ponadto opisano kliniczne konsekwencje trombocytopenii indukowanej protaminą, czynniki ryzyka i ogólne wytyczne dotyczące terapii powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów kardiochirurgicznych