Characteristics of the Market Value of Undeveloped Land in Health Resort Municipality of Kolobrzeg

The article presents a statistical analysis of selected properties of undeveloped real estate market in the municipality of Kolobrzeg. The municipality of Kolobrzeg is located in the West Pomeranian Vivodeship in the north-western part of Poland. Municipality of Kolobrzeg is mainly a health resort region utilising natural resources. The study has been conducted within the administrative boundaries of the municipality of Kolobrzeg between 2008-2014. The results of the study were examined using the multiple regression analysis method. The following attributes of the real estates were taken into consideration when conducting the aforementioned analysis: the price, size, location and environmental conditions.The analysis presented in this article is just a portion of a larger scale research conducted by the authors which will further be expanded upon

The effect of weight loss on serum concentrations of nitric oxide, TNF-alfa and soluble TNF-alfa receptors

Wstęp: Celem prezentowanej pracy była ocena wpływu obniżenia masy ciała na stężenie w surowicy tlenku azotu (NO, nitric oxide) i czynnika martwicy nowotworów &#945; (TNF-&#945;, tumor necrosis factor &#945;) oraz zbadanie czy istnieje związek między aktywnością układu TNF &#945; stężeniem w surowicy NO po zmniejszeniu masy ciała. Materiał i metody: Badaną grupę stanowiły 43 otyłe kobiety (wiek 41,8 &plusmn; 11,9 lat, masa ciała 95,2 &plusmn; 15,0 kg, wskaźnik masy ciała [BMI, body mass index] 36,5 &plusmn; 4,6 kg/m2). Badane poddano 3-miesięcznej kompleksowej grupowej kuracji odchudzającej. Zalecono im dietę 1000-1200 kcal i regularną aktywność fizyczną. Nie stosowano leczenia farmakologicznego. Przed kuracją i po kuracji oznaczono stężenie w surowicy metabolitów tlenku azotu, TNF-&#945; i jego rozpuszczalnych receptorów (sTNFR1, sTNFR2) za pomocą metody Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay (ELISA), insuliny przy użyciu metody radioimmunologicznej (RIA, Radioimmunoassay), a stężenie glukozy, cholesterolu, cholesterolu frakcji HDL i triglicerydów - metodą enzymatyczną. Skład ciała oceniono za pomocą metody bioimpedancji przy użyciu aparatu Bodystat. Wyniki: Średni ubytek masy ciała wynosił 8,3 &plusmn; 4,3 kg. Po obniżeniu masy ciała stężenie w surowicy TNF-&#945; obniżyło się istotnie (p < 0,000), a obu receptorów sTNFR1 i sTNFR2 istotnie się podwyższyło (p < 0,000). Nie obserwowano natomiast zmian stężenia NO po zmniejszeniu masy ciała. Przeprowadzono analizę regresji wieloczynnikowej ze zmiennymi zależnymi, takimi jak &#916;TNF-&#945;, &#916;sTNFR1, &#916;sTNFR2 i &#916;NO. Zaobserwowano istotne korelacje między &#916;NO a wyjściowym stężeniem w surowicy TNF-&#945;, sTNFR1 i sTNFR2. Wnioski: Po obniżeniu masy ciała zaobserwowano zmniejszenie stężenia w surowicy TNF-&#945; i wzrost stężenia obu receptorów TNF, nie stwierdziliśmy, natomiast zmian stężenia w surowicy NO. Wydaje się, że zmiany aktywności układu TNF mogą być mechanizmem kontrregulacyjnym, który hamuje dalszą redukcję masy ciała. Związku między zmianami aktywności układu TNF &#945; stężeniem w surowicy NO po redukcji masy ciała nie wykazano.Introduction: The aims of the present study were to evaluate the effect of weight-loss treatment on serum concentrations of NO and TNF-&#945; and to examine whether there is an association between TNF-system activity and serum concentrations of NO after weight loss. Material and methods: The study group involved 43 obese women (aged 41.8 &plusmn; 11.9 years, weight 95.2 &plusmn; 15.0 kg, BMI 36.5 &plusmn; 4.6 kg/m2). The women were subjected to threemonth complex weight-loss treatment. Patients were advised to keep to a 1000-1200 kcal diet and to exercise regularly. Pharmacological treatment was not administered. Serum concentrations of nitric oxide metabolites, TNF-&#945; and its soluble receptors (sTNFR1, sTNFR2) were measured by ELISA kits; insulin was measured by RIA and glucose, cholesterol, HDL cholesterol and triglicerydes by an enzymatic procedure before and after weight loss. Body composition was determined by impedance analysis using Bodystat. Results: The mean weight loss during treatment was 8.3 &plusmn; 4.3 kg. The serum concentrations of TNF-&#945; decreased significantly (p < 0.000) and both receptors sTNFR1 and sTNFR2 increased significantly (p < 0.000) after weight loss. No significant changes in serum concentrations of NO were observed after weight loss. A multiple regression analysis was performed using &#916;TNF-&#945;, &#916;sTNFR1, &#916;TNFR2 and &#916;NO as dependent variables. A significant correlation was observed between DNO and initial plasma concentrations of TNF-&#945;, sTNFR1 and sTNFR2. Conclusions: This study demonstrates a decrease in serum TNF-&#945; concentration as well as an increase in plasma concentration of both TNF receptors but does not show any change in serum concentrations of NO after weight-loss treatment in obese women. It seems that changes in TNF-system activity may be a counter-regulating mechanism, which inhibits further body mass loss. We did not observe any association between changes in TNF-system activity and serum concentrations of NO after weight loss

The effect of weight loss on serum concentrations of FAS and tumour necrosis factor alpha in obese women

Wstęp: Proces apoptozy może wpływać zarówno na masę, jak i na rozmieszczenie tkanki tłuszczowej. Nadrodzina receptorów dla czynnika martwicy nowotworów (TNF, tumour necrosis factor) stymuluje apoptozę. Celem pracy była ocena stężeń TNF-&#945;, rozpuszczalnych form receptorów dla TNF oraz FAS w surowicy otyłych kobiet oraz ich zmiany po zmniejszeniu masy ciała. Materiał i metody: Grupę 23 otyłych kobiet bez chorób towarzyszących (średni wiek 36,6 &#177; 10,9 lat) poddano 3-miesięcznej kuracji odchudzającej składającej się z diety 1000 kcal oraz aktywności fizycznej. Grupę kontrolną stanowiło 17 zdrowych kobiet z prawidłową masą ciała (średnia wieku 40,3 &#177; 5,5 roku). Próbkę krwi pobierano na czczo w godzinach porannych. Stężenia TNF-&#945;, receptorów dla TNF oraz FAS oznaczono metodą ELISA. Stężenie insuliny oznaczono przy użyciu metody RIA. Stężenia glukozy, cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji HDL oraz triglicerydów oznaczono metodą enzymatyczną. Wyniki: Średnie zmniejszenie masy ciała w trakcie 3-miesięcznej kuracji odchudzającej wyniosło 11,4 &#177; 3,1 kg. Stężenie TNF-&#945; uległo obniżeniu (7,3 &#177; 3,0 vs. 5,4 &#177; 1,6 pg/ml; p < 0,005), stężenie sTNFRs uległo podwyższeniu (odpowiednio: 1222,6 &#177; 211,8 vs. 1325,6 &#177; 261,6 pg/ml; p < 0,05 oraz 1881,5 &#177; 337,2 vs. 2057,4 &#177; 358,7 pg/ml; p < 0,05). Nie zaobserwowano zmian w stężeniu FAS po zmniejszeniu masy ciała. Wnioski: U otyłych kobiet zaobserwowano wyższe stężenie TNF-&#945; w osoczu w porównaniu z osobami z prawidłową masą ciała, nie zaobserwowano różnic w stężeniu FAS. Stężenie TNF uległo obniżeniu, a stężenie sTNFRs wzrosło po zmniejszeniu masy ciała. Redukcja masy ciała nie spowodowała zmian w stężeniu FAS. Endokrynol Pol 2008; 59 (1): 18-22Introduction: Apoptosis can influence both adipose tissue mass and its distribution. The suprafamily of tumour necrosis factor (TNF) receptors stimulate apoptosis. The aim of the study was to assess serum concentrations of tumour necrosis factor alpha (TNF-&#945;), TNF soluble receptors (sTNFRs) and FAS in obese subjects and to examine the changes in these parameters after weight loss. Material and methods: The study group consisted of 23 obese women without additional disease aged 36.6 &#177; 10.9 years. These were examined before and after three-month weight reduction treatment consisting of a diet of 1000 kcal/day and physical exercise. The control group comprised 17 lean healthy women aged 40.3 &#177; 5.5 years. Blood samples were taken in the morning after an overnight fast. Serum concentrations of TNF-&#945;, sTNFRs and FAS were measured by enzyme linked immunosorbent assay (ELISA). Serum concentrations of insulin were measured by RIA. Serum concentrations of glucose, total cholesterol, HDL cholesterol and triglycerides were measured by an enzymatic procedure. Results: The mean weight loss over the three-month treatment was 11.4 &#177; 3.1 kg. Following weight loss, serum TNF-&#945; concentrations decreased significantly (7.3 &#177; 3.0 vs. 5.4 &#177; 1.6 pg/ml; p < 0.005) and concentrations of sTNFRs increased significantly (1222.6 &#177; 211.8 vs. 1325.6 &#177; 261.6 pg/ml; p < 0.05 and 1881.5 &#177; 337.2 vs. 2057.4 &#177; 358.7 pg/ml; p < 0.05 respectively). However, no changes in serum concentrations of FAS were observed after weight loss. Conclusion: We observed increased serum concentrations of TNF-&#945; but not of FAS in obese women. The concentrations of TNF decreased and those of sTNFRs increased after weight loss. However, the weight reduction therapy did not change serum concentrations of FAS. Pol J Endocrinol 2008; 59 (1): 18-2

Effect of Sunny and Half-shaded Sites on the Growth of Plants and Anthocyanin Pigments Content in Leaves of Heuchera L. ‘Mysteria’ and ‘Peppermint Spice’ Cultivars

Two cultivars of Heuchera L. - ‘Mysteria’ and ‘Peppermint Spice’ were grown in a collection at a sunny site and a slightly shaded one. The access of sunlight was limited by shade nets, which were stretched on wooden scaffolding over the plants. The dynamics of growth of the plants in the sunny and half-shaded sites was assessed in the growth periods, in two consecutive years. After the second year, the content of anthocyanins in the leaves of different physiological maturity (young, mature and fully mature) was measured. Apart from August, during the whole growth period both cultivars formed more leaves during the first year of cultivation. Both the ‘Mysteria’ and ‘Peppermint Spice’ cultivars formed more leaves at the sunny site. The research showed that the highest content of anthocyanins in the Heuchera ‘Mysteria’ and ‘Peppermint Spice’ cultivars growing at the sunny and half-shaded sites was found in young leaves, whereas the lowest content was noted in fully mature leaves. The highest content of anthocyanins in both Heuchera cultivars was found at the initial growth period, i.e. between May and July, when the light intensity was the greatest, regardless of the place of cultivation. At the end of the growth period, the biosynthesis of anthocyanins decreased significantly. Anthocyanins accumulated in the vacuole are able to play a role as the screening pigments under intensive PAR and UV-B radiation

Stężenie w surowicy oreksyny i greliny w teście doustnego obciążenia glukozą u otyłych kobiet

Introduction: The aim of the present study was to examine the response of plasma orexin and ghrelin to the oral glucose tolerance test (OGTT) in obese women without additional disease. Material and methods: The study group comprised 15 obese women aged 30.4 &#177; 9.7 years of mean BMI 34.7 &#177; 3.8 kg/m2. The measurements were performed after an overnight fast and 30, 60 and 120 minutes after the oral administration of 75 grams of glucose. Serum concentrations of ghrelin and orexin A were measured by an enzyme - linked immunosorbent assay (ELISA) kit. Serum concentrations of insulin were measured by radioimmunoassay (RIA). Plasma glucose was determined by an enzymatic procedure. Body composition was determined by impedance analysis using Bodystat. Results: We observed no significant differences between serum concentrations of ghrelin and orexin during OGTT. No correlations were found between serum ghrelin and orexin concentrations and serum insulin and glucose concentrations in any of the measurements. Conclusion: Oral glucose administration did not change serum concentrations of ghrelin and orexin A in obese women without additional disease. (Pol J Endocrinol 2007; 58 (5): 422-425)Wstęp: Celem badania była ocena zmiany stężeń oreksyny i greliny w surowicy podczas testu doustnego obciążenia glukozą (OGTT, oral glucose tolerance test) u otyłych kobiet bez dodatkowych chorób towarzyszących. Materiał i metody: Badana grupa składała się z 15 otyłych kobiet w wieku 30,4 &#177; 9,7 lat ze średnim BMI wynoszącym 34,7 &#177; 3,8 kg/m2. Próbki krwi pobrano rano na czczo, a następnie po 30, 60 i 120 minutach po doustnym podaniu 75 gramów glukozy. Stężenie greliny i oreksyny A w surowicy oceniano metodą bioimpedancji (ELISA). Do pomiaru stężenia insuliny w surowicy wykorzystano metodę radioimmunologiczną (RIA). Stężenie glukozy w osoczu określono metodą enzymatyczną. Skład masy ciała określono, stosując analizę impedancji z użyciem aparatu Bodystat. Wyniki: Nie stwierdzono istotnych różnic między stężeniem greliny i oreksyny w surowicy podczas OGTT. Nie wykazano żadnych korelacji między stężeniem greliny i oreksyny w surowicy a stężeniem insuliny i glukozy. Wnioski: Doustne podanie glukozy nie spowodowało zmiany stężeń greliny i oreksyny A w osoczu u otyłych kobiet bez chorób towarzyszących. (Endokrynol Pol 2007; 58 (5): 422-425

The effect of weight reduction on plasma concentrations of ghrelin and insulin-like growth factor 1 in obese women

Wstęp: Celem pracy była ocena wpływu redukcji masy ciała na stężenie w osoczu otyłych kobiet greliny i insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1) oraz określenie czy występuje związek między ewentualnymi zmianami tych związków podczas redukcji masy ciała. Materiał i metody: Grupa badana składała się z 22 otyłych kobiet bez chorób towarzyszących (wiek 40,6 &#177; 12,9 lat; BMI 37,2 &#177; 4,6 kg/m2). Wszystkie badane uczestniczyły w 3-miesięcznej kompleksowej grupowej kuracji odchudzającej. Pomiarów dokonano przed i po redukcji masy ciała. Stężenie greliny i IGF-1 w osoczu oznaczono metodą immunoenzymatyczną (ELISA). Stężenie w surowicy insulin oznaczono metodą radioimmunologiczną (RIA). Skład ciała oceniono metodą bioimpedancji z użyciem aparatu Bodystat. Wyniki: Średnia redukcja masy ciała wynosiła 9,3 &#177; 4,1 kg (9,7 &#177; 4,3%). Stężenie greliny i IGF-1 w osoczu istotnie wzrosło (odpowiednio 63,5 &#177; 13,0 vs. 72,8 &#177; 15,1 pg/ml; p < 0,01; 126,9 &#177; 67,0 vs. 170,5 &#177; 83,3 ng/ml; p < 0,01), natomiast stężenie insulin obniżyło się istotnie (17,5 &#177; 8,5 vs. 14,8 &#177; 10,4 mIU/ml p < 0,05). Zaobserwowano istotne dodatnie korelacje między wzrostem stężenia greliny i obniżeniem się procentowej zawartości tłuszczu (r = 0,44, p = 0,03). Nie występowały korelacje między zmianami stężeń greliny a IGF-1 oraz między zmianami stężeń insulin a IGF-1. Wnioski: Redukcja masy ciała powoduje wzrost stężenia w osoczu greliny i IGF-1. Wydaje się jednak, że nie występuje związek między zmianami stężeń greliny i IGF-1 u otyłych kobiet.Introduction: The aim of the present study was to examine how weight loss treatment modulates plasma concentrations of ghrelin and insulin-like growth factor 1 (IGF-1) in obese women and to determine whether there is any association with possible changes in plasma concentrations of these hormones after weight loss. Material and methods: The study group consisted of 22 obese women without additional disease (age 40.6 &#177; 12.9 years; BMI 37.2 &#177; 4.6 kg/m2). All subjects participated in a 3-month weight reduction program. The measurements were performed at baseline and after weight loss. Plasma concentration of ghrelin and IGF-1 were measured by enzyme &#8211; linked immunosorbent assay (ELISA) kit. Serum concentrations of insulin were measured by radioimmunoassay (RIA). Body composition was determined by bioelectrical impedance analysis using a Bodystat analyser. Results: The mean weight loss was 9.3 &#177; 4.1 kg (9.7 &#177; 4.3%). Following weight loss, plasma ghrelin and IGF-1 concentrations increased significantly (63.5 &#177; 13.0 vs. 72.8 &#177; 15.1 pg/ml; p < 0.01; 126.9 &#177; 67.0 vs. 170.5 &#177; 83.3 ng/ml p < 0.01, respectively) and serum insulin concentrations decreased significantly (17.5 &#177; 8.5 vs. 14.8 &#177; 10.4 mIU/ml p< 0.05). We observed a significant positive correlation between the increase of ghrelin and decrease of body fat percentage after weight loss (r = 0.44, p = 0.03). There are no correlations between change of ghrelin and IGF-1concentrations and between changes of insulin and IGF 1 concentrations. Conclusion: Plasma concentrations of ghrelin and IGF-1 increased after weight loss. However, it seems there is no association between serum concentrations of ghrelin and IGF-1 in obese women

Wstęp

Wstęp do książki pt.: Człowiek a światy wirtualne

The effect of weight loss on inflammation in obese women with polycystic ovary syndrome

Wstęp: Celem prezentowanej pracy była ocena wpływu umiarkowanej redukcji masy ciała na stężenia czynnika martwicy nowotworu &#945; (TNF-&#945;, tumour necrosis factor &#945;) rozpuszczalnych receptorów dla TNF w osoczu otyłych kobiet z zespołem policystycznych jajników. Materiał i metody: Piętnaście otyłych kobiet (średnia wieku 28,5 &#177; 7,7 roku) z zespołem policystycznych jajników poddano kuracji odchudzającej składającej się z diety 1000 kcal oraz aktywności fizycznej. Oceniano stężenie czynnika martwicy nowotworów, rozpuszczalnych receptorów dla TNF oraz IL-6, insuliny, FSH, LH, DHEAS, androstendionu, całkowitego oraz wolnego testosteronu, kortyzolu, 17OH-progesteronu, estradiolu, SHBG, glukozy, cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji HDL oraz triglicerydów przed rozpoczęciem kuracji odchudzającej oraz po 10-procentowym zmniejszeniu masy ciała. Pacjentkom zalecono przestrzeganie diety 1000-1200 kcal z ograniczeniem spożycia węglowodanów prostych oraz tłuszczów zwierzęcych oraz regularną aktywność fizyczną (co najmniej 30 min, 3 razy w tygodniu). Skład ciała oznaczono przy użyciu metody bioimpedancji. Stężenia TNF-&#945;, receptorów dla TNF oraz IL-6 w surowicy oznaczono metodą ELISA. Stężenie insuliny, FSH, LH, DHEAS, androstendionu, całkowitego i wolnego testosteronu, kortyzolu, 17OH-progesteronu, estradiolu oraz SHBG oznaczono przy użyciu metody RIA. Stężenia glukozy, cholesterolu całkowitego, cholesterolu frakcji HDL oraz triglicerydów oznaczono metodą enzymatyczną. Wyniki: Nie zaobserwowano różnic w stężeniu TNF-&#945;, rozpuszczalnych receptorów dla TNFR oraz IL-6 przed rozpoczęciem kuracji oraz po redukcji masy ciała. Wnioski: Wydaje się, że umiarkowana redukcja masy ciała jest niewystarczająca do uzyskania zmniejszenia stężeń cytokin prozapalnych u otyłych kobiet z zespołem policystycznych jajników oraz do poprawy czynności jajników. Endokrynol Pol 2008; 59 (1): 13-17Introduction: The aim of the present study was to evaluate the effect of modest weight reduction on serum concentrations of tumour necrosis factor &#945; (TNF-&#945;), TNF soluble receptors (sTNFRs) and interleukin-6 (IL-6) in obese women with polycystic ovary syndrome (PCOS). Material and methods: The study group consisted of 15 obese women with PCOS (mean age 28.5 &#177; 7.7 years). Serum concentrations of TNF-&#945;, sTNFRs and IL-6, insulin, FSH, LH, DHEAS, androstendione, total and free testosterone, cortisol, 17OH-progesterone, oestradiol and sex hormone binding globulin (SHBG), glucose, total cholesterol, HDL cholesterol and triglycerides were measured before treatment and after 10% weight loss. All patients were advised to follow a 1000-1200 kcal diet with a limited intake of simple carbohydrate and animal fats and to exercise regularly (30 min, 3 times a week). Body composition was measured by bioimpedance. Serum concentrations of TNF-&#945;, sTNFRs and IL-6 were determined by enzyme linked immunosorbent assay (ELISA). Plasma insulin, FSH, LH, DHEAS, androstendione, total and free testosterone, cortisol, 17OH-progesterone, oestradiol and SHBG were measured by a commercial RIA. Blood glucose, total cholesterol, HDL cholesterol and triglycerides were measured by an enzymatic procedure. Results: We observed no differences in serum concentrations of TNF-&#945;, sTNFRs or IL-6 after treatment. Conclusions: It seems that more than a modest weight reduction is necessary to obtain a decrease in serum concentrations of proinflammatory cytokines and an improvement in ovarian function in obese women with polycystic ovary syndrome. Pol J Endocrinol 2008; 59 (1): 13-1

Post-harvest longevity of ×Heucherella L. leaves after the application of benzyladenine sprayed on maternal plants

Analyses were conducted on leaves of two ×Heucherella L. cultivars: ‘Solar Power’ and ‘Kimono’. Leaves were harvested at two dates: spring (2014-05-22) and summer (2014-07-26). Prior to each leaf harvest day, the maternal plants were sprayed with benzyladenine (BA) at a concentration of 100, 300 and 600 mg dm−3. After being cut, the leaves were placed in containers with distilled water. In the cultivar ‘Solar Power’, BA at a concentration of 100–600 mg dm−3 had an advantageous effect on post-harvest longevity of leaves harvested in summer, improving it by 31.7–98.3%, while in the cultivar ‘Kimono’ BA at the above-mentioned concentrations improved post-harvest longevity of leaves harvested both in spring and summer by almost 2 months. BA at a concentration of 100–600 mg dm−3 inhibited proteolysis in leaves of the tested ×Heucherella cultivars, except for leaves of the cultivars ‘Solar Power’ and ‘Kimono’ harvested in summer from plants sprayed with BA at a concentration of 100 mg dm−3. In these leaves, the protein level was comparable to that in the control leaves. In leaves treated with BA at a concentration of 100–600 mg dm−3, the content of saccharides was higher than in the control plants harvested in the spring and summer