EU-Russia Energy Dialogue: economic and political dimensions

Against the background of strong and long-standing energy interdependence between the European Union and Russia, the two partners agreed in 2000 to launch the Energy Dialogue, which was intended to intensify their cooperation and to eliminate related problems. The political and economic dimensions of the EU–Russia Energy Dialogue are presented and studied in this article. The aim is to analyse the scale of their impact on the basis of some important projects within this dialogue, taking into account the overall context. The results of conducted analysis demonstrate that while this comprehensive instrument for jointly creating the future of the two co-dependent partners should bring apparent improvements, its functionality is hindered by various economic and political factors. The latter, in particular, have had a significant impact, putting the Energy Dialogue on hold, not lastly with the outbreak of the Ukrainian crisis and growing bilateral and multilateral political tensions. Today, 20 years after the commissioning of this seemingly so fruitful platform of the Energy Dialogue, we are looking at a very disappointing intermediate assessment. Various problems of the Energy Dialogue hinder not only cooperation development based on trust, legal norms and understanding, but also existing and partly active projects, such as the Roadmap EU–Russia Energy Cooperation until 2050 and Nord Stream 2, which are being pushed into the uncertain future. However, in view of existing and possible further projects in the energy sector, it is necessary to create the functional dialogue format.W kontekście silnej i długotrwałej współzależności energetycznej między Unią Europejską a Rosją, obaj partnerzy uzgodnili w 2000 r. rozpoczęcie Dialogu Energetycznego, który miał na celu zacieśnienie współpracy, a jednocześnie wyeliminowanie powiązanych problemów. W niniejszym artykule przedstawiono i przeanalizowano wymiar polityczny i gospodarczy dialogu energetycznego UE–Rosja. Celem badania jest analiza skali ich wpływu na podstawie niektórych ważnych projektów, biorąc też pod uwagę ogólny kontekst omawianego dialogu. Przeprowadzona analiza wskazuje, że chociaż ten kompleksowy instrument wspólnego kształtowania przyszłości dwóch współzależnych partnerów powinien był przynieść wyraźną poprawę, jego funkcjonowanie jest utrudnione przez różne czynniki gospodarcze i polityczne. W szczególności te ostatnie miały znaczący wpływ, wstrzymując dialog energetyczny, a mianowicie, wybuch kryzysu na Ukrainie oraz rosnące dwustronne i wielostronne napięcia polityczne. Tak więc dzisiaj, 20 lat po uruchomieniu tej pozornie tak owocnej platformy dialogu energetycznego, widzimy bardzo rozczarowujące wyniki oceny pośredniej. Istniejące problemy dialogu energetycznego nie tylko przeszkadzają dalszemu rozwojowi współpracy opartej na zaufaniu, normach prawa i zrozumieniu, ale także istniejącym i już częściowo zrealizowanym projektom, takim jak Mapa drogowa współpracy energetycznej UE–Rosja do 2050 r. oraz Nord Stream 2, które są odkładane w niepewną przyszłość. Jednakże w świetle istniejących i ewentualnych dalszych projektów w sektorze energetycznym konieczne jest znalezienie i wykreowanie funkcjonalnego formatu dialogu