Dekapodni rakovi u zaljevu Argolikos (istočni dio Sredozemnog mora, središnji dio Egejskog mora)

The study presents the biomass, the abundance and the depth distribution of the decapod crustaceans in Argolikos Gulf (Central Aegean Sea) from data collected in trawl surveys carried out throughout 2008. This work is the first systematic work in this important Greek area and will support the knowledge for understanding the decapods stocks’ fishery in the above area. A total of 28 species of decapod crustaceans was identified from a total of 42 hauls made in three depth zones (50-100 m, 100-200 m, 500-600 m). Among decapods recorded were 6 Dendrobranchiata (5 Penaeoidea, 1 Sergestoidea), 22 Pleocyemata (9 Brachyura, 8 Caridea, 2 Anomura, 1 Palinurid, 1 Astacideum, 1 Stenopodidea). The most abundant commercial species found in both shallower depth zones (50-100 m, 100-200 m ) was Parapenaeus longirostris while in the deepest one (500-600 m) Aristaeomorpha foliacea was the most numerous. Some new depth distribution records for the Eastern Mediterranean were obtained for some few species.U ovom radu su prikazani biomasa, abundancija i dubinska raspodjela dekapodnih rakova u Argolikos zaljevu (središnji dio Egejskog mora) dobiveni iz podataka prikupljenih povlačnim alatima tijekom 2008. godine. Ovaj rad je prvi sustavni rad, iz ovog važnog grčkog područja, koji donosi saznanja za bolje razumijevanje dekapodnih zaliha. Ustanovljeno je 28 vrsta dekapodnih rakova tijekom 42 koćarska potega na tri dubine (50-100 m, 100-200 m, 500-600 m). Zabilježene su slijedeće vrste dekapodnih rakova: 6 Dendrobranchiata (5 Penaeoidea, 1 Sergestoidea), 22 Pleocyemata (9 Brachyura, 8 Caridea, 2 Anomura, 1 Palinurid, 1 stacideum, 1 Stenopodidea). Najbrojnija komercijalna vrsta koja je pronađena u obje pliće zone (50-100 m, 100-200 m) je P. longirostris, dok je u najdubljoj zoni (500-600 m) bio najbrojniji A. foliacea. Tijekom istraživanja u istočnom Sredozemnom moru su ustanovljeni novi nalazi o raspodjeli nekih vrsta prema dubini

The MINOUWApp: a web-based tool in support of by-catch and discards management

Current fishing practices often do not allow adequate selection of species or sizes of fish, resulting in unwanted catches, subsequently discarded, with the consequent negative effects on both marine communities and fisheries profitability. The cross-analysis of density patches of potential unwanted catches and distribution of fishing effort can support the identification of spatial-temporal hot-spots in which the fishing pressure should be reduced to limit the amount of discards. The MinouwApp represents a technological and methodological framework to bring different, and structurally complex, sources of georeferenced data together into a simple visual interface aiming to interactively explore temporal ranges and areas of interest. The objective is to improve the understanding of fisheries dynamics, including discards, thus contributing to the implementation of discard management plans in a context of participative, ecosystem-based fisheries management strategies.CRUI-CARE Agreement; European Commission's Horizon 2020 Research and Innovation Programme 634495info:eu-repo/semantics/publishedVersio

Distribución espacial a gran escala de la megafauna de aguas profundas en fondos arrastrables del Mediterráneo

The large-scale distribution pattern of megafauna communities along the Mediterranean middle slope was explored. The study was conducted between 500 and 800 m depth where deep-water fishery occurs. Although community studies carried out deeper than 500 m are partly available for some geographic areas, few large-scale comparative studies have been carried out. Within the framework of the MEDITS survey programme, we compared the megafauna community structure in ten geographical sub-areas (GSAs) along the Mediterranean coasts. Additionally, the spatial distribution of fishing was analysed using vessel monitoring by satellite information. Overall, the community showed a significant difference between sub-areas, with a decreasing eastward pattern in abundance and biomass. Longitude was the main factor explaining variation among sub-areas (by generalized additive models). However, we found a region which did not follow the general pattern. GSA 6 (northern Spain) showed significantly lower abundance and a different composition structure to the adjacent areas. The decrease in community descriptors (i.e. abundance and biomass) in this area is probably a symptom of population changes induced by intense fishery exploitation. Overall, a combination of environmental variables and human-induced impacts appears to influence the bentho-pelagic communities along the slope areas of the Mediterranean.En este estudio se describe la estructura y patrones de distribución de la comunidad de megafauna que habita en el margen continental medio a lo largo del Mediterráneo. El estudio se realizó entre los 500 y 800 m, coincidiendo espacialmente con las pesquerías de profundidad. A pesar de que se conoce parcialmente la estructura de las comunidades que habitan por debajo de 500 m, existe la necesidad de estudiar estas comunidades a una escala espacial más amplia. Dentro del marco del proyecto internacional MEDITS, se comparó la estructura de las comunidades en diez sub-áreas geográficas (GSAs) a lo largo de las costas mediterráneas. Además se analizó la distribución espacial del esfuerzo pesquero utilizando la información de los datos de seguimiento de buques. En general los resultados mostraron diferencias significativas entre subáreas mostrando un patrón decreciente en los valores de biomasa hacia el este, siendo la longitud el principal factor explicativo del modelo de distribución (GAMs). Sin embargo, encontramos una subárea que no seguía el patrón general, la GSA6 (norte de España). La GSA6 mostró una biomasa y estructura de la comunidad diferente a las áreas adyacentes. La disminución de la biomasa en esta área parece ser un síntoma de los cambios poblaciones causados por la elevada intensidad de pesca en la zona. Los resultados sugieren que la distribución y estructura de las comunidades bento-pelágicas parecen estar moduladas por la combinación de las variables ambientales y los impactos producidos por la actividad humana

Estabilidad de las relaciones entre las agrupaciones de peces demersales y los factores ambientales-actividad pesquera a gran escala espacio-temporal en el norte del mar Mediterráneo

Trawling pressure and environmental changes may affect the composition of fish assemblages. Our knowledge on large spatio-temporal patterns of demersal fish composition remains incomplete for the Mediterranean Sea. We investigated (1) the spatio-temporal stability of demersal assemblages, (2) the relationships between these assemblages and potential structuring factors (trawling pressure and environmental conditions) in order to assess the dynamic of the assemblage structure at the scale of the northern Mediterranean Sea. We analysed a dataset of 18062 hauls from 10 to 800 m depth performed annually during the last two decades across 17 Geographical Sub-Areas (GSAs) (MEDITS program). A multi-table analysis (STATICO-CoA) evidenced a strong inter-GSAs stability in the organization of assemblages, with specificities for some GSAs. The most stable structuring factors were linked to combined gradients of chlorophyll a, phytoplancton carbon biomass and temperature, inversely correlated with depth, salinity and nutrient gradients (axis 1 of the STATICO-CoA compromise, 93.74% of the total variability). A common pattern linking the distribution of species to these environmental gradients was evidenced for most of the 17 GSAs. Estimate of trawling pressure showed a minor role in the organization of the assemblages for the spatial scale and years investigated (axis 2, 4.67%).La presión pesquera y los cambios ambientales pueden afectar a la composición de las agrupaciones de peces. En el Mediterráneo, nuestro conocimiento a gran escala sobre los patrones espacio-temporales de la composición de especies de peces demersales sigue siendo incompleto. Investigamos (1) la estabilidad espacio-temporal de las agrupaciones demersales (2) las relaciones entre dichas agrupaciones y los posibles factores estructurantes (presión pesquera de arrastre y condiciones ambientales) para evaluar la dinámica de la estructura de las agrupaciones en el norte del mar Mediterráneo. Analizamos un conjunto de 18062 lances entre 10 y 800 m. de profundidad realizados anualmente, durante las últimas dos décadas, en 17 sub-áreas geográficas (GSAs) (Proyecto MEDITS). El análisis multi-tablas (STATICO-CoA) evidenció una fuerte estabilidad inter-GSAs en la organización de agrupaciones, con especificidades para algunas GSAs. Los factores estructurantes más estables se relacionaron con los gradientes combinados de clorofila a, fitoplancton, carbono y temperatura, correlacionados inversamente con los gradientes de profundidad, salinidad y nutrientes (eje 1 del STATICO-CoA, 93.74% de la variabilidad total). En la mayoría de las GSAs encontramos un patrón común que vincula la distribución de las especies a estos gradientes ambientales. La estimación de la presión pesquera de arrastre mostró un papel menor en la organización de las agrupaciones para la escala espacial y los años investigados (eje 2, 4.67%)

Exploiting vessel monitoring system (VMS) data for fisheries management

Increased pressures and cumulative impacts on the marine realm, call for a well-planned approach to the management of marine space. The definition and mapping of ecosystem and socio-economic components is a crucial part of the scoping process of marine spatial planning within the ecosystem-based spatial management context. Under this framework, a better understanding of the spatial and temporal variation of fishing pressure and its associations with other parameters is of utmost importance. To this end, we have used the Vessel Monitoring System (VMS): a satellite-based monitoring system which at regular time intervals provides data to the fisheries authorities on the location, course and speed of fishing vessels with total length > 12 m. VMS is used worldwide and constitutes a tool for fisheries monitoring, control and surveillance as a component of the fisheries management process. In recent years, the application of the VMS in Europe allowed an analysis of the spatiotemporal distribution of fishing effort in high resolution. The estimation of fishing effort from VMS data provides vital information for analyzing and monitoring the pressure and eventually the impact of fisheries on an ecosystem.The target of this PhD thesis is to study, adjust, develop and improve VMS data methodologies in order to analyze particular characteristics of Greek fisheries. The basic objectives are: (1) the estimation and visualization of fishing effort for the professional fishing fleet (mainly focusing on the bottom trawl fishery); (2) to combine fishing effort estimations with environmental, oceanographic and data from surveys in order to identify important fishing grounds and areas of high discarding; (3) to investigate the spatial and temporal patterns of fishing effort and to identify “persistent” fishing areas, as well as, (4) to highlight the lessons learned from the above outcomes in order to contribute to the improvement of the MSP process within an overall ecosystem-based marine spatial management framework.In particular, three methodological approaches applied in the Greek Seas (in the whole area or in specific case study areas) were proposed to achieve these objectives. Several methods to obtain estimates of fishing effort were used and adjusted according to the needs of each particular objective. Τhe techniques that were used for modelling purposes included Generalized Additive Models (GAM), hotspot analysis and time-series analysis. Validation techniques to estimate the predictive performance of the final models were also used. Autocorrelation in residuals, which if ignored can produce biased estimates, was also taken into account in the GAM methods used herein. The identification of fishing grounds was based on a multi-step procedure that combines VMS data, used for the estimation of fishing effort, and catch data, used for modelling species presence. This methodological approach was applied for all Greek bottom trawlers. Fifteen demersal species were studied, considered as important target-species for bottom trawlers in the Mediterranean. The main fishing grounds in Greek waters for the fifteen studied species, as well as aggregated hot and cold spots, were identified and analyzed. Given that the mitigation and incorporation of fisheries discards into the spatial management perspective call for a well-planned approach considering their high spatiotemporal variability, a method that combines on-board observer data, environmental information and high-resolution estimates of fishing effort (from VMS data) was proposed. This method was applied in the Greek trawlers operating in the Ionian Sea. The main objectives were to map the discards per unit effort (kg/h) and to map the total discarded quantities (in kg) in a predefined spatial unit (grid cell of 5x5 km). Results revealed how the environmental and temporal factors influence the discards per unit effort distribution and indicated increased discarded quantities in areas of high fishing effort. The potential implications of the resulting discard per unit effort maps for advancing discards spatial mitigation are discussed. Mapping discards quantities using both the discards per unit effort and the fishing effort distribution provide valuable insights that can be useful to investigate the broader ecosystem consequences of potential fishery management policies such as the European landing obligation. Furthermore, a spatiotemporal analysis of patterns of fishing effort from Greek trawlers operating in the Aegean Sea using VMS data over a 6-year period (2010–2015) was performed. The exploratory analysis of the data consisted of spatial autocorrelation techniques assessing clusters of high fishing effort (hotspots). Cycles, seasonality, trends and the inter/intra-annual persistence of hotspots were examined. The spatiotemporal association between the fishing effort and environmental/economic variables (depth, chlorophyll-a, fuel price, distance from port) was also investigated through a Generalized Additive Modelling framework using a space-time soap-film smoother and a method to estimate time-trends displayed with 95% Bayesian credible intervals. The lessons learned from the above outcomes in order to contribute to the improvement of the MSP process within an overall framework of the ecosystem-based marine spatial management, are discussed in the last chapter of this thesis.Τις τελευταίες δεκαετίες το θαλάσσιο περιβάλλον δέχεται πιέσεις από ανθρωπογενείς παράγοντες (όπως αλιεία, θαλάσσια ρύπανση από απόβλητα και επικίνδυνες ουσίες, εμπλουτισμός με θρεπτικές ουσίες και οργανική ύλη, ηχορύπανση) και την κλιματική αλλαγή. Γι’ αυτούς τους λόγους απαιτείται μια ολοκληρωμένη και καλά σχεδιασμένη προσέγγιση διαχείρισης του θαλάσσιου χώρου. Υπό το πρίσμα του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ) και της διαχειριστικής προσέγγισης με βάση το οικοσύστημα, είναι πολύ σημαντική η αποτύπωση, η κατανόηση και η ερμηνεία της χωρικής και χρονικής κατανομής της αλιευτικής πίεσης που ασκείται από το σύνολο των επαγγελματικών εργαλείων που χρησιμοποιούνται στη χώρα μας. Η διατριβή επικεντρώνεται στην χωρική κατανομή της αλιευτικής προσπάθειας της μηχανότρατας αναλύοντας δεδομένα από το Σύστημα Παρακολούθησης Σκαφών (ΣΠΣ). Το ΣΠΣ είναι ένα δορυφορικό σύστημα το οποίο σε τακτά χρονικά διαστήματα παρέχει δεδομένα για την τοποθεσία, την πορεία και την ταχύτητα των αλιευτικών σκαφών με σκοπό τον έλεγχο των δραστηριοτήτων τους και την εξασφάλιση της συμμόρφωσης τους με τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Το Σύστημα Παρακολούθησης Σκαφών φέρουν τα επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους μεγαλύτερο των 12 μέτρων. Το ΣΠΣ αποτελεί εργαλείο παρακολούθησης, ελέγχου και εποπτείας της αλιείας και χρησιμοποιείται παγκοσμίως για τους σκοπούς της αλιευτικής διαχείρισης. Τα τελευταία χρόνια, η εφαρμογή του ΣΠΣ στην Ευρώπη επιτρέπει την ακριβή εκτίμηση της χωροχρονικής κατανομής της αλιευτικής προσπάθειας παρέχοντας τη δυνατότητα να προσδιορίζονται και να παρακολουθούνται επιμελώς περιοχές στις οποίες καταγράφεται υψηλή πίεση καθώς και να πραγματοποιούνται εκτιμήσεις των επιπτώσεων της αλιείας στο οικοσύστημα.Αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής είναι η μελέτη, προσαρμογή, ανάπτυξη και βελτίωση των μεθοδολογιών ανάλυσης των ΣΠΣ λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ελληνικής αλιείας. Οι επιμέρους στόχοι αφορούν: (1) στην εκτίμηση και στην απεικόνιση της αλιευτικής προσπάθειας του επαγγελματικού αλιευτικού στόλου (κυρίως της μηχανότρατας), (2) στο συνδυασμό των εκτιμήσεων της αλιευτικής προσπάθειας με περιβαλλοντικούς και ωκεανογραφικούς παράγοντες καθώς και με δεδομένα από τις έρευνες πεδίου, προκειμένου να εντοπιστούν σημαντικά αλιευτικά πεδία και περιοχές με υψηλά ποσοστά απορρίψεων, (3) στη διερεύνηση των χωροχρονικών προτύπων της αλιευτικής προσπάθειας και στον εντοπισμό των διαρκών (persistent) αλιευτικών περιοχών, και τέλος (4) στη συμβολή των αποτελεσμάτων στη διαδικασία ΘΧΣ υπό το γενικότερο πλαίσιο της διαχειριστικής προσέγγισης του θαλάσσιου χώρου με βάση το οικοσύστημα. Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκε η ανάπτυξη τριών μεθοδολογικών προσεγγίσεων που εφαρμόστηκαν σε περιοχές των Ελληνικών θαλασσών. Κατά την επεξεργασία και ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε επιμέρους στόχου χρησιμοποιήθηκαν και προσαρμόστηκαν μέθοδοι για την εκτίμηση της αλιευτικής προσπάθειας από τα δεδομένα ΣΠΣ. Για τη μοντελοποίηση των ΣΠΣ χρησιμοποιήθηκαν τεχνικές όπως: τα Γενικευμένα Αθροιστικά Μοντέλα (GAM), η ανάλυση θερμών σημείων (hotspot analysis) και η ανάλυση χρονοσειρών. Επιπρόσθετα, χρησιμοποιήθηκαν τεχνικές αξιολόγησης της πιστότητας των τελικών μοντέλων καθώς και της ικανότητάς τους για πρόβλεψη. Η αυτοσυσχέτιση στα κατάλοιπα (residuals), η οποία σε περίπτωση που αγνοηθεί πιθανόν να παραγάγει μεροληπτικές εκτιμήσεις, ελήφθη υπόψη στις μεθόδους GAM που αναπτύχθηκαν.Ο εντοπισμός των σημαντικών αλιευτικών πεδίων της μηχανότρατας βασίστηκε σε μια διαδικασία πολλαπλών σταδίων που συνδυάζει τις εκτιμήσεις της αλιευτικής προσπάθειας από το ΣΠΣ και τα δεδομένα αλιείας (που προέρχονται από πειραματική δειγματοληψία και από παρατηρήσεις επί σκαφών). Αυτή η μεθοδολογική προσέγγιση εφαρμόστηκε για το σύνολο των Ελληνικών μηχανοτρατών που αλιεύουν με τράτα βυθού. Τα δεδομένα αλιείας χρησιμοποιήθηκαν για τη μοντελοποίηση της παρουσίας δεκαπέντε βενθοπελαγικών ειδών τα οποία αποτελούν τα σημαντικότερα εμπορικά είδη-στόχους της μηχανότρατας στη Μεσόγειο. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν ανέδειξαν τους πιο σημαντικούς τόπους αλιείας στην Ελλάδα (ανά εμπορικό είδος και συνολικά).Τα τελευταία χρόνια, το ζήτημα της μείωσης των απορριπτόμενων αλιευμάτων απαιτεί μια καλά προγραμματισμένη διαχειριστική προσέγγιση λαμβάνοντας υπόψη τη μεταβλητότητα των αλιευτικών απορρίψεων στο χώρο και στο χρόνο. Για το σκοπό αυτό, αναπτύχθηκε μια μέθοδος που συνδυάζει τα δεδομένα που προέρχονται από παρατηρήσεις επί σκαφών, περιβαλλοντικές παραμέτρους και εκτιμήσεις αλιευτικής προσπάθειας (από ΣΠΣ). Η μέθοδος εφαρμόστηκε για τις Ελληνικές μηχανότρατες που επιχειρούν στο Ιόνιο Πέλαγος. Κύριους στόχους αποτέλεσαν η χαρτογράφηση (α) των συνολικών απορρίψεων ανά μονάδα αλιευτικής προσπάθειας (kg/h) και (β) η χαρτογράφηση των συνολικών ποσοτήτων απορρίψεων (σε kg) σε μια προκαθορισμένη χωρική μονάδα (μέγεθος κελιού 5x5 χλμ.). Τα απορριπτόμενα αλιεύματα μελετήθηκαν για συγκεκριμένες ομάδες απορριπτόμενων ειδών (π.χ. ιχθύες). Τα αποτελέσματα ανέδειξαν τους τρόπους με τους οποίους οι περιβαλλοντικοί και εποχιακοί παράγοντες επηρεάζουν το ποσοστό απορριπτόμενων αλιευμάτων, προσδιορίζοντας έτσι τις περιοχές με υψηλά ποσοστά απορρίψεων. Η χαρτογράφηση των συνολικών ποσοτήτων απορρίψεων παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τη διερεύνηση των επιπτώσεων που προκύπτουν από τις πιθανές πολιτικές διαχείρισης της αλιείας (όπως η Ευρωπαϊκή οδηγία για την υποχρεωτική εκφόρτωση των αλιευμάτων) στο περιβάλλον.Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε η χωροχρονική ανάλυση της αλιευτικής προσπάθειας για μια περίοδο 6 ετών (2010-2015). Η ανάλυση έγινε για τις ελληνικές μηχανότρατες που επιχειρούν στη περιοχή του Αιγαίου. Συγκεκριμένα κατά τη διερευνητική ανάλυση των δεδομένων εντοπίστηκαν οι περιοχές που παρουσιάζουν υψηλή αλιευτική προσπάθεια και χαρακτηρίζονται ως θερμά σημεία (hotspots). Επιπρόσθετα, μελετήθηκαν οι κύκλοι, η εποχικότητα, οι τάσεις και η επιμονή των hotspots εντός και κατά τη διάρκεια των ετών. Ακόμα διερευνήθηκε η χωροχρονική συσχέτιση μεταξύ της αλιευτικής προσπάθειας και άλλων περιβαλλοντικών / οικονομικών μεταβλητών (βάθος, χλωροφύλλη-α, τιμή καυσίμων, απόσταση από το λιμάνι). Στο τελευταίο κεφάλαιο της διδακτορικής διατριβής περιγράφεται η πιθανή συμβολή των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από τις παραπάνω μεθοδολογικές προσεγγίσεις στο χωροταξικό σχεδιασμό και στη διαχείριση

The use of demersal trawling discards as a food source for two scavenging seabird species: a case study of an eastern Mediterranean oligotrophic marine ecosystem

Abstract Background The banning of fisheries discards by imposing an obligation to land unwanted catch constitutes a key point of the Common Fishery Policy reform proposed by the European Commission. The effect of such a ban on discards on top marine predators such as seabirds is largely unknown, especially in oligotrophic systems of the Mediterranean. The current study investigates the presence of scavenging seabirds around fishing trawlers as well as the exploitation of discards produced by bottom trawlers in the eastern Ionian Sea. Methods On-board observations were randomly conducted in May and December 2014, in order to record the presence and use of fishery discards by two common seabird species, namely, Scopoli’s Shearwater (Calonectris diomedea) and the Yellow-legged Gull (Larus michahellis). Results A total of 3400 seabirds were counted during May of which 2190 individuals were Scopoli’s Shearwaters and 1210 were Yellow-legged Gulls. The latter species was the only scavenger observed during winter and in total, 768 individuals were counted. Differences in species abundance in the study area are related to breeding phenology and migratory movements. The number of seabirds attending bottom trawler operations during morning and afternoon hours showed no significant differences for both seabird species. Both scavenging seabirds extensively exploited fishery discards, which were mainly demersal fish, and consumed 70–80% of the total fishery discards biomass; however, they appeared to avoid poisonous species and/or large-sized fish. Yellow-legged Gulls displayed kleptoparasitic behaviour on Scopoli’s Shearwater during feeding experiments. The number of such incidents depended on the number of gulls around the fishing vessel, with more than 90% success rates. Conclusions Considering the average annual biomass of discards estimations and the consumption rate found in this work, 106.1–117.9 t may be offered as a food subsidy to scavenging seabirds in the study area and should support a substantial part of local populations. Our results constitute baseline information on the annual amount of fishery discards and their exploitation rate by seabirds in the Ionian Sea, and suggest further work for a complete understanding of the potential impacts of the discards reform bill on seabirds

Relating benthic sensitivity and status to spatial distribution and intensity of trawling in the Eastern Mediterranean

The ecosystem approach to fisheries management needs information of not just where bottom trawlers operate but also on their impact on the seabed, which is also highly relevant to the EU Marine Strategy Framework Directive (MSFD) Descriptor D6, seafloor integrity. In this study, we assess the benthic impact of bottom trawling in the Eastern Mediterranean in areas primarily fished by the Greek fleet. Seabed habitat sensitivity was modelled using macrofaunal longevity and biomass relationship based on data from more than 800 locations, representing 9 MSFD benthic habitats, and benthic status was assessed using the relative benthic status indicator. The pressure of seabed trawling was higher in circalittoral mud and circalittoral sand habitats showing a heterogeneous distribution pattern with intensive trawling in localized areas mainly coastal. Benthic status was high for all habitats reflecting the low trawling intensity and impact in most of the study area compared to other regions of Mediterranean or European waters. The results constitute the benchmark for benthic status in relation to trawling intensity in Eastern Mediterranean allowing to identify regions that are most at risk, and to prioritize management actions

Size-dependent survival of European hake juveniles in the Mediterranean Sea

Most studies on European hake focus on the recruitment process and nursery areas, whereas the information is comparatively limited on the ecology of the juvenile stage (ca. second year of life)-the one most exploited by the Mediterranean trawl fisheries. Using information of the MEDITS programme, we provide a spatial and temporal assessment of the influence of body size and growth on hake survival from recruits (age 0) to juveniles (age 1), along with the impact of surface temperature and chlorophyll variability. At a biogeographic scale, size-dependent survival is supported, with areas with higher mean length of recruits and juveniles yielding higher survival. A similar pattern was observed at interannual level in some western Mediterranean areas, also mediated by a density-dependent effect on growth. However, the most recurrent inter-annual pattern was a negative effect of size on survival, which could be attributed to potential ontogenetic changes in catchability and underrepresentation of intra-annual recruitment pulses that are seasonally inaccessible to the MEDITS survey. Results also evidence that survival in the Alboran and Adriatic seas is dependent on the primary production variability, and that Corsica and Sardinia could be potential feeding grounds receiving juveniles from neighbouring areas. The present study reveals the importance of size- and growth-dependent survival in the juvenile stage of European hake in the Mediterranean Sea