22 research outputs found
Language development in the preschool years : longitudinal study of vocabulary, grammar and listening comprehension in Icelandic children between ages four and five
Að börn öðlist góðan málþroska er mikilvægt markmið í sjálfu sér auk þess sem
tungumálið er mikilvægasta verkfæri hugans og lykillinn að hugarheimi annarra.
Málþroski á leikskólaaldri er því stór áhrifavaldur í félags- og vitsmunaþroska
barna auk þess sem hann er undirstaða lestrarnáms á fyrstu skólaárunum og
leggur grunn að lesskilningi og námsárangri í bráð og lengd.
Fjöldi erlendra rannsókna sýna öra þróun máls og málnotkunar á leikskólaárunum
en jafnframt mikinn einstaklingsmun sem oftast tengist menntun og stöðu foreldra.
Þótt nokkrar rannsóknir hafi verið gerðar á málþroska íslenskra barna er heildarmyndin
enn fremur fátækleg og brotakennd. Markmið rannsóknarinnar sem greinin
fjallar um var að bæta púslum í myndina með því að kanna
a) framfarir og einstaklingsmun meðal íslenskra barna í þremur mikilvægum
málþroskaþáttum, orðaforða, málfræði og hlustunarskilningi (þ.e. skilningi
á orðræðu í samfelldu mæltu máli/sögu) á lokaári þeirra í leikskóla;
b) hvort mælingar á orðaforða, málfræði og hlustunarskilningi tengdust
innbyrðis og við bakgrunnsbreytur á borð við menntun og stöðu foreldra,
heimilishagi og læsismenningu á heimili, leikskóladvöl og fleira;
c) hvort ‒ og þá hvaða ‒ þættir málþroska við fjögra ára aldur spá fyrir um
árangur barna ári síðar.
Þátttakendur voru 111 fjögra ára börn úr átta leikskólum í Reykjavík sem fylgt var
eftir með árlegum mælingum á málþroska og fleiri þroskaþáttum. Rannsóknargögnin
sem stuðst er við í þessari grein eru úr tveimur fyrstu fyrirlögnunum. Tölfræðigreining
sýndi marktækar framfarir á öllum málþroskamælingunum milli ára
en jafnframt gríðarmikinn einstaklingsmun. Miðlungs til sterk tengsl voru á milli
mælinga á orðaforða, málfræði og hlustunarskilningi innbyrðis og milli ára og orðaforði
og málfræði við fjögra ára aldur spáðu fyrir um hlustunarskilning við upphaf
skólagöngu. Fylgnitölur við bakgrunnsbreytur voru yfirleitt ekki mjög háar en gáfu
athyglisverðar vísbendingar. Orðaforði var sú breyta sem marktækt tengdist flestum
bakgrunnsbreytum, meðal annars menntun móður, fjölskyldutekjum, fjölda
barnabóka á heimili, lestri fyrir barnið heima og því hvort búseta barnsins var á
einu heimili eða tveimur. Niðurstöðurnar staðfesta að meðal íslenskra barna eru síðustu árin í leikskóla
mikið gróskutímabil fyrir málþroskaþætti sem gegna lykilhlutverki í alhliða þroska
og leggja grunn að læsi og námsárangri síðar. Þær leiða jafnframt í ljós að munur
á málþroska jafngamalla íslenskra barna er þá þegar orðinn verulegur og að sá
munur tengist að hluta ýmsum áhættuþáttum í aðstæðum barnanna og fjölskyldna
þeirra. Niðurstöðurnar undirstrika þannig hversu mikilvægt er að fylgjast grannt
með málþroska/þróun orðaforða, málfræði og hlustunarskilnings barna á leikskóla-
árunum, ekki síst þeirra sem slakast standa og tryggja að þau fái fjölþætta og
vandaða málörvun bæði í leikskóla og heima.Multiple studies of children learning English have confirmed the amazing speed
of children’s language growth in the preschool years and its vital importance for
children’s cognitive, social and emotional development as well as for future
learning and literacy development. Already at this early age, however, important
individual differences are consistently reported and a persistent link with the
children’s parents’ education, SES and literacy practices in the home.
Icelandic is a morphologically complex language spoken by a relatively
homogeneous population of only 330 thousand people. Research on Icelandic
children’s language development has been rather sparce and fragmentary,
hampered among other things by the lack of assessment tools and funding. The
longitudinal project reported on in this paper is the first of its kind in Iceland.
The overall purpose was to add some pieces to the puzzle by developing assessment
tools and providing up to date/research evidence of Icelandic children’s
language development and the scope of individual differences between ages four
and eight and investigating how these are related to various background variables,
social-cognitive skills as well as to the children’s literacy development.
In the present paper, the focus is on a narrow slice of the project, more precisely
on the development of vocabulary, grammar and listening comprehension over
the two years preceding children’s entry into elementary school.
One hundred and eleven four-year-old children from eight preschools in Reykjavík
participated in the study. Their average age at the beginning of the study was
55.7 months (SD=3.5), and 51% were boys. The data analyzed in this paper
comes from the first two data points, when the children were four and five years
old. Consistent with studies of English-speaking children, the results show that
the Icelandic children made significant progress on all three language measures
between ages 4 and 5. Furthermore, great individual differences appeared on all
three measures already at age four with significant and stable within-age-group
differences between the lowest-25%, mid-50% and the highest-25% at both data
points. Significant concurrent correlations were observed between the three
language measures at both ages as well as with many background variables.
Thus, vocabulary significantly correlated with mothers’ education, monthly home
income, number of children’s books in the home, frequency of parents’ bookreadings
for the child, and whether the child lived with one or both parents. After
controlling for the mother’s education and the child’s age, measures of receptive
vocabulary at age four significantly predicted grammatical knowledge at age 5,
and both vocabulary and grammar independently predicted the children’s
listening comprehension score at age 5.
In view of the far-reaching implications of vocabulary, grammatical skills and
listening comprehension for later reading comprehension and for children’s
learning and development in general, the results underline the importance of early identification and appropriate measures/intervention for Icelandic children
at risk already before age four.Ritrýnd grei
Orðaforði íslenskra barna frá 4 til 8 ára aldurs: Langtímarannsókn á vaxtarhraða og stöðugleika.
Greinin fjallar um orðaforðahluta rannsóknar á þróun máls og læsis meðal íslenskra
barna á aldrinum 4 til 8 ára. Um er að ræða viðamikla langtímarannsókn á flestum
þáttum málþroska og tengslum hans við þróun læsis og félagsþroska. Til að bæta úr
skorti á íslenskum mælitækjum fyrir orðaforða var útbúið orðaforðapróf fyrir börn á
aldrinum 4 til 8 ára, kallað Ísl-PPVT.
Markmið þess hluta rannsóknarinnar sem greinin fjallar um var að afla vísbendinga
um vaxtarhraða orðaforða íslenskra barna á mörkum leik- og grunnskóla, kanna
stöðugleika mælinga með nýja orðaforðaprófinu milli ára og meta réttmæti þess.
Þátttakendur voru 222 börn í tveimur aldurshópum sem sköruðust í 1. bekk. Í yngri
hópnum voru 111 börn, 55 stúlkur og 56 drengir, sem fylgt var eftir við 4, 5, 6 og 8
ára aldur. Í þeim eldri voru 46 stúlkur og 65 drengir prófuð með orðaforðaprófinu
við 6 og 7 ára aldur. Munur á meðalorðaforða hópanna tveggja í fyrsta bekk var ekki
marktækur og því hægt að sameina þá í einn.
Niðurstöður sýndu að orðaforði barna vex hratt á þessu aldursbili en jafnframt
birtust vísbendingar um mikinn einstaklingsmun strax við 4 ára aldur. Áreiðanleiki
og réttmæti Ísl-PPVT reyndist vera fullnægjandi; prófið sýndi marktæka fylgni
við aðra orðaforðamælingu (Orðalykil), mælingar á málfræðiþekkingu öll árin, við
hlustunarskilning í leikskóla og við lesskilning í 4. bekk. Eins og fjölmargar erlendar
rannsóknir sýnir rannsóknin því fram á tengsl orðaforða frá 4 ára við lesskilning og
aðra þætti læsis allt upp á miðstig grunnskóla.
Í ljósi þess hve mikilvæg undirstaða er lögð á þessum árum fyrir síðari lesskilning og
námsárangur hlýtur að vera forgangsatriði að finna þau börn sem standa höllum fæti
ekki síðar en við 3 til 4 ára aldur, fylgjast grannt með þeim og tryggja viðeigandi
stuðning og námsaðstæður til að fyrirbyggja námsörðugleika síðar.Rannís
Rannsóknarsjóður HÍ
Menntasvið Reykjavíkurborgar
JPV forlag
BjarturRitrýnd grei
Self regulation among four and six year old children in Iceland: Assessment of two types of measures
Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/Open Allur texti - Full textBehavioral self-regulation includes children's abilities to control their attention and short-term memory, and to inhibit a response. These skills are critical for school success, but few studies have examined self-regulation among children in Iceland. In the present study, an Icelandic translation of two widely-used measures of self-regulation, one behavioral and one assessment tool for parents or teachers, will be described and their validity and reliability will be assessed. Two versions of the behavioral measure were used; the Head-to-toe-Task (HttT; McClelland, et al., 2007) was used with children around the age four, and the Head-Toe- Knees-Shoulder task (HTKS; Cameron Ponitz, McClelland, Matthews, & Morrison, 2009) was used with children in first grade. The Child Behavior Rating Scale (CBRS; Bronson, Tivnan, & Seppanen, 1995) is a parent/teacher rated scale consisting of 10 items describing children's self-regulatory behaviors. 111 children in preschool and 111 children in first grade participated in the study and the children's teachers assessed their self-regulatory skills. Results indicated that the Icelandic versions of the HttT, HTKS and CBRS captured substantial variability, had acceptable reliability, and was related to age and outcome measures of language and emergent literacy in the expected directions, which provided information about the validity of the measures. These findings suggest that both measures can be useful for assessment of self-regulation among children around the ages of four and six in Iceland. Implications of these findings for future research and applied work are discussed.Sjálfstjórn (self-regulation) er ein forsenda farsællar skólagöngu. Sjálfstjórn íslenskra barna hefur lítið verið rannsökuð hingað til. Í þessari grein verður metinn áreiðanleiki og réttmæti íslenskrar útgáfu tveggja sjálfstjórnarmælinga. Önnur er hegðunarmæling í tveimur útgáfum: „Head-to-Toe- Task“ (HttT) fyrir börn á leikskólaaldri og „Head-Toes-Knees-Shoulder“ (HTKS) fyrir börn við upphaf grunnskóla. Hin er matslisti fyrir kennara, „Child Behavior Rating Scale“ (CBRS) þar sem kennarar meta sjálfstjórn barna eftir tíu atriðum. Þátttakendur voru 111 börn á næstsíðasta ári leikskóla og 111 börn í 1. bekk. Dreifing skora allra mælinganna var ásættanleg, samkvæmni var á milli matsmanna (HttT og HTKS), innri stöðugleiki (CBRS) góður og fylgni var á milli allra sjálfstjórnarmælinganna annars vegar og aldurs og forspárbreyta um gengi í skóla hins vegar. Mat kennara greindi betur á milli eldri barnanna en hegðunarmælingin. Áreiðanleiki og réttmæti íslensku útgáfu mælitækjanna voru því í megindráttum ásættanleg og í samræmi við niðurstöður erlendra rannsókna. Í greinarlok er þýðing þessara niðurstaðna fyrir starf á vettvangi rædd
Polish and Icelandic vocabulary of Polish preschool children in Iceland: characteristics of the preschool and home language environment of bilingual children
Máltaka tvítyngdra barna dreifist á tvö tungumál og það hversu hratt og vel þau ná tökum
á málunum er meðal annars háð því ílagi sem þau fá í hvoru tungumáli fyrir sig. Rannsóknir
á orðaforða tvítyngdra barna sem alast upp á Íslandi sýna að íslenskur orðaforði
þeirra er mun minni en orðaforði eintyngdra jafnaldra þeirra, en minna er vitað um stöðu
þeirra í sínu móðurmáli. Viðfangsefni þessarar rannsóknar var að kanna pólskan og íslenskan
orðaforða tvítyngdra barna og skoða hvernig málumhverfi barnanna heima og í
leikskóla styður máltöku beggja málanna. Þátttakendur voru fjórtán börn á aldrinum 4–6
ára sem eiga pólska foreldra en hafa alist upp á Íslandi frá fæðingu eða frumbernsku.
Orðaforði barnanna var metinn með íslensku og pólsku orðaforðaprófi, foreldrar þeirra
svöruðu spurningalista um málumhverfi heima fyrir og tekin voru viðtöl við deildarstjóra í
leikskólum barnanna.
Meginniðurstöður voru þær að pólskur orðaforði flestra barnanna var innan viðmiðunarmarka
fyrir eintyngd pólsk börn. Íslenskur orðaforði þeirra var hins vegar mun slakari en
orðaforði eintyngdra íslenskra barna á sama aldri. Niðurstöður úr spurningakönnuninni
sýndu að fyrir tveggja ára aldur höfðu öll börnin fyrst og fremst heyrt pólsku dagsdaglega
en lítil kynni haft af íslensku. Foreldrar barnanna voru meðvitaðir um mikilvægi þess
að börnin þeirra lærðu pólsku og hlúðu vel að máltöku hennar. Í leikskólunum var hins
vegar lagt mest upp úr því að kenna börnunum íslensku en minni áhersla lögð á að styrkja
pólskukunnáttu þeirra. Málörvun í leikskólunum fór mest fram í gegnum daglegt starf;
leik, samræður, söng og lestur. Deildarstjórar töldu að flest þessara barna þyrftu á frekari
málörvun að halda til að ná góðum tökum á íslensku og mörg þeirra fengu sérkennslu í
einhverju formi. Í viðtölum við deildarstjóra kom hins vegar fram að þeir töldu ekki nóg að
gert og kölluðu eftir auknum tíma til að sinna þessum þætti, sem og fræðslu og stuðningi
við leikskólakennara.Bilingual language acquisition is a broad field and subject to many influencing factors.
The rate and success of acquisition of two languages varies greatly with regard
to the amount and type of input children receive in each language. Research studies
on vocabulary knowledge of bilingual children in Iceland have shown that the Icelandic vocabulary of children of immigrant background is considerably smaller than that
of their monolingual peers. However, less is known about their vocabulary knowledge
in their mother tongue. The main aim of this study was to test the Polish and Icelandic
vocabulary of bilingual children to assess their development in the two languages. In
addition, the effect of the home and preschool language environment on children’s
vocabulary development was investigated.
The study was conducted in the autumn of 2014. The participants were 14 children,
4–6 years old (born 2009–2010), who were born in Iceland and whose parents’ native
language was Polish. The children were chosen from six preschools located in southwest
Iceland, outside Reykjavík. Six of the participants attended one preschool, the
remaining eight were distributed between five preschools.
Two vocabulary measurements were used in the study: an Icelandic version of the
Peabody Picture Vocabulary Test (PPVT-4) which has been translated/adapted and
norm-referenced for four to eight-year-old Icelandic children and a standardized Polish
vocabulary test, the Picture Vocabulary Test – Comprehension (OTSR) designed
for use with children aged 2 to 6 years. A detailed questionnaire in Polish was given to
the children’s parents to investigate the home language environment of the bilingual
children. In addition, interviews were conducted with the heads of the eight preschool
departments (in six preschools) attended by the participating children.
The main results of the vocabulary tests showed that the receptive vocabulary in
Polish of the majority of the children was similar in size to that of Polish monolingual
children of the same age and gender. On the other hand, the size of their receptive
vocabulary in Icelandic was found to be below the average for Icelandic monolingual
children. The results suggest that although the participating children have lived in
Iceland since infancy, their Icelandic vocabulary is weak. The main findings from the
parent questionnaire showed that Polish was the primary language heard daily by all
the children during the first two years of life and continued to be the main language
used by the children for communication with parents, siblings and other adults.
According to the department heads, the main emphasis of the preschool was to assist
the bilingual children in learning Icelandic; learning the mother tongue was seen
to be the responsibility of the parents. Similar language development practices were
used in all the preschools. Language development was intertwined with daily activities
and with pull-out lessons for literacy development. The main areas of emphasis
mentioned by the department heads were reading to children and discussing the stories
with them. The Text Talk method (Orðaspjall) was also used for vocabulary development.
In four of the preschools the participating children received special lessons
with emphasis on Icelandic vocabulary development. Parents of the bilingual children
were generally happy with their cooperation with the preschools. The parents wanted
to have positive relations and good communication with preschool staff, but sometimes
they felt that communication was hampered by language difficulties. Likewise,
the teachers experienced difficulties maintaining open and full communication with
parents. They occasionally used interpreters for parent-teacher meetings, but this
was not always possible.
Finally, teachers used informal methods to assess the bilingual children’s language
abilities and many felt the need for a vocabulary assessment tool which would assist
teachers in addressing the vocabulary development needs of bilingual children at
preschool. The department heads called for more support and training for staff in effective
methods of language teaching in order to better meet the needs of the growing
number of bilingual children in Icelandic preschools.Peer Reviewe
Þróun textaritunar í fyrstu bekkjum grunnskóla
Meðal þess sem börn þurfa að ná tökum á í ritunarnámi er að læra að skrifa samfelldan texta af margvíslegum toga. Stórstígar framfarir verða á þessu sviði á grunnskólaárunum, enda eru börn á grunnskólaaldri að kynnast og ná tökum á ritmálinu auk þess sem færni þeirra í að beita tungumálinu á fjölbreyttan hátt til samskipta og miðlunar eykst jafn og þétt. Hvort tveggja hefur óhjákvæmilega áhrif á það hve góðan texta einstaklingur getur skrifað. Rannsóknir sýna að frammistaða barna í textagerð er mjög háð þeirri kennslu og þjálfun sem þau fá í skóla og leiða má líkum að því að ólíkar hefðir í kennsluháttum hafi áhrif á þróun ritunar hjá ungum börnum. Nær engar rannsóknir hafa verið gerðar á þróun ritaðrar textagerðar íslenskra barna í fyrstu bekkjum grunnskóla. Megintilgangur þessarar rannsóknar var því að afla upplýsinga um færni íslenskra barna í 2.–4. bekk í textaritun en jafnframt að bera saman frammistöðu barnanna í tveimur algengum en ólíkum textagerðum, frásögnum og upplýsingatexta. Hópi barna (45 börn) var fylgt eftir frá því þau voru í 2. bekk og upp í 4. bekk. Á hverju ári skrifuðu börnin tvo texta, frásögn og upplýsingatexta. Niðurstöðurnar sýna að á þeim tíma sem rannsóknin náði yfir urðu ágætar framfarir í báðum textategundunum. Textarnir lengdust, samloðun varð meiri og börnin náðu betri tökum á textagerð. Nokkur munur var hins vegar á textategundunum tveimur og þróun þeirra. Börnin réðu allt frá upphafi betur við að skrifa frásögn en upplýsingatexta og heldur meiri framfarir urðu í ritun þeirra en upplýsingatexta. Þessar niðurstöður koma heim og saman við niðurstöður erlendra rannsókna sem sýna að börn eiga almennt auðveldara með að rita frásagnir en upplýsingatexa, en vekja einnig spurningar um það hvernig staðið er að ritunarkennslu í íslenskum skólum og hvað megi gera betur í þeim efnum.Peer reviewe
Hvað ræður mishröðum framförum í textaritun barna?
Í fyrstu bekkjum grunnskóla eru börn að ná tökum á táknkerfi ritmálsins og byrja að spreyta sig á því að setja saman ritaða texta. Framfarir í textaritun eru háðar mörgum samverkandi þáttum, svo sem færni í umskráningu, tökum á tungumálinu og sjálfstjórn, auk þess sem sú kennsla sem börn fá hefur mikið að segja. Framvindan getur því verið ólík og mishröð hjá einstaklingum. Markmið rannsóknarinnar sem hér er kynnt var að skoða einstaklingsmun á framförum í textaritun íslenskra barna í 2.–4. bekk, athuga hvort framfarir barnanna væru samstiga í tveimur ólíkum textategundum, frásögnum og upplýsingatextum, og kanna hvort sjá mætti tengsl á milli framfara barnanna og stöðu þeirra í umskráningu, orðaforða og sjálfstjórn. Ritunarverkefni voru lögð fyrir 45 börn með árs millibili í 2., 3. og 4. bekk og mælingar á sjálfstjórn, umskráningu og orðaforða nýttar til að kanna áhrif þessara þátta á framfarir í rituninni. Mikill einstaklingsmunur var á frammistöðu barnanna og framförum þeirra milli ára. Sumum fór lítið sem ekkert fram á meðan önnur tóku stórstígum framförum. Það reyndist ekki vera marktæk fylgni milli framfara í textategundunum tveimur, en þó var fátítt að börn sýndu mjög góða framvindu í annarri textategundinni en slaka í hinni. Engin einhlít skýring fannst á þessum mikla einstaklingsmun. Í sumum tilvikum má þó rekja slaka stöðu og litlar framfarir til erfiðleika með umskráningu og einnig má sjá þess merki að styrkur í umskráningarfærni, orðaforða og sjálfstjórn skili sér í betri textum og meiri framförum. Athygli vekur að þau börn sem voru skemmst á veg komin í textaritun í upphafi rannsóknarinnar sýndu almennt meiri framfarir en þau sem sterkar stóðu í byrjun. Það gæti verið vísbending um að kennslan mæti ekki nægilega vel þörfum barna eftir að grundvallarfærni í ritun er náð og að þau fái ekki nægilegan stuðning við að þróa textaritun sína áfram.Peer reviewe
The adaptation of MAIN to Icelandic
Immigration in Iceland has a short history and so does the Icelandic language as an L2. This paper gives a brief introductory overview of this history and of some characteristics of the Icelandic language that constitute a challenge for L2 learners but also make it an interesting testing ground for cross-linguistic comparisons of L1 and L2 language acquisition. It then describes the adaptation process of the Multilingual Assessment Instrument for Narratives (LITMUS-MAIN) to Icelandic. The Icelandic MAIN is expected to fill a gap in available assessment tools for multilingual Icelandic speaking children
Ungir foreldrar: Þátttaka ungra feðra
Í þessari ritgerð verður fjallað um ungt fólk sem foreldra með áherslu á unga feður. Markmið ritgerðinnar er að varpa ljósi á mikilvægi ungra feðra og hvað það er sem dregur úr þátttöku þeirra í lífi barna sinna. Til að svara þeim spurningum sem lagðar eru fyrir í þessari ritgerð var notast við ritrýnd fræðirit, bækur og veraldarvefinn. Þær tilgátur sem settar voru fram í byrjun voru þær að þroskaleysi ungs fólk á aldursbilinu 15-20 ára hefði áhrif á hæfni þeirra sem foreldra og að stuðningur fjölskyldu væri nauðsynlegur. Einnig að það lægi meira á bak við ábyrgðarleysi ungra feðra en aðeins þær skýringar að þeir væru ónytjungar þegar kæmi að börnum þeirra. Helstu niðurstöður ritgerðarinnar pössuðu að mörgu leyti við þessar tilgátur. Þar kom fram að ungt fólk er ekki eins vel í stakk búið til þess að verða foreldrar og þeir sem eldri eru. Ef hins vegar ungir foreldrar njóta stuðnings frá fjölskyldum sínum hafi þeir frekar bjargráð til þess að takast á við foreldrahlutverkið með fullnægjandi hætti. Niðurstöður sýndu einnig að helstu þættir sem styrkja þátttöku ungra feðra í uppeldi barna sé samband þeirra við barnsmæður sínar og stuðningur frá fjölskyldu við barnauppeldið
Málþroski leikskólabarna : þróun orðaforða, málfræði og hlustunarskilnings milli fjögurra og fimm ára aldurs
Að börn öðlist góðan málþroska er mikilvægt markmið í sjálfu sér auk þess sem tungumálið er mikilvægasta verkfæri hugans og lykillinn að hugarheimi annarra. Málþroski á leikskólaaldri er því stór áhrifavaldur í félags- og vitsmunaþroska barna auk þess sem hann er undirstaða lestrarnáms á fyrstu skólaárunum og leggur grunn að lesskilningi og námsárangri í bráð og lengd.
Fjöldi erlendra rannsókna sýna öra þróun máls og málnotkunar á leikskólaárunum en jafnframt mikinn einstaklingsmun sem oftast tengist menntun og stöðu foreldra. Þótt nokkrar rannsóknir hafi verið gerðar á málþroska íslenskra barna er heildarmyndin enn fremur fátækleg og brotakennd. Markmið rannsóknarinnar sem greinin fjallar um var að bæta púslum í myndina með því að kanna
a) framfarir og einstaklingsmun meðal íslenskra barna í þremur mikilvægum málþroskaþáttum, orðaforða, málfræði og hlustunarskilningi (þ.e. skilningi á orðræðu í samfelldu mæltu máli/sögu) á lokaári þeirra í leikskóla;
b) hvort mælingar á orðaforða, málfræði og hlustunarskilningi tengdust
innbyrðis og við bakgrunnsbreytur á borð við menntun og stöðu foreldra,
heimilishagi og læsismenningu á heimili, leikskóladvöl og fleira;
c) hvort ‒ og þá hvaða ‒ þættir málþroska við fjögra ára aldur spá fyrir um árangur barna ári síðar.
Þátttakendur voru 111 fjögra ára börn úr átta leikskólum í Reykjavík sem fylgt var eftir með árlegum mælingum á málþroska og fleiri þroskaþáttum. Rannsóknargögnin sem stuðst er við í þessari grein eru úr tveimur fyrstu fyrirlögnunum. Tölfræðigreining sýndi marktækar framfarir á öllum málþroskamælingunum milli ára en jafnframt gríðarmikinn einstaklingsmun. Miðlungs til sterk tengsl voru á milli mælinga á orðaforða, málfræði og hlustunarskilningi innbyrðis og milli ára og orðaforði og málfræði við fjögra ára aldur spáðu fyrir um hlustunarskilning við upphaf skólagöngu. Fylgnitölur við bakgrunnsbreytur voru yfirleitt ekki mjög háar en gáfu athyglisverðar vísbendingar. Orðaforði var sú breyta sem marktækt tengdist flestum bakgrunnsbreytum, meðal annars menntun móður, fjölskyldutekjum, fjölda barnabóka á heimili, lestri fyrir barnið heima og því hvort búseta barnsins var á einu heimili eða tveimur.
Niðurstöðurnar staðfesta að meðal íslenskra barna eru síðustu árin í leikskóla mikið gróskutímabil fyrir málþroskaþætti sem gegna lykilhlutverki í alhliða þroska og leggja grunn að læsi og námsárangri síðar. Þær leiða jafnframt í ljós að munur á málþroska jafngamalla íslenskra barna er þá þegar orðinn verulegur og að sá munur tengist að hluta ýmsum áhættuþáttum í aðstæðum barnanna og fjölskyldna þeirra. Niðurstöðurnar undirstrika þannig hversu mikilvægt er að fylgjast grannt með málþroska/þróun orðaforða, málfræði og hlustunarskilnings barna á leikskólaárunum, ekki síst þeirra sem slakast standa og tryggja að þau fái fjölþætta og vandaða málörvun bæði í leikskóla og heima.Multiple studies of children learning English have confirmed the amazing speed of children’s language growth in the preschool years and its vital importance for children’s cognitive, social and emotional development as well as for future learning and literacy development. Already at this early age, however, important individual differences are consistently reported and a persistent link with the children’s parents’ education, SES and literacy practices in the home.
Icelandic is a morphologically complex language spoken by a relatively
homogeneous population of only 330 thousand people. Research on Icelandic children’s language development has been rather sparce and fragmentary, hampered among other things by the lack of assessment tools and funding. The longitudinal project reported on in this paper is the first of its kind in Iceland. The overall purpose was to add some pieces to the puzzle by developing assessment tools and providing up to date/research evidence of Icelandic children’s language development and the scope of individual differences between ages four and eight and investigating how these are related to various background variables, social-cognitive skills as well as to the children’s literacy development. In the present paper, the focus is on a narrow slice of the project, more precisely on the development of vocabulary, grammar and listening comprehension over the two years preceding children’s entry into elementary school.
One hundred and eleven four-year-old children from eight preschools in Reykjavík participated in the study. Their average age at the beginning of the study was 55.7 months (SD=3.5), and 51% were boys. The data analyzed in this paper comes from the first two data points, when the children were four and five years old. Consistent with studies of English-speaking children, the results show that the Icelandic children made significant progress on all three language measures between ages 4 and 5. Furthermore, great individual differences appeared on all three measures already at age four with significant and stable within-age-group differences between the lowest-25%, mid-50% and the highest-25% at both data points. Significant concurrent correlations were observed between the three language measures at both ages as well as with many background variables. Thus, vocabulary significantly correlated with mothers’ education, monthly home income, number of children’s books in the home, frequency of parents’ bookreadings for the child, and whether the child lived with one or both parents. After controlling for the mother’s education and the child’s age, measures of receptive vocabulary at age four significantly predicted grammatical knowledge at age 5, and both vocabulary and grammar independently predicted the children’s listening comprehension score at age 5.
In view of the far-reaching implications of vocabulary, grammatical skills and listening comprehension for later reading comprehension and for children’s learning and development in general, the results underline the importance of early identification and appropriate measures/intervention for Icelandic children at risk already before age four
The acquisition of past tense morphology in Icelandic and Norwegian children: an experimental study
Icelandic and Norwegian past tense morphology contain strong patterns of inflection and two weak patterns of inflection. We report the results of an elicitation task that tests Icelandic and Norwegian children's knowledge of the past tense forms of a representative sample of verbs. This cross-sectional study of four-, six- and eight-year-old Icelandic (N=92) and Norwegian (N=96) children systematically manipulates verb characteristics such as type frequency, token frequency and phonological coherence'factors that are generally considered to have an important impact on the acquisition of inflectional morphology in other languages. Our findings confirm that these factors play an important role in the acquisition of Icelandic and Norwegian. In addition, the results indicate that the predominant source of errors in children shifts during the later stages of development from one weak verb class to the other. We conclude that these findings are consistent with the view that exemplar-based learning, whereby patterns of categorisation and generalisation are driven by similarity to known forms, appropriately characterises the acquisition of inflectional systems by Icelandic and Norwegian children.
Copyright 1999 Cambridge University Press. Journal of Child Language http://journals.cambridge.org/action/displayJournal?jid=JC