Regionale identiteit van natuur en landschap; een verkenning van een containerbegrip en de bruikbaarheid als sturingsinstrument

Een verkennend onderzoek naar de betekenis en bruikbaarheid van het containerbegrip regionale identiteit als sturings-instrument. Aan de hand van een literatuurverkenning is het begrip geanalyseerd. Door middel van interviews met gebruikers van het begrip zijn de analyseresultaten getoetst en aangevuld. Op basis van het analysemateriaal en de bevindingen uit de gebruikersinterviews zijn vervolgens conclusies en aanbevelingen geformuleerd, gericht op het gebruik van het begrip regionale identiteit als sturingsinstrument

Zegveld gaat zakken veengrond te lijf

Praktijkcentrum Zegveld onderzoekt of het zakken van veengrond sterk verminderd kan worden door de bodem te infiltreren met slootwater via drainagebuizen of moldrains. Deze 'onderwaterdrains' liggen daarbij onder het slootpeil en niet zoals gebruikelijk erboven. In de zomer zakt de grondwaterstand in het veenweidegebied vaak enkele decimeters onder het slootpeil. Door deze nieuwe vorm van infiltratie blijft naar verwachting de grondwaterstand op of iets onder het slootpeil, waardoor meer veen volledig verzadigd blijft

Macroalgae contribute to nested mosaics of pH variability in a subarctic fjord

The Arctic Ocean is considered the most vulnerable ecosystem to ocean acidification, and large-scale assessments of pH and the saturation state for aragonite (O_arag) have led to the notion that the Arctic Ocean is already close to a corrosive state. In high-latitude coastal waters the regulation of pH and O_arag is, however, far more complex than offshore because increased biological activity and input of glacial meltwater affect pH. Effects of ocean acidification on calcifiers and non-calcifying phototrophs occupying coastal habitats cannot be derived from extrapolation of current and forecasted offshore conditions, but they require an understanding of the regimes of pH and O_arag in their coastal habitats. To increase knowledge of the natural variability in pH in the Arctic coastal zone and specifically to test the influence of benthic vegetated habitats, we quantified pH variability in a Greenland fjord in a nested-scale approach. A sensor array logging pH, O₂, PAR, temperature and salinity was applied on spatial scales ranging from kilometre scale across the horizontal extension of the fjord; to 100 m scale vertically in the fjord, 10–100 m scale between subtidal habitats with and without kelp forests and between vegetated tidal pools and adjacent vegetated shores; and to centimetre to metre scale within kelp forests and millimetre scale across diffusive boundary layers of macrophyte tissue. In addition, we assessed the temporal variability in pH on diurnal and seasonal scales. Based on pH measurements combined with point samples of total alkalinity, dissolved inorganic carbon and relationships to salinity, we also estimated variability in O_arag. Results show variability in pH and O_arag of up to 0.2–0.3 units at several scales, i.e. along the horizontal and vertical extension of the fjord, between seasons and on a diel basis in benthic habitats and within 1 m³ of kelp forest. Vegetated intertidal pools exhibited extreme diel pH variability of > 1.5 units and macrophyte diffusive boundary layers a pH range of up to 0.8 units. Overall, pelagic and benthic metabolism was an important driver of pH and O_arag producing mosaics of variability from low levels in the dark to peak levels at high irradiance generally appearing favourable for calcification. We suggest that productive coastal environments may form niches of high pH in a future acidified Arctic Ocean

Reproductive investment of the pen shell Pinna nobilis Linnaeus, 1758 in Cabrera National Park (Spain)

The spawning period can be a period of particular vulnerability for a species. In hermaphroditic species like the long-lived pen shell Pinna nobilis different costs could be associated with female, male or hermaphrodite stages. Here we evaluate gonad development in a population with few anthropogenic pressures and describe the timing and succession of developmental stages, determine the ratio of the sexes and the condition of the animals. We assess resource mobilisation and associated costs through the relationship between stable isotopes and condition indexes with reproductive parameters and evaluate the role of the adductor muscle as storage organ used in gonad maturation. In our study area only one spawning season is observed, starting in May and peaking in June-July. The onset of spawning coincides with water temperatures of 20 °C. Condition indexes drop during the spawning period and recover afterwards to reach pre-spawning values in November. Stable isotope signals are negatively related to the gonadal condition index, while the CN ratio shows a positive correlation with the same index. Additionally, the muscle condition index sharply decreases after the start of the spawning season, which suggests that P. nobilis uses the reserves stored in the adductor muscle for reproduction as in other Pinnidae species. Reproductive indices and stable isotopes ratios indicate ‘capital breeding’ as reproductive strategy of the pen shell. Decreased muscle force could mean a higher vulnerability during the summer period, coinciding with the peak in recreational activities involving poaching and anchoringVersión del edito

The role of hydrodynamics in structuring in situ ammonium uptake within a submerged macrophyte community

In low-nutrient, macrophyte-dominated coastal zones, benthic ammonium (NH4+) uptake may be influencedby the structural properties of plant canopies via their effect on near-bed hydrodynamics. Using adual-tracer (uranine and 15NH4+) method that does not require enclosures, we examined how this processaffects nutrient uptake rates within a tidally dominated, patchy Caulerpa prolifera–Cymodocea nodosalandscape. NH4+ uptake was determined by calculating tissue 15N excesses and correcting for 15N enrichmentas derived from uranine concentration. Vertical hydrodynamic profiles were measured in thedownstream flow direction from outside to inside of the C. nodosa bed by using an array of acousticDoppler velocimeters. The transition from a C. prolifera to a C. nodosa bed included a change in bothbenthic canopy properties (short and dense to tall and sparse) and sediment topography (0.2-m increasein water column depth) that resulted in an increase in longitudinal advection and turbulent diffusivitywithin the C. nodosa canopy between 0.5 and 1.5mfrom the leading edge. Vertical differences in canopywater exchange appeared to explain variations in uptake between biotic functional groups; however, noclear differences in longitudinal uptake were found. Using in situ labeling, this study demonstrated for thefirst time the role of hydrodynamics in structuring NH4+ uptake within an undisturbed, patchy macrophytelandscape

Actualisatie schadefuncties voor de landbouw, tussenfase 2a: plausibiliteitstoets SWAP en enkele verkennende berekeningen

Dit rapport bevat de resultaten van een onderzoek naar de plausibiliteit van de uitkomsten van een nieuw modelinstrumentarium om ingrepen in de waterhuishouding te vertalen naar effecten in landbouwopbrengsten. Doet het instrument wat je ervan verwacht en sluit het aan bij de praktijk? Hiervoor is een vergelijking gemaakt met bestaande modellen en met meetgegevens uit de praktijk. Voor het bepalen van de effecten van de ingrepen in de waterhuishouding op de landbouwopbrengsten zijn in Nederland drie methodes operationeel: de HELP-tabellen, de TCGB-tabellen en AGRICOM. In bijna elke berekening wordt gebruik gemaakt van deze methodes. De landbouwsector, de waterbeheerders en de waterleidingbedrijven dringen al langere tijd aan op een herziening van deze methodes. De aanleiding is dat de methodes toe zijn aan actualisatie en aan 'klimaatrobuustheid'. De huidige methoden zijn gebaseerd op verouderderde meteorologische gegevens. Daarnaast geven ze alleen langjarige gemiddelde schades. Een ander belangrijk punt is dat in de huidige methoden zout niet of beperkt wordt meegenomen. Met een droger klimaat gaat zout en het sturen met water op zout, juist een belangrijkere rol spelen in het waterbeheer. Daarnaast is er een nieuw concept ontwikkeld voor het duiden van natschade. Met de nieuwe insteek kan straks door het jaar heen gerekend worden, zodat waterbeheerders een beter beeld krijgen welke waterhuishoudkundige maatregelen ze kunnen nemen en kunnen ze beter inspelen op klimaatverandering. Recent is een belangrijke eerste stap gezet naar een breed gedragen methode voor het bepalen van de klimaatrobuuste relaties tussen waterhuishoudkundige condities en opbrengstdepressies. Deze nieuwe methode zal de huidige schadetabellen kunnen vervangen.Voor de aanpak is een traject voorzien van 2013 tot en met 2016. Het is de bedoeling dat de nieuwe methode in een aantal fasen wordt gerealiseerd. De eerste fase is afgerond. De conceptuele verbeteringen die zijn doorgevoerd, zijn vastgelegd in STOWA-rapport 2013-22 ‘Actualisatie schadefuncties landbouw: fase 1’. Voordat de bij de ontwikkeling betrokken partijen verder wilden gaan, was er behoefte om een toetsing uit te voeren naar de plausibiliteit van de uitkomsten van het nieuwe modelinstrumentarium. Doet het instrument wat je er van verwacht en sluit het aan bij de praktijk. Hiervoor is een vergelijking gemaakt met bestaande modellen en met meetgegevens van de locaties Zegveld, Cabouw en Roswinkel. Dit om uiteindelijk, in 2016, te komen tot een klimaatbestendig en geactualiseerd instrument om te sturen op waterstromen en opbrengsten, rekening houdend met droogte-, nat en zoutschade. Daarmee is er straks een instrument dat onmisbaar is bij het doorrekenen van o.a. peilbesluiten en inrichtingsplannen

Waterwijzer Landbouw, fase 2. Modellering van het bodem-water-plantsysteem met het gekoppelde instrumentarium SWAP-WOFOST

Voor het bepalen van de effecten van de ingrepen in de waterhuishouding op landbouwopbrengsten zijn in Nederland al geruime tijd drie methodes in gebruik: de HELPtabellen, de TCGB-tabellen en AGRICOM. In bijna elke berekening wordt gebruik gemaakt van een van deze methodes. Landbouw, waterbeheerders en waterleidingbedrijven dringen al langere tijd aan op een herziening van deze methodes, onder meer omdat ze gebaseerd zijn op verouderde meteorologische gegevens en ze niet klimaatrobuust zijn

Vertical distributions of late stage larval fishes in the nearshore waters of the San Blas Archipelago, Carribean Panama

Light traps were used to describe the vertical distribution of late larval stages of reef fishes in the San Blas Archipelago during three successive new moon periods. Traps were deployed in the lagoon and at an exposed site on the outer reef edge. At each site, two traps were anchored at the surface and two traps just above the bottom. Most families of reef fishes that were abundant in catches displayed clear patterns of depth preference. The larvae of gerrids, pomacentrids and lutjanids were predominantly captured in shallow traps. while gobiids, labrids, apogonids and blenniids were usually collected in deep traps. Studies that used lights to aggregate and collect larval fishes display marked differences in the composition of catches between the Great Barrier Reef (GBR) and the Caribbean. In order to determine whether such results were due to biases inherent in different sampling methods, or to locality-specific patterns of larval behaviour, we simultaneously deployed light traps and dip-netting around lights during three new moons in the San Blas Archipelago. We found that these sampling techniques collected differing components of the larval fish assemblage from the same water mass. However, there remains good evidence for the existence of locality-specific responses to light in older larval stages, suggesting that broad generalisations about patterns and causes of vertical distributions may be difficult to achieve