Physiotherapist's consultation in general practice

Fysiotherapie vormt een belangrijk onderdeel van het eerstelijnszorgpakket. Huisartsen verwijzen het meest naar fysiotherapeuten; fysiotherapie vormt een belangrijk instrument voor hen. Huisartsen hebben niet alleen invloed op het aantal verwijzingen, maar ook op de aard van de klachten die fysiotherapeuten te behandelen krijgen. Het is dan ook van groot belang – en het lijkt ook voor de hand te liggen – dat er een goede samenwerking tussen huisartsen en fysiotherapeuten bestaat. Maar er zijn nogal wat problemen op dit vlak. De communicatie is vaak slecht, huisartsen hebben nogal eens te weinig kennis van de mogelijkheden van fysiotherapie, er bestaat onduidelijkheid over de indicatiestelling en men twijfelt nog weleens over de doeltreffendheid en doelmatigheid van fysiotherapie. In een oriënterende veldstudie is onderzocht of de communicatie tussen huisarts en fysiotherapeut beter kan verlopen wanneer er 'consultatief fysiotherapeutisch onderzoek' (CFO) wordt ingevoerd. Dit houdt in dat een huisarts een patiënt voorafgaand aan een eventuele verwijzing naar een fysiotherapeut kan sturen voor diagnostisch en prognostisch onderzoek. Het effect van een CFO op de kwaliteit van de zorgverlening en op het aantal verwijzingen naar fysiotherapie is onderzocht. CFO verbetert de kwaliteit In een betrekkelijk kleine, maar wel representatieve, groep huisartsen is een proef gedaan met het CFO. De huisartsen bleken vrijwel altijd (94% van de gevallen) tevreden te zijn met het resultaat en de procedure van het CFO. Meestal waren zij het eens met de aanbevelingen van de fysiotherapeut (93%); in de helft van de gevallen resulteerde dit in een ander behandelbeleid dan de huisarts zonder consultatie zou hebben gevoerd. Dit lijkt er op te wijzen dat het CFO een bruikbaar en nuttig onderdeel kan zijn in het beleid van de huisarts. De resultaten van de behandeling waren overeenkomstig de landelijke referentiegegevens. Opmerkelijk was echter dat het dat het aantal zittingen per behandelepisode significant lager was dan de landelijke referentiegegevens. Dit betekent dat CFO een bijdrage levert aan meer adequate verwijzing en doelmatige zorg. Overigens bleek de omvang van de behandeling meer te maken te hebben met kenmerken van de fysiotherapeut en diens praktijk dan met die van de patiënt. De omvang van de behandeling wordt beïnvloed door de leeftijd van de fysiotherapeut, de verbijzonderingen manuele therapie en kinderfysiotherapie en het aantal collega's; bij patiënten heeft hun leeftijd de belangrijkste invloed op de behandelingsduur. Dit onderwerp verdient apart nader te worden onderzocht. Het gezondheidszorgbeleid in Nederland is enerzijds gericht op het bieden van toegankelijke en goede zorg, anderzijds op het beheersen van de kosten ervan. Voor de fysiotherapie betekent dit enerzijds dat een toeneming van het gebruik ervan verwacht mag worden, maar dat anderzijds door het huidige volumebeleid de zorgverlening wordt beperkt. Daarom moeten er keuzes worden gemaakt om tot een zo doeltreffend en doelmatig mogelijk aanbod van fysiotherapeutische zorg te komen. Het CFO kan een bijdrage hieraan leveren

Effectiviteit van een actieve implementatiestrategie van de KNGF-richtlijn 'lage-rugpijn'

Item does not contain fulltex

Klimaatsnormen voor mestvarkens

De klimaatsnormen voor varkens zijn herzien. Belangrijke conclusies vande werkgroep: bij opleg is de benodigde minimumtemperatuur veel hogerdan men denkt

Efficacy of Ibandronate Loading Dose on Rapid Pain Relief in Patients With Non-Small Cell Lung Cancer and Cancer Induced Bone Pain: The NVALT-9 Trial

Introduction: Approximately 80% of non-small cell lung cancer (NSCLC) patients with bone metastases have cancer induced bone pain (CIBP). Methods: The NVALT-9 was an open-label, single arm, phase II, multicenter study. Main inclusion criterion: bone metastasized NSCLC patients with uncontrolled CIBP [brief pain inventory [BPI] ≥ 5 over last 7 days]. Patients were treated with six milligram ibandronate intravenously (day 1–3) once a day. Main exclusion criteria: active secondary malignancy, systemic anti-tumor treatment and radiotherapy ≤4 weeks before study start, previous bisphosphonate treatment. Statistics: Simon's Optimal two-stage design with a 90% power to declare the treatment active if the pain response rate is ≥ 80% and 95% confidence to declare the treatment inactive if the pain response rate is ≤ 60%. If pain response is observed in ≤ 12 of the first 19 patients further enrollment will be stopped. Primary endpoint: bone pain response, defined as 25% decrease in worst pain score (PSc) over a 3-day period (day 5–7) compared to baseline PSc with maximum of 25% increase in mean analgesic consumption during the same period. Secondary endpoints: BPI score, quality of life, toxicity and World Health Organization Performance Score. Results: Of the 19 enrolled patients in the first stage, 18 were evaluable for response. All completed ibandronate treatment according to protocol. In 4 (22.2%), a bone pain response was observed. According to the stopping rule, further enrollment was halted. Discussion: Ibandronate loading doses lead to insufficient pain relief in NSCLC patients with CIBP

Best packing of rods into boxes

AbstractWe determine the maximum number of 1 × 1 x … × 1 × n rods which will fit inside an arbitrary d-dimensional rectangular box, on condition that they be packed parallel to the edges of the box

Clinically relevant potential drug-drug interactions in intensive care patients: a large retrospective observational multicenter study

Purpose: Potential drug-drug interactions (pDDIs) may harm patients admitted to the Intensive Care Unit (ICU). Due to the patient's critical condition and continuous monitoring on the ICU, not all pDDIs are clinically relevant. Clinical decision support systems (CDSSs) warning for irrelevant pDDIs could result in alert fatigue and overlooking important signals. Therefore, our aim was to describe the frequency of clinically relevant pDDIs (crpDDIs) to enable tailoring of CDSSs to the ICU setting. Materials & methods: In this multicenter retrospective observational study, we used medication administration data to identify pDDIs in ICU admissions from 13 ICUs. Clinical relevance was based on a Delphi study in which intensivists and hospital pharmacists assessed the clinical relevance of pDDIs for the ICU setting. Results: The mean number of pDDIs per 1000 medication administrations was 70.1, dropping to 31.0 when con -sidering only crpDDIs. Of 103,871 ICU patients, 38% was exposed to a crpDDI. The most frequently occurring crpDDIs involve QT-prolonging agents, digoxin, or NSAIDs. Conclusions: Considering clinical relevance of pDDIs in the ICU setting is important, as only half of the detected pDDIs were crpDDIs. Therefore, tailoring CDSSs to the ICU may reduce alert fatigue and improve medication safety in ICU patients. ? 2020 The Authors. Published by Elsevier Inc. This is an open access article under the CC BY license (http:// creativecommons.org/licenses/by/4.0/).Perioperative Medicine: Efficacy, Safety and Outcome (Anesthesiology/Intensive Care

Multicenter Comparison of Molecular Tumor Boards in The Netherlands: Definition, Composition, Methods, and Targeted Therapy Recommendations

Background: Molecular tumor boards (MTBs) provide rational, genomics-driven, patient-tailored treatment recommendations. Worldwide, MTBs differ in terms of scope, composition, methods, and recommendations. This study aimed to assess differences in methods and agreement in treatment recommendations among MTBs from tertiary cancer referral centers in The Netherlands. Materials and Methods: MTBs from all tertiary cancer referral centers in The Netherlands were invited to participate. A survey assessing scope, value, logistics, composition, decision-making method, reporting, and registration of the MTBs was completed through on-site interviews with members from each MTB. Targeted therapy recommendations were compared using 10 anonymized cases. Participating MTBs were asked to provide a treatment recommendation in accordance with their own methods. Agreement was based on which molecular alteration(s) was considered actionable with the next line of targeted therapy. Results: Interviews with 24 members of eight MTBs revealed that all participating MTBs focused on rare or complex mutational cancer profiles, operated independently of cancer type–specific multidisciplinary teams, and consisted of at least (thoracic and/or medical) oncologists, pathologists, and clinical scientists in molecular pathology. Differences were the types of cancer discussed and the methods used to achieve a recommendation. Nevertheless, agreement among MTB recommendations, based on identified actionable molecular alteration(s), was high for the 10 evaluated cases (86%). Conclusion: MTBs associated with tertiary cancer referral centers in The Netherlands are similar in setup and reach a high agreement in recommendations for rare or complex mutational cancer profiles. We propose a “Dutch MTB model” for an optimal, collaborative, and nationally aligned MTB workflow. Implications for Practice: Interpretation of genomic analyses for optimal choice of target therapy for patients with cancer is becoming increasingly complex. A molecular tumor board (MTB) supports oncologists in rationalizing therapy options. However, there is no consensus on the most optimal setup for an MTB, which can affect the quality of recommendations. This study reveals that the eight MTBs associated with tertiary cancer referral centers in The Netherlands are similar in setup and reach a high agreement in recommendations for rare or complex mutational profiles. The Dutch MTB model is based on a collaborative and nationally aligned workflow with interinstitutional collaboration and data sharing

Clinically relevant potential drug-drug interactions in intensive care patients: A large retrospective observational multicenter study

Purpose: Potential drug-drug interactions (pDDIs) may harm patients admitted to the Intensive Care Unit (ICU). Due to the patient's critical condition and continuous monitoring on the ICU, not all pDDIs are clinically relevant. Clinical decision support systems (CDSSs) warning for irrelevant pDDIs could result in alert fatigue and overlooking important signals. Therefore, our aim was to describe the frequency of clinically relevant pDDIs (crpDDIs) to enable tailoring of CDSSs to the ICU setting. Materials & methods: In this multicenter retrospective observational study, we used medication administration data to identify pDDIs in ICU admissions from 13 ICUs. Clinical relevance was based on a Delphi study in which intensivists and hospital pharmacists assessed the clinical relevance of pDDIs for the ICU setting. Results: The mean number of pDDIs per 1000 medication administrations was 70.1, dropping to 31.0 when considering only crpDDIs. Of 103,871 ICU patients, 38% was exposed to a crpDDI. The most frequently occurring crpDDIs involve QT-prolonging agents, digoxin, or NSAIDs. Conclusions: Considering clinical relevance of pDDIs in the ICU setting is important, as only half of the detected pDDIs were crpDDIs. Therefore, tailoring CDSSs to the ICU may reduce alert fatigue and improve medication safety in ICU patients