Early Spring Surface Runoff from Grassland and Arable Land

Surface runoff is regarded as an undesirable phenomenon because it deprives plants and soil of precipitation water and reduces its penetration underground. It is also the cause erosion and flooding. The occurrence and depth of a frozen soil layer is the main factor which determines the amount of surface runoff in winter. A well-developed surface and/or sub-surface layer of frozen soil is practically impenetrable for water. This layer results from ice-forming processes, which are influenced by snow melting due to diurnal fluctuations in temperature in early spring, partial thaws, winter rainfalls, and thermocapillary processes taking place in frozen soil

Determination of Curve Number for snowmelt-runoff floods in a small catchment

One of the widely used methods for predicting flood runoff depth from ungauged catchments is the curve number (CN) method, developed by Soil Conservation Service (SCS) of US Department of Agriculture. The CN parameter can be computed directly from recorded rainfall depths and\ud direct runoff volumes in case of existing data. In presented investigations, the CN parameter has been computed for snowmelt-runoff events based on snowmelt and rainfall measurements. All required data has been gathered for a small agricultural catchment (A = 23.4 km2) of Zagożdżonka river, located in Central Poland. The CN number received from 28 snowmelt-runoff events has been compared with CN computed from rainfall-runoff events for the same catchment. The CN parameter, estimated empirically varies from 64.0 to 94.8. The relation between CN and snowmelt depth was investigated in a similar procedure to relation between CN and rainfall depth

Recommended Methods for Setting Mission Conjunction Analysis Hard Body Radii

For real-time conjunction assessment (CA) operations, computation of the Probability of Collision (P(sub c)) typically depends on the state vector, its covariance, and the combined hard body radius (HBR) of both the primary and secondary space-craft. However, most algorithmic approaches that compute the P(sub c) use generic conservatively valued HBRs that may tend to go beyond the physical limitations of both spacecraft, enough to drastically change the results of a conjunction assessment mitigation decision. On the other hand, if the attitude of the spacecraft is known and available, then a refined HBR can be obtained that could result in an improved and accurate numerically-computed P(sub c) value. The goal of this analysis is to demonstrate the various calculated P(sub c) values obtained based on a number of different HBR calculation techniques, oriented in the encounter or conjunction plane at the time of closest approach (TCA). Since in most conjunctions the secondary object is a debris object and thus orders of magnitude smaller than the primary, the greatest operational benefit is wrought by developing a better size estimate and representation for the primary object. We present an analysis that includes the attitude information of the primary object in the HBR calculation and assesses the resulting P(sub c) values for conjunction assessment decision making

290. Trudności w diagnostyce obrazowej chorych na nowotwory masywu szczękowositowego i podstawy czaszki leczonych w sposób skojarzony z rekonstrukcją chirurgiczną

W nowoczesnym leczeniu skojarzonym nowotworów głowy i szyi (ngisz) szczególnej wagi nabiera diagnostyka obrazowa, prowadzona przede wszystkim w oparciu o tomografię komputerową oraz badania rezonansu magnetycznego. Nowotwory masywu szczękowo-sitowego oraz podstawy czaszki często rozpoznawane są w stadium zaawansowanym, które wymaga leczenia skojarzonego. Takie leczenie ngisz jest długotrwałe, a badania obrazowe wykonywane są na zlecenie klinicystów, kierujących się różnymi bezpośrednimi przyczynami. W tej sytuacji znaczenia nabiera nie tylko precyzja samego badania obrazowego, ale także znajomość przebiegu leczenia i jego efektów klinicznych. Na przykładzie przypadku chorego na mięsaka dołu skrzydłowo-podniebiennego przedstawiono trudności radiodiagnostyki przebiegu leczenia skojarzonego ngisz. Chorego, w wieku 18 lat, operowano poza IO w Gliwicach z powodu guza okolicy lewego policzka. Usunięto guz średnicy 5 cm, który w badaniu histopatologicznym rozpoznano jako rhabdomyosarcoma pleomorficum. Po 3 miesiącach od zabiegu chorego konsultowano w I O, gdzie w aktualnych badaniach obrazowych (TK i MR) rozpoznano guza umiejscowionego w lewym dole podskroniowym i skrzydłowo-podniebiennym, wykraczającego poza ich granice – do lewego oczodołu oraz do nad i podjarzmowej części przestrzeni żwaczy. Na nieoperacyjność guza wskazywały jedynie wyniki wspomnianych badań obrazowych. Chorego poddano jednoczesnej chemio-radioterapii trwającej około 6 miesięcy. Uzyskano częściową regresję guza przemawiającą za jego „resekcyjnością”, stwierdzoną na podstawie obydwu kolejnych badań obrazowych. Zabieg przeprowadzono w sposób makroskopowo radykalny z wątpliwym marginesem mikroskopowym. Ubytek zaopatrzono preparatem mięśnia prostego brzucha na zespoleniu mikronaczyniowym. W czwartej dobie po zabiegu wykonano badanie MR. Z powodu nieznajomości celu badania radiolog zasugerował obecność guza w loży pooperacyjnej, w którym po konfrontacji rozpoznano wolny, dobrze unaczyniony płat (w rzeczywistości chodziło właśnie o ocenę jego unaczynienia). Powyższy przykład wskazuje na konieczność zespołowego traktowania wszystkich elementów diagnostyki obrazowej ngisz, a zwłaszcza na znajomość szczegółów leczenia. To w analogii do patomorfologii nowotworów rodzi potrzebę ich „radiokliniki”

A Tuned Single Parameter for Representing Conjunction Risk

Satellite conjunction assessment risk analysis is a subjective enterprise that can benefit from quantitative aids and, to this end, NASA/GSFC has developed a fuzzy logic construct - called the F-value - to attempt to provide a statement of conjunction risk that amalgamates multiple indices and yields a more stable intra-event assessment. This construct has now sustained an extended tuning procedure against heuristic analyst assessment of event risk. The tuning effort has resulted in modifications to the calculation procedure and the adjustment of tuning coefficients, producing a construct with both more predictive force and a better statement of its error

88/Ocena ryzyka popromiennej osteoporozy kręgosłupa szyjnego u chorych na raka rejonu głowy i szyi – doniesienie wstępne

Cel pracyZbadanie ryzyka wystąpienia popromiennej osteoporozy kręgosłupa u chorych na raka gardła i krtani poddanych radykalnemu leczeniu promieniami za pomocą pomiaru gęstości trzonów kręgów szyjnych w rutynowej tomografii komputerowej. Odległym celem pracy jest identyfikacja chorych, u których będzie zachodziła konieczność profilaktyki lub leczenia osteoporozy po zakończeniu leczenia onkologicznego.Materiał i metodaAnalizowano grupę 12 pacjentów (9 mężczyzn i 3 kobiety) chorych na raka gardła środkowego – 7, górnego – 1, dolnego – 1 i krtani – 3. Mediana wieku wynosiła 50 lat. U wszystkich pacjentów przed rozpoczęciem leczenia wykonano diagnostyczną spiralną tomografię komputerową z zastosowaniem warstw o grubości 1mm obejmującąwszystkie piętra gardła i krtani oraz szyję, w której poza diagnostyką nowotworową dokonano pomiaru densyjności trzonów kręgów objętych anatomicznym zakresem badania. Następnie chorych napromieniano w sposób radykalny z zastosowaniem techniki konformalnej (7 pacjentów) oraz IMRT (5 pacjentów). Przedział dawek całkowitychpodanych w objętości GTV wynosił 68.4–79 Gy. Na podstawie analizy rozkładu dawki promieniowania w wirtualnym indywidualnym fantomie pacjenta z systemu planowania leczenia dokonano pomiarów dawek w trzonach kręgów w miejscu przypadającej dawki maksymalnej. Wokresie do 1 miesiąca od zakończenia leczenia promieniami u wszystkich chorych ponownie wykonano kontrolną tomografię komputerową z zastosowaniem takich samych warunków badania jak poprzednio. Dokonano pomiaru densyjności kości w miejscach dawek maksymalnych i porównano otrzymane wartości z danymi sprzed leczenia.WynikiBezpośrednio po zakończeniu radioterapii zaobserwowano spadek gęstość tkanki kostnej trzonów kręgów mieszczący się w przedziale 3–50%, wynoszący średnio 22.5%.WnioskiPrzeprowadzone badanie dotyczy grupy pilotowej. Otrzymane wyniki wstępnie wskazują na wysokie ryzyko rozwoju osteoporozy tkanki kostnej w obszarze napromienianym. U wszystkich powyższych chorych, u których uzyska się trwałą regresję procesu nowotworowego, zostanąwykonane kolejne badania densyjnosci po upływie 12–24 miesięcy

NASA CA Operations Devolution to Individual Missions

No abstract availabl

Predicting Space Weather Effects on Close Approach Events

The NASA Robotic Conjunction Assessment Risk Analysis (CARA) team sends ephemeris data to the Joint Space Operations Center (JSpOC) for conjunction assessment screening against the JSpOC high accuracy catalog and then assesses risk posed to protected assets from predicted close approaches. Since most spacecraft supported by the CARA team are located in LEO orbits, atmospheric drag is the primary source of state estimate uncertainty. Drag magnitude and uncertainty is directly governed by atmospheric density and thus space weather. At present the actual effect of space weather on atmospheric density cannot be accurately predicted because most atmospheric density models are empirical in nature, which do not perform well in prediction. The Jacchia-Bowman-HASDM 2009 (JBH09) atmospheric density model used at the JSpOC employs a solar storm active compensation feature that predicts storm sizes and arrival times and thus the resulting neutral density alterations. With this feature, estimation errors can occur in either direction (i.e., over- or under-estimation of density and thus drag). Although the exact effect of a solar storm on atmospheric drag cannot be determined, one can explore the effects of JBH09 model error on conjuncting objects' trajectories to determine if a conjunction is likely to become riskier, less risky, or pass unaffected. The CARA team has constructed a Space Weather Trade-Space tool that systematically alters the drag situation for the conjuncting objects and recalculates the probability of collision for each case to determine the range of possible effects on the collision risk. In addition to a review of the theory and the particulars of the tool, the different types of observed output will be explained, along with statistics of their frequency