Central effects of Baclofen, Vigabatrin and Midazolam on Saccadic eye movements in man

Saccadic چشم که کنترل آن از اراده و اختیار شخص خارج است، یک روش نسبتا حساسی برای مطالعه و اندازه گیری اثرات بعضی داروهاست که بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر می گذارد. هرچند که آناتومی و فیزیولوژی قسمت هایی از مغز که حرکات Saccadic چشم را کنترل می کنند به خوبی شناخته شده است، ولی به فارماکولوژی حرکات Saccadic چشم در انسان کمتر توجه شده است. هدف این تحقیق مطالعه بیشتر نقش رسپتورهای گابا-بنزودیازپین در شروع و کنترل حرکات Saccadic است. برای این منظور آگونیست رسپتور GABAb، بکلوفن (شل کننده عضلانی با اثرات مرکزی)، مهار کننده آنزیم گاباترانس آمیناز، ویگاباترین (داروی ضد صرع) و آگونیست بنزودیازپین، میدازولام (داروی ضد اضطراب و کمک بیهوشی) بکار گرفته شد. این مطالعه بر روی نه نفر داوطلب در بیمارستان Bristol royal infirmary به صورت یک مطالعه دو سو کور انجام گرفت و با پلاسبو مقایسه گردید. در این مطالعه علاوه بر اندازه گیری ضربان قلب و فشار خون یک سری روانکاوی خود آزمون نیز از میزان Alertness داوطلبین جهت مقایسه به عمل آمد. بکلوفن و ویگاباترین اثر معنی داری بر روی حرکات Saccadic و خودآزمون های اضطراب، خمودی و هوشیاری نداشتند ولی میدازولام تغییرات معنی داری در سرعت پیک، شتاب اوج گیری و شتاب افت کننده حرکات Saccadic، نسبت شتاب اوج گیری به شتاب افت کننده و Saccadic error بوجود آورد. میدازولام همچنین بر میزان خمودی داوطلبین افزود و همزمان اضطراب و هوشیاری داوطلبین را کاهش داد. هیچ گونه تداخل اثر دارویی بین بکلوفن یا ویگاباترین با میدازولام مشاهده نگردید. این مطالعه بیانگر این است که رسپتور GABAb نقشی در کنترل حرکات Saccadic چشم ندارد و رسپتورهای GABAa که در ارتباط با رسپتورهای بنزودیازپین هستند نقش مهمتری دارند. عدم تاثیر ویگاباترین بر روی حرکات Saccadic چشم غیر منتظره است و فاکتورهای فارماکوکینتیکی و فارماکودینامیکی ممکن است تاثیر گذار باشند. استفاده از آگونیست های انتخابی GABAa می تواند نقش این رسپتورها را در کنترل حرکات Saccadic چشم روشن تر کن

Study of the inhibitory effect of two different source of Thymus Vulgaris essential oil on ileum contraction in comparison with available clinically used drug preparation of Thymus

گیاه آویشن از گیاهان دارویی ایران است که بصورت سنتی برای ناهنجاری های اسپاسمی دستگاه گوارش استفاده می شود ولی اثرات فارماکولوژی آن به صورت مستدل علمی تاکنون گزارش نشده است. در این تحقیقات اثرات ضد اسپاسمی اسانس آویشن بر روی انقباضات ایلئوم مطالعه گردید. برای این منظور رات های ویستار با ضربه سر کشته شدند. سپس قسمتی از ایلئوم جدا شد و در محلول تیرود که با اکسیژن گازدهی می شد قرار گرفت. انقباضات ایزوتونیک توسط اسپاسموژن (KCI) در بافت ایجاد گردید و بر روی کاغذ فیزیوگراف ثبت گردید. اثرات غلظت های مختلف اسانس گیاه بر روی انقباضات ناشی از کلرید پتاسیم 80 میلی مولار برای بدست آوردن غلظت های موثر سنجیده شد. اثر هر اسانس با کنترل خودش که معادل حجمی حامل (Vehicle) را دریافت کرده بود مقایسه گردید. اسانس برگ آویشن در غلظت های افزایشی، انقباضات ناشی از کلرید پتاسیم را به صورت وابسته به غلظت مهار کرد (P=0.4±0.12: قدرت دارو). اثر دو اسانس مختلف آویشن بر روی انقباضات ناشی از کلرید پتاسیم در ایلئوم رات بیانگر این است که اثر مهاری اسانس برگ بیشتر از اسانس کل اندام هوائی گیاه آویشن است. قطره میکسچر آویشن که برای درمان سندرم روده تحریک پذیر استفاده می شود مخلوطی از آویشن (40)، نعناع (30)، زیره (20) و رازیانه (10) است. مقایسه اثرات مهاری قطره میکسچر آویشن موجود برای مصارف بالینی با نسبت مشابهی از مخلوط اسانس های آنها در غلظت های معادل اثرات مهاری مشابهی بر روی انقباضات ایلئوم داشتند ولی از نقطه نظر قدرت مهاری (پوتنسی) اثر مهاری کمتر از اسانس گیاه آویشن به تنهایی است. این مطالعه نشان می دهد که اسانس گیاه آویشن یک مهار کننده انقباضات ایلئوم ایزوله شده است. از آنجا که اساس درمان کرامپ های شکمی و اسهال بر مهار انقباضات روده استوار است، نتایج این تحقیق بیانگر مفید بودن اسانس گیاه آویشن برای درمان اختلالات فوق است

Study of the repair of femoral bone defects using adipose-derived stem cells (ADSCs) on Chitosan - Gelatin membrane in rats (biomechanical and radiological evaluations)

Background and purpose: Adipose - drived stem cells are multipotent cells that capable to diffrentiate in to osteogenic cells. On the other hand, the scaffold of chitosan and gelatin are biodegradable and compatible used for tissue repair. This study evaluated the repair of femoral bone defect using adipose-derived stem cells on gelatin – chitosan membrane in adult Albino Wistar rats by radiographic and biomechanical tests. Materials and Methods: In this study, sixty male adult rats were equally divided into six groups. 1)Normal group) that received no treatment and bone intact and is only used to compare the biomechanics, 2(Normal Foramen group) femoral bone were removed from the animal body, and were then created bone defect similar to the experimental groups for biomechanic testing, 3 (control group) received no treatment after bone defect. 4 (sham group) after bone defect, the culture medium was injected at the site of bone defect. 5 (gelatin - chitosan group) that gelatin - chitosan membrane was used in to bone defect. Group 6 that transplanted ADSCs in to bone defect. Results: Radiograph bone opacity increased in chitosan – gelatin, cell and cell with chitosan - gelatin groups compared to control group but this difference was not significant. Biomechanical results of bone showed mean Fmax was increased in treatment groups compared to control group however the difference was not significant but compared with the normal foramen group significantly increased. Conclusion: It seems that scaffold of chitosan - gelatin membrane and ADSC cell transplantation appears to be effective in repair of bone defect

Assessment of the Neuroprotective Effects of Lavandula angustifolia Extract on the Contusive Model of Spinal Cord Injury in Wistar Rats

IntroductionSpinal cord injury (SCI) involves a primary trauma and secondary cellular processes that can lead to severe damage to the nervous system, resulting in long-term spinal deficits. At the cellular level, SCI causes astrogliosis, of which glial fibrillary acidic protein (GFAP) is a major index. ObjectiveThe aim of this study was to investigate the neuroprotective effects of Lavandula angustifolia (Lav) on the repair of spinal cord injuries in Wistar rats.Materials and MethodsForty-five female rats were randomly divided into six groups of seven rats each: the intact, sham, control (SCI), Lav 100, Lav 200, and Lav 400 groups. Every week after SCI onset, all animals were evaluated for behavior outcomes by the Basso, Beattie, and Bresnahan (BBB) score. H&E staining was performed to examine the lesions post-injury. GFAP expression was assessed for astrogliosis. Somatosensory evoked potential (SEP) testing was performed to detect the recovery of neural conduction.Results BBB scores were significantly increased and delayed responses on sensory tests were significantly decreased in the Lav 200 and Lav 400 groups compared to the control group. The greatest decrease of GFAP was evident in the Lav 200 and Lav 400 groups. EMG results showed significant improvement in the hindlimbs in the Lav 200 and Lav 400 groups compared to the control group. Cavity areas significantly decreased and the number of ventral motor neurons significantly increased in the Lav 200 and Lav 400 groups.ConclusionLav at doses of 200 mg/kg and 400 mg/kg can promote structural and functional recovery after SCI. The neuroprotective effects of L. angustifolia can lead to improvement in the contusive model of spinal cord injury in Wistar rats.Keywords Spinal cord injury (SCI); Lavandula angustifolia; neuroprotection; Basso, Beattie, and Bresnahan (BBB); glial fibrillary acidic protein (GFAP); somatosensory evoked potential (SEP

Investigation of Wet-Process Asphalt Rubber Binder Testing with Modified Dynamic Shear Rheometer: Interim Report on Screening Tests

In the United States, the Superpave Asphalt Binder Performance Grading (PG) system proposed by the Strategic Highway Research Program (SHRP) is the most common method used to characterize the performance-related properties of conventional and polymer-modified asphalt binders. Dynamic modulus (G*) and phase angle (δ) are the two main binder properties and they are measured using a dynamic shear rheometer (DSR) with parallel plate geometry and either a 1 mm or 2 mm gap between the plates. Since these Superpave parameters were developed for binders that do not contain additives or particulates, the California Department of Transportation (Caltrans) does not use them as asphalt rubber binder specification criteria. Instead, penetration and viscosity are used as acceptance of quality control; however, these parameters do not necessarily provide a satisfactory link between the measured binder properties and potential performance in the field over a range of operating temperatures. In California, current specifications require that crumb rubber particles used to produce asphalt rubber binder in the “wet process” must be smaller than 2.36 mm (i.e., 100 percent passing the #8 sieve), and typically these particles vary in size between 1 mm and 2 mm. As a consequence, when the parallel plate geometry is used to test this type of binder, the larger rubber particles can contact the plates; if this occurs, the rubber particle rheology can potentially dominate the results, which in turn may not be representative of the modified binder as a whole. To address this problem, a potentially more appropriate DSR testing protocol using concentric cylinder geometry was investigated in this study to explore an alternative means of determining the performance properties of asphalt rubber binders. In the first phase of the study, documented in this technical memorandum, a series of tests were undertaken to compare the two geometries and to assess which binder properties influence the results from the testing approaches. The interim results indicate that there is no significant difference between the concentric cylinder and parallel plate geometries in terms of the G*/sinδ after testing on a range of different binders and asphalt rubber binders with finer crumb rubber particle sizes (i.e.  <250 μm). However, the correlations between results from the geometries were increasingly weaker with increasing crumb rubber particle size, indicating some potential influence of larger sizes on the results of the testing using parallel plates. The concentric cylinder geometry resulted in relatively lower values of G*/sinδ compared to samples tested with the parallel plate geometry. This difference is provisionally attributed to large rubber particles touching both plates, and to edge effects issues. The proposed alternative approach to measuring the rheological properties of asphalt rubber binder is considered feasible, and that with its use the edge effect and trimming issues can be eliminated. However, the concentric cylinder method requires a longer testing time and a larger binder sample than the parallel plate test method. The testing will be continued to develop proposed revised quality control procedures for testing asphalt rubber binders used on Caltrans projects.