Wpływ pojedynczej dawki Metadonu na prefiksację sakadyczną u osób uzależnionych od opioidów

Introduction: Eye movements are closely related to cognitive and emotional functions. Information on saccadic dynamics during certain tasks may indicate disorders of mental functions, which can help to explain the neurobiology of sensory-motor systems and can be useful in neuropsychiatric diagnosis. Aims/ Objectives: The study aims at assessing the impact of a single therapeutic dose of methadone on eye movements (saccades) dynamics in HIV(+) and HIV(-) opioid addicted subjects. Methods: Sixty patients from the substitution program were examined. The Latency Test (LT), carried out with the use of saccadometer diagnostic system, was conducted twice: before and 1.5 hours after the administration of a therapeutic dose of methadone. In both parts of the test mean peak velocity, mean latency, mean duration, mean amplitude were measured. Results: The mean duration of latency in HIV(-) subjects measured by LT after the administration of a therapeutic dose of methadone was statistically significantly increased whereas the mean peak velocity was decreased. The mean peak velocity latency in HIV(+) subjects is not statistically significant. The mean duration and the amplitude of latency after the administration of a therapeutic dose of methadone is statistically significant in opioid addicted HIV(+) subjects . It was found that the mean peak velocity before the administration of a therapeutic dose of methadone was statistically significantly different in HIV(-) subjects as compared to HIV(+) ones. Conclusion: An increase in the values of saccadic refixation parameters in opioid addicted subjects after the administration of a therapeutic dose of methadone was observed. An improvement in saccadic refixations parameter in HIV(-) subjects after the administration of a therapeutic dose of methadone was concluded.  Wstęp: Motoryka gałek ocznych jest ściśle związana z funkcjami poznawczymi i emocjonalnym dlatego informacje dotyczące dynamiki sakad podczas wykonywania określonych zadań mogą świadczyć o fizjologii bądź zaburzeniach funkcji psychicznych co może pomóc w wyjaśnieniu neurobiologii układów sensoryczno-motorycznych i być przydatne w diagnostyce neuropsychiatrycznej. Cel: Badania mają na celu stwierdzenie czy podanie pojedynczej dawki leku substytucyjnego wpływa na dynamikę sakad oraz czas latencji u osób uzależnionych od opioidów HIV(+) i HIV (-) Materiały i metody: Zbadano 60 pacjentów programu substytucyjnego. Wykonano test refi ksacji sakadycznej - Latency test (LT) za pomocą systemu diagnostycznego Saccadometr dwukrotnie: przed podaniem oraz około 1,5 godziny po podaniu leczniczej dawki metadonu. W obu częściach testu zmierzono prędkość sakad, średni czas latencji, średni czas trwania sakad, średnią amplitudę sakad. Wyniki: W grupie osób uzależnionych od opioidów HIV(-) w teście LT stwierdzono, że średni czas trwania sakad był istotnie statystycznie (p<0,01) dłuższy, a prędkość maksymalna sakad mniejsza po podaniu metadonu. Natomiast w grupie osób HIV(+) uzależnionych od opioidów nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w prędkości maksymalnej. Wykazano w grupie osób HIV(+) po podniu matadonu istotność statystyczną w czasie trwania skad oraz amplitudzie sakad. Stwierdzono, że prędkość maksymalna różni się istotnie statystycznie przed podaniem metadonu u osób HIV(-) leczonych w programie substytucyjnym w porównaniu do osób HIV(+). Wnioski: Wyniki badań potwierdzają zmiany w dynamice sakad, a także zmiany w latencji odpowiedzi na bodziec po podaniu pojedynczej dawki metadonu w grupach badanych. Stwierdzono poprawę parametrów refi ksacji sakadycznej osób uzależnionych od opioidów HIV (-) po podaniu leczniczej dawki metadonu

Effect od a single dose of Methadone on saccadic refixations in Opioid addicted subjects

Introduction: Eye movements are closely related to cognitive and emotional functions. Information on saccadic dynamics during certain tasks may indicate disorders of mental functions, which can help to explain the neurobiology of sensory-motor systems and can be useful in neuropsychiatric diagnosis. Aims/ Objectives: The study aims at assessing the impact of a single therapeutic dose of methadone on eye movements (saccades) dynamics in HIV(+) and HIV(-) opioid addicted subjects. Methods: Sixty patients from the substitution program were examined. The Latency Test (LT), carried out with the use of saccadometer diagnostic system, was conducted twice: before and 1.5 hours after the administration of a therapeutic dose of methadone. In both parts of the test mean peak velocity, mean latency, mean duration, mean amplitude were measured. Results: The mean duration of latency in HIV(-) subjects measured by LT after the administration of a therapeutic dose of methadone was statistically significantly increased whereas the mean peak velocity was decreased. The mean peak velocity latency in HIV(+) subjects is not statistically significant. The mean duration and the amplitude of latency after the administration of a therapeutic dose of methadone is statistically significant in opioid addicted HIV(+) subjects. It was found that the mean peak velocity before the administration of a therapeutic dose of methadone was statistically significantly different in HIV(-) subjects as compared to HIV(+) ones. Conclusion: An increase in the values of saccadic refixation parameters in opioid addicted subjects after the administration of a therapeutic dose of methadone was observed. An improvement in saccadic refixations parameter in HIV(-) subjects after the administration of a therapeutic dose of methadone was concluded.  Wstęp: Motoryka gałek ocznych jest ściśle związana z funkcjami poznawczymi i emocjonalnym dlatego informacje dotyczące dynamiki sakad podczas wykonywania określonych zadań mogą świadczyć o fizjologii bądź zaburzeniach funkcji psychicznych co może pomóc w wyjaśnieniu neurobiologii układów sensoryczno-motorycznych i być przydatne w diagnostyce neuropsychiatrycznej. Cel: Badania mają na celu stwierdzenie czy podanie pojedynczej dawki leku substytucyjnego wpływa na dynamikę sakad oraz czas latencji u osób uzależnionych od opioidów HIV(+) i HIV (-) Materiały i metody: Zbadano 60 pacjentów programu substytucyjnego. Wykonano test refi ksacji sakadycznej - Latency test (LT) za pomocą systemu diagnostycznego Saccadometr dwukrotnie: przed podaniem oraz około 1,5 godziny po podaniu leczniczej dawki metadonu. W obu częściach testu zmierzono prędkość sakad, średni czas latencji, średni czas trwania sakad, średnią amplitudę sakad. Wyniki: W grupie osób uzależnionych od opioidów HIV(-) w teście LT stwierdzono, że średni czas trwania sakad był istotnie statystycznie (p<0,01) dłuższy, a prędkość maksymalna sakad mniejsza po podaniu metadonu. Natomiast w grupie osób HIV(+) uzależnionych od opioidów nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w prędkości maksymalnej. Wykazano w grupie osób HIV(+) po podniu matadonu istotność statystyczną w czasie trwania skad oraz amplitudzie sakad. Stwierdzono, że prędkość maksymalna różni się istotnie statystycznie przed podaniem metadonu u osób HIV(-) leczonych w programie substytucyjnym w porównaniu do osób HIV(+). Wnioski: Wyniki badań potwierdzają zmiany w dynamice sakad, a także zmiany w latencji odpowiedzi na bodziec po podaniu pojedynczej dawki metadonu w grupach badanych. Stwierdzono poprawę parametrów refi ksacji sakadycznej osób uzależnionych od opioidów HIV (-) po podaniu leczniczej dawki metadonu

Mechanizmy starzenia się komórek w hodowli komórkowej

A key element in the life of cells in culture is the number of cell divisions, not their life time in culture. Serially in vivo transplanted cells also exhibit a finite lifetime, which means that the cell aging is not unique only to a cell culture. There are theories suggesting that the aging of cells in culture may be associated with the aging of the organism from which they were obtained. Cells may stop dividing because of replicative aging, which is the result of telomere shortening. The aging process in cells may be induced by an intracellular process associated with shortening and uncapping of telomeres and environmental factors of a stochastic nature, among the most important of which is oxidative stress. The loss of telomeres beyond a critical value eventually induces antiproliferative signals that result in an aging. Telomeres give information about the end of replication; their function can be however recreated. Insertion of protein genes, comprised in telomerase, to aging human cells increases the length of their telomeres to lengths typical of young cells. The cells then exhibit all the characteristics of young nucleated cells. Telomerase is not only the central mechanism for regulating cells life, but it is also a mechanism that can be resumed, extending the replicative period of cells , comprising markers of gene expression characteristic of young cells, life. It is not known in what way replicative aging of cells is played by oxidative DNA damage, exposure to UV, oncogenes, which are independent of telomere shortening.Kluczowym elementem w długości życia komórek w hodowli jest liczba podziałów komórkowych, a nie czas życia w kulturze. Komórki przeszczepiane seryjnie in vivo wykazują także skończoną żywotność, co oznacza, że starzenie komórek nie jest charakterystyczne tylko dla hodowli komórkowych. Istnieją teorie, które sugerują, że starzenie się komórek w hodowli może być związane ze starzeniem się organizmu, z którego zostały one otrzymane. Komórki mogą przestać się dzielić z powodu starzenia replikacyjnego, które jest wynikiem skracania telomerów. Starzenie się w tym procesie komórek może być indukowane przez wewnątrzkomórkowy program związany ze skracaniem się i zmianami budowy telomerów (tzw. uncapping) oraz czynniki środowiskowe o charakterze stochastycznym, spośród których najważniejszym jest stres oksydacyjny. Utrata telomerów, po przekroczeniu wartości krytycznej, indukuje ostatecznie sygnały antyproliferacyjne, których skutkiem jest starzenie się. Telomery są więc zegarem replikacyjnego wyczerpania się, ich funkcja może być jednak odtwarzana. Wstawienie genów białek wchodzących w skład telomerazy do starzejących się komórek ludzkich powoduje wydłużenie ich telomerów do długości typowej dla młodych komórek. Komórki wykazują wtedy wszystkie cechy charakterystyczne dla młodych komórek jądrzastych. Telomeraza jest nie tylko centralnym mechanizmem regulującym czas życia komórek, ale także mechanizmem, który może być ponownie włączony, przedłużając replikacyjny okres życia komórek, posiadających markery ekspresji genów charakterystycznych dla młodej komórki. Nie wiadomo, jaki wpływ na replikacyjne starzenie się komórek ma oksydatywne uszkodzenie DNA, ekspozycja na UV, onkogeny ras, które są niezależne od skracania się telomerów

Mechanisms Of Cell Aging in Cell Culture

A key element in the life of cells in culture is the number of cell divisions, not their life time in culture. Serially in vivo transplanted cells also exhibit a finite lifetime, which means that the cell aging is not unique only to a cell culture. There are theories suggesting that the aging of cells in culture may be associated with the aging of the organism from which they were obtained. Cells may stop dividing because of replicative aging, which is the result of telomere shortening. The aging process in cells may be induced by an intracellular process associated with shortening and uncapping of telomeres and environmental factors of a stochastic nature, among the most important of which is oxidative stress. The loss of telomeres beyond a critical value eventually induces antiproliferative signals that result in an aging. Telomeres give information about the end of replication; their function can be however recreated. Insertion of protein genes, comprised in telomerase, to aging human cells increases the length of their telomeres to lengths typical of young cells. The cells then exhibit all the characteristics of young nucleated cells. Telomerase is not only the central mechanism for regulating cells life, but it is also a mechanism that can be resumed, extending the replicative period of cells, comprising markers of gene expression characteristic of young cells, life. It is not known in what way replicative aging of cells is played by oxidative DNA damage, exposure to UV, oncogenes, which are independent of telomere shortening.Kluczowym elementem w długości życia komórek w hodowli jest liczba podziałów komórkowych, a nie czas życia w kulturze. Komórki przeszczepiane seryjnie in vivo wykazują także skończoną żywotność, co oznacza, że starzenie komórek nie jest charakterystyczne tylko dla hodowli komórkowych. Istnieją teorie, które sugerują, że starzenie się komórek w hodowli może być związane ze starzeniem się organizmu, z którego zostały one otrzymane. Komórki mogą przestać się dzielić z powodu starzenia replikacyjnego, które jest wynikiem skracania telomerów. Starzenie się w tym procesie komórek może być indukowane przez wewnątrzkomórkowy program związany ze skracaniem się i zmianami budowy telomerów (tzw. uncapping) oraz czynniki środowiskowe o charakterze stochastycznym, spośród których najważniejszym jest stres oksydacyjny. Utrata telomerów, po przekroczeniu wartości krytycznej, indukuje ostatecznie sygnały antyproliferacyjne, których skutkiem jest starzenie się. Telomery są więc zegarem replikacyjnego wyczerpania się, ich funkcja może być jednak odtwarzana. Wstawienie genów białek wchodzących w skład telomerazy do starzejących się komórek ludzkich powoduje wydłużenie ich telomerów do długości typowej dla młodych komórek. Komórki wykazują wtedy wszystkie cechy charakterystyczne dla młodych komórek jądrzastych. Telomeraza jest nie tylko centralnym mechanizmem regulującym czas życia komórek, ale także mechanizmem, który może być ponownie włączony, przedłużając replikacyjny okres życia komórek, posiadających markery ekspresji genów charakterystycznych dla młodej komórki. Nie wiadomo, jaki wpływ na replikacyjne starzenie się komórek ma oksydatywne uszkodzenie DNA, ekspozycja na UV, onkogeny ras, które są niezależne od skracania się telomerów

Oculomotor disturbances in HIV-positive individuals treated with methadone

Methadone substitution is claimed to be the most effective way of pharmacological management of human immunodeficiency virus (HIV) positive patients addicted to opioids. Possible and clinically the most relevant drug interactions are those between methadone and antiretroviral agents [13,18,25,32]. HIV causes cognitive impairment by infiltrating the central nervous system (CNS) in the initial phase of infection. The consequence of this is damage to the hippocampus, caudate nucleus, and basal ganglia [2,26].Eighty-six patients from the substitution program group were examined. The trial was conducted twice: before and about 1.5 hours after the administration of a therapeutic dose of methadone. The antisaccades task (AT) and latency task (LT) were performed using a saccadometer diagnostic system.The statistical analysis showed that the mean duration of latency measured by AT in HIV(-) and HIV(+) subjects after the administration of a therapeutic dose of methadone was significantly increased (p=0.03 HIV(-); p=0.04 HIV(+)). There was a statistically significant increase in the mean latency after the administration of methadone in HIV(+) subjects when compared to the control group measured by LT (p=0.03).The statistical analysis confirms the change in the saccadic refixation parameters in patients addicted to opioids. Methadone influences saccadic dynamic parameters less in HIV(+) than in HIV(-) drug users. Oculomotor disturbances are probably related to the neurotropic effects of HIV leading to damage of the striatum, which plays an important role in psychomotor functions

Eating disorders in children and adolescents - the current state of knowledge

Introduction. Eating disorders (ED) are a group of severe mental health disorders with high prevalence, mortality and associated morbidity. The most common eating disorders are anorexia nervosa, bulimia nervosa and binge-eating disorder.  Objective. The aim of the study was to evaluate prevalence, risk factors, clinical manifestation as well as complications for proper diagnostic and treatment of eating disorders.   Materials and method. The literature review included articles from Google Scholar databases and PubMed. Articles published in 2013 or later were mainly considered.  Brief description of the state of knowledge. The prevalence of eating disorders vary according to gender. There are a variety of risk factors that can be divided into family history, individual and possible triggers. The most common risk factors include family history of mental disorders. Studies have shown that premorbid overweight is more frequent in male. In the diagnosis of eating disorders, the ICD-10 and DSM-5 classification is used. Complications of this disease can manifest itself from various systems of the body. Proper cooperation between the pediatrician and the patient is very important. Treatment of eating disorders focuses on psychotherapy, especially family-based treatment. Worse results are obtained due to underdiagnosis and late initiation of treatment.  Summary. Pediatricians are the first healthcare professionals which have contact with young patients, so education about the first symptoms and consequences of not receiving appropriate treatment is essential. 

Pitch syntax violations are linked to greater skin conductance changes, relative to timbral violations : the predictive role of the reward system in perspective of cortico-subcortical loops

According to contemporary opinion emotional reactions to syntactic violations are due to surprise as a result of the general mechanism of prediction. The classic view is that, the processing of musical syntax can be explained by activity of the cerebral cortex. However, some recent studies have indicated that subcortical brain structures, including those related to the processing of emotions, are also important during the processing of syntax. In order to check whether emotional reactions play a role in the processing of pitch syntax or are only the result of the general mechanism of prediction, the comparison of skin conductance levels reacting to three types of melodies were recorded. In this study, 28 subjects listened to three types of short melodies prepared in Musical Instrument Digital Interface Standard files (MIDI) - tonally correct, tonally violated (with one out-of-key - i.e., of high information content), and tonally correct but with one note played in a different timbre. The BioSemi ActiveTwo with two passive Nihon Kohden electrodes was used. Skin conductance levels were positively correlated with the presented stimuli (timbral changes and tonal violations). Although changes in skin conductance levels were also observed in response to the change in timbre, the reactions to tonal violations were significantly stronger. Therefore, despite the fact that timbral change is at least as equally unexpected as an out-of-key note, the processing of pitch syntax mainly generates increased activation of the sympathetic part of the autonomic nervous system. These results suggest that the cortico–subcortical loops (especially the anterior cingulate - limbic loop) may play an important role in the processing of musical syntax

Jak mechanizm uzależnienia w ujęciu neurofizjologicznym może zmienić rozumienie wolnej woli?

Celem artykułu jest próba usystematyzowania rozumienia wolnej woli w oparciu o neurofilozoficzną analizę zjawiska uzależnienia. W pierwszej części omówiono neurofizjologię uzależnień z perspektywy neurobiologicznej koncepcji pętli korowo-podkorowych. Zgodnie z nią uzależnienie prowadzi do strukturalnej przebudowy prążkowia, utrudniając jego hamowanie przez korę mózgu i zaburzając tym samym zdolność podejmowania decyzji. Kolejna część stanowi omówienie pojęcia „sprawności woli”, klasyfikacji działań oraz koncepcji autonomii naturalnej Henrika Waltera. Na podstawie literatury wyszczególniono sześć kryteriów sprawności woli, wydzielonych ze względu na aspekt podmiotu oraz charakter samego działania. Wypracowaną perspektywę zintegrowano z pojęciem mechanizmu pętli korowo-podkorowych, ukazując go jako kandydata do materialnego podłoża sprawności woli

Diet and breast cancer

Breast cancer is the most common malignancy among women. We conducted an analysis to investigate the impact of diet on breast cancer. Well-balanced diet is a mandatory part of a healthy lifestyle, and consequently, it is very important in prevention of breast cancer. High intake of fruits and vegetables, proper BMI and low intake of alcohol and fried food rich in saturated fatty acids are common known to be anti-cancer prevention. Soy food, black pepper and turmeric are suggested to inhibit cancer’s proliferation. Dietitians and oncologists should educate their patients about healthy lifestyle patterns