Η εφαρμογή του άρθρου 139Α Κ.Δ.Δ. στις φορολογικές διαφορές

Ο τρόπος εφαρμογής του άρθρου 139Α Κ.Δ.Δ. στις φορολογικές δίκες παρουσιάζει κάποιες δικονομικές ιδιαιτερότητες και διαφοροποιήσεις, οι οποίες σχετίζονται με τη φύση των φορολογικών υποθέσεων, και πρέπει να αναλυθούν. Επίσης, μία από αυτές τις ιδιαιτερότητες, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία στις φορολογικές δίκες, είναι το παράβολο. Πληθώρα αποφάσεων έχουν κρίνει το ένδικο μέσο ως απαράδεκτο λόγω μη κάλυψης του παραβόλου κατά τρόπον όπως επιτάσσει ο νόμος. Για αυτό χρήζει ιδιαίτερης μνείας η εφαρμογή του άρθρου 139Α Κ.Δ.Δ. στην περίπτωση της συμπλήρωσης του παραβόλου στις φορολογικές δίκες. Τέλος, το άρθρο 139Α Κ.Δ.Δ. και η συμπλήρωση τυπικών ελλείψεων σχετίζεται με μια σημαντικότατη δυνατότητα που παρέχεται στον διάδικο, αυτή της άσκησης δεύτερης προσφυγής σε περίπτωση απόρριψης της προσφυγής για τυπικούς λόγους. Κρίσιμη κρίνεται η οριοθέτηση και η διαφώτιση των περιπτώσεων κατά των οποίων το άρθρο 139Α Κ.Δ.Δ. και το άρθρο 70 παράγραφος 1 Κ.Δ.Δ. εφαρμόζονται και ποια είναι η σχέση των δύο δικονομικών ρυθμίσεων στις φορολογικές δίκες.The method of application of article 139A of the C.A.P. in tax trials presents some procedural peculiarities and differences, which are related to the nature of tax cases, and must be analyzed. Also, one of these particularities, which is of particular importance in tax litigation, is the administrative fee. For this reason, the application of article 139A of the C.A.P. requires special mention in the case of the completion of the administrative fees in the tax trials. Lastly, article 139A C.A.P. and the completion of formal deficiencies is related to a very important possibility provided to the party, that of exercising a second appeal in case of rejection of the appeal for formal reasons. The demarcation and clarification of the cases against which article 139A of the C.A.P. is considered critical. and article 70 paragraph 1 of the C.A.P. are applied and what is the relationship of the two procedural arrangements in tax trials

Optical Waveguide-Enhanced Diffraction for Observation of Responsive Hydrogel Nanostructures

Optical diffraction measurements are reported for in situ observation of swelling and collapsing of responsive hydrogel nanostructures. The optical signal is enhanced by probing the surface carrying periodic arrays of hydrogel nanostructures by resonantly excited optical waveguide modes. UV-nanoimprint lithography is employed for the preparation of the arrays of nanopillars from photo-crosslinked N-isopropylacrylamide (pNIPAAm)-based hydrogel that are covalently tethered to a gold surface. The thermo-responsive properties of such pNIPAAm nanopillars that swell in 3D are compared to those of a thin film prepared from the identical material and that is allowed to swell predominantly in 1D. The nanopillars with a diameter of ≈100 nm and aspect ratio of 2 swell by a factor of ≈6 as determined by optical measurements supported by simulations that are compared to morphological characteristics obtained from atomic force microscopy. Bending of nanopillars above the lower critical solution temperature (LCST), erasure of the topographic structure by drying at temperature below the LCST, and recovery by subsequent swelling below the LCST and drying at temperature above the LCST are observed

Replication protein A physically interacts with the Bloom's syndrome protein and stimulates its helicase activity.

Bloom's syndrome is a rare autosomal recessive disorder characterized by genomic instability and predisposition to cancer. BLM, the gene defective in Bloom's syndrome, encodes a 159-kDa protein possessing DNA-stimulated ATPase and ATP-dependent DNA helicase activities. We have examined mechanistic aspects of the catalytic functions of purified recombinant BLM protein. Through analyzing the effects of different lengths of DNA cofactor on ATPase activity, we provide evidence to suggest that BLM translocates along single-stranded DNA in a processive manner. The helicase reaction catalyzed by BLM protein was examined as a function of duplex DNA length. We show that BLM catalyzes unwinding of short DNA duplexes (/=259-bp). The presence of the human single-stranded DNA-binding protein (human replication protein A (hRPA)) stimulates the BLM unwinding reaction on the 259-bp partial duplex DNA substrate. Heterologous single-stranded DNA-binding proteins fail to stimulate similarly the helicase activity of BLM protein. This is the first demonstration of a functional interaction between BLM and another protein. Consistent with a functional interaction between hRPA and the BLM helicase, we demonstrate a direct physical interaction between the two proteins mediated by the 70-kDa subunit of RPA. The interactions between BLM and hRPA suggest that the two proteins function together in vivo to unwind DNA duplexes during replication, recombination, or repair

Hydrogeological investigation of basins of Greece. Example from the basin of Agioi Anargiroi (Kastoria)

Τhe area that was examined during this study is the hydrological basin of Agioi Anargiroi, which is extended at the Kastoria Prefecture, at the east of the city and the lake of Kastoria and covers an area of 89.25 Km2, of which 24.6 Κm2 belong to lowlands and 64.65 Km2 belong to mountainous areas. The distribution of the area at the different elevations is normal. The altitude ranges from 649 m to 1680 m with a mean value of 984 m above sea level and the mean slope is 28.58%. The hydrographic network in mountainous area is highly developed. The basin is drained by the Xiropotamos torrent which is classified as fifth class according to the classification suggested by Horton (1945). From a geological point of view the geological formations of the studied area belong to Pelagonian geotectonic zone. The basin of Agioi Anargiroi is covered by recent deposits (27.6%) in the lowlands and crystalline and metamorphic rocks (72.4%) in the mountainous area. Specifically the lowlands are covered by Quaternary deposits, whereas in the mountainous and semi-mountainous areas occur schists and phyllites at the southeastern part, granite-gneiss at the northern part of the basin and gneisses and amphibolites, which cover the largest part of the basin. The mean annual precipitation in the area of study amounts to 663 mm (period 2004- 2007). The total runoff is equal to16.73x106 m3. A productive aquifer is developed in the alluvial deposits. Based on borehole lithological profiles, the thickness of the alluvial deposits ranges from 40 m to 100 m. Groundwater recharge in the alluvial aquifer occurs via the following mechanisms: direct infiltration of rainfall, infiltration through torrent beds and return flow of irrigated water. Groundwater flow is mainly from North-Eastward to South-Westward. The mean hydraulic gradient was 1.5x10-3, as was measured from the compiled piezometric maps. The average hydraulic conductivity value k was 10-5 m/s, as deduced from the conducted pumping test analyses. Transmissivity (T) and Storage coefficient (S) values varied between 1.4x10-3 - 1.1x10-2 m2/s and 1.9x10-4 - 9.3x10-3, respectively. Hydrochemical analyses of groundwater, surface water and water of springs took place for the determination of the hydrochemical characteristics and quality of the studied area’s waters. The groundwater quality is generally suitable for domestic supplies and irrigation use. The predominant water type of groundwater is Ca-HCO3. High nitrate concentrations were locally recorded, due to intensive agricultural activities which, amongst others, entail fertilization often practiced without following the rules set by the existing Code for Good Agricultural Practice. An increase of the electrical conductivity of the groundwater was generally observed from the recharge area to the downwards. The cations relationship for the groundwater and surface water was Ca2+>Mg2+>Na+>K+ and anions relationship was HCO3 ->SO4 2->NO3 ->Cl-. Groundwater flow simulation with the use of mathematical model (Modflow Code) was attempted. This effort was proved successful, due to the fact that dominant flow conditions do adequately resemble those of porous media. MODFLOW model has simulated almost perfectly the piezometry for the period of May 2004.Η περιοχή έρευνας που εξετάζει η διδακτορική αυτή διατριβή είναι η υδρολογική λεκάνη Αγίων Αναργύρων, που βρίσκεται στο νομό Καστοριάς, στα ανατολικά της πόλης και της λίμνης της και καταλαμβάνει έκταση 89,25 Km2. Μορφολογικά η λεκάνη αποτελείται από ένα πεδινό τμήμα με έκταση 24,6 Km2 και τη γύρω ορεινή ζώνη έκτασης 64,65 Km2. Η περιοχή διακρίνεται από έντονο ανάγλυφο και από μέτριες έως μεγάλες κλίσεις. Επιπλέον παρατηρείται ομοιόμορφη κατανομή της επιφάνειας στα διάφορα υψόμετρα. Το μέσο υψόμετρο της λεκάνης ανέρχεται σε 984 m και η μέση κλίση είναι 28,58%. Αναφορικά με το υδρογραφικό δίκτυο της ερευνούμενης λεκάνης αυτό έχει κύριο κλάδο το χείμαρρο Ξηροπόταμο. Ο κύριος κλάδος του υδρογραφικού δικτύου εκτιμήθηκε σε 5ης τάξης σύμφωνα με την κατάταξη κατά Horton (1945). Η λεκάνη του Ξηροποτάμου έχει καλά ανεπτυγμένο υδρογραφικό δίκτυο δενδριτικής μορφής με υψηλό συντελεστή διακλάδωσης. Η περιοχή έρευνας εντάσσεται γεωτεκτονικά στην Πελαγονική ζώνη. Η λιθολογική σύσταση της λεκάνης είναι: σύγχρονες προσχώσεις και κρυσταλλοσχιστώδη πετρώματα που καλύπτουν ποσοστό 27,6% και 72,4% της συνολικής έκτασης, αντίστοιχα. Πιο συγκεκριμένα οι τεταρογενείς χερσαίες αποθέσεις συναντώνται στο κεντρικό τμήμα της λεκάνης και συνίστανται από εναλλαγές αδρομερών και λεπτόκοκκων υλικών. Πρόκειται για τεταρτογενή ιζήματα, ολοκαινικής και πλειστοκαινικής κυρίως ηλικίας, τα οποία αποτελούν λιμναίες και ποταμοχειμάρριες αποθέσεις. Στα πετρώματα του υποβάθρου περιλαμβάνονται οι εξής σχηματισμοί: Φυλλίτες και σχιστόλιθοι Περμιο-Τριαδικής ηλικίας απαντώνται στο νοτιοανατολικό τμήμα της λεκάνης, ο γνευσιακός πλουτωνίτης της Καστοριάς του Άνω Λιθανθρακοφόρου συναντάται κυρίως στο βόρειο-βορειοδυτικό τμήμα της λεκάνης και γνεύσιοι και αμφιβολίτες που καλύπτουν μεγάλο τμήμα της περιοχής έρευνας και συνιστούν το Παλαιοζωικό κρυσταλλοσχιστώδες υπόβαθρο της Πελαγονικής ζώνης. Το μέσο ετήσιο ύψος βροχής στη λεκάνη έρευνας ανέρχεται σε 663 mm (περ. 2004- 2007). Η ολική απορροή ισούται με 16,73x106 m3, εκ των οποίων τα 9,42x106 m3 απορρέουν επιφανειακά και τα υπόλοιπα κατεισδύουν. Το υδρογεωλογικό ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στις σύγχρονες προσχώσεις της λεκάνης, όπου αναπτύσσεται αξιόλογος υδροφορέας που αποτελείται από επάλληλα υδροφόρα στρώματα. Το συνολικό πάχος των υδροφόρων στρωμάτων κυμαίνεται από 40-50 m και φτάνει έως και 90-100 m. Η τροφοδοσία του υδροφορέα γίνεται κυρίως από την απευθείας κατείσδυση του νερού της βροχόπτωσης, από διήθηση από τις κοίτες του υδρογραφικού δικτύου, από τις επιστροφές του νερού των αρδεύσεων και σε πολύ μικρό βαθμό πλευρικά από τα μεταμορφωμένα πετρώματα. Η διεύθυνση ροής του υπόγειου νερού, όπως προκύπτει από τους πιεζομετρικούς χάρτες, είναι BBΑ-NNΔ. Το υδραυλικό φορτίο κυμαίνεται από +645 στην έξοδο της λεκάνης έως +715 στην ανάντη περιοχή. Η υδραυλική κλίση είναι 1,5‰ . Ο συντελεστής μεταβιβαστικότητας Τ κυμαίνεται από 1,4x10-3 έως 1,1x10-2 m2/sec και ο συντελεστής εναποθήκευσης S από 1,9x10-4 έως 9,3x10-3, όπως προέκυψε από την ανάλυση αντλητικών δεδομένων. Η υδραυλική αγωγιμότητα (k) είναι της τάξεως του 10-5 m/sec. Για τον καθορισμό της ποιότητας και των χημικών χαρακτηριστικών των νερών της περιοχής έρευνας πραγματοποιήθηκαν δειγματοληψίες υπόγειου και επιφανειακού νερού, καθώς και νερού πηγών. Το υπόγειο νερό είναι ελαφρό, μαλακό, καλής ποιότητας για ύδρευση και άρδευση. Ο επικρατών υδροχημικός τύπος υπόγειων νερών είναι ο οξυανθρακικός-ασβεστούχος. Καταγράφεται μια αύξηση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας στην κατάντη περιοχή. Από την κατανομή των ιόντων ασβεστίου προκύπτει ότι οι υψηλότερες τιμές καταγράφονται κοντά στην έξοδο της λεκάνης. Υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων καταγράφονται κατά τόπους και αποδίδονται στη χρήση λιπασμάτων. Η σύσταση των επιφανειακών νερών για τα κατιόντα ακολουθεί τη σειρά Ca2+>Mg2+>Na+>K+ ή Ca2+>Na+>Mg2+>K+ και για τα ανιόντα τη σειρά HCO3 ->SO4 2- >NO3 ->Cl-. Οι επικρατέστεροι υδροχημικοί τύποι για τα νερά των πηγών είναι ο ασβεστούχος οξυανθρακικός (Ca-HCO3) και ο μαγνησιούχος οξυανθρακικός (Mg-HCO3). Οι χαμηλές τιμές ηλεκτρικής αγωγιμότητας, που εμφανίζουν μερικές από τις πηγές, υποδηλώνουν τον πολύ μικρό χρόνο παραμονής του νερού εμπλουτισμού στο υπέδαφος και τη γρήγορη εκφόρτισή του. Από την εκτίμηση των αποθεμάτων για την εξεταζόμενη λεκάνη προέκυψε για τα ρυθμιστικά αποθέματα (WR) μέση τιμή ίση με 5,4x106 m3, τα μόνιμα αποθέματα (WP) βρέθηκαν ίσα με 135x106 m3 και για τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα (WE) υπολογίστηκε μέση τιμή ίση με 10,6x106 m3. Η εφαρμογή του κώδικα MODFLOW σε συνθήκες μόνιμης ροής (steady state) για την περίοδο Μαΐου 2004 στο πεδινό τμήμα της λεκάνης Αγίων Αναργύρων, στο οποίο αναπτύσσονται τεταρτογενείς σχηματισμοί που πληρούν τις προδιαγραφές για την εφαρμογή του κώδικα, ήταν επιτυχής. Οι διαφορές μεταξύ των τιμών παρατήρησης και αυτών που υπολογίστηκαν από το πρόγραμμα MODFLOW κυμαίνονται από 0,24 m μέχρι 2,83 m, κάτι το οποίο δείχνει ότι το μοντέλο ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις πραγματικές συνθήκες. Η ρύθμιση που προέκυψε κατάφερε να προσομοιώσει σχεδόν ιδανικά την πιεζομετρία

Δομή και δυναμική λεπτών υμενίων υδρογελών με τις μεθόδους φασματοσκοπίας συσχέτισης φθορισμού και συχέτισης φωτονίων

Αυτή η διατριβή αφορά στην δομή και τη δυναμική hydrogel φιλμς. Photocross-linked λεπτά φιλμ θερμο-αποκρινόμενου πολυμερούς σταθεροποιημένα σε στερεά υποστρώματα προετοιμάστηκαν από συμπολυμερή του Nisopropylacrylamide (NIPAAm, 94%), μεθακρυλικό οξύ (MAA, 5%) και 4-methacryloyloxy-βενζοφαινόνη (MaBP, 1%). FCS μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν στα συγκεκριμένα φιλμς διογκωμένα σε δύο διαφορετικούς διαλύτες, αιθανόλη και νερό, και διαφορετικοί ανιχνευτές φθορισμού διαφόρων μεγεθών και φορτίων χρησιμοποιήθηκαν. Στο νερό, θετικά φορτισμένοι ανιχνευτές (π.χ. Rh6G, καθώς και ένα θετικά φορτισμένο παράγωγο του περυλενίου) ήταν έντονα προσελκυμένοι στο εσωτερικό των gels και υπέστη παρεμποδισμένη (μη-ελεύθερη) διάχυση λόγω της ύπαρξης ελκτικών ηλεκτροστατικών αλληλεπιδράσεων με το αρνητικά φορτισμένο πολυμερές. Το αντίθετο φαινόμενο παρατηρήθηκε με αρνητικά φορτισμένους ανιχνευτές φθορισμού. Μετρήσεις σχετικές με την διαδικασία διάχυσης των πρωτεϊνών έδειξαν ότι θετικά φορτισμένες πρωτεΐνες (cBSA) ακινητοποιήθηκαν μέσα στο hydrogel στρώμα, ενώ εκτιμάται ότι μια ουδέτερη (native BSA) διαχέεται στο στρώμα. Η δυναμική των επιφανειακών pNIPAAm-MAA-MaBP στρωμάτων με διαφορετικές πυκνότητες crosslinking διογκωμένα στο καλό διαλύτη αιθανόλη μελετήθηκαν από την νέα τεχνική που αναπτύχθηκε στο εργαστήριο, τη μικρο- φασματοσκοπία συσχετισμού φωτονίων, για χρόνους μεταξύ 1 x 10-6 s to 1 s. Τέλος, διερευνήθηκε η επίδραση άλατος και μεταβολής της θερμοκρασίας στη δυναμική των pNIPAAm φιλμς διογκωμένα σε νερό. Μια πρώτη μικρή αύξηση της ιονικής ισχύος (προσθήκη NaCl έως 0,02 mol / L) οδήγησε σε αύξηση του συντελεστή συνεργατικής διάχυσης Dcoop . Περαιτέρω αύξηση της ιονικής δύναμης οδήγησε σε μείωση του Dcoop με αυξανόμενη συγκέντρωση NaCl, το οποίο μπορεί να σχετίζεται με salting-out επίδραση εξαιτίας της μείωσης τηςποιότητας του διαλύτη. Πολύ υψηλές συγκεντρώσεις άλατος (> 1M) απαλείφουν πλήρως τη δυναμική συμπεριφορά λόγω κατάρρευσης του gel. Εν κατακλείδι, FCS και PCS αποδείχθηκαν συμπληρωματικές και ισχυρές οπτικές τεχνικές για να ερευνήσουν τη δομή και τη δυναμική των λεπτών υμενίων hydrogel σταθεροποιημένων σε στερεά υποστρώματα.This thesis reports on the structure and dynamics investigation of hydrogel layers. Photocross-linked thin films of a thermo-responsive polymer anchored onto solid substrates were prepared from copolymers of N-isopropylacrylamide (NIPAAm, 94%), methacrylic acid (MAA, 5%) and 4-methacryloyloxy-benzophenone (MaBP, 1%). FCS measurements were performed on these gel films swollen in two different solvents, ethanol and water, and several different fluorescent probes of various sizes and charges were used. In water, positively charged tracers (e.g. Rh6G, and a positively charged perylene derivative) were strongly attracted into the gel and suffered a hindered diffusion due to attractive electrostatic interactions with the negatively charged polymer. However, in the case of negatively charged tracers (e.g. fluorescein and a negatively charged perylene derivative), the presence of repulsive electrostatic forces prevented their diffusion into the like-charged gels. Different cross-linking densities (corresponding to different irradiation times in the cross-linking process) were examined and the FCS results indicate that the probe molecules are slowed down and the swelling ratio of the gels decreases with increasing cross-linking density. An attempt to extend the FCS diffusion study from rigid small molecules to flexible macromolecules was not successful since the negative charge of the fluorescently labelled macromolecule utilized (labelled PEG) prevented the diffusion inside the gel layer due to repulsive electrostatic interactions. Measurements on the diffusion process of proteins have shown that a positively charged protein (cBSA) was immobilized inside the hydrogel layer, whereas a neutral one (native BSA) diffuses into the hydrogel layer. Increase of the characteristic diffusion time of the protein was observed with increasing cross-linking density. The translational motion of a molecular (Rh6G) and macromolecular (pNIPAAm) tracer in transient pNIPAAm-MAA-MaBP networks (semi-dilute polymer solutions) in ethanol at varying polymer concentrations (up to c ~ 20 vol %) at ambient conditions were found by FCS to exhibit a Brownian diffusion in the absence of specific interactions with the polymer matrix, which is explained by the lack of ion dissociation in ethanol as a solvent. The dynamics of surface anchored and crosslinked pNIPAAm-MAA-MaBP layers with different crosslinking densities swollen in the good solvent ethanol were probed by the newly developed micro-photon correlation spectroscopy in the time range 1 x 10-6 s to 1 s. The cooperative diffusion coefficient describes the fast motion associated with the effective mesh size of the network in analogy to the transient physical network of uncrosslinked pNIPAAm chains. Assuming one dimensional swelling vertical to the surface for an estimate of the polymer volume fraction, the cooperative diffusion was found to increase faster with increasing volume fraction in the swollen gel layers than in the uncrosslinked pNIPAAm semidilute solutions. The present tethered pNIPAAm gel layers also revealed a second, slow diffusive process for the relaxation of the concentration fluctuations which in contrast to the physical network of the linear pNIPAAm chains, is virtually insensitive to the concentration i.e. crosslinking density. Also, unexpected for common unconfined gels, this slow diffusive mode was fully relaxed at times less than 0.1 s at wavevectors larger than 0.008 nm-1. This mode was related to long wavelength dynamic heterogeneities but its nature is still unknown. Finally, the effect of added salt and varying temperature on the dynamics of the surface anchored pNIPAAm crosslinked layers swollen in water was investigated. An initial small increase of the ionic strength (addition of NaCl up to 0.02 mol / L) resulted in an increase of the cooperative diffusion coefficient Dcoop possibly due to the electrostatic screening of the anionic carboxylate groups in the polymer gel. Further increase of the ionic strength resulted in a decrease of Dcoop with increasing NaCl concentration, which may be related to a salting-out effect by decreasing the solvent quality. Very high ionic strengths (>1M) completely erased the dynamic behavior due to the collapse of the gel. Similarly, when the temperature was increased towards the transition temperature (LCST), the collective diffusion coefficient Dcoop exhibited a critical slow down upon the swollen gel approaching the collapse. In conclusion, FCS and PCS have proven to be complementary and powerful optical techniques to investigate the structure and dynamics of thin anchored gel layers

Δομή και δυναμική λεπτών υμενίων υδροτζέλ προσδεδεμένων σε επιφάνειες με φασματοσκοπία φθορισμού συσχέτισης και φασματοσκοπία συσχετισμού φωτονίων

This thesis reports on the structure and dynamics investigation of hydrogel layers. Photocross-linked thin films of a thermo-responsive polymer anchored onto solid substrates were prepared from copolymers of N-isopropylacrylamide (NIPAAm, 94%), methacrylic acid (MAA, 5%) and 4-methacryloyloxy-benzophenone (MaBP, 1%). FCS measurements were performed on these gel films swollen in two different solvents, ethanol and water, and several different fluorescent probes of various sizes and charges were used. In water, positively charged tracers (e.g. Rh6G, and a positively charged perylene derivative) were strongly attracted into the gel and suffered a hindered diffusion due to attractive electrostatic interactions with the negatively charged polymer. However, in the case of negatively charged tracers (e.g. fluorescein and a negatively charged perylene derivative), the presence of repulsive electrostatic forces prevented their diffusion into the like-charged gels. Different cross-linking densities (corresponding to different irradiation times in the cross-linking process) were examined and the FCS results indicate that the probe molecules are slowed down and the swelling ratio of the gels decreases with increasing cross-linking density. An attempt to extend the FCS diffusion study from rigid small molecules to flexible macromolecules was not successful since the negative charge of the fluorescently labelled macromolecule utilized (labelled PEG) prevented the diffusion inside the gel layer due to repulsive electrostatic interactions. Measurements on the diffusion process of proteins have shown that a positively charged protein (cBSA) was immobilized inside the hydrogel layer, whereas a neutral one (native BSA) diffuses into the hydrogel layer. Increase of the characteristic diffusion time of the protein was observed with increasing cross-linking density. The translational motion of a molecular (Rh6G) and macromolecular (pNIPAAm) tracer in transient pNIPAAm-MAA-MaBP networks (semi-dilute polymer solutions) in ethanol at varying polymer concentrations (up to c ~ 20 vol %) at ambient conditions were found by FCS to exhibit a Brownian diffusion in the absence of specific interactions with the polymer matrix, which is explained by the lack of ion dissociation in ethanol as a solvent. The dynamics of surface anchored and crosslinked pNIPAAm-MAA-MaBP layers with different crosslinking densities swollen in the good solvent ethanol were probed by the newly developed micro-photon correlation spectroscopy in the time range 1 x 10-6 s to 1 s. The cooperative diffusion coefficient describes the fast motion associated with the effective mesh size of the network in analogy to the transient physical network of uncrosslinked pNIPAAm chains. Assuming one dimensional swelling vertical to the surface for an estimate of the polymer volume fraction, the cooperative diffusion was found to increase faster with increasing volume fraction in the swollen gel layers than in the uncrosslinked pNIPAAm semidilute solutions. The present tethered pNIPAAm gel layers also revealed a second, slow diffusive process for the relaxation of the concentration fluctuations which in contrast to the physical network of the linear pNIPAAm chains, is virtually insensitive to the concentration i.e. crosslinking density. Also, unexpected for common unconfined gels, this slow diffusive mode was fully relaxed at times less than 0.1 s at wavevectors larger than 0.008 nm-1. This mode was related to long wavelength dynamic heterogeneities but its nature is still unknown. Finally, the effect of added salt and varying temperature on the dynamics of the surface anchored pNIPAAm crosslinked layers swollen in water was investigated. An initial small increase of the ionic strength (addition of NaCl up to 0.02 mol / L) resulted in an increase of the cooperative diffusion coefficient Dcoop possibly due to the electrostatic screening of the anionic carboxylate groups in the polymer gel. Further increase of the ionic strength resulted in a decrease of Dcoop with increasing NaCl concentration, which may be related to a salting-out effect by decreasing the solvent quality. Very high ionic strengths (>1M) completely erased the dynamic behavior due to the collapse of the gel. Similarly, when the temperature was increased towards the transition temperature (LCST), the collective diffusion coefficient Dcoop exhibited a critical slow down upon the swollen gel approaching the collapse. In conclusion, FCS and PCS have proven to be complementary and powerful optical techniques to investigate the structure and dynamics of thin anchored gel layers

Escherichia coli with a self-transferable, multiresistant plasmid coding for metallo-β-lactamase VIM-1

An Escherichia coli strain exhibiting decreased susceptibility to carbapenems was isolated from a hospitalized patient in Greece. The strain carried a self-transferable plasmid coding for metallo-β-lactamase VIM-1. blaVLM-1, along with aacA7, dhfrI, and aadA, was included as a gene cassette in a novel class 1 integron. A Citrobacter freundii ampC-derived gene, not associated with the integron, was also located in the same plasmid

Escherichia coli with a Self-Transferable, Multiresistant Plasmid Coding for Metallo-β-Lactamase VIM-1

An Escherichia coli strain exhibiting decreased susceptibility to carbapenems was isolated from a hospitalized patient in Greece. The strain carried a self-transferable plasmid coding for metallo-β-lactamase VIM-1. bla(VIM-1), along with aacA7, dhfrI, and aadA, was included as a gene cassette in a novel class 1 integron. A Citrobacter freundii ampC-derived gene, not associated with the integron, was also located in the same plasmid

CTX-M-3 β-lactamase-producing Escherichia coli from Greece

An Escherichia coli clinical strain resistant to all β-lactams except carbapenems was isolated in a Greek hospital. Analysis of β-lactamase content by isoelectric focusing, PCR assays specific for various bla genes, and DNA sequencing showed that the strain produced TEM-1, a Citrobacter freundii AmpC-related cephalosporinase, and CTX-M-3. The blaCTX-M-3 gene was carried by a 120-kb plasmid that was readily transferable to a susceptible E. coli host