Evolving trends in the management of acute appendicitis during COVID-19 waves. The ACIE appy II study

Background: In 2020, ACIE Appy study showed that COVID-19 pandemic heavily affected the management of patients with acute appendicitis (AA) worldwide, with an increased rate of non-operative management (NOM) strategies and a trend toward open surgery due to concern of virus transmission by laparoscopy and controversial recommendations on this issue. The aim of this study was to survey again the same group of surgeons to assess if any difference in management attitudes of AA had occurred in the later stages of the outbreak. Methods: From August 15 to September 30, 2021, an online questionnaire was sent to all 709 participants of the ACIE Appy study. The questionnaire included questions on personal protective equipment (PPE), local policies and screening for SARS-CoV-2 infection, NOM, surgical approach and disease presentations in 2021. The results were compared with the results from the previous study. Results: A total of 476 answers were collected (response rate 67.1%). Screening policies were significatively improved with most patients screened regardless of symptoms (89.5% vs. 37.4%) with PCR and antigenic test as the preferred test (74.1% vs. 26.3%). More patients tested positive before surgery and commercial systems were the preferred ones to filter smoke plumes during laparoscopy. Laparoscopic appendicectomy was the first option in the treatment of AA, with a declined use of NOM. Conclusion: Management of AA has improved in the last waves of pandemic. Increased evidence regarding SARS-COV-2 infection along with a timely healthcare systems response has been translated into tailored attitudes and a better care for patients with AA worldwide

Health literacy of parents of pediatric surgical patients: a correlational analysis

Despite its importance, health literacy, parental anxietyand need-for-information preoperatively, have not been sufficientlystudied in pediatric surgery. Low educational level, minorities and lowsocioeconomic level have been correlated with lower levels of healthliteracy. Parental anxiety has been related to health literacy, sex,education and information needs.Aim : The aim of this study is to investigate health literacy levels ofparents or guardians of pediatric surgical patients, their anxiety beforeconsultations of pediatric surgery, their need-for-informationpreoperatively and their preferences for participation in decision making,and their correlations with clinical and socioeconomic data. Finaly, 2tools for measuring health literacy levels will be compared in this specialpopulation.Materials and Methods : The study was conducted from December2016 to July 2018, at the outpatient pediatric surgery clinic and theinpatient ward of the 1st and 2nd Pediatric Surgical Departments of AgiaSophia Children’s Hospital in Athens, Greece. The participants (parentsor guardians) were asked to fill in a standardised anonymousquestionnaire after providing informed consent. Demographic andsocioeconomic data of the participants were recorded alng withdemographic and clinical data of the patients. Moreover, usingappropriate and validated tools the following were measured : healthliteracy levels of the participants (HLS-EU-Q16 and NVS), parentalanxiety and need-for-information preoperatively (AmsterdamPreoperative Anxiety and Preoperative Information Scale) and theirpreferences regarding decision making about their child’s proposedtreatment (Control Preferences Scale).For all analyses, significance was accepted at p < 0.05. Statisticalanalyses were performed using SPSS Statistics for Macintosh (Version24.0. Armonk, NY: IBM Corp.).Results: 55,8 % of the 1000 participants in total had adequatehealth literacy, as measured by HLS-EU-Q16, while 36,8 % presentedproblematic health literacy levels and 7,4 % inadequate. Multipleregression analysis results showed that health literacy was associatedwith nationality (β = -2,180, p <0,001), insurance status (β = -0,461, p =0,016), educational level (β = 0,075, p < 0,001) and being a healthprofessional (β = 1,791, p <0,001).Total parental anxiety scores of the sample (n=664) ranged from 4to 20 in APAIS scale, with mean (± SD) 13,99 (± 3,95). Interestingly,79,8 % of the participants were classified as being anxious, with anAPAIS score of 11 or more. The need-for-information score of parentsor guardians at the outpatient pediatric surgical unit ranged from 2 to 10with mean (± SD) 8 (± 1,88). Parental or guardian anxiety was foundassociated at the multiple regression analysis with parental healthliteracy level (β=-0.277, p<0.001), educational level (β=-0.685,p=0.002), the severity of the condition of the child (β=0.47, p=0.031),and the need-for-information preoperatively (β=0.908, p<0.001). Womenwere found to be more anxious than men (β=1.573, p<0.001).Regarding preferences about participation in decision makingconcerning the proposed treatment from the pediatric surgeon, the mostfrequent choice of the participants was sharing responsibility for thedecision with the doctor (34,2 %). Passive collaboration or delegation ofthe responsibility for the decision completely to the doctor werepreferred by the majority of the participants (44,6 %), suggesting thatalmost half of parents or guardians do not wish to be actively engagedin decision making concerning the treatment of their child. Need-forinformation(p<0,01), educational level (p<0,05), sex (p<0,05) andnationality (p<0,05) were found to be predictors of participation desire indecision making in the studied population.Concerning the comparison of health literacy measurement tools(HLS-EU-Q16 and NVS), the following was found in the studiedpopulation (n=336) : If a parent or guardian is classified as being ofadequate health literacy according to NVS, the 100% is also classifiedas such in the HLS-EU-Q16 tool. Moreover, only 5% of parents orguardians that are classified as being of adequate health literacy by theHLS-EU-Q16 tool, are classified by the NVS in a lower health literacycategory. This is due to a known ceiling effect of the HLS-EU-Q16 tool,much less present in this tool than other corresponding ones. Whenevaluating the scores as a continuous variables rather than categorical,a better correlation between them is found than in the generalpopulation (Spearman rho 0,408).Conclusions: Almost half of parents or guardians of pediatricsurgical patients presented problematic or inadequate health literacylevels. The majority of the participants present high levels of anxiety,while preferring passive roles or shared decision making with thepediatric surgeon concerning the proposed treatment. Health literacymeasurement tools are reliable on this specific population. Healthliteracy is important and should not be neglected during examiningchildren of caring for them in the pediatric surgical setting.Παρά τη σημαντικότητά τους, η εγγραμματοσύνη σεθέματα υγείας, το άγχος των γονέων ή φροντιστών και η επιθυμίαενημέρωσής τους προεγχειρητικά, δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς σταπλαίσια της παιδοχειρουργικής. Το χαμηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο, οιμειονότητες και η χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση έχουνσυνδεθεί με χαμηλότερα επίπεδα εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας. Τοάγχος των γονέων ή φροντιστών έχει συσχετισθεί με την εγγραμματοσύνησε θέματα υγείας, το φύλο, το εκπαιδευτικό επίπεδο και την επιθυμίαενημέρωσης προεγχειρητικά.Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν η μέτρηση των επιπέδωνεγγραμματοσύνης των γονέων ή φροντιστών παιδοχειρουργικών ασθενώνκαι του άγχους τους στα πλαίσια της παιδοχειρουργικής εξέτασης, ηδιερέυνηση της επιθυμίας ενημέρωσής τους προεγχειρητικά και τηςεπιθυμίας συμμετοχής τους στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τιςπροτεινόμενες θεραπευτικές παρεμβάσεις από τον παιδοχειρουργό,καθώς και η συσχέτισή τους με κλινικά και κοινωνικοοικονομικά στοιχεία.Σκοπός επίσης ήταν η σύγκριση 2 κλιμάκων μέτρησης των επιπέδωνεγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας στον ειδικό αυτό πληθυσμό.Υλικό και Μέθοδος: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από τοΔεκέμβριο του 2016 έως και τον Ιούλιο του 2018, χρησιμοποιώντας δείγμαευκολίας από τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και την πτέρυγα νοσηλείας τωνΑ΄και Β΄Παιδοχειρουργικών κλινικών του Νοσοκομείου Παίδων «Η ΑγίαΣοφία», στην Αθήνα. Οι συμμετέχοντες γονείς ή φροντιστές κλήθηκαν νασυμπληρώσουν ένα ανώνυμο τυποποιημένο ερωτηματολόγιο μετά τηνπαροχή συναίνεσης κατόπιν ενημέρωσης. Έγινε καταγραφή τωνδημογραφικών και κοινωνικοοικονομικών χαρακτηριστικών τωνσυμμετεχόντων, αλλά και δημογραφικών και κλινικών δεδομένων τωνμικρών ασθενών. Επίσης, με τη χρήση κατάλληλων εργαλείων προσδιορίστηκαν : τα επίπεδα εγγραμματοσύνης των συμμετεχόντων(HLS-EU-Q16 & NVS), το άγχος τους και η επιθυμία ενημέρωσής τουςπροεγχειρητικά (Amsterdam Preoperative Anxiety and PreoperativeInformation Scale) και η επιθυμία συμμετοχής τους στη λήψηθεραπευτικών αποφάσεων για το παιδί τους (Control Preferences Scale).Για όλες τις αναλύσεις, η στατιστική σημαντικότητα ορίστηκε σεεπίπεδο p<0,05. Οι στατιστικές αναλύσεις πραγματοποιήθηκανχρησιμοποιώντας το SPSS Statistics για Macintosh (Version 24.0.Armonk, NY: IBM Corp.).Αποτελέσματα: Το 55,8% των 1000 συμμετεχόντων συνολικάπαρουσίασε επαρκή εγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας, όπως μετρήθηκεαπό το HLS-EU-Q16, ενώ το 36,8% προβληματικά επίπεδαεγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας και το 7,4% ανεπαρκή. Τααποτελέσματα της ανάλυσης πολλαπλής παλινδρόμησης δείχνουν ότι ηεγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας συσχετίζεται με την εθνικότητα (β = -2,180, p <0,001), το είδος ασφάλισης υγείας των συμμετεχόντων (β = -0,461, p = 0,016), το μορφωτικό επίπεδο των συμμετεχόντων (β = 0,075, p< 0,001) και την ιδιότητα του επαγγελματία υγείας (β = 1,791, p <0,001).Η βαθμολογία συνολικού άγχους του δείγματος (n=664)κυμαίνονταν μεταξύ 4 και 20 στην κλίμακα APAIS, με μέση τιμή (± SD)13,99 (± 3,95). Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το 79,8% τωνσυμμετεχόντων ταξινομείται ως υψηλού άγχους, εμφανίζοντας σκορμεγαλύτερο ή ίσο του 11. Το σκορ επιθυμίας ενημέρωσης των γονέων ήφροντιστών στα τακτικά εξωτερικά παιδοχειρουργικά ιατρεία κυμάνθηκεμεταξύ 2 και 10 και η μέση τιμή ± SD ήταν 8 ± 1,88. Το άγχος των γονέωνή φροντιστών βρέθηκε να σχετίζεται αρνητικά με το σκορεγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας (β = -0,277, p <0,001) και το επίπεδοεκπαίδευσης των γονέων ή φροντιστών (β = -0,685, p = 0,002). Αντίθετα,βρέθηκε να συνδέεται θετικά με τη βαρύτητα της χειρουργικής παθολογίαςτου παιδιού (β = 0,47, p = 0,031) και την επιθυμία για ενημέρωση τωνγονέων ή φροντιστών προεγχειρητικά (β = 0,908, ρ <0,001). Επιπλέον, οι γυναίκες βρέθηκαν περισσότερο αγχωμένες από τους άνδρες (β = 1.573, p<0.001).Σχετικά με την επιθυμία συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων για τηνπροτεινόμενη από τον παιδοχειρουργό θεραπεία, η πιο συχνή επιλογή τωνσυμμετεχόντων ήταν η συναπόφαση με το γιατρό (34,2 %). Η παθητικήσυμμετοχή ή συνεργασία με τον παιδοχειρουργό και ο αποκλειστικάπαθητικός ρόλος προτιμήθηκαν από την πλειοψηφία των συμμετεχόντων(44,6 %), υποδεικνύοντας ότι σχεδόν οι μισοί γονείς ή φροντιστές δενήθελαν να συμμετέχουν ενεργά στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τηθεραπεία του παιδιού τους. Η επιθυμία για ενημέρωση (p<0,01), τοεπίπεδο εκπαίδευσης (p<0,05), το φύλο (p<0,05) και η εθνικότητα(p<0,05), φάνηκαν να είναι προγνωστικοί παράγοντες για την επιθυμίασυμμετοχής στη λήψη αποφάσεων στο μελετώμενο πληθυσμό.Σχετικά με τη σύγκριση των εργαλείων μέτρησης της εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας (HLS-EU-Q16 και NVS), βρέθηκαν τα ακόλουθα στο μελετώμενο πληθυσμό (n=336) : Αν ένας γονέας ή φροντιστής κατατάσσεται ως επαρκούς εγγραμματοσύνης με βάση το NVS εργαλείο, το 100% κατατάσσεται επίσης ως επαρκούς εγγραμματοσύνης στο HLS-EU-Q16. Επίσης, μόνο 5% των γονέων ή φροντιστών που κατατάσσονται ως επαρκούς εγγραμματοσύνης στο HLS EU- Q16, στο NVS κατατάσσονται σε μικρότερη κατηγορία. Πρόκειται περί γνωστούceiling effect του εργαλείου HLS-EU-Q16, μικρότερο σαφώς από άλλααντίστοιχα εργαλεία. Κατά την αξιολόγηση των σκορ των δύο εργαλείωνως απόλυτες τιμές και όχι ανά κατηγορίες, παρατηρείται συσχέτιση μεταξύτους καλύτερη από ότι σε μελέτες στο γενικό πληθυσμό. (Spearman rho 0,408).Συμπεράσματα: Σχεδόν το 50% των γονέων ή φροντιστών παρουσίασανπροβληματικά ή ανεπαρκή επίπεδα εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας. Ηπλειονότητα των γονέων ή φροντιστών παρουσιάζει υψηλά επίπεδαάγχους, ενώ προτιμά παθητικούς ρόλους ή να συναποφασίσει με τονπαιδοχειρουργό σχετικά με την προτεινόμενη θεραπεία. Τα εργαλεία μέτρησης των επιπέδων εγγραμματοσύνης λειτουργούν σωστά στον ειδικόαυτό πληθυσμό. Η εγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας είναι έναςσημαντικός παράγοντας στην παιδοχειρουργική και θα πρέπει ναλαμβάνεται υπόψη κατά τις προεγχειρητικές εκτιμήσεις και τη θεραπείατων παιδιών

Η εγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας γονέων παιδοχειρουργικών ασθενών: μελέτη συσχέτισης

Εισαγωγή: Παρά τη σημαντικότητά τους, η εγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας, το άγχος των γονέων ή φροντιστών και η επιθυμία ενημέρωσής τους προεγχειρητικά, δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς στα πλαίσια της παιδοχειρουργικής. Το χαμηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο, οι μειονότητες και η χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση έχουν συνδεθεί με χαμηλότερα επίπεδα εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας. Το άγχος των γονέων ή φροντιστών έχει συσχετισθεί με την εγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας, το φύλο, το εκπαιδευτικό επίπεδο και την επιθυμία ενημέρωσης προεγχειρητικά. Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν η μέτρηση των επιπέδων εγγραμματοσύνης των γονέων ή φροντιστών παιδοχειρουργικών ασθενών και του άγχους τους στα πλαίσια της παιδοχειρουργικής εξέτασης, η διερέυνηση της επιθυμίας ενημέρωσής τους προεγχειρητικά και της επιθυμίας συμμετοχής τους στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις προτεινόμενες θεραπευτικές παρεμβάσεις από τον παιδοχειρουργό, καθώς και η συσχέτισή τους με κλινικά και κοινωνικοοικονομικά στοιχεία. Σκοπός επίσης ήταν η σύγκριση 2 κλιμάκων μέτρησης των επιπέδων εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας στον ειδικό αυτό πληθυσμό. Υλικό και Μέθοδος: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από το Δεκέμβριο του 2016 έως και τον Ιούλιο του 2018, χρησιμοποιώντας δείγμα ευκολίας από τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και την πτέρυγα νοσηλείας των Α΄και Β΄Παιδοχειρουργικών κλινικών του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία», στην Αθήνα. Οι συμμετέχοντες γονείς ή φροντιστές κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ανώνυμο τυποποιημένο ερωτηματολόγιο μετά την παροχή συναίνεσης κατόπιν ενημέρωσης. Έγινε καταγραφή των δημογραφικών και κοινωνικοοικονομικών χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων, αλλά και δημογραφικών και κλινικών δεδομένων των μικρών ασθενών. Επίσης, με τη χρήση κατάλληλων εργαλείων προσδιορίστηκαν : τα επίπεδα εγγραμματοσύνης των συμμετεχόντων (HLS-EU-Q16 &amp; NVS), το άγχος τους και η επιθυμία ενημέρωσής τους προεγχειρητικά (Amsterdam Preoperative Anxiety and Preoperative Information Scale) και η επιθυμία συμμετοχής τους στη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων για το παιδί τους (Control Preferences Scale). Για όλες τις αναλύσεις, η στατιστική σημαντικότητα ορίστηκε σε επίπεδο p&lt;0,05. Οι στατιστικές αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας το SPSS Statistics για Macintosh (Version 24.0. Armonk, NY: IBM Corp.). Αποτελέσματα: Το 55,8% των 1000 συμμετεχόντων συνολικά παρουσίασε επαρκή εγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας, όπως μετρήθηκε από το HLS-EU-Q16, ενώ το 36,8% προβληματικά επίπεδα εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας και το 7,4% ανεπαρκή. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης πολλαπλής παλινδρόμησης δείχνουν ότι η εγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας συσχετίζεται με την εθνικότητα (β = - 2,180, p &lt;0,001), το είδος ασφάλισης υγείας των συμμετεχόντων (β = - 0,461, p = 0,016), το μορφωτικό επίπεδο των συμμετεχόντων (β = 0,075, p &lt; 0,001) και την ιδιότητα του επαγγελματία υγείας (β = 1,791, p &lt;0,001). Η βαθμολογία συνολικού άγχους του δείγματος (n=664) κυμαίνονταν μεταξύ 4 και 20 στην κλίμακα APAIS, με μέση τιμή (± SD) 13,99 (± 3,95). Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το 79,8% των συμμετεχόντων ταξινομείται ως υψηλού άγχους, εμφανίζοντας σκορ μεγαλύτερο ή ίσο του 11. Το σκορ επιθυμίας ενημέρωσης των γονέων ή φροντιστών στα τακτικά εξωτερικά παιδοχειρουργικά ιατρεία κυμάνθηκε μεταξύ 2 και 10 και η μέση τιμή ± SD ήταν 8 ± 1,88. Το άγχος των γονέων ή φροντιστών βρέθηκε να σχετίζεται αρνητικά με το σκορ εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας (β = -0,277, p &lt;0,001) και το επίπεδο εκπαίδευσης των γονέων ή φροντιστών (β = -0,685, p = 0,002). Αντίθετα, βρέθηκε να συνδέεται θετικά με τη βαρύτητα της χειρουργικής παθολογίας του παιδιού (β = 0,47, p = 0,031) και την επιθυμία για ενημέρωση των γονέων ή φροντιστών προεγχειρητικά (β = 0,908, ρ &lt;0,001). Επιπλέον, οι γυναίκες βρέθηκαν περισσότερο αγχωμένες από τους άνδρες (β = 1.573, p &lt;0.001). Σχετικά με την επιθυμία συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων για την προτεινόμενη από τον παιδοχειρουργό θεραπεία, η πιο συχνή επιλογή των συμμετεχόντων ήταν η συναπόφαση με το γιατρό (34,2 %). Η παθητική συμμετοχή ή συνεργασία με τον παιδοχειρουργό και ο αποκλειστικά παθητικός ρόλος προτιμήθηκαν από την πλειοψηφία των συμμετεχόντων (44,6 %), υποδεικνύοντας ότι σχεδόν οι μισοί γονείς ή φροντιστές δεν ήθελαν να συμμετέχουν ενεργά στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη θεραπεία του παιδιού τους. Η επιθυμία για ενημέρωση (p&lt;0,01), το επίπεδο εκπαίδευσης (p&lt;0,05), το φύλο (p&lt;0,05) και η εθνικότητα (p&lt;0,05), φάνηκαν να είναι προγνωστικοί παράγοντες για την επιθυμία συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων στο μελετώμενο πληθυσμό. Σχετικά με τη σύγκριση των εργαλείων μέτρησης της εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας (HLS-EU-Q16 και NVS), βρέθηκαν τα ακόλουθα στο μελετώμενο πληθυσμό (n=336) : Αν ένας γονέας ή φροντιστής κατατάσσεται ως επαρκούς εγγραμματοσύνης με βάση το NVS εργαλείο, το 100% κατατάσσεται επίσης ως επαρκούς εγγραμματοσύνης στο HLS-EU-Q16. Επίσης, μόνο 5% των γονέων ή φροντιστών που κατατάσσονται ως επαρκούς εγγραμματοσύνης στο HLS EU- Q16, στο NVS κατατάσσονται σε μικρότερη κατηγορία. Πρόκειται περί γνωστού ceiling effect του εργαλείου HLS-EU-Q16, μικρότερο σαφώς από άλλα αντίστοιχα εργαλεία. Κατά την αξιολόγηση των σκορ των δύο εργαλείων ως απόλυτες τιμές και όχι ανά κατηγορίες, παρατηρείται συσχέτιση μεταξύ τους καλύτερη από ότι σε μελέτες στο γενικό πληθυσμό. (Spearman rho 0,408). Συμπεράσματα: Σχεδόν το 50% των γονέων ή φροντιστών παρουσίασαν προβληματικά ή ανεπαρκή επίπεδα εγγραμματοσύνης σε θέματα υγείας. Η πλειονότητα των γονέων ή φροντιστών παρουσιάζει υψηλά επίπεδα άγχους, ενώ προτιμά παθητικούς ρόλους ή να συναποφασίσει με τον παιδοχειρουργό σχετικά με την προτεινόμενη θεραπεία. Τα εργαλεία μέτρησης των επιπέδων εγγραμματοσύνης λειτουργούν σωστά στον ειδικό αυτό πληθυσμό. Η εγγραμματοσύνη σε θέματα υγείας είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην παιδοχειρουργική και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τις προεγχειρητικές εκτιμήσεις και τη θεραπεία των παιδιών.Introduction: Despite its importance, health literacy, parental anxiety and need-for-information preoperatively, have not been sufficiently studied in pediatric surgery. Low educational level, minorities and low socioeconomic level have been correlated with lower levels of health literacy. Parental anxiety has been related to health literacy, sex, education and information needs. Aim : The aim of this study is to investigate health literacy levels of parents or guardians of pediatric surgical patients, their anxiety before consultations of pediatric surgery, their need-for-information preoperatively and their preferences for participation in decision making, and their correlations with clinical and socioeconomic data. Finally, 2 tools for measuring health literacy levels will be compared in this special population. Materials and Methods : The study was conducted from December 2016 to July 2018, at the outpatient pediatric surgery clinic and the inpatient ward of the 1st and 2nd Pediatric Surgical Departments of Agia Sophia Children’s Hospital in Athens, Greece. The participants (parents or guardians) were asked to fill in a standardised anonymous questionnaire after providing informed consent. Demographic and socioeconomic data of the participants were recorded along with demographic and clinical data of the patients. Moreover, using appropriate and validated tools the following were measured: health literacy levels of the participants (HLS-EU-Q16 and NVS), parental anxiety and need-for-information preoperatively (Amsterdam Preoperative Anxiety and Preoperative Information Scale) and their preferences regarding decision making about their child’s proposed treatment (Control Preferences Scale). For all analyses, significance was accepted at p &lt; 0.05. Statistical analyses were performed using SPSS Statistics for Macintosh (Version 24.0. Armonk, NY: IBM Corp.). Results: 55,8 % of the 1000 participants in total had adequate health literacy, as measured by HLS-EU-Q16, while 36,8 % presented problematic health literacy levels and 7,4 % inadequate. Multiple regression analysis results showed that health literacy was associated with nationality (β = -2,180, p &lt;0,001), insurance status (β = -0,461, p = 0,016), educational level (β = 0,075, p &lt; 0,001) and being a health professional (β = 1,791, p &lt;0,001). Total parental anxiety scores of the sample (n=664) ranged from 4 to 20 in APAIS scale, with mean (± SD) 13,99 (± 3,95). Interestingly, 79,8 % of the participants were classified as being anxious, with an APAIS score of 11 or more. The need-for-information score of parents or guardians at the outpatient pediatric surgical unit ranged from 2 to 10 with mean (± SD) 8 (± 1,88). Parental or guardian anxiety was found associated at the multiple regression analysis with parental health literacy level (β=-0.277, p&lt;0.001), educational level (β=-0.685, p=0.002), the severity of the condition of the child (β=0.47, p=0.031), and the need-for-information preoperatively (β=0.908, p&lt;0.001). Women were found to be more anxious than men (β=1.573, p&lt;0.001). Regarding preferences about participation in decision making concerning the proposed treatment from the pediatric surgeon, the most frequent choice of the participants was sharing responsibility for the decision with the doctor (34,2 %). Passive collaboration or delegation of the responsibility for the decision completely to the doctor were preferred by the majority of the participants (44,6 %), suggesting that almost half of parents or guardians do not wish to be actively engaged in decision making concerning the treatment of their child. Need-forinformation (p&lt;0,01), educational level (p&lt;0,05), sex (p&lt;0,05) and nationality (p&lt;0,05) were found to be predictors of participation desire in decision making in the studied population. Concerning the comparison of health literacy measurement tools (HLS-EU-Q16 and NVS), the following was found in the studied population (n=336) : If a parent or guardian is classified as being of adequate health literacy according to NVS, the 100% is also classified as such in the HLS-EU-Q16 tool. Moreover, only 5% of parents or guardians that are classified as being of adequate health literacy by the HLS-EU-Q16 tool, are classified by the NVS in a lower health literacy category. This is due to a known ceiling effect of the HLS-EU-Q16 tool, much less present in this tool than other corresponding ones. When evaluating the scores as a continuous variables rather than categorical, a better correlation between them is found than in the general population (Spearman rho 0,408). Conclusions: Almost half of parents or guardians of pediatric surgical patients presented problematic or inadequate health literacy levels. The majority of the participants present high levels of anxiety, while preferring passive roles or shared decision making with the pediatric surgeon concerning the proposed treatment. Health literacy measurement tools are reliable on this specific population. Health literacy is important and should not be neglected during examining children of caring for them in the pediatric surgical setting

Καθετηριασμός της έσω σφαγίτιδας φλέβας: χειρουργική ανατομία, εμβρυολογία και λανθασμένη τοποθέτηση του καθετήρα.

Οι κεντρικοί φλεβικοί καθετήρες χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη με διάφορες ενδείξεις. Στην παρούσα εργασία, παρουσιάζεται η χειρουργική ανατομία της έσω σφαγίτιδας φλέβας καθώς και συζητούνται οι επιπλοκές στην ανατομική τους βάση, κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης κεντρικών φλεβικών καθετήρων, είτε με χειρουργική αποκάλυψη είτε με διαδερμική προσπέλαση της έσω σφαγίτιδας φλέβας. Η δεξιά σφαγίτιδα φλέβα προτιμάται σε σχέση με την αριστερή και προσπελαύνεται στο τρίγωνο του Sedillot. Πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν την τρώση της καρωτίδας αρτηρίας, πνευμοθώρακα και την λανθασμένη τοποθέτηση του άκρου των καθετήρων. Παρουσιάζεται με ανατομικές λεπτομέρειες η λανθασμένη τοποθέτηση του άκρου του καθετήρα στα αγγεία του μεσοθωρακίου. Οι πιθανές διαφορετικές θέσεις του καθετήρα στις προσθιοπίσθιες και πλάγιες ακτινογραφίες θώρακος εξηγούνται σε ανατομική βάση, στη φυσιολογική ανατομία καθώς και σε συγγενείς φλεβικές ανωμαλίες.Central venous catheters are widely used in clinical practice under different situations. Surgical anatomy of the internal jugular vein is presented, and complications during placement either by surgical cut-down or percutaneous cannulation are discussed on an anatomical basis. The right internal jugular vein is preferred over the left one and is approached in the Sedillot’s triangle. Possible complications include carotid artery puncture, pneumothorax and malpositioning of the catheter’s tip. Malpositioning of the catheter tip in mediastinal vessels is presented. The possible different positions of the catheter in posteroanterior and lateral chest x-rays are explained at an anatomical basis in normal anatomy and congenital venous anomalies

Modification of the alignment between the tibial tubercle and the trochlear groove induced by temporary hemiepiphysiodesis for lower extremity angular deformities: a trigonometric analysis

This study aimed to predict the modification of the alignment between the tibial tubercle (TT) and the trochlear groove (TG) that occurs during femoral or tibial hemiepiphysiodesis. MRI scans of 541 knees were retrospectively reviewed to determine the distances between the cranial insertion of the patellar tendon on the TT and the femoral physis (FP)/tibial physis (TP). Thereafter, we developed a trigonometric formula to calculate the predicted change of the TT-TG distance that occurs during hemiepiphysiodesis around the knee using both the planned angular correction as well as the length between the physis (both distal femoral and proximal tibial) and the insertion of the patellar tendon of the TT. This study showed that TT-FP and TT-TP distances vary very little with sex and age during growth and the mean values of FP-TT and TP-TT distances (55 and 7 mm, respectively) can thus be used in clinical settings for calculating a rough estimate of the translation of the TT position that will occur during 'guided growth'. On this subject, one can expect a 1 mm simultaneous lateral or medial transfer of the TT for every 1° of angular correction during distal femoral hemiepiphysiodesis. For proximal tibial hemiepiphysiodesis, an angular correction of 8° should roughly translate into a simultaneous 1 mm transfer of the TT. This study puts forward the hypothesis that a simultaneous modification of the TT-TG distance has to be expected following hemiepiphysiodesis, whether femoral or tibial

Osteoarticular infections in young children: what has changed over the last years?

Osteoarticular infections remain a significant cause of morbidity worldwide in young children. They can have a devastating impact with a high rate of serious and long-lasting sequelae, especially on remaining growth. Depending on the localisation of infection, they manifest as osteomyelitis, septic arthritis, a combination of both (i.e., osteomyelitis with adjacent septic arthritis) or spondylodiscitis. Osteoarticular infections can be divided into three types according to the source of infection: haematogenous; secondary to contiguous infection; or secondary to direct inoculation. During the last few years, many principles regarding diagnostic assays and the microbiological causes of these infections have evolved in a significant manner. In the present current-opinion review, we discuss recent concepts regarding epidemiology, physiopathology, and the microbiology of bone and joint infections in young children, as well as clinical presentations, diagnosis, and treatment of these infections. Clinicians caring for children need to be especially well versed in these newer concepts as they can be used to guide evaluation and treatment

Does Law Impose a Certain Code of Morality? Examples from Medical and Nursing Practice and Health Policy

The fact that dictates of law and those of morality will often coincide is widely acceptable. However, the question whether law exists or should exist to impose one particular code of morality or not may receive many different responses. Following these two concepts over different cases and scenes in the health care sector leads to the conclusion that this question could not receive a curt answer. Law should be parallel to human morality to an extent. But, morality has a subjective dimension. The common content of morality within a community is the basis for the communityrsquos legal framework. Even when law does not impose morality directly, it may refer to morality indirectly, referring for example to morals or to morality, to good faith, to bona fide and the like. Arguments and examples in this article establish the opinion that law is asked to apply morality to an extent, but this should not be used to supplant communal norms, cultural or religious beliefs, mainly when these sides of morality are not contrary to the universally common morality

Primary subacute hematogenous osteomyelitis in children: a clearer bacteriological etiology

This study aimed to describe the spectrum of pediatric primary subacute hematogenous osteomyelitis (PSAHO) and to investigate its bacterial etiology