Αντιμετώπιση του πόνου στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Βιβλιογραφική ανασκόπηση

Ο πόνος των βαρέως πασχόντων ασθενών, νοσηλευόμενων σε μονάδες εντατικής θεραπείας, οφείλεται σε υποκείμενη ασθένεια ή τραυματισμό ή πρόσφατο χειρουργείο ή σε επίπονα ερεθίσματα. Υποεκτιμάται και συνεπώς δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς, λόγω της αδυναμίας των ασθενών να εκφράσουν το άλγος τους. Σκοπός αυτής της ανασκόπησης είναι να μελετηθεί η χρήση και η αποτελεσματικότητα των αναλγητικών φαρμάκων σε αυτούς τους ασθενείς, στα πλαίσια της πολυπαραγοντικής αναλγησίας για την αντιμετώπιση του οξέος και χρόνιου πόνου. Αναζητήθηκαν προοπτικές, τυχαιοποιημένες, διπλές τυφλές μελέτες μέσω βάσεων δεδομένων. Επιλέχθηκαν οι μελέτες που πληρούσαν τα κριτήρια, προοπτικές, τυχαιοποιημένες, διπλές τυφλές μελέτες, που εκτιμούν την χορήγηση ενός οπιοειδούς ή συνοδού αναλγητικού φαρμάκου που χορηγήθηκε συστηματικά σε ενήλικες ασθενείς νοσηλευόμενους σε ΜΕΘ (ηλικίας > 18 ετών) και τα οποία δημοσιεύτηκαν την τελευταία δεκαπενταετία. Για την αντιμετώπιση του πόνου ή της δυσφορίας σε ασθενείς σε μηχανικό αερισμό ή για το μέτριο μη νευροπαθητικό πόνο, προτιμάται η χορήγηση φεντανύλης, μορφίνης ή υδρομορφόνης, καθώς είναι τιτλοποιήσιμοι παράγοντες ταχείας δράσης για την επίτευξη ικανοποιητικής αναλγησίας χωρίς να προκαλείται σοβαρή αναπνευστική καταστολή. Σε πιθανή πρώιμη αποσωλήνωση προτιμάται η ρεμιφεντανίλη λόγω της υπερβραχείας δράσης της. Η δεξμεδετομιδίνη επιτρέπει την μείωση της κατανάλωσης οπιοειδών και των παρενεργειών τους στον βαρέα πάσχοντα ασθενή. Η αποτελεσματικότητα των αναλγητικών μπορεί να βελτιστοποιηθεί με την ενδοφλέβια χορήγηση, τα προγράμματα συνεχούς ή τακτικής χορήγησης και από την ελεγχόμενη από τον ασθενή αναλγησία. Μια πολυπαραγοντική προσέγγιση στη θεραπεία του πόνου μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ανάπτυξης εξάρτησης από οπιοειδή και ανοχής μετά την έξοδο από τη ΜΕΘ. Επομένως η χρήση μη οπιοειδών φαρμάκων καθώς και η περιοχική αναισθησία θα αποκτήσουν όλο και πιο σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του πόνου στις ΜΕΘ.The pain of critically ill patients in intensive care units is caused by underlying illness or trauma or noxious stimuli. It is underestimated hence not managed adequately, due to inability of the patients to express their pain. The purpose of this review is to study the use and effectiveness of analgesics in these patients, in terms of multimodal analgesia to manage acute and chronic pain. Prospective, randomized, double blinded studies were reviewed in databases. Included articles were prospective randomized, double blinded studies, which assessed the administration of an opioid or concomitant analgesic medicament administered systemically to adult patients hospitalized in the ICU (age > 18 years) and which were published in the last fifteen years. For the management of pain and distress of the patients receiving mechanical ventilation or the moderate non neuropathic pain, the use of fentanyl, morphine, or hydromorphone is preferred as they are fast-acting and titratable agents and they achieve satisfactory analgesia without causing severe respiratory depression. In cases of early extubation, remifentanil is preferred as it is an ultrashort duration agent. Dexmedetomidine allows the reduction of opioid consumption and their side effects in the critically ill patients. The effectiveness of the analgesics may be optimized by the intravenous administration, the continuous or regular administration schedule and patient- controlled analgesia. A multifactorial approach to pain management may prevent the development of opioid dependence and tolerance after intensive care unit discharge. Therefore, the use of non-opioid drugs as well as regional anesthesia will acquire an increasingly important role in the treatment of pain in intensive care units

Flow Cytometry as a Diagnostic Tool in the Early Diagnosis of Aggressive Lymphomas Mimicking Life-Threatening Infection

Aggressive lymphomas can present with symptoms mimicking life-threatening infection. Flow cytometry (FC) is usually recommended for the classification and staging of lymphomas in patients with organomegaly and atypical cells in effusions and blood, after the exclusion of other possible diagnoses. FC may also have a place in the initial diagnostic investigation of aggressive lymphoma. Three cases are presented here of highly aggressive lymphomas in young adults, which presented with the clinical picture of fever of unknown origin (FUO) in patients severely ill. All followed a life-threatening clinical course, and two developed the hemophagocytic syndrome (HPS), but microbiological, immunological, and morphological evaluation and immunohistochemistry (IHC) failed to substantiate an early diagnosis. FC was the technique that provided conclusive diagnostic evidence of lymphoma, subsequently verified by IHC. Our experience with these three cases highlights the potential role of FC as an adjunct methodology in the initial assessment of possible highly aggressive lymphoma presenting with the signs and symptoms of life-threatening infection, although the definitive diagnosis should be established by biopsy. In such cases, FC can contribute to the diagnosis of lymphoma, independently of the presence of HPS

Fusion of SHM techniques for synergetic degradation monitoring of composite aircraft wing structure under compression fatigue

In the pursue of smart structures for cyber-physical health management of lightweight engineering structures, a number of structural health monitoring methods have been developed. Each SHM technique has different coverage and sensitivity to certain types of damage. In particular, the structural degradation of composites under fatigue loading is multi-causal and intricate, and none of the techniques alone is able to fully capture the fatigue degradation phenomenon. This paper presents the considerations and results in a fusing strategy of two different SHM techniques, distributed optical strain sensing and guided wave, on the in-situ monitoring of an aircraft wing structure under compression-compression fatigue loading. The emergence and growth of localized damage (disbond of stiffener foot) and the degradation of mechanical performance (stiffness degradation) caused by the accumulation of distributed fatigue damage have been monitored in the synergy of the two different SHM techniques. The result shows that the fusion strategy unveils the fatigue degradation phenomenon in a more extensive manner than using two techniques separately.H2020 REMA

PANC Study (Pancreatitis: A National Cohort Study): national cohort study examining the first 30 days from presentation of acute pancreatitis in the UK

Abstract Background Acute pancreatitis is a common, yet complex, emergency surgical presentation. Multiple guidelines exist and management can vary significantly. The aim of this first UK, multicentre, prospective cohort study was to assess the variation in management of acute pancreatitis to guide resource planning and optimize treatment. Methods All patients aged greater than or equal to 18 years presenting with acute pancreatitis, as per the Atlanta criteria, from March to April 2021 were eligible for inclusion and followed up for 30 days. Anonymized data were uploaded to a secure electronic database in line with local governance approvals. Results A total of 113 hospitals contributed data on 2580 patients, with an equal sex distribution and a mean age of 57 years. The aetiology was gallstones in 50.6 per cent, with idiopathic the next most common (22.4 per cent). In addition to the 7.6 per cent with a diagnosis of chronic pancreatitis, 20.1 per cent of patients had a previous episode of acute pancreatitis. One in 20 patients were classed as having severe pancreatitis, as per the Atlanta criteria. The overall mortality rate was 2.3 per cent at 30 days, but rose to one in three in the severe group. Predictors of death included male sex, increased age, and frailty; previous acute pancreatitis and gallstones as aetiologies were protective. Smoking status and body mass index did not affect death. Conclusion Most patients presenting with acute pancreatitis have a mild, self-limiting disease. Rates of patients with idiopathic pancreatitis are high. Recurrent attacks of pancreatitis are common, but are likely to have reduced risk of death on subsequent admissions. </jats:sec

Angiodysplastic lesions as a cause of colonic bleeding in patients with chronic renal disease: Is there an association?

Gastrointestinal bleeding due to angiodysplastic lesions of the large bowel is a common problem among patients receiving hemodialysis and may sometimes be life-threatening. Several hypotheses have been advanced in order to explain the increased incidence of these lesions in this cohort of patients, including degenerative, metabolic, circulatory and other systemic factors. In terms of diagnosis, several advances have been made with sophisticated techniques, but endoscopy seems to be the most effective, having a dual role in diagnosis and treatment. Although most bleeds stop spontaneously, conservative treatment may not be enough. Endoscopic treatment, embolization with infusion of vasopressin, surgical resection of the bleeding intestinal segment and hormone administration may be useful therapeutic tools

Η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων στην περίοδο της οικονομικής κρίσης

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το επίκαιρο όσο ποτέ ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Εισαγωγικά, οριοθετείται το αντικείμενο μελέτης με την εννοιολογική ανάλυση του όρου «αποκρατικοποίηση», την παράθεση του αναγκαίου ιστορικού και ιδεολογικού υποβάθρου και την αιτιώδη σύζευξη μεταξύ οικονομικής κρίσης και αποπαρέμβασης. Εκτίθενται, εν πρώτοις, οι θεσμικές όψεις της κρίσης στο δίκαιο της αποκρατικοποίησης. Μελετώνται, δηλαδή, οι συνέπειες της κρίσης οι οποίες επέδρασαν στο δίκαιο της αποκρατικοποίησης και διαφοροποίησαν τα μέχρι τότε ισχύοντα δεδομένα, όπως αυτά αποτυπώθηκαν στη νομοθεσία και τη νομολογία. Εν συνεχεία, εξετάζονται οι βασικοί μηχανισμοί εγγυήσεων της διαδικασίας αξιοποίησης της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου. Είναι γεγονός ότι το ΤΑΙΠΕΔ και το λεγόμενο «υπερταμείο» αποτελούν πρωτόγνωρους θεσμούς διαχείρισης των προγραμμάτων αποκρατικοποίησης. Γι’ αυτό, άλλωστε, παρατίθεται και η σχετική κριτική που έχει ασκηθεί κατά αυτών, η οποία συνιστά γνήσια προβληματική που προβάλλεται – άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο – με πειθώ στον επιστημονικό διάλογο. Ακόμη, παρουσιάζονται τα πλέον σημαντικά νομολογιακά «ευρήματα» που αφορούν τις αποκρατικοποιήσεις. ΕΥΔΑΠ, ΕΡΤ, περιφερειακά αεροδρόμια και αγροτική τράπεζα αναλύονται ως περιπτώσεις που από τον πλήρη έλεγχο του κράτους επιχειρήθηκε η αποκρατικοποίησή τους με ξεχωριστό κάθε φορά τρόπο. Καταληκτικά, και με σκοπό την ολιστική προσέγγιση του υπό εξέταση θέματος, αποτιμάται οικονομικά και πολιτικά το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, παρατίθεται ο προβληματισμός της βέλτιστης λειτουργίας του κράτους με τη συναρμογή του θεσμού της αγοράς, ενώ διατυπώνονται και προτάσεις με σκοπό την ανάπτυξη της επενδυτικής πολιτικής.This paper deals with the current issue of privatizations during the period of the economic crisis. In the introduction, the subject of study is defined by the conceptual analysis of the term &quot;privatization&quot;, the presentation of the necessary historical and ideological background and the causal link between the economic crisis and the intervention. The institutional aspects of the crisis in the law of privatization are exposed in the first chapter. These institutional aspects are the consequences of the crisis that affected the law of privatization, differentiating the previously existing data. In the second chapter are examined the key mechanisms for guaranteeing the process of utilizing the Greek state&apos;s property. It is a fact that TAIPED and the so-called &quot;super-fund&quot; are unprecedented privatization institutions. This is why the criticism, that has been raised against them, is cited. Sometimes, this criticism is raised with – more or less – persuasion in the scientific dialogue. Furthermore, in this paper are presented the most important case-law &quot;findings&quot; concerning privatizations. Water, public broadcasting, regional airports and a rural bank are analyzed as cases where full privatization was attempted in a separate way. In a holistic approach of the subject, the privatization program is being financially and politically evaluated. Finally, it’s noted that the optimal functioning of the state is regulated by the institution of the market and the investment policy

Μεθοδολογίες πρόγνωσης εναπομένουσας ζωής αεροναυπηγικών δομών με τεχνολογίες παρακολούθησης δομικής ακεραιότητας

In the present thesis the possibility of estimating of the Remaining Useful Life of composite aero-structures utilizing Structural Health Monitoring (SHM) data is investigated. More specifically, the aim is to develop a prognostic framework capable of monitoring the degradation of stiffened composite panels using advanced Health Indices and eventually estimate their Remaining Useful Life (RUL). The framework is built through extensive testing in single-stiffened panels and attempts to upscale the methodology to complex multi-stiffened panels and provide insight on the capabilities of SHM for such structures. In an era where concepts such as Prognostic and Health Management (PHM) and Condition Based Maintenance (CBM) are becoming increasingly popular methodologies that effectively monitor the real-time condition of structures are imperative. SHM technology provides a solution, where a capable sensor network collects the necessary data. To this direction, an extensive experimental campaign is launched, including compression fatigue experiments of different amplitudes and a couple of SHM technologies, i.e., FBG strain sensors and acoustic emission sensors, are used to monitor the real time degradation under variable loading conditions. RUL prognosis is the ultimate level of SHM, where conditional on the SHM data probabilistic estimates of the time to failure are aimed. The quality of the SHM data greatly affects the accuracy of the prognostic algorithms and potential features that can capture the structural degradation are sought after. To identify capable degradation features, an investigation is launched to create Health Indicators (HIs), that are able to capture the growing damage in variable loading conditions. By processing the raw SHM data, few HIs are identified that correlate to physical properties while some others are created with advanced processing methodologies in order to possess desirable attributes like monotonicity and prognosability. To further improve those HIs, an optimization scheme based on Genetic Algorithms (GA) is utilized. With the aid of machine learning or statistical algorithms, the discovered features are used to estimate the RUL. Despite the variable operational conditions (i.e. loads), the proposed HI was able to improve the accuracy of the predictions which was a result of the improved monotonic and prognosable behaviors we requested in our optimization problem. The predicted RUL shows promising accuracy especially near the end of life, which is further solidified by the decreasing of the confidence intervals width. In the final part of my thesis, an upscaling attempt is presented. More specifically, the methodologies developed in single stiffened panels are investigated for their applicability at multi-stiffened panels. A challenging fatigue experimental campaign is launched with variable amplitude fatigue tests where distributed fiber optical strain sensors are used to monitor their degradation. Methodologies for data processing and HI creation, discovered and validated on single stiffened panels, are applied to the multi-stiffened ones. Machine learning algorithms are trained with the HIs from lower hierarchically structures i.e. the single-stiffened panels and are used to predict the RUL of multi-stiffened panels with promising accuracy demonstrating the capabilities of the proposed methodologies.Συνοπτική παρουσίαση και σχολιασμός της διδακτορικής διατριβής. Η παρούσα διδακτορική διατριβή πραγματεύεται το θέμα της πρόβλεψης της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής αεροναυπηγικών κατασκευών από σύνθετα υλικά αξιοποιώντας δεδομένα από αισθητήρες παρακολούθησης δομικής ακεραιότητας. Πιο συγκεκριμένα, αναπτύσσονται μεθοδολογίες για τη δημιουργία ευαίσθητων και εύρωστων Δεικτών Βλάβης, από δεδομένα παραμορφώσεων και ακουστικής εκπομπής, για την παρακολούθηση της υποβάθμισης των ιδιοτήτων της κατασκευής και στη συνέχεια, οι δείκτες αυτοί χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής όμοιων κατασκευών.Η σημαντικότερη συνεισφορά της παρούσας διατριβής στην επιστημονική γνώση εντοπίζεται στα εξής: •Πραγματοποιούνται πειράματα κόπωσης σε δομές σύνθετων υλικών με νεύρα δυσκαμψίας με διαφορετικά, μεταβαλλόμενα φορτία και η δομική τους ακεραιότητα παρακολουθείτε σε πραγματικό χρόνο από συστήματα SHM. Μέχρι πρότεινως η βιβλιογραφία δεν έχει ασχοληθεί με κόπωση σε σύνθετες υποδομές ιδιαίτερα σε κόπωση μεταβλητού πλάτους. Η συγκεκριμένη εργασία παρέχει χρήσιμη διορατικότητα για την συμπεριφορά σύνθετων υποδομών στην κόπωση καθώς και μία αρκετά πλήρη βάση δεδομένων. •Αξιοποιούνται δεδομένα μη καταστροφικού ελέγχου για την κατασκευή Δεικτών Βλάβης ικανών να αντιπροσωπεύσουν την διαδικασία της υποβάθμισης. Με κατάλληλη επεξεργασία των δεδομένων από αισθητήρες μη καταστροφικού ελέγχου κατασκευάστηκαν απλοί και σύνθετοι δείκτες βλάβης οι οποίοι αξιοποιούνται για την πρόβλεψη της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής των σύνθετων υποδομών. Οι προβλέψεις ήταν αρκετά εύστοχες καταδεικνύοντας την ικανότητας των προτεινόμενων μεθοδολογιών. •Πραγματοποιήθηκε επίσης μελέτη upscaling των μεθοδολογιών σε πιο σύνθετες δομές, δηλαδή δομές με πολλαπλά νεύρα δυσκαμψίας. Πειράματα κόπωσης σε τόσο σύνθετες υποδομές είναι πρωτόγνωρα καθώς και η αξιοποίηση δεδομένων μη καταστροφικού ελέγχου για την παρακολούθηση της δομικής τους ακεραιότητας. Στόχοι της διδακτορικής διατριβήςΟ στόχος της διατριβής είναι η κατασκευή ευαίσθητων και εύρωστων Δεικτών Βλάβης ικανών να αποτυπώσουν την διαδικασία της υποβάθμισης αεροπορικών υποδομών από σύνθετα υλικά που υποβάλλονται σε κόπωση θλιπτικού φορτίου σταθερού, μεταβαλλόμενου και τυχαίου πλάτους. Για την βελτίωση των προβλέψεων της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής, οι δείκτες αυτοί είναι επιθυμητό να έχουν τα χαρακτηριστικά της μονοτονίας και της προβλεψιμότητας και για αυτό το λόγο πραγματοποιείται βελτιστοποίηση με γνώμονα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Ως τελικός στόχος της παρούσας εργασίας τίθεται η εύστοχη πρόβλεψη της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής των αεροπορικών υποδομών, το οποίο επιτεύχθηκε με πολύ καλή ακρίβεια παρά τις δυσκολίες λόγω πολυπλοκότητας των πειραμάτων. Ένας δευτερεύων στόχος είναι το upscaling των μεθοδολογιών σε αντιπροσωπευτικές δομές αεροσκαφών. Παρόλο που γίναν κάποιες παραδοχές για τη συσχέτιση των πειραμάτων η προσπάθεια upscaling χαρακτηρίστηκε επιτυχής, αφήνοντας ωστόσο ενδεχόμενα βελτίωσης και βελτιστοποίησης.Οι ανωτέρω γενικοί στόχοι τμηματοποιούνται στα επιμέρους: •Εξαγωγή δεδομένων μη καταστροφικού ελέγχου από πειράματα κόπωσης σταθερού, μεταβαλλόμενου και τυχαίου πλάτους •Κατασκευή Δεικτών Βλάβης, από δεδομένα παραμορφώσεων και ακουστικής εκπομπής, ικανών να αναπαραστήσουν την διαδικασία της υποβάθμισης •Συγχώνευση/ ένωση των Δεικτών Βλάβης από δεδομένα παραμόρφωσης για την δημιουργία ενός ανώτερου Δείκτη Βλάβης για βελτίωση των προβλέψεων εναπομένουσας χρήσιμης ζωής. •Εξερεύνηση χρονικού και συχνοτικού πεδίου για εύρεση χαρακτηριστικών υποβάθμισής από τα δεδομένα ακουστικής εκπομπής. •Συσχέτιση των Δεικτών Βλάβης με την αυξανόμενη βλάβη. •Πρόβλεψη της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής με τη χρήση μοντέλων μηχανικής μάθησης. •Μελέτη upscaling των μεθοδολογιών με χρήση έξυπνων μεθόδων προ-επεξεργασίας και εφαρμογή μεθόδων συνόλου (ensemble learning) και ομοιότητας (similarity learning) για την εύστοχη πρόβλεψη της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής. Περίληψη των κεφαλαίων της διδακτορικής διατριβής. Η παρούσα διατριβή οργανώνεται σε 7 κεφάλαια. Το Κεφάλαιο 1 είναι εισαγωγικό κεφάλαιο και εισάγει τον αναγνώστη στο θέμα της διατριβής. Τα Κεφάλαια 2 – 5 πραγματεύονται το πλαίσιο και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιήθηκαν και τα αναλύουν, ξεκινώντας από τα πειράματα κόπωσης και καταλήγοντας στην πρόβλεψη της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής. Στο Κεφάλαιο 6 παρουσιάζεται και συζητάται η προσπάθεια για upscaling και σχολιάζονται τα ευρήματά της. Τέλος στο Κεφάλαιο 7, συνοψίζεται η εργασία και καταδεικνύονται η συνεισφορά στον επιστημονικό κλάδο και τα κύρια ευρήματα που επιτεύχθηκαν, και προτείνονται ιδέες για μελλοντική έρευνα. Ακολούθως παρουσιάζουμε μια σύνοψη κάθε κεφαλαίου. Στο Κεφάλαιο 1 παρουσιάζονται ο σκοπός και το κίνητρο της συγκεκριμένης εργασίας και γίνεται η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Αναφέρονται οι προκλήσεις και οι ανάγκες που αντιμετωπίζει η σύγχρονη αεροναυπηγική βιομηχανία και υπογραμμίζεται η σημασία για τον εκσυγχρονισμό των μεθοδολογιών παρακολούθησης δομικής ακεραιότητάς. Στη συνέχεια πραγματοποιείται βιβλιογραφική ανασκόπηση, επικεντρώνοντας στις σύγχρονες τεχνολογίες παρακολούθησης δομικής ακεραιότητας, στις μεθοδολογίες πρόβλεψης της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής, καθώς και στην σημασία των Δεικτών Βλάβης για την εύστοχη πρόβλεψη. Τέλος το κεφάλαιο κλείνει παρουσιάζοντας τον σκοπό της εργασίας καθώς και το προτεινόμενο πλαίσιο αντιμετώπισης του προβλήματος. Το Κεφάλαιο 2 παρουσιάζει δοκίμια που χρησιμοποιήθηκαν, τα πειράματα, τον εξοπλισμό και μεθοδολογίες συλλογής δεδομένων. Πιο συγκεκριμένα παρουσιάζει την γεωμετρία, διαστασιολογία και διαστρωμάτωση των δοκιμίων. Συζητάται επίσης η πειραματική διαδικασία, αναφέροντας τον τύπο των φορτίσεων, τα φορτία, η αρχική βλάβη και οι κύκλοι αστοχίας. Επίσης παρουσιάζονται οι μεθοδολογίες παρακολούθησης, η συχνότητα καταγραφής των δεδομένων και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε. Το Κεφάλαιο 3 πραγματεύεται τις μεθοδολογίες επεξεργασίας των δεδομένων. Παρουσιάζει την προ-επεξεργασία των δεδομένων που συλλέχθηκαν από τα αισθητήρια, για τον καθαρισμό και την αντιμετώπιση των μεταβλητών συνθηκών φόρτισης. Σχολιάζει επίσης τις δυσκολίες που συναντήθηκαν και πως αντιμετωπίστηκαν. Στην συνέχεια αναφέρονται οι μεθοδολογίες για την κατασκευή των Δεικτών Βλάβης και συζητάται η μέθοδος που ακολουθήθηκε για την διερεύνηση του ενισχυμένου Δείκτη Βλάβης. Ακόμα παραθέτουμε τη μελέτη στα πεδία του χρόνου και της συχνότητας για την εξαγωγή χαρακτηριστικών υποβάθμισης από τα δεδομένα της ακουστικής εκπομπής. Στο Κεφάλαιο 4 συζητόνται οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιήθηκαν για την πρόβλεψη της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής. Συγκεκριμένα αναφερόμαστε στα χαρακτηριστικά και τις μαθηματικές εξισώσεις που διέπουν τα Gaussian Processes, τα Non Homogeneous Hidden Semi Markov μοντέλα και τα νευρωνικά δίκτυα. Στο Κεφάλαιο 5 συγκεντρώνονται τα αποτελέσματα της διατριβής. Αρχικά παρουσιάζονται τα επεξεργασμένα δεδομένα και οι απλοί δείκτες βλάβης για αντιπροσωπευτικά δοκίμια από κάθε τύπο φόρτισης και σχολιάζεται η συμπεριφορά τους. Ακολουθεί συζήτηση σχετικά με την σύγκριση των Δεικτών Βλάβης, τόσο από δεδομένα παραμορφώσεων όσο και από δεδομένα ακουστικής εκπομπής, για όλα τα δοκίμια που υποβλήθηκαν σε κόπωση. Όσον αφορά τους Δείκτες Βλάβης από δεδομένα παραμόρφωσης, η σύγκριση έδειξε την υπεροχή του ενισχυμένου Δείκτη Βλάβης σε σχέση με τους απλούς δείκτες. Για την ακουστική εκπομπή, τα ανακαλυφθέντα χαρακτηριστικά ταξινομούνται με βάση το άθροισμα της μονοτονίας, προβλεψιμότητας και τάσης. Τα 10 καλύτερα επιλέγονται για χρήση ως χαρακτηριστικά πρόβλεψης. Σχετικά με τις προβλέψεις εναπομένουσας χρήσιμης ζωής, επιλέγονται τυχαία κάποια δοκίμια τα οποία «κρύβονται» από τις μεθοδολογίες μας κατά την εκπαίδευση, για να δοκιμαστεί η ικανότητα τους για πρόβλεψη με άγνωστα δεδομένα. Καταδεικνύεται η ανάγκη για τον ενισχυμένο δείκτη βλάβης που παρέχει πολύ ανώτερη ευστοχία στις προβλέψεις συγκριτικά με τους απλούς δείκτες βλάβης. Ομοίως, δικαιολογείται η χρήση των 10 καλύτερων χαρακτηριστικών της ακουστικής εκπομπής έναντι μόνο του καλύτερου. Τα αποτελέσματα υπογράμμισαν την ικανότητα των μεθοδολογιών να προβλέψουν την εναπομένουσας χρήσιμης ζωής, καθώς επέτυχαν πού καλές προβλέψεις. Το Κεφάλαιο 6 παρουσιάζει την μεθοδολογία που ακολουθήθηκε για την διερεύνηση του upscaling. Αρχικά συζητόνται η δυσκολία και οι προκλήσεις που υπάρχουν για την εφαρμογή του upscaling. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται οι διαστάσεις, γεωμετρία και διαστρωμάτωση από τα νέα δοκίμια, δηλαδή τα πάνελ πολλαπλών νεύρων δυσκαμψίας. Παραθέτονται επίσης τα πειράματα και οι φορτίσεις που εφαρμόστηκαν και καταγράφονται οι κύκλοι κόπωσης για αστοχία. Συζητόνται οι μεθοδολογίες επεξεργασίας των δεδομένων, η κατασκευή των Δεικτών βλάβης και οι μεθοδολογίες που εξερευνήθηκαν για την πρόβλεψη της εναπομένουσας χρήσιμης ζωής. Συγκεκριμένα, για τις μεθοδολογίες πρόβλεψης, ερευνήσαμε τα μοντέλα συνόλου και μεθόδους προσδιορισμού ομοιότητας. Στο τέλος παρουσιάζονται και σχολιάζονται τα αποτελέσματα των προβλέψεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αλγόριθμοι πρόβλεψης είχαν εκπαιδευτεί μόνο με δεδομένα από τα δοκίμια με ένα νεύρο δυσκαμψίας. Το Κεφάλαιο 7 αποτελεί το τελευταίο κεφάλαιο της διατριβής. Το κεφάλαιο αυτό χωρίζεται σε τρία υπο-κεφάλαια. Το πρώτο κάνει μια ανασκόπηση της εργασίας υπογραμμίζοντας τα κυριότερα σημεία. Το δεύτερο υπο-κεφάλαιο απαριθμεί τα καινοτόμα στοιχεία της διατριβής και παραθέτει τις συνεισφορές της ίδιας στην επιστημονική γνώση. Τέλος, το τρίτο υπο-κεφάλαιο παραθέτεις προτάσεις και ιδέες για μελλοντική έρευνα.Τέλος, περιλαμβάνεται μια συλλογή από παραθέματα (appendices), στα οποία συγκεντρώνονται συμπληρωματικά κομμάτια της διατριβής, σχετικά με τη θέση των βλαβών και των αισθητηρίων

The stuck dialysis catheter: A nasty astonishment

Removal of a tunneled cuffed central venous catheter can be challenging and risky. In some cases, the catheter firmly adheres to the surrounding tissues, becoming an integrated part of the vessel wall. We present the case of an adult female hemodialysis (HD) patient with a dysfunctioning HD tunneled cuffed catheter. The catheter removal procedure proved mazy. After several attempts, the catheter was removed together with the peri-catheter fibrin sheath. However, the post-procedure period was uneventful