Stikstofwerking van mineralenconcentraten op grasland = N fertilizer value of mineral concentrates on grassland

In 2009 en 2010 zijn veldproeven op grasland uitgevoerd om de N-werkingscoëfficiënten van mineralenconcentraten te bepalen. Het mineralenconcentraat is een met industrieel proces vervaardigde meststof conform de definitie van kunstmest in de Nitraatrichtlijn. Het is te verwachten dat het concentraat andere kenmerken heeft dan dierlijke mest. Maar tegelijk valt het concentraat ook onder de definitie van dierlijke mest uit de Nitraatrichtlijn, zelfs na bewerkin

National HIV surveillance - South Africa, 1990 - 1992

The findings of three annual surveys of women attending antenatal clinics (at the end of 1990,1991 and 1992) are presented here. These surveys form part of the National HIV Surveillance Programme. This programme is probably the most usefulmeans of monitoring the trend and distribution of the epidemic. In all strata, a consistent rise in the HIV prevalence rate was found; it doubled almost every 12 months. The point prevalence rate in antenatal clinic attenders in South Africa increased from 0,76% in 1990 to 1,49% in 1991 and 1,49% in 1992. The prevalence rate was found to vary widely geographically: Natal/KwaZulu formed the spearhead of the epidemic with a 4,77% rate of HIV infection in 1992. Venda and the Capeappeared to be the least affected with rates of 0,64% and 0,66% respectively

Type en toedieningsvorm van N-kunstmest: effecten op gewas- en eiwitproductie en -kwaliteit

Dit rapport probeert een antwoord te geven op de vraag hoe melkveehouders de beperkte hoeveelheid stikstof(N)meststoffen maximaal kunnen benutten naast de op het bedrijf aanwezige dierlijke mest. Daartoe is in opdracht van Productschap Zuivel een literatuurstudie uitgevoerd naar de effecten van het gebruikte type en de toedieningsvorm van N-kunstmeststoffen op de gewasopbrengst, de N-opname en eiwitkwaliteit. Nagegaan is of de N-benutting verhoogd kan worden door een betere inzet van meststoffen en beperking van de verliezen door ammoniakvervluchtiging, nitraatuitspoeling, denitrificatie en lachgasontwikkeling. Naast type en toedieningsvorm zijn ook fysiologische en fysische aspecten van de meststoffen in de afweging meegenomen. Veredeling en een betere voorspelling van de N-mineralisatie uit de bodem kunnen een rol spelen om de N-benutting te verhogen. Verder zijn de bodemkwaliteit, de voorziening met overige nutriënten en het management belangrijke aspecten om de N-benutting te verbeteren. In een Handreiking zijn tenslotte de verschillende aspecten samengebracht in een advies voor de praktijk

Stikstofwerking van mineralenconcentraten op grasland = N fertilizer replacement value of mineral concentrates on grassland /

In 2009–2012 field experiments on grassland took place to determine the N fertilizer replacement value of mineral concentrates

Optimale inzet voor mest, mestproducten en kunstmesttypen op melkveebedrijven = Optimal use of manure, manure processing products and types of mineral fertilizers on dairy farms

In the Netherlands initiatives are taken to process manure. The result is that different manure products, like thin and thick fractions, are available for dairy farmers. There is a need for farmers to develop strategies to decide when to use these manure products. In this study recommendations are given in which situation different manure products are suitable for dairy farmers from fertilization point of view

Gezondheid en welzijn van struisvogels in Nederland

Door de invoering van de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren (GWWD) moet de overheid een standpunt bepalen over de vraag of de welzijnsproblemen in de struisvogelhouderij het verbieden van de houderij noodzakelijk maken. Het laatste zou moeten als de problemen groot en, ook op termijn, onoplosbaar zijn. Indien de overheid concludeert dat er onvoldoende grond voor een verbod is, kan ze regels opstellen waaraan de struisvogelhouder zich heeft te houden. De overheid moet haar besluiten onderbouwen. Daartoe heeft PP “Het Spelderholt” de opdracht gekregen de gezondheids- en welzijnsproblemen te inventariseren. Dit rapport is het resultaat van die opdracht. Het geeft een overzicht van de (welzijns)knelpunten in de struisvogelhouderij en de vooruitzichten op oplossingen daarvan. Het rapport is gebaseerd op literatuur, gesprekken met struisvogelhouders en eigen observatie

Influence of gender on the performance of urine dipstick and automated urinalysis in the diagnosis of urinary tract infections at the emergency department

BACKGROUND: Urinary tract infections (UTIs) are frequently encountered at the Emergency Department (ED). Given the anatomical differences between men and women, we aimed to clarify differences in the diagnostic performance of urinary parameters at the ED. METHODS: A cohort study of adults presenting at the ED with fever and/or clinical suspected UTI. Performance of urine dipstick (UD) and automated urinalysis (UF-1000i) were analysed for the total study population and men and women separately. We focused on 1) UTI diagnosis and 2) positive urine culture (UC, ≥105 CFU/ml) as outcome. RESULTS: In 360 of 917 cases (39.3%) UTI was established (men/women 35.1%/43.6%). Diagnostic accuracy of UD was around 10% lower in women compared to men. Median automated leucocyte and bacterial count were higher in women compared to men. Diagnostic performance by receiver operating analysis was 0.851 for leucocytes (men/women 0.879/0.817) and 0.850 for bacteria (men/women 0.898/0.791). At 90% sensitivity, cut-off values of leucocyte count (men 60/µL, women 43/µL), and bacterial count (men 75/µL, women 139/µL) showed performance differences in favour of men. In both men and women, diagnostic performance using specified cut-off values was not different between normal and non-normal bladder evacuation. UC was positive in 327 cases (men/women 149/178), as with UTI diagnosis, diagnostic values in men outperformed women. CONCLUSIONS: Overall diagnostic accuracy of urinary parameters for diagnosing UTI is higher in men. The described differences in cut-off values for leukocyte and bacterial counts for diagnosing UTI necessitates gender-specific cut-off values, probably reflecting the influence of anatomical and urogenital differences

Welk fosfaatoverschot nodig op melkveebedrijven?

Het Nutriënten Management Instituut (NMI) en het PR hebben van een groot aantal melkveebedrijven berekend welk fosfaatoverschot nodig is om de fosfaattoestand van de bovengrond (5 cm zodelaag bij grasland en 20 u 25 cm bouwvoor bij maosland) op peil te houden

Disentangling genetic and non-genetic components of yield trends of Dutch forage crops in the Netherlands

Grass and forage maize are important forage crops in ruminant production systems in the temperate regions in northwest Europe. High yields of these crops contribute to farm profitability and local provision of feed, and hence local circularity of biomass and nutrients. Variety choice is an important option to raise potential and actual yields. We analysed 40 years of perennial ryegrass and 25 years of forage maize yield data from Value of Culture and Use (VCU) experiments to determine genetic and non-genetic trends of yields in time. For maize, we calculated an annual genetic trend of +173 kg DM ha−1 and a non-genetic trend of +65 kg DM ha−1. Further analysis of the non-genetic trend showed that maize yields increased with increasing temperature sum during the growing season, and with earlier sowing. The feeding value of forage maize showed a genetic trend of +1.7 feed unit milk (VEM) kg DM−1 year−1. The annual genetic gain of perennial ryegrass was +44 kg DM ha−1. In the grass trials we found opposing non-genetic trends for cutting and grazing. Further analysis of the non-genetic trend showed that drought and the number of days with ground frost during the growing season had a negative effect on yield. We compared the average yields and trends in VCU trials with those of on-farm yields. The on-farm maize yields showed an annual trend of +195 kg DM ha−1. We estimated an average realisation of the genetic gains of 75 % in farming practice, implying a widening gap between genetic potential and on-farm yields. Averaged over the entire period, on-farm maize yields were 4.6 t DM ha−1 (24%) lower than the yields of the VCU trials. The average annual on-farm grass yields did not show any trend, and were 1.6 t DM ha−1 (13%) lower than the yields of the VCU trials. In conclusion, our study revealed significant positive genetic and varying non-genetic trends in DM yields of forage maize and perennial ryegrass, the two dominant forage crops in the Netherlands. On-farm yields showed significant positive trends for forage maize, but no trend for grassland.</p