Giant Epignathus (Teratoma of Palatine Tonsil): A Case Report

Teratomas are benign tumours containing tissues derived from ectoderm, endoderm and mesoderm Epignathus is a rare congenital teratoma and originates from oropharyngeal region. We present a case of giant epignathus arising from tonsillar region in a neonate. A male neonate that was born with a 38-week cesarean section presented with a pedunculated mass from left tonsilla palatina and protruding outside the mouth. The patient did not have any airway problem. Magnetic resonance imaging and computed tomography scan showed no intracranial extension. The patient was operated on the postpartum 3rd day and the mass was excised successfully. After histopathological examination, mature teratoma was diagnosed. During post-operative 6 months control visit, there was no recurrence. Epignathus is a rare congenital oropharyngeal teratoma, it should be diagnosed in the fetus as early as possible. Teratomas of the tonsilla palatina are extremely rare. In such cases, the mass may cause airway obstruction and feeding difficulties so complete resection is curative in most cases during the early neonatal period

Analysis of potential protective effects of caffeic acid phenethyl ester, timokinon and oxytocin against gentamycin ototoxicity: An experimental study

Bu çalışmada gentamisin ile hayvan modelinde oluşturulan sensörinöral işitme kaybına, kafeik asit fenetil ester (CAPE), timokinon ve oksitosinin potansiyel koruyucu etkilerini araştırmak ve bu sayede ileride ototoksisite ve sensörinöral işitme kaybı tedavisi için yapılacak deneysel ve klinik çalışmalara kaynak oluşturmak amaçlanmaktadır. Yöntem: 50 tane Wistar Albino soyu rat 10 denekten oluşan 5 gruba rastgele seçim metoduna göre ayrıldı. Grup I kontrol grubu olarak belirlendi. Grup II 'ye gentamisin, Grup III' e gentamisin ve kafeik asit fenetil ester (CAPE), Grup IV' e gentamisin ve timokinon, Grup V' e ise gentamisin ve oksitosin uygulandı. Her grubun anestezi altında tedavi öncesi ve tedavi sonrası ABR ve DPOAE Testleri ile işitme eşikleri ölçüldü. Çalışma sonunda tüm ratlara anestezi altında ötanazi uygulanarak kokleaları çıkartıldı ve elektron mikroskopik inceleme yapıldı. Bulgular: Çalışmamızda elektrofizyolojik test (DPOAE, BİUP) ve elektron mikroskopik inceleme sonuçlarımıza göre gentamisin ile ototoksisite oluştu. Kafeik asit fenetil esterin gentamisin ototoksisitesine karşı hem işitsel hem de hücresel düzeyde koruyucu etkisi olduğu görüldü. Gentamisin ototoksisitesine karşı timokinonun işitsel düzeyde koruyucu olduğu ve oksitosinin ise hücresel düzeyde koruyucu etkilerinin olduğu izlendi. Sonuç: Kafeik asit fenetil esterin koruyucu etkisinin güçlü antioksidan özelliğinden kaynaklandığını ve gentamisinin ototoksik etkisini azaltabileceğini düşünüyoruz.In this study, it is aimed to investigate the potential protective effects of caffeic acid phenethyl ester (CAPE), thymokinon and oxytocin on sensorineural hearing loss made with gentamicin in animal model and to provide a source for experimental and clinical studies to be performed in the future for the treatment of ototoxicity and sensorineural hearing loss. Methods: 50 Wistar Albino rats were divided into 5 groups consisting of 10 subjects according to random selection research method. Group I was determined as control group. Gentamycin was administrated to Group II, gentamicin and caffeic acid phenethyl ester (CAPE) to Group III, gentamicin and thymokinone to Group IV, and gentamicin and oxytocin to Group V. The hearing evaluation of all rats were tested under anesthesia with DPOAE and ABR before and after study. And the end of the study, euthanasia was performed under general anesthesia in all rats, and cochleas of all rats were removed and electron microscopic examination was performed. Results: In our study according to outcomes of electrophysiological test (DPOAE, ABR) and electron microscopic examination ototoxicity was occured with gentamicin. Caffeic acid phenethyl ester has a protective effect against gentamicin ototoxicity at both auditory and cellular levels. It was observed that thymokinone was protective for the auditory level and oxytocin had protective effects for cellular level against gentamicin ototoxicity. Conclusion: We conclude that the protective effect of caffeic acid phenethyl ester is due to its strong antioxidant properties and may decrease the ototoxic effect of gentamicin

ŞEYTANIN AVUKATI'NDAN BAŞKANIN ADAMLARI'NA: ASİMETRİK İLETİŞİM VE SPİN DÖNGÜSÜNDE GERÇEKLİK ÜRETİMİ

Politikada ve ekonomi dünyasında gerçeklik üretimini stratejik iletişim çalışmalarıyla gerçekleştirme girişimleri, özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde 1980'li yıllardan sonra sıklıkla gündeme gelmiştir. Stratejinin kazan-kaybet kurgusunda biçimlendiği asimetrik iletişim çalışmaları, hiçbir etik kaygı güdülmeden gerçekleştirilen halkla ilişkiler uygulamalarının tehlikesini göstermektedir. Amerikan ve İngiliz siyasal iletişiminde spin etkisi, ikna çekiciliğinin örneklerini teşkil etmektedir. Bu çalışma, Hollywood üretimi beş filmde çeşitli metaforların kullanılması yoluyla asimetrik iletişim ve spin doctor girişimleriyle özdeşlik kurulmasına yönelmektedir. Göstergebilim metoduyla film çözümlemesi yapılarak asimetrik iletişim ve spin olguları üzerine odaklanılmaktadır.  Halkla ilişkiler retoriğinin sınırlarının doğru çizilmediğinde ve gerçek olmayan gerçeklik üretiminin stratejik iletişimde yer edindiğinde sonuçlarının yansımaları gösterilmektedir

Оценка активов как фактор упреждающего антикризисного управления предприятиями, отраслями, комплексами промышленности: автореферат диссертации на соискание ученой степени кандидата экономических наук: специальность 08.00.05 - Экономика и управление народным хозяйством. Экономика, организация и управление предприятиями, отраслями, комплексами. Промышленность

Conclusion: The stage of the tumor and histopathological factors such as lymphatic involvement, extrapleural invasion, and rib invasion have been shown to gain importance in improvement of survival, in addition to advancements in surgical techniques. Although there is no consensus on the surgical approach in presence of chest wall invasion, we suggest that "en bloc" resection should be preferred to extra-pleural resection

THE EVALUATION OF THE PROGNOSTIC SIGNIFICANCE OF TUMOR BUDDING IN PAROTID MUCOEPIDERMOID CARCINOMA

Amaç: Biz çalışmamızda parotis mukoepidermoid kanserlerinde tümör tomurcuklanmasını ve onun diğer prognostik faktörlerle olanilişkisini araştırmayı amaçladık.Gereç ve yöntem: Parotis bezi mukoepidermoid karsinomu teşhisiyle 2006 ile 2016 yılları arasında tedavi edilen toplam 20 hastaçalışmaya dâhil edildi. Çalışmaya dâhil edilen hastaların dosyaları incelendi. Hastaların patolojik doku kesitleri arşivden bulunarak tümörtomurcuklanması açısından değerlendirildi.Bulgular: Tümör tomurcuklanması istastistiksel olarak yaş, cinsiyet, perinöral invazyon, ekstrakapsüler yayılım, patolojik lenf bezi vepatolojik tümör evresi ile karşılaştırıldığında aralarında anlamlı bir ilişki yoktu (p0.05). Tümör tomurcuklanması istatistiksel olarak tümörderecesi ve lenfovasküler invazyon ile karşılaştırıldığında aralarında anlamlı bir ilişki vardı (p0.05). Fakat tümör tomurcuklanmasının buprognostik faktörler üzerine bağımsız bir risk faktörü olmadığı görülmüştür (p0.05).Sonuçlar: Tümör tomurcuklamasının sayısı beşten fazla olan parotis mukoepidermoid kanserli olgularda lenfovasküler invazyon veyüksek tümör derecesi görülebilir. Bu durumda mukoepidermoid kanserli olgularda prognozu olumsuz etkileyebilir.Objective: In our study we aimed at researching on tumor budding and its effect on the other pathologic factors in parotid glandmucoepidermoid cancers.Methods: We included in the study a total of 20 patients diagnosed with parotid gland mucoepidermoid carcinoma from 2006 to 2016.The files of the patients included into the study were examined. The patients’ pathologic tissue cross-sections were retrieved from thearchives and evaluated for tumor budding.Results: There was no statistically significant relationship between tumor budding and age, sex, perineural invasion, extracapsularextension, pathologic lymph node, and pathologic tumor stage (p0.05).Whereas there was a statistically significant relationship betweentumor budding and tumor grade and lymphovascular invasion (p0.05). However tumor budding was found not to be an independent riskfactor on these prognostic factors. (p0.05).Conclusion: Lymphovascular invasion and high tumor grade may be seen in cases of mucoepidermoid carsinoma with more than fivetumor buddings. In such cases the prognosis of mucoepidermoid cancer may be affected negatively

OUTCOMES OF LATE FACIAL NERVE DECOMPRESSION SURGERY AFTER TEMPORAL BONE FRACTURE

Amaç: Bu çalışmanın amacı temporal kemik travması sonrasında gelişen fasiyal sinir paralizi olgularının klinik özelliklerini ve geçdönem fasiyal sinir dekompresyon sonuçlarımızı sunmaktır.Gereç ve Yöntem: Ocak 2010 - Mart 2016 tarihleri arasında, temporal kemik travması sonucu fasiyal sinir paralizisi oluşan ve geçdönem fasiyal sinir dekompresyonu uygulanan on hastanın dosyaları retrospektif olarak tarandı. Yaş, cinsiyet, travma etiyolojisi, otoskopikbulgular, işitme kaybı, radyolojik görüntüleme ve takip sonuçları açısından hasta dosyaları incelendi.Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların tamamı erkekti ve yaş ortalaması 28,3 idi. Tüm olgulara transmastoid yaklaşım ile fasiyal sinirdekompresyonu uygulandı. Cerrahi sırasında beş hastada fasiyal sinir etrafında ödem, dört hastada kemik spikülleri basısı ve bir hastadagranülasyon dokusu izlendi. Fasiyal sinir paralizi başlangıcından itibaren dört haftadan kısa sürede opere olan üç olguda normal veyanormale yakın (House Brackmann evre 1-2) düzelme görülürken, sekiz haftadan uzun sürede opere olan iki olguda kısmi düzelmegörülmüştür.Sonuç: Sonuç olarak temporal kemik fraktürü sonrasında oluşan fasiyal sinir paralizisi olgularında cerrahi endikasyon durumlarındamümkün olduğu kadar erken dönemde dekompresyon uygulanmalıdır. Fakat bizim çalışmamızda geç dönem fasiyal sinir dekompresyoncerrahisi uygulanan olgularda da başarılı sonuçlar alınabileceği ve tam veya tama yakın iyileşme olabileceği görülmüştür.Objectives: The aim of this study is to present the clinical features of facial nerve paralysis occurring after temporal bone trauma and theresults of late-stage facial nerve decompression.Methods: The files of ten patients with facial nerve paralysis occurring after temporal bone trauma and underwent late-stage facial nervedecompression between January 2010 and March 2016 were retrospectively screened in our clinic. Patient files were reviewed in terms ofage, gender, etiology of trauma, otoscopic findings, hearing loss, radiological imaging and follow-up results.Results: All of the patients participating in the study were male and the average age was 28,3. All patients underwent facial nervedecompression via transmastoid approach. During surgery, edema arround facial nerve was observed in five patients, pressure of bonespicules in four patients and granulation tissue in one patient. Three cases who underwent facial nerve decompression less than four weeksafter the onset of facial nerve paralysis had normal or near normal (HB stage 1-2) improvement, but partial improvement was seen in twocases over eight weeks.Conclusion: As a result, in cases of facial nerve paralysis occurring after temporal bone fracture, decompression should be applied asearly as possible in cases of surgical indications. However, in our study, in cases with late-stage facial nerve decompression surgery it was seen that successful results and full or near-total healing could be obtained

Managing Postpneumonic Empyema Thoracis in Children: Comparison of Different Treatment Options

Conclusions: Chest tube drainage can be said to be an efficient and safe primary treatment for PPE in children. In cases when chest tube drainage fails to satisfy, decortication with thoracotomy can be applied well with low mortality and morbidity rates

The carbapenem-resistant Enterobacteriaceae threat is growing: NDM-1 epidemic at a training hospital in Turkey

Conclusions: Our findings suggest the tendency of NDM-1-producing strains to spread in our country as well. A carbapenem-resistant K. pneumoniae threat may pose a great risk to our country. It is clear that more comprehensive infection control precautions should be implemented in our hospitals

Increased Fecal Calprotectin in Preterm Infants with Necrotizing Enterocolitis

Background: Necrotizing entrocolitis (NEC) remains a potentially fatal disease in premature infants despite the recent advances in neonatal care. It is a disease with a multifactorial etiology leading to the one common final pathway of necrosis and inflammmation of the neonatal intestine