Congenital Transmesenteric Hernia Without Bowel Strangulation in a Young Adult

Congenital internal hernia is a rare cause of bowel obstruction in adults and often presents with complications. A high index of suspicion, occasionally aided by appropriate radiological imaging, should lead to early surgical intervention and thus reduce morbidity and mortality. In this article, we describe a case of a 27-year-old man who presented with periumbilical and right lower quadrant pain. The patient who had undergone surgery for appendicitis was found to have an incidental mesenteric defect with herniating 30 cm-long small bowel segment on exploration. The mesenteric defect was repaired and the herniated bowel segment was reduced to prevent volvulus. The patient made an uneventful recovery

El ve Döner Alet Kullanımı Sonrasında Apikalden Taşan Debris Miktarının ve Kalsiyum Hidroksit Uzaklaştırılmasının Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı el ve döner alet kullanımından sonra kök kanal duvarlarında kalan kalsiyum hidroksit miktarının ve kalsiyum hidroksit uzaklaştırılması süresince apikalden taşan debris miktarının değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntem: Yirmi-dört çekilmiş üst çene kesici diş K-tipi eğeler ile prepare edildi ve kalsiyum hidroksit ile dolduruldu. Dört diş pozitif ve negatif kontrol olarak ayrıldı. Kalan dişler iki gruba ayrıldı: ana apikal eğe grubu ve ProTaper Universal döner alet grubu. Uzaklaştırma işlemleri boyunca yıkama solüsyonu olarak sitrik asit kullanıldı. Apikalden taşan debris toplandı ve gruplar arasında karşılaştırıldı. Daha sonra dişler dikey eksenleri boyunca ikiye ayrıldı, stereomikroskop kullanılarak fotoğrafları çekildi ve bilgisayar programı kullanılarak resimlerin analizi yapıldı. Veriler tek yönlü varyans analizi ile istatistiksel olarak analiz edildi.Bulgular: Her iki grupta kalsiyum hidroksit uzaklaştırma süresince ölçülebilir miktarda apikalden taşan debris gözlemlendi. İstatiksel analiz apikal olarak debris çıkışı ve uzaklaştırılan kalsiyum hidroksit bakımından teknikler arasında anlamlı farkın olmadığını gösterdi.Sonuçlar: Kalsiyum hidroksit uzaklaştırma süresince tekniğe bağlı olmaksızın apikal olarak debris çıkışı meydana gelmektedir. Kullanılan tekniklerden hiçbirisi kök kanal duvarlarından kalsiyum hidroksiti tamamen uzaklaştıramadı

Radyoterapiyi takiben rektosigmoid striktür: Nadir bir olgu sunumu

Radiotherapy is a frequently used medical treatment method after gynecologic malignancies. This treatment may causes serious intestinal complications. Our case is a 54 years old woman, had been applied a radiotherapy following operation due to endometrium cancer. One year after the treatment rectosigmoid stricture was grown up. Resection and side to side anastomosis was applied to the patient. İntestinal complications after radiotherapy is associated with high mortality and morbidity.Radyoterapi jinekolojik malignansilerden sonra sıklıkla kullanılan medikal bir tedavi metodudur. Bu tedavi ciddi intestinal komplikasyonlara neden olabilir. Bizim vakamız, endometrium kanseri nedeniyle operasyon sonrasında radyoterapi uygulanan 54 yaşında bir bayan hastadır. Tedaviden yaklaşık bir yıl sonra rektosigmoid striktür gelişti. Rezeksiyon ve uçuca anastomoz hastaya uygulanıldı. Radyoterapi sonrasında intestinal komplikasyonlar yüksek mortalite ve morbidite ile yakından ilişkilidir

Volvulated paraoesophageal gastric herniation with perforation into bursa omentalis: Report of a case

WOS: 000237514200031PubMed: 16761495Although paraoesophageal hernias remain 30% asymptomatic, when diagnosed they have to be operated because of their fatal complications such as ischaemia, bleeding and perforation. The mortality rate increases to twenty times in emergency cases when it is compared with elective ones. Site of gastric perforation may be directed towards bursa omentalis as well as to peritoneal cavity. A case of a volvulated paraoesophageal gastric herniation ruptured to bursa omentalis is discussed with the review of the literature

Birinci derecede akrabalarda gastrointestinal kanserli hastalarda artmış kromatid de?işimler

Gastrointestinal Cancers (GICs) are the most important causes of mortality and morbidity in industrialized world. Sister chromatid exchange (SCE), as an index of chromosomal instability, involves cancer. The aim of this study is to determine whether SCE frequency is a heritable factor for GIC or not. The study groups consisted of 15 gastrointestinal carcinoma patients, 13 patient relatives and 15 healthy subjects as the control group. After collection of 2 ml peripheral blood, lymphocytes were cultured for 3 days and sister chromatid exchange (SCE), mitotic index, and replication index were analyzed. SCE was significantly increased (p<0.01) in patients (16.06±22.37) and in their relatives (5.23±2.64) compared with controls (3.51±1.58). There was no significant difference between patients' relatives and control group in terms of the incidence of SCE frequency. Mitotic index was significantly decreased (p<0.05, p<0.01) in patients (5.4±3.13) compared with healthy relatives (7.15±2.15) and controls (9.00±2.26). Replication index was also significantly lower (p<0.01) in patients (1.39±0.35) and in their relatives (1.7±0.21) compared with controls (2.04±1.13). The results of this study indicate that SCE is a heritable factor for GICs. Increased SCE reflects genomic instability, which is an important factor in carcinogenesis. Although the most putative factors causing genomic instability are epigenetics marks, further studies in combination with epigenetic modifications are needed using more subjects

Ankara Polatlı mevkiinde bulunan Yassıhöyük Tümülüsü, Gordion kalıntıları ve sit alanının bölge halkına etkileri

Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2015This work is a student project of the The Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.by Aslan, Mustafa Çağatay

Investigating changes in the chemical constituents and dimensional stability of heat-treated hornbeam and Uludag fir wood

Changes in chemical constituents and some physical properties such as swelling and water absorption of hornbeam (Carpinus betulus L) and uludag fir (Abies bornmulleriana Mattf.) wood were investigated after heat treatment at three different temperatures (170 o C, 190 o C, and 210 o C) for three different durations (4, 8, and 12 hours) by using thermal gravimetric analysis (TGA) and Fourier transform infrared (FTIR) spectrometry. The results of TGA show that there was less weight loss in the main degradation region (300-500 o C) for the heat-treated samples as compared to untreated (control) samples. In addition, there was greater weight loss of hornbeam wood than of uludag fir wood in a similar degradation region. This difference could be due to the chemical constituents of softwoods and hardwoods. The results of FTIR spectrometry show that the chemical constituents of the hornbeam wood samples were more affected by heat treatment. All heat-treated samples exhibited lower water absorption and swelling compared to control samples. It was found that the relative decrease in swelling and water absorption for uludag fir was higher than for hornbeam. The maximum decrease in water absorption and swelling was found for both species that were heat-treated at 210 C for 12 hour

Fibrin Glue's Intraabdominal Adhesion Creation Potential:Experimental Study

AMAÇ: Çalışmamızda abdominal operasyon yapılan sıçanlarda, hemostatik ajan olarak kullanılan Fibrin Glue(Tisseel)'nin operasyon sonrası intraabdominal adezyon oluşturma potansiyelini değerlendirdik.GEREÇ VE YÖNTEMLER: SB Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği'nde planlanan çalışmada, 30 (otuz) adet Wistar Albino cinsi dişi rat kullanıldı. Ratlar randomize olarak, 10'ar ratdan oluşan 3 gruba ayrıldı. Sham grubuna; laparotomi çekumun dışarı alınması ve yeniden batına gönderilmesi işlemi uygulandı.Kontrol grubuna; çekal abrazyon karşı peritondan 1x1 cm eksizyon işlemi, Fibrin Glue grubuna ise; çekal abrazyon karşı peritondan 1x1 cm eksizyon ve çekum üzerine Figrin Glue uygulaması yapıldı. Postoperatif 21. Günde ratlar yüksek doz anestezik verilerek sakrifiye edildi. Laparotomi esnasında adezyon skorlaması; yaygınlık, görünüm ve uygulanan kuvvete karşı direncin temel alındığı adezyon skorlaması; gruplar hakkında bilgisi olmayan bir cerrahi ekip tarafından; yaygınlığın, görünümün ve uygulanan kuvvete karşı direncin temel olarak alındığı bir yöntemle yapıldı. Periton ve çekumdan alınan doku örnekleri histopatolojik incelemeye gönderildi.BULGULAR: Adezyon skoru değerlendirmesinde, tüm gruplar Kruskal -Wallis Testi ile genel karşılaştırıldığında; Sham, Kontrol ve Fibrin Glue grupları arasında istatistiksel anlamlı fark bulundu (p 0.003). Mann-Whitney Testi ile yapılan ikili karşılaştırmalarda; Sham ve Kontrol grupları arasında istatistiksel anlamlı fark olduğu (p 0.013), Sham ve Fibrin Glue grupları arasında da anlamlı fark olduğu görüldü (p 0.001). Ancak Kontrol ve Fibrin Glue grupları arasında anlamlı istatistiksel fark bulunmadı (p0.05). Fibrin Glue grubunun adezyon skor ortalaması, Kontrol grubundan daha yüksek idi. Histopatolojik değerlendirme sonuçları için tüm gruplar Kruskal-Wallis Testi ile genel karşılaştırıldığında; Sham, Kontrol ve Fibrin Glue grupları arasında inflamasyon ve fibrozis açısından anlamlı fark olduğu (Fibrozis için p0.001, inflamasyon için p0.014) tespit edildi. Mann-Whitney Testi ile ikili grup karşılaştırılmalarında; Sham ve Kontrol grubu arasında anlamlı fark görüldü (inflamasyon için p0.022, fibrozis için p0.001), Sham ve Fibrin Glue grupları arasında da anlamlı fark görüldü( inflamasyon için p0.006, fibrozis için p0.002). Kontrol ve Fibrin Glue grupları arasında anlamlı fark yoktu (p0.05). Ancak, Fibrin Glue grubundaki inflamasyon ve fibrozis skor ortalamaları Kontrol grubundaki değerlerden daha yüksek idi. SONUÇ: Fibrin Glue (Tisseel)'nun intraabdominal yapışıklık oluşturma potansiyeli deneysel olarak değerlendirilmiş, makroskobik ve mikroskobik olarak yapılan karşılaştırmalarda; Sham, Kontrol grubu ve Fibrin Glue (Tisseel) grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Ancak, insanlardaki abdominal cerrahilerde olası adezyon potansiyelinin değerlendirilebilmesi için denek sayısının fazla olduğu daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatindeyiz.OBJECTIVE: In our study, we evaluated the potential of intraabdominal adhesion of fibrin glue (Tisseel), which is used as a hemostatic agent in rats undergoing abdominal surgery.MATERIAL AND METHODS: Thirty (30) female Wistar Albino rats were used in the study which was planned at the General Surgery Clinic of the Ankara Training and Research Hospital. The rats were randomly divided into 3 groups, each consisting of 10 rats. Sham group: Laparotomy withdrawal of the graft and resuscitation was performed. Control group: 1x1 cm excision process from cecal abrasion counterperiton. Fibrin Glue group; cecal abrasion 1x1 cm excision from the peritoneum and Fibrin Glue were applied on the cecum. On postoperative day 21, the rats were sacrificed by high dose anesthetic. Adhesion scoring during laparotomy; the prevalence, appearance, and resistance to applied force are based on adhesion scoring; by a surgical team without information about the groups; the appearance, and the resistance against the applied perspiration were used as a basis. Tissue specimens taken from the peritoneum and cecum were sent to a histopathological examination.RESULTS: When all groups were compared with the Kruskal-Wallis test in evaluating the adhesion score. There was statistically significant difference between sham, control and fibrin glue groups (p 0.003). In the binary comparisons made with the Mann-Whitney Test; There was a statistically significant difference between sham and control groups (p 0.013), and there was also a significant difference between sham and fibrin glue groups (p 0.001). However, there was no statistically significant difference between Control and Fibrin Glue groups (p> 0.05). The adhesion score average of the fibrin glue group was higher than the control group. When all groups were compared with Kruskal-Wallis test for histopathological evaluation results; There was a significant difference between the sham, control and fibrin glue groups in terms of inflammation and fibrosis (p 0.001 for fibrosis, p 0.014 for inflammation). Mann-Whitney test was used to compare the two groups; There was a significant difference between sham and control group (p 0.022 for inflammation, p 0.001 for fibrosis) and a significant difference between sham and fibrin glue groups (p 0.006 for inflammation and p 0.002 for fibrosis). There was no significant difference between control and fibrin glue groups (p> 0.05). However, the mean scores of inflammation and fibrosis in the fibrin glue group were higher than those in the Control group.CONCLUSION: Fibrin glue (Tisseel) has been experimentally evaluated in terms of the potential for intraabdominal adhesion formation, macroscopically and microscopically, There was a statistically significant difference between sham, control group and fibrin glue (Tisseel) groups. However, we believe that there is a need for more extensive studies to assess the potential adhesion of abdominal surgeons in humans