Increased serum dehydroepiandrosterone sulfate in the first episode but not in subsequent episodes in male patients with schizophrenia

BACKGROUND: Many studies have investigated the relationship between blood levels of dehydroepiandrosterone (DHEA) and its sulfate ester (DHEA-S), cortisol, progesterone, and testosterone and the onset, prognosis, symptom severity, and treatment response of schizophrenia. In the present study, we assessed potential differences in blood levels of neurosteroids between drug-naïve first-episode patients with schizophrenia (FES), and drug-free patients with schizophrenia who were not in the first episode but were in a phase of acute exacerbation (DFP). MATERIALS AND METHODS: The present study included 32 male FES, 28 male DFP, and 24 male healthy controls (HC). Groups were compared in terms of blood levels of adrenocorticotropic hormone (ACTH), cortisol, testosterone, progesterone, and DHEA-S. RESULTS: Blood levels of ACTH, cortisol, testosterone, and progesterone were similar among the groups. The mean value of serum DHEA-S was significantly different among the groups (P<0.001). The value of serum DHEA-S was higher in the FES group than in the DFP and HC groups (both P<0.001). The mean values of serum DHEA-S in the HC and DFP groups were found to be similar (P=0.33). CONCLUSION: We suggest that higher values of DHEA-S in the FES group compared with both the DFP and HC groups indicate that this neurosteroid response is unique to first-episode schizophrenia patients. Further studies are needed to investigate the difference in blood levels of neurosteroids in different groups in terms of age of diagnosis

Psychological dimension of Turkish-Armenian dispute

Türkler ile Ermeniler arasında çözüme kavuşamamış bir sorunun varlığı, her iki toplumun ve uluslararası alanda bu toplumları temsil eden devletlerin müzminleşmiş bazı sıkıntılar yaşamasına sebep olmaktadır. İki toplumu da olumsuz olarak etkileyen bu sorun, şimdiye kadar çeşitli sosyal bilim disiplinlerinin araçlarıyla irdelenmeye çalışıldıysa da elde edilen sonuçlar derde deva olamamıştır. Sorunu münferit barış girişimleri, kardeşlik söylemleri, kültürel ortak paydaların öne çıkarılması gibi yollarla çözebileceğine inanan duyarlı bazı insanlar da çabalarının neticesinde umduklarını elde edememişlerdir. Gelinen nokta ve devam etmekte olan, çözüm vaat etmeyen süreç, konunun daha farklı bir perspektiften ele alınması gerektiğinin ve farklı tetkik araçlarıyla incelenmesinin şart olduğunu düşündürmektedir. Psikoloji biliminin sosyal psikoloji, politik psikoloji gibi alt disiplinleri, son elli yılda gerek teorik birikim ve gerek pratik araştırmalar bakımından oldukça ilerleme göstermiştir. Bu ilerlemeler sayesinde psikoloji biliminin toplumsal-politik konuların ele alınmasında farklı bir perspektif sunmak ve farklı tetkik araçları sağlamak bakımından oldukça faydalı hale geldiğini iddia etmek mümkündür. Psikolojik bakış açısı, makro düzeyde analizler yerine kişiiçi (intrapersonal) süreçlerden başlayarak, kişilerarası (inter-personal), grup-içi ve gruplar-arası ilişkileri belli bir sıra ile mikro düzeyden makro düzeye doğru analiz etme yolunu seçtiği için toplumsal-politik sorunların daha detaylı biçimde anlaşılmasına aracılık edebilir. Türk ve Ermeni toplumları arasındaki sorunu psikolojik perspektiften ele alan birkaç çalışma mevcutsa da psikolojinin konu hakkında ufuk açıcı bir rol oynayabilmesi için bu tür çalışmaların sayısının artması gerekmektedir. Bu yazıda Türk ve Ermeni toplumları arasındaki sorun, psikoloji biliminin araçlarıyla ve çözüme ulaşmanın ön şartının sorunun doğru anlaşılması olduğunu benimseyen bir bakış açısıyla ele alınmaya çalışılacak ve çözüm yolunda atılması gereken ilk ve en doğru adımın ne olması gerektiği tartışılacaktır.The existence of an unsettled problem between Turks and Armenians is causing some difficulties for both societies and states that represent these societies at international platforms. Although the problem that is troublesome for both parties has been being elaborated by the tools of various social science disciplines, the results couldnt turn out to be as effective remedies. Some sensible promoters who believe that the problem can be solved by some efforts such as individual peace endeavors, discourses of brotherhood, putting forward the cultural denominators, were disappointed at the end of their efforts. Recent situation and the ongoing process which has been in an abeyance suggest that the subject must be handled from a different perspective and must be further investigated by different instruments. Some subfields of psychology such as social psychology and political psychology have advanced especially during the last fifty years, with regard to both theoretical accumulation and practical researches. It can be asserted that the science of psychology has become quite useful by means of these progress, namely it is now able to present a different perspective and provide different instruments for the researches of social-political issues. While psychological point of view prefers an analyze method starts from the intrapersonal process to proceed subsequently throughout the inter-personal, intra-group and inter-group relationships, in other words from micro-level analyses to macro-level analyses instead of a method directly oriented to macro-level analyses, psychology, as a science can be a mediator for understanding the social-political problems more closely. Although there are few studies handling the problem between Turkish and Armenian societies from a psychological perspective, to make psychology play a stimulating role about this problematique, there is a need for more studies in this field. In this article, this problematique will be taken in hand with the tools of psychology and a perspective embracing the fact that, understanding the problem correctly is the first prerequisite of the solution; and what the first and most appropriate step must be for solution will be discussed

How probation affects treatment of opioid use disorders: Comparison of early remission rates between opioid use disorder patients admitted to medical clinic voluntarily and by probation

© 2019, Pacini Editore S.p.A.. All rights reserved.Background: Probation is a well-intentioned approach that aims to bring substance abusers back into the community. In the literature there is a lack of studies dedicated to showing how probation affects the treatment outcomes of opioid use disorders. Aim: This study aims to explore the probation’s impact on treatment outcomes of opioid use disorders by comparing the early remission rates of patients admitted voluntarily and by probation. Methods: 158 convicts on probation and 303 patients with opioid use disorder who applied voluntarily were included in the study. The sociodemographic characteristics and the early remission rates of the patients were compared. Based on DSM-5 criteria, early remission refers to the failure to meet any of the criteria of substance use disorder, other than craving or a strong desire, and the compulsion to use such substances for at least 3 months, but for a time period shorter than 12 months. Results: Early remission rate among patients who applied voluntarily (38.9%) was significantly higher than patients who were referred to us as convicts on probation (26.6%). Independent factors raising the probability of early remission were found to be voluntary referral to outpatient clinics (1.791-fold), being male (4.855-fold) and old age (1.090-fold), while being single (0.508-fold) and a long duration of substance use (0.981-fold) were found to be independent factors lowering the probability of early remission. Conclusion: The findings of the present study demonstrate that in patients suffering from opioid use disorder, the willingness and motivation of the individual to undergo treatment were more effective than motivations based on the threat of legal sanctions

Kannabis ve sentetik kannabinoid kullanan erkeklerde sosyodemografik özellikler, klinik özellikler ve serum karaciğer işlev testleri

Objective: Synthetic cannabinoid (SC) use has recently become a growing substance abuse problem, with serious harmful clinical effects. Young males, especially cannabis (C) users, are at great risk of SC use. The aim of this study is to determine sociodemographic characteristics, clinical features and serum liver function tests of SC users and compare with those of C users. Methods: Out of 118 SC users applied to outpatient clinic of Ankara Numune Training and Research Hospital Alcohol and Substance Addiction Treatment Center, 74 males included in this cross-sectional study. Patients with a concurrent use of any medication or substance other than C/SCs or patients with any physical illness which could affect serum liver function tests were excluded. 44.6% (n=33) of 74 patients were only SC users at least for last three months and 55.4% (n=41) were combined C and SC (C&SC) users. SC users were compared with 34 age and BMI-matched only C using males. Results: Rates of being single and divorced; rates of living with friends and alone were found to be higher in SC users. Adverse effects and withdrawal sypmtoms were found to be similar in C users and SC users. According to serum liver function test results, levels of gama-glutamil transpeptidase, alkaline phosphatase, total/direct bilirubin, albumin, prothrombin time and international normalized ratio were similar. Serum aspartate aminotransferase levels (31.2±22.0 IU/L and 41.5±21.5 IU/L respectively, p=0.026) and serum alanine aminotransferase levels (28.4±18.9 IU/L and 44.3±25.9 IU/L respectively, p=0.015) differed between C users and C&SC users. Results in this study revealed that increased serum levels of aminotransferases were especially associated with combined use of C and SCs. Conclusions: C abuse seems to be a precursor of SCs abuse, and risk of starting SCs use could be bigger for C users, who live alone or with friends, whereas living together with a family could be preventative. Combined use of C and SCs seem to increase the risk of hepatocellular injury compared to either C or SCs alone.Amaç: Sentetik kannabinoidler (SK), ciddi zararlı klinik etkileriyle, önemli bir madde kullanım sorunu haline gelmiştir. Özellikle kannabis (K) kullanan genç erkekler, SK kullanma riskine sahiptir. Bu çalışmanın amacı SK kullanıcılarının sosyodemografik özellikleri, klinik özellikleri ve serum karaciğer işlev testlerinin araştırılması ve bu verilerin K kullanıcılarınınkilerle karşılaştırılmasıdır. Yöntem: Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi AMATEM Polikliniği’nde değerlendirilen 118 SK kullanıcısı arasından 74 erkek hastanın katıldığı kesitsel bir çalışmadır. K ve SK dışında madde veya ilaç kullanımı olan ve serum karaciğer işlev testlerini etkileyebilecek herhangi bir fiziksel hastalığı olan hastalar çalışma dışı tutulmuştur. Yetmiş dört hastanın %44.6’sı (s=33) son üç aydır yalnız SK kullanmaktayken, %55.4’ü (s=41) K ve SK aynı anda kullanmaktaydı. Kontrol grubunu yaş ve beden kitle indeksi açısından eşleştirilmiş 34 yalnız K kullanıcısı erkek oluşturdu. Bulgular: K kullanıcılarında eş-çocukla, anne-babayla birlikte yaşama oranı SK kullanıcılarından daha yüksek, SK kullanıcılarında ise arkadaşlarıyla yaşama ve yalnız yaşama oranı K kullanıcılarından daha yüksek saptandı. Advers etkiler ve kesilme belirtileri K ve SK kullanıcılarında benzerdi. Serum karaciğer işlev testleri karşılaştırıldığında gama-glutamil transpeptidaz, alkalin fosfataz, total/ direkt bilirubin, albumin, protrombin zamanı ve INR (International Normalized Ratio) düzeyleri benzerdi. Kannabis kullanıcıları ile K ve SK kullanıcıları arasında serum aspartat aminotransferaz düzeyleri (sırasıyla 31.2±22.0 IU/L ve 41.5±21.5 IU/L, p=0.026) ve serum alanin aminotransferaz düzeyleri (sırasıyla 28.4±18.9 IU/L and 44.3±25.9 IU/L, p=0.015) anlamlı olarak farklı saptandı. Çalışmamızın sonuçları serum aminotransferaz düzeylerindeki artışın özellikle kombine K ile SK kullanıcılarında olduğunu gösterdi. Sonuçlar: K kullanımı SK kullanımı için bir öncü olabilir ve arkadaşlarıyla veya yalnız yaşayan K kullanıcıları için SK kullanımı riski daha fazlayken, aileyle yaşama koruyucu bir etken olabilir. K ev SK kombine kullanımının hepatoselüler hasara yol açma riski, K veya SK tek başına kullanımından daha yüksek görünmektedir