Has the accession of Greece in the EU influenced the dynamics of the country’s “twin deficits”? An empirical investigation

This paper investigates the existence of possible causal linkages between the internal and external imbalances of the Greek economy, over the period 1960-2007, as well as the directions of the detected causal effects. Actually, it tests empirically the validity and rationale of the “twin deficits” hypothesis, taking into consideration the impact of the accession of Greece in the European Economic Community in 1981, which constitutes a great institutional change. By means of the ARDL cointegration methodology, errorcorrection modeling and Granger causality, we find evidence in favor of the “twin deficits hypothesis” for the Greek case over the pre-accession period (1960-1980), with causality running from the budget deficit to the trade deficit. However, over the post-accession period (1981-2007) the causal relationship is reversed, indicating changes in the linking mechanism of the two deficits and providing useful inferences for the national economic policy.peer-reviewe

Asymmetric Effects Of Inflation On Stock Market Prices: New Empirical Evidence Using Greek Data

Since economic theory establishes a relationship between stock market returns and inflation rate, we attempt to re-evaluate the above relationship for Greece considering the possibility of nonlinearities.  In particular, empirical analysis is based upon the nonlinear cointegration framework and applies the asymmetric ARDL cointegration methodology, following previous work by Shin, Yu and Greenwood-Nimmo (2011).  In doing so, we permit a much richer degree of flexibility in the dynamic adjustment process toward equilibrium, than in the classical case of a linear model. Our findings present evidence of asymmetric adjustment around a unique long-run equilibrium

The impact of trade unions and government party orientation on income inequality: evidence from 17 OECD economies

Purpose: Despite the existing conceptual analysis on the impact of trade unions on employees' welfare and the wider economy, the mediating effect of political party orientation (i.e., right, centre and left) on income inequality remains under researched. In this paper, the authors empirically explore the relationship between the nature of political party orientation, trade unions and income inequality. Design/methodology/approach: The authors use three different measures of income inequality and dummy variables that capture government party orientation with respect to economic policy for a panel of 17 OECD economies over the period 2000–2016. The authors employ a panel fixed effects approach and the Driscoll and Kraay's (1998) nonparametric covariance matrix estimator. Findings: The empirical evidence indicates that strong unions and, to some extent, left party governance, are fundamental institutional elements to combat rising levels of income inequality whilst countries dominated by right-wing political parties appear to exacerbate income inequality. The results pertaining to the impact of centrist parties on income inequality are ambiguous suggesting that a potential fragmentation may exist in their political approach. Originality/value: The evidence generated can have significant policy ramifications in alleviating rising levels of income inequality as well in relation to the declining unionization rates observed across advanced economies

Predicting post-war US recessions: a probit modelling approach

This paper investigates the factors associated with the occurrences of US recessions over the period 1963Q1 to 2018Q2 using multivariate probit models. The evidence suggests that the probability of a recession decreases with higher profitability, as implied by the proponents of the Marxian tradition. Equally significant are the results that relate to manufacturing activity, investment, and inflation. The theoretical argument however, of those who regard the burgeoning growth of private credit as a factor triggering recessions, is not supported by our findings. Finally, interest rates, Tobin's Q, and labour's share of income are not statistically significant, hence implying that the likelihood of these being closely associated with US economic recessions is rather slim

Politics, government health expenditure and infant mortality: does political party orientation matter?

Purpose Motivated by the scant available evidence, this paper explores the relationship between government political party orientation and infant mortality. Design/methodology/approach A panel quantile methodology is applied to a data set that consists of 15 countries of the G20 group over the period 2000–2018. The authors control for heterogeneous parameters across countries and quantiles and obtain estimates across the different points of the conditional distribution of the dependent variable. Findings The findings support the hypothesis that political party orientation has a significant effect on a population health indicator such as infant mortality. The analysis suggests that, to a great extent, left-wing government parties contribute to better health outcomes – when compared to right and centre political parties – both individually as well as interacted with government health expenditure. Moreover, the impact of redistributing policies appears to be of a paramount importance in alleviating infant mortality, while more education and lower unemployment can also contribute to better health outcomes. Originality/value The authors explore the relationship between the nature of government political party orientation (i.e. right, centre and left) and infant mortality whilst at the same time gauging the mediating effect of party orientation via government health expenditure on infant mortality. Additional aspects of the impact of other control variables, such as income inequality, unemployment and education on infant mortality are also investigated

Financial development, economic growth and the role of fiscal policy during normal and stress times : evidence for 26 EU countries

This article empirically explores the finance-growth relationship and the performance of the financial system measured by financial depth, accessibility, and efficiency of both financial sectors, that is, institutions and stock markets. It also examines the role of fiscal policy in conjunction with the performance of financial development during both normal and stress times. The data consists of a panel of 26 European Union countries over the period 1990–2020. The results show that during normal times, the finance-led growth relationship and the stock market are greatly important, while during stress times the relationship becomes insignificant. Interestingly, financial institutions are found to be more effective at promoting growth and there is clear evidence that a potentially dynamic positive effect of institutions to growth is absorbed by macroeconomic shocks. In addition, there is evidence for a threshold at a lower level compared to those previously identified in the literature. This latter finding can be attributed to different measures of financial institutions used and the impact of macroeconomic shocks. The inability of both financial sectors to enhance economic activity seems to exhibit persistence from the occurrence of the global financial crisis until the onset of the recent Covid-19 pandemic

Revisiting the bi-directional causality between debt and growth:Evidence from linear and nonlinear tests

We revisit the bi-directional causality between public debt and the rate of GDP growth for 10 EMU countries alongside the US, UK and Japan, over sample periods spanning from 1970 up to 2014 whilst accounting for the nonlinear properties of both the individual time series, and their relation in both directions. Our results indicate that the causal relation between debt and growth, in either direction, is weak at best. For most of the countries in our sample, we find no robust evidence of a long-run causal effect using bi-variate Granger causality tests. Bi-directional causality is detected only for Austria, while for France, Luxembourg and Portugal, causality runs solely from debt to growth, but the estimated effects are very small. In Finland, Spain and Italy, Granger causality (from growth to debt in the former two and debt to growth in Italy) appears to be present in the short-run. Our findings cannot be taken as evidence that a high level of public indebtedness is not risky for the economy or as invalidating hypotheses postulating effects in either direction in the relation between debt and growth

Essays on macroeconomic policy: three econometric studies on fiscal policy issues

This dissertation is composed of three essays, each examining topics relating to fiscal policy. This first essay examines the relationship between the fiscal and current account deficit, aiming at validating the “twin deficits” hypothesis for five European economies; Portugal, Ireland, Italy, Greece and Spain. The empirical analysis uses annual data over the period 1971-2009 and applies several alternative linear and asymmetric time series techniques, designed to account for possible structural breaks and asymmetric causal effects between the explored deficit series. The findings reveal that the “twin deficits” hypothesis holds for Portugal, Ireland, Greece and Spain. In addition, regarding the effect of the fiscal deficit on the current account deficit, the overall evidence supports the existence of asymmetric long-run effects, indicating that negative fiscal shocks dominate the positive ones; that is, a decrease in the fiscal deficit has a greater impact on the current account deficit, rather than the opposite. This finding validates the view that only through a restrictive fiscal policy governments could maintain their external position and enhance the growth performance of the economy. The second essay examines empirically the issue of fiscal sustainability, as well as the government revenue-expenditure nexus for three South-European economies under financial market pressure and insolvency; Italy, Greece and Spain. The empirical analysis uses annual data from 1970 to 2010 and deploys alternative cointegration techniques to account for possible linear and nonlinear effects in fiscal policy actions. The evidence suggests that, allowing for a structural break, the sustainability of the fiscal deficits in all three countries holds only in the weak sense. In addition, the evidence indicates that expenditures is the driving force, giving support to the spend-and-tax hypothesis while the budgetary adjustment process is asymmetric in Italy and Spain. In both countries, the response of government revenues, when the budget is improving, is larger (in absolute terms) than when the budget is deteriorating. The third essay re-examines empirically the sustainability of the Greek budget deficit, an issue which has attracted worldwide attention and interest over the recent past. The empirical analysis uses annual data from 1960 to 2011 and employs traditional and more recent unit root and cointegration techniques to investigate linear and nonlinear effects in fiscal policy actions, accounting for the possible presence of structural breaks. Unlike previous studies, the evidence suggests that, allowing for structural breaks, the Greek budget deficit was weakly sustainable until 1995, and thereafter turned to unsustainability. This fact raised severe problems in the solvency of the Greek economy, as well as in the quest for further borrowing to serve the public debt. In particular, the parameter after the second detected break reflects the structural deficiencies of the Greek economy.Η παρούσα διατριβή βασίζεται σε τρεις ερευνητικές εργασίες οι οποίες επικεντρώνονται και εξετάζουν εμπειρικά τρία θέματα δημοσιονομικής πολιτικής. Στην πρώτη εργασία διερευνάται η υπόθεση των διδύμων ελλειμμάτων για πέντε χώρες της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Ειδικότερα, χρησιμοποιώντας ετήσια στοιχεία για τη χρονική περίοδο 1971-2009, εξετάζεται εμπειρικά η υπόθεση των διδύμων ελλειμμάτων για την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία. Τα αποτελέσματα από τις γραμμικές μεθόδους ανάλυσης, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μακροχρόνιας σχέσης συνολοκλήρωσης με μια διαρθρωτική αλλαγή ανάμεσα στα δύο ελλείμματα για τις Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Ισπανία, υποδηλώνοντας ότι η υπόθεση των διδύμων ελλειμμάτων ισχύει, δηλαδή ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα επηρεάζει θετικά το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Επιπρόσθετα, η μακροχρόνια σχέση των δύο ελλειμμάτων παρουσιάζει σημαντικές ασυμμετρίες, με τα αποτελέσματα να υποδεικνύουν ότι το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών επηρεάζεται περισσότερο από μια μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, παρά από μια αύξηση, και να ενισχύουν την άποψη ότι η κυβέρνηση μέσω μιας περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής μπορεί να ελέγξει, ενδεχομένως περισσότερο αποτελεσματικά, την εξωτερική της θέση. Στη δεύτερη εργασία διερευνάται η βιωσιμότητα του δημοσιονομικού ελλείμματος και η σχέση αιτιότητας ανάμεσα στα έσοδα και στις δαπάνες του προϋπολογισμού με στοιχεία της χρονικής περιόδου 1970-2010, για την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μακροχρόνιας σχέσης συνολοκλήρωσης ανάμεσα στα έσοδα και στις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού με μια διαρθρωτική αλλαγή, ενώ η εκτίμηση των διανυσμάτων συνολοκλήρωσης έδειξε ότι τα δημοσιονομικά ελλείμματα των τριών χωρών είναι ασθενώς βιώσιμα. Επιπρόσθετα, ανιχνεύονται σημαντικές ασυμμετρίες στη διαδικασία προσαρμογής του Ιταλικού και του Ισπανικού δημοσιονομικού ελλείμματος προς τη μακροχρόνια ισορροπία με την αντίδραση των εσόδων να είναι μεγαλύτερη όταν το ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού βελτιώνεται (σε απόλυτες τιμές) σε σχέση με όταν χειροτερεύει. Ακόμα, η εκτίμηση των ανάλογων διανυσματικών αυτοπαλίνδρομων υποδειγμάτων διόρθωσης σφάλματος επιβεβαιώνει την ύπαρξη μακροχρόνιας μονόδρομης κατεύθυνσης αιτιότητας από τις δαπάνες προς τα έσοδα, υποστηρίζοντας την υπόθεση spend-and-tax για όλες τις χώρες, το οποίο σημαίνει ότι πρώτα λαμβάνονται οι αποφάσεις για τις δαπάνες και ακολούθως τα φορολογικά έσοδα προσαρμόζονται ανάλογα. Στην τρίτη εργασία διερευνάται εκ νέου η βιωσιμότητα του Ελληνικού δημοσιονομικού ελλείμματος με στοιχεία για τη χρονική περίοδο 1960-2011 και με τη χρήση πρόσφατων μεθόδων ανάλυσης χρονολογικών σειρών ικανών να ανιχνεύσουν γραμμικές αλλά και μη γραμμικές αλληλεπιδράσεις, που οφείλονται στην παρουσία σημαντικών διαρθρωτικών αλλαγών. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μακροχρόνιας σχέσης συνολοκλήρωσης με μια και δύο διαρθρωτικές αλλαγές ενώ η εκτίμηση των μακροχρόνιων συντελεστών συνολοκλήρωσης αποκάλυψε ότι το Ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν ασθενώς βιώσιμο μόνο μέχρι το 1995, ενώ μετέπειτα κατέστη μη βιώσιμο

Η εφαρμογή των λογιστικών προτύπων και η επίδραση τους στις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις

The enactment of Law 4308/2014 (“Greek Accounting Standards”), which implements the accounting provisions of the new European Accounting Directive (EU Directive 2013/34/EU of the European Parliament and of the Council of 26 June 2013), has resulted in significant changes to Greece’s accounting framework. Law 4308/2014, which takes effect for periods beginning after 31.12.2014, is regarded one of the numerous structural reforms implemented in Greece since the start of the debt crisis in 2010, as it includes terms and principles identical to those used in International Financial Reporting Standards (IFRS). Moreover, Law 4308/2014 incorporates novel features such as the option for companies (or entities) to seek guidance in the International Financial Reporting Standards, as long as IFRS regulations are in accordance with the Law. Global accounting harmonization has as its primary purpose the reduction of accounting differences and the improvement of the comparability of accounting information. Formal (or de jure) harmonization, which refers to the degree of harmonization between accounting standards, is an important aspect of worldwide accounting convergence. As a result, the examination of formal (or de jure) harmonization between national and international accounting standards not only reveals the progress made in the international accounting harmonization process, but it also provides fertile ground for improving national accounting standards through a more accurate and correct implementation of the practices and rules embodied in international accounting standards. In light of the foregoing, the first chapter of the thesis examines the degree of harmonization between Greek Accounting Standards and International Accounting Standards/International Financial Reporting Standards (IFRS), specifically with regard to accounting measurement issues. We concentrate on accounting measurement rules contained in Greek Accounting Standards that apply to Small and Medium-sized Enterprises (SMEs), owing to their economic importance to Greece.The empirical evidence suggests that Greece’s new accounting framework has certain similarities with the IFRS framework that result in a medium level of harmonization with IAS/IFRS. The empirical evidence also shows that the observed dissimilarities between the two accounting frameworks are due to non-inclusion of specific IAS/IFRS accounting treatments in Greek Accounting Standards rather than differentiation between them.The second chapter of the thesis explores the effect of country-specific factors on the observed deviation of Greek Accounting Standards from IAS/IFRS. We combine several measures that are representative of major country-specific factors such as culture, level of book-tax conformity, financial orientation and governance quality and conclude that the role of a country’s distinct characteristics should not be overlooked when examining its accounting framework. This assertion is supported by the findings of our research, which confirm the impact of country specific factors on the formulation of national accounting standards, in general and the new Greek Accounting Standards, in particular.The third and last chapter of the thesis investigates the existence of tax-motivated earnings manipulation during the period 2016-2018 among Greek Small and Medium-sized (SMEs) private companies, immediately following the introduction of the new Greek Accounting Standards. In doing so, we construct a unique sample of Greek SMEs with both positive and negative earnings and assess whether they engaged in tax-induced financial misstatement practices, by combining earnings manipulation and tax aggressiveness measures. Our results provide evidence that tax-motivated income decreasing practices are prevalent among Greek SMES, irrespective of the introduction of the new Greek Accounting Standards.Η θέσπιση του ν. 4308/2014 (Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα) που ενσωμάτωσε την νέα Ευρωπαϊκή Λογιστική Οδηγία (Οδηγία 2013/34/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2013) επέφερε δραστικές αλλαγές στο λογιστικό πλαίσιο της Ελλάδας.Ο ν. 4308/2014 εφαρμόζεται για περιόδους που άρχονται μετά την 31.12.2014 και θεωρείται ως μια από τις πολλές διαρθρωτικές αλλαγές που εφαρμόσθηκαν στην Ελλάδα, μετά την έναρξη της κρίσης χρέους το έτος 2010, καθώς εισάγει όρους και κανόνες που είναι όμοιοι με τους αντιστοίχους των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ). Επιπροσθέτως, ο ν. 4308/2014 ενσωματώνει καινοτόμα χαρακτηριστικά όπως η χορήγηση της δυνατότητας στις επιχειρήσεις (ή οντότητες σύμφωνα με το νόμο) να αναζητούν καθοδήγηση στα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ), υπό την προϋπόθεση ύπαρξης συμβατότητας των κανόνων των ΔΠΧΑ με τις διατάξεις του ν. 4308/2014.Ο βασικός στόχος της διεθνούς λογιστικής εναρμόνισης είναι ο περιορισμός των διαφορών μεταξύ των επιμέρους λογιστικών κανόνων καθώς και η αύξηση της συγκρισιμότητας των λογιστικών πληροφοριών. Η τυπική (formal) (ή εκ του δικαίου/de jure) λογιστική εναρμόνιση, η οποία συνίσταται στον βαθμό της εναρμόνισης μεταξύ λογιστικών προτύπων, αποτελεί μια σημαντική πτυχής της παγκόσμιας λογιστικής σύγκλισης. Συνεπώς, η εξέταση του βαθμού της τυπικής (ή εκ του δικαίου/de jure) λογιστικής εναρμόνισης μεταξύ των εθνικών και διεθνών λογιστικών προτύπων όχι μόνο καταδεικνύει την πρόοδο που έχει συντελεστεί στην εξέλιξη της λογιστικής εναρμόνισης των προτύπων σε διεθνές επίπεδο αλλά επιπροσθέτως, παρέχει γόνιμο έδαφος για την βελτίωση των εθνικών λογιστικών προτύπων, μέσω της ακριβέστερης και ορθότερης εφαρμογής των πρακτικών και κανόνων που ενσωματώνονται στα διεθνή λογιστικά πρότυπα.Κατόπιν των προεκτεθέντων, το 1ο κεφάλαιο της παρούσας διατριβής διερευνά τον βαθμό εναρμόνισης των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων (ν. 4308/2014) με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (ΔΛΠ)/Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ), όσον αφορά τους κανόνες επιμέτρησης. Επικεντρωνόμαστε ιδιαιτέρως, στους κανόνες επιμέτρησης που περιλαμβάνονται στα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (ν. 4308/2014) και εφαρμόζονται από τις Ελληνικές Μικρομεσαίες επιχειρήσεις, λόγω της εν γένει, σημασίας αυτής της κατηγορίας των επιχειρήσεων για την Ελληνική Οικονομία.Τα αποτελέσματα της εμπειρικής έρευνας δείχνουν ότι το νέο λογιστικό πλαίσιο της Ελλάδος παρουσιάζει ορισμένες ομοιότητες με το πλαίσιο των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς, οι οποίες οδηγούν σε ένα μέτριο επίπεδο εναρμόνισης με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα/Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς. Επίσης, τα αποτελέσματα της εμπειρικής έρευνας καταδεικνύουν ότι οι παρατηρούμενες διαφορές μεταξύ των δύο λογιστικών πλαισίων οφείλονται στη μη συμπερίληψη συγκεκριμένων λογιστικών κανόνων των ΔΛΠ/ΔΠΧΑ στα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα παρά στην ουσιώδη διαφοροποίηση τους.Το 2ο κεφάλαιο της παρούσας διατριβής ερευνά την επίδραση των ιδιαίτερων εθνικών χαρακτηριστικών/παραγόντων (country-specific factors) στη διαμόρφωση της παρατηρούμενης απόκλισης των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων από το πλαίσιο των ΔΛΠ/ΔΠΧΑ. Συνδυάζοντας διάφορους δείκτες που είναι αντιπροσωπευτικοί βασικών εθνικών παραγόντων όπως η εθνική κουλτούρα (culture), το επίπεδο σύγκλισης μεταξύ των λογιστικών κανόνων και φορολογικών διατάξεων (the level of book-tax conformity), ο προσανατολισμός της οικονομίας (financial orientation) και η ποιότητα της διακυβέρνησης (governance quality), εξάγεται το συμπέρασμα ότι κατά τη διερεύνηση του λογιστικού πλαισίου μιας χώρας, ο ρόλος των εθνικών χαρακτηριστικών δεν θα πρέπει να παραβλέπεται. Τα σχετικά ερευνητικά αποτελέσματα όχι μόνο καταδεικνύουν το προαναφερθέν συμπέρασμα αλλά επιπλέον επιβεβαιώνουν την επίδραση των παραγόντων αυτών στη διαμόρφωση των εθνικών λογιστικών προτύπων εν γένει, και ιδιαίτερα των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων.Το 3ο και τελευταίο κεφάλαιο της παρούσας διατριβής επικεντρώνεται στη διερεύνηση της ύπαρξής χειραγώγησης των κερδών λόγω ύπαρξης κινήτρων μείωσης των φόρων (tax-motivated earnings manipulation), από τις Ελληνικές Μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την περίοδο 2016-2018, ακριβώς μετά την θέσπιση των νέων Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων. Για το σκοπό αυτό, κατασκευάσθηκε ένα μοναδικό δείγμα κερδοφόρων και ζημιογόνων Ελληνικών Μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ερευνάται, μέσω της χρήσης δεικτών χειραγώγησης των κερδών και φορολογικής επιθετικότητας (tax aggressiveness), εάν οι επιχειρήσεις αυτές προέβησαν σε χειραγώγηση των κερδών τους με σκοπό την μείωση των φόρων. Τα σχετικά ερευνητικά αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι οι πρακτικές μείωσης των φόρων μέσω μείωσης του δηλούμενων κερδών (tax-motivated income decreasing practices) είναι ευρέως διαδεδομένες μεταξύ των Ελληνικών Μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως της θέσπισης των νέων Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων

Price transmission in the international skim milk powder markets

This article investigates the strength and the pattern of spatial price linkages in skimmed milk powder markets using monthly wholesale price data from three major producers and exporters (the USA, the EU, and Oceania) and the Nonlinear Autoregressive Distributed Lag Model. The results suggest that prices in the three regions considered are linked with stable long-run relationships. The Law of One Price, however, does not hold. The dominant pattern of transmission in the long-run is asymmetric involving positive price stocks to be transmitted with higher intensity compared to negative prices shocks; asymmetries in price transmission exist in the short-run as well