Wykorzystanie miodu w zakażeniach

Bee honey is characterized by the following properties: antimicrobial, anti-inammatory, alleviating pain, cleansing wounds from dead tissues, deodorizing, stimulating granulation, accelerating epithelization and enhancing the cicatrization process. Thanks to these benecial properties, it has been used to treat infections, both topical and internal. In the form of compresses and dressings, it is used to treat wounds, burns, abscesses and ulcers. It is also very effective in the treatment of infections that cannot be treated with conventional preparations, including those caused byantibiotic-resistant microorganisms. Good effects are obtained when honey treats burn wounds, decubitus sores, varicose veins of the shank and diabetic wounds. The advantages of this type of treatment include: ease of removal of dressings from the wound surface, lack of allergic reactions, better preparation of wounds for surgical operations and skin transplants, shorter hospitalization of patients and a much cheaper treatment process compared to antibiotic therapy. Honey is also successfully used to treat internal diseases, especially gastrointestinal and respiratory tract infections. Good results are obtained in the treatment of gastroenteritis and cystic brosis.On this basis, it can be assumed that honey is a valuable drug that is successfully used in the therapy of topical and internal diseases, especially dicult to treat by classical methods.Miód pszczeli odznacza się działaniem przeciwdrobnoustrojowym, przeciwzapalnym, łagodzącym ból, oczyszczającym rany z martwych tkanek, dezodorującym, stymulującym ziarninowanie, przyspieszającym nabłonkowanie oraz wzmacniającym proces bliznowacenia. Dzięki tym właściwościom znalazł zastosowanie w leczeniu zakażeń, zarówno miejscowych, jak i wewnętrznych. W postaci okładów i opatrunków stosowany jest do leczenia ran, oparzeń, ropni i owrzodzeń. Jest także bardzo skuteczny w leczeniu zakażeń niepoddających się terapii preparatami konwencjonalnymi, w tym wywołanych drobnoustrojami opornymi na antybiotyki. Dobre efekty uzyskuje się przy leczeniu miodem ran oparzeniowych, ran odleżynowych, owrzodzeń żylakowych podudzi oraz ran cukrzycowych. Do zalet tego rodzaju leczenia zalicza się: łatwość usuwania opatrunków z powierzchni rany, brak reakcji alergicznych, lepsze przygotowanie ran do operacji chirurgicznych i przeszczepów skóry, krótszą hospitalizację chorych oraz wielokrotnie tańszy proces leczenia w porównaniu do antybiotykoterapii.Miód wykorzystywany jest również z powodzeniem do leczenia chorób wewnętrznych, szczególnie zakażeń przewodu pokarmowego i układu oddechowego. Dobre efekty uzyskuje się w leczeniu zapalenia żołądka i jelit oraz mukowiscydozy. Na tej podstawie można przyjąć, że miód jest cennym lekiem, który z dobrym efektem stosuje się w terapii chorób miejscowych i wewnętrznych, szczególnie trudnych do leczenia metodami tradycyjnymi

Możliwości wykorzystania miodu i ziół w chorobach żołądka i jelit

Miód oraz produkty ziołowe najczęściej stosowane są w takich chorobach żo-łądka i jelit, jak: niestrawność, zaburzenia czynnościowe, zapalenie i choroba żołądka i dwunastnicy, zapalenie żołądka i jelit oraz zaparcia

Placental growth hormone, pituitary growth hormone, insulin-like growth factor, and ghrelin in umbilical cord blood serum and amniotic fluid

Wstęp: Poszukując czynników, które pozwoliłyby na prognozowanie dalszego rozwoju noworodka, oznaczano we krwi pępowinowejoraz w płynie owodniowym 92. noworodków stężenie łożyskowego hormonu wzrostu (PGH), przysadkowego hormonu wzrostu (GH1),insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1) oraz greliny.Materiał i metody: Omawiane białka były oznaczane metoda ELISA. Porównano wartości ich stężenia u 57. noworodków i 35. wcześniakóworaz u noworodków dużych (> 4000 g) i małych (< 2500 g). Porównano również masę ciała noworodków i masę łożyska.Wyniki: Statystycznie znamienne różnice pomiędzy wcześniakami i noworodkami donoszonymi oraz między dużymi i małymi dziećmiuzyskano jedynie w odniesieniu do masy ciała noworodków i masy łożyska. Natomiast wartości stężeń badanych hormonów nie wykazywałystatystycznie znamiennych różnic. Zaobserwowano wyraźne tendencję wzrastania stężenia PGH u wcześniaków i noworodkówmałych. Natomiast u noworodków dużych uzyskano statystycznie znamienne wyższe stężenie IGF-1 w porównaniu z wcześniakami.Wnioski: Badania nasze wskazują na ważną rolę PGH w utrzymaniu odpowiedniej puli IGF-1 oraz bezpośredni wpływ na funkcję łożyska uwcześniaków poprzez uruchomienie mechanizmów kompensacyjnych stymulujących syntezę IGF-1.Introduction: In the search for biomarkers that allow the prediction of neonatal growth and development, placental growth hormone(PGH), pituitary growth hormone (GH1), insulin-like growth factor 1 (IGF-1), and ghrelin concentrations were assessed in the amnioticfluid and in the umbilical cord blood of 92 neonates.Material and methods: The proteins were assayed by the ELISA method. Their concentration values were compared in 57 full-termneonates and 35 prematurely born neonates, as well as in both large (> 4,000 g) and small neonates (< 2,500 g). Also, body mass andplacenta mass were compared.Results: Statistically significant differences both between prematurely born neonates and full-term neonates and between large andsmall neonates were obtained only in terms of the body mass of neonates and placenta mass. The concentration values of the hormonesstudied did not show statistically significant differences. A distinct tendency was noticed towards an increase in PGH concentration inboth prematurely born and small neonates. In large neonates, statistically significantly higher IGF-1 concentrations were found comparedto the prematurely born neonates.Conclusions: Our studies indicate an important role for PGH in maintaining a proper IGF-1 pool and demonstrate the existence ofa direct influence on the function of the placenta in prematurely born neonates through the activation of compensation mechanisms,which stimulate IGF-1 synthesis

Zastosowanie miodu pszczelego w kosmetologii

Bees make honey from nectar or honeydew. Thus, it is a product of plant origin, partly processed by bees. Bee honey consists of sugars, water and other substances, including proteins, peptides, enzymes, free amino acids, phenolic compounds, vitamins and bioelements. Among the most important biological characteristics of honey you can identify its antioxidant, antibiotic, anti-inflammatory, analgesic, nourishing and moisturising properties. Moreover, honey can be used to purify skin from harmful metabolites, improve skin tone and remove dead epidermis.Honey has also been applied in the production of body care cosmetics, including face masks, creams, bath soaps, balms, lotions and hair conditioners. It is successfully used to make medicinal cosmetics (cosmeceuticals) to treat various dermatological diseases, including dermatophytosis, pityriasis, seborrheic dermatitis, candida-caused intertrigo, herpes or atopic dermatitis.Pszczoły wytwarzają miód z nektaru lub spadzi. Jest on zatem produktem pochodzenia roślinnego, częściowo przetwarzanym przez pszczoły. Miód pszczeli składa się z cukrów, wody i innych substancji, w tym białek, peptydów, enzymów, wolnych aminokwasów, związków fenolowych, witamin i biopierwiastków. Do najważniejszych właściwości biologicznych miodu zalicza się działanie: przeciwutleniające, antybiotyczne, przeciwzapalne, przeciwbólowe, odżywcze, odnawiające tkanki, nawilżające, oczyszczające skórę ze szkodliwych metabolitów, podwyższające napięcie skóry oraz usuwające złuszczony naskórek. Miód znalazł zastosowanie w wytwarzaniu kosmetyków upiększających, w tym maseczek do twarzy, kremów, kąpieli, balsamów, lotionów oraz odżywek do włosów. Z powodzeniem używany jest do sporządzania kosmetyków leczniczych (kosmeceutyków), przeznaczonych do leczenia różnych chorób dermatologicznych, m.in.grzybic, łupieżu pstrego, łojotokowego zapalenia skóry, wyprzeń drożdżakowych, opryszczki warg i atopowego zapalenia skóry

Alternative interpretations of grain-size data from Quaternary deposits

Several possibilities to present and to interpret the results of granulometric analyses of Quaternary fluvial, aeolian, glacial and wash-out slope deposits were investigated. Attention is paid particularly to the cumulative curves at a probability scale and the frequency curves, and it is shown how these curves can help to determine the sedimentary environment. The inclination of the cumulative curves in the part of the maximum proportion of a particular grain size appears significant. It appears possible to obtain information on the density and dynamics of the transporting medium from the course of the cumulative curves (inclination and spread of grain size). The examination of textural parameters allows to draw regression lines characteristic of both deposits from various sedimentary environments and deposits from one single environment but with different histories as to their transport dynamics

Placental growth hormone (PGH), pituitary growth hormone (GH1), insulin-like growth factor (IGF-I) and ghrelin in pregnant women’s blood serum

Objectives: The aim of this work is to evaluate levels of placental growth hormone (PGH), pituitary growth hormone (GH1), insulin-like growth factor (IGF-I) and ghrelin in pregnant women’s blood serum before, during and after delivery. Furthermore, the aim is to search for links and interdependence of GH1, PGH and IGF-I concentrations. Material and methods: Seventy nine blood samples were taken one to two hours before, during and half an hour after expulsion of placenta. All proteins studied were determined by ELISA method, using ELISA Kit. Results: The highest PGH concentration and IGF-I concentration in pregnant women’s blood serum was observed before delivery, while GH1 concentration was lowest. During and after delivery PGH and IGF-I concentration decreased proportionately and pituitary growth hormone concentration increased accordingly. About half an hour after delivery of the placenta, GH1 concentration was highest. Conclusions: In pregnant women’s blood there is a metabolic interdependence between PGH and IGF-I. Their concentration increases proportionately during pregnancy, and decreases after delivery. It appears that labor and delivery releases GH1 blockade, which level rises three-fold during delivery. After parturition its role and concentration returns to levels before pregnancy

Czynnościowy podwzgórzowy brak miesiączki – trudności diagnostyczne, monitorowanie i leczenie

  Functional hypothalamic amenorrhoea (FHA) is associated with functional inhibition of the hypothalamic-pituitary-ovarian axis. Causes of FHA can be classified into the three groups: 1) stress-related factors, 2) consequences of weight loss and/or underweight, and 3) consequences of physical exercise or practicing sports. Diagnosis of FHA should be based on a history of menstrual disorders. During physical examination, patients with FHA present with secondary and tertiary sex characteristics specific for the pubertal stage preceding development of the condition and with the signs of hypoestrogenism. Laboratory results determine further management of patients with amenorrhea, and thus their correct interpretation is vital for making appropriate therapeutic decisions. Treatment of chronic anovulation, menstrual disorders, and secondary amenorrhea resulting from hypothalamic disorders should be aimed at the elimination of the primary cause, i.e. a decrease in psycho-emotional strain, avoidance of chronic stressors, reduction of physical exercise level, or optimisation of BMI in patients who lose weight. If menses do not resume after a period of six months or primary causative treatment is not possible, neutralisation of hypoestrogenism consequences, especially unfavourable effects on bone metabolism, become the main issue. Previous studies have shown that oestroprogestagen therapy is useful in both the treatment of menstrual disorders and normalisation of bone mineral density. Hormonal preparations should be introduced into therapeutic protocol on an individualised basis. (Endokrynol Pol 2015; 66 (3): 252–268)    Czynnościowy brak miesiączki pochodzenia podwzgórzowego (FHA) polega na zahamowaniu czynności osi podwzgórze–przysadka–jajniki. Przyczyny FHA można podzielić na trzy grupy: 1) czynniki związane ze stresem, 2) następstwa utraty masy ciała i/lub występowania niskiej masy ciała, oraz 3) konsekwencje wysiłku fizycznego lub uprawiania sportu. Dla rozpoznania FHA istotne są dane z wywiadu na temat występowania zaburzeń cykli miesiączkowych. W badaniu fizykalnym pacjentek z FHA stwierdza się występowanie drugoi trzeciorzędowych cech płciowych zależnie od stadium zaawansowania pokwitania przed wystąpieniem schorzenia oraz objawy hipoestrogenizmu. Wyniki badań laboratoryjnych dostarczają informacji, na podstawie których decyduje się o sposobie leczenia, a ich właściwa interpretacja ma kluczowe znaczenie w podejmowaniu właściwych decyzji terapeutycznych. Leczenie przewlekłego braku jajeczkowania, zaburzeń cyklu miesiączkowego i wtórnego braku miesiączki wynikającego z zaburzeń podwzgórzowych powinno być ukierunkowane na usunięcie pierwotnej przyczyny, czyli obniżenie napięcia psychoemocjonalnego, unikanie czynników wywołujących przewlekły stres, zmniejszenie wysiłku fizycznego i poprawę wskaźnika masy ciała u odchudzających się pacjentek. Jeśli miesiączkowanie nie występuje przez okres ponad 6 miesięcy lub gdy pierwotne leczenie przyczynowe nie jest możliwe, głównym problemem terapeutycznym staje się neutralizacja następstw hipoestrogenizmu, a zwłaszcza jego niekorzystnego wpływu na metabolizm kostny. W dotychczasowych badaniach wykazano, że terapia estroprogestagenami ma zastosowanie w jednoczesnym leczeniu zaburzeń miesiączkowania i normalizacji gęstości mineralnej kości. Włączenie do leczenia preparatów hormonalnych wymaga jednak indywidualnego podejścia do pacjentki. (Endokrynol Pol 2015; 66 (3): 252–268)

Sexual activity among young women. Medical and legal aspects

Objectives: Two main aims of the study were: (1) to examine whether age of sexual debut and patterns of sexual behavior have changed over the past decades among young Polish women and (2) to consider the medical and legal aspects regarding juvenile patients who are sexually active. Materials and methods: Two hundred women, born within two consecutive decades (1975-1995) in the Wielkopolska region (Poland) were asked to fill in a questionnaire concerning the following: age at sexual initiation and the contraceptive method used at the time, preferred forms of sexual activity, current contraceptive methods. Statistical analysis was performed using the Statistica 9.0 software [StatSoft]. Statistical evaluation was based on the chisquare test and analysis of covariance (ANCOVA). Results: The average age of sexual initiation decreased significantly between the two studied cohorts of women and ranged from 18.9 for women born between 1975 and 1984 (cohort I) and 17.6 for women born between 1985 and 1995 (cohort II), regardless of the place of residence. The percentage of women who had their first sexual intercourse by the age of 15 years was 0 % in cohort I and 8.2% in cohort II. Other characteristics of sexual activity were similar across the studied cohorts of women. Condom use during the first sexual intercourse was the preferred form of contraception (59.2%). 65% women have reported current contraceptive use. As for the preferred type of intercourse, all women (100%) chose vaginal sex. The most frequent number of sexual intercourses per month was 7 or more (41.7%). Conclusions: The age of sexual debut among Polish women has decreased significantly over the last decades. Premature initiation is believed to increase the risk of unplanned pregnancy, STDs and emotional stress. Polish medical and legal circles lack unequivocal stand on how to deal with juvenile patients who are sexually active, expect to receive advice from a gynecologist, a gynecologic examination and prescribed contraceptives

Wybrane aspekty prawne w ginekologii wieku rozwojowego

Childhood and adolescent gynecology is an emerging specialty, at the intersection of pediatrics, pediatric endocrinology, gynecology, pediatric surgery, dermatology, psychiatry, public health medicine and genetics, and in fact addresses many legal issues. Poland lacks a uniform standing of medical and legal environments on how to deal with a juvenile patient who has become sexually active and seeks the advice of a gynecologist, gynecologic examination and requests to be prescribed contraceptives. It needs to be taken into account that in Poland a parent or a legal guardian has legal guardianship, custody and control of a child until 18 years of age but once a juvenile reaches the chronological age of 16 years, and is given full rights of a patient, both parties need to consent to medical care. According to the Act on Health Care Institutions, a patient has the right to self-determination, respect for physical and mental integrity, as well as privacy, whereas, after the patient reaches the age of 16 years, the legal representative becomes in practice a mere co-decision maker to have medical services performed. Therefore, information obtained from a juvenile patient during physical test and medical interview does not have to be revealed to a legal representative, if the patient requests confidentiality and on condition it does not affect patient health and/or the planned medical procedures (e.g. the need to perform an operation). Knowledge about procedures for juvenile patients shall enable doctors to make conscious choices about conduct and care or, in most cases, only advice, without the risk of breaching the Polish law.Ginekologia wieku rozwojowego jest specjalistycznym działem ginekologii ogólnej, który ściśle związany jest z pediatrią, ednokrynologią, chirurgią dziecięcą, dermatologia, psychiatrią, genetyką i seksuologią. Wiele zagadnień ginekologii wieku rozwojowego ściśle wiąże się z problemami prawnymi. W Polsce brakuje jednoznacznego stanowiska środowisk medycznych i prawnych wobec procedur postępowania z nieletnią pacjentką, która podjęła współżycie płciowe i oczekuje od lekarza ginekologa porady, badania ginekologicznego i niejednokrotnie prosi o przepisanie tabletek antykoncepcyjnych. Procedury te muszą uwzględniać fakt, że w Polsce do osiemnastego roku życia nieletni funkcjonuje w obszarze władzy rodzicielskiej lub władzy opiekuna prawnego oraz, że zgoda na świadczenie zdrowotne, oprócz zgody opiekuna prawnego, wymaga również zgody nieletniego, który ukończył 16. rok życia i staje się pełnoprawnym pacjentem. Zgodnie z ustawą o zakładach opieki zdrowotnej pacjent ma prawo do samodecydowania o sobie, poszanowania integralności fizycznej i psychicznej, oraz do poszanowania prywatności, a udział przedstawiciela ustawowego po 16. roku życia dotyczy w zasadzie współdecydowania o wykonaniu świadczenia zdrowotnego. Tym samym, informacje uzyskane od takiego nieletniego pacjenta w badaniu podmiotowym i przedmiotowym, nie muszą być przekazywane przedstawicielowi ustawowemu, jeżeli tajemnicy domaga się nieletni pacjent, i jeśli nie ma to wpływu na jego zdrowie oraz planowane procedury medyczne (np. konieczność wykonania operacji). Znajomość procedur postępowania wobec nieletniej pacjentki, jako podmiotu prawa, umożliwi lekarzowi świadomy wybór postępowania oraz udzielenie świadczenia lub tylko w większości przypadków porady, bez konieczności naruszania obowiązującego w Polsce prawa (warto w tej kwestii zdać sobie sprawę z istniejących przepisów kodeksowych)