Assessment of vitamins and minerals content in the diets of preschool children

Introduction. A proper, varied diet is indispensable to ensure the correct growth and development of children. Nutrition of this period of life also affects health status in adulthood. Evaluation of nutritional status in this vulnerable group can provide significant information, some of which will be applicable to the entire community. Findings can provide suggestions for measures that can be instituted to alleviate the problems observed and to improve nutritional status. Aim To assess the intake of selected vitamins and minerals by preschool-age children. Material & methods The study population comprised 102 children aged 4 years (46 girls and 56 boys). The intake of vitamins and minerals was assessed by using the 24-h dietary recall for 3 days. The results were compared with the Polish EAR and AI levels. Results. Total calcium and vitamin D, as well as vitamin E intakes did not meet the Estimated Average Requirements (EAR) among both groups of children. The mean intake of calcium values 10%, vitamin D 72% and vitamin E 75% of EAR respectively. Also the water intake was insufficient according to EAR. Conclusion Study confirmed that diets of preschool children, in context of vitamin and mineral contents, need urgent modification to prevent many chronic diseases related to diet in the future

Evaluation of nutrition in children of preschool age

Suliga Edyta, Cieśla Elżbieta, Zemlik Joanna, Pietraszkiewicz Magdalena Joanna. Evaluation of nutrition in children of preschool age. Journal of Education, Health and Sport. 2017;7(10):52-58. eISSN 2391-8306. DOI http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.1000963 http://ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/4956 The journal has had 7 points in Ministry of Science and Higher Education parametric evaluation. Part B item 1223 (26.01.2017). 1223 Journal of Education, Health and Sport eISSN 2391-8306 7 © The Authors 2017; This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz, Poland Open Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited. The authors declare that there is no conflict of interests regarding the publication of this paper. Received: 15.09.2017. Revised: 10.10.2017. Accepted: 10.10.2017. Evaluation of nutrition in children of preschool age Edyta Suliga1, Elżbieta Cieśla2, Zemlik Joanna3,4, Magdalena Joanna Pietraszkiewicz5 1The Department for the Prevention of Alimentary Tract Diseases, The Institute of Nursing and Midwifery, Faculty of Medicine and Health Sciences, Jan Kochanowski University, Kielce 2Department of Developmental Age Research, Institute of Public Health, Faculty of Medicine and Health Sciences, Jan Kochanowski University, Kielce 3Faculty of Medicine and Health Sciences, Jan Kochanowski University, Kielce 4Joanna Zemlik Child Dentistry Clinic, Kielce 5Health Sciences PhD student, Faculty of Medicine and Health Sciences, Jan Kochanowski University, Kielce Corresponding author: Magdalena Joanna Pietraszkiewicz Edyta Suliga http://orcid.org/0000-0003-3063-0380, e-mail: [email protected] Elżbieta Cieśla http://orcid.org/0000-0001-6090-9900, e-mail: [email protected] Joanna Zemlik http://orcid.org/0000-0003-1045-0243, e-mail: [email protected] Magdalena Joanna Pietraszkiewicz http://orcid.org/0000-0001-8374-0909, e-mail: [email protected] Abstract Introduction. Overweight and obesity resulting in preschool are difficult to reverse, and are associated with many serious health complications and increased risk of premature illness and death in adulthood. Few of the existing publication evaluates daily food rations preschool children. Aim of the study. Evaluation of nutrition of children of preschool age in terms of demand for energy and macronutrient intake in children of normal BMI and overweight children and obesity. Material and methods.The analysis included 102 children. Nutritional status was assessed on the basis of anthropometric characteristics and indicators in relation to the WHO centile charts. Feeding analyzed on the basis of average daily intake, calculated as the mean of the 3-day storage menus. Estimation of the nutrient content in the children’s diet was carried out using diet 5. The analysis used statistical package STATISTICA 12.0. Results. BMI correct in 83% of subjects, and 16% of excess body weight were observed. With regard to the energy and nutritional average daily food rations showed no statistically significant differences between the group of children with normal BMI and a group of children with overweight and obesity. The supply of energy and macronutrients in average daily diet of children deviated from the recommended standards among both groups of children studied. Conclusions.The results showed a number of deficiencies in the nutrition of preschool children. Intake of nutrients in daily food rations differ from dietary recommendations for this age group. It is necessary to educate parents on the proper nutrition of children. Keywords: preschool children, nutrition assessment, normal BMI, overweight

Zespół aorty brzusznej u 18−letniej chorej z nadciśnieniem tętniczym i obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych

Mid-aortic syndrome (MAS) is characterised by narrowing of the abdominal aorta, often with involvement of the renal and splanchnic arterial branches. Although uncommon, MAS is an important cause of renovascular hypertension in children and adolescents and should be considered in the differential diagnosis of hypertension . Hypertension is typically severe and often difficult to manage. The management of MAS should always be individualised and may include percutaneous transluminal renal angioplasty, stent implantation or surgical revascularisation. We present a 18 year-old woman with hypertension and MAS coexisting with bilateral renal artery stenosis who underwent left renal artery angioplasty and than was followed-up for one year

Impact of insomnia on sleep quality and structure in hypertensive patients

Wstęp Celem badania była ocena związku pomiędzy jakością snu a profilem ciśnienia tętniczego u chorych na nadciśnienie tętnicze ze współistniejącą bezsennością lub bez niej. Materiał i metody Badaniem objęto 67 osób (średni wiek 39,8 ± 12,2 lat; 54 mężczyzn, 13 kobiet). Włączone osoby zostały przydzielone do czterech grup: chorzy z nadciśnieniem tętniczym i bezsennością (n = 17), chorzy z nadciśnieniem tętniczym bez bezsenności (n = 16), osoby z prawidłowym ciśnieniem tętniczym i bezsennością (n = 17), osoby z prawidłowym ciśnieniem tętniczym bez bezsenności (n = 17). U wszystkich chorych wykonano jednoczasowo całodobową rejestrację ciśnienia tętniczego oraz badanie polisomnograficzne. Wyniki Nie stwierdzono różnicy w wysokości ciśnienia tętniczego we wszystkich analizowanych okresach pomiędzy chorymi na nadciśnienie tętnicze z bezsennością i bez niej oraz pomiędzy osobami z prawidłowym ciśnieniem tętniczym z bezsennością i bez niej. Nie stwierdzono również różnicy w częstości występowania braku nocnego spadku ciśnienia tętniczego pomiędzy ocenianymi grupami. Wykazano, że chorzy na nadciśnienie tętnicze z bezsennością, w porównaniu do chorych z bezsennością z prawidłowym ciśnieniem tętniczym oraz z osobami bez bezsenności z nadciśnieniem tętniczym i bez niego, charakteryzują się najbardziej wyrażonymi zmianami struktury snu — najniższym wskaźnikiem snu, dłuższym czasem stadium 1. oraz najdłuższym czasem czuwania wtrąconego. W analizie, którą objęto wszystkich chorych włączonych do badania, wykazano związek pomiędzy wielkością obniżenia ciśnienia tętniczego w nocy a latencją snu i długością stadium 3. snu. Wykazano również związek pomiędzy wysokością ciśnienia tętniczego w nocy a czasem czuwania porannego oraz czasem i latencją snu głębokiego. Wnioski Skrócenie i fragmentacja snu oraz krótszy czas trwania snu wolnofalowego, mogą mieć związek z brakiem obniżenia ciśnienia tętniczego w nocy. Niekorzystne zmiany struktury snu były najbardziej wyrażone u chorych na nadciśnienie tętnicze współistniejące z bezsennością.Background It has been postulated that essential hypertensive (EHT) patients with insomnia may be characterized by disturbed sleep structure. The aim of the study was to compare polysomnographic features in EHT patients with and without insomnia, normotensive insomniacs and healthy volunteers. Material and methods 67 subjects (mean age: 39.8 ± 12.2 years; 54 M, 13 F) participated in the study. Patients were divided into 4 groups: patients with EHT and insomnia, patients with EHT without insomnia, patients with insomnia without EHT and subjects without EHT and insomnia. Antihypertensive treatment was discontinued 4 weeks prior to study in the group II. All subjects participated in two-days evaluation that included ambulatory blood pressure measurement and polysomnography (PSG). Results There were no differences in blood pressure levels in all analyzed time periods between patients with hypertension with and without insomnia and between subjects without hypertension with and without insomnia. There were no differences in the frequency of non-dipping patterns between the groups. Patients with hypertension coexisting with insomnia as compared with insomniacs without hypertension and subjects without insomnia with and without hypertension were characterized by most pronounced sleep structure changes: the lowest sleep efficiency index, the longest stage 1 sleep time and by the longest wake after sleep onset time. In the analysis of pooled all subjects data correlations between nocturnal dip and sleep latency time and stage 3 sleep time were found. There were also correlations between nocturnal blood pressure levels and wake time after final awakening and time and latency of deep sleep. Conclusions Sleep shortening and fragmentation as well as shorter slow wave sleep might be related to the lack of nocturnal dip. The most pronounced sleep structure changes were observed in patients with hypertension coexisting with insomnia

Bezobjawowe obniżenie odcinka ST u chorych z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym

Wstęp: Bezobjawowe obniżenie odcinka ST (ASTD) ma charakter przejściowy i jest rozpoznawane głównie na podstawie 24-godzinnego EKG. Zjawisko to po raz pierwszy zaobserwowano u osób z chorobą wieńcową, później zwrócono również uwagę na występowanie ASTD u chorych z nadciśnieniem tętniczym bez współistniejących klinicznych objawów choroby wieńcowej. Cel pracy: Ocena częstości ASTD u chorych z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym pierwotnym oraz prześledzenie związku między występowaniem ASTD a dobowym rytmem ciśnienia, obecnością i rodzajem przerostu mięśnia sercowego oraz obecnością komorowych zaburzeń rytmu. Materiał i metody: Badaniami objęto 77 mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym łagodnym i umiarkowanym nieleczonym bez współistniejących objawów choroby wieńcowej. W trybie ambulatoryjnym wykonywano: całodobową automatyczną rejestrację ciśnienia krwi, 24-godzinny zapis EKG, badanie echokardiograficzne oraz elektrokardiograficzną próbę wysiłkową. Jako kryterium rozpoznania ASTD stosowano obecność horyzontalnego lub skośnego ku dołowi obniżenia odcinka ST o co najmniej 1 mm (mierzone w odstępie co najmniej 60 ms od punktu J), trwające co najmniej 60 s, rozpoczynające się nie wcześniej niż 60 s od poprzedniego obniżenia odcinka ST. Analizowano liczbę epizodów w ciągu doby, czas ich trwania, maksymalne obniżenie i rozkład w ciągu doby. Wyniki: Obecność ASTD stwierdzono u 14 osób (18% badanych). Grupa z ASTD w porównaniu z grupą bez ASTD charakteryzowała się wyższymi wartościami skurczowego ciśnienia tętniczego w nocy: 130 ± 14 vs. 124 ± 12 mm Hg (p = 0,093), wyższymi wartościami średniego ciśnienia tętniczego w nocy: 98 ± 12 vs. 92 ± 10 mm Hg (p = 0,08), większym ładunkiem ciśnienia skurczowego w ciągu doby: 58% ± 29% vs. 44% ± 27% (p = 0,097) oraz nieznamiennie większym odsetkiem osób bez nocnego spadku ciśnienia skurczowego: 57% vs. 40%. Grupy nie różniły się istotnie częstością przerostu mięśnia sercowego ani częstością typów geometrii lewej komory. Wnioski: Bezobjawowe obniżenie odcinka ST jest zjawiskiem dość częstym u chorych z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym łagodnym i umiarkowanym. Bezobjawowe obniżenie odcinka ST u osób z nadciśnieniem tętniczym nie wykazuje związku z przerostem lewej komory serca ani typem jej geometrii. Występowanie bezobjawowego obniżenia odcinka ST u osób z nadciśnieniem tętniczym może sugerować związek z wysokością ciśnienia tętniczego oraz z brakiem nocnego spadku ciśnienia tętniczego

Effect of 6 weeks treatment with nebivolol on blood pressure reduction and echocardiographic indices in patients with essential hypertension

Wstęp Badania, w których porównano leki &#946;-adrenolityczne nowych generacji z &#946;-adrenolitykami starszych generacji pod względem wpływu na wysokość ciśnienia i wybrane parametry hemodynamiczne u chorych z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym, nie dostarczają jednoznacznych wyników. Głównym celem pracy była ocena skuteczności hipotensyjnej &#946;-adrenolityku nowej generacji &#8212; nebiwololu &#8212; w porównaniu z wpływem wywieranym przez atenolol. Przeanalizowano również wpływ leczenia nebiwololem na wybrane parametry echokardiograficzne. Oceniano wpływ terapii na tolerancję wysiłku u chorych z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. Materiał i metody Badaniami objęto 76 mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym łagodnym i umiarkowanym (wg ESH/ESC z 2003 roku: odpowiednio stopień 1 i 2) w wieku od 22 do 61 lat (średnio: 43,6 &#177; 8,2 roku). W warunkach wyjściowych oraz po 6 tygodniach leczenia nebiwololem (5 mg raz dziennie) oraz atenololem (50 mg raz dziennie) odpowiednio u 39 i 37 chorych wykonywano następujące badania: całodobową automatyczną rejestrację ciśnienia tętniczego (ABPM), badanie echokardiograficzne (ECHO), EKG całodobowe metodą Holtera (EKG-24 h) oraz elektrokardiograficzny test wysiłkowy. Wyniki W grupie leczonej nebiwololem efekt hipotensyjny w zakresie SBP i DBP uzyskano odpowiednio u 87% i 69%. Średnie wartości ciśnienia tętniczego z całej doby obniżały się odpowiednio o 13 &#177; 8/8 &#177; 8 mm Hg, średnie wartości ciśnienia z dnia o 14 &#177; 9/10 &#177; 7 mm Hg, średnie wartości z okresu nocy o 9 &#177; 8/6 &#177; 8 mm Hg (p < 0,01 dla wszystkich różnic). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między grupami. W grupie przyjmującej nebiwolol prędkość fali E w warunkach wyjściowych wynosiła 0,75 &#177; 0,15 m/s i po leczeniu wzrosła do 0,81 &#177; 0,2 m/s (p = 0,05), prędkość fali A w warunkach wyjściowych wynosiła 0,66 &#177; 0,08 m/s, a w momencie zakończenia leczenia 0,64 &#177; 0,1 m/s (NS). Stwierdzono wzrost wartości współczynnika E/A z 1,14 &#177; 0,25 do 1,3 &#177; 0,23 (p < 0,001). Podczas testu wysiłkowego &#8212; w momencie zakończenia leczenia w porównaniu z wartościami wyjściowymi &#8212; wartości maksymalnego SBP i DBP zmniejszyły się o 18 &#177; 26 mm Hg (p < 0,001) i o 3 &#177; 14 mm Hg (NS) pod wpływem leczenia nebiwololem. Wnioski Uzyskane wyniki wskazują na dużą skuteczność hipotensyjną nebiwololu u wysokiego odsetka chorych z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. W przeprowadzonej analizie stwierdzono korzystny kierunek zmian w ocenie wybranych parametrów echokardiograficznych. Nie wykazano niekorzystnego wpływu nebiwololu na zdolność do wykonywania wysiłku fizycznego &#8212; zaobserwowano, że omawiany lek wywiera umiarkowanie zaznaczony wpływ na poprawę tolerancji wysiłku u chorych z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym.Background The results of clinical studies comparing antihypertensive efficacy of newer and older beta blockers and their effect on echocardiographic indices are inconclusive. The aim of the study was to evaluate the effect of nebivolol on blood pressure reduction and on selected echocardiographic indices in patients with essential hypertension. The effect of treatment on exercise tolerance was also investigated. Material and methods The study included 76 male patients with mild to moderate (ESH/ESC: grade 1 and 2) essential hypertension (mean age: 43.6 &#177; 8.2 years). In all subjects at baseline and after 6 weeks of nebivolol treatment (5 mg once daily) or atenolol (50 mg once daily) (39 and 37 pts respectively) ABPM, Echo, ECG Holter and exercise test were performed. Results In the nebivolol group SBP and DBP reduction was noticed in 87% and 69% of patients with essential hypertension. Based on ABPM mean SBP and DBP during the whole day, daytime and nighttime decreased: 13 &#177; 8/8 &#177; 8 mm Hg, 14 &#177; 9/10 &#177; 7 mm Hg and 9 &#177; 8/6 &#177; 8 mm Hg respectively (p < 0.01 for all differences). In the nebivolol group E wave was increased between two examinations from 0.75 &#177; 0.15 m/s to 0.81 &#177; 0.2 m/s (p = 0.05), there were no significant changes in A wave 0.66 &#177; 0.08 m/s vs. 0.64 &#177; 0.1 m/s (NS). Ratio E/A was increased during the time of observation from 1.14 &#177; 0.25 to 1.3 &#177; 0.23 (p < 0.001). During the exercise test in the nebivolol group maximal SBP and DBP decreased by 18 &#177; 26 mm Hg (p < 0.001) and 3 &#177; 14 mm Hg (NS) respectively after 6 weeks of treatment. Conclusions Our results indicate high antihypertensive efficacy of nebivolol in patients with essential hypertension. We also observed an improvement of selected echocardiographic indices. Nebivolol was not impairing the exercise tolerance in patients with essential hypertension

Późne potencjały komorowe u chorych z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym

Wstęp: Późne potencjały komorowe (LP) są potencjałami mikrowoltowymi, które znajdują się w końcowej fazie zespołu QRS. Mają one tak niską amplitudę, że nie są wykrywane w standardowym zapisie EKG (rejestracja sygnałów o amplitudzie 0,1&#8211;1 mV), a ujawniają się dopiero w elektrokardiogramie wysokiego wzmocnienia, który wykrywa sygnały 100 razy mniejsze). U osób z nadciśnieniem tętniczym bez klinicznych cech choroby wieńcowej, przeciążenie lewej komory i przerost mięśnia sercowego mogą prowadzić do zwolnienia przewodzenia śródkomorowego, rzadziej do powstania LP. Późne potencjały komorowe stwierdzane u osób z nadciśnieniem tętniczym różnią się kształtem i czasem trwania od LP stwierdzanych u chorych po zawale serca lub u osób z arytmogenną dysplazją prawej komory. Celem pracy była ocena częstości LP u osób z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym oraz prześledzenie związku z wartościami ciśnienia tętniczego krwi, geometrią i funkcją lewej komory, przerostem mięśnia sercowego oraz występowaniem komorowych zaburzeń rytmu serca. Materiał i metody: Badaniami objęto 58 mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym łagodnym i umiarkowanym nieleczonym, w wieku 25-53 lat (średnio 43 &plusmn; 7 lat), bez klinicznych cech choroby wieńcowej. W warunkach ambulatoryjnych wykonywano: elektrokardiogram spoczynkowy, elektrokardiogram wysokiego wzmocnienia, całodobową automatyczną rejestrację ciśnienia krwi, badanie echokardiograficzne, całodobową ambulatoryjną rejestrację elektrokardiogramu metodą Holtera oraz elektrokardiograficzny test wysiłkowy. Jako kryterium rozpoznania LP przyjęto czas trwania zespołu QRS > 120 ms oraz wartość średniokwadratową amplitudy końcowych 40 ms uśrednionego zespołu QRS (RMS 40 ms) < 25 &#956;V lub czas trwania sygnału o niskiej amplitudzie, czyli czas trwania końcowej części zespołu QRS o amplitudzie poniżej 40 &#956;V (LAS 40 &#956;V) > 38 ms. Wyniki: Obecność LP rozpoznano u 10 z 58 osób (17% badanych). U pacjentów z LP w porównaniu z osobami bez LP stwierdzono tendencję do większego ładunku ciśnienia skurczowego w ciągu dnia - 63% vs. 48% (p = 0,067) oraz większą frakcję wyrzutową lewej komory ocenianą metodą echokardiograficzną - 73% vs. 68% (p < 0,05). Nie zaobserwowano znamiennej statystycznie różnicy w występowaniu nieprawidłowej geometrii lewej komory wśród pacjentów z LP w porównaniu z osobami bez LP. U większości chorych z nadciśnieniem tętniczym stwierdzono występowanie komorowych zaburzeń rytmu, przy czym grupy z LP i bez LP nie różniły się istotnie częstością ani rodzajem arytmii. Wnioski: Późne potencjały komorowe występują u 17% chorych z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym. Występowanie późnych potencjałów komorowych u osób z nadciśnieniem tętniczym może sugerować związek z wartością ciśnienia tętniczego w ciągu dnia. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nie stwierdzono związku pomiędzy obecnością LP a występowaniem i nasileniem arytmii komorowej. (Folia Cardiol. 2003; 10: 655-665