Flash pulmonary edema: A rare cause and possible mechanisms

AbstractFlash pulmonary edema frequently develop in case of bilateral renal artery stenosis and unilateral renal artery stenosis with functional solitary kidney. In some rare cases, unilateral renal artery stenosis with bilaterally functional kidneys may also lead to flash pulmonary edema. Here, we present a case of flash pulmonary edema caused by accessory renal artery stenosis. To our knowledge, it is the first case reported in the literature

Rhabdomyolysis due to the additive effect of statin therapy and hypothyroidism: a case report

We describe a patient with previously undiagnosed hypothyroidism who developed rhabdomyolysis while taking a statin. He had no other precipitating factors. The statin was stopped, intravenous fluids were started immediately and L-thyroxin was given after confirming the diagnosis of hypothyroidism. His symptoms improved over a few days. Because rhabdomyolysis is a rare but potentially life threatening disorder when complicated by acute tubular necrosis and renal failure, physicians must pay special attention when starting statins in patients with hyperlipidemia

Changes in Serum Natriuretic Peptide Levels after Percutaneous Closure of Small to Moderate Ventricular Septal Defects

Background. B-type natriuretic peptide has been shown to be a very sensitive and specific marker of heart failure. In this study, we aimed to investigate the effect of percutaneous closure of ventricular septal defects with Amplatzer septal occluders on brain natriuretic peptide levels. Methods. Between 2008 and 2011, 23 patients underwent successfully percutaneous ventricular septal defect closure in 4 cardiology centers. Brain natriuretic peptide levels were measured in nine patients (4 male, mean ages were 25.3 ± 14.3) who underwent percutaneous closure with Amplatzer occluders for membranous or muscular ventricular septal defects were enrolled in the study. Brain natriuretic peptide levels were measured one day before and one month after the closure. Patients were evaluated clinically and by echocardiography one month after the procedure. Results. Percutaneous closures of ventricular septal defects were successfully performed in all patients. There was not any significant adverse event in patients group during followup. Decrease in brain natriuretic peptide levels after closure were statistically significant (97.3 ± 78.6 versus 26.8 ± 15.6, P = 0.013). Conclusion. Brain Natriuretic Peptide levels are elevated in patients with ventricular septal defects as compared to controls. Percutaneous closure of Ventricular Septal Defect with Amplatzer occluders decreases the BNP levels

İdyopatik Hirşutizm Hastalarında QT Dispersiyonu

Amaç: Çalışmada idyopatik hirşutizm tanılı hastaların QT dispersiyonu açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Metod: 28 İH hastası ve kontrol grubu olarak 35 sağlıklı kadın çalışmaya dahil edildi. Hastaların hormonal incelemeleri ile birlikte elektrokardiyografi EKG analizleri yapılarak QT dispersiyonları QTd ile düzeltilmiş QT QTc değerleri kullanılarak düzeltilmiş QT dispersiyon QTcd değerleri elde edilmiştir. Bulgular: İH ve kontrol hastalarının minimum QT 336±30; 337±32 ms , maksimum QT 358±30; 358±34 ms , minimum QTc 391 ± 24; 399 ± 25 ms ; maksimum QTc 417 ± 24; 424 ± 26 ms , QTd 22±5; 21±7, P=0.6 ve QTcd 26 ± 6, 25 ± 9 ms, P= 0.7 değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamsızdı. Hirşutizm hastalarında açlık insülin, Homeostasis model assessment HOMA indeksi ve androjen düzeyleri anlamlı olarak yüksek saptandı. Sonuç: Hormonal ve metabolik bozukluklara rağmen İH hastalarında sağlıklı kadınlara göre anlamlı QT dispersiyonu saptanmamıştı

Why Are Outcomes Different for Registry Patients Enrolled Prospectively and Retrospectively? Insights from the Global Anticoagulant Registry in the FIELD-Atrial Fibrillation (GARFIELD-AF).

Background: Retrospective and prospective observational studies are designed to reflect real-world evidence on clinical practice, but can yield conflicting results. The GARFIELD-AF Registry includes both methods of enrolment and allows analysis of differences in patient characteristics and outcomes that may result. Methods and Results: Patients with atrial fibrillation (AF) and ≥1 risk factor for stroke at diagnosis of AF were recruited either retrospectively (n = 5069) or prospectively (n = 5501) from 19 countries and then followed prospectively. The retrospectively enrolled cohort comprised patients with established AF (for a least 6, and up to 24 months before enrolment), who were identified retrospectively (and baseline and partial follow-up data were collected from the emedical records) and then followed prospectively between 0-18 months (such that the total time of follow-up was 24 months; data collection Dec-2009 and Oct-2010). In the prospectively enrolled cohort, patients with newly diagnosed AF (≤6 weeks after diagnosis) were recruited between Mar-2010 and Oct-2011 and were followed for 24 months after enrolment. Differences between the cohorts were observed in clinical characteristics, including type of AF, stroke prevention strategies, and event rates. More patients in the retrospectively identified cohort received vitamin K antagonists (62.1% vs. 53.2%) and fewer received non-vitamin K oral anticoagulants (1.8% vs . 4.2%). All-cause mortality rates per 100 person-years during the prospective follow-up (starting the first study visit up to 1 year) were significantly lower in the retrospective than prospectively identified cohort (3.04 [95% CI 2.51 to 3.67] vs . 4.05 [95% CI 3.53 to 4.63]; p = 0.016). Conclusions: Interpretations of data from registries that aim to evaluate the characteristics and outcomes of patients with AF must take account of differences in registry design and the impact of recall bias and survivorship bias that is incurred with retrospective enrolment. Clinical Trial Registration: - URL: http://www.clinicaltrials.gov . Unique identifier for GARFIELD-AF (NCT01090362)

Revaskülarizasyon sonrası restenozun efor testi ile değerlendirilmesi ve koroner arter hastalığı için güncel risk faktörlerinin buna etkisi

Kardiyovaskuler hastalıklar; gelişmiş ülkelerde ve ülkemiz gibi gelişmekte olan ülkelerde, tüm etnik gruplarda ve cinslerde başta gelen ölüm nedenidir. Bu nedenle hastalığın erken tanınması ve değiştirilebilir risk faktörlerinin değerlendirilmesi önem arzetmektedir. KAH'nın tanınmasında; yeni metodlar geliştirilmiş olmakla birlikte; halen egzersiz stres testi hastalığın tanısı prognozu ve tedavisinin etkinliği ve revaskülarizasyon sonrası takip ve restenoz tesbitinde kullanılmaktadır. Amaç: Revaskülarize edilen hastalarda egzersiz testinin değeri ve güncel risk faktörlerinin restenoza etkisini araştırdık. Metod: Çalışmaya Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalında 2001-2002 yılları arasında revaskülarize edilen 80 hasta alındı (64 erkek,16 kadın ;yaş ortalaması sırasıyla 55.9±7,61.2±7). Hastaların 35' i kliniğimize akut miyokard infarktüsü tanısıyla, 34 hasta unstabl anjina pektoris (UAP) tanısıyla, 11 hastada ST elevasyonsuz MI (NSTEMI) tanısıyla yatırılmıştı. Uygun projeksiyonlarda judkins tekniği ile selektif koroner anjiografileri yapılan ve en az 2 kardiyolog tarafından değerlendirilen 7 hastaya primer PTKA, 42 hastaya PTKA +stent, 3 hastaya primer stent, 9 hastaya birden fazla PTKA ve/veya stent, 19 hastayada koroner arter bypass operasyonu uygulanmıştı. Revaskülarizasyon sonrası 1. 6. ve 12. aylarda hastalara efor stres testi yapıldı. Efor testi, treadmill egzersiz testi kullanılarak yapıldı. Revaskülarize edilen toplam 80 hasta, ortalama 16 ay takip edildi ve ortalama hasta başına 2 adet efor testi yapıldı. Kontrol koroner anjiyografisi yapılıp restenoz ve/veya yeni lezyon tespit edilmiş olanlar grup 1 ve kontrol koroner anjiyografi sonrası restenoz ve/veya yeni lezyon tespit edilmeyenler ile maksimal efor testi negatif olup olumlu sonuçları nedeniyle kontrol koroner anjiyografi yapılmayan olgular grup 2 olarak ayrıldı. Bulgular: Gruplar arasında hipertansiyon, diabetes mellitus, sigara içme, aile anamnezi, T-K, TG, HDL-K, LDL-K, Lp(a), HbA1c, insülin değerleri açısından fark belirlenmedi. Fibrinojen, lökosit ve CRP değerleri arasında grup V de grup 2' e göre anlamlı yükseklik belirlendi. Grup 1' de restenoz tespit edilen hastaların %78' inde ST segment depresyonu varken; Grup 2' de restenoz olmayan hastaların % 21' inde ST segment depresyonu 55görülmektedir. Grup 1'de ortalama QTcD'nu 70 msn bulunurken grup 2' de 33 msn olarak bulunmuştur. GrupVde olguların % 60'ında QTcD'u >70 msn olarak bulundu. Restenoz tespit edilen hastalarda; >70msn QTcD'u, ST segment depresyonuna yakın oranda istatistiki olarak anlamlı bulunmuştur (p=0.001). Çalışmamızda; efor testinin duyarlılığı %78, özgüllüğü %79 (+PD %66, - PD %90.) QTcD' nun duyarlılığı %60, özgüllüğü %86 (+PD %70, -PD %80) olarak bulunmuştur. SONUÇ: Revaskülarize edilen hastalarda restenozu belirlemede QTcD'u, ST segment depresyonuna benzer oranda duyarlıdır (% 60', %78; p70 msn were 60%, 86%, 70%, 80%, whereas the sensitivity, specificity, and the negative and positive predictive values of the peak exercise ST segment depression were 78%,79%,66%, 90%, respectively In Conclusion: Sensitivity of QTcD£70 and ST segment depression were comparable, in patients with restenosis (60% versus 78%;p<0.001), and CRP, white cell and fibrinogen may help to us in detection risk of restenosis

Rhabdomyolysis due to the additive effect of statin therapy and hypothyroidism: a case report

Abstract We describe a patient with previously undiagnosed hypothyroidism who developed rhabdomyolysis while taking a statin. He had no other precipitating factors. The statin was stopped, intravenous fluids were started immediately and L-thyroxin was given after confirming the diagnosis of hypothyroidism. His symptoms improved over a few days. Because rhabdomyolysis is a rare but potentially life threatening disorder when complicated by acute tubular necrosis and renal failure, physicians must pay special attention when starting statins in patients with hyperlipidemia.</p

INADVERTENT COMPLICATION OF PROSTHETIC VALVE SURGERY: LEAFLET PERFORATION

There are various complications of prosthetic valvular surgeries. Among them, leaflet perforation should be emphasized and brought to mind when there have been eccentric valvular regurgitation. In this report, we presented 2 cases of iatrogenic aortic and mitral valve leaflet perforation after prosthetic valve surgeries

Cardiac enzymes and troponin I levels displaying myocardial injury in patients with coronary artery disease undergoing succesfully percutaneous coronary interventions

AMAÇ: Çalışmamızda komplikasyonsuz PTCA ve intrakoroner stent uygulanan koroner arter hastalarında oluşabilecek minimal miyokard hasarının saptanmasında kardiyak enzimler ve cTn I nin klinik kullanılabilirliğini araştırdık. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya toplam 71 hasta alındı. Bu hastalardan işlem sırasında AMI gelişen 1 hasta ve anjiyografik yan dal oklüzyonu gözlenen 10 hasta çalışma dışı bırakıldı. Sonuçta 49'u (%81,7) erkek, 11'i (%18,3) kadın 60 hasta çalışma grubunu oluşturdu. Tüm olgular işlem öncesi hastaneye yatırıldı. En az iki günlük tedaviden sonra PTCA ve/veya stent uygulandı. Hastalardan hemen işlem öncesinde bir defa, işlem sonrası 6 ve 18 saat olmak üzere iki kan örneği alındı. Kardiyak enzimler ve troponin I düzeyleri çalışıldı. PTCA sonrası akut oklüzyon gelişen, anjiyografik olarak gösterilebilen yan dal tıkanması olan ve akut miyokard infarktüsü seyrinde yapılan PTCA lar çalışma dışı bırakıldı. BULGULAR: Troponin düzeylerinde gözlenen değişiklikler troponin I için infarktüs cut-off sınırı olan 1,5 ng/ml ye ulaşmadı. Ancak işlem öncesi ile işlem sonrası 6 saat (1,29±0,72 ng/ml) ve 18. saat (1,10±0,53ng/ml) değerler arasında istatistiksel olarak anlamlı artış vardı (p0,05). SONUÇ: İşlem öncesi ve sonrası cTnI düzeylerindeki farklılığın diğer kardiyak enzimlerin duyarlı olmadığı minimal miyokardiyal hasara bağlı olduğu düşünüldü. Bu minimal hasar balon şişirilmesi esnasında oluşan iskemi ve lezyon bölgesindeki anjiografik olarak görülemeyen küçük yan dal tıkanmasına bağlı olarak veya distal mikroembolizasyona bağlı olarak oluşabilir. Sonuç olarak Troponin I PTCA sonrası hastaların takibinde oluşabilecek minimal miyokardiyal nekrozun saptanmasında kullanılabilecek hassas bir metot olabileceği kanısına varıldı.AIM: We aimed to investigate the clinical value of cardiac enzymes and troponin I to detect the myocardial damage likely to develop in patients with coronary artery disease undergoing PTCA and intracoronary stenting. MATERIAL AND METHOD: Forty nine males (81.7%) (mean age 63,2 ±8,6) and 11 females (mean age 65,6±8,2) as a total of 60 patients undergoing intervention were included in the study. Forty two of them (70,0%) were applied in coronary stenting. All cases were hospitalized. After 2 days long treatment, PTCA and/or stenting was performed. Three venous blood samples were taken from the patients just prior to the intervention and at 6th and 18th hours thereafter. Cardiac enzyme and troponin I levels were studied. Cases complicated by acute occlusion or angiographically demonstrated side-branch occlusion and patients undergoing PTCA during the course of acute myocardial infarction were excluded. RESULTS: Changes in the levels of Tn I didn't reach the cut-off point for infarction, that's 1,5 ng/ml. But, difference between the value measured prior to the intervention and at 6th and 18th hours thereafter was statistically significant (p0,05). CONCLUSION: This minor damage may occur as a result of ischemia caused by inflation of balloon or a side branch occlusion that could not be demonstrated by angiographically can this damage. Consequently measurements of Tn I levels is a sensitive method that can be used to detect myocardial necrosis likely to develop during follow up of patients after PTCA