Challenges in access to health services and its impact on quality of life: a randomised population-based survey within Turkish speaking immigrants in London

<p>Abstract</p> <p>Background and aim</p> <p>There are a significant number of Turkish speaking immigrants living in London. Their special health issues including women's health, mental health, and alcohol and smoking habits has been assessed. The aim of this study was to explore the ongoing challenges in access to health care services and its impact on Quality of Life of immigrants.</p> <p>Material and methods</p> <p>This cross-sectional population-based study was conducted between March and August 2010 with Turkish immigrants (n = 416) living in London. Of these, 308 (74%) were Turkish and 108 (26%) were Turkish Cypriots. All healthy or unhealthy adults of 17-65 years of age were enrolled. A structured questionnaire with 44 items in five subcategories and 26-items WHOQOL BREF were used.</p> <p>Results</p> <p>Mean duration of stay for Turkish Cypriots (26.9 ± 13.9 years) was significantly longer than Turkish immigrants (13.3 ± 7.5) (p < 0.001). Turkish immigrants (n = 108, 36.5%) need interpretation more often when using health services than Turkish Cypriots (n = 16, 15%) (p < 0.001). Multivariate analyses suggested significant effects of older age, non-homeownership, low socioeconomic class, poor access to health services, being ill, poor community integration and being obese on physical well-being and also significant effects of low income and poor community integration on perceived overall Quality of Life (WHOQOL) of the participants.</p> <p>Conclusions</p> <p>The results of this study demonstrate how the health and well-being of members of the Turkish speaking community living in London are affected by social aspects of their lives. Providing culturally competent care and interpretation services and advocacy may improve the accessibility of the health care.</p

A combined VBM and DTI study of schizophrenia: bilateral decreased insula volume and cerebral white matter disintegrity corresponding to subinsular white matter projections unlinked to clinical symptomatology

PURPOSE:Grey matter and white matter changes within the brain are well defined in schizophrenia. However, most studies focused on either grey matter changes or white matter integrity separately; only in limited number of studies these changes were interpreted in the same frame. In addition, the relationship of these findings with clinical variables is not clearly established. Here, we aimed to investigate the grey matter and white matter changes in schizophrenia patients and exhibit the relation of these imaging findings with clinical variables.METHODS:A total of 20 schizophrenia patients and 16 matched healthy controls underwent magnetic resonance imaging to investigate the grey matter and white matter alterations that occur in schizophrenia patients using voxel-based morphometry (VBM) and whole brain voxel-wise analysis of diffusion tensor imaging (DTI) parameters with SPM8, respectively. While the preprocessing steps of VBM were performed with the default parameters of VBM8 toolbox, the preprocessing steps of DTI were carried out using FSL. Additionally, VBM results were correlated with clinical variables.RESULTS:Bilateral insula showed decreased grey matter volume in schizophrenia patients compared with healthy controls (P < 0.01). The opposite contrast did not show a significant difference. Psychiatric scores, duration of illness, and age were not correlated with the decreased grey matter volume of insula in schizophrenia patients. DTI analysis revealed a significant increase in mean, radial, and axial diffusivity, mainly of the fibers of bilateral anterior thalamic radiation and superior longitudinal fasciculus with left predominance, which intersected with bilateral subinsular white matter (P < 0.05).CONCLUSION:Our findings suggest that insula may be the main affected brain region in schizophrenia, which is also well supported by the literature. Our results were independent of disease duration and schizophrenia symptoms. White matter alterations were observed within bilateral anterior thalamic radiation and superior longitudinal fasciculus that intersects with subinsular white matter. Studies with larger sample sizes and more detailed clinical assessments are required to understand the function of insula in the neurobiology of schizophrenia

Psychometric properties of the Turkish version (AYTA-TR) of the who-Europe attitudes of aging (EAAQ) questionnaire

Giriş: Bu çalışma Dünya Sağlık Örgütü - Avrupa Yaşlanma Tutumu Anketi Türkçe sürümünün psikometrik çözümlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem ve Gereç: Toplam 24 sorudan oluşan DSÖ - Avrupa Yaşlanma Tutumu Anketi (AYTA), her biri 8 soru içeren üç boyuttan (Psikososyal Kayıp -PK, Bedensel Değişim –BD ve Psikososyal Gelişme –PG ) (min 8 max 40) oluşur. Puan arttıkça algılanan yaşam kalitesi de iyileşmektedir. Bu çalışmada, 22merkezli AB 5.çerçeve QLRT-2000-00320 projesinin Türkiye verileri (n=833) sunulmuştur. Güvenilirlik (iç tutarlılık, madde analizi) ve Geçerlilik analizleri (Yapısal, Birleşim-Ayrışım geçerliliği ve Bilinen gruplar) uygulanmıştır. Bulgular: Yaşlılarının %38.7’si erkek, %32.3’ü evde desteksiz yaşamaktadır.Yaş ortalaması 72.7± 6.1’dir. PK, BD ve PG boyutlarının alfa değerleri sırasıyla 0.75, 0.74 ve 0.62dir. ’dir. BD boyutunda yer alan 7 no-lu soru ve PG boyutundaki 4 nolu soru iç tutarlılığı bozmaktadır. Yaş ve Gelir algısı kötüleştikçe tüm boyut skorları düşmektedir (p0.05). Doğrulayıcı faktör analizi, BD boyutunda tatmin edici (RMESEA= 0.09; KU‹=0.93) PK boyutunda sınırda, PG boyutunda zayıf uyum göstermiştir. WHOQOL-BREF, WHOQOL- OLD ve YDÖ ile AYTA-TR olumlu birleşim-ayrışım geçerliliği göstermiştir. Sonuç: Bu araştırmanın bulguları ATYA-TR’nün Türk yaşlılarında kullanılabileceğini ancak Psikososyal Gelişme boyutundan elde edilecek sonuçların dikkatle yorumlanması gerektiğini ortaya koymuştur.Introduction: This study was carried out for psychometric analysis of the Turkish version of the WHO &amp;#8211; Atittudes of Aging Questionnaire (AAQ). Materials and Method: AAQ consists of 24 items classified in three domains (Psychosocial Loss-PL; Physical Change-PC and Psychological Growth-PG) with 8 items each (min8 max40). Turkish centre results are presented in this EU FP 5th funded international project (n=833). Internal consistency analysis, Construct validity, Convergent - Divergent validity and Known Groups validity were used. Results: 38.7 % of the sample was male, with a mean age 72.7&plusmn; 6.1. Alpha values of the domains PL, PC ve PG were 0.75, 0.74 and 0.62 respectively. 7th item of the PC and 4th item of the PG violate the internal consistency. BD was the most affected domain by income and objective health (ES=0.50). PL and PC scores were higher among married and who received support( p&gt;0.05). CFA resulted acceptable fit for PC domain (RMESEA= 0.09;CFI=0.93); borderline for PC domain and a poor fit for PG domain. Satisfactory covergent-divergent validity results were obtained between WHOQOL and AAQ scales. Conclusion: Results revealed that psychometric properties of Turkish version of theAAQ can be used for the assessmnet of the attitudes of aging but Psychosocial domain results should be interpreted with caution

Türk yaşlıları örneğinde yaşam kalitesi algısı: WHOQOL-OLD projesi Türkiye odak grup sonuçları

Amaç: Bu çalışmanın amacı bir sağlıkla ilgili genel yaşam kalitesi ölçeği olan Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Yaşlı Modülünün (WHOQOL-OLD) oluşturma sürecinde yaşlıların algılanan sağlık ve yaşlılıkla ilgili olarak önceden belirlenmiş alanlara ilişkin tutum ve düşüncelerini ortaya koymak, eksik kalan boyutlar ile ilgili önerileri almaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, Avrupa Birliği 5 inci Çerçeve Programı tarafından desteklenen WHOQOL-OLD projesine katılan 23 merkezden biri olan Izmir merkezinin verileri üzerinde yürütülmüş niteliksel bir çalışmadır. Her bir merkez 6 odak grup gerçekleştirmiştir. Bunlardan dördü yaşlı bireylerden oluşmuştur. Her bir odak grup bir moderatör ve bir gözlemci eşliğinde, bağımsız bir odada bir masa etrafında bir ses kayıt cihazı yardımıyla 4-6 yaşlı katılımcı (62-85 yaş), ile gerçekleştirilmiştir. Görüşmeler 25 Aralık 2001 ve 4 şubat 2002 tarihleri arasında İzmir, Manisa ve Ankara'da yürütülmüştür. Bulgular: Üzerinde en çok ortaklaşılan yaşam kalitesi kavramları, sağlıklı olmak, bağımsız olmak (günlük faaliyetleri, herhangi birinden destek almadan yürütebilmek), bedensel olarak aktif olmak, huzur ve mutluluk içinde olmak, ekonomik açıdan bağımsız olmak ve özgürce dinlenebilme hakkıdır. WHOQOL-100 ölçeğinin 24 bölümü değerlendirildiğinde, 14 bölüm çok önemli, 6 bölüm kısman önemli, 4 bölüm de önemsiz bulunmuştur. Bunlardan “İş kapasitesi”, “İlaçlara (insulin hariç) tıbbi tedaviye bağımlı olmak” her iki cinsiyet için de önemsiz veya hemen hemen önemsiz olarak değerlendirilmiş; cinsel faliyetler yalnız kadınlar için, beden imgesi de yalnız erkekler için önemsiz bulunmuştur. Araştırmanın koordinatör merkezi (Edinburg) tarafından uzmanlar ve literature bilgileri ışığında hazırlanmış olan ek soru veya alanların tümü araştırmaya katılan yaşlılarınca da önemli kabul edilmişlerdir. Bunlar, Duyu işlevleri, Bilişsel kapasite, Sosyal destek veya ilişkiler, Sosyal izolasyon veya yalnızlık, Yaşam koşulları, Ekonomik durum, Kayıplarla başa çıkma ve Önemli yaşam olaylarıdır. Diğer merkezlerin odak gruplarında kısmen önemli Kabul edilen bazı maddeler Türk odak gruplarında “çok önemli” olarak ifade edilmişlerdir. Bunlar, Hastaneye yatma, yeti kaybı, aile ilişkileri, karar verme özgürlüğü, büyük anne büyük baba rolü, iştahın yerinde olmasıdır. Diğer taraftan, topluma katılım , yaşlılıkla ilgili negatif ayrımcılık, gönüllü faaliyetlere katılım ise diğerlerinin aksine araştırmamıza katılan yaşlılar için önemsiz bulunmuştur. Sonuç: WHOQOL-100 uzun bulunmuştur. Türk yaşlılarının toplumsal normları, kent kır ayrımı olmakla birlikte, çoğunlukla Doğu kültürlerinin özelliklerini yansıtmaktadır. Bu durum, Türkiye'de yaşlılara verilen koruyucu, sağaltıcı ve esenlendirici sağlık hizmetlerinde dikkate alınmalı, yaşam kalitesi gibi öznel değerlendirmeler, kısa, kolay anlaşılır ve yüz yüze sesli okunarak uygulanan ölçeklerle yapılmalıdır.Purpose: The purpose of this study was to demonstrate the decisions and attitudes of the Turkish older adults on the pre-defined dimensions related with health and being and old person, during the development process of WHOQOL-OLD (World Health Organization Quality of Life Instrument , older Adults Module). Methods: This study is qualitative study based on the results of Izmir, one of 23 centers of WHOQOL-OLD Project supported by European Union Framework 5 program. Each center carried our six focus groups. Four of these six focus groups composed of older persons. Each of the focus group sessions were performed in an independent room, under the management of one focus group moderator, one inspector and 4 to 6 older persons between the age range 62-85. The focus group discussions were carried out in Izmir, Ankara and Manisa city centers between the time period 25th December 2001 and 4th February 2002. Findings: The mostly agreed quality of life concepts were: being healthy, independence (the ability of organizing everyday activities without any support from others), being physically active, peace of mind and happiness, having economic independence, and right of resting. When all 24 fields of WHOQOL-100 were probed one by one, 14 facets were regarded as &amp;#8220;very important&amp;#8221;, six facets &amp;#8220;somewhat important&amp;#8221; and four facets &amp;#8220;not important at all&amp;#8221;. &amp;#8220;Work Capacity&amp;#8221;, &amp;#8220;Dependence on Medical Substances and Medical Aids&amp;#8221; (except for insulin) were regarded as &amp;#8220;not important&amp;#8221; or &amp;#8220;almost not important&amp;#8221; for both male and female participants and sexual activities for women and bodily image for men only. All of the additional items extracted by the co-ordinating center (Edinburg) (e.g. Sensory functions, Cognitive capacity, Social support/relations, Living situation, Social isolation/ loneliness, The financial and economic issues, Coping with loss and Significant life events) were considered as &amp;#8220;very important&amp;#8221; by all of the Turkish focus group participants. Among the items stated as &amp;#8220;somewhat important&amp;#8221; during the other centers' focus groups, Feelings about hospitalization/institutionalization, Grief over lost abilities, Relevance of family communications , Freedom of decision-making and choice and Importance of role as grandparent and Eating well/appetite were the items that most of the Turkish focus groups found important or very important. On the other hand Importance of perceived achievement/recognition for contribution to community/society, Concern about ageing/ perceived impact of negative discrimination and Importance of voluntary occupations were the items found not important by the majority of the Turkish groups. Conclusion: The WHOQOL-100 was regarded as a very long quality of life instrument. Turkish older adults' sociological norms reflects the properties of Eastern culture mostly with a difference between rural and urban originated ones. These aspects should be taken into account during the preventive, curative and rehabilitative services given to the elderly in Turkey and in case of subjective evaluations such as quality of life assessments, short, clear forms should be applied by using interviewer administration (face to face administration)

Sağlık Bakanlığı Hıfzısıhha Mektebi Müdürlüğü’nün “Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Hasta Memnuniyeti” araştırması hakkında bir değerlendirme yazısı

Bu yazı, Sağlık Bakanlığı Hıfzısıhha Mektebi Müdürlüğü tarafından 2010 yılı Haziran ayında gerçekleştirilen ve kurumun araştırma serisinin 4 nolu yayını olarak kitap halinde basılan ve kamuoyu ile paylaşılan “Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Hasta Memnuniyeti “ araştırması raporu hakkında eleştirel bir değerlendirmeyi amaçlamaktadır.</p

Tıpta Uzmanlık Sınavında Türkiye’de Halk Sağlığının Son Beş Yıldaki Durumu

Amaç: Bu çalışma Halk Sağlığı mesleğinin hekimler arasında ne düzeyde tercih edildiği konusunda bir değerlendirme yapmak amacıyla yapılmıştır. Yöntem: TUS tercih puanları Web tabanlı (ÖSYM ve diğer kuruluşların web sayfalarından) verilerden, 33 Halk Sağlığı Anabilim dalı için, 2006-2011 dönemleri için elde edilmiştir. Bulgular: Nisan 2010 dönemi dışında kadro ilan edilen veya tercih edilen anabilim dalı sayıları son TUS dönemi olan Eylül 2011 dönemine dek önemli bir değişiklik göstermemiştir. Son TUS döneminde ise bu sayı önemli bir artış göstermiştir. Özellikle son iki-üç TUS döneminde gözlenen genel kadrolarındaki azalmanın Halk Sağlığı’na yansıtılmadığını görüyoruz. 2006-2011 TUS dönemlerinde Halk Sağlığını tercih eden hekimlerin aldıkları ortalama puan aralığı 53.8-60.5 ‘dir. Ortalama puan dağılımında büyük bir değişim gözlenmemekle birlikte puan ortalama ve dağılım aralıklarında son iki yıldaki TUS döneminde diğer dönemlere göre önemli bir artış izliyoruz (p&lt;0.05). Son dört dönemde anabilim dalını kazanıp göreve başlamayanların oranı %16-56 arasında değişmektedir. Genel olarak Halk Sağlığı Anabilim dalları için ortanca tercih sırası 7’dir. Herhangi bir TUS döneminde en az bir araştırma görevlisinin 1’nci Sırada tercihte bulundukları anabilim dalı sayısı 13; 2’nci Sırada tercihte bulundukları anabilim dalı sayısı ise 12’dir. Genel olarak değerlendirmeye alınan toplam 33 AD içinde 25 AD’nın herhangi bir dönemde ilk üç sırada tercih edildikleri anlaşılmaktadır. Karşılaştırmak amacıyla incelenen Genel Cerrahi anabilim dalları için ortanca tercih sıralaması 8’dir. Değerlendirmeye alınan toplam 33 üniversiteden 20’sinde Halk Sağlığı anabilim dalları tercih sırası Genel Cerrahi AD tercih sırasından daha üst sıradadır. Tercih sıralamasında Genel Cerrahi’nin altında kalan 13 anabilim dalının yaklaşık yarısı beş büyük ildeki anabilim dallarıdır. En az üç ve daha fazla dönem araştırma görevlisi almış olan anabilim dallarına göre 57 ve daha üstü puanla araştırma görevlisi kabul etmiş olan 14 Anabilim dalının altısı üç büyük kentte yer alan tıp fakültelerinin anabilim dallarıdır. TUS Halk Sağlığı giriş puanları son dört dönemde anlamlı artış göstermektedir. Ancak, yıllar içinde doğrusal olarak hızla düşse de Halk Sağlığı anabilim dalında eğitim almaya hak kazanıp da uzmanlık eğitimine başlamayanların oranı henüz daha kabul edilemez boyutlardadır. Sonuç: Bütün bu değerlendirmeler ışığında, Halk Sağlığı uzmanlığı bir gelişim gösterse de uzmanlık eğitimini ilk başladığı yıllardaki durumun henüz daha çok uzağında olduğumuz da bir gerçektir. Anahtar Kelimeler: TUS, halk sağlığı uzmanlık eğitimiState of Public Heath in the past 5 years Central Medical Speciality Exams in Turkey Objective: The aim of this descriptive study was to assess the preference for the specialty in Public Health (PH) among physicians in Turkey. Method: This was done by a survey of the “Central Medical Specialty Exam” (TUS) scores of 33 University Public Health departments for the years 2006-2011, obtained from a number of websites, including National Student Selection and Placement Centre (ÖSYM) and some other private bodies. Results: The number of departments seeking a candidate did not change until the September 2011 exam apart from that of April 2010. The Public Health profession was not affected by the observed decrease in National medical specialty staff openings in recent years. In the period from 2006-2011 the range of the mean exam points was 53.8-60.5 for Public Health. This range significantly increased for the exams of the past 2 years (p&lt;0.05). The percentage of drop-outs varied between 16 and 56% in public health departments. The median preference rank was 7 for Public Health in the TUS.  Regarding any exam period, among 33 PH departments, 13 PH departments were preferred as being in the first rank; 12 in the second rank and 25 in the third rank at least once during the 2006-2011 period. As a simple comparison the mean rank for general surgery was 8 during this period and PH was preferred in higher ranks than general surgery in 20 of 33 universities. Half of the remaining 13 departments with a higher rank than General Surgery are located in the 5 big Metropolitan cities of Turkey. Of the 14 PH departments accepted residents with 57 points and over 6 were located in 3 big Metropolitan cities. TUS PH acceptance point limits have increased during the 4 most recent exams but the drop-out rates of the PH residents are still at non-acceptable levels. Conclusion: In the light of these results, despite a visible development for the preference of PH among practitioners, there is still a long distance to catch the level of popularity of PH at the beginning of the PH specialty training in Turkey in 70s. Key Words: General medical specialty exam, public health specialty exam  </p