Występowanie zaburzeń poznawczych u osób po 65. roku życia w środowisku domowym

Introduction. Cognitive disorders are a serious problem in the elderly that lead to the loss of functional ability and thus dependence on others.Aim. The aim of the article is to asses the cognitive disorders in people over 65 in home environment and show a correlation between age, sex, education, multiple morbidities, functional disability, and cognitive disorders.Material and Methods. The research was carried out using diagnostic survey and direct observation. Also, the following research tools were used: Abbreviated Mental Test Score (AMTS), Barthel Scale, Lawton Scale and own survey questionnaire. The research was carried out on 329 women and 175 men, aged 66–94.Results. 74.80% of the surveyed were found to have normal cognitive ability. Mild cognitive disability was found in 20.24% of the respondents, and severe — in 4.96%. It has been concluded that women with low level of education, more morbidities, and sight and hearing impairment had worse cognitive ability (p < 0.001). Moreover, it has been concluded that cognitive ability of the surveyed was worsening with age in a significant way (p < 0.001).Conclusions. Cognitive disorders affected 25.20% of people over 65 in home environment. Furthermore, relevant factors that influenced the incidence of cognitive disorders in the elderly over 65 years old in home environment were: female sex, elderly age, low level of education and multiple morbidities. Moreover, cognitive disorders occurring in people over 65 in the home environment significantly contributed to the deterioration of their functional efficiency. (JNNN 2021;10(2):65–70)Wstęp. Zaburzenia poznawcze stanowią bardzo poważny problem osób w podeszłym wieku przyczyniają się do utraty sprawności funkcjonalnej i prowadzą do zależności od innych.Cel. Celem pracy była ocena występowania zaburzeń poznawczych u osób po 65. roku życia w środowisku domowym oraz wykazanie zależności pomiędzy wiekiem, płcią, wykształceniem, wielochorobowością i niesprawnością funkcjonalną a zaburzeniami poznawczymi.Materiał i metody. Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego i obserwacji bezpośredniej. Zastosowano narzędzia badawcze takie jak: Skrócony Test Sprawności Umysłowej (AMTS), Skala Barthel, Skala Lawtona oraz autorski kwestionariusz wywiadu. Badaniami objęto 329 kobiet, 175 mężczyzn w wieku od 66 do 94 lat.Wyniki. U 74,80% badanych osób stwierdzono prawidłową sprawność poznawczą. Umiarkowane upośledzenie poznawcze stwierdzono u 20,24% respondentów, a ciężkie u 4,96% badanych. Stwierdzono, że kobiety, osoby z niskim poziomem wykształcenia oraz z większą ilością chorób, z upośledzeniem wzroku i słuchu posiadały gorszy stan poznawczy (p < 0,001). Ponadto wykazano, że sprawność poznawcza badanych osób w sposób istotny (p < 0,001) pogarszała się wraz z wiekiem badanych.Wnioski. Zaburzenia poznawcze występowały u 25,20% badanych osób po 65. roku życia w środowisku domowym. Ponadto, istotnymi czynnikami wpływającymi na występowanie zaburzeń poznawczych u osób po 65. roku życia w środowisku domowym były: płeć żeńska, starszy wiek, niski poziom wykształcenia oraz wielochorobowość. Co więcej, zaburzenia poznawcze występujące u osób po 65. roku życia w środowisku domowym znacząco wpływały na pogorszenie ich sprawności funkcjonalnej. (PNN 2021;10(2):65–70

Poziom niezależności seniora po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu

Introduction. Stroke is currently among the most dangerous civilization diseases and the most common cause of death and secondary disability in people over 65 years of age. Disease-related disability significantly affects all spheres of human functioning, leading to dependence on third parties’ assistance. One of the most important activities to be undertaken in relation to a disabled patient is diagnosing the level of disability and implementing active efforts for the patient to regain optimal performance and/or accept the disability. Limitation in daily activities is a considerable stress factor that has a negative effect on the seniors’ recovery and becomes a cause of institutionalization.Aim. To investigate the impact of ischemic stroke on the level of independence in elderly people.Material and Methods. Medical records of 186 patients of a neurological ward were analysed. The majority of participants were women (55.91%), seniors aged 76–85 (36.02%), living in a city (55.38%) and being widowed (41.93%). The standardized Norton and Tinetti scales were applied in the analyses.Results. The most important factors influencing the incidence and course of stroke were the patient’s age and the presence of concomitant diseases: diabetes (81.72%) and arterial hypertension (73.65%). Among the stroke complications, the majority of patients presented aphasia (76.88%), hemiparesis (67.20%), dysphagia (63.44%) and urinary bladder dysfunction (60.21%). The study subjects were predominantly (86.56%) classified in the third category of care; 38.17% were referred for further rehabilitation in a post-hospital rehabilitation unit, 19.89% were referred to a medical care and treatment institution, and 19.36% died. The majority of the respondents achieved less than 14 points (77.96%) in the Norton scale and less than 19 points (34.41%) in the Tinetti scale.Conclusions. Ischemic stroke reduces or completely terminates the patient’s ability to function independently. The patient’s age is of greatest significance for the level of his independence and functioning immediately after ischemic stroke. (JNNN 2019;8(3):112–118)Wstęp. Udar mózgu jest obecnie jedną z najgroźniejszych w skutkach chorób cywilizacyjnych oraz najczęstszą przyczyną zgonu i niepełnosprawności wtórnej wśród osób po 65 r.ż. Niepełnosprawność wynikająca z choroby w znacznym stopniu narusza wszystkie sfery funkcjonowania człowieka, powodując uzależnienie od pomocy osób trzecich. Jednym z najistotniejszych działań podjętych w stosunku do pacjenta niepełnosprawnego jest zdiagnozowanie poziomu sprawności, podjęcie aktywnego dążenia do odzyskania optymalnej sprawności lub/i zaakceptowania przez niego niepełnosprawności. Ograniczenie w wykonywaniu codziennych czynności jest znaczącym czynnikiem stresogennym negatywnie wpływającym na powrót do zdrowia seniora oraz przyczyną instytucjonalizacji.Cel. Zbadanie wpływu udaru niedokrwiennego mózgu na poziom niezależności osób w podeszłym wieku.Materiał i metody. Analizie poddano dokumentacje medyczną 186 pacjentów oddziału neurologicznego. W badaniach przeważały kobiety (55,91%), większość stanowili seniorzy w przedziale wiekowym 76–85 lat (36,02%), pochodzący z miasta (55,38%), będący wdowami/wdowcami (41,93%). W analizach wykorzystano standaryzowane skale: Norton i Tinetti.Wyniki. Najważniejszym czynnikiem wpływającym na zachorowalność oraz przebieg udaru mózgu okazał się wiek pacjenta oraz obecność chorób współistniejących: cukrzycy (81,72%) i nadciśnienia tętniczego (73,65%). Większość badanych miała powikłania poudarowe pod postacią afazji (76,88%), niedowładu połowiczego (67,20%), dysfagii (63,44%) i zaburzeń czynności pęcherza moczowego (60,21%). Ankietowani okazali się w większości (86,56%) zakwalifikowani do III kategorii opieki, dlatego 38,17% przekazano do dalszej rehabilitacji w poszpitalnym oddziale rehabilitacji, 19,89% zostało przekazanych do ZOL-u, a 19,36% zmarło. Większość badanych uzyskało w skali Norton poniżej 14 pkt. (77,96%), a w skali Tinetti poniżej 19 pkt. (34,41%).Wnioski. Przebyty udar niedokrwienny mózgu powoduje obniżenie lub całkowite zniesienie możliwości samodzielnego funkcjonowania chorego. Wiek chorego odgrywa największą rolę w poziomie niezależności pacjenta oraz jego funkcjonowaniu bezpośrednio po udarze niedokrwiennym. (PNN 2019;8(3):112–118

Medical appointment and its influence on patients' confidence

IntroductionPatient’s confidence is very important in patient – doctor communication. It is very vital when we talk about efficient medical care because it can improve this care significently. It is particularly important for people who can not contact with it easily. Thanks to watching relations between patient and doctor we can get to know the way the patient judges references of the doctor during his professional activities.The aim of the thesisThe aim of these studies was to estimate the level of patient’s confidence after the last medical appointment. The studies were made with the help of Anderson and Dedrick scale. ResultsPatients were satisfied after the appointment when during the examination they could see a telephone and a computer on the desk, medical equipment and other medical things. The doctor was closer than 61 cm from them and patients could not see any physical barriers. During the examination the position of the doctor was open, he used gestures and he was sitting face to face to the patient (angle 180° or 90°). His eyes were at the same level as patient’s eyes. ConclusionsThe ability of proper communication with the patient is a very important element of medical care. However, it is often underestimated. But efficiency of therapy and efficiency of diagnostics depend on these factors

Rodzina w zdrowiu i w chorobie. Wybrane aspekty opieki nad przewlekle chorym

Praca recenzowana / peer-reviewed pape

Rodzina w zdrowiu i w chorobie. Uwarunkowania środowiskowe zdrowia

Praca recenzowana / peer-reviewed pape

Czynniki wpływające na występowanie nietrzymania moczu wśród pacjentów oddziału psychogeriatrycznego

Introduction: Urinary incontinence (NTM) is a subjective symptom involving uncontrolled leakage of urine. It is considered a social disease, often concealed, causing many adverse changes in the functioning of the elderly. Goal: Assessment of the problem of urinary incontinence among patients admitted to a psychogeriatric ward. Materials and methods: Studies have been conducted in the psychogeriatric ward from October 2009 to February 2011. The study involved 176 patients. ADL scale was used and the analysis of the Charter of Patient’s Nursing of psychogeriatric ward. Results: The subjects ages ranged from 60 to 93 years. Patients in whom there is a problem of urinary incontinence during the fi rst week of stay in the ward were 248, while the research group was ultimately 176 patients (46.93%) - in 72 patients (19.20%) resolved the problem of urinary incontinence. Patients with limited mobility were 37 people (21.02%), and another 6 were not able to move by themself (3.1%). Regarding the pathology of muscle tone, has been found in 37.5%. Amblyopia was found in another 52 patients (29.55%), and blindness in 1 (0.57%). Only 38 people applied the glasses. Impaired balance were 90 respondents, and dizziness 41 (23.30%). Balance disorders occur together with dizziness in 11 patients, 6.25%). Another factor which urinary incontinence - disturbed sleep patterns - occurred in 73 patients (41.48%). Also determined based on the ADL scale efficiency and partially-disabled subjects were 38 patients (21.59%) and completely disabled in terms of basic vital signs were 44 respondents (25.00%). Conclusions: Urinary incontinence was present in 46.93% of hospitalized patients. Many patients and their caregivers hide or do not admit to the occurrence of this ailment. Patients admitted to psychogeriatic ward were much burdened in terms of factors affecting the occurrence of the problem of urinary incontinence.Wprowadzenie: Nietrzymanie moczu (NTM) to objaw podmiotowy polegający na niekontrolowanym wycieku moczu. Jest uznawane za chorobę o charakterze społecznym, często ukrywaną, powodująca wiele niekorzystnych zmian w funkcjonowaniu osób starszych. Cel: Ocena występowania problemu nietrzymania moczu wśród pacjentów przyjętych do oddziału psychogeriatrii. Materiał i metody: Badania były prowadzone w Oddziale Psychogeriatrycznym w okresie od października 2009 do lutego 2011 roku. Badaniu poddano 176 pacjentów. Wykorzystano skalę ADL oraz analizę Karty Pielęgnowania Pacjenta Oddziału Psychogeriatrycznego. Wyniki: Wiek badanych mieścił się w przedziale od 60 do 93 lat. Pacjentów u których wystąpił problem nietrzymania moczu w ciągu pierwszego tygodnia pobytu w oddziale było 248, natomiast grupę badawczą stanowiło ostatecznie 176 pacjentów (46,93%) – u 72 osób (19,20%) problem nietrzymania moczu ustąpił. W ograniczony sposób poruszało się 37 osób (21,02%), a kolejnych 6 nie poruszało się samodzielnie (3,1%). Odnośnie patologii w zakresie napięcia mięśniowego, występował ona u 37,5%. Niedowidzenie stwierdzono u kolejnych 52 pacjentów (29,55%), a ślepotę u 1 (0,57%). Tylko 38 osób stosowało okulary. Zaburzoną równowagę miało 90 badanych, a zawroty głowy 41 (23,30%). Zaburzenia równowagi występowały razem z zawrotami głowy u 11 pacjentów 6,25%). Kolejny czynnik nasilający nietrzymanie moczu – zaburzony rytm snu – wystąpił u 73 osób (41,48%). Określono też na podstawie skali ADL sprawność badanych i częściowo sprawnych było 38 badanych (21,59%) a całkowicie niesprawnych w zakresie podstawowych czynności życiowych było 44 badanych (25,00%). Wnioski: Nietrzymanie moczu występowało u 46,93% pacjentów hospitalizowanych. Wielu pacjentów, ich opiekunów ukrywa lub nie przyznaje się do występowania tej dolegliwości. Pacjenci przyjmowani do oddziały psychogeriatrycznego byli znacznie obciążeni pod względem czynników mających wpływ na występowanie problemu nietrzymania moczu

Funkcjonowanie społeczne ludzi starszych zamieszkujących obszary wiejskie

Background. The aim of this work was to assess social functioning of elderly people living in rural areas. Material and methods. The authors used own interview questionnaire to collect the data. The study was conducted in 504 citizens, older than 65 years, from eight villages. Results. Women were more frequently widowed than men, had low educational level and lived alone. As most responses showed (51.98%), the received benefits did not cover the respondents’ current needs and 5.95% of them claimed that they were insufficient. The remaining respondents, i.e. 42.06%, stated that the available resources fulfilled their needs. The respondents would also point to family’s aid (n=411; 81.55%) or spouse’s aid (n=147; 29.56%). Only 37 people benefited from social care (n=504; 7.34%), of which 24 (64.86%) claimed that the help provided by social care was insufficient. Conclusions. Old women in rural areas tend to live alone more frequently, are widowed and have lower level of education than men. The received financial benefits do not fully cover current needs of older residents of rural areas regardless of sex. Among people of over 65 years living in rural areas, the majority (81.55%) would point to family support and only 2.18% indicated social care as a source of income.Wprowadzenie. Celem pracy była ocena funkcjonowania społecznego osób w podeszłym wieku zamieszkujących obszary wiejskie. Materiał i metody. Dane w badaniu zostały zebrane przy pomocy autorskiego kwestionariusza. Badania ankietowe przeprowadzono wśród 504 obywateli ośmiu wsi u osób powyżej 65 roku życia. Wyniki. Kobiety były częściej wdowami niż mężczyźni, miały niski poziom wykształcenia i żyły samotnie. Zgodnie z większością odpowiedzi (51,98%), otrzymane świadczenia nie pokrywają bieżących potrzeb, 5,95% badanych stwierdziło, że zasoby były niewystarczające. Pozostała liczba respondentów 42,06% stwierdziła, że zasoby zaspokajają ich potrzeby. Najczęściej wskazywano na pomoc rodziny (n = 411; 81,55%) lub współmałżonka (n = 147, 29,56%). Tylko 37 osób korzystało z pomocy społecznej (n = 504; 7,34%), spośród których 24 osoby (64,86%) twierdziły, że pomoc zapewniona przez opiekę społeczną jest niewystarczająca. Wnioski. Starsze kobiety żyjące na obszarach wiejskich częściej mieszkają samotnie, są wdowami i mają niższe wykształcenie niż mężczyźni. Wszystkie otrzymywane korzyści finansowe nie w pełni pokrywają bieżące potrzeby starszych mieszkańców obszarów wiejskich bez względu na płeć. Wśród osób powyżej 65 roku życia mieszkających na obszarach wiejskich większość (81,55%) wskazała pomoc rodzinną, a 2,18% wskazało opiekę społeczną jako źródło wsparcia

Ocena sprawności funkcjonalnej pacjentów z otępieniem

Introduction. The physical performance is affected by many factors, health (systemic diseases, and organ) and socio-demographic characteristics (age, sex, education, place of residence). The aim of this study was to assess changes in functional capacity of patients with dementia-ranking, Psychogeriatrycznym hospitalized. The study used a method of diagnostic survey and measurement. The research was conducted in the Department of Psychiatry Psychogeriatrycznym Specialist Healthcare Team in Yaroslavl, in the period from October 2009 to February 2011. The study group consisted of 176 patients. Among the respondents were 112 women (63.64%) and 64 men (36.36%). Age of the patients ranged from 60 to 93 years. Results. Length of hospital stay of patients ranged from 49 to 174 days. There was a decrease in functional capacity hospitalized. Particularly noticeable is the drop in performance after a week of hospitalization (2,375). However, in subsequent measurements, and gradually increases at the end of achieving the result is similar to the origina. Conclusions. Functional effi ciency decreases with increasing severity of dementia. The reduction in functional results in the need to use third-party assistance in patient care conditions requires additional medical staff responsibilities.Wstęp. Na sprawność funkcjonalną ma wpływ wiele czynników zdrowotnych(choroby układowe i narządowe) i społeczno-demografi cznych (wiek, płeć, wykształcenie, miejsce zamieszkania). Celem pracy była ocena zmian sprawności funkcjonalnej pacjentów z postawionym rozpoznaniem otępienia, hospitalizowanych na oddziale Psychogeriatrycznym. W badaniu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego i pomiar. Badania były prowadzone w Oddziale Psychogeriatrycznym Specjalistycznego Psychiatrycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Jarosławiu, w okresie od października 2009 do lutego 2011 roku. Grupę badawczą stanowiło 176 pacjentów. Wśród osób badanych było 112 kobiet (63,64%) i 64 mężczyzn (36,36%). Wiek badanych mieścił się w przedziale od 60 do 93 lat. Wyniki. Długość pobytu pacjentów w szpitalu wahał się od 49 do 174 dni. Zaobserwowano spadek sprawności funkcjonalnej u hospitalizowanych. Szczególnie widoczny jest spadek sprawności po tygodniu hospitalizacji (2,375). Natomiast w kolejnych pomiarach stopniowo wzrasta i na koniec osiągania wynik zbliżony do początkowego. Wnioski. Sprawność funkcjonalna spada wraz ze wzrostem zaawansowania otępienia. Obniżenie sprawności funkcjonalnej skutkuje koniecznością korzystania z pomocy osób trzecich a w warunkach opieki stacjonarnej nakłada na personel medyczny dodatkowe obowiązki

α4β7 Integrin Antagonist Vedolizumab for the Treatment of Refractory Ileitis

Background and Aims. Ulcerative colitis (UC) is a superficial diffuse inflammation restricted to the colon and rectum. Inflammation within the small bowel may occur several years after a pancolectomy. The pathogenesis is unknown and seems to be different from Crohn’s disease or other causes of diseases of the small intestine, but an association with colectomy due to UC is very likely. Methods and Results. We describe the case of a patient with a probable diagnosis of pan-UC accompanied by Sjögren’s syndrome and partial IgA deficiency, who developed enteritis after a restorative pancolectomy. For induction and maintenance of remission, the patient was successfully treated with mycofenolate mofetil (MMF) and vedolizumab (VDZ). Conclusions. We suggest that a previously refractory to standard therapy UC-related enteritis can be treated with combination MMF and VDZ

Częstość występowania upośledzenia funkcjonalnego wśród osób w wieku powyżej 65 lat przebywających w środowisku domowym

Background. This study aimed to assess the prevalence of functional impairments in people over 65 years of age. Material and methods. The study included 504 people (329 women, 175 men) aged over 65 years living in the Subcarpathian region of Poland. The data was obtained through the use of a diagnostic survey using the direct questionnaire technique. The survey included the following research tools: the Barthel scale, the Lawton scale, the Geriatric Depression Scale, the Abbreviated Mental Test Score, and an interview questionnaire of the authors’ own construction. Results. Respondents capable of performing basic everyday activities comprised more than half of the studied population (58.53%; n=295), those partially impaired constituted 35.32% (n=178), and 6.15% (n=31) were fully impaired. The vast majority of participants (n=458; 90.87%) needed help in performing complex activities. Higher Barthel scale scores indicating better performance in basic everyday activities was obtained by seniors with normal vision and hearing, fewer diseases, and higher education. Conclusions. The most frequent deficits in performing basic life activities were controlling urine, moving on flat surfaces, and climbing and descending stairs. Determinants of functional disability among the study subjects were advancing age, female gender, low education level, widowhood, more illnesses, and cognitive and emotional decline.Wprowadzenie. Celem pracy była ocena występowania niesprawności funkcjonalnej u osób po 65 roku życia. Materiał i metody. Badaniami objęto 504 osoby (329 kobiet, 175 mężczyzn) w wieku powyżej 65 lat, mieszkańców Podkarpacia. Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego, techniką wywiadu bezpośredniego. Zastosowano narzędzia badawcze takie jak: Skala Barthel i Skala Lawtona, Geriatryczna Skala Oceny Depresji, Skrócony Test Sprawności Umysłowej, oraz autorski kwestionariusz wywiadu. Wyniki. Osoby sprawne w wykonywaniu podstawowych czynności życiowych stanowiły ponad połowę badanej populacji (58,53%; n=295), osoby częściowo niesprawne 35,32% (n=178), a całkowicie niesprawne 6,15% (n=31). Wśród badanych zdecydowaną większość (n=458; 90,87%) tworzyły osoby potrzebujące pomocy w wykonywaniu czynności złożonych. Wyższe wyniki w ocenie skalą Barthel świadczące o lepszej sprawności w wykonywaniu podstawowych czynności życiowych uzyskiwali badani o prawidłowym wzroku i słuchu, mniejszej liczbie chorób oraz z wyższym wykształceniem. Wnioski. Najczęściej pojawiającymi się deficytami w wykonywaniu podstawowych czynności życiowych w badanej grupie było: kontrolowanie moczu, poruszanie się po powierzchniach płaskich oraz wchodzenie i schodzenie po schodach. Determinantami niesprawności funkcjonalnej wśród badanych osób były: postępujący wiek, płeć żeńska, niski poziom wykształcenia, wdowieństwo, większa liczba chorób oraz pogorszenie sprawności poznawczej i emocjonalnej