SOCIAL PROJECT AGAINST OTHERING: “THE RYHTHM OF LOVE”

Although the numbers differ it is estimated about 600.000- 1.000.000 Gypsy oriented citizen live within the borders of Turkey. The gypsies have first moved to Anatolia in the 16th century but many gypsy families have brought into Turkey after the Lausanne Treaty. Gypsies as well as the Jews were the first two minority groups who have adopted and internalized the Turkish identity enforced by the Kemalist politicians. Unfortunately it seems the gypsy attempt towards the acceptance of Turkish National and religious identity does not damp the othering process which the gypsies face with in Turkey. The social right to accomplish educational facilities without being supressed by secret boundaries created in the Turkish Society is one of the major disadvantages of the gypsy society today. This paper will discuss a social project being carried out by TOG (Volunteers of the Society Foundation) at Bandırma region which fight against the othering process gypsy youngsters have to face with throughout their educational life. “The Ryhtm of Love Project” tries to give an opportunity to the gypsian youngsters who continue their educational life by improving their musical talents within their spare times. The project also proved out those gypsian students who is participating the project have both improved their educational- social talents and began to sweep out the difficulties they came across on the way up to their university careers

Green Politics and Social Support For Environmentalism in Turkey:

DergiPark: 326422trakyasobedTurkey as being a developing country has to access to the league of welldeveloped countries faces the problem of drawing a line in-between the technocratic governments’ passion of being industrialized and preserving the environmental values. Until the 1980’s talking about sustainable development by paying attention to the ecological balance of the country was not an important issue for the technocratic governments leading Turkey. However, beginning with 1980’s a social support for green politics began to emerge first in non- governmental organizations and reflected its effects in political life of Turkey as well. Today we know that keeping an eye on environmental values isn’t just an ecological or a political matter. It’s also an ethical attitude, way of thinking and responding the problems taking place in nature. At the right wing of the political block environmental values had never been a major criteria of making politics before 1990’s. The left wing was not totally innocent as well because before 1980’s most of the socialist youth leaders regarding the importance of green politics by comparing it with the revolution theories they had indulged in. Günümüzde çevre faktörünün hem siyasal, hem de ekonomik gelişmeye ilişkin konularda artarak önem kazandığı görülmekte. Gerek özellikle Batı Avrupa ve diğer gelişmiş ülkelerde güç kazanan Yeşil hareketlerin başarısı, gerekse uzmanlarca seslendirilen ve çevrenin hızla tükenmekte, dünyanın giderek, “küresel bir çöplüğe” dönüştüğüne dair uyarılar, tüm sorumlu güçleri çevre konusuna daha hassas yaklaşmaya itiyor. Ne var ki, genelde gelişmiş dünyada çevreci hareketler demokrasinin, “vazgeçilmez unsurları” ve “dikkat gösterilmesi gereken zenginlikleri” olarak değerlendirilirken, gelişmekte olan ülkelerden aynı “hoşgörülü” yaklaşımın yükselemediği gözlenmekte. Aslına bakılırsa gelişmiş ülkelerde de teknokratik sanayi lobileriyle, çevreci hareketler arasında yaşanan tartışmaların sıklıkla birer “uzlaşmaz çatışkı” noktasına sürüklendiği biliniyorAz gelişmiş bir ülke olan Türkiye, kendi kulvarındaki diğer tüm devletler gibi kalkınmış ülkelere yetişmek isterken, kendisini hızla sanayileşmek rüzgarına kaptıran teknokratik iktidarlarla, çevresel değerleri koruyabilme hedefi arasındaki ince çizgiyi de koruyabilme güçlüğü yaşıyor. 1980’li yıllara dek Türkiye’yi yöneten iktidarlar açısından çevresel zenginlikleri/ dengeyi koruyarak, sürdürülebilir bir kalkınma hızına ulaşmak fazla önem taşımazken, bu dönemden itibaren kamuoyunda oluşan “görece çevre hassasiyeti”, siyasette çevreci değerleri daha ağırlıklı olarak gündeme getirdi. Önce sivil toplum kuruluşları ekseninde başlayan çevre duyarlılığı ve çevresel talepler, yavaş yavaş siyasetin de etkin ögesi konumuna yükselmeyi başardı. Konuya çevre etiği açısından yaklaşan uzmanlar, çevresel değerlerin korunmasının sadece ekolojik ya da ekonomik bir mesela olmadığını, yaşanan sürecin aynı zamanda başlı başına bir “ahlak sorunu olduğunu” da vurguluyorlar. Ne var ki, çevreci hareketin lehine yaşanan iç ve dış dinamiklere karşın Türk siyasetinin, çevre duyarlılığı hususunda hala istenilen esnekliğe ulaştığını söyleyebilmek mümkün görünmüyor. 1990’lı yıllara kadar Türk sağının geneli için çevre hiçbir zaman dikkate alınacak başat bir kıstas niteliği kazanamazken, özellikle 1980 öncesinde kendilerini kaptırdıkları devrim teorilerinden başlarını kaldırıp, ülkenin somut sorunlarıyla ilgilenme fırsatı yakalayamayan Türk solunun da, yeşil siyaset açısından masum olduğu söyleneme

Historical Block/Hegemony/Intellectuals/Concept of Crisis

DergiPark: 326454trakyasobedAntonio Gramsci, an Italian thinker, philosopher and politician has become a very important figure in theorethical discussions from 1980’s uptil now. We here Gramsci’s name especially in debates on discussions about “Euro-left” or “New Left” policies. Today, mainly theoreticians of “New-Left” wing, legitimate their critics on Ortodox Marxism by taking Gramsci as their referance points. There are many different explanations on Gramsci’s works but the terms “hegemony” and “historical block” seem to be the best way of undertanding the thinker. Gramsci who has begun to be taken as a basic referance on discussions about “civil society” in Turkey as well after 1985, stil expalins many of the conflicts collapsing our modern social politics’ terminology..ellikle Althusser, Rosa Luxemburg ve Frankfurt Okulu kaynaklı çalışmalarda Antonio Gramsci’nin isminden sıklıkla söz edildiği bilinmektedir. Avrupa Solu’nun, kendisini Gramsci üzerinden meşrulaştırmaya çalıştığı söylenebilir. Daha sonra gündeme gelen radikal demokrasi tartışmalarında da Gramsci sıklıkla tartışılan bir kaynak olmayı sürdürdü. Düşünürün görüşlerine ilişkin sayısız kuramlaştırma biçimleri gözleniyorsa da, Gramsci’nin daha çok hegemonya ve tarihsel blok üzerinden okunup/irdelendiği bilinmektedir. 1985’lerde ülkemizde oluşan sol-liberal akımların referans göstermesiyle Türkiye’de de izlenmeye başlanan Gramsci, sivil toplum konusundaki çözümlemeleriyle sol literatürün önemli bir düşünürü olduğunu ortaya koyd

Nurettin Topçu’S Opinions on Education

DergiPark: 326511trakyasobedOn the debate about, “Which method should be used in order to solve the educational matters?”, Topçu was supporting “The Tuba Ağacı Method.” Topçu was an Associate Proffesor who could not have gotton a chance of staying at the university, because he was an unfair critic of Kemalist ideology and the modernization process, Turkey had to achieve severely and. As a radical critic of the educational system within Turkey which he used to call “a system of useless memorizing”, Topçu had tried to constitute an alternatif educational program, beginning from the first grade of the primary school and ending at higher education. It seems Topçu’s great ideal on overcoming the “religion problem” in the country by creating a reform in the field of religious education has been underestimated because of the radical thoughts of the intellectualNurettin Topçu, “Tuba Ağacı” yaklaşımının savunucularındandı. Aslında Doç Dr. unvanına sahip olmasına karşın, Kemalizm’e yönelttiği pek de haklı sayılamayacak ideolojik saldırılar sebebiyle, üniversite kürsüsünde yer bulamayan Topçu, eğitim konusunda patenti kendisine ait tezleri olan bir düşünürdü. Türk eğitim sistemini “ezberci niteliğinden” ötürü radikal bir dille eleştiren Topçu, üniversitenin önderlik ettiği muhafazakar bir yenileşme siyaseti izlenerek, ülkede artık yapısal nitelik kazanmış eğitim sorununu çözümleme idealini taşıyordu. Ülkedeki din çıkmazının dini eğitimde başlatılacak bir reformla aşılabileceğine değinen düşünürün temel tezleri, Topçu’nun radikal kişiliğine kurban gitmiş görünümündedi

Energy deposited by neutrons and gamma rays in the cryogenic system of SISSI

International audienc

Dipolar and scalar 3^3He and 129^{129}Xe frequency shifts in mm-sized cells

We describe a $^{3}$He-$^{129}$Xe comagnetometer operating in stemless anodically bonded cells with a 6 mm$^3$ volume and a $^{129}$Xe spin coherence time of 300 sec. We use a $^{87}$Rb pulse-train magnetometer with co-linear pump and probe beams to study the nuclear spin frequency shifts caused by spin polarization of $^{3}$He. By systematically varying the cell geometry in a batch cell fabrication process we can separately measure the cell shape dependent and independent frequency shifts. We find that a certain aspect ratio of the cylindrical cell can cancel the effects of $^3$He magnetization that limit the stability of vapor-cell comagnetometers. Using this control we also observe for the first time a scalar $^{3}$He-$^{129}$Xe collisional frequency shift characterized by an enhancement factor $\kappa_{\text{HeXe}} = -0.011\pm0.001$.Comment: 4 pages, 4 figure

Media, Expression of the Phenomenon

DergiPark: 326309trakyasobedCommunication also has the function of orientation, not only information. It brainwashes, convinces, appeals senses; shaping the individual at first, and in connection with the individuals, it shapes the society again. These features of the communication are used by political actors for reaching the certain political ideologies. Many elements of propaganda from mobilizing and orienting crowd of people, making them believe the message given and loading the brains dominated with the knowledge wanted are ensured by communication channels. In this point, the bridge ensuring the relationship between public opinion and ideology which seems like the concepts standing on two sides of the cliff is media. Obliged to have the skeptical and critical feature, the media should be supposed to enlighten the subject treated with all its aspects of and avoid recognizing every form of human crimes and violence notably terror-war. The other fact which should be known is that the liberal media is not a web of lies in which the distorted reality are represented on the platform of the irrational fictionality. Finally, the important point is the fact that everything, suffering loss in value by the caustic and devastating effect of modernism, should return to self againİletişim salt bilgilendirme değil ayrıca yönlendirme işlevine de sahiptir. Beyin yıkar, ikna eder, duygulara seslenir önce bireyi, bireyler dolayımıyla da toplumu yeniden biçimlendirir. İletişimin bu nitelikleri, siyasal aktörler tarafından belirli siyasal ideolojilerin ereklerine ulaşmaları yolunda kullanılmaktadır. Kitleleri seferber edip yönlendirmek, verilen iletiye inandırmak ve etki altına alınmış beyinlerin istenen bilgiler ile doldurulmasına kadar propagandanın pek çok unsuru iletişim kanalları vasıtasıyla sağlanmaktadır. İdeoloji siyasal sistemlerin başlangıç noktasıdır. Tüm siyasal savaşımlar belli bir ideolojinin hâkim olması amacı ile doğrudan ya da dolaylı yollardan ideolojik araçlar ile yapılmaktadır. Bu noktada uçurumun iki tarafında duran kavramlar gibi görünen kamuoyu ile ideolojinin arasındaki ilişkiyi sağlayan köprü ise medya olmaktadır. Kuşkucu ve eleştirel niteliğe sahip olması gereken medyanın, işlediği konuyu tüm yönleri ile aydınlatıp terör- savaş başta olmak üzere insanlık suçlarının ve şiddetin her biçimini haklı görmekten kaçınması beklenmelidir. Örgütsel, otoriter ya da kurumsal yapıya bağlanmış medyanın, bu en temel ilkeleri bile gerçekleştirmesi güçtür. Bilinmesi gereken bir diğer gerçek de, özgür medyadan kastın, saptırılmış gerçekliğin, irrasyonel kurgusallık düzleminde sunulduğu bir “yalan dolabı” olmadığıdır. Son aşamada önemli olan, “modernizmin yakıcı- yıkıcı etkisiyle” değer-bozumunu uğrayan her şeyin tekrar özüne dönmesidir. Aksi takdirde “insanlığın kuramsal çerçevesi” öyle bir ışık alacak ki, ortada izlenebilecek ne tam ne de sıkıştırılmış ekran bir film kalacak

Assessing the rate, natural history, and treatment trends of intracranial aneurysms in patients with intracranial dural arteriovenous fistulas:a Consortium for Dural Arteriovenous Fistula Outcomes Research (CONDOR) investigation

OBJECTIVE There is a reported elevated risk of cerebral aneurysms in patients with intracranial dural arteriovenous fistulas (dAVFs). However, the natural history, rate of spontaneous regression, and ideal treatment regimen are not well characterized. In this study, the authors aimed to describe the characteristics of patients with dAVFs and intracranial aneurysms and propose a classification system. METHODS The Consortium for Dural Arteriovenous Fistula Outcomes Research (CONDOR) database from 12 cen- ters was retrospectively reviewed. Analysis was performed to compare dAVF patients with (dAVF+ cohort) and without (dAVF-only cohort) concomitant aneurysm. Aneurysms were categorized based on location as a dAVF flow-related an- eurysm (FRA) or a dAVF non-flow-related aneurysm (NFRA), with further classification as extra-or intradural. Patients with traumatic pseudoaneurysms or aneurysms with associated arteriovenous malformations were excluded from the analysis. Patient demographics, dAVF anatomical information, aneurysm information, and follow-up data were collected. RESULTS Of the 1077 patients, 1043 were eligible for inclusion, comprising 978 (93.8%) and 65 (6.2%) in the dAVF-only and dAVF+ cohorts, respectively. There were 96 aneurysms in the dAVF+ cohort; 10 patients (1%) harbored 12 FRAs, and 55 patients (5.3%) harbored 84 NFRAs. Dural AVF+ patients had higher rates of smoking (59.3% vs 35.2%, p < 0.001) and illicit drug use (5.8% vs 1.5%, p = 0.02). Sixteen dAVF+ patients (24.6%) presented with aneurysm rupture, which represented 16.7% of the total aneurysms. One patient (1.5%) had aneurysm rupture during follow-up. Patients with dAVF+ were more likely to have a dAVF located in nonconventional locations, less likely to have arterial supply to the dAVF from external carotid artery branches, and more likely to have supply from pial branches. Rates of cortical venous drainage and Borden type distributions were comparable between cohorts. A minority (12.5%) of aneurysms were FRAs. The majority of the aneurysms underwent treatment via either endovascular (36.5%) or microsurgical (15.6%) technique. A small proportion of aneurysms managed conservatively either with or without dAVF treatment spontaneously regressed (6.2%). CONCLUSIONS Patients with dAVF have a similar risk of harboring a concomitant intracranial aneurysm unrelated to the dAVF (5.3%) compared with the general population (approximately 2%-5%) and a rare risk (0.9%) of harboring an FRA. Only 50% of FRAs are intradural. Dural AVF+ patients have differences in dAVF angioarchitecture. A subset of dAVF+ patients harbor FRAs that may regress after dAVF treatment