Unexplained Syncope: The Importance of the Electrophysiology Study

Syncope of cardiac origin may be associated with an increased risk of sudden cardiac death if not treated in a timely and appropriate manner. The diagnostic approach of syncope imposes a significant economic burden on society. The investigation and elucidation of the pathogenetic mechanism of syncope are of great clinical importance, as both prognosis and appropriate therapeutic approaches depend on these factors. The responsible mechanism of presyncope or syncope can only be revealed through the patient history, baseline clinical examination and electrocardiogram. The percentage of patients who are diagnosed with these tests alone exceeds 50%. In patients with a history of organic or acquired heart disease or/and the presence of abnormal findings on the electrocardiogram, a further diagnostic electrophysiology inclusive approach should be followed to exclude life threatening arrhythmiological mechanism. However, if the patient does not suffer from underlying heart disease and does not show abnormal electrocardiographic findings in the electrocardiogram, then the probability in the electrophysiology study to find a responsible cause is small but not absent. The role of a two-step electrophysiology study inclusive risk stratification approach for the effective management of the former is thoroughly discussed in this review

Effectiveness and safety of a time to isolation strategy of cryoballoon ablation of atrial fibrillation: A systematic review and meta-analysis

Meta-analysi

Autonomic modulation therapy in postoperative atrial fibrillation following cardiac surgery: a systematic review and meta-analysis.

Systematic review and meta-analysi

The importance of electrophysiology study in evaluation of patients with undiagnosed syncope

Background: Previous studies have reported substantial costs of evaluating syncopepatients and have suggested the adoption of a more systematic patient care pathway. Objective: Τhe aim of these cohorts was to develop a structured two-step approach,based on non-invasive electrocardiogram and image factors leading toelectrophysiology study, to be used as a short outpatient workup to identify a subgroupof unexplained syncope patients who will benefit from permanent pacemaker/implantable cardioverter defibrillator (PM/ICD). Methods: We used two independent cohorts: one (derivation) with 665 patients basedon the electronic health record data to develop our two step diagnostic approach andanother (validation) based on prospective 160 screened patients, presenting withunexplained syncope attacks. When the electrophysiology study derived diagnosis wasreached a decision to proceed with permanent PM/ICD was offered to the patient. Thestudy outcome measure was the time to the event of recurrent syncope (syncope-freesurvival). Results: Number needed to treat (NNT) was calculated for the patients with a positivediagnostic approach. Number of patients with unexplained syncope and borderlinesinus bradycardia needed to treat was 5 (ΝΝΤ=5) and number of patients withunexplained syncope and bundle branch block needed to treat was 3 (ΝΝΤ=3) over amean follow-up of approximately 4 years. After the structured two-step approach, theprimary outcome event (syncope) occurred (a mean follow-up of approximately 2.5years, 29.29 ± 12.58 months) in 14 of 82 (17.1%) with PM/ICD and 19 of 57 (33%)with negative approach (p=0.04). Conclusion: The low NNT in the derivation cohort and the low percentage of syncoperecurrence in the validation cohort indicating the proposed algorithm as a potential lowcost, one day, structured tool for these patients.Εισαγωγή: Προηγούμενες μελέτες έχουν αναδείξει το σημαντικό κόστος για τηδιαγνωστική προσέγγιση των ασθενών με συγκοπή και έχουν προτείνει την υιοθέτησημιας πιο συστηματικής οδού φροντίδας των ασθενών αυτών. Σκοπός: Ο σκοπός αυτής της μελέτης κοόρτης ανάπτυξης και κοόρτης επικύρωσηςήταν να αναπτύξει μια δομημένη προσέγγιση, για ασθενείς με ανεξήγητη συγκοπή, ηοποία θα χρησιμοποιηθεί ως αρχικό ημερήσιο εργαλείο για τον εντοπισμό μιαςυποομάδας ασθενών που θα ωφεληθούν από τη μόνιμη εμφύτευση βηματοδότη ή/καιαπινιδωτή. Μέθοδοι: Χρησιμοποιήσαμε δύο ανεξάρτητες κοόρτες: μία (ανάπτυξης) με 665ασθενείς για να αναπτύξουμε τη διαγνωστική μας προσέγγιση και μια άλλη(επικύρωσης) βασισμένη σε 160 ασθενείς με ανεξήγητη συγκοπή. Εφαρμόστηκε έναςαλγόριθμος δύο βημάτων. Όταν επιτεύχθηκε η διάγνωση από τον ηλεκτροφυσιολογικόέλεγχο, προσφέρθηκε στον ασθενή η εμφύτευση μόνιμου βηματοδότη ή/και απινιδωτή.Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν ο χρόνος μέχρι την υποτροπήςτης συγκοπής. Αποτελέσματα: Υπολογίστηκε ο αριθμός που απαιτείται για θεραπεία (NNT) για τουςασθενείς με θετική διαγνωστική προσέγγιση. Ο αριθμός των ασθενών με ανεξήγητησυγκοπή και οριακή φλεβοκομβική βραδυκαρδία που χρειαζόταν για θεραπεία ήταν 5(ΝΝΤ=5) και ο αριθμός των ασθενών με ανεξήγητη συγκοπή και αποκλεισμό σκέλουςπου χρειαζόταν για θεραπεία ήταν 3 (ΝΝΤ=3) σε μια μέση παρακολούθηση περίπου 4ετών. Μετά τη δομημένη προσέγγιση, εμφανίστηκε το πρωτογενές καταληκτικό σημείο(συγκοπή) (μέση παρακολούθηση περίπου 2,5 ετών) σε 14 από τους 82 (17,1%) μεβηματοδότη ή/και απινιδωτή και σε 19 από τους 57 (33%) με αρνητική διαγνωστικήπροσέγγιση. Συμπέρασμα: Το χαμηλό NNT στην κοόρτη ανάπτυξης και το χαμηλό ποσοστόυποτροπής της συγκοπής στην κοόρτη επικύρωσης υποδεικνύουν τον προτεινόμενοαλγόριθμο ως ένα χαμηλού κόστους, μιας ημέρας, δομημένο εργαλείοδιαστρωμάτωσης για αυτούς τους ασθενείς

Η σημασία της ηλεκτροφυσιολογικής διερεύνησης στην αξιολόγηση ασθενών με συγκοπή ή προσυγκοπή αγνώστου αιτιολογίας

Εισαγωγή: Προηγούμενες μελέτες έχουν αναδείξει το σημαντικό κόστος για τη διαγνωστική προσέγγιση των ασθενών με συγκοπή και έχουν προτείνει την υιοθέτηση μιας πιο συστηματικής οδού φροντίδας των ασθενών αυτών. Σκοπός: Ο σκοπός αυτής της μελέτης κοόρτης ανάπτυξης και κοόρτης επικύρωσης ήταν να αναπτύξει μια δομημένη προσέγγιση, για ασθενείς με ανεξήγητη συγκοπή, η οποία θα χρησιμοποιηθεί ως αρχικό ημερήσιο εργαλείο για τον εντοπισμό μιας υποομάδας ασθενών που θα ωφεληθούν από τη μόνιμη εμφύτευση βηματοδότη ή/και απινιδωτή. Μέθοδοι: Χρησιμοποιήσαμε δύο ανεξάρτητες κοόρτες: μία (ανάπτυξης) με 665 ασθενείς για να αναπτύξουμε τη διαγνωστική μας προσέγγιση και μια άλλη (επικύρωσης) βασισμένη σε 160 ασθενείς με ανεξήγητη συγκοπή. Εφαρμόστηκε ένας αλγόριθμος δύο βημάτων. Όταν επιτεύχθηκε η διάγνωση από τον ηλεκτροφυσιολογικό έλεγχο, προσφέρθηκε στον ασθενή η εμφύτευση μόνιμου βηματοδότη ή/και απινιδωτή. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν ο χρόνος μέχρι την υποτροπής της συγκοπής. Αποτελέσματα: Υπολογίστηκε ο αριθμός που απαιτείται για θεραπεία (NNT) για τους ασθενείς με θετική διαγνωστική προσέγγιση. Ο αριθμός των ασθενών με ανεξήγητη συγκοπή και οριακή φλεβοκομβική βραδυκαρδία που χρειαζόταν για θεραπεία ήταν 5 (ΝΝΤ=5) και ο αριθμός των ασθενών με ανεξήγητη συγκοπή και αποκλεισμό σκέλους που χρειαζόταν για θεραπεία ήταν 3 (ΝΝΤ=3) σε μια μέση παρακολούθηση περίπου 4 ετών. Μετά τη δομημένη προσέγγιση, εμφανίστηκε το πρωτογενές καταληκτικό σημείο (συγκοπή) (μέση παρακολούθηση περίπου 2,5 ετών) σε 14 από τους 82 (17,1%) με βηματοδότη ή/και απινιδωτή και σε 19 από τους 57 (33%) με αρνητική διαγνωστική προσέγγιση. Συμπέρασμα: Το χαμηλό NNT στην κοόρτη ανάπτυξης και το χαμηλό ποσοστό υποτροπής της συγκοπής στην κοόρτη επικύρωσης υποδεικνύουν τον προτεινόμενο αλγόριθμο ως ένα χαμηλού κόστους, μιας ημέρας, δομημένο εργαλείο διαστρωμάτωσης για αυτούς τους ασθενείς.Background: Previous studies have reported substantial costs of evaluating syncope patients and have suggested the adoption of a more systematic patient care pathway Objective: Τhe aim of these cohorts was to develop a structured two-step approach, based on non-invasive electrocardiogram and image factors leading to electrophysiology study, to be used as a short outpatient workup to identify a subgroup of unexplained syncope patients who will benefit from permanent pacemaker/ implantable cardioverter defibrillator (PM/ICD). Methods: We used two independent cohorts: one (derivation) with 665 patients based on the electronic health record data to develop our two step diagnostic approach and another (validation) based on prospective 160 screened patients, presenting with unexplained syncope attacks. When the electrophysiology study derived diagnosis was reached a decision to proceed with permanent PM/ICD was offered to the patient. The study outcome measure was the time to the event of recurrent syncope (syncope-free survival). Results: Number needed to treat (NNT) was calculated for the patients with a positive diagnostic approach. Number of patients with unexplained syncope and borderline sinus bradycardia needed to treat was 5 (ΝΝΤ=5) and number of patients with unexplained syncope and bundle branch block needed to treat was 3 (ΝΝΤ=3) over a mean follow-up of approximately 4 years. After the structured two-step approach, the primary outcome event (syncope) occurred (a mean follow-up of approximately 2.5 years, 29.29 ± 12.58 months) in 14 of 82 (17.1%) with PM/ICD and 19 of 57 (33%) with negative approach (p=0.04). Conclusion: The low NNT in the derivation cohort and the low percentage of syncope recurrence in the validation cohort indicating the proposed algorithm as a potential low cost, one day, structured tool for these patients

Safety and efficacy of transcatheter self-expanding ACURATE NEO valve: A systematic review and meta-analysis

Meta-analysi

Anticoagulation in pulmonary embolism: An overview of systematic reviews

Research protoco