Plasma vitamin A and betabeta-carotene levels in pregnant and non-pregnant Holstein cows

Bu çalışma, tohumlama sonrası gebe ve gebe olmayan ineklerde, plazma p-karoten ve vitamin A düzeylerindeki değişimlerin belirlenmesi amacıyla, tek doğum yapmış, aynı bakım ve besleme şartlarındaki 20 adet Holstein ırkı inek üzerinde gerçekleştirildi. Vaginal, rektal ve ultrasonografik muayeneler yapılarak reprodüktif problemleri olmadığı belirlenen ineklerin östrüs senkronizasyonları yapıldı ve tohumlandılar. Tohumlama sonrası 0-23. günler arasında her bir inekten toplam 11 kez kan örnekleri alınarak, spektrofotometrik olarak plazma p-karoten ve vitamin A düzeyleri belirlendi. Tohumlama sonrası 25.günde ineklerin ultrasonografik gebelik muayeneleri yapılarak gebe (n=11) ve gebe olmayanlar (n=9) olmak üzere iki gruba ayrıldılar. Çalışmada gebe ineklerde p-karoten ve vitamin A düzeyleri arasında pozitif korelasyon gözlenirken, gebe olmayanlarda ilişkiye rastlanmamış, ayrıca gebe ve gebe olmayanlar arasında ortalama plazma p-karoten düzeyleri açısından anlamlı farklılıklar gözlenirken, vitamin A düzeylerinde fark bulanamamıştır. Sonuç olarak; özellikle kapalı ahır besisi yapılan ineklerde fertilite oranının artırılması amacıyla p-karotence zengin beslemenin yararlı olacağı kanısına varılmıştır.This study was carried out to determine the changes of p-carotene and vitamin A levels on pregnant and nonpregnant cows, on 20 primiparous Holstein cows with same management conditions. The vaginal, rectal and ultrasonographic examinations were conducted on cows to determine the reproductive problems. The cows without reproductive problem were synchronised and inseminated. A total of 11 blood samples were taken per cow between 0 to 23 days post-insemination, the plasma p-carotene and vitamin A levels were determined spectrophotometrically. The examination of the pregnancy was carried out ultrasonographically on 25th day post-insemination and the cows were divided into two groups as pregnant (n= 11) and non-pregnant (n=9). In our study, although we observed a positive correlation between p-carotene and vitamin A levels in pregnant cows, no relation was seen in non-pregnant cows. Moreover, regarding P-carotene levels, an important difference was recorded between pregnant and non-pregnant cows, but no difference in respect with vitamin A between both groups. As a result, we have concluded that the rich feeding in regard to p-carotene is useful for the increase of the fertility rate in cows exposed to close shed rearing

The Effect of Gonadotropin Releasing Hormone Administration on Fertility and Embryonic Loss in Goats during the Anoestrus Period

Background: Following the induction of oestrus out of season in small ruminants, low fertility and variations in fertility rates are associated with embryonic losses. One of the main causes of embryonic loss is luteal dysfunction. Gonadotropin Releasing Hormone (GnRH) supports the luteal structure, and increasing progesterone levels may be beneficial in terms of promoting embryonic life. The main objective of the present study was to evaluate the efficacy of GnRH administration following an oestrus induction protocol in the anoestrus season for preventing embryonic loss in goats having failure to conceive during the season. Materials, Methods & Results: In the study, 106 Damascus goats aged 3-5 years and weighing 45-60 kg were used. The oestrus of 106 goats in the anoestrous group was stimulated with progesterone and pregnant mare serum gonadotropin (PMSG) treatment. Out of breeding season, goats were divided into the 4 following groups: GnRH0 (n = 27), GnRH7 (n = 26), GnRH0+7 (n = 27) and control (n = 26). In each goat, an intravaginal sponge (IS) containing 20 mg of fluorogestone acetate (FGA) was placed into the vagina and left for 9 days. With the withdrawal of the sponge, 550IU PMSG and 125 μg of d-cloprostenol were injected intramuscularly. Oestrus detection was made via teaser bucks for 3 days starting 24 h after withdrawal of the IS. Eighteen bucks known to be fertile were used for breeding. Goats in the oestrus period were mated via natural breeding. The GnRH analogue lecirelin was injected intramuscularly at breeding in the GnRH0 group, on day 7 post-breeding in the GnRH7 group, and both at breeding and on day 7 post-breeding in the GnRH0+7 group. No injections were given to the control group. Blood samples for progesterone measurement were taken by jugular vena puncturing on days 3, 6, 7, 10, 13, 16, and 19 after breeding from 10 randomly chosen goats in all groups. The goats with a level of > 3.5 ng/mL of progesterone on day 21 post-breeding were evaluated as pregnant. Pregnancy was also viewed on day 50 after breeding by real-time ultrasonography (USG) with a 5-7.5 MHz convex probe. The oestrus rate was 96.23% (102/106) in the goats. The rates of onset of oestrus between 36-48 h, 48-60 h and 60 h and beyond were 38.7% (41/106), 21.7% (23/106) and 35.8% (38/106), respectively. The total pregnancy rate was 35.8% (38/106). There were no statistically significant differences (P > 0.05) found for the pregnancy rate, embryonic death rate or progesterone concentration of the groups. However, serum progesterone levels were statistically different in the GnRH7 group compared with the control group (P < 0.05).Discussion: After synchronisation, various anti-luteolytic strategies can be used to support corpus luteum development and elevate progesterone concentration in the luteal phase to decrease embryonic loss and increase reproductive performance. Therefore, application of GnRH to support the luteal structure and to increase progesterone levels may be beneficial in terms of supporting embryonic life. The results showed that GnRH treatment on the day 7 post-breeding following oestrus induction, including FGA and PMSG, can increase serum progesterone levels in Damascus goats in the anoestrus period. However, following oestrus induction in the anoestrus period, it was seen that GnRH treatment at breeding or on day 7 after breeding did not have any positive effect on embryonic loss or reproductive performance. In conclusion, it was considered that this protocol could be implemented successfully, yielding a 35% pregnancy rate in Damascus goats in the anoestrus period, but embryonic loss must be deeply studied in detail

FGA tedavisi uygulanan anöstrüsteki koyunlarda eCG ve PGF2a’nın farklı zamanlarda uygulanmasının fertilite üzerindeki etkisi

Doğruer G, Ergün Y, Karaca F, Sarıbay MK, Ateş CT, Aköz M, Aydın İ. FGA tedavisi uygulanan anöstrüsteki koyunlarda eCG ve PGF2?’nın farklı zamanlarda uygulanmasının fertilite üzerindeki etkisi.Dogruer G, Ergun Y, Karaca F, Saribay MK, Ates CT, Akoz M, Aydin I. The effect of applications of eCG and PGF2&amp;#945; at different times with FGA containing vaginal sponges on rep- roductive parameters in ewes at anestrous season

Gebe bir köpekte unilateral uterus torsiyonu

This report describes the diagnosis and treatment of a case of unilateral uterine torsion, which was detected at the caesarean section of a pregnant bitch. A one-year-old, 34 kg half-breed Kangal dog, with signs of apathy, anorexia and emesis for the past two days was the material of this case report. The dog only displayed a mild apathy. Mucous membranes colour, capillary refilling time, heart and respiratory rates were within the physiological ranges. The body temperature was 37.5°C. A mucoid brown-greenish coloured vaginal discharge was determined. The measured biochemical values fell within the physiological ranges. Both live and dead foetuses were determined ultrasonographically then the number of dead foetuses increased half an hour later on second ultrasonographic examination so it was decided to perform a caesarean section. One female and two male live foetuses from the right uterine horn and two dead female foetuses from the left uterine horn were removed. The left uterine horn displayed hyperaemia, haemorrhage and fragility with a 1800° torsion along its long axis, near the uterine bifurcation. The amniotic fluids appeared normal, the chorioallantoic fluid was haemorrhagic in the left horn. Total ovariohysterectomy was performed. The uterine torsion cases may be manifested with nonspecific clinical signs such as anorexia and emesis. In the event of increased number of dead foetuses in repeated ultrasonographic examination, the presence of uterine torsion should be considered. In such cases, the pregnant animal can be saved by surgical intervention, as was in this case study.Bu olgu sunumu gebe bir köpekte operasyon sezaryende belirlenen unilateral uterus torsiyonunun tanı ve tedavisini tanımlamaktadır. Olgunun materyalini iki gündür devam eden halsizlik, iştahta azalma ve kusma şikayeti olan; 34 kg ağırlığında 1 yaşlı kangal melezi bir köpek oluşturdu. Köpekte hafif bir halsizlik saptandı. Mukoz membranların rengi ve kapillar dolum zamanı, nabız ve solunum sayıları fizyolojik değerlerdeydi. Vücut ısısı 37.5°C’ idi. Vaginal muayenede kahverengi-yeşilimsi mukoid bir akıntı belirlendi. Ölçülen biyokimyasal değerleri fizyolojik sınırlar içerisindeydi. Ultrasonografik muayenede hem canlı hem ölü fötusların olduğu tespit edildi, yarım saat sonra tekrarlanan ikinci USG muayenede ölü fötüs sayısında artış belirlendi bu yüzden sezaryen operasyonuna karar verildi. Sağ kornu uteriden canlı iki erkek bir dişi yavru, sol kornu uteriden iki ölü dişi yavru çıkarıldı. Sol kornu uteride hiperemi, hemoraji ve frajilite ile birlikte bifirkasyon bölgesinin yakınında uzun ekseni boyunca 1800 derece torsiyon belirlendi. Sol kornu uterideki amnion sıvıları normalken chorioallantoik sıvılar hemarojikti. Total ovariyohisterektomi operasyonu yapıldı. Sonuç olarak; uterus torsiyonu olguları halsizlik ve kusma gibi nonspesifik klinik bulgularla ortaya çıkabilir. Tekrarlayan ultrasonografik muayenede ölü yavru sayısının artması durumunda uterus torsiyonu düşünülmelidir. Sunulan olgudaki gibi cerrahi müdahale ile gebe hayvanın hayatı kurtarılabilmektedir

Gebe bir köpekte unilateral uterus torsiyonu

This report describes the diagnosis and treatment of a case of unilateral uterine torsion, which was detected at the caesarean section of a pregnant bitch. A one-year-old, 34 kg half-breed Kangal dog, with signs of apathy, anorexia and emesis for the past two days was the material of this case report. The dog only displayed a mild apathy. Mucous membranes colour, capillary refilling time, heart and respiratory rates were within the physiological ranges. The body temperature was 37.5°C. A mucoid brown-greenish coloured vaginal discharge was determined. The measured biochemical values fell within the physiological ranges. Both live and dead foetuses were determined ultrasonographically then the number of dead foetuses increased half an hour later on second ultrasonographic examination so it was decided to perform a caesarean section. One female and two male live foetuses from the right uterine horn and two dead female foetuses from the left uterine horn were removed. The left uterine horn displayed hyperaemia, haemorrhage and fragility with a 1800° torsion along its long axis, near the uterine bifurcation. The amniotic fluids appeared normal, the chorioallantoic fluid was haemorrhagic in the left horn. Total ovariohysterectomy was performed. The uterine torsion cases may be manifested with nonspecific clinical signs such as anorexia and emesis. In the event of increased number of dead foetuses in repeated ultrasonographic examination, the presence of uterine torsion should be considered. In such cases, the pregnant animal can be saved by surgical intervention, as was in this case study.Bu olgu sunumu gebe bir köpekte operasyon sezaryende belirlenen unilateral uterus torsiyonunun tanı ve tedavisini tanımlamaktadır. Olgunun materyalini iki gündür devam eden halsizlik, iştahta azalma ve kusma şikayeti olan; 34 kg ağırlığında 1 yaşlı kangal melezi bir köpek oluşturdu. Köpekte hafif bir halsizlik saptandı. Mukoz membranların rengi ve kapillar dolum zamanı, nabız ve solunum sayıları fizyolojik değerlerdeydi. Vücut ısısı 37.5°C’ idi. Vaginal muayenede kahverengi-yeşilimsi mukoid bir akıntı belirlendi. Ölçülen biyokimyasal değerleri fizyolojik sınırlar içerisindeydi. Ultrasonografik muayenede hem canlı hem ölü fötusların olduğu tespit edildi, yarım saat sonra tekrarlanan ikinci USG muayenede ölü fötüs sayısında artış belirlendi bu yüzden sezaryen operasyonuna karar verildi. Sağ kornu uteriden canlı iki erkek bir dişi yavru, sol kornu uteriden iki ölü dişi yavru çıkarıldı. Sol kornu uteride hiperemi, hemoraji ve frajilite ile birlikte bifirkasyon bölgesinin yakınında uzun ekseni boyunca 1800 derece torsiyon belirlendi. Sol kornu uterideki amnion sıvıları normalken chorioallantoik sıvılar hemarojikti. Total ovariyohisterektomi operasyonu yapıldı. Sonuç olarak; uterus torsiyonu olguları halsizlik ve kusma gibi nonspesifik klinik bulgularla ortaya çıkabilir. Tekrarlayan ultrasonografik muayenede ölü yavru sayısının artması durumunda uterus torsiyonu düşünülmelidir. Sunulan olgudaki gibi cerrahi müdahale ile gebe hayvanın hayatı kurtarılabilmektedir

The Comparison of Clinical Examination, Endometrial Cytology, Biopsy and Microbiology Examination Results in the Diagnosis of Endometritis in Cows

Yapılan çalışmada ineklerde, endometritis tanısında endometriyal sitolojinin etkinliği, endometritislerin tamsmda kullanılan diğer bazı yöntemlede kıyaslanarak değe den dirildi. Bu amaçla 13 akut, 17 kronik endometritisli ve 10 sağlıklı holstein inek kutlanıldı. İneklerin klinik muayeneleri, uterustan alınan örneklerin mikrobiyolojik ekimleri, uterus yıkantılannın sitolojik muayeneleri ile biyopsi örneklerinin histopatolojik muayeneleri yapıldı. Akut olgularda 13 olgunun 8’inde vaginal akıntı görülmezken, 5 olguda vaginal akıntı gözlendi. Kronik endometritisli ve sağlıklı ineklerde herhangi bir vaginal akıntı tespit edilemedi. Akut, kronik ve sağlıklı ineklerdeki rektal palpasyon bulgularının birbiderine benzerlikler gösterdiği belirlendi. Mikrobiyolojik ekimler sonrasında akut olgularda 10, kronik olgularda da 8 olguda olmak üze¬re A. pyogenes, E. coli, Streptococcus spp, Staphylococcus spp, K Pneumonia ve Maya izole edilirken akut ve kronik toplam 12 olguda üreme olmadı. Histopatolojik muayenelerde akut endometritisli ineklerde lamina epitelyaliste dejenerasyon, deskuamasyon, nötrofil lökosit infiltrasyonu, lamina propriada ödem, hiperemi, ve nötrofil lökosit infiltrasyonu, bez lumenlerinde nötrofil lökosit infiltrasyonu, dökülmüş bez epitelleri, utems lumenlerinde ise nötrofil lökosit infiltrasyonu belirlendi. Kronik olgularda ise lamina propriada; mononükleer hücre infiltrasyonu, değişik derecelerde bağ doku artışı, subepitelyal bölgede lenfoplazmositer hücre infiltrasyonları gözlemlendi. Sitolojik muayenelerde akut endometritislerde nötrofillerin fazla oldukları tespit edildi. Kronik endometritislerde dominant hücrelerin lenfosider olduğu belir¬lendi. Epitel/lökosit oranı akut endometritislerde ortalama 2.7/1, kronik endometritislerde 2.9/1 bulundu. Bu oran sağlıklı ineklerde 15/1 olarak belidendi. Sonuç olaraki endometriyal sitolojinin ineklerde endometritis teşhisinde saha şardarında kullanılabileceği kanısına varıldı.In this research the accuracy of endometrial cytology in the diagnosis of endometritis in cattle was investigated by the comparison of the techniques routinely used. For this purpose, 13 cattle having acute endometritis, 17 having chronic endometritis and 10 healthy holstein cow was used. The cows in this research recieved clinical, micobiological, histopathological and cytological examinations. Eight of 13 cattle in acute endometritis group had no abnormal vaginal discharge but abnormal vaginal discharge was observed on 5 of the acute endometritis cases. No abnormal vaginal discharge was determined in both healthy and chronic endometritis group. There was no difference on the rectal palpation results of all the three groups. A.pyogenes, E. coli, Streptococcus spp., Staphylococcus spp., K Pneumonia and yeast were isolated in 10 of the acute and 8 of the chronic group cattle. In a total of 12 cases in both acute and chronic groups, there was no bacterial growth. In the acute endometritis group degeneration, desquamation and neutrophyl leucocyte infiltration, edema and haemorrhage was seen in the lamina epithelialis, in the lamina propria and desquamated epithelia of the glandular tissue and neutrophyl leucocyte infiltration in the lumen of the glands and neutrophl leucocyte infiltration in the uterine lumen was observed. In the chronic cases; mononucleer cell infilration, increase of connective tissue was observed. In cytological examinations, neutophyls were predominant cell in the smears. In the chronic endometritis cases the most common cells seen in the smears were lymphocytes. The ratio of epitelial cells/leucocytes was determined as 2.7/1 in acute cases, 2.9/1 in chronic cases and 15/1 in healthy cases. As a result the endometrial cytology was found to a useful technique in the diagnosis of endometritis in cattle

The Comparison of Clinical Examination, Endometrial Cytology, Biopsy and Microbiology Examination Results in the Diagnosis of Endometritis in Cows

Yapılan çalışmada ineklerde, endometritis tanısında endometriyal sitolojinin etkinliği, endometritislerin tamsmda kullanılan diğer bazı yöntemlede kıyaslanarak değe den dirildi. Bu amaçla 13 akut, 17 kronik endometritisli ve 10 sağlıklı holstein inek kutlanıldı. İneklerin klinik muayeneleri, uterustan alınan örneklerin mikrobiyolojik ekimleri, uterus yıkantılannın sitolojik muayeneleri ile biyopsi örneklerinin histopatolojik muayeneleri yapıldı. Akut olgularda 13 olgunun 8’inde vaginal akıntı görülmezken, 5 olguda vaginal akıntı gözlendi. Kronik endometritisli ve sağlıklı ineklerde herhangi bir vaginal akıntı tespit edilemedi. Akut, kronik ve sağlıklı ineklerdeki rektal palpasyon bulgularının birbiderine benzerlikler gösterdiği belirlendi. Mikrobiyolojik ekimler sonrasında akut olgularda 10, kronik olgularda da 8 olguda olmak üze¬re A. pyogenes, E. coli, Streptococcus spp, Staphylococcus spp, K Pneumonia ve Maya izole edilirken akut ve kronik toplam 12 olguda üreme olmadı. Histopatolojik muayenelerde akut endometritisli ineklerde lamina epitelyaliste dejenerasyon, deskuamasyon, nötrofil lökosit infiltrasyonu, lamina propriada ödem, hiperemi, ve nötrofil lökosit infiltrasyonu, bez lumenlerinde nötrofil lökosit infiltrasyonu, dökülmüş bez epitelleri, utems lumenlerinde ise nötrofil lökosit infiltrasyonu belirlendi. Kronik olgularda ise lamina propriada; mononükleer hücre infiltrasyonu, değişik derecelerde bağ doku artışı, subepitelyal bölgede lenfoplazmositer hücre infiltrasyonları gözlemlendi. Sitolojik muayenelerde akut endometritislerde nötrofillerin fazla oldukları tespit edildi. Kronik endometritislerde dominant hücrelerin lenfosider olduğu belir¬lendi. Epitel/lökosit oranı akut endometritislerde ortalama 2.7/1, kronik endometritislerde 2.9/1 bulundu. Bu oran sağlıklı ineklerde 15/1 olarak belidendi. Sonuç olaraki endometriyal sitolojinin ineklerde endometritis teşhisinde saha şardarında kullanılabileceği kanısına varıldı.In this research the accuracy of endometrial cytology in the diagnosis of endometritis in cattle was investigated by the comparison of the techniques routinely used. For this purpose, 13 cattle having acute endometritis, 17 having chronic endometritis and 10 healthy holstein cow was used. The cows in this research recieved clinical, micobiological, histopathological and cytological examinations. Eight of 13 cattle in acute endometritis group had no abnormal vaginal discharge but abnormal vaginal discharge was observed on 5 of the acute endometritis cases. No abnormal vaginal discharge was determined in both healthy and chronic endometritis group. There was no difference on the rectal palpation results of all the three groups. A.pyogenes, E. coli, Streptococcus spp., Staphylococcus spp., K Pneumonia and yeast were isolated in 10 of the acute and 8 of the chronic group cattle. In a total of 12 cases in both acute and chronic groups, there was no bacterial growth. In the acute endometritis group degeneration, desquamation and neutrophyl leucocyte infiltration, edema and haemorrhage was seen in the lamina epithelialis, in the lamina propria and desquamated epithelia of the glandular tissue and neutrophyl leucocyte infiltration in the lumen of the glands and neutrophl leucocyte infiltration in the uterine lumen was observed. In the chronic cases; mononucleer cell infilration, increase of connective tissue was observed. In cytological examinations, neutophyls were predominant cell in the smears. In the chronic endometritis cases the most common cells seen in the smears were lymphocytes. The ratio of epitelial cells/leucocytes was determined as 2.7/1 in acute cases, 2.9/1 in chronic cases and 15/1 in healthy cases. As a result the endometrial cytology was found to a useful technique in the diagnosis of endometritis in cattle

The effects of long and short term applications of progestogen containing vaginal sponges and subcutaneus implants on fertility during breeding season in damascus goats

Çalışma; üreme sezonunda Şami ırkı keçilerde, fluorogeston asetat (FGA) içeren vaginal sünger ve norgestomet içeren kulak altı implantların uzun ve kısa süreli kullanımlarının fertilite parametreleri üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amacıyla düzenlendi. Araştırmada; sağlıklı, en az birdoğum yapmış, yaşları 3 ile 6 arasında değişen 88 Şami keçisi kullanıldı. Keçiler uzun süreli sünger (USS, n=22), kısa süreli sünger (KSS, n=22),uzun süreli implant (USİ, n=22) ve kısa süreli implant (KSİ, n=22) olmak üzere rastgele 4 eşit gruba ayrıldı. Fluorogeston asetat içeren vaginalsüngerler, USS grubuna 14 gün, KSS grubuna ise 6 gün süreli uygulandı. Norgestomet içeren deri altı implantlar USİ grubuna 14 gün, KSİ grubunaise 6 gün uygulandı. Bütün gruplarda süngerlerin veya implantların çıkarılmasından 2 gün önce 400 IU PMSG ve 75 mcg Cloprostenol kas içienjekte edildi. USS, KSS, USİ ve KSİ gruplarında ortalama östrüs başlangıç zamanları süngerlerin çıkarılmasından sonra sırasıyla; 27.6±0.4, 27.6±0.4,28.6±0.4 ve 27.7±0.5 saat olarak belirlendi. Östrüs oranları USS, KSS, USİ ve KSİ gruplarında sırasıyla %95.4, %95.4, %95.4 ve %86.3 olarak tespitedildi. USS, KSS, USİ ve KSİ gruplarında gebelik oranları sırasıyla %72.7, %68.2, %72.7, %68.2 olarak belirlendi. Konsepsiyon oranları ise USS,KSS, USİ ve KSİ gruplarında sırasıyla %76.1, %71.4, %76.1 ve %78.9 olarak saptandı. Doğum oranları USS, KSS, USİ ve KSİ gruplarında sırasıyla%93.8, %86.7, %87.5 ve %93.3 olarak saptandı. Yavru verimleri USS, KSS, USİ ve KSİ gruplarında sırasıyla %133, %130, %135 ve %128 tespit edildi.USS, KSS, USİ ve KSİ gruplarında elde edilen östrüs başlangıç zamanları, östrüs oranları, gebelik oranı, konsepsiyon oranı ve yavru verimleriistatistik olarak önemli değildi (P>0.05). Sonuç olarak aşım sezonunda FGA içeren vaginal sünger ve norgestomet içeren kulak implantlarının PMSG ve PGF2? ile kombine edilerek kullanımı ile östrüslerin başarılı bir şekilde senkronize edilebileceği kanaatine varıldı. Uygulamaların kısa (6gün) veya uzun (14 gün) süreli olmasının fertilite parametrelerinde bir fark meydana getirmediği, kısa süreli uygulamalarının fertilite açısından uzun süreli uygulamalar kadar etkin olduğu, saha şartlarında yapılan uygulamalarda süre açısından daha avantajlı olduğu kanısına varıldı.This study was carried out to determine the effect of short and long term applications of fluorogestone acetate vaginal sponges andnorgestomet ear implants on the fertility parameters on Damascus goats. Eightyeight multiparous goats, between 3-6 years of ages, havingno fertility problem were randomly assigned to 4 groups as; long term sponge (LTS, n=22), short term sponge (STS, n=22), long term implants (LTI, n=22) and short term implants (STI, n=22). The vaginal sponges were applied for 14 days to LTS group and for 6 days to STS group. The ear implants were applied for 14 days to LTI group and for 6 days to STI group. In all groups 2 days before the implant or sponge removal 400 IU PMSG and 75 mcg Cloprostenol were injected intramuscularly. Estrous response time were found as 27.6&plusmn;0.4, 27.6&plusmn;0.4, 28.6&plusmn;0.4 and27.7&plusmn;0.5 h after the sponge removal in the LTS, STS, LTI and STI groups, respectively. The estrous rates were detected as 95.4%, 95.4%, 95.4% as 86.3% in the LTS, STS, LTI and STI groups, respectively. The pregnancy rates were 72.7%, 68.2%, 72.7% and 68.3% in the LTS, STS, LTI and STI groups respectively. The conception rates were found to be 76.1%, 71.4%, 76.1% and 78.9% in the LTS, STS, LTI and STI groups respectively. The kidding rates were found to be 93.8%, 86.7 %, 87.5% and 93.3% in the LTS, STS, LTI and STI groups respectively. The prolificacy rates were133%, 130%, 135% and 128% in the LTS, STS, LTI and STI groups respectively. No statistical difference were found in the estrous response time, estrous rate, pregnancy rate, conception rate, kidding rate and the prolificacy rates among the LTS, STS, LTI and STI groups (P&gt;0.05). It wasconcluded that the estrous of the Damascus goats during the breeding season could be synchronized succesfully by the short or long term application of the FGA sponges and norgestomet implants with the combination of PMSG and PGF2&amp;#945;. No difference in the fertility parametersin the short or long term application were detected. Short term applications were found as succesful as long term applications. Therefore the short term applications were found to be more useful for the flexiblity of the usage in the field conditions

Geçiş döneminde laktasyondaki Kıl Keçilerinde kısa ve uzun süreli progestagen uygulamalarıyla sabit zamanlı suni tohumlamayla birlikte GnRH kullanımının fertilite parametreleri üzerine etkisi

Çalışma, geçiş döneminde laktasyondaki keçilerde 6 veya 12 gün süreli kullanılan progestagen içeren intra-vaginal sünger ugulamalarının sabit zamanlı tohumlamalardaki etkinliği aynı zamanda sabit zamanlı tohumlamaların GnRH ile kombine edilmesinin fertilite üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yürütüldü. Araştırma yaşları 2-5 arasında değişen, en az bir doğum yapmış 104 baş Kıl Keçisi üzerinde yürütüldü. Keçilerin tamamına 30 mg fluorogeston asetat (FGA) içeren sünger uygulandı. Süngerler kısa dönem (ST, n=52) grubunda 6 gün, uzun dönem grubunda (LT, n=52) ise 12 gün süreyle vaginada tutuldu. Süngerlerin çıkartıldığı gün keçilere 400 IU PMSG ve 0.075 mg cloprostenol kas içi enjekte edildi. Keçilerin tamamı süngerler çıkartıldıktan 48 saat sonra soğutulmuş taze sperma kullanılarak tohumlandılar. Tohumlama zamanında ST grubundaki keçiler ST1 (n=24) ve ST2 (n=24), LT gruplarındaki keçiler ise LT1 (n=22) ve LT2 (n=23) olmak üzere kendi aralarında rastgele iki alt gruba ayrıldılar. ST1 ve LT1 kontrol grubu olarak bırakıldı, ST2 ve LT2 grubundaki keçilere tohumlama anında 5 mcg buserelin asetat uygulandı. ST1, ST2, LT1 ve LT2 gruplarında sırasıyla gebelik oranları %37.5, %41.6, %40.9, %47.8, ikizlik oranları %22, %30, %11, %18, yavru verimleri ise %122, %130, %111, %118 olarak saptandı. Bütün çalışma gruplarında doğum oranları %100 olarak tespit edildi. Gruplar arasında gebelik oranı, doğum oranı, ikizlik oranı ve yavru verimleri arasında farklılık önemli değildi (P>0.05). Çalışmanın sonuçları kıl keçilerinde geçiş döneminde östrüs tespiti yapılmadan uygulanan sabit zamanlı tohumlamalarda hem kısa hem de uzun dönem vaginal sünger uygulamalarının kullanılabileceğini göstermektedir. Buna ek olarak progesteron kullanılarak yapılan östrüs tespitsiz sabit zamanlı tohumlamanın geleneksel östrüs tespiti yapılarak uygulanan suni tohumlama uygulamalarına iyi bir alternatif olabileceği kanısına varıldı. Aynı zamanda tohumlama anında yapılan GnRH uygulamalarının reprodüktif parametreleri artırmadığı kanısına varıldı.The aim of this study was to determine the efficiency of the progestagen containing intravaginal sponges used for 6 or 12 days at timed artificial insemination (TAI) in Hair Goats during the transition period, the effect of GnRH administrations at the time of TAI on fertility was also investigated. In this study 104 lactating hair goats aged between 2-5 years old minimally primiparous was used as animal materials. All of the goats received 30 mg fluorogestone acetate (FGA) impregnated vaginal sponges. The sponges were inserted into vagina for 6 days in the short-term (ST, n=52) group also for 12 days in the long-term (LT, n=52) group. The goats received 400 IU PMSG and 0.075 mg of cloprostenol at the time of sponge removal. The goats in both the ST and LT groups timed artificially inseminated 48 h after sponge withdrawal with fresh cooled semen. At the time of artificial insemination, the subgroups ST1 (n=24) and LT1 (n=22) were maintained as controls, the subgroups ST2 (n=24) and LT2 (n=23) received 5 mcg of buserelin acetate. Pregnancy and twinning rates of the ST1, ST2, LT1 and LT2 groups were 37.5%, 41.6%, 40.9%, 47.8% and 22%, 30%, 11%, 18%, respectively. The litter sizes were 122%, 130%,111% and 118% in the ST1, ST2, LT1 and LT2 groups, respectively. The parturition rates were 100% in all treatment groups. Pregnancy rates, twinning rates and litter sizes were not statistically different among the groups (P&gt;0.05). The results of this study indicated that, a TAI protocol without detection estrus seems to be a suitable administration for short and long progesterone sponges aplications in lactating hair goats during the transition period. In addition, progesteron and AI without estrus detection procedure may be useful alternative to traditional synchronization program using progesteron and AI after estrus detection. Also, GnRH addition to progesterone sponges did not improve reproductive paramaters

The effects of flunixin meglumine administrations on the pregnancy rate at repeat breeding

Bu çalışma repeat breeder sorunlu düvelerde tohumlama sonrası 15-16. günlerde iki kez fluniksin meglumin (FM) enjeksiyonunun, gebelik oranı üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla yapıldı. Araştırma, klinik olarak herhangi bir sorunu bulunmayan, düzenli siklus gösteren, en az üç kez tohumlandığı halde gebe kalmayan, yaşları 19-31 ay arasında değişen 20 baş holstein ırkı düve üzerinde gerçekleştirildi. Tüm hayvanlara 14 gün arayla çift doz 150 mcg PGF2? (D- Cloprostenol, Dalmazin, Vetaş) ve ikinci PGF2? enjeksiyonundan 48 saat sonra 10 mcg GnRH (Buserelin acetate, Receptal, Intervet) kas içi enjekte edildi. Düveler GnRH enjeksiyonundan 12-14 saat sonra tohumlandı. Tohumlama sonrası 15. günde düveler tesadüfi örnekleme yolu ile iki gruba ayrıldı. Deneme grubunda (n=10) bulunan düvelere tohumlamalardan sonraki 15. günün akşamı ve 16. günün sabahında 12 saat arayla iki kez 1.1 mg/kg dozunda FM (Fulimed, Alke) kas içi enjekte edildi. Kontrol grubu (n=10) düvelere herhangi bir uygulama yapılmadı. Tohumlamalardan 29 gün sonra ultrasonografi ile yapılan gebelik muayenelerinde, deneme grubunda 5 ( % 50), kontrol grubunda 2 (% 20) düvenin gebe olduğu tespit edildi. Deneme ve kontrol grubu düvelerde gebelik oranları arasında istatistiki farklılık bulunmamakla birlikte deneme grubunda gebeliklerin daha yüksek olduğu gözlendi. Sonuç olarak repeat breeder sorunlu düvelerde tohumlama sonrası 15-16. günlerde FM uygulamalarının gebelik oranı üzerine olumlu katkı sağlayabileceği kanısına varıldı.This study was carried out to determine the effect of double flunixin meglumine (FM) injection per day at 15-16 days post insemination, on the pregnancy rates of repeat breeding heifers. Twenty Holstein heifers; ages ranging between 19-31 months were used as the research materials. The heifers were clinically healthy, having regular estrus cycles but returned after having been at least three times inseminated. PGF2&amp;#945; (D-cloprostenol, Dalmazin, Vetaş) at a dose of 150 mcg was injected twice intramuscularly at 14 days intervals, 48 hours after the last PGF2&amp;#945; injection 10 mcg GnRH (Buserelin acetate, Receptal, İntervet) was injected intramuscularly and a timed artificial insemination was performed between 12-14 hours after buserelin injection. Heifers were randomly assigned to two groups at the 15th day post insemination. Flunixine meglumine (Fulimed, Alke) at a dose of 1.1 mg/kg was injected to the treatment group in the evening of the 15th and in the morning of the 16th days (12 h intervals) post insemination. No application was performed to control group. The ultrasonographic examination performed at the 29th day post insemination indicated that 5 heifers (%50) were pregnant in the treatment group, while only 2 heifers (%20) were pregnant in the non-treated control group. The differences between two groups were not found to be statistically significant but the pregnancy rate was found to be higher treatment group than the control group. It was concluded that flunixine meglumine applications to repeat breeding heifers at the15-16th days post insemination, may be useful for increasing the pregnancy rate