The Potential for Happiness and Its Measurement

Bu araştırmanın konusunu oluşturan “mutluluk potansiyeli”, mutluluk düzeyinin değişkenliğine (durumluk mutluluk) odaklı olan ve mutluluk yaratma ihtimali ile ilgilenen görüşe dayanır ve kişinin içinde bulunduğu durumdan doyum sağlamasını, sevinç duymasını ifade eder. Bu çalışmanın amacı, bireylerin belirledikleri bir duruma ilişkin mutlu olabilme potansiyellerini belirlemek üzere bir ölçek geliştirmektir. Mutluluk Potansiyeli Ölçeği, 11 maddeden oluşan Likert tipi bir ölçektir. Ölçekte; beklenti, bilgi ve haz olmak üzere 3 alt boyut bulunmaktadır. Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları için 306 katılımcıdan veri toplanmıştır. Önerilen 3 faktörlü yapı için Mutluluk Potansiyeli Ölçeği’nin yapı geçerliği, 278 katılımcıdan (%63’ü kadın, %36’sı erkek) elde edilen veriler üzerinden temel bileşenler analizi ile saptanmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 31.97’dir (SD = 10.28). Analiz sonucunda maddelerin üç faktörde toplandığı ve Mutluluk Potansiyeli Ölçeği’ne ait varyansın % 64.86’sını açıkladığı görülmüştür. Ölçeğin Cronbach alfa güvenirlik katsayısı, beklenti alt boyutu (3 madde) için .65, bilgi alt boyutu (3 madde) için .64, haz (davranış, ifade) alt boyutu (5 madde) için .88, ve tümü için .86 olarak hesaplanmıştır. Yapılan analizler sonucunda, bireylerin mutluluk potansiyellerini belirlemek için geliştirilen ölçme aracının geçerli ve güvenilir olduğu sonucuna varılmıştır.The potential for happiness which is the subject matter of this research, is based on the perspective that is focused on the variability of happiness level (state-happiness) and related to the possibility of creating happiness and it represents the satisfaction of the person in the situation. The purpose of the current study is to develop a scale in order to assess the potential for happiness of individuals related to the situation they have identified. The Happiness for Potential Scale is a Likert-type scale consisting of 11 items. The scale has three factors: expectation, knowledge and pleasure. To conduct the validity and reliability study of the scale, the data were collected from 306 participants. The analyses were conducted with 278 participants (63% females and 36% males) after missing observations and outliers were excluded from the data set. The participants' mean age was 31.97, SD = 10.28. The results showed that the items were accumulated under three factors and explained 64.86% of the variance in The Potential for Happiness Scale. Cronbach’s alpha coefficient was calculated as .65 for expectation factor (3 items), .64 for knowledge factor (3 items) and .88 for pleasure (expression) factor and .86 for the total scale. Based on the findings from the analyses, it could be concluded that the scale which was developed in order to determine the potential for happiness of individuals is a valid and reliable measurement tool

Ergenlerde Okul Tükenmişliği ve Okul Bağlılığı: Facebook Bağımlılığının Aracı ve Farklılaştırıcı Rolü

In this study, the mediating and moderating role of Facebook addiction in the relationship between school burnout, and school engagement was investigated. The study group comprised of 283 students continuing to 6th, 7th, 8th and 9th grades. The data were collected by School Burnout Inventory, School Engagement Scale and Facebook Addiction Scale. As a result of the correlation analysis, a significant positive correlation was found between school burnout and Facebook addiction. Also, school engagement was negatively related to school burnout and Facebook addiction. The structural equation model findings indicated that Facebook addiction had a partial mediating role between school burnout and school engagement. The results of the bootstrap analysis supported the significance of the partial mediating role. Besides, as a result of the regression analysis, it was found that Facebook addiction had a differentiating role in the relationship between burnout and school engagement. Research findings are discussed in light of the literature. It is recommended to carry out studies to prevent social media addiction and to enhance conscious technology use. These studies are considered to contribute to reduce school burnout of the students and increase their school engagement.Bu çalışmada Facebook bağımlılığının okul tükenmişliği ve okul bağlılığı arasındaki ilişkide aracı ve farklılaştırıcı rolü araştırılmıştır. Çalışmanın katılımcıları 6., 7., 8. ve 9. sınıfta öğrenim gören 283 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler Okul Tükenmişliği Ölçeği, Facebook Bağımlılığı Ölçeği ve Okul Bağlılığı Ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Korelasyon analizi sonucunda okul tükenmişliği ve Facebook bağımlılığı arasında anlamlı düzeyde pozitif ilişki bulunmuştur. Okul bağlılığı ise okul tükenmişliği ve Facebook bağımlılığı ile anlamlı düzeyde negatif ilişkilidir. Yapısal Eşitlik Modeli sonuçları okul tükenmişliği ve okul bağlılığı arasındaki ilişkide Facebook bağımlılığının kısmi aracı rolü olduğunu göstermektedir. Bootstrap analizi sonuçları kısmi aracı rolün anlamlılığını desteklemektedir. Ayrıca regresyon analizi sonucunda okul tükenmişliği ve okul bağlılığı arasındaki ilişkide Facebook bağımlılığının farklılaştırıcı rolü olduğu bulunmuştur. Sonuçlar alanyazın eşliğinde tartışılmıştır. Sosyal medya bağımlılığı önlemeye ve teknolojinin bilinçli kullanımını geliştirmeye yönelik çalışmaların yapılması önerilmektedir. Bu çalışmaların öğrencilerin okul tükenmişliğinin azalmasına ve okula olan bağlılıklarının artmasına katkısı olabileceği düşünülmektedir

Optimismo y felicidad en estudiantes universitarios: flexibilidad cognitiva y adaptación a la vida universitaria como mediadores

Resumen: De acuerdo con el objetivo del enfoque de psicología positiva, este estudio fue diseñado para construir una comprensión de las relaciones entre optimismo, flexibilidad cognitiva, ajuste a la vida universitaria y felicidad mediante la propuesta de un modelo de mediación múltiple. Un total de 386 estudiantes universitarios (64% mujeres y 36% hombres) entre 18-22 años participaron en el estudio. Los participantes fueron reclutados de una pequeña universidad en Turquía. El Test de Orientación de Vida, el Inventario de Flexibilidad Cognitiva, la Escala de Vida Universitaria y el Formulario Corto del Cuestionario de Felicidad de Oxford fueron utilizados como medidas. Los resultados mostraron que el optimismo, la flexibilidad cognitiva, el ajuste a la vida universitaria y la felicidad se correlacionan positivamente. Los resultados de los análisis mediacionales también indicaron que la mediación serial múltiple de la flexibilidad cognitiva y el ajuste a la vida universitaria en el modelo hipotetizado fue estadísticamente significativa y explicaron aproximadamente el 50% de la varianza en la felicidad.Abstract: In accordance with the goal of the positive psychology approach, this study was designed to build an understanding of the relationships among optimism, cognitive flexibility, adjustment to university life and happiness by proposing a multiple mediation model. A total of 386 undergraduates (64% female and 36% male) between 18-22 years participated in the study. The participants were recruited from a small university in Turkey. The Life Orientation Test, Cognitive Flexibility Inventory, University Life Scale, and Oxford Happiness Questionnaire Short Form were utilized as measures. The results showed that optimism, cognitive flexibility, adjustment to university life, and happiness positively correlated. The findings from the mediational analyses also indicated that the serial multiple mediation of cognitive flexibility and adjustment to university life in the hypothetical model was statistically significant and explained approximately 50% of the variance in happiness

The Effect of Cognitive-Experiential Theory Based Psycho-Educational Program on Constructive Thinking

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerine yönelik Bilişsel-Yaşantısal Teori temelli psiko-eğitim programı geliştirmek ve geliştirilen programın yapılandırmacı düşünme üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmanın katılımcılarını belirlemek amacıyla, 2015-2016 Eğitim-Öğretim yılı güz döneminde, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi'nin çeşitli programlarına devam eden 459 üniversite öğrencisine araştırmada kullanılan ölçme aracı uygulanmıştır. Bu öğrencilerin 392'si kız, 67'si erkektir. Daha sonra Yapılandırmacı Düşünme Envanteri ön-test ölçümlerinden elde edilen puanlar düşükten yükseğe doğru sıralanmış ve düşük puan alan öğrencilerden uygulama için gönüllü olanlar belirlenerek deney ve kontrol gruplarına seçkisiz olarak atanmıştır. Böylelikle araştırma 14'ü deney ve 14'ü kontrol gruplarında yer alan ve 21'i kız, 7'si erkek olan 28 üniversite öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Deney grubunda yer alan katılımcılara bu araştırma kapsamında geliştirilen 9 oturumluk BYT temelli psiko-eğitim programı uygulanmıştır. Kontrol grubunda bulunan katılımcılara ise herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Yapılandırmacı Düşünme Envanteri kullanılmıştır. Araştırmada 2x3'lük (deney/kontrolgruplarıXön-test/son-test/izlemetesti) karışık desen kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkenini katılımcıların küresel yapılandırmacı düşünme ölçeğinden elde ettikleri puanlar, bağımsız değişkenini ise Bilişsel-Yaşantısal Teori temelli psiko-eğitim programı oluşturmaktadır. Araştırmada kullanılan ölçme aracı oturumların başlangıcından 2 hafta önce ön-test ölçümü olarak; oturumların tamamlanmasının ardından son-test ölçümü olarak; son-test ölçümlerinden 2 ay sonra ise deneysel işlemin etkisinin kalıcılığını belirlemek amacıyla izleme ölçümü olarak deney ve kontrol gruplarındaki katılımcılara tekrar uygulanmıştır. Bu ölçümlerden elde edilen verilerin analizinde, ölçüm ve gruplar arasında anlamlı bir farkın olup olmadığını belirlemek için; karışık ölçümler için iki faktörlü ANOVA tekniği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 21.0 paket programından yararlanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular, Bilişsel-Yaşantısal Teori temelli psiko-eğitim programının deney grubundaki katılımcıların yapılandırmacı düşünme düzeylerini artırdığı ve bu durumun izleme ölçümlerinde de korunduğunu ortaya koymuştur. Kontrol grubunda bulunan katılımcıların küresel yapılandırmacı düşünme ön-test, son-test ve izleme testi ölçümlerinden aldıkları puanlar arasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür. Araştırmadan elde edilen bulgular tartışılmış ve gelecek araştırmalar için önerilerde bulunulmuştur.The purpose of the present study is to investigate the effect of Cognitive-Experiential Theory based psycho-educational program on the constructive thinking of university students. To determine the subjects of the study, Constructive Thinking Inventory was administrated to 459 university students (392 were females; 67 were males), attending to different programs at Gazi University Faculty of Education during the fall term of 2015-2016. An experimental design with one training and one control group and three measurements (pre, post, follow-up) were used. 28 students (21 females, 7 males) who had low constructive thinking levels were randomly assigned to the training and the control group. Cognitive-Experiential Theory Based Program was implemented to the training group students' over a period of 9 sessions. The sessions were held once a week and lasted 90 minutes. The control group subjects did not receive any training. Constructive Thinking Inventory was used as a measure. In this research, 2x3 (experimental / control groups X pretest / posttest / followtest measurements) split plot design was used. The measure was administrated to the subjects; two weeks before the beginning of the group sessions (pretest) and the completion of the group sessions (posttest). And to determine the lasting effects of the experimental treatment the measure was reapplied to the subjects in each group after 2-month interval (follow measurement). Data were analyzed by two-way ANOVA for mixed measures (2X3 Split-Plot). The overall results of this research supported the assumptions of this study. The findings of this research indicate that the 9 session psycho-educational program that was formed and based on cognitive experiential theory has caused significant increase in subjects' global constructive thinking. Two-month follow-up results demonstrated that the effect of program had been maintained. Further, there were no significant differencesbetween the pre-test, post-test, and follow-up test global constructive thinking of the control group subjects'. The results have been discussed and some suggestions have been given for the future researches

Optimismo y felicidad en estudiantes de pregrado: flexibilidad cognitiva y adaptación a la vida universitaria como mediadores

In accordance with the goal of the positive psychology approach, this study was designed to build an understanding of the relationships among optimism, cognitive flexibility, adjustment to university life and happiness by proposing a multiple mediation model. A total of 386 undergraduates (64% female and 36% male) between 18-22 years participated in the study. The participants were recruited from a small university in Turkey. The Life Orientation Test, Cognitive Flexibility Inventory, University Life Scale, and Oxford Happiness Questionnaire Short Form were utilized as measures. The results showed that optimism, cognitive flexibility, adjustment to university life, and happiness positively correlated. The findings from the mediational analyses also indicated that the serial multiple mediation of cognitive flexibility and adjustment to university life in the hypothetical model was statistically significant and explained approximately 50% of the variance in happiness.De acuerdo con el objetivo del enfoque de psicología positiva, este estudio fue diseñado para construir un modelo de mediación múltiple que permita comprender mejor las relaciones entre optimismo, flexibilidad cognitiva, ajuste a la vida universitaria y felicidad. Un total de 386 estudiantes universitarios (64% mujeres y 36% hombres) entre 18-22 años participaron en el estudio. Los participantes fueron reclutados de una pequeña universidad en Turquía. El Test de Orientación de Vida, el Inventario de Flexibilidad Cognitiva, la Escala de Vida Universitaria y el Formulario Corto del Cuestionario de Felicidad de Oxford fueron utilizados como medidas. Los resultados mostraron que el optimismo, la flexibilidad cognitiva, el ajuste a la vida universitaria y la felicidad correlacionan positivamente. Los resultados de los análisis mediacionales también indicaron que la mediación múltiple en serie de la flexibilidad cognitiva y el ajuste a la vida universitaria en el modelo hipotético fue estadísticamente significativa y explicó aproximadamente el 50% de la varianza de la felicidad

Flexibilidad cognitiva y bienestar mental en adolescentes turcos: El papel mediador de la autoeficacia académica, social y emocional

La adolescencia es una etapa crítica de crecimiento y desarrollo en el ciclo de vida de un individuo. Debido a la importancia del éxito en el desarrollo durante esta etapa, con implicaciones del desarrollo adulto y la salud mental positiva, el presente estudio tiene como objetivo examinar los roles predictores de la flexibilidad cognitiva y la autoeficacia en el bienestar mental de los adolescentes turcos. Además, dado que se considera que la asociación entre la flexibilidad cognitiva y la autoeficacia tiene efectos cruciales en el bienestar mental de los adolescentes, se suponía que la autoeficacia académica, social y emocional podría mediar la relación entre la flexibilidad cognitiva y el bienestar mental. . Los participantes de la investigación están compuestos por 192 mujeres (49 %) y 200 hombres (51 %), Un total de 392 estudiantes de secundaria que asistían a cuatro escuelas secundarias diferentes se inscribieron en los grados 9-12, en una ciudad de Turquía. El Inventario de Flexibilidad Cognitiva, la Escala de Autoeficacia para Niños y la Escala de Bienestar Mental Warwick-Edinburgh se aplicaron en la recolección de datos. Los resultados mostraron que la flexibilidad cognitiva se correlacionó positivamente con las subdimensiones de autoeficacia y bienestar mental. Además, las subdimensiones de autoeficacia se correlacionan positivamente con el bienestar mental. Los resultados del modelo mediacional indicaron que la autoeficacia académica, social y emocional sirvió para mediar la relación entre la flexibilidad cognitiva y el bienestar mental. Los resultados de la investigación se discutieron a la luz de la literatura y se propusieron algunas sugerencias para expertos e investigadores en salud mental. El Inventario de Flexibilidad Cognitiva, la Escala de Autoeficacia para Niños y la Escala de Bienestar Mental Warwick-Edinburgh se aplicaron en la recolección de datos. Los resultados mostraron que la flexibilidad cognitiva se correlacionó positivamente con las subdimensiones de autoeficacia y bienestar mental. Además, las subdimensiones de autoeficacia se correlacionan positivamente con el bienestar mental. Los resultados del modelo mediacional indicaron que la autoeficacia académica, social y emocional sirvió para mediar la relación entre la flexibilidad cognitiva y el bienestar mental. Los resultados de la investigación se discutieron a la luz de la literatura y se propusieron algunas sugerencias para expertos e investigadores en salud mental.Adolescence is a critical stage of growth and development in life-cycle of an individual. Because of the importance of developmental success during this stage, with implications of adult development and positive mental health, the current study aims to examine the predictor roles of cognitive flexibility and self-efficacy on mental well-being of Turkish adolescents. Moreover, as the association between cognitive flexibility and self-efficacy are considered to have crucial effects on adolescents’ mental well-being, it was supposed that academic, social and emotional selfefficacy could mediate the relation between cognitive flexibility and mental well-being. The participants of the research are comprised of 192 females (49%) and 200 males (51%), a total of 392 high school students who were attending four different high schools enrolled in grades 9–12, in a city of Turkey. Cognitive Flexibility Inventory, The Self-Efficacy Scale for Children and Warwick-Edinburgh Mental Well-Being Scale were applied in data collection. The results showed that cognitive flexibility positively correlated with sub-dimensions of self-efficacy and mental well-being. Also, sub-dimensions of self-efficacy positively correlated with mental wellbeing. Findings from the mediational model indicated that academic, social and emotional self-efficacy served to mediate the relationship between cognitive flexibility and mental well-being. Research findings were discussed in the light of the literature and some suggestions were proposed for mental health experts and researchers

The effect of cognitive-experiential theory based psycho-educational program on constructive thinking

The purpose of the present study is to develop a psycho-educational program based on Cognitive-Experiential Theory and investigate the effect of psycho-educational program on the constructive thinking of university students. An experimental design with one training and one control group and three measurements (pre, post, follow-up) were used. Twenty-eight students participated in the research, with 14 each in the experimental and control groups. “Cognitive-Experiential Theory Based Psycho-Educational Program” was applied to the training group students’ over a period of nine sessions. No application was conducted on the control group. The measure was applied to the subjects; two weeks before the beginning of the group sessions (pretest) and the completion of the group sessions (posttest). And to determine the permanence effects of the experimental treatment, the measure was reapplied to the subjects in each group after two-month interval (follow-up measurement). Data were analyzed by two-way ANOVA for mixed measures (2 × 3 Split-Plot). The findings of this research indicate that the nine-sessions psycho-educational program that was formed and based on cognitive experiential theory has caused significant increase in subjects’ constructive thinking level. There was no significant difference among the pretest, posttest, and follow-up test on constructive thinking level of the control group subjects’. Research findings were discussed within the context of the related literature and some suggestions were provided for researchers and practitioners in the field of mental health