Η σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής των μαθητών που συμμετέχουν σε πρόγραμμα σχολικής σίτισης: ποιοτικές και ποσοτικές διαστάσεις

Εισαγωγή: Η επίδραση προγραμμάτων σχολικής σίτισης που περιλαμβάνουν καθημερινή παροχή υγιεινών γευμάτων και εκπαιδευτικές δράσεις για την υγιεινή διατροφή στην επισιτιστική ανασφάλεια και τις διατροφικές συνήθειες των μαθητών έχει μελετηθεί αρκετά μέχρι σήμερα. Αντίθετα, δεν έχει διερευνηθεί καθόλου η επίδραση των συγκεκριμένων προγραμμάτων στη σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής (ΣχΥΠΖ) των μαθητών. Επίσης, μέχρι σήμερα είναι εξαιρετικά μικρός ο αριθμός των μελετών που αξιολογούν τις αντιλήψεις και εμπειρίες των επισιτιστικά ανασφαλών παιδιών σε συνδυασμό με αυτές των γονέων τους καθώς και των εκπαιδευτικών. Σκοπός: H υπόθεση που εξετάστηκε είναι ότι οι μαθητές που συμμετέχουν σε παρέμβαση που περιλαμβάνει καθημερινή παροχή υγιεινών γευμάτων και εκπαιδευτικές δράσεις για την υγιεινή διατροφή σε δημοτικά σχολεία (πολυδιάστατη παρέμβαση) έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να βελτιώσουν τη ΣχΥΠΖ, σε σχέση με μαθητές που λαμβάνουν μόνο εκπαιδευτικές δράσεις (εκπαιδευτική παρέμβαση). Επιπλέον, διερευνήθηκαν οι απόψεις των συμμετεχόντων και στις δύο παρεμβάσεις (ζεύγη μαθητών και γονέων, εκπαιδευτικοί και Διευθυντές) αναφορικά με την επίδρασή της επισιτιστικής ανασφάλειας στη ΣχΥΠΖ των μαθητών. Υλικό & Μέθοδος: Για 2.428 μαθητές δημοτικού -1442 σε σχολεία που συμμετείχαν στην πολυδιάστατη παρέμβαση και 986 που συμμετείχαν στην εκπαιδευτική- συμπληρώθηκε ερωτηματολόγιο από τους γονείς πριν και μετά την παρέμβαση σχετικά με την επισιτιστική ανασφάλεια, τις διατροφικές συνήθειες και τη ΣχΥΠΖ. Πραγματοποιήθηκε διαστρωματοποιημένη ανάλυση ως προς το επίπεδο επισιτιστικής ανασφάλειας των μαθητών και ως προς το μη φυσιολογικό τους βάρος. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν 120 ατομικές συνεντεύξεις σε 60 ζεύγη μαθητών Ε΄ και ΣΤ΄ δημοτικού και των γονέων τους που αντιμετώπιζαν επισιτιστική ανασφάλεια (ν=120) και 12 ομάδες εστιασμένης συζήτησης (6 με εκπαιδευτικούς και 6 με Διευθυντές δημοτικών σχολείων, (ν=66). Οι μισές ατομικές συζητήσεις και ομάδες εστιασμένης συζήτησης πραγματοποιήθηκαν σε συμμετέχοντες στην πολυδιάστατη παρέμβαση και οι υπόλοιπες σε συμμετέχοντες στην εκπαιδευτική. Αποτελέσματα: Το 13,3% των μαθητών στην πολυδιάστατη παρέμβαση και το 15,1% στην εκπαιδευτική χαρακτηρίζονται από μέτρια ή σοβαρή πείνα. Αναφορικά με τη ΣχΥΠΖ των μαθητών, τα μεγαλύτερα προβλήματα αφορούν στη συναισθηματική λειτουργικότητα και στις δύο παρεμβάσεις (ποσοστό μαθητών που απαιτείται βελτίωση: 21,0%πολυδιάστατη, 34,8% εκπαιδευτική). Ακολουθούν η σχολική (απαιτείται βελτίωση: 18.0%πολυδιάστατη, 19,9% εκπαιδευτική), κοινωνική (απαιτείται βελτίωση: 14,7% πολυδιάστατη, 22,1% εκπαιδευτική) και σωματική λειτουργικότητα (απαιτείται βελτίωση: 8,5% πολυδιάστατη, 16,5% εκπαιδευτική). Επίσης, υπάρχουν ενδείξεις πως η συμμετοχή στην πολυδιάστατη παρέμβαση, σε σύγκριση με τη συμμετοχή μόνο σε εκπαιδευτικές δράσεις, βελτιώνει σε μεγαλύτερο βαθμό: (α) τη σωματική, κοινωνική και σχολική λειτουργικότητα των λιποβαρών μαθητών (ΣΛ=1,47; ΣΛ=1,06; ΣΛ=1,17), (β) τη σωματική και συναισθηματική λειτουργικότητα των υπέρβαρων/παχύσαρκων μαθητών (ΣΛ=1,24; ΣΛ=1,14) και (γ) τη σχολική λειτουργικότητα των επισιτιστικά ανασφαλών μαθητών (ΣΛ=1,11). Παράλληλα, όσον αφορά στις διατροφικές συνήθειες των μαθητών, οι μαθητές στην πολυδιάστατη παρέμβαση έχουν μεγαλύτερη σχετική πιθανότητα αύξησης της εβδομαδιαίας κατανάλωσης φρούτων (ΣΛ=1,25, p=0,009<0,05) και δημητριακών ολικής άλεσης (ΣΛ=1,50, p<0,001), ενώ οι επισιτιστικά ανασφαλείς μαθητές με πείνα έχουν μεγαλύτερη σχετική πιθανότητα αύξησης της εβδομαδιαίας κατανάλωσης φρούτων. Έχοντας ελέγξει για όλους τους πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες, παρατηρείται πως τα προγράμματα σχολικής σίτισης που περιλαμβάνουν παροχή γεύματος και παράλληλες εκπαιδευτικές δράσεις για την υγιεινή διατροφή αυξάνουν την πιθανότητα μείωσης της επισιτιστικής ανασφάλειας σε στατιστικά σημαντικό βαθμό για τους επισιτιστικά ανασφαλείς μαθητές (ΣΛ=1,31, p=0,039<0,05), και σε οριακά στατιστικά σημαντικό βαθμό για το σύνολο των μαθητών (ΣΛ=1,20, p=0,067<0,10) καθώς και για τους παχύσαρκους/υπέρβαρους (ΣΛ=1,40, p=0,065<0,10), σε σύγκριση με προγράμματα που περιλαμβάνουν μόνο εκπαιδευτικές δράσεις. Επίσης, στο συνολικό δείγμα παρατηρείται πως το επίπεδο εκπαίδευσης (p=0,003) και ανεργίας των γονέων (p=0,037) καθώς και το πλήθος παιδιών της οικογένειας (p=0,005), επηρεάζουν σε στατιστικά σημαντικό βαθμό τη βελτίωση της επισιτιστικής ανασφάλειας, ανεξαρτήτου ομάδας παρέμβασης στην οποία ανήκουν οι μαθητές. Παράλληλα, υπάρχουν ενδείξεις πως ο συνδυασμός εκπαιδευτικών δράσεων με την παροχή υγειινού γεύματος, επιφέρει μεγαλύτερη βελτίωση του συνολικού δείκτη της ΣχΥΠΖ των παχύσαρκων/υπέρβαρων (ΣΛ=1,18, p=0,321>>0,10) και των επισιτιστικά ανασφαλών (ΣΛ=1,08, p=0,590>>0,10), σε σύγκριση με τους αντίστοιχους υπο- πληθυσμούς της εκπαιδευτικής παρέμβασης. Τέλος, στο συνολικό δείγμα παρατηρείται οριακά στατιστικά σημαντική μεγαλύτερη βελτίωση του συνολικού δείκτη της ΣχΥΠΖ από τους μαθητές που ανήκουν σε μονογονεϊκές οικογένειες (ΣΛ=1,32, p=0,066<0,10), σε σύγκριση με αυτούς που διαμένουν και με τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από την ομάδα παρέμβασης στην οποία ανήκουν (ΣΛ = 1,86; p=0,007<0,05). Από την ποιοτική μελέτη φαίνεται ότι η επισιτιστική ανασφάλεια της οικογένειας επιβαρύνει τη συναισθηματική κατάσταση της μητέρας, γεγονός που επηρεάζει τη συναισθητική λειτουργικότητα των μαθητών. Οι μητέρες σε επισιτιστικά ανασφαλή νοικοκυριά προκειμένου να αποφύγουν τον κοινωνικό στιγματισμό της οικογένειας και των παιδιών, δεν τα στέλνουν στο σχολείο τις ημέρες που δεν μπορούν να παρέχουν σχολικό κολατσιό. Έτσι ενισχύεται ο σχολικός απουσιασμός που επηρεάζει περαιτέρω τη σχολική λειτουργικότητα των επισιτιστικά ανασφαλών μαθητών. Συμπεράσματα: Τα προγράμματα σχολικής σίτισης που περιλαμβάνουν παροχή υγιεινού γεύματος και εκπαιδευτικές δράσεις για την υγιεινή διατροφή επιφέρουν μεγαλύτερη μείωση της επισιτιστικής ανασφάλειας σε στατιστικά σημαντικό βαθμό, σε σύγκριση με προγράμματα που περιλαμβάνουν μόνο εκπαιδευτικές δράσεις για την υγιεινή διατροφή. Επίσης, οδηγούν σε μεγαλύτερη σχετική πιθανότητα αύξησης της κατανάλωσης φρούτων και δημητριακών ολικής άλεσης. Παράλληλα, η βελτίωση της επισιτιστικής ανασφάλειας επηρεάζεται σε στατιστικά σημαντικό βαθμό και από το επίπεδο εκπαίδευσης και ανεργίας των γονέων καθώς και το πλήθος των παιδιών της οικογένειας. Παράλληλα, σημειώνονται ενδείξεις πως η συμμετοχή στην πολυδιάστατη παρέμβαση, σε σύγκριση με τη συμμετοχή μόνο σε εκπαιδευτικές δράσεις, βελτιώνει σε μεγαλύτερο βαθμό τον συνολικό δείκτη της ΣχΥΠΖ τόσο του συνόλου των μαθητών όσο και των υπο-πληθυσμών των λιποβαρών, παχύσαρκων/υπέρβαρων και επισιτιστικά ανασφαλών μαθητών. Αναφορικά με τους επιμέρους δείκτες της ΣχΥΠΖ, βελτιώνει σε μεγαλύτερο βαθμό: (α) τη σωματική, κοινωνική και σχολική λειτουργικότητα των λιποβαρών μαθητών, (β) τη σωματική και συναισθηματική λειτουργικότητα των υπέρβαρων/παχύσαρκων μαθητών, και (γ) τη σχολική λειτουργικότητα των επισιτιστικά ανασφαλών μαθητών. Στατιστικά σημαντική μεγαλύτερη βελτίωση του συνολικού δείκτη της ΣχΥΠΖ σημειώνουν οι μαθητές που ανήκουν σε μονογονεϊκές οικογένειες συγκριτικά με αυτούς που διαμένουν και με τους δύο γονείς. Τέλος, η συναισθηματική κατάσταση της μητέρας καθώς και ο τρόπος διαχείρισης του κοινωνικού στιγματισμού που επιφέρει η ευάλωτη κατάσταση της οικογένειας, πιθανόν να επηρεάζουν περεταίρω τη συναισθηματική και σχολική λειτουργικότητα των επισιτιστικά ανασφαλών μαθητών.Introduction: There have been many studies until today regarding the impact of school feeding programs that include daily healthy meals and educational activities about healthy nutrition on food insecurity and students’ nutritional habits. However, no research has been carried out related to the impact of these programs on students’ health-related quality of life (HRQOL). Moreover, few are the studies until today that assess children’s perceptions on and experiences of food insecurity in combination with those of their parents and educators. Objective: The hypothesis tested was that the students participating in a program combining the daily provision of healthy meals with educational activities that promote healthy eating in primary schools (multicomponent intervention) face higher odds to improve their HRQOL in comparison to students in primary schools receiving only the educational activities (educational intervention). Furthermore, in both cases the participants’ (students and their parents, teachers and Principals) opinions and experiences were investigated concerning the effect of food insecurity on students’ HRQOL. Material and method: The parents of 2,428 primary school students -1,442 in schools participating in the multicomponent intervention and 986 participating in the educational one- were asked to fill out a questionnaire before the beginning of the interventions and after their completion regarding food insecurity, nutritional habits and HRQOL. A stratified analysis of students facing food insecurity and students with abnormal body weight was carried out. 120 personal interviews of 60 pairs of students in the fifth and sixth grade and their parents suffering from food insecurity (n=120) were carried out and 12 focus group discussions were conducted (6 consisting of teachers and 6 consisting of primary schools Principals, n=66). Half of the personal interviews and the focus group discussions included participants of the multicomponent intervention and the rest half included participants of the educational one. Results: 13.3% of the students participating in the multicomponent intervention group and 15.1% of those participating in the educational one suffer from moderate or severe hunger. Regarding students’ HRQOL, emotional functioning is the greatest problem reported in both programs (student percentage that requires assistance: 21.0% of students participating in the multicomponent intervention, 34.8% of students participating in the educational one). To the greatest problems reported are also included school functioning (student percentage that requires assistance: 18.0% of students participating in the multicomponent intervention, 19.9% of students participating in the educational one), social functioning (student percentage that requires assistance: 14.7% of students participating in the multicomponent intervention, 22.1% of students participating in the educational one) and physical functioning (student percentage that requires assistance: 8.5% of students participating in the multicomponent intervention, 16.5% of students participating in the educational one). Also, there is evidence that the participation in the multicomponent intervention group, in comparison to the participation only in the educational one, improves to a greater extent: (a) the physical, social and school functioning of underweight students (OR=1.47; OR=1.06; OR=1.17), (b) the physical and emotional functioning of overweight/obese students (OR=1.24; OR=1.14) and (c) the school functioning of students suffering from food insecurity (OR=1.11). Food insecure students participating in school feeding programs that combine healthy meals with educational activities displayed 13.0% higher odds to decrease food insecurity (p=0.039<0.05), in comparison to food insecure students participating in the educational one. Alongside, students in multicomponent intervention group displayed 25.0% higher odds of increasing weekly fruit consumption (p=0.009 <0.05) and 50.0% higher odds of increasing weekly whole grain cereals consumption (p <0.001), whereas, food insecure students with hunger displayed 86.0% higher odds of increasing their weekly consumption of fruits as well (p=0.007 <0.05). After adjusting for all the potential confounders, food insecure students displayed 31.0% higher odds of improving their food insecurity status (p=0.039<0.05). Furthermore, all the students as well as the overweight/obese students participating in the multicomponent intervention group displayed 20.0% (p=0.067<0.10) and 40.0% (p=0.065<0.10) higher odds to decrease food insecurity. At the same time, parents’ educational (p=0.003) and unemployment (p=0.037) level as well as the number of children in the family of all students have a statistically significant effect on the improvement of food insecurity, irrespective of the intervention group in which they belong. Also, there is evidence that those interventions are responsible for greater improvement of the total HRQOL index in the cases of obese/overweight students (OR=1.18, p=0.321>0.10), of students suffering from food insecurity (OR=1.08, p=0.590>0,10), and of underweight/obese students (OR=1.02, p=0.955>0.10), in comparison to the same student groups participating in the educational intervention. Finally, in the total sample of students it should be noted that there is a borderline statistically significant higher improvement of the total HRQOL which is succeeded by students who live in single-parent families (OR=1.32, p=0.066<0.10), in comparison to students living with both parents irrespective of the intervention group in which they belong. The qualitative research shows that a family’s food insecurity worsens the mother’s emotional state, which subsequently affects the students’ emotional functioning. Mothers in food insecure households may not send their children to school on the days they cannot provide them with school lunch, in order to avoid the family’s and the children’s social stigmatization. This way, absence from school becomes more frequent, which further influences the school functioning of students suffering from food insecurity. Conclusions: School feeding programs that include healthy meals and educational activities concerning healthy nutrition contribute to the statistically significant decrease of food insecurity, in comparison to programs that only include educational activities promoting healthy nutrition. Students participating in multicomponent intervention displayed higher odds of increasing consumption of fruits and whole grains as well. The decrease of food insecurity depends on the parents’ educational and unemployment level as well as on the number of children in the family. At the same time, the participation in the multicomponent intervention, in comparison to the participation only in the educational one, improves to a greater extent the total HRQOL index of all students, as well as of those that fall under the categories of underweight, obese/overweight and food insecure. With regard to the additional HRQOL indices, the multicomponent intervention further improves: (a) the physical, social and school functioning of underweight students, (b) the physical and emotional functioning of overweight/obese students, and (c) the school function of students suffering from food insecurity. A statistically significant improvement of the total HRQOL index is reported by students who belong in single-parent families compared with those students who live with both parents. Finally, the mother’s emotional state and the way she manages social stigmatization, as a result of the family’s fragile situation, may further affect the emotional and school functioning of students suffering from food insecurity

Health Literacy in the Everyday Lives of Older Adults in Greece, Hungary, and the Netherlands

Health literacy (HL) encompasses someone’s knowledge and abilities to access and use health information in order to make appropriate health decisions in life. HL is particularly valuable in later life when health challenges grow. An individual’s HL is typically considered a fixed and skills-based characteristic, without taking into account how these are situated in the context of everyday life. Also, lay perspectives on health literacy are relatively scarce. Therefore, the aim of this article is to explore the context-specific perspectives of older adults and health professionals on HL in later life in Greece, Hungary, and the Netherlands. We adopted a qualitative methodology and conducted 12 focus groups: seven with 50 older adults and five with 30 health professionals to gain insight into individual perspectives on HL as situated in the health care and everyday life contexts. An informed grounded theory approach was used in analyzing the data. The results are structured in three themes: (1) interactions with health professionals, (2) perceived quality of the health care system, and (3) managing health in the context of everyday life. An overarching finding is that, for older adults, HL reflects the demands placed on them when managing their health. In the experience of older adults, these demands are placed upon them by healthcare professionals, the healthcare system, as well as their everyday lives. Our findings underscore the importance of Critical Health Literacy (CHL) as that concept foregrounds that HL is context specific. Also, CHL has been argued to be a community characteristic, which is why we call for community-based approaches to improve H

Respiratory Disease Related Mortality and Morbidity on an Island of Greece Exposed to Perlite and Bentonite Mining Dust

A morbidity and mortality study took place, focused on Milos Island, where perlite and bentonite mining sites are located. Official data concerning number and cause of deaths, regarding specific respiratory diseases and the total of respiratory diseases, for both Milos Island and the Cyclades Prefecture were used. Standardized Mortality Ratios (SMRs) were computed, adjusted specifically for age, gender and calendar year. Tests of linear trend were performed. By means of a predefined questionnaire, the morbidity rates of specific respiratory diseases in Milos, were compared to those of the municipality of Oinofita, an industrial region. Chi-square analysis was used and the confounding factors of age, gender and smoking were taken into account, by estimating binary logistic regression models. The SMRs for Pneumonia and Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) were found elevated for both genders, although they did not reach statistical significance. For the total of respiratory diseases, a statistically significant SMR was identified regarding the decade 1989–1998. The morbidity study revealed elevated and statistically significant Odds Ratios (ORs), associated with allergic rhinitis, pneumonia, COPD and bronchiectasis. An elevated OR was also identified for asthma. After controlling for age, gender and smoking, the ORs were statistically significant and towards the same direction

Promotion of Immunizations for Health Professionals in Europe: A Qualitative Study in Seven European Member States

Health Care Workers (HCWs) are a high-risk group for contracting Vaccine-Preventable Diseases who, despite legislation and guidance, remain undervaccinated. In order to understand their barriers and needs, focus groups were formed with 278 physicians, nurses, infection-control personnel, and policy-makers in 7 EU MS. Several implications for the development of promotional initiatives were identified including the need to overcome organizational barriers, to sensitize HCWs about the importance of immunization and to provide specific up-to-date information about vaccinations covering prevalence of diseases, protection years, side effects, administration times, antibody examinations, costs and immunization settings

Promotion of healthy nutrition among students participating in a school food aid program: a randomized trial

Belogianni, Katerina - ORCID 0000-0002-3634-7861 https://orcid.org/0000-0002-3634-7861Item not available in this repository.Objectives To evaluate the potential benefits on students’ eating habits, of incorporating healthy nutrition education as part of a school food aid program. Methods 146 schools participating in the DIATROFI Program in Greece during the 2013–2014 school year were randomly allocated to the environmental intervention (received a healthy daily meal) and the multicomponent intervention (MI) group (in addition to the meal, a healthy nutrition educational program was applied). The analysis, based on 3627 pre–post intervention questionnaire pairs, was stratified for children (ages 4–11 years) and adolescents (ages 12–18 years). Results Children participating in the MI group displayed 25 % higher odds of increasing the weekly consumption of milk/yoghurt and fruits, 61 % higher odds of improving BMI from overweight/obese to normal and 2.5 times higher odds of improving from underweight to normal. For adolescents in the MI group, the odds of increasing the consumption of vegetables were 40 % higher. In both intervention groups, approximately one in four overweight/obese adolescents reached normal weight. Conclusions Educational programs on healthy nutrition might be considered worth implementing in the framework of school food aid programs.The DIATROFI Program was funded by the Stavros Niarchos Foundation and has been approved and runs under the auspices of the Greek Ministry of Education and Religious Affairs.http://dx.doi.org/10.1007/s00038-016-0813-061pubpub

Physician-patient communication: a qualitative study of perceptions, barriers, and needs in four European member states

Background: Good physician-patient communication is an important aspect of patient-centered care and contributes to positive health outcomes, however, there is a lack of standard European Union (EU) communication training policies for physicians. This study explores the barriers to good communication for both physicians and patients across four EU countries as part of the EU-funded project, Health Communication Training for Health Professionals–H-COM. Method: Focus groups were conducted with 31 patients and 38 physicians from Germany, Greece, Spain, and Cyprus. Two separate discussion guides were constructed for each target group around three themes: perceptions of, barriers to, and needs for health communication. Thematic analysis was used. Results: Commonalities and differences between countries and target groups were identified, with participants discussing attitudinal, emotional, educational, and systemic barriers to good communication. Participants indicated a significant gap in health communication knowledge, skills, and training for physicians, with regional differences. Conclusion: The results imply that there is a need for EU-wide communication training for physicians that would be best addressed by common themes and tailoring to specific regional differences. The results also imply that effective training should encompass a blend of theory and practical methods, and should be delivered via an e-learning platform for maximum accessibility. Training programs that adhere to these suggestions can begin to address the gaps in patient-centered care in the EU