Trimethoprim-sulfamethoxazole resistance and fosfomycin susceptibility rates in uncomplicated urinary tract infections: time to change the antimicrobial preferences

WOS: 000375890300008PubMed: 27333718Urinary tract infections (UTIs) are among the most common bacterial infections in adult population. They are prevalent in all age groups both in women and men. Also, UTIs are the most frequent indication for empirical antibiotic treatment in emergency department. the aim of this study was to determine the antibiotic resistance rates in the treatment of uncomplicated UTIs. Adult patients admitted to emergency department with uncomplicated UTIs were included in this cross-sectional study. Mid-stream urine samples were obtained under sterile conditions and cultured quantitatively. After 24 hours, the samples showing 10(5) colony forming unit per milliliter (CFU/mL) were tested for antibiotic susceptibility. Resistance to fosfomycin-trometamol (FT), amoxicillin-clavulanic acid (AC), ciprofloxacin (CIP), trimethoprim-sulfamethoxazole (TMP-SMX) and cefpodoxime (CEF) was tested by Kirby-Bauer disc diffusion system. Escherichia (E.) coli accounted for the vast majority (93.4%) of the organisms isolated in the study. Among the E. coli positive patients, resistance to TMP-SMX was the most common antibiotic resistance. the E. coli species detected in our study group were least resistant to FT (2.4%). the resistance rates, especially to CEF, AC and CIP, were significantly higher in patients over 50 years of age. in conclusion, in the treatment of uncomplicated UTIs, TMP-SMX should be excluded from empirical treatment, while fosfomycin could be a viable option in all age groups

Tensile bond strength of indirect composites luted with three new self-adhesive resin cements to dentin

OBJECTIVE: The aims of this study were to evaluate the tensile bond strengths between indirect composites and dentin of 3 recently developed self-adhesive resin cements and to determine mode of failure by SEM. MATERIAL AND METHODS: Exposed dentin surfaces of 70 mandibular third molars were used. Teeth were randomly divided into 7 groups: Group 1 (control group): direct composite resin restoration (Alert) with etch-and-rinse adhesive system (Bond 1 primer/adhesive), Group 2: indirect composite restoration (Estenia) luted with a resin cement (Cement-It) combined with the same etch-and-rinse adhesive, Group 3: direct composite resin restoration with self-etch adhesive system (Nano-Bond), Group 4: indirect composite restoration luted with the resin cement combined with the same self-etch adhesive, Groups 5-7: indirect composite restoration luted with self-adhesive resin cements (RelyX Unicem, Maxcem, and Embrace WetBond, respectively) onto the non-pretreated dentin surfaces. Tensile bond strengths of groups were tested with a universal testing machine at a constant speed of 1 mm/min using a 50 kgf load cell. Results were statistically analyzed by the Student's t-test. The failure modes of all groups were also evaluated. RESULTS: The indirect composite restorations luted with the self-adhesive resin cements (groups 5-7) showed better results compared to the other groups (

Otpornost na trimetoprim-sulfametoksazol i stope osjetljivosti na fosfomicin kod nekompliciranih infekcija mokraćnog sustava – je li vrijeme za promjenu preporučenih antimikrobnih lijekova

Urinary tract infections (UTIs) are among the most common bacterial infections in adult population. They are prevalent in all age groups both in women and men. Also, UTIs are the most frequent indication for empirical antibiotic treatment in emergency department. The aim of this study was to determine the antibiotic resistance rates in the treatment of uncomplicated UTIs. Adult patients admitted to emergency department with uncomplicated UTIs were included in this cross-sectional study. Mid-stream urine samples were obtained under sterile conditions and cultured quantitatively. After 24 hours, the samples showing 105 colony forming unit per milliliter (CFU/mL) were tested for antibiotic susceptibility. Resistance to fosfomycin-trometamol (FT), amoxicillin-clavulanic acid (AC), ciprofloxacin (CIP), trimethoprim-sulfamethoxazole (TMPSMX) and cefpodoxime (CEF) was tested by Kirby-Bauer disc diffusion system. Escherichia (E.) coli accounted for the vast majority (93.4%) of the organisms isolated in the study. Among the E. coli positive patients, resistance to TMP-SMX was the most common antibiotic resistance. The E. coli species detected in our study group were least resistant to FT (2.4%). The resistance rates, especially to CEF, AC and CIP, were significantly higher in patients over 50 years of age. In conclusion, in the treatment of uncomplicated UTIs, TMP-SMX should be excluded from empirical treatment, while fosfomycin could be a viable option in all age groups.Infekcije mokraćnog sustava (urinary tract infection, UTI) spadaju među najčešće bakterijske infekcije u odrasle populacije, a učestale su u svim dobnim skupinama i u oba spola. Isto tako, UTI su najčešća indikacija za empirijsko liječenje antibioticima u hitnoj službi. Cilj ovoga istraživanja bio je utvrditi stope otpornosti na antibiotike u liječenju nekomplicirane UTI. U ovo poprečno ispitivanje bili su uključeni odrasli bolesnici primljeni na hitni odjel s nekompliciranom UTI. Uzorci srednjeg mlaza mokraće uzeti su pod sterilnim uvjetima i kvantitativno kultivirani. Nakon 24 sata uzorci koji su pokazivali 105 CFU/mL testirani su na osjetljivost na antibiotike. Otpornost na fosfomicin-trometamol (FT), amoksicilin-klavulansku kiselinu (AC), ciprofloksacin (CIP), trimetoprim-sulfametoksazol (TMP-SMX) i cefpodoksim (CEF) ispitana je pomoću Kirby-Bauerova sustava disk difuzije. Većinu organizama izoliranih u ovom istraživanju činila je Escherichia (E.) coli (93,4%). Među bolesnicima pozitivnim na E. coli najčešća je bila otpornost na TMP-SMX. Vrste E. coli otkrivene u ovoj skupini bolesnika pokazale su najmanju otpornost na FT (2,4%). Stope antibiotske otpornosti, poglavito na CEF, AC i CIP, bile su značajno više u bolesnika starijih od 50 godina. Zaključuje se kako bi u liječenju nekomplicirane UTI trebalo iz empirijskog liječenja isključiti TMP-SMX, dok bi fosfomicin mogao biti koristan u svim dobnim skupinama

Innovation in the Comfort of Intimate Apparel

Intimate apparel is the most important clothing layer since it acts as human’s second skin due to contact with the skin directly. The comfort issues for intimate apparels are sensorial, thermal, motion, and aesthetical, all of which are interrelated. Since intimate apparel is an inner layer in between the skin and the outerwear, its thermal comfort is very important. Transferring moisture from the clothing to the environment through diffusion, wicking, sorption, and evaporation is regulated by the thickness and tightness of the fabric. On the other part, the behavior of fabric is affected by chemical and physical properties of its constituent fibers, fiber content, physical and mechanical characteristics of its constituent yarns, and the finishing treatments. Thus, major fiber manufacturers such as Nylstar, Invista, and Lenzing have launched different types of fibers such as Meryl Skinlife, Tactel, Tencel, etc., which are suitable for intimate apparel. The aim of this chapter is to introduce the latest developments in fibers used in the manufacturing of intimate apparel products and their contribution to clothing comfort, which the apparels give when the body does not limit its movement and regulation mechanism of its own temperature

Comparison of ultrasound, mammography and histopathology findings of the cases with gynecomastia

Background: Gynecomastia is the development of a fibroepithelial structure in the male breast as a result of many benign and malignant effects. In this study, after the confirmation of gynecomastia diagnosis in the male cases with swelling, mass and tenderness in the breast using ultrasound and mammography examinations, its etiology was clarified by laboratory tests. In case of suspicion, the diagnosis was confirmed using Fine-Needle Aspiration Biopsy (FNAB). The adequacy of ultrasound and mammography was discussed with the obtained information and the information in the literature, and the etiological and radiological classification was done.Methods: Ultrasound and mammography examinations were performed on 74 male patients with growth, palpable masses or pain in the breast. Biochemistry and hormone analysis were performed with imaging methods in the cases of possible gynecomastia. Biopsy was performed on the cases with the suspicion.Results: Gynecomastia were divided into three types in ultrasonic and mammographic examination. The most frequent gynecomastia was observed as Type 3 (51.43%) in ultrasonic examination and as diffuse type (61.42%) in mammographic examination. Pain and tenderness accompanied with swelling at the breast were present in 37.84% of the cases. 31.42% had pubertal gynecomastia, 25.71% had gynecomastia secondary to drug use, and 15% had idiopathic gynecomastia.Conclusions: Combined use of ultrasound and mammography in the diagnosis and classification of gynecomastia is highly sufficient and biopsy should be performed if malignancy is suspected.

İki farklı apeks bulucunun kök kanal boyu ölçümünde doğruluğunun ex vivo olarak değerlendirilmesi

Purpose: The aim of this ex vivo study was to evaluate the accuracy of two apex locators: Propex (Dentsply, Ballaigues Switzerland) and RomiAPEX™ (Romidan, Tel Aviv, Israel). Materials and methods: The accuracy of the measurement of two different electronic apex loctors were compared in root canal length determination by using forty extracted human teeth . The actual canal length was determined by introducing a size 15 K-file in the canal until the file tip became visible at the apical foramen under X5 magnification by using an operating microscope. A caliper to the nearest 0.5 mm were used during measurements. The teeth were embedded in acrylic as the apical one thirds and crowns were apparent. The measurements were taken as the apical one thirds embedded in alginate by using two electronic apex locators. All measurements were taken two times. Results: The accuracy of the electronical working length measurements were found for Propex as 97.5% ; for RomiAPEX™ D-30 as 95%. No significant differences were found between actual root canal lengths and the measurement values of apex locators statistically (p>0,05). Conclusion: High accuracy were confirmed for two apex locators during the measurements of root canal lengths. ÖZET Amaç: Bu ex vivo çalışmada Propex (Dentsply, Ballaigues, İsviçre) ve RomiAPEX™ D-30 (Romidan, Tel Aviv, İsrail) isimli iki farklı apeks bulucunun klinik doğruluğunun değerlendirilmesi amaçlanmıtır. Gereç ve Yöntem: Bu çalımada kırk adet üst kesici diş kullanıldı. İki farklı apeks bulucu (Propex ve RomiAPEX™ D-30) kullanıldı. Dişlerin gerçek kanal boyları operasyon mikroskobunda X5 büyütmede #15 K tipi eğe ucu apikal foramenden görülene kadar ilerletilerek ölçüldü. Ölçümler sırasında 0.5 mm aralıklı kaliper kullanıldı. Dişler kronları ve apikal 1/3’leri açıkta kalacak şekilde akriliğe gömüldü. Ardından dilerin apikal 1/3’lük kısımları aljinata gömüldü ve iki apeks bulucuyla ölçümler yapıldı. Tüm ölçümler ikişer defa tekrarlandı. Bulgular: Dişlerin elektronik kök kanal boyu ölçüm değerleri ortalaması gerçek kanal boyuyla karşılatırıldığı zaman ± 0.5 mm aralığında Propex için ölçüm değeri doğruluk oranı %97.5; RomiAPEX™ D-30 için %95 olarak hesaplandı. Gerçek kök kanal boyu ile elektronik apeks bulucuların ölçüm değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamadı (p>0,05). Sonuç: Her iki apeks bulucunun da kök kanal boyu ölçümünde yüksek oranda doğruluk gösterdiği tespit edildi

Raypex® 5’in Minör Çapın Belirlenmesindeki Doğruluğunun Ex Vivo Olarak Değerlendirilmesi

Amaç: Bu ex vivo çalışmanın amacı, Raypex® 5 adlı elektronik apeks bulucunun minör değerlendirmektir.çapın tespitindeki doğruluğunu Gereç ve Yöntem: Çalışmada 40 adet çekilmiş üst kesiciOperasyon mikroskobu altında X5 büyütmede eğe ucu, majör foramene kadar ilerletildi ve silikon stoper düzleştirilmiş koronal yüzeyde sabitlendi. Silikon stoper ve eğe ucu arasındaki mesafe ölçüldü ve referans kanal boyu (RKB) olarakadlandırıldı. Daha sonra Raypex® 5 ile elektronik ölçümler alındı ve silikon stoperle eğe ucu arasındaki mesafe ölçülerek bu değer elektronik kanal boyu (EKB) olarak adlandırıldı. Ardından kanal aleti, RKB’de akışkan kompozitle dişin koronalinde sabitlendi. Kök kanallarının apikal 4 mm’leri elmas frezlerle ekspoze edildikten sonraX64 büyütmede stereomikroskop altında incelendi ve dijital fotoğrafları alındı. Tüm görüntüler üzerinde minor çap tespit edilerek; eğe ucuyla arasındaki mesafe bilgisayar bazlı bir ölçüm programı yardımıyla hesaplandı. Bu mesafe RKB’den çıkarıldı ve minor çapa kadar olan kanal boyu (MÇKB) olarak adlandırıldı. Bulgular SPSS 11,5 istatistik programı kullanılarak analiz edildi. RKB, EKB ve MÇKB değerleri paired sample ttest kullanılarak karşılaştırıldı. p değerinin 0,05’ten küçük veya eşit olması istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: EKB değeri (15,22 ± 1,79), MÇKB (15,43 ± 1,75) değerinden istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulundu (p=0,001) ve Raypex® 5’in ±0,5 mm aralığında minör çapı % 85 doğrulukla tespit ettiği görüldü.Sonuçlar: Bu ex vivo çalışmanın ışığındaRaypex® 5’in minor çapı % 100 tespit edememesine rağmen; bu oran klinik olarak başarılı kabul edilebili

ENDODONTİ PRATİĞİNDE ALERJİK REAKSİYONLAR

Dental tedavi gören hastalar geni potansiyel alerjen alanna maruz kalabilirler. Alerjik reaksiyonlar, dil ve dudaklarn anjiyoödemi, yüzde ürtiker ve deri, dudaklar ve oral mukozadaeritema multiforme gibi oral ve fasiyal tutulumu olan farkl kategorileri vardr. Endodontik tedavinin terapötik koullar daimi ya da geçici olarak yumuak doku temasnda olan pek çok materyalin kullanmn gerektirmektedir. En yaygn alerjik reaksiyonlar, lateks, güta perka, dolgu maddeleri, dezenfektanlar, metal restorasyonlar, rezinler ve bonding ajanlarna kar immediat tip alerjidir. Bu derlemenin amac, potansiyel alerjenleri tanmlamak ve alerjik potansiyeli olan tedavi materyallerini içeren raporlar derlemektir

Kenevir / pamuk elyaf takviyeli termoplastik kompozitlerin akustik performansının değerlendirilmesi

In a developing and increasing world, the increment in the consumption of natural resources brings environmental problems together. The use of plant raw materials has great importance in the construction industry, which has a high consumption rate. Increasing demand to develop sustainable and environmentally friendly materials has increased the use of natural fibers in sustainable building materials (sound absorption, heat and sound insulation). The fact that hemp fiber does not have high water consumption in the production, can be grown without the need for fertilizers and pesticides, as well as leaving a rich soil structure for the next crop by destroying weeds ensures the protection of the soil and the environment. From this point of view, in this study sound insulation properties of hemp fiber reinforced composites were investigated. Polypropylene fiber was used as a matrix material. To compare the performance of hemp fiber, cotton fiber was also utilized and different constructions were produced from these materials. The composites were produced by the hot-press method. It was found that the composites made of hemp fiber showed significantly higher sound insulation than the cotton fiber reinforced composites and can be used as a sound isolation material at specific high frequencies.Gelişen ve her geçen gün çoğalan dünyamızda, doğal kaynakların tüketiminin hızla artması çevresel problemleri de beraberinde getirmektedir. Tüketim oranı yüksek olan inşaat endüstrisinde bitkisel hammaddelerin kullanımı büyük önem arz etmektedir. Sürdürülebilir ve çevre dostu malzemeler geliştirmek için artan talep, doğal liflerin sürdürülebilir yapı malzemelerinde (ses yutum, ısı/ses yalıtımı) kullanımını artırmıştır. Kenevir lifi üretiminde su tüketiminin düşük olması, gübre ve tarım ilacına ihtiyaç duymadan yetiştirilebilmesinin yanı sıra yabani otları yok ederek sonraki ürün için zengin bir toprak yapısı bırakması gibi nedenlerle toprak ve çevrenin korunmasını sağlamaktadır. Bu noktalardan yola çıkarak bu çalışmada, kenevir elyaf katkılı kompozit yapıların ses yalıtım özellikleri incelenmiştir. Matris malzemesi olarak polipropilen elyafı kullanılan çalışmada, kenevir elyafının performansını karşılaştırabilmek için pamuk elyafı da kullanılmış ve bu malzemelerden farklı ağırlık oranlarına sahip farklı konstrüksiyonlarda üretimler yapılmıştır. Kompozit malzeme, sıcak pres yöntemiyle elde edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; kenevir elyafı takviyeli kompozitlerin, pamuk takviyeli kompozitlerden önemli ölçüde daha yüksek bir ses yalıtım özelliğine sahip olduğu ve yüksek frekanslarda ses yalıtım malzemesi olarak kullanılabileceği görülmüştür