Transfer technologii w warunkach polskiej uczelni - doświadczenia Uniwersyteckiego Ośrodka Transferu Technologii Uniwersytetu Warszawskiego

This article presents the practical experience of the employees of the Warsaw University Centre for the Transfer of Technology in their professional work. Now that a KBE is becoming the basis for the competitiveness of countries, it is essential to ensure a good flow of innovation from academic centres to the private sector. The basic obstacle to this process is the absence of legal regulations, traditions, and sometimes even an understanding of the problem. Why this is so, what can be done to alter this situation and who should do it - answers to these questions are attempted by the very persons who face such questions on a daily basis. The article presents the work of the Warsaw University Centre for the Transfer of Technology to increase the awareness of University students and employees and seek enterprises that are willing to cooperate with the University.Gospodarka oparta na wiedzy, transfer technologii czy wręcz transfer wiedzy mają być fundamentem przyszłego wzrostu gospodarczego Unii Europejskiej. Jest to także deklarowany przez władze państwowe kierunek rozwoju Polski, będącej już właściwie członkiem Unii Europejskiej. Kierunek zmian europejskiej gospodarki wyznacza przyjęta w 2000 roku tzw. Strategia Lizbońska , która zakłada, że do 2010 r. gospodarka Unii Europejskiej stanie się najbardziej konkurencyjną gospodarką świata. Istotną rolę w podnoszeniu konkurencyjności może odegrać współpraca trzech struktur - akademii (czyli ośrodków akademickich „produkujących” wiedzę), władz (zwłaszcza lokalnych, zainteresowanych rozwojem swojego regionu) oraz gospodarki (dążącej do zwiększenia swojej konkurencyjności). Współpraca ta jest z jednej strony niezwykle trudna, biorąc pod uwagę choćby odmienne horyzonty czasowe działalności prowadzonej przez każdą ze stron, ale też z drugiej - potencjalnie bardzo korzystna dla gospodarki, rynku pracy, rozwoju regionalnego i finansowania badań naukowych. W artykule opisano kilkuletnie doświadczenia Uniwersyteckiego Ośrodka Transferu Technologii Uniwersytetu Warszawskiego, który stara się włączyć do procesu tworzenia gospodarki opartej na wiedzy

„Still offline”: evidence from qualitative studies on the hybridization of spontaneous cognitive activity

Background: In the contemporary culture we observed a kind of apology for the hybridization of cognitive activity. Nevertheless, we don’t know is it a real phenomenon or only a facade. To shed some new light on this issue, we investigated two qualitative studies on the hybridization of spontaneous cognitive activity. Methods: Three martial arts masters and four triathletes took part in these studies. A structured interview was used to collect data. Results: We found that professional and experienced athletes do not recognize a big potential for hybridization. They can’t imagine a strong hybridization of own, and their students, spontaneous cognitive activity, both in the current and the future technological reality. Conclusions: This study contradicts the idea of the superiority (in the cognitive contexts) of what online, over what offline.4211712910.14746/se.2016.41.8Studia edukacyjn

Metastatic tumors of pancreas — whether and when surgical intervention is gainful for diseased people. Retrospective analysis of data from three surgery centers

Introduction. Metastatic tumors in the pancreas constitute a small (2–5%), but steadily growing percentage of all neoplasms of this organ. The aim of the study was to analyze the surgical treatment of metastases in the pancreas, in particular its effectiveness and the risk of surgical complications. Material and methods. The retrospective analysis was performed on 21 patients treated surgically in three surgical centers. This group included 16 women (76%) and 5 men (24%). The median age at the time of diagnosis of the underlying disease was 55.5 years (41–71). We analyzed the location of secondary lesions, their size, number, type and radicality of surgical intervention, histopathological diagnosis of the disease, as well as the occurrence of postoperative complications. Results. The starting point for metastatic lesions in 16 patients (76%) was renal cell carcinoma (RCC), in other cases — skin melanoma, eyeball melanoma, adenocarcinoma of the rectum, non-small-cell bronchi carcinoma. R0 radical surgery was performed in 15 patients (74%) and perioperative mortality was 5% (1 patient died). The median total survival time was 151 months (10–342), with 168 months for RCC (25–344) and 62 months for the remaining cancers (10–241). Conclusions. The main factor that determines the patient’s future fate is the type of primary neoplasm and surgical treatment of metastatic tumors in the pancreas is the best solution for selected RCC cases

CpG Deamination Creates Transcription Factor–Binding Sites with High Efficiency

The formation of new transcription factor–binding sites (TFBSs) has a major impact on the evolution of gene regulatory networks. Clearly, single nucleotide mutations arising within genomic DNA can lead to the creation of TFBSs. Are molecular processes inducing single nucleotide mutations contributing equally to the creation of TFBSs? In the human genome, a spontaneous deamination of methylated cytosine in the context of CpG dinucleotides results in the creation of thymine (C → T), and this mutation has the highest rate among all base substitutions. CpG deamination has been ascribed a role in silencing of transposons and induction of variation in regional methylation. We have previously shown that CpG deamination created thousands of p53-binding sites within genomic sequences of Alu transposons. Interestingly, we have defined a ∼30 bp region in Alu sequence, which, depending on a pattern of CpG deamination, can be converted to functional p53-, PAX-6-, and Myc-binding sites. Here, we have studied single nucleotide mutational events leading to creation of TFBSs in promoters of human genes and in genomic regions bound by such key transcription factors as Oct4, NANOG, and c-Myc. We document that CpG deamination events can create TFBSs with much higher efficiency than other types of mutational events. Our findings add a new role to CpG methylation: We propose that deamination of methylated CpGs constitutes one of the evolutionary forces acting on mutational trajectories of TFBSs formation contributing to variability in gene regulation

Risk of malignancy in adrenal tumors in patients with a history of cancer

PurposeAdrenal gland is a common site of metastasis and on the other hand, metastases are the most frequent malignant adrenal tumors. The aim of this study was to estimate the risk of malignancy in suspicious adrenal mass in patients with a history of cancer.MethodsThis is a single-center retrospective analysis of patients with adrenal tumors treated previously for different types of cancers. Between 2004 and 2021 a hundred and six such patients were identified. Mean age of patients was 62.6 years (30-78), and mean time from oncologic treatment was 55.8 months (0-274). The most common primary cancer was kidney (RCC): 29 (27.4%), colon/rectum (CRC): 20 (18.9%) and lung (NSCLC): 20 (18.9%).ResultsOf 106 patients, 12 had hormonally active (HA) (11,3%) and 94 (88,7%) non active (HNA) tumors In group of patients with HA tumours 4 had hypercortisolaemia and 8 had elevation of urinary metanephrines. In the first group of HA patients pathology confirmed preoperative diagnosis of adrenocortical cancer and no metastasis was found. In all patients from the second group pheochromocytomas were confirmed. Primary (PM) and secondary (SM) malignancies were found in 50 patients (47.2%). In hormone inactive group only SM - 46/94 (48.9%) were diagnosed. The odds that adrenal lesion was a metastasis were higher if primary cancer was RCC (OR 4.29) and NSCLC (OR 12.3). Metastases were also more likely with high native tumor density, and bigger size in CT. The cut-off values for tumor size and native density calculated from receiver operating characteristic (ROC) curves were 37mm and 24, respectively.ConclusionRisk of malignancy of adrenal mass in a patient with a history of cancer is high (47,2%), regardless of hormonal status. 47,2% risk of malignancy. In preoperative assessment type of primary cancer, adrenal tumour size and native density on CT should be taken into consideration as predictive factors of malignancy. Native density exceeding 24 HU was the strongest risk factor of adrenal malignancy (RR 3.23), followed by history of lung or renal cancer (RR 2.82) and maximum tumor diameter over 37 mm (RR 2.14)

Evolutionary approaches to signal decomposition in an application service management system

The increased demand for autonomous control in enterprise information systems has generated interest on efficient global search methods for multivariate datasets in order to search for original elements in time-series patterns, and build causal models of systems interactions, utilization dependencies, and performance characteristics. In this context, activity signals deconvolution is a necessary step to achieve effective adaptive control in Application Service Management. The paper investigates the potential of population-based metaheuristic algorithms, particularly variants of particle swarm, genetic algorithms and differential evolution methods, for activity signals deconvolution when the application performance model is unknown a priori. In our approach, the Application Service Management System is treated as a black- or grey-box, and the activity signals deconvolution is formulated as a search problem, decomposing time-series that outline relations between action signals and utilization-execution time of resources. Experiments are conducted using a queue-based computing system model as a test-bed under different load conditions and search configurations. Special attention was put on high-dimensional scenarios, testing effectiveness for large-scale multivariate data analyses that can obtain a near-optimal signal decomposition solution in a short time. The experimental results reveal benefits, qualities and drawbacks of the various metaheuristic strategies selected for a given signal deconvolution problem, and confirm the potential of evolutionary-type search to effectively explore the search space even in high-dimensional cases. The approach and the algorithms investigated can be useful in support of human administrators, or in enhancing the effectiveness of feature extraction schemes that feed decision blocks of autonomous controllers

Guzy przerzutowe trzustki — czy i kiedy leczenie operacyjne jest korzystne dla chorego. Analiza retrospektywna materiału trzech ośrodków chirurgicznych

Wstęp. Guzy przerzutowe trzustki stanowią niewielki (2–5%), ale stale rosnący, odsetek wszystkich nowotworów tego narządu. Celem pracy była analiza leczenia operacyjnego przerzutów nowotworowych do trzustki, w szczególności jego skuteczności i ryzyka powikłań chirurgicznych. Materiał i metody. Analizie retrospektywnej poddano 21 chorych leczonych operacyjnie w trzech ośrodkach chirurgicznych. W tej grupie znajdowało się 16 kobiet (76%) i 5 mężczyzn (24%). Mediana wieku chorych w chwili rozpoznania choroby podstawowej wyniosła 55,5 roku (41–71). Przeanalizowano lokalizację zmian wtórnych, ich wielkość, liczbę, typ oraz radykalność interwencji chirurgicznej, rozpoznanie histopatologiczne choroby, a także wystąpienie powikłań pooperacyjnych. Wyniki. Punktem wyjścia zmian przerzutowych u 16 chorych (76%) był rak nerkowokomórkowy nerki (renal cel carcinoma, RCC), w pozostałych przypadkach — czerniak skóry, czerniak gałki ocznej, rak gruczołowy odbytnicy, rak niedrobnokomórkowy oskrzela. Operację o radykalności R0 udało się wykonać u 15 chorych (74%), a śmiertelność okołooperacyjna wynosiła 5% (zmarł 1 chory). Mediana całkowitego czasu przeżycia wynosiła 151 miesięcy (10–342), przy czym dla RCC było to 168 miesięcy (25–344), a dla pozostałych nowotworów 62 miesiące (10–241). Wnioski. Głównym czynnikiem, który determinuje dalszy los chorego, jest rodzaj nowotworu pierwotnego, a leczenie operacyjne guzów przerzutowych trzustki jest najlepszym rozwiązaniem dla wyselekcjonowanych przypadków RCC

Pancreatic neuroendocrine neoplasms — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W niniejszej publikacji przedstawiono zaktualizowane zalecenia dotyczące diagnostyczno-terapeutycznego postępowania w nowo­tworach neuroendokrynnych trzustki (PNEN) zaproponowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych. Zawierają one nowe dane uzyskane w latach 2013–2016, które albo potwierdziły wcześniejsze wytyczne, albo doprowadziły do zmian lub utworzenia dodatkowych zaleceń. W diagnostyce duże znaczenie mają badania biochemiczne, obrazowe (anatomiczne i czynnościowe), jak również rozpoznanie histopatologiczne, które determinuje postępowanie z chorymi na PNEN i musi być potwierdzone badaniem immunohistochemicznym. Terapia PNEN wymaga współpracy wielodyscyplinarnej grupy doświadczonych specjalistów zajmujących się nowotworami neuroendokrynnymi. Leczenie chirurgiczne jest podstawową metodą postępowania w wielu przypadkach. Dalsza terapia wymaga wielokierunkowego działania, dlatego omówiono zasady bioterapii, leczenia radioizotopowego, celowanego leczenia molekularnego oraz chemioterapii.This article presents updated diagnostic and therapeutic guidelines for the management of pancreatic neuroendocrine tumours (PNEN), proposed by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours. The guidelines contain new data received in the years 2013–2016, which confirm previous recommendations, and have led to modification of previous guidelines or have resulted in the formulation of new guidelines. Biochemical and imaging (anatomical and functional) tests are of great importance in diagnostics, as well as histopathological diagnosis to determine the management of PNEN patients, but they must be confirmed by an immunohistochemical examination. PNEN therapy requires collaboration among the members a multidisciplinary team of specialists experienced in the management of these neoplasms. Surgery is the basic form of treatment in many cases. Further therapy requires a multidirectional procedure; therefore, the rules of biotherapy, peptide receptor radionuclide therapy, molecular targeted therapy, and chemotherapy are discussed

Neuroendocrine neoplasms of the small intestine and the appendix — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W pracy przedstawiono uaktualnione polskie zalecenia postępowania z chorymi na nowotwory neuroendokrynne (NEN) jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Jelito cienkie, a przede wszystkim jelito kręte jest miejscem najczęstszego występowania tych nowotworów. Większość z nich to nowotwory wysokozróżnicowane i wolno rosnące. Rzadko są to nowotwory niskozróżnicowane, szybko rosnące o niekorzystnym rokowaniu. Ich objawy mogą być nietypowe, a rozpoznanie przypadkowe. Typowe objawy zespołu rakowiaka występują w mniej niż 10% przypadków. W diagnostyce laboratoryjnej najbardziej przydatne jest oznaczenie stężenia chromograniny A, badanie stężenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego jest pomocne w monitorowaniu zespołu rakowiaka. W obrazowaniu stosuje się ultrasonografię, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, kolonoskopię, wideoendoskopię kapsułkową, enteroskopię dwubalonową, scyntygrafię receptorów somatostatynowych. Szczegółowe badanie histologiczne jest kluczowym dla właściwego rozpoznania i leczenia chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Leczeniem z wyboru jest postępowanie chirurgiczne, radykalne lub paliatywne. W leczeniu farmakologicznym czynnych i nieczynnych hormonalnie NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego podstawowe znaczenie mają analogi somatostatyny. Terapia radioizotopowa u chorych z dobrą ekspresją receptorów somatostatynowych stanowi kolejną opcję terapeutyczną. Chemioterapia jest na ogół nieskuteczna. U pacjentów z rozsianym NEN jelita cienkiego i progresją choroby oraz nieskutecznością innych metod terapii można zastosować ewerolimus. Przedstawiono także zalecenia odnośnie monitorowania chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–493)We present revised Polish guidelines regarding the management of patients harbouring neuroendocrine neoplasms (NENs) of the small intestine and appendix. The small intestine, especially the ileum, is the most common origin of these neoplasms. Most of them are well differentiated with slow growth. Rarely, they are less differentiated, growing fast with a poor prognosis. Since symptoms can be atypical, the diagnosis is often accidental. Typical symptoms of carcinoid syndrome occur in less than 10% of patients. The most useful laboratory marker is chromogranin A; 5-hydroxyindoleacetic acid is helpful in the monitoring of carcinoid syndrome. Ultrasound, computed tomography, magnetic resonance imaging, colonoscopy, video capsule endoscopy, balloon enteroscopy and somatostatin receptors scintigraphy are used in the visualisation. A histological report is crucial for the proper diagnostics and therapy of NENs, and it has been extensively described. The treatment of choice is surgery, either radical or palliative. Somatostatin analogues are crucial in the pharmacological treatment of the hormonally active and non-active small intestine NENs and NENs of the appendix. Radioisotope therapy is possible in patients with a good expression of somatostatin receptors. Chemotherapy is not effective in general. Everolimus therapy can be applied in patients with generalised NENs of the small intestine in progression and where there has been a failure or an inability to use other treatment options. Finally, we make recommendations regarding the monitoring of patients with NENs of the small intestine and appendix. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 480–493

Gastroduodenal neuroendocrine neoplasms, including gastrinoma — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W niniejszej pracy przedstawiono uaktualnione zalecenia grupy ekspertów Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych dotyczące zasad postępowania w nowotworach neuroendokrynnych żołądka i dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma. Omówiono epidemiologię, patogenezę i obraz kliniczny tych nowotworów. Przedstawiono zalecenia dotyczące zasad postępowania diagnostycznego, z uwzględ­nieniem diagnostyki biochemicznej, histopatologicznej oraz lokalizacyjnej. Przedstawiono także zasady postępowania terapeutycznego, w tym leczenie endoskopowe i chirurgiczne, oraz omówiono możliwości leczenia farmakologicznego i radioizotopowego. Przedstawiono także zalecenia odnośnie do monitorowania chorych z NEN żołądka, dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma.This paper presents the updated Polish Neuroendocrine Tumour Network expert panel recommendations on the management of neuroendocrine neoplasms (NENs) of the stomach and duodenum, including gastrinoma. The recommendations discuss the epidemiology, pathogenesis, and clinical presentation of these tumours as well as their diagnosis, including biochemical, histopathological, and localisation diagnoses. The principles of treatment are discussed, including endoscopic, surgical, pharmacological, and radionuclide treatments. Finally, there are also recommendations on patient monitoring