RELATIONSHIP OF MOTOR DEVELOPMENT TO ADAPTIVE BEHAVIOR OF CHILDREN AND ADOLESCENTS WITH VISUAL IMPAIRMENT

The aim of the study was to evaluate motor development and adaptive behavior of visually impaired children and adolescents without the simultaneous existence of impairment, aged 6-14 years old. Thirty-seven (37) children and adolescents with visual impairment and thirty seven (37) children and adolescents without visual impairment took part in the study. Children and adolescents with visual impairment attended the Special Education Primary Schools for the Blind at four of the biggest cities in Greece. The Bruininks-Oseretsky Test of Motor Proficiency (BOT-2) (Bruininks & Bruininks, 2005) was used to evaluate motor development of the participants. Also, the Teacher Rating Scale (Vineland Adaptive Behavior Scales, Second Edition Sparrow, Balla and Cicchetti, 2005) was used to evaluate adaptive behavior. For the statistical analysis of the data the SPSS version 20.0 statistical package was used. The results of the research revealed that the performance of visually impaired children and adolescents in terms of their motor development and adaptive behavior was lower than that of their peers. At the same time, a convergence was found between the variables motor development and adaptive behavior of children and adolescents with visual impairment. The findings of this research are expected to contribute to a smoother school and social adaptation of visually impaired children and adolescents.  Article visualizations

Μελέτη της διπλής περιόδου Blazhko στον παλλόμενο αστέρα XZ Cygni

Οι μεταβλητοί αστέρες τύπου RR Lyrae παίζουν σημαντικό ρόλο στην Αστροφυσική για τον υπολογισμό κοσμολογικών αποστάσεων και τη μελέτη της εξέλιξης των αστέρων. Πρόκειται για παλλόμενους αστέρες, με περιόδους που κυμαίνονται από μερικές ώρες έως λίγες ημέρες, και καταλαμβάνουν μία μικρή περιοχή στη ζώνη αστάθειας του διαγράμματος Hertzsprung-Russell. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των αστέρων παρουσιάζουν το φαινόμενο Blazhko, το οποίο εμφανίζεται ως μακροπερίοδη μεταβολή του πλάτους ή/και της φάσης των καμπύλων φωτός τους, η ερμηνεία του οποίου αποτελεί ένα από τα πιο επίπονα και άλυτα προβλήματα της σύγχρονης Αστροφυσικής. Για την εκπόνηση της συγκεκριμένης εργασίας πραγματοποιήθηκαν φωτομετρικές παρατηρήσεις του αστέρα XZ Cygni από το Γεροσταθοπούλειο Αστεροσκοπείο του Πανεπιστήμιου Αθηνών (UOAO) (Ιούλιος-Νοέμβριος 2018), ενός αστέρα τύπου RRab, που γνωρίζουμε ότι εμφανίζει το φαινόμενο Blazhko ήδη από το 1905. Χρησιμοποιώντας τις κλασικές μεθόδους της διαφορικής φωτομετρίας διαφράγματος και γνωστές μεθόδους αναζήτησης περιοδικοτήτων στο σήμα του αστέρα (ανάλυση Fourier), προσδιορίστηκαν οι χαρακτηριστικές του περίοδοι. Βρέθηκε ότι η περίοδος ανάπαλσής του είναι ίση με 0.466665±0.000001 d, ενώ εμφανίζει διπλή διαμόρφωση Blazhko με περιόδους 58.8±0.2 d και 38.8 ±0.1 d αντίστοιχα. Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα της μελέτης μας με τη βιβλιογραφία, παρατηρούμε αύξηση της μεγαλύτερης περιόδου Blazhko σχεδόν κατά μία ημέρα και μείωση της μικρότερης περιόδου Blazhko περίπου κατά 2.5 d. Στο παρελθόν είχε ξανασημειωθεί αύξηση της μεγαλύτερης περιόδου Blazhko, η οποία μάλιστα συνοδευόταν από εξαφάνιση της δευτερεύουσας περιόδου και μείωση της κύριας περιόδου ανάπαλσης. (Baldwin, 1973; Pop, 1975). Από τα δεδομένα της παρούσας μελέτης φαίνεται πως η κύρια περίοδος ανάπαλσης δεν έχει παρουσιάσει μείωση, όπως είχε παρατηρηθεί το 1965, αλλά αύξηση. Επιπλέον, καθότι οι παρατηρήσεις πραγματοποιήθηκαν σε δύο φίλτρα (B, V) μελετήσαμε τη μεταβολή του δείκτη χρώματος κατά τη διάρκεια του κύκλου Blazhko. Τέλος, χρησιμοποιώντας την εξίσωση JK96 (Jurcsik et al., 1996), υπολογίσαμε τη μεταλλικότητα του αστέρα ίση με [Fe/H]=-1.07±0.11. Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι σημαντικά για να θέσουν περιορισμούς στα θεωρητικά μοντέλα ερμηνείας του φαινομένου Blazhko. Μέχρι σήμερα, περισσότερο από έναν αιώνα μετά την ανακάλυψη του φαινομένου, δεν υπάρχει κάποιο κοινά αποδεκτό μοντέλο που να ικανοποιεί όλες τις παρατηρησιακές μετρήσεις και η μελέτη των αστέρων που εμφανίζουν διπλή διαμόρφωση Blazhko αποτελεί πρόκληση για όλα τα προτεινόμενα μοντέλα.RR Lyrae type variable stars play an important role in Astrophysics for the calculation of cosmological distances and the study of the stellar evolution. These are pulsating stars, with periods ranging from some hours to a few days, and they belong to a small area in the instability strip of Hertzsprung-Russel diagram. An important percentage of these stars show the Blazhko effect, which is described as a long-period modulation of the amplitude or/and the phase of their light curves, while its explanation constitutes one of the most difficult and unsolved problems of modern Astrophysics. For this thesis, photometric observations of XZ Cygni were carried out from Gerostathopoulio - University of Athens Observatory (UOAO) (July-November 2018), an RRab star which is known to be modulated from the Blazhko effect since 1905. Using classic methods of differential apperture photometry and methods for identifying periodicities in stellar spectrums (Fourier analysis), its characteristic periods were calculated. The pulsation period was found equal to 0.466665±0.000001 d, while a double modulation of 58.8± 0.2 d and 38.8±0.1 d appeared. Comparing the results of this research with bibliography, we found an increase of the higher Blazhko period of almost one day and a decrease of the lower Blazhko period of 2.5 d. In the past, an increase of the higher Blazhko period was also noted which was followed by the disappearing of the tertiary periodicity and the decrease of the pulsation period (Baldwin, 1973; Pop, 1975). Our results show no decrease of the pulsation period, as was observed in 1965, but rather an increase. Moreover, while observations were done in two different filters (B, V), we studied the modulation of the colour index during the Blazhko cycle. Finally, we calculated the iron abundance of the star [Fe/H]=-1.07 ±0.11, following JK96 formula (Jurcsik et al., 1996). The results of this thesis are important in order to set constraints on theoretical models of Blazhko effect. Until today, more than a century after the discovery of this effect, there isn' t any commonly accepted model which satisfies all the observational calculations and the study of double modulated Blazhko stars is a challenge for the proposed models

Παράβαση προσωπικών δεδομένων και δίκαιο ανταγωνισμού : υπόθεση Facebook

Η παρούσα μελέτη αφορά το θέμα της παράβασης των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, αλλά και τη σχέση του ζητήματος αυτού, με το δίκαιο του ανταγωνισμού. Σε αυτά τα πλαίσια, γίνεται αναφορά και στις ψηφιακές πλατφόρμες, οι οποίες στη σύγχρονη εποχή αποτελούν τη λεγόμενη «ψηφιακή οικονομία» και οι οποίες χαρακτηρίζονται από αποτελέσματα δικτύου (network effects), πολύ μεγάλες αποδόσεις κλίμακας (extreme returns to scale) και δεδομένα μεγάλου όγκου (big data). Αυτά τα δεδομένα, αλλά και η χωρητικότητα των διαδικτυακών πλατφορμών, δημιουργούν τις συνθήκες για την κάλυψη πλήθους καταναλωτικών αναγκών. Οι καταναλωτές επιδιώκουν την εκτέλεση των εργασιών τους σε διαδικτυακούς τόπους, σε χαμηλότερο κόστος, σε λιγότερο χρόνο και αποκομίζοντας περισσότερα οφέλη, συγκριτικά με την εκτέλεση των ίδιων εργασιών, δίχως την χρήση των ψηφιακών πλατφορμών. Κατανοούμε ότι η χρήση των συστημάτων αυτών, αφορά πλήθος δραστηριοτήτων, όπως είναι η εκτέλεση χρηματικών συναλλαγών μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας (ebanking), η αγορά προϊόντων από εταιρίες, αλλά και οι υπηρεσίες επικοινωνίας. Η εξέλιξη των αγορών αυτών, έχει ωστόσο προκαλέσει την τάση προς ενίσχυση των παρεμβατικών μηχανισμών, προκειμένου να υπάρξει προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού. Στο σύστημα αυτό, της «ψηφιακής οικονομίας», βρίσκεται μεγάλος αριθμός δεδομένων, τα οποία θα πρέπει οπωσδήποτε να παραμείνουν προστατευμένα από οποιαδήποτε προσβολή ή προσπάθεια υποκλοπής. Ο αριθμός των προσωπικών δεδομένων που φιλοξενούνται στο διαδίκτυο είναι υπερβολικά μεγάλος, λόγω του γεγονότος ότι χρήστες από όλο τον κόσμο, δραστηριοποιούνται στις πλατφόρμες και στον «κυβερνοχώρο». Οποιαδήποτε «διαρροή» τέτοιου ηλεκτρονικού υλικού, καθιστά προσβολή και παράβαση των προσωπικών δεδομένων των χρηστών και τιμωρείται από το νόμο. Αυτό συμβαίνει, διότι κάθε ιστότοπος, με συγκεκριμένη λειτουργία και σκοπό δημιουργίας, έχει προηγουμένως δεσμευτεί να προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών, οι οποίοι μάλιστα, είναι εντοπισμένοι σε παγκοσμίου εκτάσεως κλίμακα. Τέτοιο παράδειγμα «διαρροής» υλικού, αποτελεί η υπόθεση του Facebook, με τα δεδομένα που υπήρχαν σε αυτό, να ξεπερνούν τα εκατομμύρια, λόγω της δημοφιλίας της πλατφόρμας σε παγκόσμιο επίπεδο.The present study refers to the issue of personal data violation and its relation, to the law of competition. In this context, digital platforms, are also mentioned. Moreover, in modern times, they are the so -called "digital economy" and they are characterized by network effects, extreme returns to scale and big data. These data, as well as the capacity of online platforms, create the conditions to meet a large number of consumer needs. Consumers are seeking to perform their work on websites, at a lower cost, in less time and reaping more benefits than the same work, without the use of digital platforms. We understand that the use of these systems concerns a number of activities, such as e-banking, buying products from companies and communication services. The evolution of these markets, however, has caused the tendency to strengthen intervention mechanisms in order to protect free competition. In this system, of the "digital economy", there is a large number of data, which should definitely remain protected from any infringement or attempt of spying. The number of personal data hosted online is too large, due to the fact that users from all over the world are active on platforms and cyberspace. Any "leak" of such electronic material makes an infringement of users' personal data and this action is punished by the law. This happens, because each website, with a specific function and purpose of creation, has previously been committed to protect the personal data of users, who are even located on a world -class scale. Such an example of "leakage" material is Facebook's case, with the data that existed in it, exceeding millions, due to the popularity of the platform worldwide

En termes de travail: terminologie comparée grec-français à partir d’un corpus de l’administration publique

This article presents a comparative study of French and Greek administrative language, as it is used by public administration institutions in their internal communication as well as in their external communi- cation with the citizens. In the present study, we employ a corpus-based contrastive approach, by using bilingual comparable corpora in the subject field of “employment”. First, we present our method concerning the compilation of the comparable corpora and the digital tools used for their processing analysis; and then, we proceed with the analysis of the textual data from a contrastive perspective. We aim to highlight the morphosyntactic, semantic, and pragmatic aspects that characterize the terms studied across the two languages.This article presents a comparative study of French and Greek administrative language, as it is used by public administration institutions in their internal communication as well as in their external communi- cation with the citizens. In the present study, we employ a corpus-based contrastive approach, by using bilingual comparable corpora in the subject field of “employment”. First, we present our method concerning the compilation of the comparable corpora and the digital tools used for their processing analysis; and then, we proceed with the analysis of the textual data from a contrastive perspective. We aim to highlight the morphosyntactic, semantic, and pragmatic aspects that characterize the terms studied across the two languages. &nbsp

HELLAS-ALIENS. The invasive alien species of Greece: time trends, origin and pathways

The current paper presents the first effort to organize a comprehensive review of the Invasive Alien Species (IAS) of Greece. For this purpose, a database was developed with fields of information on the taxonomy, origin, ecology and pathways of introduction of terrestrial, freshwater and marine species. Our database includes a) taxa in the Union’s list that are present in Greece, b) taxa already present in Greece and considered to be invasive, and c) taxa highly likely to enter Greece in the next 10 years and become invasive. The Database served as the starting point for the compilation of the National List of Alien Invasive Species (HELLAS-ALIENS) in compliance with the EU Regulation 1143/2014. Overall, the HELLAS-ALIENS comprises 126 species, i.e. 32 terrestrial and freshwater plant species, 14 terrestrial invertebrates, 28 terrestrial vertebrates, 30 freshwater fishes and invertebrates and 22 marine species. Terrestrial invertebrates, birds and mammals are mainly of Asiatic origin. Most of the terrestrial plants have their native geographical distribution in the Americas (North and South). Most of the freshwater invertebrates and fishes are of North American origin, while the majority of the marine species are of Indo-Pacific origin. The first records of IAS concern terrestrial plant species, and date back to the 19th century, while those in freshwater and marine ecosystems seem to have been systematically recorded some decades later. Regarding the pathways of introduction, most of the taxa arrived in Greece or are expected to arrive through escape from confinement and unaided. The majority of the terrestrial, freshwater and marine species have been evaluated as of High-risk for the indigenous biodiversity and only 3% of the species listed have been evaluated of Low-risk. Our results provide an important baseline for management and action plans, as required by the priorities set by the European Union through the Biodiversity Strategy for 2030

Επαλήθευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας με παρατηρήσεις ολικών ηλιακών εκλείψεων

Η κεντρική ιδέα για την εκπόνηση της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν η προσπάθεια του Βρετανού αστροφυσικού Arthur Stanley Eddington και των συνεργατών του, να αποδείξουν τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας (ΓΘΣ) του Einstein με αστρονομικές παρατηρήσεις της ολικής έκλειψης Ηλίου του 1919. Στη μελέτη τους προσπάθησαν να μετρήσουν την απόκλιση της θέσης των αστέρων γύρω από τον Ήλιο, κατά τη διάρκεια της έκλειψης, η οποία οφείλεται στην καμπύλωση του χώρου από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου. Η θεωρητική τιμή της απόκλισης αυτής σύμφωνα με τη ΓΘΣ είναι 1.7505’’ στο χείλος του Ήλιου και ελαττώνεται όσο απομακρυνόμαστε από αυτόν. Τα αποτελέσματα που δημοσίευσαν το 1919, προήλθαν από δύο αποστολές που οργανώθηκαν στο νησί Principe, που βρίσκεται κοντά στην Αφρική και στην περιοχή Sobral στη Βόρεια Βραζιλία. Οι τιμές στις οποίες κατέληξαν για την απόκλιση των αστέρων στο χείλος του ηλιακού δίσκου ήταν 1.61’’±0.30’’ και 1.98’’±0.12’’, για την πρώτη και δεύτερη αποστολή αντίστοιχα. Πρόκειται για ένα αποτέλεσμα το οποίο αμφισβητήθηκε από πολλούς επιστήμονες, τόσο εκείνη την εποχή όσο και σήμερα, τόσο για την ακρίβεια της μέτρησης όσο και για τον τρόπο εξαγωγής του. Από τότε οργανώθηκαν κι άλλες παρόμοιες αποστολές με άλλοτε ικανοποιητικό αποτέλεσμα και άλλοτε όχι. Στόχος της εργασίας αυτής είναι η μέτρηση της απόκλισης των αστέρων όπως έγινε το 1919, χρησιμοποιώντας όμως σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους και ψηφιακές εικόνες υψηλής ανάλυσης από ολικές ηλιακές εκλείψεις. Ο απώτερος σκοπός της εργασίας αυτής είναι η μέτρηση της παραμόρφωσης του πεδίου και η παρατηρησιακή επαλήθευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Ύστερα από αναζήτηση στο διαδίκτυο, ο κατάλογος των φωτογραφιών που χρησιμοποιήσαμε στη μελέτη μας περιέχει εφτά φωτογραφίες από τέσσερις διαφορετικές εκλείψεις, οι οποίες έχουν ληφθεί από παρατηρητές σε διάφορα μέρη του κόσμου και με τη χρήση διαφορετικών τηλεσκοπίων. Η καταγραφή των θέσεων (αστρομετρία) στις εικόνες έγινε με τη χρήση ειδικού λογισμικού, το οποίο αναπτύχθηκε ειδικά για τη συγκεκριμένη μελέτη σε γλώσσα προγραμματισμού MATLAB. Το πρόγραμμα εστιάζοντας σε κάθε αστέρι ξεχωριστά, προσάρμοζε μία καμπύλη Gauss και προσδιόριζε το κέντρο του με ακρίβεια δεκάτου του pixel. Στη συνέχεια, και αφού έγιναν οι απαραίτητες διορθώσεις στην αστρομετρία λόγω της σφαιρικότητας του ουράνιου θόλου, υπολογίστηκαν οι αποκλίσεις των θέσεων των αστέρων από την πραγματική τους θέση, βάσει των αστρομετρικών καταλόγων μεγάλης ακρίβειας, που υπάρχουν διαθέσιμοι σήμερα. Στον προσδιορισμό των θέσεων συνυπολογίστηκε και ο παράγοντας των οπτικών σφαλμάτων που έχουν τα τηλεσκόπια. Πραγματοποιήθηκε αστροφωτογράφιση από το Γεροσταθοπούλειο Πανεπιστημιακό Αστεροσκοπείο με τέσσερα διαφορετικά τηλεσκοπία, ίδιου τύπου με αυτά που είχαν χρησιμοποιηθεί στις εκλείψεις. Επαναλαμβάνοντας την μέθοδο που εφαρμόσαμε στις φωτογραφίες των εκλείψεων, διαπιστώσαμε την ύπαρξη σφαιρικής παραμόρφωσης, το πιο σύνηθες σφάλμα που εμφανίζεται σε αυτά. Εφόσον εντοπίσαμε την καμπύλη που αντιστοιχεί σε σφαιρικό σφάλμα, επιστρέψαμε στις φωτογραφίες των εκλείψεων, εντοπίσαμε το σφάλμα κάθε τηλεσκοπίου και το αφαιρέσαμε από τις μετρήσεις των θέσεων των αστεριών. Επαναλαμβάνοντας την ίδια διαδικασία για όλες τις φωτογραφίες καταλήξαμε σε ένα αποτέλεσμα για την απόκλιση της θέσης των αστέρων για κάθε φωτογραφία ξεχωριστά. Προκειμένου να καταλήξουμε σε μία τελική τιμή, χρησιμοποιήσαμε όλα τα αστέρια από όλες τις φωτογραφίες μαζί σε ένα διάγραμμα. Το αποτέλεσμα που προέκυψε είναι ότι η απόκλιση της θέσης των αστέρων στο χείλος του Ήλιου σε όλες τις περιπτώσεις έχει την τιμή 1.76’’±0.51’’. Η τιμή αυτή επαληθεύει την ΓΘΣ του Einstein μέσα στα όρια του σφάλματος. Οι δυσκολίες που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της μελέτης μας ήταν ποικίλες και αφορούσαν κυρίως την ακρίβεια προσδιορισμού του κέντρου των αστεριών αλλά και του Ήλιου, του οποίου η επιφάνεια είναι καλυμμένη από το σεληνιακό δίσκο. Είναι εμφανής η υπεροχή της μεθόδου του 1919 όσον αφορά το μέγεθος των φωτογραφικών πλακών όπου γινόταν η απεικόνιση του πεδίου της έκλειψης σε σχέση με τα σύγχρονα απεικονιστικά chip, τα οποία έχουν πάνω από δέκα φορές μικρότερες διαστάσεις, για αποθήκευση όλης της πληροφορίας. Ωστόσο, οι σύγχρονες μέθοδοι επεξεργασίας δεδομένων σε συνδυασμό με τις ψηφιακές εικόνες υψηλής ανάλυσης, μπορούν σήμερα να δώσουν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα όσον αφορά τις μετρήσεις και σίγουρα ένα εντυπωσιακό αισθητικό αποτέλεσμα της έκλειψης. Η πρότασή μας για κάποια μελλοντική αποστολή είναι η χρήση συστοιχίας chips (CCD mosaics) και η χρήση ακόμη πιο ενημερωμένων καταλόγων και χαρτών του ουρανού που θα περιλαμβάνουν και τις θέσεις και τις συντεταγμένες των αστεριών. Η ΓΘΣ αποτελούσε από την πρώτη στιγμή κεντρικό θέμα στην επιστημονική κοινότητα και για το λόγο αυτό οι προσπάθειες επαλήθευσής της δεν έχουν σταματήσει μέχρι σήμερα. Έχουν διεξαχθεί πολλά και διαφορετικά πειράματα, ορισμένα από τα οποία περιλαμβάνουν τη μετάπτωση του περιηλίου του Ερμή, την βαρυτική ερυθρομετατόπιση του φωτός αλλά και πιο σύγχρονα, όπως η εκπομπή βαρυτικών κυμάτων από διπλά συστήματα pulsar, το φαινόμενο χρονοκαθυστέρησης του φωτός από πηγές εντός του ηλιακού συστήματος κ.α.The idea of the current thesis begun with the effort of the British astrophysicist Arthur Stanley Eddington and his colleagues, to prove Einstein’s General Theory of Relativity (GR) with astrophysical observations, utilizing the total solar eclipse in 1919. In their study, they tried to calculate the deviation in the position of the stars around the Sun, during the eclipse, which is due to the curvature of space from the Sun’s gravitational field. The theoretical value of this deviation according to GR is 1.7505’’, in the limb of the Sun. The results which they published in 1919, came from two expeditions which were organized in the island of Principe near Africa and in Sobral in North Brazil. The values in which they concluded was 1.61’’±0.30’’ and 1.98’’±0.12’’, for the first and the second expedition. This is a result which was questioned by many scientists, both at that time and today, for its accuracy and the method that it was extracted. Since then many similar expeditions have been organized, with sometimes a satisfactory result and sometimes not. The goal of the current thesis is to measure the stellar displacement, as it was done in 1919, by using modern scientific methods and high resolution digital images from total solar eclipses. The ultimate goal of this report, is to measure the deformation of the field and to verify the GR observationally. After our search in the internet, our catalog contains seven photographs from four different eclipses, which were taken from observers in different parts of the world using different telescopes. The recording of the stellar positions (astrometry) was done using MATLAB software which was developed specifically for this study. The program, focuses on each star, fits a Gaussian curve and it determined the center with the accuracy of tenth of the pixel. After the necessary astrometric corrections due to the curvature of the celestial globe, the deviation of the stellar location was calculated, with respect to their actual position, based on available and highly accurate astrometric catalogs. While measuring stellar location on each image, we also took into account the factor of optical errors due to the telescope optics. For this reason, test astrophotography was performed from the Gerostathopoulio University of Athens Observatory (UOAO), with four different telescopes of the same type with the ones of the eclipse images. By repeating our method, we noticed the existence of spherical aberration, the most common aberration, which occurs in optical systems. After detecting the mathematical curve, corresponding to the spherical aberration, we returned to the eclipse images, we calculated the spherical aberration each telescope and removed it from the star location measurements. Repeating the same procedure for all eclipse images, we ended up with a result for the deviation of the star position for each photograph separately. In order to conclude in one result for the deviation of the stars’ position, we used all the stars from all eclipses together in one diagram. The final result for the limb of the Sun is 1.76’’±0.51’’. This value verifies GR within the error margin. The difficulties we faced during our study varied and they were mainly related to the determination of the center of the stars and the Sun, whose surface is covered by the lunar disk. The superiority of the 1919 method with regard to the size of the photographic plates in which the eclipse field was depicted is obvious, in comparison to modern imaging chips, which have more than ten times smaller size for storing all the necessary information. However, modern data processing methods combined with high resolution digital images can provide nowadays accurate measurements and certainly an impressive aesthetic effect of the eclipse. Our proposal for a future mission is the use of CCD mosaics and the use of even more up-to-date lists and maps of the sky that will include the positions and coordinates of the stars. During the past century, theory of General Relativity was hot topic among the scientific community. Therefore, attempts to verify GR have not stopped even today. Several different experiments have been carried out, some of which include the precession of Mercury's perihelion, gravitational red-light transmission and also modern ones, such as gravitational wave propagation from binary pulsars, light-time phenomena from sources within the solar system and other

Learning Activities in a Sociable Smart City

We present our approach on how smart city technologies may enhance the learning process. We have developed the CLIO urban computing system, which invites people to share personal memories and interact the collective city memory. Various educational scenarios and activities were performed exploiting CLIO; in this paper we present the methodology we followed and the experience we gained. Learning has always been the cognitive process of acquiring skills or knowledge, while teachers are often eager to experiment with novel technological means and methods; our aim was to explore the effect that urban computing could have to the learning process. We applied our methodology in the city of Corfu inviting schools to engage their students in learning through the collective city memory while exploiting urban computing. Results from our experience demonstrate the potential of exploiting urban computing in the learning process and the benefits of learning out of the classroom